st1\:*{behavior:url(#ieooui) } /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-fareast-language:EN-US;}

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 9 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwania – pismem, które wpłynęło 21 listopada 2024 r. i 4 grudnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W roku 2022 Sąd Okręgowy orzekł o rozwodzie między Panią a A.A. Zgodnie z wyrokiem Sądu miejscem zamieszkania obydwojga Pani dzieci (B. – 2,5 roku i C. – 7 lat) jest każdorazowo Pani miejsce zamieszkania, jako matki dzieci. Ojciec dzieci posiada pełną władzę rodzicielską, tak jak Pani. Zasądzone zostały alimenty w kwocie 700 zł na C. (miesięcznie) i 750 zł na B. (miesięcznie), które dzieci dostają regularnie.

To ojciec dzieci zaproponował, w jaki sposób chciałby je widywać. Zabiera C. i B. w każdy wtorek i czwartek, od godziny 14 do 18 lub sporadycznie, do 19. Ponadto, syn spędza z tatą drugi i czwarty weekend miesiąca. Nie jest to każdy co drugi weekend ponieważ, czasem między czwartym a drugim weekendem są dwa tygodnie (weekendy), podczas których dzieci są z Panią. Ich wspólny czas zaczyna się w sobotę o godzinie 10.30 rano i trwa do niedzieli, do godziny 18, w wyjątkowych sytuacjach do godziny 19. Natomiast B., ponieważ nie spędza nocy u swojego taty, zabierana jest wraz z synem C. w sobotę o godzinie 10.30 i przywożona również w sobotę o godzinie 18.30. W niedzielę ponownie A.A. zabiera Waszą córkę o godzinie 10.30 rano i odwozi dwoje dzieci między godziną 18, a 19.

Córka w ten sposób spędza weekendy z tatą dopiero od kilku miesięcy. Wcześniej, z racji swego wieku, nie była zabierana przez tatę. W Święta Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy A.A. zabiera dzieci w ustalonym wcześniej dniu, na kilka godzin.

Od momentu, kiedy Pani były mąż się wyprowadził (2022 r.) jego opieka nad synem dotyczyła wyjazdów dwa razy po 7 dni oraz dodatkowo, w sumie 6 dni. Ojciec do tej pory nie zabrał córki na żadne wakacje. Zdarzyło się, że C. był zabrany przez tatę poza ustalonymi terminami, było to mniej więcej 6 razy, B. nigdy. W całym pozostałym okresie opiekę nad dziećmi sprawuje Pani z pomocą swoich rodziców, a dziadków dzieci. Podczas, gdy Pani jest w pracy, B. przebywa u dziadków, a C. uczęszcza do szkoły (I klasa). W poniedziałki, środy i piątki odbierany jest przez Pani tatę (dziadka) i czeka na Panią wraz z siostrą w domu Pani rodziców.

Kiedy dzieci są chore lub macie umówioną wizytę u specjalisty (C. jest ….), to zawsze Pani opiekuje się dziećmi biorąc urlop lub, kiedy konieczne, zwolnienie lekarskie. Poza tym, kiedy nastaje czas wakacji czy ferii, dzieci również przebywają z Panią. To Pani organizuje ich wolny czas, zabiera na wycieczki, organizuje zabawy i uczy. Stara się Pani zabierać je do waszych miejsc.

Poza wyznaczoną kwotą alimentów ojciec dzieci nie wspiera Pani stricte w kwestii finansowej. Oznacza to, że potrzeby dzieci oraz wszelkie wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem dzieci pokrywa Pani. Natomiast, w czasie, kiedy B. i C. są ze swoim tatą, chodzą na lody, do kina czy figloraju oraz na basen. Ojciec kupuje im także drobne upominki z okazji urodzin, Świąt Bożego Narodzenia czy Dnia Dziecka.

Gdyby nie pomoc Pani rodziców, najprawdopodobniej nie byłaby Pani w stanie pracować. Ich pomoc jest dla Pani ogromnym wsparciem i nie wie Pani, czy bez nich dałaby sobie radę. To z Panią dzieci mieszkają na co dzień w domu, za który regularnie odprowadza Pani opłaty za prąd, internet, podatek od nieruchomości, wywóz nieczystości. Wspiera i opłaca Pani również hobby Pani syna i córki (`(...)`..).

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

1. w 2023 r. osiągnęła dochody opodatkowane wg skali podatkowej z tytułu umowy o pracę (pełen etat);

2. Pani dochody w 2023 r. pochodziły z umowy o pracę i zostały pobrane oraz odprowadzone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych;

3. w 2023 r. w stosunku do Pani i Pani dzieci nie miały zastosowania:

· przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

· przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;

4. Pani jedynym dochodem był/jest ten wynikający z umowy o pracę w ….;

5. nie zawarła Pani żadnego porozumienia z byłym mężem A.A., dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dzieci. Ponieważ, dzieci mieszkają z Panią i zawsze będą, a także po informacji, jaką uzyskała Pani rozmawiając z konsultantem infolinii urzędu skarbowego, wierzyła/wierzy Pani, że mogła skorzystać w całości z ulgi na dzieci, co zostało potwierdzone podczas wyżej wymienionej rozmowy;

6. prawo do skorzystania przez Panią z ulgi na dzieci w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, nigdy nie było przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej. Chce Pani wiedzieć czy Jej stanowisko (iż to Pani, jako samotnemu rodzicowi wychowującemu, z którym mieszkają dzieci należy się ulga w całości),a także fakt, iż rozliczając się z Urzędem Skarbowym za 2023 r. skorzystała Pani z ulgi na dzieci w całości – są prawidłowe.

Pytania

1. Czy miała Pani prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej za rok 2023 w całości na oboje małoletnich dzieci: C. i B. ?

2. Czy ma Pani prawo do wykorzystania jej w kolejnych latach, jeśli nie ulegnie zmianie stan faktyczny?

Pani stanowisko w sprawie

W świetle opisanego stanu faktycznego stoi Pani na stanowisku, że ulga prorodzinna powinna przysługiwać Pani w całości na dwoje Pani małoletnich dzieci.

Nie została zasądzona opieka naprzemienna, a miejscem zamieszkania dzieci jest każdorazowo Pani miejsce zamieszkania. Ojciec dzieci sprawuje nad nimi opiekę wyłącznie w ustalonych terminach. Nie partycypuje w rzeczywistych kosztach utrzymania dzieci, a jedynie płaci zasądzone alimenty, jako obowiązek ojca. Tata dzieci posiada władzę rodzicielską, ale nie jest to tożsame z jej wykonywaniem. To Pani, jako ich mama wykonuje faktyczną władzę rodzicielską.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;

2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na podstawie art. 27f ust. 2 przywołanej ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Na podstawie art. 27f ust. 2a ww. ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Art. 27f ust. 2b ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

W myśl art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,

2. wstąpiło w związek małżeński.

Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1. osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2. osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

W świetle art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Stąd, w przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych.

W pozostałych przypadkach (czyli innych niż naprzemienna opieka lub wspólne zamieszkiwanie rodziców i dziecka połączone ze wspólnym wykonywaniem pieczy nad dzieckiem) odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

W myśl art. 25 ustawy Kodeks cywilny:

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Stosownie natomiast do art. 26 ustawy Kodeks cywilny:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;

2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1. stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2. podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Na gruncie art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W myśl art. 96 § 1 ww. Kodeksu:

Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.

Wedle art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Natomiast w art. 106 ww. Kodeksu wskazano, że:

Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy może zmienić orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym pochodzenie dziecka.

Zgodnie zaś z treścią art. 107 § 1 ww. Kodeksu:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

W myśl art. 107 § 2 ww. Kodeksu:

W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka nie wypełnia tak rozumianego określenia „wykonywanie władzy rodzicielskiej”. W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a więc spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Stąd, ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15, stwierdzając: „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Zatem, samo posiadanie władzy rodzicielskiej (bez jej faktycznego wykonywania), podobnie jak alimentacja nie wystarcza do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W sytuacji, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, nie ma zastosowania zasada, zgodnie z którą przysługującą rodzicom kwotę ulgi na dziecko rodzice dziecka mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Sposób podziału ulgi pomiędzy rodziców dziecka jest bowiem zagadnieniem wtórnym wobec samego prawa do ulgi.

W konsekwencji, przysługiwanie odliczenia obojgu rodzicom w kwotach równych lub dowolnej proporcji przez nich ustalonej, może mieć miejsce tylko wówczas, gdy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pani matką dwojga małoletnich dzieci w wieku 2,5 i 7 lat. W 2022 r. został orzeczony rozwód pomiędzy Panią i mężem, a zgodnie z wyrokiem Sądu miejscem zamieszkania obydwojga Pani dzieci jest każdorazowo Pani miejsce zamieszkania. Ojciec dzieci, tak jak Pani, posiada pełną władzę rodzicielską. Dzieci dostają regularnie zasądzone alimenty.

Sposób spotkań z dziećmi został zaproponowany przez ich ojca. Zabiera dzieci w każdy wtorek i czwartek, od godziny 14 do 18 lub sporadycznie, do 19. Ponadto, syn spędza z tatą drugi i czwarty weekend miesiąca. Nie jest to każdy co drugi weekend ponieważ, czasem między czwartym a drugim weekendem są dwa tygodnie (weekendy), w trakcie których dzieci są z Panią. Ich wspólny czas zaczyna się w sobotę o godzinie 10.30 rano i trwa do niedzieli, do godziny 18, w wyjątkowych sytuacjach do godziny 19. Natomiast, B., ponieważ nie spędza nocy u swojego taty, zabierana jest wraz z synem C. w sobotę o godzinie 10.30 i przywożona również w sobotę o godzinie 18.30. W niedzielę ponownie były mąż zabiera Waszą córkę o godzinie 10.30 rano i odwozi dwoje dzieci między godziną 18 a 19.

Córka w ten sposób spędza weekendy z tatą dopiero od kilku miesięcy. Wcześniej, z racji swego wieku, nie była zabierana przez tatę. W Święta Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy ojciec zabiera dzieci w ustalonym wcześniej dniu, na kilka godzin.

Od momentu, kiedy Pani były mąż się wyprowadził (2022 r.), jego opieka nad synem dotyczyła wyjazdów dwa razy po 7 dni oraz dodatkowo, w sumie 6 dni. Ojciec do tej pory nie zabrał córki na żadne wakacje. Zdarzyło się, że C. był zabrany przez tatę poza ustalonymi terminami, było to mniej więcej 6 razy. B. nigdy. W całym pozostałym okresie opiekę nad dziećmi sprawuje Pani z pomocą swoich rodziców, a dziadków dzieci. Podczas, gdy Pani jest w pracy, B. przebywa u dziadków, a C. uczęszcza do szkoły (I klasa). W poniedziałki, środy i piątki odbierany jest przez Pani tatę (dziadka) i czeka na Panią wraz z siostrą w domu Pani rodziców.

Kiedy dzieci są chore lub macie umówioną wizytę u specjalisty (C. jest ….), to zawsze Pani opiekuje się dziećmi biorąc urlop lub, kiedy konieczne, zwolnienie lekarskie. Poza tym, kiedy nastaje czas wakacji czy ferii, dzieci również przebywają z Panią. To Pani organizuje ich wolny czas, zabiera na wycieczki, organizuje zabawy i uczy. Stara się Pani zabierać je do waszych miejsc.

Poza wyznaczoną kwotą alimentów ojciec dzieci nie wspiera Pani stricte w kwestii finansowej. Oznacza to, że potrzeby dzieci oraz wszelkie wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem dzieci pokrywa Pani. Natomiast, w czasie, kiedy C. i B. są ze swoim tatą, chodzą na lody, do kina czy figloraju oraz na basen. Ojciec kupuje im także drobne upominki z okazji urodzin, Świąt Bożego Narodzenia czy Dnia dziecka.

Gdyby nie pomoc Pani rodziców, najprawdopodobniej nie byłaby Pani w stanie pracować. Ich pomoc jest dla Pani ogromnym wsparciem i nie wie Pani, czy bez nich dałaby sobie radę. To z Panią dzieci mieszkają na co dzień w domu, za który regularnie odprowadza Pani opłaty za prąd, internet, podatek od nieruchomości, wywóz nieczystości. Wspiera i opłaca Pani również hobby syna i córki (`(...)`..).

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani m.in., że:

· w 2023 r. osiągnęła dochody opodatkowane wg skali podatkowej z tytułu umowy o pracę (pełen etat);

· Pani dochody w 2023 r. pochodziły z umowy o pracę i zostały pobrane oraz odprowadzone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych;

· w 2023 r. w stosunku do Pani i Pani dzieci nie miały zastosowania:

- przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;

· Pani jedynym dochodem był/jest ten wynikający z umowy o pracę;

· nie zawarła Pani żadnego porozumienia z byłym mężem, dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dzieci. Ponieważ, dzieci mieszkają z Panią i zawsze będą, a także po informacji, jaką uzyskała rozmawiając z konsultantem infolinii, uważa Pani, że mogła skorzystać w całości z ulgi na dzieci.

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Reasumując, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę przysługującej ulgi mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w okresie, którego wniosek dotyczy Pani wykonywała władzę rodzicielską względem małoletniej córki i syna, których miejsce zamieszkania było przy Pani, a między Panią a ojcem dzieci nie było w zakresie omawianej ulgi porozumienia.

Zatem, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zacytowanych wyżej przepisów prawa uznać należy, że skoro w okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dzieci nie wykonywał władzy rodzicielskiej, tj. nie sprawował faktycznej pieczy nad dziećmi i ich majątkiem, nie zabezpieczał ich potrzeb bytowych oraz nie zajmował się ich wychowaniem, a jego kontakty z dziećmi ograniczały się wyłącznie do wyznaczonych terminów spotkań, to wyłącznie Pani przysługuje prawo do dokonania odliczenia za rok 2023, w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pełnej wysokości, tj. 100% kwoty, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przysługiwać Pani będzie także prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej w latach następnych, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego `(...)`.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).