Podsumowanie: Przychód ze sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego, który został odziedziczony przez siostry po rodzicach i następnie podzielony poprzez wyodrębnienie boksu garażowego jako samodzielnego lokalu, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jest to spowodowane tym, że upłynął 5-letni termin liczony od końca roku kalendarzowego, w którym rodzice podatniczek nabyli tę nieruchomość do majątku wspólnego. Wyodrębnienie lokalu mieszkalnego nie zmienia momentu nabycia tej nieruchomości.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowne Panie,
stwierdzam, że stanowisko Pań w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
19 sierpnia 2024 r. wpłynął Pań wniosek wspólny z 1 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku. Treść wniosku wspólnego jest następująca:
A.A
(`(...)`)
B.A
(`(...)`)
A.A oraz B.A są siostrami. Posiadają Panie miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nie prowadzą Panie zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie są zarejestrowane jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny lub zwolniony.
Rodzice Pań na podstawie umowy sprzedaży z dnia (`(...)`) 1980 r. nabyli lokal mieszkalny składający się z: (`(...)`). Dla ww. lokalu została założona księga wieczysta nr (`(...)`) prowadzona przez Sąd Rejonowy dla (`(...)`) w X. W dniu (`(...)`) 1980 r. na mocy umowy sprzedaży nabyli boks garażowy nr (`(...)`) znajdujący się w tym samym budynku. Boks garażowy został objęty ww. księgą wieczystą i zgodnie z jej treścią stał się pomieszczeniem przynależnym do lokalu mieszkalnego.
Reasumując, dla wyżej wskazanego lokalu mieszkalnego oraz dla boksu garażowego Sąd Rejonowy dla (`(...)`) w X prowadzi jedną księgę wieczystą nr (`(...)`) (dalej łącznie: „Lokal”).
Lokal nie był i nie jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.
Lokal został nabyty do majątku wspólnego rodziców Pań. Rodzice przez cały okres trwania małżeństwa związani byli ustrojem wspólności majątkowej.
Matka Pań zmarła w dniu (`(...)`) 2009 r. (akt poświadczenia dziedziczenia został sporządzony w dniu (`(...)`) 2021 r.). Spadek po niej odziedziczyli w wysokości po 1/3 części mąż oraz dwie córki (Panie). W skład spadku wchodziła m. in. własność 1/2 udziału w Lokalu, co oznacza, że na skutek dziedziczenia właścicielami Lokalu zostali: B.A (1/6 udziału), A.A (1/6 udziału) oraz Pań ojciec (4/6 udziału, bowiem sam posiadał 3/6 udziału).
Ojciec Pań zmarł w dniu (`(...)`) 2023 r. (akt poświadczenia dziedziczenia został sporządzony w dniu (`(...)`) 2023 r.). Spadek po nim odziedziczyły w wysokości po 1/2 części dwie córki (Panie). W skład spadku wchodziła m.in. własność 4/6 udziału w Lokalu, co oznacza, że na skutek dziedziczenia po ojcu nabyły Panie po 2/6 udziału w Lokalu. Oznacza to, że po śmierci ojca jedynymi właścicielami Lokalu zostały Panie - każda po 1/2 udziału w Lokalu.
Zamierzają Panie wspólnie sprzedać swoje udziały w Lokalu, jednak wraz z lokalem mieszkalnym nie chcą Panie sprzedawać boksu garażowego. W związku z powyższym, zamierzają Panie podzielić Lokal poprzez wyodrębnienie boksu garażowego (dalej: „Wyodrębniony Garaż”) jako lokalu samodzielnego i założyć dla niego odrębną księgę wieczystą, po czym sprzedać pozostały lokal mieszkalny (dalej: „Wyodrębniony Lokal Mieszkalny”). Po wyodrębnieniu boksu garażowego nie zmieni się właściciel Wyodrębnionego Garażu ani Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego. Boks garażowy będzie mógł funkcjonować jako samodzielny lokal.
Mieszkanie zostanie sprzedane wspólnie przez Panie, czynność zostanie dokonana jednym aktem notarialnym.
Nie otrzymają Panie przychodu ponad swój udział w spadku.
Czy przychód uzyskany ze sprzedaży Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. czy stanowi źródło przychodu zgodnie z art. 10. ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Według Pań przychód uzyskany ze sprzedaży Wyodrębnionego Lokal Mieszkalnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem upłynął 5-letni termin liczony od dnia nabycia Lokalu przez Pań spadkodawców, a zatem odpłatne zbycie nie stanowi źródła przychodu.
Uzasadnienie
W myśl art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 9. ust. 1 i 2 ustawy o PIT:
1. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
2. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z art. 10. ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłami przychodu są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis oznacza, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Oznacza to, że fakt przejścia własności Lokalu na skutek dziedziczenia nie powoduje rozpoczęcia biegu terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT od dnia nabycia nieruchomości na skutek dziedziczenia. Dla zastosowania ww. terminu należy uznać datę nabycia nieruchomości przez spadkodawcę. Zatem aktualni właściciele unikną podatku od zbycia nieruchomości, jeśli spadkodawca był jej właścicielem przez ponad pięć lat (Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 maja 2023 r. sygn. sprawy: 0113-KDIPT2-2.4011.220.2023.2.EC). Dlatego dla Pań momentem, od którego należy liczyć termin nabycia nieruchomości, jest data nabycia Lokalu przez Pań spadkodawców.
Ponieważ ustawa o PIT nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, należy posiłkować się normami prawa cywilnego.
Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej: k.c.): Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Art. 924 k.c.: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast jak stanowi art. 925 k.c.: Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Stosownie do art. 1025 § 1 ww. k.c.: Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Oznacza to, że udziały w Lokalu nabyły Panie na mocy dziedziczenia w chwili śmierci rodziców (2/6 w chwili śmierci matki oraz 4/6 w chwili śmierci ojca). W świetle art. 10 ust. 5 ustawy o PIT należy zatem zbadać, kiedy nastąpiło nabycie Lokalu przez Pań spadkodawców.
Rodzice Pań nabyli lokal mieszkalny w dniu (`(...)`) 1980 r. do majątku wspólnego, a boks garażowy w dniu (`(...)`) 1980 r. Matka Pań zmarła w dniu (`(...)`) 2009 r., a w skład spadku weszła m.in. połowa jej udziału w Lokalu. Oznacza to, że odziedziczyły Panie wtedy łącznie 2/6 udziału w Lokalu, a ojciec 1/6 udziału. W wyniku dziedziczenia po żonie 1/6 udziału, ojciec Pań posiadał 4/6 udziału w Lokalu. W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, dla nabycia przez Pań 2/6 udziału w Lokalu, który przysługiwał matce, uznaje się dzień nabycia przez spadkodawcę. Dlatego też, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 ustawy o PIT uznaje się, że nabycie 2/6 udziału w Lokalu nastąpiło w dniu (`(...)`) 1980 r.
W chwili śmierci ojca, posiadał on 4/6 udziału w Lokalu, w tym 3/6, które nabył w dniu (`(...)`) 1980 r. (lokal mieszkalny) i (`(...)`) 1980 r. (boks garażowy) oraz 1/6 udziału, które nabył na skutek dziedziczenia po zmarłej żonie w dniu (`(...)`) 2009 r. Jednak dla niniejszej sprawy nie jest istotne rozróżnienie daty nabycia ww. udziałów w Lokalu. Nabycie bowiem nieruchomości do majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową, oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Dopiero z chwilą śmierci małżonka wspólność majątkowa ustaje i majątek wspólny, który do tej pory był niepodzielny, przekształca się w majątek objęty współwłasnością udziałową, tj. podzielną. Jednak małżonek w momencie śmierci drugiego z nich, nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości, skoro już była jego własnością.
Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w Uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.
W związku z powyższym uznać należy, że ojciec Pań nabył 4/6 udziału w lokalu mieszkalnym w dniu (`(...)`) 1980 r., a w boksie garażowym w dniu (`(...)`) 1980 r. Dlatego nie ma znaczenia nabycie 1/6 udziału w Lokalu na skutek dziedziczenia w dniu (`(...)`) 2009 r., bowiem wcześniej udział ten niejako stanowił część majątku wspólnego małżonków. W związku z powyższym, dla nabycia przez Pań 4/6 udziału w Lokalu, który przysługiwał ojcu, uznaje się dzień nabycia Lokalu przez spadkodawcę (ojca).
Resumując, odpłatne zbycie Lokalu nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, bowiem ewentualna sprzedaż nastąpi po upływie 5-letniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Lokalu - w tym przypadku przez spadkodawców, tj. w 1980 r.
Wątpliwości Pań dotyczą ponadto ustalenia, czy wyodrębnienie lokalu należy uznać za jego nabycie, a zatem czy za datę nabycia Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego przez Panie należy uznać:
1. Datę nabycia Lokalu przez Pań spadkodawców,
2. Datę podziału Lokalu i wyodrębnienia Wyodrębnionego Lokal Mieszkalnego.
Dlatego też należy rozważyć, czy ustanowienie odrębnej własności lokalu stanowi „nowe” nabycie, które powoduje konieczność ponownego liczenia 5-letniego terminu od tej daty.
Ustanowią Panie odrębną własność lokalu na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece oraz ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.
W wyniku wyodrębnienia Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego oraz Wyodrębnionego Garażu, wielkość, jaką Panie posiadają przed ich wyodrębnieniem nie zmieni się. Nie nastąpi zatem żadne przysporzenie dla Pań. Ustanowienie odrębnej własności lokali nie może być rozpatrywane w charakterze nabycia, nie występuje bowiem przysporzenie majątkowe ponad to, czego właścicielem był dokonujący tego wyodrębnienia.
