Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów uzyskiwanych z pracy na statku eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z siedzibą i faktycznym zarządem w Danii. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem RP oraz polskim rezydentem podatkowym, tutaj znajduje się jego centrum interesów życiowych. W Polsce posiada stałe miejsce zamieszkania, rodzinę i majątek osobisty.

W latach 2017 - 2022 wykonywał/wykonuje i zamierza wykonywać Pan w latach następnych pracę najemną w charakterze marynarza na stanowisku oficerskim. Statki, na których świadczył, świadczy i zamierza świadczyć pracę to tzw. Chemical/Oil Products Tanker, czyli chemikaliowce/tankowce. Statki te wykonują przewóz ładunków pomiędzy portami zagranicznymi należącymi do różnych państw. Tym samym statki nie są wykorzystywane w kabotażu. Statki, na których podatnik świadczył/świadczy i zamierza świadczyć pracę eksploatowane są w transporcie międzynarodowym poza wodami duńskimi.

Jednostki, na których podatnik świadczył/świadczy i zamierza świadczyć pracę w roku 2022 i latach następnych eksploatowane są w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Danii.

W Polsce nie osiąga i nie zamierza osiągać Pan dochodów, które byłyby łączone i rozliczane według skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłem Pana dochodów jest praca na podstawie cyklicznie odnawianych kontraktów z podmiotem mającym siedzibę w Danii.

Pytania

1) Czy podlega Pan obowiązkowi podatkowemu w Polsce w związku z uzyskaniem dochodów z tytułu wykonywania pracy najemnej na statkach eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Danii w latach 2017-2022 i latach następnych (do ewentualnej zmiany przepisów)?

2) Czy jest Pan obowiązany do składania rocznych zeznań podatkowych w związku z uzyskiwaniem ww. dochodów oraz odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, dochód osiągany w związku z wykonywaniem pracy najemnej w charakterze marynarza na statkach morskich eksploatowanych przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Danii, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium RP. Nie jest Pan także obowiązany do złożenia zeznania podatkowego, przy jednoczesnym braku dochodu opodatkowanego według skali podatkowej, oraz odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.d.o.f, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a u.p.d.o.f., za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

– posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

– przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z brzmienia powołanych wyżej przepisów wynika, że posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, ponieważ ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustalone na podstawie posiadania przez Pana w Polsce ośrodka interesów życiowych.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W Pana ocenie, w Jego sytuacji zastosowanie znajduje Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. (dalej jako: "Konwencja"), zmieniona Protokołem podpisanym w Warszawie dnia 7 grudnia 2009 r., zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisana przez Polskę i Danię dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej jako: "Konwencja MLI").

Statki, na których Pan wykonywał/wykonuje i będzie wykonywał pracę w charakterze oficera, są statkami eksploatowanymi w transporcie międzynarodowym przez podmiot z faktycznym zarządem w Danii. Statki są przeznaczone i faktycznie wykonują przewóz ładunków pomiędzy portami należącymi do różnych państw. Jednocześnie podmiotem eksploatującym statki morskie oraz czerpiącym zyski z wykonywania przez nie żeglugi jest podmiot z faktycznym zarządem w Danii.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 Konwencji, bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym, podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższy przepis przyznaje wyłączne prawo do opodatkowania osiąganego przez niego dochodu państwu źródła tj. państwu faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego statek morski. W związku z przyznaniem wyłącznego prawa do opodatkowania osiąganego przez Pana dochodu państwu faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego statek morski, Polska nie ma prawa do jego opodatkowania, w związku z czym do osiąganego przez Pana dochodu nie znajduje zastosowania metoda określona w art. 22 ust. 1 pkt a) Konwencji, zastąpiona art. 5 ust. 6 Konwencji MLI, tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia.

