0113-KDIPT2-2.4011.812.2022.2.MK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Niemiec. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 listopada 2022 r. złożonym 21 listopada 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W październiku 2014 r. zmarł Pani mąż …, obywatel Polski. Śmierć nastąpiła na terenie Niemiec, gdzie mąż pracował. Po śmierci męża niemiecki Zakład Ubezpieczeń Emerytalnych wydał decyzję Rentenanpassung zum 01.07.2020 Ihre Witwenrente (….) o przyznaniu Pani renty wdowiej. Posiada Pani meldunek i zamieszkuje w Polsce, w Niemczech nigdy nie pracowała. Nigdy nie uzyskiwała Pani wynagrodzenia ze stosunku pracy.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za rok podatkowy 2020, oraz stanu przyszłego wynikającego z bieżącego stanu prawnego. Posiada Pani obywatelstwo polskie.

W roku 2020, będącym przedmiotem Pani zapytania oraz aktualnie, posiada Pani stałe miejsce zamieszkania w Polsce: … .

Renta z Niemiec wypłacana jest w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec od dnia 23 października 2014 r. Podmiotem, który wypłaca Pani rentę jest: Deutsche Rentenversicherung. Rentę przyznano Pani na podstawie niemieckich przepisów prawa przewidujących przyznanie takiego świadczenia.

Od dnia 10 czerwca 2019 r., po ukończeniu 50 roku życia, przysługuje Pani renta rodzinna z ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), decyzja znak: … .

Pytanie

Czy przyznana i wypłacana przez niemiecki Zakład Ubezpieczeń Emerytalnych tzw. renta wdowia podlega opodatkowaniu w Polsce?

Pani stanowisko w sprawie:

Pani zdaniem, wypłacana renta wdowia nie podlega opodatkowaniu w Polsce, gdyż płatności takie podlegają opodatkowaniu w państwie źródła, tj. w Niemczech, zgodnie z postanowieniem art. 18 ust. 2 umowy z 14 maja 2003 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.; Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.),

osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a powołanej ustawy,

za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 3 ust. 2a ww. ustawy,

osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w październiku 2014 r. zmarł Pani mąż, obywatel Polski. Śmierć nastąpiła na terenie Niemiec, gdzie mąż pracował. Po śmierci męża niemiecki Zakład Ubezpieczeń Emerytalnych wydał decyzję o przyznaniu Pani renty wdowiej. Posiada Pani meldunek i zamieszkuje w Polsce, w Niemczech nigdy nie pracowała. Nigdy nie uzyskiwała Pani wynagrodzenia ze stosunku pracy. Posiada Pani obywatelstwo polskie. W roku 2020, będącym przedmiotem Pani zapytania oraz aktualnie, posiada Pani stałe miejsce zamieszkania w Polsce.

Renta z Niemiec wypłacana jest w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec od dnia 23 października 2014 r. Podmiotem, który wypłaca Pani rentę jest: Deutsche Rentenversicherung. Rentę przyznano Pani na podstawie niemieckich przepisów prawa przewidujących przyznanie takiego świadczenia.

Od dnia 10 czerwca 2019 r., po ukończeniu 50 roku życia, przysługuje Pani renta rodzinna z ZUS.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie, zastosowanie będzie miała ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem Umowy z dnia 14 maja 2003 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90) zawartej między Polską a Republiką Federalną Niemiec.

W myśl art. 4 ust. 1 ww. Umowy,

w rozumieniu niniejszej Umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Na podstawie art. 18 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku,

emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Umowy,

bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że renta otrzymywana z Niemiec, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenie jest wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Przedstawiając stan faktyczny i zdarzenie przyszłe wskazała Pani, że otrzymywane przez Nią świadczenie jest rentą wdowią wypłacaną z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe i powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że otrzymywana przez Panią renta wdowia, jako świadczenie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, podlega zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 ww. Umowy, opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W konsekwencji, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).