Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 12 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 6 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych związanych z wycofaniem z majątku spółki jawnej nieruchomości i przekazaniem ich do majątku osobistego wspólnika.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 grudnia 2022 r. (wpływ 19 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan wspólnikiem spółki jawnej, która prowadzi działalność pod nazwą (`(...)`) spółka jawna (dalej zwana również: „Spółką”). Wszyscy wspólnicy podlegają opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce.

Spółka jest jednocześnie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. produkcja maszyn stosowanych w przetwórstwie żywności, tytoniu i produkcji napojów, produkcja pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowana, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane, kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, hotele i podobne obiekty zakwaterowania, obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

Zgodnie z umową spółki udział wspólników w zyskach i stratach Spółki wynosi:

· wspólnik A. 49%

· wspólnik B 49%

· wspólnik C. 1%

· wspólnik D. 1%

Spółka w swojej działalności gospodarczej wykorzystuje majątek trwały ujęty w ewidencji środków trwałych, a w szczególności: grunty, prawa wieczystego użytkowania gruntu, budynki mieszkalne i niemieszkalne, obiekty inżynierii lądowej oraz inne środki trwałe w postaci urządzeń kompletnie wyposażonej myjni samochodowej, instalację fotowoltaiczną.

Wspólnicy Spółki zamierzają podjąć uchwałę o wycofaniu poszczególnych składników majątku trwałego z majątku Spółki i przenieść je do majątku osobistego wspólników tj. majątku nie związanego z prowadzeniem działalności w formie spółki.

W tym celu zostanie zawarta umowa nienazwana nieodpłatnego przekazania środków trwałych na potrzeby własne wspólników w formie aktu notarialnego. Po zawarciu umowy podatnik i inni wspólnicy staną się współwłaścicielami majątku trwałego w częściach odpowiadających udziałowi w zysku. Wycofanie majątku ze Spółki nie będzie dokonane odpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty z zysku w tej Spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w Spółce nie ulegną obniżeniu. Umowa, o której mowa powyżej nie będzie umową sprzedaży, darowizny ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu kodeksu cywilnego. Majątek trwały wycofany ze Spółki nie będzie wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej, w szczególności nie będzie wynajmowany (`(...)`) spółka jawna. Celem wycofania majątku ze Spółki jest możliwość dysponowania nim jak majątkiem prywatnym, w tym darowizna na rzecz wstępnych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Wycofanie poszczególnych składników majątku trwałego z majątku Spółki i przekazanie ich do majątku prywatnego wspólników nieodpłatnie nie będzie powodowało zobowiązania do jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki, a także czynność ta nie będzie stanowić formy uregulowania przez Spółkę jakichkolwiek zobowiązań wobec Pana.

Po wycofaniu składników majątku trwałego ze spółki - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej, tym samym, przeniesieniu ich do majątku prywatnego, zamierza Pan dokonać darowizny tychże nieruchomości na rzecz najbliższych członków rodziny. Z uwagi na podeszły wiek, zamierza Pan posiadany udział w prawie własności nieruchomości i innych poszczególnych środków trwałych rozdysponować według własnego uznania na rzecz zstępnych.

Pytanie

Czy wycofanie środków trwałych ze spółki jawnej w ramach umowy nienazwanej nieodpłatnego przeniesienia środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej na potrzeby własne Pana - wspólnika w 49%, tj. w części odpowiadającej jego udziałom w zysku spółki jawnej, spowoduje powstanie przychodu dla Pana, a tym samym jakikolwiek obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Stoi Pan na stanowisku, że w związku z wycofaniem przedmiotowych środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej na potrzeby własne Wnioskodawcy - wspólnika w 49%, tj. w części odpowiadającej jego udziałom w zysku spółki jawnej, nie powstanie przychód dla Pana podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodami podlegającymi opodatkowaniu u wspólnika spółki jawnej, są co do zasady, przysporzenia uzyskane przez tą Spółkę w wyniku dokonanych przez nią czynności. Dlatego uznaje Pan, że wycofanie nieruchomości z majątku Spółki do majątku prywatnego wspólnika, jako następujące w ramach nieodpłatnej czynności, nie będzie skutkowało powstaniem u Pana przychodu.

Przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych mógłby w przedstawionej sytuacji powstać dopiero, gdyby przed upływem 6 lat od miesiąca następującego po miesiącu wycofania przedmiotowej nieruchomości ze spółki sprzedał Pan część tej nieruchomości otrzymanej w umowie przeniesienia zgodnie z art. 14 ust.2c oraz art. 10 ust.1 pkt.8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 cyt. ustawy:

Spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych:

Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Stosownie zaś do art. 8 § 2 ww. ustawy:

Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych:

Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Zgodnie z art. 28 ustawy Kodeks spółek handlowych:

Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Stosownie natomiast do art. 51 § 1 -3 ustawy Kodeks spółek handlowych:

Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j Dz. U. z 2022 r. poz. 2647) należy wskazać, że w myśl art. 5a pkt 26 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Z kolei, zgodnie z art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b) spółkę kapitałową w organizacji,

c) spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

e) spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w takiej spółce, tj. innej niż wskazana w art. 5a pkt 28 ww. ustawy, uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika.

Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za spółkę niebędącą osobą prawną w rozumieniu powyższych przepisów należy zatem uznać m.in. spółkę jawną osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki jawnej osób fizycznych, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka, tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów odnoszących się do czynności przekazania majątku pomiędzy spółką niemającą osobowości prawnej, a jej wspólnikami na podstawie uchwały o nieodpłatnym przekazaniu tego majątku wspólnikowi.

Ustawa ta zawiera natomiast przepis ogólny, tj. art. 14 ust. 2 pkt 1, zgodnie z którym:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przepisie tym mowa jest o przychodzie z „odpłatnego zbycia” składników majątku związanego z działalnością gospodarczą. O powstaniu przychodu decydują więc dwie przesłanki, które muszą zaistnieć łącznie. Musi dojść do zbycia, które powinno być odpłatne.

W przypadku nieodpłatnego przekazania środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej przez spółkę jawną do majątków jej wspólników, niewątpliwie dochodzi do zbycia tych środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej przez spółkę. W wyniku tej czynności dochodzi bowiem do przeniesienia praw własności środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej ze spółki (posiadającej odrębny majątek) na rzecz jej wspólników. Stosownie do zawartego we wniosku wskazania, przeniesienie środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej do majątków Wspólników nastąpi na podstawie uchwały Wspólników. Wykonanie uchwały nastąpi poprzez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie Wspólnikom proporcjonalnie do udziału każdego z Nich w zysku Spółki jawnej własności opisanych składników majątku Spółki.

Oznacza to, że w przypadku nieodpłatnego przeniesienia składników majątku spółki na jej wspólników, czynność ta, jako niewiążąca się z jakąkolwiek korzyścią majątkową na rzecz spółki, nie stanowi odpłatnego zbycia składników majątku.

W związku z tym, skoro zgodnie z przytoczonym wyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodami podlegającymi opodatkowaniu u wspólnika spółki jawnej są co do zasady przysporzenia uzyskane przez tę spółkę w wyniku dokonanych przez nią czynności, należy uznać, że wycofanie środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej z majątku Spółki do Pana majątku, jako następujące w ramach nieodpłatnej czynności nie będzie skutkowało powstaniem u Pana przychodu z tytułu odpłatnego zbycia.

W niniejszej sprawie należy również wskazać, ze stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2˗2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. ust. 2c oraz art. 12 ust. 2˗2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a wskazanej wyżej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ˗ według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ˗ według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ˗ według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach ˗ na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z wykładnią gramatyczną, odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). Nieodpłatny to niewymagający opłaty. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, po raz pierwszy sformułowanym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 2285/98, a potem w uchwale siedmiu sędziów NSA z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 16 października 2006 r, sygn. akt II FPS 1/06, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne, co w konsekwencji wyraża się w zaistnieniu stanu, w którym po stronie przyjmującego dochodzi do zwiększenia aktywów bądź zmniejszenia pasywów. Świadczenia otrzymującego, aby podlegały opodatkowaniu, muszą zatem prowadzić do pojawienia się po stronie podmiotu je otrzymującego przychodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku podmiotu otrzymującego nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku.

Najbardziej istotną ˗ dla pojęcia nieodpłatnego świadczenia ˗ jest przesłanka dotycząca ekwiwalentności, która pozwala na stwierdzenie, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Tylko świadczenia nieekwiwalentne mogą stanowić ˗ po stronie otrzymującego ˗ przychód podatkowy. Ekwiwalentność, która wyłącza możliwość powstania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego przysporzenia, oznacza wystąpienie świadczenia wzajemnego. Ekwiwalentność nie może wystąpić ani w momencie dokonywania świadczenia, ani w jakimkolwiek innym momencie w przyszłości. Jeżeli bowiem występuje ekwiwalent, jest też korzyść po drugiej stronie, a więc wyłączona jest możliwość uznania danego świadczenia za nieodpłatne. Przysporzenie w majątku podatnika musi mieć dla niego pewną wartość, którą można wyrazić w wymiarze finansowym. Innymi słowy, ważne jest aby świadczenie otrzymane bez wynagrodzenia było dla otrzymującego wartościowe.

Świadczenie nieodpłatne będące przychodem podatkowym powinno wynikać z dwustronnego stosunku, tzn. powinien istnieć możliwy do identyfikacji podmiot świadczący oraz podmiot otrzymujący. Wynika to wprost z brzmienia ustawy, która mówi o świadczeniu, a nie o przysporzeniu. Zgodnie z definicją słownikową „świadczenie” oznacza obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz.

Wyłącznie w przypadku, gdy wspólnik otrzyma nieruchomości wycofane z majątku spółki do majątku prywatnego o wartości wyższej niż jego udział w spółce (a zatem nieekwiwalentne), wówczas powstanie dla niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychód odpowiadający wartości nadwyżki ponad jego udział w spółce). Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1019/11: „Spółki osobowe na mocy art. 8 k.s.h. mogą być podmiotem stosunku prawnego”. W rezultacie nastąpi świadczenie z majątku spółki jawnej do majątku wspólnika. Natomiast nie powstanie przychód dla wspólnika, jeżeli wartość nieruchomości otrzymanych przez niego będą miały wartość odpowiadającą (nieprzekraczającą) jego udziałowi w spółce.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że planowane nieodpłatne przekazanie środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej adekwatne do Pana udziału w zysku w wysokości 49 %, z majątku Spółki jawnej do Pana majątku prywatnego, tj. proporcjonalnie do Pana udziału w zyskach/stratach Spółki jawnej, nie dokonywane tytułem wypłaty z zysku i nie skutkujące obniżeniem wkładów w Spółce jawnej nie spowoduje powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału we wskazanych składnikach majątku w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie związane z jakimkolwiek przysporzeniem dla Spółki.

Nieodpłatne przekazanie środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej Spółki na potrzeby własne jej Wspólnika do jego majątku prywatnego nie może być traktowane jako przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w tych składnikach przez Spółkę, ponieważ w opisanym zdarzeniu przyszłym udział we własności środków trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej będzie przekazany nieodpłatnie, w drodze umowy o nieodpłatne przeniesienie środków trwałych na potrzeby własne wspólników.

W związku z powyższym zasadne jest również przyjęcie, że nieodpłatne przekazanie Panu (Wspólnikowi Spółki) udziału w opisanych środkach trwałych w wyniku wycofania ich ze Spółki nie spowoduje powstania przychodu po Pana stronie. Natomiast jeżeli otrzyma Pan udział w środkach trwałych - nieruchomości z naniesionymi budynkami oraz urządzeń i obiektów inżynierii lądowej o wartości wyższej niż Pana udział w spółce (a zatem nieekwiwalentne), wówczas powstanie dla Pana przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnych, organ nie odnosi się do dokonanej wyceny nieruchomości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2654).