Innymi słowy art. 5 ust. 6 Konwencji MLI, nie ma zastosowania do art. 22 ust. 1 pkt c) Konwencji polsko-duńskiej, tj. regulującego metodę unikania podwójnego opodatkowania w stosunku do wynagrodzeń otrzymywanych za pracę najemną wykonywaną na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym. W konsekwencji dochody z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z siedzibą i faktycznym zarządem w Danii uzyskane zarówno w 2022 r., latach poprzednich, jak i w latach następnych (aż do zmiany przepisów), będą zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 14 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Ponadto, w sytuacji gdy nie osiągnie Pan innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce oraz jeśli nie będzie chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem, to nie ma obowiązku składać zeznania podatkowego w Polsce za lata 2017 -2022 i lata następne (aż do zmiany przepisów).

W związku z wejściem Konwencji MLI zmianie ulega stan prawny, jednakże - w odniesieniu do Pana sytuacji - nie zmieniają się zasady opodatkowania, bowiem zmianie nie ulega ani regulacja określona w art. 14 ust. 3 Konwencji polsko-duńskiej ani też jej art. 22 ust. 1 pkt c).

W Pana ocenie, wyłączenie osiąganych przez Niego dochodów z tytułu pracy na statku spod opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce oznacza także brak konieczności złożenia rocznego zeznania podatkowego w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 u.p.d.o.f., a także brak konieczności wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl natomiast art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zatem, zakres obowiązku podatkowego rezydentów podatkowych wykonujących pracę za granicą modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez państwo rezydencji z państwem, w którym praca jest wykonywana. Zgodnie z zasadą wyrażoną również w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście wykonywana. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Natomiast według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD do art. 15 ust. 3 do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym lub barek eksploatowanych w żegludze śródlądowej stosuje się zasadę, która w pewnym zakresie jest zgodna z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, śródlądowej i transportu lotniczego; chodzi o to, że podlegają one opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa. W Komentarzu do art. 8 wskazano, że Umawiające się Państwa mogą uzgodnić między sobą zrzeczenie się prawa do opodatkowania dochodu na rzecz państwa, w którym mieści się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego statki morskie, statki powietrzne lub barki. Przyczyny wprowadzenia takiej możliwości w przypadku dochodu z żeglugi morskiej, powietrznej lub śródlądowej odnoszą się również do wynagrodzenia załóg. Umawiające się Państwa mogą oczywiście uzgodnić między sobą postanowienie przyznające prawo do opodatkowania państwu przedsiębiorstwa. Takie postanowienie, jak również ust. 3 art. 15 zakładają, że ustawodawstwo wewnętrzne państwa, któremu przyznano prawo do opodatkowania, zezwala temu państwu opodatkować wynagrodzenie osoby zatrudnionej w danym przedsiębiorstwie, bez względu na jej miejsce zamieszkania.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan obywatelem RP oraz polskim rezydentem podatkowym, tutaj znajduje się jego centrum interesów życiowych. W Polsce posiada stałe miejsce zamieszkania, rodzinę i majątek osobisty.

W latach 2017 - 2022 wykonywał/wykonuje i zamierza wykonywać Pan w latach następnych pracę najemną w charakterze marynarza na stanowisku oficerskim. Statki, na których świadczył, świadczy i zamierza świadczyć pracę to tzw. Chemical/Oil Products Tanker, czyli chemikaliowce/ tankowce. Statki te wykonują przewóz ładunków pomiędzy portami zagranicznymi należącymi do różnych państw. Tym samym statki nie są wykorzystywane w kabotażu. Statki, na których podatnik świadczył/świadczy i zamierza świadczyć pracę eksploatowane są w transporcie międzynarodowym poza wodami duńskimi.

Jednostki, na których podatnik świadczył/świadczy i zamierza świadczyć pracę w roku 2022 i latach następnych eksploatowane są w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Danii.

W Polsce nie osiąga i nie zamierza osiągać Pan dochodów, które byłyby łączone i rozliczane według skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłem Pana dochodów jest praca na podstawie cyklicznie odnawianych kontraktów z podmiotem mającym siedzibę w Danii.

Mając zatem na uwadze, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym uznać należy, że podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Ponadto, w związku z tym, że uzyskuje i będzie uzyskiwał Pan przychody z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładach statków eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Danii, konieczne jest zastosowanie przepisów Konwencji z 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r., Nr 43, poz. 368; dalej: Konwencja polsko-duńska), zmienionej Protokołem podpisanym w Warszawie dnia 7 grudnia 2009 r.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 ww. Konwencji polsko-duńskiej:

Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym, podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt h) ww. Konwencji polsko-duńskiej:

Określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem morskim, statkiem powietrznym lub pojazdem transportu drogowego, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego faktyczny zarząd znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy taki statek morski, statek powietrzny lub pojazd transportu drogowego jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie.

Przy czym zauważyć należy, że zarówno Polska, jak i Dania, notyfikowały ww. Konwencję polsko-duńską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Danii dzień 1 stycznia 2020 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 ww. Konwencji).

Z kolei zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:

a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi wżycie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz

b) w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeśli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 4 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji przez Polskę:

– w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2020 r.; oraz

– w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 lipca 2020 r.

W tym miejscu wskazać należy, że okresem podatkowym dla osoby fizycznej jest rok podatkowy. Stosownie do art. 11 ustawy Ordynacja podatkowa:

Rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

W konsekwencji w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę przepisy Konwencji MLI mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2021 r.

W związku z wejściem Konwencji MLI zmianie ulega stan prawny, jednakże – w odniesieniu do Pana sytuacji - nie zmieniają się zasady opodatkowania, bowiem zmianie nie ulega ani regulacja określona w art. 14 ust. 3 Konwencji polsko-duńskiej ani też jej art. 22 ust. 1 pkt c).

Biorąc powyższe pod uwagę uznać należy, że zarówno w stosunku do dochodów uzyskanych przez Pana w latach 2017-2020, jak i w latach 2021-2022 z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statków eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z siedzibą i faktycznym zarządem w Danii znajduje zastosowanie przepis art. 14 ust. 3 ww. Konwencji polsko-duńskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. W konsekwencji dochody osiągane przez Pana w latach 2017-2022 z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie wskazanych we wniosku statków podlegały opodatkowaniu tylko w Danii. Jednocześnie, jednak Polska może uwzględnić ten dochód przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 pkt c) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii, który nie jest modyfikowany przez Konwencję MLI:

W przypadku Polski podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Wobec tego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami ww. Konwencji polsko-duńskiej podlega opodatkowaniu tylko w Danii (a tym samym dochód, który zgodnie z postanowieniami ww. Konwencji jest zwolniony od podatku w Polsce), to Polska może uwzględnić ten dochód przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;

2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;

3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach (według skali podatkowej) albo w taki sposób opodatkowane dochody w Polsce uzyskuje małżonek, a podatnik dokonuje rozliczenia rocznego łącznie z tym małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Wobec powyższego zgodzić należy się z Panem, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku dochody uzyskiwane przez Pana w latach 2017-2022 z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie wskazanych we wniosku statków są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 14 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Do rozliczenia ww. dochodów zastosowanie ma metoda wyłączenia z progresją, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt c) Konwencji polsko-duńskiej, zatem w sytuacji gdy nie osiągał Pan innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej to nie ciążył na Panu obowiązek składania zeznań podatkowych za lata 2017-2021, jak również nie ciążył na Panu obowiązek zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Powyższe rozstrzygnięcie będzie miało również zastosowanie do opodatkowania dochodów uzyskanych do końca 2022 r. oraz w latach następnych z tytułu pracy wykonywanej na statkach eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z siedzibą i faktycznym zarządem w Danii, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny. W sytuacji gdy w 2022 r. oraz w latach następnych nie osiągał i nie będzie osiągał Pan innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej to nie będzie ciążył na Panu obowiązek składania zeznań podatkowych za rok 2022 jak i za lata następne.

W odniesieniu do tych dochodów nie będzie również ciążył na Panu obowiązek zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).