st1\:*{behavior:url(#ieooui) } /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-fareast-language:EN-US;}

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 30 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na dziecko. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 19 grudnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zwraca się Pani o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie rozliczania rocznej ulgi na dziecko.

Jest Pani po rozwodzie od 2016 r., gdzie wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem spoczywa na obojgu rodziców.

Miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania matki. Nie ma opieki naprzemiennej.

Pani syn bywa u taty na weekendy. W uśrednieniu wychodzi to jeden weekend w miesiącu, nie licząc ferii i wakacji. W rocznym rozliczeniu jest to okres od 1 do 1,5 miesiąca.

Do tej pory ulgę na dziecko rozliczała Pani, natomiast po podniesieniu alimentów ojciec dziecka domaga się rozliczenia sobie połowy roku. Sytuacja wygląda tak, że Pani i Pani były mąż nie jesteście w stanie porozumieć się w tej kwestii i rozliczenie roku 2023 będzie niezgodnością. Chciałaby Pani tą sprawę wyprostować, aby zapobiec ewentualnym problemom i dostosować się do obowiązującego prawa.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za 2023 r.

Data uprawomocnienia wyroku rozwodowego to (…) 2016 r.

W 2023 r. posiadała Pani status osoby samotnie wychowującej dziecko.

Data urodzenia Pani syna to (…) 2009 r.

W roku podatkowym 2023 oboje rodziców posiadają władzę rodzicielską.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej spoczywa na obojgu rodziców. Kontakty ojca z synem nie zostały ustalone przez Sąd ze względu na porozumienie stron. Stałe miejsce zamieszkania dziecka jest przy matce (Pani).

W 2023 r. miejscem zamieszkania dziecka jest każdorazowo Pani adres zamieszkania.

W okresie obejmującym wniosek wykonywała Pani władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego syna poprzez bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczenie się, baczenie, czuwanie i nadzorowanie. Ponosiła Pani koszty utrzymania syna. Troszczyła się Pani o rozwój fizyczny, duchowy i intelektualny. Rozwijała Pani zainteresowania dziecka zapisując na dodatkowe zajęcia, zawoziła Pani dziecko i odbierała. Pomagała Pani w edukacji szkolnej. Syn korzystał z korepetycji z 3 przedmiotów. Ponosiła Pani wydatki związane z wypoczynkiem – syn wyjechał na obóz zgodny ze swoimi zainteresowaniami i spędza również czas z Panią na tygodniowym wyjeździe. Opieka medyczna również spoczywa na Pani barkach. Sprawuje Pani pieczę nad dzieckiem oraz jego majątkiem.

W okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dziecka sprawował władzę sporadycznie. Zabiera dziecko w uśrednieniu na jeden weekend w miesiącu. Ferie – zabrał dziecko na tydzień. W wakacje już dziecka nie zabrał. Wywiązuje się z płacenia alimentów oraz rachunku telefonicznego. Prawie codziennie dzwoni do syna. Dwa razy uczestniczył w zawodach dziecka. Ciężko Pani mówić o wykonywaniu pieczy nad dzieckiem. Nie bierze czynnego udziału w wychowaniu, kształceniu (nigdy nie poczuwał się do pomocy, gdy syn nie radził sobie, wręcz jeszcze kwestionował kwoty korepetycji), dodatkowych zajęciach, rozwoju fizycznym, psychicznym i intelektualnym czy sprawach medycznych.

Pani syn uczył się w szkolnictwie obowiązującym w państwie Rzeczpospolita Polska.

W roku podatkowym 2023 Pani syn nie otrzymywał zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej.

W roku podatkowym 2023 Pani syn nie był umieszczony w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

W roku podatkowym 2023 Pani syn nie osiągnął żadnych dochodów.

W roku podatkowym 2023 Pani i Pani syna nie dotyczyły przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisy ustawy o podatku tonażowym lub o aktywizacji przemysłu okrętowego.

W roku podatkowym 2023 osiągnęła Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej.

W roku podatkowym 2023 uzyskuje Pani dochody ze stosunku pracy.

Nie jest Pani matką ani opiekunem prawnym innych dzieci.

W roku podatkowym 2023 nie była Pani w związku małżeńskim.

Nie zawarła Pani porozumienia z byłym mężem odnośnie sposobu korzystania z ulgi na dziecko. Do tej pory całą kwotę odliczała Pani i była ona przeznaczana na syna. W tym roku po podniesieniu przez sąd alimentów ojciec dziecka żąda połowy odliczenia ulgi.

Prawo do korzystania z ulgi na dziecko w roku podatkowym 2023 nie było przedmiotem postępowania podatkowego ani kontroli podatkowej.

Pytanie

Czy może Pani skorzystać z ulgi na dziecko w pełnej wysokości za rok 2023?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, jest Pani jedyną osobą, która sprawuje piecze nad dzieckiem i jego majątkiem.

Pani zdaniem, jest Pani jedyną osobą, która faktycznie sprawuje pieczę nad małoletnim dzieckiem, w związku z tym upoważnia Panią to do odliczania całości kwoty ulgi prorodzinnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;

2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł;

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Art. 27f ust. 2c ww. ustawy stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2. wstąpiło w związek małżeński.

Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1. osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2. osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z art. 27f ust. 3 ww. ustawy wynika, że:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;

2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Stosownie do art. 27f ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1. stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2. podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Na gruncie art. 93 § 1 ww. Kodeksu:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Jak stanowi art. 95 § 1 ww. Kodeksu:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W myśl art. 97 § 1 ww. Kodeksu:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Zgodnie zaś z treścią art. 107 ww. Kodeksu:

§ 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

§ 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a wiec spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15, stwierdzając: „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Przy czym, w świetle zacytowanych wyżej przepisów, prawo do skorzystania z ulgi na dziecko w przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego małoletniego dziecka przysługuje, jeżeli dochody podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego ma zastosowanie kwota dochodu 112 000 zł.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani po rozwodzie od 2016 r., gdzie wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem spoczywa na obojgu rodziców. Nie ma opieki naprzemiennej.

Miejscem zamieszkania dziecka jest każdorazowo Pani miejsce zamieszkania.

W 2023 r. posiadała Pani status osoby samotnie wychowującej dziecko.

W 2023 r. oboje rodziców posiadają władzę rodzicielską.

W 2023 r. wykonywała Pani władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego syna poprzez bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczenie się, baczenie, czuwanie i nadzorowanie. Ponosiła Pani koszty utrzymania syna. Troszczyła się Pani o rozwój fizyczny, duchowy i intelektualny. Rozwijała Pani zainteresowania dziecka zapisując na dodatkowe zajęcia, zawoziła Pani dziecko i odbierała. Pomagała Pani w edukacji szkolnej. Syn korzystał z korepetycji z 3 przedmiotów. Ponosiła Pani wydatki związane z wypoczynkiem – syn wyjechał na obóz zgodny ze swoimi zainteresowaniami i spędza również czas z Panią na tygodniowym wyjeździe. Opieka medyczna również spoczywa na Pani barkach. Sprawuje Pani pieczę nad dzieckiem oraz jego majątkiem.

W 2023 r. ojciec dziecka sprawował władzę sporadycznie. Pani syn bywa u taty na weekendy. W uśrednieniu wychodzi to jeden weekend w miesiącu, nie licząc ferii i wakacji. W rocznym rozliczeniu jest to okres od 1 do 1,5 miesiąca.

Ojciec dziecka zabiera syna w uśrednieniu na jeden weekend w miesiącu. Ferie – zabrał dziecko na tydzień. W wakacje już dziecka nie zabrał. Wywiązuje się z płacenia alimentów oraz rachunku telefonicznego. Prawie codziennie dzwoni do syna. Dwa razy uczestniczył w zawodach dziecka. Nie bierze czynnego udziału w wychowaniu, kształceniu (nigdy nie poczuwał się do pomocy, gdy syn nie radził sobie, wręcz jeszcze kwestionował kwoty korepetycji), dodatkowych zajęciach, rozwoju fizycznym, psychicznym i intelektualnym czy sprawach medycznych.

Pani syn uczył się w szkolnictwie obowiązującym w państwie Rzeczpospolita Polska. W 2023 r. Pani syn nie otrzymywał zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej oraz nie był umieszczony w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

W 2023 r. Pani syn nie osiągnął żadnych dochodów.

W 2023 r. Pani i Pani syna nie dotyczyły przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisy ustawy o podatku tonażowym lub o aktywizacji przemysłu okrętowego.

W 2023 r. osiągnęła Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej ze stosunku pracy.

Nie jest Pani matką ani opiekunem prawnym innych dzieci oraz w 2023 r. nie była Pani w związku małżeńskim.

Nie zawarła Pani porozumienia z byłym mężem odnośnie sposobu korzystania z ulgi na dziecko. Do tej pory całą kwotę odliczała Pani.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa uznać należy, że skoro w 2023 r. to Pani sprawowała faktycznie stałą władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego syna, tj. ponosiła Pani koszty jego utrzymania, troszczyła się o rozwój fizyczny, duchowy i intelektualny, rozwijała jego zainteresowania, pomagała w edukacji szkolnej, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, zapewniała opiekę medyczną, sprawowała pieczę nad nim oraz jego majątkiem, syn mieszka z Panią, a ojciec Pani syna w 2023 r. sprawował władzę rodzicielską sporadycznie – Pani syn bywa u ojca na weekendy, w uśrednieniu wychodzi to jeden weekend w miesiącu, nie licząc ferii i wakacji, natomiast w rocznym rozliczeniu jest to okres od 1 do 1,5 miesiąca oraz nie brał czynnego udziału w wychowaniu syna, jego kształceniu (nigdy nie poczuwał się do pomocy, gdy Pani syn nie radził sobie), dodatkowych zajęciach, rozwoju fizycznym, psychicznym i intelektualnym czy sprawach medycznych, to Pani przysługuje za cały 2023 r. wyłączne prawo (po spełnieniu wszystkich przesłanek wymaganych do zastosowania ulgi) do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na małoletniego syna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w związku z czym nie dokonuje analizy dołączonych do wniosku dokumentów. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pani byłego męża).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).