Wyodrębnienie faktyczne lokali bez ustanowienia ich odrębnej własności nie zmienia stanu własności nieruchomości ani momentu jej nabycia. Również prawne wyodrębnienie lokali z nieruchomości nie powoduje, że momentem nabycia lokalu jest chwila ustanowienia odrębnej własności lokalu, czy założenia księgi wieczystej, o ile w wyniku ustanowienia odrębnej własności nie nastąpiło zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania. W przedmiotowej sprawie wyodrębnienie z Lokalu dwóch odrębnych lokali nie ma wpływu na moment nabycia własności Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego oraz Wyodrębnionego Garażu. W analizowanym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z nabyciem Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego oraz Wyodrębnionego Garażu, bowiem podział Lokalu nie powoduje, że zmienia się właściciel. Dlatego też ww. 5-letniego terminu nie można stosować do daty wyodrębnienia lokalu.
Tak też Interpretacja Indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDWP.4011.30.2023.2.IG „W rezultacie w wyniku opisanego wyodrębnienia lokalu mieszkalnego nie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności. Dlatego za datę nabycia lokalu mieszkalnego należy uznać datę nabycia nieruchomości, z której go wyodrębniono, gdyż w wyniku przedmiotowego wyodrębnienia nie nastąpiła zmiana dotychczasowego stanu posiadania, czyli nie mamy do czynienia z nabyciem (nie zwiększa się stan posiadanego majątku osobistego”.
W podobnej sprawie (podział gruntu) wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji indywidualnej z dnia 5 września 2023 r.,, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.660.2023.2.MS2: „Za datę nabycia nieruchomości, należy (`(...)`) przyjąć datę nabycia nieruchomości w postaci działek o numerach 1 oraz 2 na podstawie darowizny, tj. 2008 rok W konsekwencji przychód ze sprzedaży nieruchomości (działek wydzielonych z działki nr 1 i nr 2) nie podlega/nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na powyższe nie ma wpływu podział nieruchomości, w wyniku którego następuje zmiana powierzchni działki oraz numerów ewidencyjnych Wydzielenie działek z nieruchomości gruntowej nie powoduje zmiany jej właściciela. Na skutek dokonania tej czynności nie następuje przeniesienie prawa własności działki, a więc nie dochodzi do jej nabycia”.
Stanowisko Pań potwierdza również Interpretacja Indywidualna z dnia 23 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Lodzi IPTPB2/4511-183/15-3/JR: „Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Na powyższe nie ma wpływu podział nieruchomości, w wyniku którego nastąpi zmiana ich powierzchni oraz numerów ewidencyjnych. W powołanym przepisie mowa jest bowiem o dacie nabycia nieruchomości, a nie dacie podziału”.
Reasumując, nie zapłacą Panie podatku dochodowego z tytułu sprzedaży Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego, bowiem upłynął 5-letni termin od nabycia Lokalu, z którego nieruchomość zostanie wydzielona.
Za datę nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, wobec treści art. 10 ust. 5 ww. ustawy, należy uznać w niniejszej sprawie dzień (`(...)`) 1980 r. dla Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego oraz (`(...)`) 1980 r. dla Wyodrębnionego Garażu; dla 5-letniego terminu nabycia nieruchomości nie ma znaczenia jego wydzielenie czy założenie księgi wieczystej, liczy się data nabycia prawa własności całej nieruchomości.
Stanowisko, które przedstawiły Panie we wniosku jest prawidłowe.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d. innych rzeczy
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
W konsekwencji, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych w tym przepisie praw istotne znaczenie ma ustalenie daty ich nabycia.
Stosownie natomiast do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu nienastępującego w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Ze złożonego wniosku wynika, że:
– Są Panie siostrami.
– Rodzice Pań nabyli do majątku wspólnego na podstawie umowy sprzedaży z dnia (`(...)`) 1980 r. lokal mieszkalny, a następnie (`(...)`) 1980 r. na mocy umowy sprzedaży nabyli boks garażowy nr (`(...)`) znajdujący się w tym samym budynku. Lokal mieszkalny oraz boks garażowy zostały objęte jedną księgą wieczystą i zgodnie z jej treścią boks garażowy stał się pomieszczeniem przynależnym do lokalu mieszkalnego.
– Lokal nie był i nie jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.
– Matka Pań zmarła w dniu (`(...)`) 2009 r. Spadek po niej odziedziczyli w wysokości po 1/3 części mąż oraz Panie.
– Ojciec Pań zmarł w dniu (`(...)`) 2023 r. Spadek po nim odziedziczyły w wysokości po 1/2 części Panie. Po śmierci ojca jedynymi właścicielami Lokalu zostały Panie - każda po 1/2 udziału w Lokalu.
– Zamierzają Panie podzielić Lokal poprzez wyodrębnienie boksu garażowego jako lokalu samodzielnego i założyć dla niego odrębną księgę wieczystą, po czym sprzedać pozostały lokal mieszkalny. Po wyodrębnieniu boksu garażowego nie zmieni się właściciel Wyodrębnionego Garażu ani Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego.
– W związku z powyższym, Mieszkanie zostanie sprzedane wspólnie przez Panie, czynność zostanie dokonana jednym aktem notarialnym.
– Nie otrzymają Panie przychodu ponad swój udział w spadku.
Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Natomiast jak stanowi art. 925 ww. Kodeksu:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Na mocy art. 926 § 1 ww. Kodeksu:
Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.
Stosownie do art. 1025 § 1 ww. Kodeksu:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Z kolei w myśl art. 1036 Kodeksu Cywilnego:
Spadkobierca może za zgodą pozostałych spadkobierców rozporządzić udziałem w przedmiocie należącym do spadku. W braku zgody któregokolwiek z pozostałych spadkobierców rozporządzenie jest bezskuteczne o tyle, o ile naruszałoby uprawnienia przysługujące temu spadkobiercy na podstawie przepisów o dziale spadku.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
W pierwszej kolejności, aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie planowana sprzedaż przez Panie wyodrębnionego lokalu mieszkalnego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie daty nabycia tego prawa przez spadkodawców, czyli rodziców Pań.
Zważywszy na fakt, że ww. nieruchomość (lokal mieszkalny oraz boks garażowy) została nabyta przez rodziców Pań do wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Przedmiotami majątkowymi, w rozumieniu tego przepisu, są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności).
Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.
Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków, nabycie nieruchomości do majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową, oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Wskutek tego, małżonek w momencie śmierci drugiego z nich, nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości.
Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.
Mając powyższe na uwadze, datą nabycia lokalu mieszkalnego oraz boksu garażowego przez rodziców Pań jest data nabycia tych nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, tj. rok 1980.
W niniejszej sprawie konieczne jest również ustalenie czy planowaną czynność wyodrębnienia lokalu mieszkalnego należy uznać za jego nabycie.
Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048):
Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.
W świetle art. 2 ust. 2 przytoczonej ustawy:
Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.
Z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali wynika, że:
W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 wskazanej ustawy:
Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.
Art. 3 ust. 3 przywołanej ustawy stanowi, że:
Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Jeżeli budynek został wzniesiony na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, przedmiotem wspólności jest to prawo, a dalsze przepisy o własności lub współwłasności gruntu stosuje się odpowiednio do prawa użytkowania wieczystego.
Na gruncie art. 7 ust. 1 powołanej ustawy:
Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.
Stosownie do art. 7 ust. 2 wskazanej ustawy:
Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.
Z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że:
Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:
rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych;
wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.
Dodatkowo na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1984):
Dla każdej nieruchomości prowadzi się odrębną księgę wieczystą, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Dotyczy to także nieruchomości lokalowych oraz nieruchomości, w których nieruchomości lokalowe zostały wyodrębnione.
Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że prawne wyodrębnienie lokalu nie powoduje, że momentem nabycia lokalu jest chwila ustanowienia odrębnej własności lokalu, czy założenia księgi wieczystej, o ile w wyniku ustanowienia odrębnej własności nie nastąpiło zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania.
W przedmiotowej sprawie planowane wyodrębnienie ze wskazanej we wniosku nieruchomości dwóch odrębnych lokali, tj. lokalu mieszkalnego oraz lokalu garażowego nie będzie mieć wpływu na moment nabycia nieruchomości.
W rezultacie w wyniku planowanego wyodrębnienia samodzielnego lokalu mieszkalnego nie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności. Dlatego za datę nabycia wyodrębnionego lokalu mieszkalnego należy uznać datę nabycia nieruchomości, z której go wyodrębniono, gdyż w wyniku przedmiotowego wyodrębnienia nie nastąpiła zmiana dotychczasowego stanu posiadania.
Zatem, w niniejszej sprawie, w związku z planowaną przez Panie sprzedażą wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nabytego w spadku po rodzicach, 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony od końca 1980 r., w którym to doszło do nabycia nieruchomości przez spadkodawców do ich majątku wspólnego. Ww. termin upłynął z dniem 31 grudnia 1985 r.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż przez Panie lokalu mieszkalnego wyodrębnionego z nieruchomości odziedziczonej po rodzicach, nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż ta będzie miała miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości do majątku wspólnego przez spadkodawców, tj. przez rodziców Pań, czyli od końca 1980 r. Tym samym nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pań sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będzie mogła skorzystać Ta z Pań, która zastosuje się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pani A.A (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili