Interpretacja dotyczy tego, czy wartość świadczeń otrzymywanych przez Zarządzającego (członka zarządu) na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych, niezbędnych do zarządzania powierzonym obszarem, za zgodą właściciela lub jego prawnego przedstawiciela, stanowi przychód ze stosunku pracy. Organ podatkowy uznał, że w przedstawionych okolicznościach sfinansowanie przez spółkę kosztów nieobowiązkowych szkoleń z zakresu zarządzania zmianą oraz języka angielskiego dla członka zarządu skutkuje powstaniem przychodu z nieodpłatnych świadczeń, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Organ stwierdził, że spełnione zostały warunki uznania takich świadczeń za przychód, określone w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego - szkolenia były nieobowiązkowe, stanowiły przysporzenie majątkowe dla członka zarządu, a korzyść była wymierna i indywidualna.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
16 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący refinansowania odbywanych przez Pana szkoleń. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 22 listopada 2022 r. oraz 11 grudnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:
Spółka jest instytucją w grupie kapitałowej i świadczy usługi na rzecz jej członków, tj. innych spółek, posiadającą siedzibę na terytorium Polski, prowadzącą działalność na terytorium Polski. Rada Nadzorcza w imieniu Spółki na potrzeby zarządzania firmą, a w szczególności obszarem IT, zawarła umowę na świadczenie usług zarządzania (Umowa) z Zarządzającym (funkcja Członka Zarządu), który zobowiązał się do:
świadczenia Usług osobiście i nie jest uprawniony do powierzenia ich wykonywania osobie trzeciej,
samodzielnego zarządzania powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi danemu Zarządzającemu zgodnie z zatwierdzonym podziałem kompetencji pomiędzy pozostałymi Zarządzającymi, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki;
prowadzenia spraw Spółki, podejmowania i realizowania czynności i działań zmierzających do rozwoju Spółki oraz osiągnięcia celów postawionych Spółce, w tym wyznaczonych celów zarządczych;
podejmowania i realizowania czynności i działań - w tym poprzez współpracę z organami administracji państwowej i samorządowej - zmierzających do realizacji przez Spółkę jej zadań wynikających w szczególności z przedmiotu działalności Spółki lub wyznaczonych jej przez przepisy prawa.
Przy wykonywaniu Usług Zarządzający zobowiązany jest wykorzystywać swoje umiejętności, wiedzę oraz doświadczenie z najwyższa starannością, sumiennością i profesjonalizmem. Wiedząc, że postępujący szybki rozwój w szczególności w obszarze rozwiązań cyfrowych wymaga od Zarządzającego stałego aktualizowania i pogłębiania wiedzy i umiejętności koniecznych do wypełniania ich obowiązków oraz w celu realizacji obowiązków umownych i spełniania wymogów bezpieczeństwa, Spółka przydzieliła niezbędne i konieczne Zarządzającemu narzędzia oraz zobowiązała się do ponoszenia lub refinansowania wybranych kosztów.
Ponadto ze względu na przedmiot działalności Spółki, realizowane przez nią cele i zadania, jak też ze względu na obowiązki Zarządzającego wynikające z Umowy, w tym obowiązek działania z najwyższą starannością i profesjonalizmem, Zarządzający został zobowiązany do uczestnictwa w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem działalności Spółki i, o ile jest to konieczne dla realizacji tychże zobowiązań, odbywania podroży w kraju i za granicą.
Jednocześnie Spółka zobowiązała się, że będzie ponosić lub refinansować koszty indywidualnego szkolenia Zarządzającego związane z przedmiotem Umowy i obowiązkami umownymi Zarządzającego do wysokości netto 15.000 zł w roku kalendarzowym obowiązywania Umowy. Aby to szkolenie mogło zostać zrealizowane Rada Nadzorcza musi wyrazić zgodę na poniesienie lub refinansowanie kosztów takiego szkolenia.
Uzupełnienie wniosku
Skutki podatkowe opisane we wniosku są Pana indywidualną sprawą i dotyczącą Pana konkretnie. Kwestie podane we wniosku dotyczą Pana osobiście. Jest Pan Zarządzającym Spółką (członkiem Zarządu) na podstawie zawartej umowy o świadczeniu usług, w której ma Pan przytoczone i dedykowane zasady w zakresie zobowiązania Pana do posiadania odpowiednich kwalifikacji oraz utrzymania swoich kompetencji, ich doskonalenia oraz podnoszenia. Wszystko to jest związane z efektywnym zarządzaniem powierzonym obszarem działalności Spółki, jak i samą Spółką. W swojej konsekwencji pracodawca przydziela Panu na ten cel budżet roczny w wysokości 15 tys. zł, jednak każdorazowo, aby wydać z niego środki Przewodniczący Rady Nadzorczej na podstawie składanego formalnie wniosku wyraża zgodę lub nie.
