0114-KDIP3-1.4011.906.2022.2.MZ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box) jest prawidłowe. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 listopada 2022 r. (wpływ 25 listopada 2022 r.).

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

28 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

K.O.

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

S.K.

3. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

M.R.

4. Zainteresowany niebędący stroną postępowania

J.K.

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Zainteresowani to osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą jako wspólnicy Spółki jawnej, pod firmą B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka jawna (dalej: „Spółka”). Każdy ze wspólników jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlega w Polsce opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów i korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej według zasad określonych w art. 30c ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). B. sp. z o.o. sp.j jest transparentna podatkowo, co oznacza, że wszelkie należności podatkowe są rozliczane przez jej wspólników, w tym zainteresowanego będącego stroną postępowania proporcjonalnie do praw udziału w zyskach Spółki.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jawnej jest działalność związana z oprogramowaniem (Kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.01.Z). Działalność polega na świadczeniu usług związanych z tworzeniem i wdrażaniem oprogramowania komputerowego wspierającego działalność biznesową klientów. W działalności Spółki można wyróżnić projekty (dalej: „Projekty Rozwojowe”) polegające na opracowaniu i stworzeniu na zlecenie klienta oprogramowania komputerowego dedykowanego indywidualnie dla jego potrzeb. Realizacja Projektów Rozwojowych odbywa się na podstawie umowy o wykonanie konkretnego projektu.

W ramach Projektów Rozwojowych Spółka tworzy na zamówienie klienta oprogramowanie (dalej: „Program Komputerowy”), które powstaje w efekcie prac prowadzonych przez Spółkę. Oprogramowanie tworzone jest w oparciu o specyfikację wymagań dostarczoną przez klienta lub wypracowaną z nim wspólnie przez Spółkę. Po stronie Spółki jest wykonanie całego projektu począwszy od zaplanowania prac projektowych, przez opracowanie rozwiązań, aż po przygotowanie i wdrożenie wersji produkcyjnej oprogramowania. Podkreślenia wymaga fakt, że utwory tworzone i rozwijane przez Spółkę w ramach Projektów Rozwojowych są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z umową, klient nabywa całość autorskich praw majątkowych do Programu Komputerowego za co dokonuje zapłaty wynagrodzenia umownego. Ponadto Spółka przenosi na klienta prawo do wykonywania autorskich praw zależnych do Programu Komputerowego. Przychód z Projektów Rozwojowych jest przychodem z odpłatnego przeniesienia będących własnością Spółki autorskich praw majątkowych do Programów Komputerowych.

Projekty Rozwojowe mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter, są także prowadzone w sposób systematyczny. Opracowują Państwo (Zainteresowani) nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w Spółce, poprzez stworzenie nowych nieistniejących w ofercie Spółki rozwiązań programistycznych. Członkowie zespołów odpowiedzialnych za projekty w celu ich realizacji muszą nabywać nową wiedzę i umiejętności, z różnych dziedzin, w szczególności z zakresu programowania, user experience, marketingu i grafiki komputerowej, w celu wykorzystania jej do tworzenia nowych programów komputerowych. Działania te nie mają charakteru wprowadzania rutynowych i okresowych zmian.

W Spółce prowadzone są również prace nad projektami, w wyniku których nie powstaje autorskie prawo do programu komputerowego, a także nad projektami, które są powiązane z autorskimi programami komputerowymi (w tym powstających w ramach Projektów Rozwojowych), ale mają charakter wprowadzania rutynowych i okresowych zmian (dalej: Pozostałe Projekty). W związku z opisaną powyżej działalnością Spółki, Zainteresowani planują opodatkowanie dochodów z opisanych powyżej Projektów Rozwojowych (dochodów z przeniesienia praw autorskich do Programów Komputerowych) preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego. W celu obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do opodatkowania preferencyjną stawka podatku dochodowego, Spółka:

1. dokonuje wyodrębnienia Programów Komputerowych powstałych w ramach Projektów Rozwojowych w księgach rachunkowych,

2. prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów ze sprzedaży praw autorskich odrębnie dla każdego Programu Komputerowego,

3. wyodrębnia koszty bezpośrednio związane z danym Programem Komputerowym w sposób zapewniający wyliczenie wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT według metody opisanej poniżej,

4. ustala koszty uzyskania przychodów ze sprzedaży praw autorskich odrębnie dla każdego Programu Komputerowego według metody opisanej poniżej.

W oparciu o tak prowadzoną ewidencję możliwe jest ustalenie dochodu ze sprzedaży praw autorskich do Programów Komputerowych oraz wartości wskaźnika Nexus odrębnie dla każdego Programu Komputerowego.

W trakcie realizacji Projektów Rozwojowych Spółka współpracuje ze specjalistami, przede wszystkim programistami i grafikami komputerowymi, na podstawie kontraktów B2B lub umów cywilnoprawnych. Wynagrodzenie specjalistów stanowi główny koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży praw autorskich do Programów Komputerowych i jest ustalane według stawki godzinowej. Jednocześnie jest to bezpośredni koszt związany z tworzonymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy z użyciem wyspecjalizowanego oprogramowania, które pozwala na określenie ile czasu dany specjalista pracował nad danym projektem. Dane o czasie pracy pozwalają precyzyjnie przypisać koszty osobowe związane z danym specjalistą do poszczególnych projektów nad którymi specjalista pracował w miesiącu. Koszty osobowe przypisane w ten sposób do danego Projektu Rozwojowego stanowią jednocześnie koszty uzyskania przychodu z danego Projektu Rozwojowego (przychodu ze sprzedaży praw autorskich do Programu Komputerowego powstałego w ramach danego Projektu Rozwojowego) oraz koszty, w oparciu o które wyliczany jest wskaźnik Nexus dla danego Programu Komputerowego.

Zasadniczo w Spółce nie występują inne koszty, które można uznać za koszty bezpośrednio związane z określonym Programem Komputerowym. Wnioskodawca nie wyklucza jednak możliwości, że takie wydatki mogą zostać poniesione (np. zakup licencji lub urządzeń z przeznaczeniem wyłącznie na potrzeby jednego Programu Rozwojowego).

Działalność Spółki opisana we wniosku ma charakter ciągły co skutkuje ponoszeniem przez przedsiębiorstwo także innych stałych lub incydentalnych wydatków innych niż koszty osobowe specjalistów. Mogą to być koszty wyposażenia, koszty najmu lokalu, wynagrodzenia pracowników administracji, koszty księgowości etc. - tzw. koszty pośrednie. Powyższe wydatki służą realizacji wielu projektów, a w każdym z nich stopień wykorzystania usług czy towarów nabywanych przez Spółkę jest inny. W praktyce, Spółka nie jest w stanie dokładnie określić stopnia w jakim dany koszt pośredni powinien być przypisany do konkretnego projektu, tym bardziej że większość kosztów pośrednich służy wszystkim projektom jednocześnie. W związku z powyższym wszelkie koszty pośrednie ponoszone przez Spółkę są przypisywane do poszczególnych projektów proporcjonalnie do uzyskiwanych z nich przychodów.

Zainteresowani zamierzają obliczać podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania stawką 5% jako iloczyn kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego przez Spółkę oraz udziału w zysku Spółki przypadającym danemu Zainteresowanemu w danym roku. Kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie natomiast ustalany jako suma dochodów z poszczególnych Projektów Rozwojowych (czyli ze sprzedaży poszczególnych praw autorskich do Programów Komputerowych) przemnożonych przez odpowiadające danym projektom wartości wskaźnika Nexus.

Dochód z Pozostałych Projektów będzie podlegał zsumowaniu z niekwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i będzie opodatkowany stawką 19% podatku dochodowego, przy czym kwestia zasad opodatkowania tego dochodu nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Niniejszy wniosek dotyczy 2022 r. oraz przyszłych lat podatkowych, zakładając że stan faktyczny oraz aktualnie obowiązujące przepisy dotyczące IP Box nie ulegną zmianie.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Tworzenie Programów Komputerowych w ramach Projektów Rozwojowych jest jednym z zadań realizowanych przez Spółkę (poprzez zespół współpracujących z nią programistów i specjalistów) w ramach jej podstawowej, stałej działalności gospodarczej w oparciu o umowy zawarte z kontrahentami. Działalność w tym zakresie prowadzona jest przez Spółkę w sposób ciągły i systematyczny. Na podstawie zawieranych umów, w oparciu o specyfikację przekazaną przez danego klienta lub wypracowaną wspólnie ze Spółką, tworzone są Programy Komputerowe (zamiennie również jako: Oprogramowanie). Umowy zawierane przez Spółkę z Kontrahentami dotyczą stworzenia Oprogramowania jako całości i nie dotyczą wykonywania na rzecz Kontrahentów jedynie wyodrębnionych zadań (elementów składowych) w ramach programu komputerowego. Kontrahent otrzymuje finalnie gotowy produkt, jakim jest Program Komputerowy, wykonany zgodnie z łączącą strony umową.

Jak zostało to wskazane we wniosku, w Spółce prowadzone są również prace nad projektami, w wyniku których nie powstaje autorskie prawo do programu komputerowego, oraz prace nad projektami, które są powiązane z autorskimi programami komputerowymi (w tym powstającymi w ramach Projektów Rozwojowych), które mają charakter rutynowych i okresowych zmian (zdefiniowane we wniosku jako Pozostałe Projekty). Ten aspekt działalności prowadzonej przez Spółkę nie jest objęty zapytaniem złożonego wniosku, ponieważ nie ma wątpliwości, że tego rodzaju Pozostałe Projekty nie mogą korzystać ze stawki opodatkowania 5%.

Tworząc Oprogramowanie opisane we wniosku, Spółka nie prowadziła i nie prowadzi samodzielnie badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).

Tak, tworząc Oprogramowanie opisane we wniosku Spółka samodzielnie prowadziła/ prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Spółka prowadzi prace rozwojowe od początku swojej działalności (od lipca 2021 r.) w związku z tworzeniem na zlecenie kontrahentów Programów Komputerowych i będzie, w sposób opisany we wniosku, prowadzić takie prace również w przyszłości.

Prace rozwojowe prowadzone przez Spółkę dotyczą planowania, analizy i projektowania Programów Komputerowych - obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności (w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania) do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług. Jak zostało wskazane we wniosku, Spółka wykorzystuje przy tym inwencję twórczą i korzysta z wiedzy i umiejętności posiadanej przez współpracujących z nią specjalistów.

Celem prac jest stworzenie Programu Komputerowego zgodnie z oczekiwaniem i potrzebami danego klienta. Spółka każdorazowo przeprowadza szczegółową analizę indywidualnych potrzeb danego kontrahenta lub finalnego odbiorcy Programu, zapoznaje się ze specyfiką danej branży. Następnie spółka bada i projektuje możliwe rozwiązania oraz dobiera właściwą technologię dla wytworzenia danego Programu Komputerowego i jego implementacji. W dalszej kolejności Spółka prowadzi prace nad tworzeniem Programu Komputerowego - tworzy nowe funkcjonalności, przygotowuje koncepcje rozwiązania uwzględniając języki programowania i technologie wybrane na etapie projektowania.

Prace twórcze Spółki wykonywane są w sposób systematyczny, w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystywaniu zasobów wiedzy, które nie występowały wcześniej zarówno po stronie Spółki jak i danego kontrahenta - są to więc rozwiązania w tej skali innowacyjne i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie okresowych i rutynowych zmian.

Prace rozwojowe, których dotyczy niniejszy wniosek kończą się wynikiem pozytywnym. Wynik jest ustalony w formie Programu Komputerowego napisanego w języku programistycznym. Spółka wykorzystuje te wyniki jako produkt będący celem umowy zawieranej z danym klientem, przenosząc przysługujące jej autorskie prawa majątkowe do tego Programu Komputerowego za wynagrodzeniem na rzecz danego klienta.

W wyniku prac rozwojowych prowadzonych w ramach Projektów Rozwojowych projektowane i tworzone są nowe, konkretne Programy Komputerowe (jako produkty) dla określonego kontrahenta. Programy Komputerowe tworzone na zlecenie kontrahentów w ramach Projektów Rozwojowych są zawsze efektem prac rozwojowych - brak przeprowadzenia takich prac oznaczałby, że Spółka nie stworzyłaby Programu Komputerowego i nie byłaby w stanie wywiązać się z zawieranych w tym zakresie umów. W każdym przypadku Program Komputerowy będący wynikiem prac rozwojowych stanowi odrębny utwór w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Stworzone przez Spółkę produkty - Programy Komputerowe mają nowy, innowacyjny charakter w zakresie działalności prowadzonej zarówno przez Spółkę, jak i przez jej kontrahentów. Każdy stworzony Program Komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, szczególnego zasobu wiedzy i technologii oraz dotyczyć ma innego środowiska sprzętowego, biznesowego lub programowego. Programy Komputerowe tworzone przez Spółkę odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem. Proces tworzenia Programów Komputerowych objętych wnioskiem nie stanowi i nie będzie stanowił mechanicznych, rutynowych bądź okresowych działań Spółki, tym samym więc przedmiotowe Programy Komputerowe nie są wynikiem takich działań.

Spółka w ramach prowadzonej przez siebie działalności prowadzi również prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe (zdefiniowane we wniosku jako Pozostałe Projekty). Pozostałe Projekty nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

Pod pojęciem „Programu Komputerowego” (zamiennie z „Oprogramowaniem”) na gruncie przedstawionego stanu faktycznego rozumieć należy zapisany przy pomocy wybranego języka programowania algorytm rozwiązania określonego zadania - zestaw instrukcji/ kodów źródłowych przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu, zgodnego z celami danego Kontrahenta, wykonany na podstawie zawartej umowy. Funkcjonalnie Program Komputerowy obejmuje części składowe takie jak m.in. kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, kod wynikowy, interfejs.

Pojęcie „Programu Komputerowego” w przedstawionym wniosku zawsze obejmuje przy tym odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Spółka tworzy Programy Komputerowe według określonych każdorazowo wymagań klienta, dotyczących oczekiwanego przez niego, zindywidualizowanego końcowego rezultatu. Spółka wykonuje prace nad dużą liczbą Projektów Rozwojowych, stąd też różny charakter mają stworzone w ramach jej działalności Programy Komputerowe. Programy Komputerowe głównie wspierają sferę marketingową i sprzedażową klienta, uwzględniając potrzeby wynikające również z branży, w której działa dany klient. Spółka między innymi tworzy Programy Komputerowe odpowiedzialne za funkcjonowanie stron internetowych, w sposób gwarantujący użytkownikowi docelowemu unikalne doświadczenia oraz atrakcyjność użytkowo-wizualną. Spółka szczególną wagę przykłada do badania zachowań użytkowników danego Oprogramowania oraz panujących trendów i tworzenia rozwiązań, dzięki którym używanie Oprogramowania jest łatwiejsze, bardziej intuicyjne i przyjemniejsze. Rozwiązania te każdorazowo są indywidualnie opracowywane dla każdego Kontrahenta, w zależności od jego potrzeb, oczekiwań i w szczególności celów biznesowych.

Wśród przykładowych Programów Komputerowych wytworzonych przez Spółkę na zlecenie kontrahentów wskazać można zaawansowaną aplikację związaną ze strategiami inwestycyjnymi czy też stworzenie aplikacji do konfigurowania szkieł kontaktowych, wspierającą pracę konsultantów w salonach optycznych.

Efektem samodzielnej pracy Spółki (wykonywanej przez zespół współpracujących z nią programistów i specjalistów) jest powstanie Programów Komputerowych według indywidualnych oczekiwań i specyfikacji danego klienta, stanowiących odrębny utwór w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie tworzone w ramach działalności Spółki spełnia zawsze warunki uznania go za utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Oprogramowanie tworzone dla klientów w ramach Projektów Rozwojowych cechuje się każdorazowo oryginalnym, twórczym charakterem i stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Tworzenie Oprogramowania nie ma charakteru powtarzalnego i nie jest efektem pracy, która wymaga jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty daj się z góry określić. Oprogramowanie, które powstaje w ramach Projektów Rozwojowych jest każdorazowo tworzone w oparciu o oczekiwania i potrzeby danego klienta i stanowi nowy, nieistniejący wcześniej u takiego kontrahenta produkt lub proces. Tworzenie Oprogramowania jest pracą twórczą, ponieważ wymaga podjęcia wielu indywidualnych czynności i prac o charakterze programistycznym, dostosowanych do specyfiki danego Projektu Rozwojowego, a także zdobywania nowej wiedzy i umiejętności z różnych dziedzin przez członków zespołu pracujących przy stworzeniu danego Programu Komputerowego. Działania podejmowane w związku z tworzeniem Programu Komputerowego w ramach Projektu Rozwojowego, jak zostało to wskazane w treści wniosku, nie stanowią wprowadzania rutynowych lub okresowych zmian. Każde Oprogramowanie stworzone w ramach Projektu Rozwojowego charakteryzuje się indywidualnością, innowacyjnością oraz niepowtarzalnym charakterem.

Efekty pracy, określone we wniosku jako Oprogramowanie powstałe w ramach Projektów Rozwojowych są zawsze odrębnymi Programami Komputerowymi, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Spółce nie przysługują i nie przysługiwały osobiste prawa autorskie - jest to niemożliwe, ponieważ w świetle prawa autorskiego autorem utworu zawsze może być wyłącznie konkretna osoba fizyczna. Wprost wypowiedział się na ten temat Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 października 2017 r. (sygn. II FSK 2462/15): Zgodnie z art. 8 ust. 1 i ust. 2 u.p.a.p.p. twórcą może być tylko oznaczona nazwiskiem osoba fizyczna, a nie korporacja gospodarcza. Przesądzające o ochronie utworu cechy mogą zostać bowiem nadane wyłącznie przez osobę fizyczną [podkr. A.N.]. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie może zatem wytworzyć utworu, gdyż jedynie osoba fizyczna jest wyposażona w zdolność tworzenia - wykreowania utworu - gdyż jest to czynność o charakterze realnym. Potwierdza to także doktryna - jak wskazuje prof. (…), Jedna z podstawowych zasad prawa autorskiego, sformułowana w art. 8 ust. 1 PrAut, głosi, że prawo to przysługuje twórcy. Twórca to autor utworu, wyłącznie człowiek - osoba fizyczna. Zgodnie ponadto z art. 16 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, osobiste prawa autorskie chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem - Spółka zatem nie mogła również w jakikolwiek sposób praw tych nabyć.

Spółce przysługują natomiast autorskie prawa majątkowe do Programów Komputerowych, które są następnie przenoszone na rzecz kontrahentów.

Oprogramowanie zawsze wiąże się z podejmowaniem prac rozwojowych przez Spółkę (w ramach współpracującego z nią zespołu specjalistów i programistów). Spółka wyjaśnia ponownie, że jej zapytanie dotyczy wyłącznie Oprogramowania tworzonego w ramach Projektów Rozwojowych, na indywidualne zamówienie określonego kontrahenta, posiadającego cechy indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Każde takie Oprogramowanie jest wynikiem odrębnym prac rozwojowych prowadzonych przez Spółkę.

Jak jednocześnie zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego, w Spółce prowadzone są również prace nad projektami, w wyniku których nie powstaje autorskie prawo do programu komputerowego, a także nad projektami, które są powiązane z autorskimi programami komputerowymi (w tym z tymi, które powstają w ramach Projektów Rozwojowych). Te Pozostałe Projekty mają jednak charakter prac rutynowych i okresowych zmian, a w związku z tym nie zostały objęte zapytaniem wniosku, gdyż nie spełniają wymagań koniecznych dla korzystania z ulgi.

Oprogramowanie zawsze było efektem Państwa prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ponosili Państwo odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent).

Umowy zawierane z kontrahentami przewidują, że przedmiotem zlecenia jest stworzenie przez Spółkę Programu Komputerowego według oczekiwań klienta oraz przeniesienie na niego autorskich praw majątkowych do tego Programu. Po zaakceptowaniu i przyjęciu przez klienta wykonanego Programu Komputerowego Spółka przenosi na Klienta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego Programu Komputerowego, w zamian za wynagrodzenie określone w umowie. Tym samym wskazana w umowach zawieranych przez Spółkę kwota wynagrodzenia zawsze dotyczy przeniesienia autorskich praw majątkowych do konkretnego Programu Komputerowego.

Po wykonaniu Programu Komputerowego oraz po zaakceptowaniu końcowego rezultatu przez danego kontrahenta, zgodnie z treścią zawieranych pisemnych umów Spółka przenosi na kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego Programu Komputerowego. Każdy stworzony Program Komputerowy jest wyodrębniony w systemach informatycznych Spółki, a przeniesienie Programu Komputerowego na rzecz kontrahenta odbywa się każdorazowo poprzez umieszczenie tego Programu w systemach informatycznych kontrahenta.

Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy?

Spółka prowadzi na bieżąco rejestry i ewidencje w sposób pozwalający na wyodrębnienie przychodów podlegających opodatkowaniu według stawki 5% z przeniesienia autorskich praw majątkowych do Programu Komputerowego. Spółka w prowadzonej dokumentacji (w księgach rachunkowych) rozdziela Programy Komputerowe powstałe w ramach Projektów Rozwojowych od Pozostałych Projektów. Prowadzone w ten sposób księgi rachunkowe zapewniają ustalenie przychodów ze sprzedaży praw autorskich odrębnie dla każdego Programu Komputerowego.

Spółka również wyodrębnia w prowadzonych księgach rachunkowych (na kontach analitycznych) koszty przez nią ponoszone, związane bezpośrednio z danym Programem Komputerowym w taki sposób, by było możliwe określenie wskaźnika nexus, o który mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego w złożonym wniosku, Spółka używa specjalistycznego oprogramowania służącego ewidencjonowaniu czasu pracy specjalistów (programistów, grafików) z którymi współpracuje na podstawie umów B2B lub kontraktów cywilnoprawnych. Każdy ze specjalistów, przy użyciu tego oprogramowania ewidencjonuje na bieżąco, ile czasu pracował nad danym Programem Komputerowym, tworzonym w ramach Projektu Rozwojowego. Te dane pozwalają Spółce na precyzyjne i bieżące przyporządkowanie kosztów osobowych związanych z danym specjalistą do poszczególnych, tworzonych Programów Komputerowych, odrębnie dla każdego miesiąca. Spółka posiada tym samym ewidencje określającą czas wykonywanej pracy nad danym Programem Komputerowym w danym miesiącu odrębnie dla każdej osoby. W oprogramowaniu, z którego korzysta Spółka specjaliści Ci wskazują jednocześnie, jakie były wykonywane przez nich czynności przy danym Projekcie Rozwojowym czynności. Te koszty osobowe stanowią koszty uzyskania przychodu z danego Projektu Rozwojowego (przychodu ze sprzedaży praw autorskich do Programu Komputerowego powstałych w ramach tego Projektu).

Spółka oczywiście w ramach prowadzonych ksiąg rachunkowych księguje także inne koszty, które nie są kosztami bezpośrednio związanymi z tworzeniem Programów Komputerowych. Są to koszty związane z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej (przykładowo koszty wyposażenia, najmu lokalu, wynagrodzenia pracowników administracyjnych, koszty usług księgowych). Są to koszty pośrednio związane z tworzeniem Programów Komputerowych, a Spółka, jak zostało to wskazane, przypisuje je do poszczególnych Projektów Rozwojowych według klucza przychodowego (a więc proporcjonalnie do uzyskiwanych ze sprzedaży danego Programu Komputerowego przychodów).

Pytania:

1. Czy działalność podejmowana w ramach Spółki polegająca na tworzeniu Programów Komputerowych w ramach Projektów Rozwojowych stanowi działalność badawczo- rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w rozumieniu w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy?

2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie przez Zainteresowanych stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego w sposób opisany we wniosku?

Stanowisko Zainteresowanych

Ad. 1

Definicję działalności badawczo-rozwojowej przedstawia art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej wyżej ustawy, i rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, rozumie się:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast przez prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Państwa Spółka prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość wspomnianej działalności wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Spółka wykorzystuje przy tym inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez współpracujących specjalistów wiedzy i umiejętności.

Niniejsze przesądza m.in. o elemencie "twórczym" owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box).

Wyjaśnić należy, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, że istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż programy komputerowe stworzone przez Spółkę na rzecz klientów stanowią dla nich istotne usprawnienie i zapewniają nowe funkcjonalności. Z tego powodu, zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw twórczej działalności o charakterze twórczym oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej przez Spółkę działalności, jak i jej klienta.

Twórczość Spółki odnosi się również do przejawu jej działalności - autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie podkreślić należy, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wnioskodawca powody do twierdzenia, że działalność Spółki obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach Spółka rozwija niezbędne dla branży doświadczenie, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W związku z powyższym, w ocenie Państwa, Spółka prowadzi działalność badawczo- rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej jej działalność spełnia przesłanki prac rozwojowych.

Ad. 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT "Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania".

Artykuł 30ca ust. 1 ustawy o PIT i kolejne, wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT;

2. wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowalnych praw własności intelektualnej;

3. uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej;

4. określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

5. prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Natomiast, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Tworzone w ramach działalności Spółki programy komputerowe są efektem prac, które specjaliści wynagradzani przez Spółkę planują i tworzą od podstaw. Wszystkie te działania, bez wątpienia należy traktować jako rezultat indywidualnej oraz twórczej działalności intelektualnej, przez co należy kwalifikować je jako utwory, którym przysługuje ochrona na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Co istotne, jak wskazano w stanowisku Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, Programy Komputerowe tworzone są przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Dlatego Zainteresowani będą zobowiązani do ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej dla każdego Programu Komputerowego.

Stosownie do art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika wskazanego w ustawie (tzw. wskaźnik Nexus). Przy czym w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Natomiast, stosownie do art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

W zakresie ustalenia kosztów wytworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnych Spółka prowadzi odpowiednią ewidencję czasu pracy współpracujących specjalistów, która pozwala na dokładne śledzenie czasu poświęconego przez nich na realizację określonych projektów. Sprawia to, że wynagrodzenie przez nich otrzymane może zostać uznane za koszt bezpośredni wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wszelkie koszty pośrednie ponoszone przez Spółkę zostaną przypisane do poszczególnych projektów proporcjonalnie do uzyskiwanych z nich przychodów.

W wyniku zawartych umów z klientami Spółka osiąga dochody w zamian za przeniesienie całości majątkowych praw autorskich do oprogramowania. Zdaniem Państwa, Spółka osiąga zatem dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z zatem dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także prowadzi ewidencję księgową zapewniającą możliwość ustalenia tych dochodów. W celu obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do opodatkowania preferencyjną stawka podatku dochodowego stosowany jest poruszony powyżej wskaźnik Nexus ustalony odrębnie dla każdego Programu Komputerowego.

Biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, w ocenie Zainteresowanych, spełniają oni wszystkie kryteria określone w art. 30ca ustawy o PIT, a zatem w rozliczeniu rocznym, jako wspólnicy Spółki, będą mogli skorzystać ze stawki 5% podatku od kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do Programów Komputerowych wyliczonego w sposób opisany we wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanych pytań wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia ustalenia, czy działalność podejmowana w ramach Spółki stanowi działalność badawczo-rozwojową oraz czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie 5% stawki podatku.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm.):

Spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, ze zm.):

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 2 tej ustawy stanowi, że:

dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28 tej ustawy.

W myśl art. 5b ust. 2 powołanej wyżej ustawy:

jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl natomiast art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie zaś z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Zainteresowani prowadzą działalność badawczo-rozwojową, trzeba przeprowadzić analizę przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Zainteresowani przedstawili informacje, z których wynika, że:

1. Działalność Zainteresowanych związana jest z tworzeniem oprogramowania,

2. Zainteresowani prowadzą prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce,

3. Zainteresowani wytwarzają Oprogramowania opierające się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Działania te Zainteresowani prowadzą w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego,

4. Zainteresowani twierdzą, że przedmioty praw autorskich podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

5. Z umów zawartych pomiędzy Zainteresowanymi a danym Kontrahentem wynika, że przenoszone są wszelkie prawa autorskie do Oprogramowania w zamian za wynagrodzenie,

6. Otrzymywane przez Zainteresowanych należności będą przychodem z tytułu sprzedaży praw autorskich doi programu komputerowego,

7. Zainteresowani prowadzą księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów ze sprzedaży praw autorskich odrębnie dla każdego programu komputerowego.

Działalność Zainteresowanych polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych**.**

W sprawie możliwość skorzystania przez Zainteresowanych z tzw. ulgi Innovation Box, wyjaśniam:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego.

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu ;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

‒ podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

‒ prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

‒ dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒ dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

‒ dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Z korzystaniem z ulgi wiążą się obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie obejmuje wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z opisu sprawy i informacji przedstawionych przez Zainteresowanych wynika, że:

1. Zainteresowani tworzą oprogramowanie w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Zainteresowanych działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2. Wytwarzane przez Zainteresowanych oprogramowanie jest wyrazem własnej twórczości intelektualnej Zainteresowanych,

3. Wytwarzane przez Zainteresowanych oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

4. Przenoszą Zainteresowani na rzecz Kontrahenta całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za wynagrodzeniem,

5. Zainteresowani prowadzą księgę przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie przychodów ze sprze4daży praw autorskich odrębnie dla każdego programu komputerowego.

Autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego przez Zainteresowanych w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Zainteresowanych jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochodem ze zbycia tego prawa jest kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowani będą mogli zastosować stawkę 5% od dochodów z tytułu świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej Zainteresowani będą mogli skorzystać w zeznaniu rocznym za 2022 r. oraz za lata następne, jeśli sytuacja Zainteresowanych i obowiązujące prawo nie zmienią się.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan K.O. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).