Wniosek dotyczy roku podatkowego 2022, aczkolwiek również analogiczna sytuacja była w roku 2021. Jako Zarządzający jest Pan Członkiem Zarządu Spółki z o.o. i świadczy Pan usługi zarządzania na podstawie zawartej umowy. Powołanie w formie uchwały Rady Nadzorczej.
Sprawa dotyczy Pana osobiście jako Zarządzającego (Członka Zarządu Spółki z o.o.). Zgodnie z wymaganiami i zasadami podnosi Pan swoje kwalifikacje zawodowe by wywiązać się rzetelnie z zawartej umowy i powierzonych Panu obowiązków i odpowiedzialności.
Wniosek dotyczy tylko roku 2022.
Oświadcza Pan (informuje), że jest Zarządzającym Spółką (członkiem Zarządu powołanym uchwałą Rady Nadzorczej) na podstawie zawartej umowy o świadczeniu usług zarządzania.
Spółka finansuje lub refinansuje koszty Pana udziału w szkoleniach i na ten cel przeznacza konkretne środki zapisane w ww. umowie. W roku 2022 Spółka finansuje koszty Pana udziału w szkoleniach. Udział w szkoleniach służy uzupełnianiu, aktualizacji Pana wiedzy, jej doskonaleniu oraz doskonaleniu i podnoszeniu Pana umiejętności. W roku 2022 w tym zakresie są szkolenia z zakresu zarządzania zmianą oraz nauki języka angielskiego.
Przy wykonywaniu Usług jest Pan zobowiązany wykorzystywać swoje umiejętności, wiedzę oraz doświadczenie. Wiedza oraz umiejętności nabyte we wcześniejszych okresach w zakresie zarządzania i IT ulega szybkiej degradacji. Udział w szkoleniach służy uzupełnianiu, aktualizacji Pana wiedzy, jej doskonaleniu oraz doskonaleniu i podnoszeniu Pana umiejętności. Udział w szkoleniach w roku 2022 nie służy uzyskaniu uprawnień czy szczególnych kwalifikacji wynikających z przepisów prawa lecz zapewnieniu wykonywania obowiązków wynikających z ww. umowy z najwyższą starannością, sumiennością i profesjonalizmem. Postępujący szybki rozwój, w szczególności w obszarze rozwiązań cyfrowych, wymaga od Pana stałego aktualizowania i pogłębiania wiedzy oraz umiejętności.
Tematyka szkoleń służy działalności Spółki. Spółka jest shared servicem w ramach grupy kapitałowej i świadczy usługi dla ponad 40 Klientów, w tym usługi IT. Celem w ramach świadczonych usług i doskonalenie organizacji, jak również dostarczanie produktów dla Klientów zgodnie z ich wymaganiami. To wszystko wymaga zmian, a zatem aby zrealizować zamówienia dla Klienta Spółka musi zaprojektować i przeprowadzić zmianę. Stąd też zachodzi konieczność podniesienia kompetencji w tym zakresie, tj. zarządzania zmianą. Dzięki wiedzy zdobytej podczas tego szkolenia będzie Pan mógł efektywniej i sprawniej zapewnić wdrożenie rozwiązań IT i organizacyjnych, wspierając zmiany na poziomie indywidualnym, zarządzać zmianą w organizacji, w projekcie, w zespole, zarządzać oporem wobec zmiany.
Szkolenie z nauki języka angielskiego jest doskonaleniem umiejętności i niezbędnym w obszarze IT, gdzie bardzo dużo materiałów, konferencji czy spotkań odbywa się właśnie w tym języku.
Poza szkoleniami obowiązkowymi realizowanymi jako szkolenia wewnętrzne jak RODO, Compliance, Cybersecurity itp. nie ma Pan obowiązku uczestniczyć w szkoleniach. Jedyny obowiązek dotyczy uczestnictwa w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem działalności Spółki.
Czy wartość świadczeń otrzymanych przez Zarządzającego na dokształcanie i podnoszenie swoich kwalifikacji zawodowych, niezbędnych do zarządzania powierzonym obszarem, na które wyraża zgodę właściciel lub jego prawny przedstawiciel, nie jest przychodem ze stosunku pracy?
Pana stanowisko w sprawie
W związku z faktem, że nabyte umiejętności i kompetencje wraz z rozwojem rynku ulegają degradacji zachodzi konieczność ich stałego doskonalenia i podnoszenia. W szczególności w obszarze zarządzania przedsiębiorstwem oraz IT ta sytuacja jest bardzo mocno zmienna. Niestety bez tego elementu nie jest możliwe i efektywne zarządzanie firmą i obszarem, stąd pracodawca wymaga odpowiednich kwalifikacji oraz przeznacza na ich podnoszenie oraz doskonalenie stosowne środki finansowe.
Poniesione wydatki przez Spółkę na szkolenia w roku 2022 z zakresu zarządzania zmianą i nauki języka angielskiego w Pana ocenie nie są przychodem ponieważ przy wykonywaniu Usług zgodnie z ww. umową zobowiązany jest Pan wykorzystywać swoje umiejętności, wiedzę oraz doświadczenie. Postępujący szybki rozwój, w szczególności w obszarze rozwiązań cyfrowych (IT), wymaga od Pana stałego aktualizowania i pogłębiania zdobytej wiedzy oraz umiejętności. To z kolei jest konieczne do wypełniania Pana obowiązków. Zatem w żaden sposób nie jest możliwe bez uczestnictwa w szkoleniach podnoszenie Pana umiejętności, kompetencji, tj. jednoznaczne z ograniczeniem lub brakiem wykonywania z najwyższa starannością, sumiennością i profesjonalizmem obowiązków umownych. Ponadto zgodnie z przepisami Kodeksu pracy podnoszenie kwalifikacji zawodowych to zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności. W Pana przypadku Rada Nadzorcza wyraziła zgodę na te szkolenia i jednoznacznie z tego należy wysnuć wniosek to szkolenie uzasadnione, niezbędne z punktu widzenia realizacji zadań i obowiązków aby je świadczyć z należytą starannością i odpowiedzialnością.
W takiej sytuacji nie sposób mówić o powstaniu przychodu po Pana stronie, gdy uczestnictwo w danych szkoleniach jest jednym z warunków wykonywania umowy, a odmowa wykonania tego obowiązku mogłaby skutkować np. rozwiązaniem umowy lub utratą możliwości sprawowania funkcji Członka Zarządu Spółki. Zatem sfinansowanie wskazanych powyżej szkoleń leży w interesie Spółki, zatem nie można mówić o powstaniu jakiegokolwiek przychodu. Oznacza to tym samym, że po Pana stronie nie powstanie przychód z tytułu uczestnictwa w ww. szkoleniach, których koszt poniesiony jest przez Spółkę.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.
W myśl art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
Wyjątek, o którym mowa w cytowanym przepisie odnosi się do przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ww. ustawy).
Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże nie wpływa na zmianę źródła przychodu – są to również przychody z działalności wykonywanej osobiście.
W tym miejscu należy wyjaśnić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w orzecznictwie.
W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.
W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych.
Ponadto kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 stwierdził, że za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy, mogą być uznane takie świadczenia, które:
• zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
W kontekście pierwszego warunku Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że „inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego dochód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko pod warunkiem, że rzeczywiście spowodowały zaoszczędzenie przez niego wydatków. Ustalenie tej okoliczności zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie. Zgoda na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie. Oznacza to, że w braku świadczenia ze strony pracodawcy pracownik musiałby ponieść wydatek. W konsekwencji przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę oznacza uniknięcie tego wydatku.
Formułując drugi warunek Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że dla oceny czy świadczenie leżało w interesie pracownika istotne jest czy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Trybunał Konstytucyjny – w ślad za uchwałami NSA – uznał, że w zakres nieodpłatnego świadczenia jako przychodu wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, „których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W konsekwencji, aby wartość świadczenia uzyskanego od pracodawcy podlegała opodatkowaniu, po stronie pracownika musi pojawić się dochód, czyli korzyść majątkowa. Korzyść ta może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku pracownika nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy jest szersze zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku. Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny zauważył, iż w sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie zostało przyjęte jako warunek niezbędny do zgodnego z prawem wykonania pracy – po stronie pracownika nie pojawia się korzyść, która mogłaby być objęta podatkiem dochodowym.
Odnosząc się natomiast do trzeciego warunku Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychód powstaje, gdy można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę. Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny zauważył, że w sytuacji gdy otrzymane przez pracownika nieodpłatne świadczenie stanowi świadczenie pracodawcy, na które pracownik wyraził zgodę, które zostało spełnione w jego interesie i oznacza realne przysporzenie mu korzyści, problem ustalenia podstawy opodatkowania w zasadzie ulega rozwiązaniu.
Co prawda w powyższym wyroku Trybunał Konstytucyjny odnosił się wprost do świadczeń oferowanych przez pracodawcę na rzecz osób pozostających w stosunku pracy (pracowników), niemniej jednak zarówno teza tego wyroku, jak i jego uzasadnienie mają zastosowanie również do osób fizycznych, które uzyskują przychody kwalifikowane do innych źródeł przychodów, w tym również do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W okolicznościach przedstawionych w treści wniosku przesłanki, o których mowa w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, zostały spełnione.
Po pierwsze, świadczenie zostało spełnione za Pana zgodą jako członka zarządu. Jak wskazano w treści wniosku warunkiem pokrycia przedmiotowych kosztów jest uzyskanie zgody rady nadzorczej. Nie sposób zatem uznać, że członek zarządu nie korzysta ze świadczenia dobrowolnie, jeżeli zobowiązany jest do uzyskania zgody rady nadzorczej w kwestii sfinansowania szkolenia. Z treści wniosku nie wynika ponadto, aby odbycie w 2022 r. szkolenia z języka angielskiego i z zarządzania zmianą było jednym z obligatoryjnych warunków wykonania umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej przez Pana ze Spółką. Jak sam wskazał Pan w opisie stanu faktycznego, poza szkoleniami obowiązkowymi realizowanymi jako szkolenia wewnętrze jak RODO, Compliance, Cybersecurity itp. nie ma Pan obowiązku uczestniczyć w szkoleniach. Jedyny obowiązek dotyczy uczestnictwa w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem działalności Spółki.
Po drugie, świadczenie zostanie spełnione w interesie członka zarządu. Co prawda należy zgodzić się z Panem, że zdobyta w ten sposób wiedza pomoże Panu jako członkowi zarządu wywiązywać się z obowiązków wynikających z treści umowy, nie sposób jednak nie zauważyć, że wiedza zdobyta przez członka zarządu nie zostanie przez Pana utracona wraz wygaśnięciem umowy o świadczenie usług zarządzania. To właśnie Pan jako członek zarządu jest bezpośrednim i końcowym beneficjentem korzyści wynikających z uczestnictwa w ww. szkoleniach, podnosząc tym samym swoje kwalifikacje, a umiejętności z nich wynikające będą mogły być przez Pana wykorzystane nie tylko w okresie obowiązywania umowy zawartej ze Spółką, ale i w dalszej karierze zawodowej. Co więcej, jako członek zarządu otrzymuje Pan konkretne przysporzenie majątkowe, bowiem gdyby nie pokrycie tych wydatków przez Spółkę musiałby Pan ponieść taki koszt z własnych środków. W sytuacji, w której Spółka pokrywa koszty Pana nieobowiązkowych szkoleń możemy mówić o uniknięciu przez Pana wydatku, co skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Po trzecie, osiągnięta korzyść przez Pana jako członka zarządu jest wymierna i przypisana indywidualnie do Pana jako podatnika. Sam wskazał Pan bowiem w treści wniosku, że Spółka będzie ponosić lub refinansować koszty indywidualnego szkolenia członka Zarządu do wysokości 15 000 zł netto w roku kalendarzowym obowiązywania Umowy, o ile Rada Nadzorcza wyrazi zgodę na poniesienie lub refinansowanie kosztów takiego szkolenia. Tak więc wartość świadczenia jakie Pan uzyska jest znana.
W świetle powyższego opłacenie (sfinansowanie) przez Spółkę Panu jako członkowi zarządu w 2022 r. kosztów nieobowiązkowych szkoleń z zakresu zarządzania zmianą i języka angielskiego spowodowało po Pana stronie powstanie przychodu z nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy bowiem zauważyć, że w sytuacji, gdy szkolenie nie jest obowiązkowe, nie można stwierdzić, że członek zarządu obowiązkowo odbywa szkolenie leżące w interesie Spółki i uczestnictwo w danym szkoleniu jest jednym z warunków wykonywania umowy, a tym samym, że odmowa uczestnictwa w tym szkoleniu może skutkować przykładowo rozwiązaniem zawartej pomiędzy Stronami Umowy.
Tym samym nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że po Pana stronie nie powstał przychód w sytuacji nieobowiązkowego uczestnictwa w szkoleniach sfinansowanych Panu przez Spółkę.
Wskazane przez Pana w uzupełnieniu wniosku przepisy art. 12 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mają w Pana sytuacji zastosowania. Przepisy te odnoszą się do pracowników, a Pan otrzymuje przychody z działalności wykonywanej osobiście.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.
• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili