Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 23 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 listopada 2022 r. (wpływ 23 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

(1) Ustalenia wstępne

Wnioskodawca od dnia (…) 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z.). Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na potrzeby IP Box. Ewidencja zapewnia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, oraz wyodrębnia koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

(2) Przedmiot działalności

Działalność Wnioskodawcy skupia się na działaniach programistycznych, polegających na:

- wytwarzaniu,

- rozwijaniu,

- ulepszaniu programów komputerowych (oprogramowania bądź jego części),

- tworzeniu dokumentacji dot. wytworzonego oprogramowania,

- testowaniu i tworzeniu automatycznych testów oprogramowania,

w głównej mierze jest to:

- tworzenie i dokumentowanie testów automatycznych,

- prowadzenie i aktualizacja dokumentacji oprogramowania,

- rozwój oraz tworzenie elementów i modułów zarówno biblioteki kryptograficznej jak i sieciowej,

- identyfikacja i dostarczanie rozwiązań na zgłoszone znalezione błędy w dostarczonym oprogramowaniu.

Z kontrahentami Wnioskodawca współpracuje w ramach umów o świadczenie usług (współpracy). Wnioskodawca przed stworzeniem oprogramowaniu bądź jego części planuje działania projektowe. Może wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca współpracuje z zespołami danego kontrahenta, wówczas ma on z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Prowadzi dyskusje na tematy techniczne (m.in. jakich narzędzi najlepiej będzie użyć w danym przypadku oraz z jakiego podejścia do wytwarzania oprogramowania skorzystać) z zespołami kontrahenta.

Podkreślić należy, że Wnioskodawca podejmuje samodzielnie decyzje co do sposobów wykonywania czynności oraz użytych rozwiązań. Realizowane przez Wnioskodawcę zlecenia programistyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu (możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach) i czasie wyznaczonym przez kontrahentów.

Wnioskodawca samodzielnie kształtuje czas przeznaczony na wykonywanie powierzonych mu zadań w taki sposób, aby zadania te mogły być wykonane z najwyższą starannością.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów. Ponadto, kontrahenci mają prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym, w związku z nienależytym wykonaniem umowy.

Zaznaczyć należy, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

(3) Specyfika prowadzonej działalności programistycznej

Wnioskodawca przy tworzeniu oprogramowania korzysta z następujących języków programowania: (…).

(…).

Wnioskodawca realizował zadania programistyczne na rzecz swojego kontrahenta, a w szczególności stworzono w roku:

(…).

Tworzone oprogramowanie bądź jego części wymaga od Wnioskodawcy twórczego podejścia, systematyki w zwiększaniu zasobów wiedzy w celu indywidualnych, autorskich pomysłów zmierzających do znalezienia nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów i obejmują m.in:

(…).

Prowadzona działalność w zakresie tworzenia programu komputerowego, podejmowana jest w sposób systematyczny rozumiany jako: metodyczny, uporządkowany i zaplanowany. Wnioskodawca planuje działania na przyszłość i dokumentuje prowadzone projekty czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego (cel projektu, jego przebieg oraz ostateczny wynik).

Innowacyjność tworzonego oprogramowania (innowacyjny charakter występuje zawsze w obrębie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, przeważnie w skali kontrahenta, a czasem w skali rynku sektora) polega na tym, iż będzie to innowacyjność polegająca na:

(…).

Wnioskodawca tworząc oprogramowanie bądź jego części na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe i/lub ulepsza istniejące już funkcjonalności z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, w szczególności:

(…)

Wnioskodawca podkreśla, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego (tzw. utrzymaniowych, maintenance), jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z danym kontrahentem oprogramowaniu bądź jego części, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom.

Każdorazowo działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca.

(4) Przychody ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu wykonanych usług. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury.

Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje jak czasochłonne były poszczególne projekty. Są to wykazy godzinowe, dokumentacja projektu, zawartość narzędzi do zarządzania projektami oraz historia pracy (dodanego kodu) w repozytorium kodu.

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania bądź jego części, w momencie zakończenia etapu lub całości zlecenia, przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Każdorazowo wynikiem działalności gospodarczej Wnioskodawcy w związku z rozwinięciem i ulepszeniem oprogramowania jest odrębny utwór, nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej, który ma indywidualny i twórczy charakter, a zakres ten podlega odrębnemu prawu własności intelektualnej – jest utworem i podlega ochronie. Wnioskodawcy do momentu przeniesienia na rzecz kontrahenta, przysługują autorskie prawa majątkowe do składowych (tj. części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego programu.

Projekt był rozciągnięty w czasie, wówczas można przypisać do niego kilka faktur sprzedażowych, wówczas część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część oprogramowania.

Prowadzone były w tym samym czasie prace nad kilkoma projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej faktury przychodów, przypadających na poszczególne oprogramowania bądź ich części.

(5) Koszty uzyskania przychodu a współczynnik Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na działaniach programistycznych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1. usługi księgowe – koszty poniesione na usługi księgowe dotyczą prowadzenia ksiąg podatkowych oraz ewidencji dodatkowej IP Box, do których na podstawie przepisów prawa zobowiązany jest Wnioskodawca,

2. opłaty za dostęp do Internetu – jest to koszt niezbędny do wykonywania przez Wnioskodawcę działalności tego rodzaju, który umożliwia pracę zdalną nad danym projektem oraz zdalne porozumiewanie się z kontrahentem. Bez ponoszenia tych kosztów mogłoby nie być możliwe prowadzenie takiej działalności. Ze względu na specyfikę tworzonego oprogramowania, to właśnie z wykorzystaniem narzędzi i usług zdalnego porozumiewania następuje prowadzenie konferencji/rozmów z kontrahentem, które to niezbędne w procesie tworzenia programu komputerowego lub jego części czy chociażby przekazanie wyników Jego prac,

3. używania samochodu (paliwo, OC/AC, koszty leasingu, przejazdu autostradą) oraz podróży lotniczych zarówno na spotkanie z kontrahentem, jak i na konferencje branżowe – umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport dzięki czemu jest on w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości na rzecz kontrahenta, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych,

4. składki na ubezpieczenie społeczne (składki na ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)) – są obciążeniem obowiązkowym, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie wydłuży Jego zdolność zawodową. Składki na ubezpieczenie społeczne są Wnioskodawcy niezbędne do prowadzenia działalności sensu largo,

5. wyposażenie biura oraz materiały biurowe – Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura, a także koszty materiałów biurowych. Jak powszechnie wiadomo odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć, że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty działalności Wnioskodawcy. W przypadku nie ponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia, projekt me mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej.

(6) Podsumowanie

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP Box Wnioskodawca planuje zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do rozliczenia za rok 2019, 2020, 2021.

W opisanym powyżej stanie faktycznym, w kontekście prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę skupiającej się na działaniach programistycznych, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahentów, Wnioskodawca ma wątpliwość czy czynności związane z powstaniem autorskiego prawa do programu komputerowego wykonywane w ramach działalności gospodarczej, stanowią działalność badawczo-rozwojową i możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

1. Jaką formą opodatkowana jest Pana działalność gospodarcza (wg skali podatkowej, tzw. podatkiem „liniowym”, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w formie karty podatkowej)?

Odp. Wnioskodawca w okresie od roku 2019 do 2021 (tj. w latach, które Wnioskodawca chce rozliczyć z zastosowaniem ulgi IP Box) był opodatkowany tzw. podatkiem „liniowym”.

2. Czy w ramach prowadzonej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać:

• Jakie to badania? Co było/jest ich przedmiotem i celem? W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

• Jakie metody badawcze Pan stosował/stosuje?

• Czy badania przyniosły określone efekty (jakie)?

Odp. Nie. Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.

3. Czy w ramach prowadzonej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odp. Tak. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jeśli tak, proszę wskazać:

• W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odp. Od początku działalności i przez cały czas prowadzenia działalności.

• Czego dotyczyły/dotyczą te prace rozwojowe? Co było/jest ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały/obejmują te prace?

Odp. Obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Przejawiają się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy) lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta Zleceniodawcy).

Celem tych prac było/jest stworzenie lub rozwinięcie istniejącego programu komputerowego.

Prace te dotyczyły tworzenia programów komputerowych.

• Czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem? Jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami? Czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką)? W jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności?

Odp. Ogół prac rozwojowych zostaje zawsze zakończony pozytywnym wynikiem polegającym na opracowaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy) lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy). Jednak ze względu na innowacyjny charakter prac rozwojowych zdarza się, że poszczególne działania nie przynoszą oczekiwanego efektu i trzeba prowadzić dalsze prace poszukując nowych rozwiązań. Wynikiem prac rozwojowych jest zdobyta innowacyjna wiedza lub opracowane nowe innowacyjne rozwiązanie/koncepcja, które zostają wykorzystane/uwzględnione w kodzie źródłowym programu komputerowego i są utrwalone. Kod źródłowy programu komputerowego jaki powstaje w wyniku prac rozwojowych jest przedmiotem przeniesienia praw autorskich za przeniesienie których Wnioskodawca wystawia faktury i z tytułu czego osiąga przychód.

• Czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę)? Czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?

Odp. Tak. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę. Tym produktem są programy komputerowe wytworzone w ramach usług świadczonych na rzecz Kontrahenta. W wyniku prac Wnioskodawca stworzył innowacyjny program komputerowy (kod źródłowy), a w szczególności stworzył w roku:

(…).

Przeniesienie praw autorskich do stworzonych w wyniku prac rozwojowych poszczególnych programów komputerowych (kodów źródłowych) jest podstawą przychodów Wnioskodawcy z działalności gospodarczej.

Tak. Wnioskodawca oferuje lub będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej.

• Czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Odp. Tak. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów łub usług.

4. Czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odp. Nie. W ramach działalności opisanej we wniosku Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi prac o innym charakterze niż prace rozwojowe w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Gdyby nawet tak jednak było, prace takie i przychody z nich nie są przedmiotem wniosku, gdyż Wnioskodawca nie miałby zamiaru stosować do nich ulgi IP Box.

5. Czy efekty Pana pracy, które dotyczą wytwarzania, rozwijania i ulepszania „programów komputerowych (oprogramowania bądź jego części)” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

• zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

• nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

• nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Odp. Tak. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem i zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Programy te nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są też one jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

6. Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”?

Odp. Tak. Efekty pracy Wnioskodawcy określane „programem komputerowym” są zawsze odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych, przy czym na podstawie umów zawieranych z Wnioskodawcą, ogół autorskich praw majątkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę, przechodzi na kontrahenta.

7. W związku z zawartą we wniosku informacją, że oprócz tworzenia oprogramowania bądź jego części, dokonuje Pan również rozwijania i ulepszania programów komputerowych/oprogramowania, to czy:

i. Jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem programu komputerowego, które Pan rozwija i ulepsza, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego programu komputerowego posiada Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa.

Odp. W przypadku, gdy Wnioskodawca na podstawie stosownych umów realizuje działalność polegającą na rozwijaniu bądź ulepszeniu oprogramowania, podstawą ingerencji przez Wnioskodawcę w istniejące oprogramowanie jest stosowna umowa bądź zlecenie zobowiązujące Wnioskodawcę do wykonania określonych prac. Wnioskodawca nie jest w takich sytuacjach właścicielem, współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, ani też nie posiada licencji na korzystanie z tego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest użytkownikiem takiego oprogramowania na własne potrzeby, wobec czego stosowna umowa licencyjna nie jest wymagana. W celu zobrazowania powyższego Wnioskodawca wyjaśnia, że wykonawca realizujący przez dłuższy czas prace budowlane bądź remontowe w obiekcie budowlanym nie potrzebuje umowy najmu, aby korzystać z obiektu w zakresie niezbędnym do realizacji umowy.

ii. Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego programu komputerowego.

Odp. Tak.

iii. Czy zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego i ulepszanego programu komputerowego mają charakter rutynowych/okresowych zmian?

Odp. Nie.

iv. W wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego programu komputerowego utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

- jeżeli tak – czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,

- jeżeli nie – czy Pana wynagrodzenie jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

Odp. Tak. Wnioskodawca przenosi (sprzedaje) autorskie prawa majątkowe do wytwarzanego oprogramowania na rzecz kontrahentów.

8. Czy w przypadku, gdy rozwija i ulepsza Pan „program komputerowy”, a w wyniku rozwijania i ulepszania programu komputerowego nie powstało nowe prawo własności intelektualnej, to jest Pan właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem tego programu komputerowego na podstawie licencji wyłącznej?

Odp. Nie dotyczy.

9. Czy w każdym przypadku tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie przez Pana „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia, rozwijania oraz ulepszania każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Pana pracy?

Odp. Tak. W każdym przypadku tworzenie/rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę programu komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego prac rozwojowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, co zostało również wskazane we wniosku. Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem jego pracy.

10. Czy wytworzone, rozwijane oraz ulepszone „programy komputerowe” zawsze są efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odp. Tak. Wytworzone oraz rozwijane „Oprogramowanie” zawsze jest efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

11. W jaki sposób umowa z Kontrahentem reguluje kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:

• wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw autorskich do wytworzonego „programu komputerowego”;

Odp. Nie.

• także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich).

Odp. Tak jak to zostało wskazane we wniosku, Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie łącznie za wytworzenie programów komputerowych i przeniesienie autorskich praw majątkowych do nich.

12. W jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonego przez Pana „oprogramowania” lub „części oprogramowania”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” lub „części oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odp. Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta wszelkie autorskie prawa majątkowe do utworów wytworzonych w trakcie obowiązywania umowy, tj. powstałych w wykonaniu obowiązków umownych. Przeniesienie praw następuje z chwilą powstania utworu lub jego wyodrębnianej części i ustalenia takiego utworu lub jego części w jakiejkolwiek formie, a najpóźniej (gdyby powyższe było niemożliwe do ustalenia) z chwilą przekazania utworu lub jego części Kontrahentowi, w szczególności poprzez wprowadzenie do sieci komputerowej Kontrahenta. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objęte jest wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług. Strony rozliczają się w miesięcznych okresach rozliczeniowych, według stawki miesięcznej określonej w umowie z Kontrahentem. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw majątkowych do nich wynika zatem bezpośrednio z zapisów umowy, ale i z czynności faktycznych Stron takich jak: wytworzenie programu komputerowego, zapis/utrwalenie utworu i przekazanie go Kontrahentowi, wystawienie faktury przez Wnioskodawcę i jej opłacenie przez Kontrahenta. Wyodrębnienie programów komputerowych znajduje odzwierciedlenie również w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP Box.

13. W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że: (`(...)`) Może wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca współpracuje z zespołami danego kontrahenta, wówczas ma on z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy (`(...)`) to należy wyjaśnić:

- Czy w sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odp. Efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest program komputerowy, stanowiący kwalifikowane prawo własności intelektualnej, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca samodzielnie wytwarza programy komputerowe, w rozumieniu wskazanym we wniosku i uzupełnieniu, a odbywa się to na podstawie odrębnych zawartych przez niego bezpośrednio umów z kontrahentami – niezależnie od pozostałych członków zespołu.

- Czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana będzie powstawać część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz Kontrahenta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie?

Odp. Nie. Jak zostało wskazane powyżej, Wnioskodawca samodzielnie wytwarza programy komputerowe, w rozumieniu wskazanym we wniosku i uzupełnieniu, a odbywa się to na podstawie odrębnych zawartych przez niego bezpośrednio umów z kontrahentami niezależnie od pozostałych członków zespołu. Na podstawie tych umów Wnioskodawca przenosi swoje autorskie prawa do wytworzonego przez niego programu komputerowego i otrzymuje za to wynagrodzenie.

14. Czy Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania opisanych programów komputerowych jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odp. Tak. Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania opisanych programów komputerowych jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

15. Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent)?

Odp. Tak. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy wobec osób trzecich.

16. Czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta i z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej? Jeśli nie, proszę wskazać, dlaczego.

Odp. Na fakturze wystawianej przez Wnioskodawcę widnieje jedna pozycja jako wynagrodzenie za usługi polegające na wytworzeniu programów komputerowych i za przeniesienie autorskich praw do nich. W pozycjach na fakturze nie jest wyodrębniana osobna kwota za przeniesienie praw, gdyż nie było takich ustaleń stron i obowiązek taki nie wynika z przepisów regulujących ulgę IP Box. Natomiast wynagrodzenie za przenoszenie autorskich praw majątkowych przypadające na każde kwalifikowane prawo IP jest wyodrębniane w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP Box.

17. Czy w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan:

- każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

- Koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odp. Tak. Wnioskodawca w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębnia: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

18. Od kiedy (dokładnie) prowadzi Pan ewidencję (proszę wskazać datę)? Czy prowadzona przez Pana odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności związanej z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz czy odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Odp. Wnioskodawca prowadzi ewidencję od dnia (…) 2019 r.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów od początku realizacji działalności związanej z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

19. Czy i w jaki sposób oblicza Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Odp. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza, w opisanym powyżej stanie faktycznym, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Wnioskodawca wskazuje, że ulga IP BOX przewiduje preferencje podatkowe dla podmiotów prowadzących działalność badawczo-rozwojową (dalej jako: działalność B+R), bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności, są:

1. działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),

2. obejmującą prace rozwojowe,

3. podejmowaną w sposób systematyczny,

4. w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

a zatem spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1. zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

2. realizowane prace spełniają kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R, tj.:

a) działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),

b) obejmującą prace rozwojowe,

c) podejmowaną w sposób systematyczny,

d) w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

3. ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

UZASADNIENIE PRAWNE STANOWISKA:

Ad. 1.

Stosownie do treści art. 5a pkt 38 u. PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. –Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 u. PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Należy zatem udzielić odpowiedzi, kiedy prowadzona działalność gospodarcza skupiająca się na działaniach programistycznych, w głównej mierze na:

(…)

może zostać uznana za działalność B+R?

Wskazać należy, że działalność gospodarcza Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym ma następujące cechy:

1. charakter twórczy.

Wnioskodawca tworzy nowe i oryginalne rozwiązania, a w szczególności stworzył w roku:

(…).

Tworzone oprogramowanie bądź jego części wymaga od Wnioskodawcy twórczego podejścia, systematyki w zwiększaniu zasobów wiedzy w celu indywidualnych, autorskich pomysłów zmierzających do znalezienia nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów i obejmują m.in.:

(…).

Twórczość przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Twórczość należy odnosić do działalności w ramach przedsiębiorstwa, tj. działanie podatnika powinno być twórcze w odniesieniu do jego własnej działalności. Nie ma tu znaczenia czy podobne rozwiązanie (ulepszone procesy, usługi czy produkty) zostało już opracowane przez inny podmiot. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór Wnioskodawcy.

2. prowadzona jest w sposób systematyczny rozumiany jako: metodyczny, uporządkowany i zaplanowany. Wnioskodawca planuje działania na przyszłość i dokumentuje prowadzone projekty, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego (cel projektu, jego przebieg oraz ostateczny wynik),

3. spełnia przesłanki, zawarte w definicji prac rozwojowych, które są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Innowacyjność tworzonego oprogramowania (innowacyjny charakter występuje zawsze w obrębie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, przeważnie w skali kontrahenta a czasem w skali rynku/sektora) polega na:

(…).

Wnioskodawca tworząc oprogramowanie bądź jego części na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe i/lub ulepsza istniejące już funkcjonalności z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, w szczególności:

(…).

(…)

Wnioskodawca przy tworzeniu oprogramowania korzysta z następujących języków programowania: (…).

4. założeniem działalności jest uzyskiwanie przychodów z przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta, przy czym wynik prowadzonych projektów nie jest z góry możliwy do przewidzenia. Istotną cechą działalności jest właśnie niepewność co do powodzenia prowadzonych prac.

Należy zauważyć, że przepisy prawa podatkowego interpretowane winny być z uwzględnieniem zastosowania przepisów z innej dziedziny i organy podatkowe nie mogą uchylić się od interpretacji tych przepisów w powiązaniu z przepisem podatkowym. Takie podejście jest zgodne z poglądem wyrażonym przez NSA, w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12. Sąd zwrócił uwagę, że wprowadzenie w życie przepisów dotyczących interpretacji podatkowych dokonywanych przez organy podatkowe miało na celu przede wszystkim zminimalizowanie skutków ryzyka wszelkich działań podejmowanych przez podatników, płatników i inkasentów. Interpretacje podatkowe nie przynosiłby żadnej użyteczności, skoro wykładnia konkretnych przepisów byłaby opierana wyłącznie o przepisy podatkowe. „Trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głownie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego nie powstałyby stosunki podatkowoprawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej – narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1871/07)”.

NSA, w wyroku z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14, zwrócił uwagę, iż wniosek interpretacyjny stanowi w istocie rzeczy pytanie o zasadność możliwości subsumcji stanu faktycznego interpretacji pod wskazane w stanowisku wnioskodawcy przepisy prawa, które w razie potrzeby są objęte wykładnią wnioskodawcy, a następnie są analizowane przez podatkowy organ interpretacyjny. Analizy pojęcia „przepisów prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie.

Podobny pogląd wyraził WSA w Poznaniu, w wyroku z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA Po 795/18, zwrócił uwagę, że „przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Poszczególne ustawy podatkowe zawierają obszerną liczbę przepisów odwołujących się do pojęć i instytucji właściwych dla innych dziedzin prawa. Zgodnie natomiast z wolą ustawodawcy, organ zobligowany jest, w świetle art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, na wniosek zainteresowanego, wydać w jego indywidualnej sprawie indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego, w sytuacji, gdy dotyczy ona przepisów mogących mieć znaczenie dla sytuacji prawnopodatkowej zainteresowanego. Innych ograniczeń przedmiotu interpretacji w ramach wykładni przepisów prawa podatkowego ustawa nie zna”. Zatem „organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posiłkowania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (zob. np. wyroki: NSA z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 1019/09, z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12, i z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2108/12). Wynika to stąd, że przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Z przytoczonych wyżej poglądów orzeczniczych należy wynieść, że jeżeli Wnioskodawca w sposób szczegółowy zaprezentuje własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego powinien uzyskać rzetelną informację, jak w określonym stanie faktycznym organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość dokonania przez Wnioskodawcę rozliczenia podatku dochodowego.

Zważywszy, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w tym również Delegatura w Piotrkowie Trybunalskim, wydała wiele indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie przedstawionej przez innych zainteresowanych wątpliwości, czy prowadzą oni działalność badawczo-rozwojową, a tym samym, czy mogą skorzystać z preferencji opodatkowania dochodów wywarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box. Należy podkreślić, iż rzeczone interpretacje poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, organ podatkowy nie może przerzucać na Wnioskodawcę ciężaru odpowiedzi na pytania zadane przez niego we wniosku.

Dla uszczegółowienia, Wnioskodawca zamieszcza przykładowe sygnatury wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych, o których mowa powyżej:

· Nr 0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC,

· Nr 0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG,

· Nr 0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM,

· Nr 0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD.

Jednocześnie w razie wystąpienia odmiennej interpretacji tych samych przepisów, Wnioskodawca prosi, o odniesienie się do ww. interpretacji, wskazanie znaczących różnic w stanie faktycznym lub prawnym oraz uzasadnienie odmiennego traktowania jego przepadku, od utrwalonej już linii interpretacyjnej przywołanych przepisów.

Podsumowując, powyższe cechy spełniają definicję działalności B+R, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a ust. 38 u. PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także kryteria w definiowaniu działalności B+R z tzw. Podręcznika Frascati (OECD, Podręcznik Frascati), do którego odniesienie znajduje się w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u. PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Artykuł 30ca ust. 1 i następne u. PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności B+R kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

2. uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

3. określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie,

4. prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

Art. 30ca ust. 2 u. PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (ust. 2 pkt 8). Przepis ten wymaga również, aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

2. przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Oprogramowanie wywarzane jest przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, modyfikacja lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, której cechy spełniają definicję działalności B+R, a konkretnie prac rozwojowych, zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u. PIT.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 u. PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1. z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP,

2. ze sprzedaży kwalifikowanego IP,

3. z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u. PIT.

Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 u. PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1.3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przepisy u PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych. Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (art. 24d ust. 5 u. PIT). Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej. Na mocy art. 30ca ust. 6 u. PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Wnioskodawca ponosi wydatki na:

1. usługi księgowe,

2. opłaty za dostęp do Internetu,

3. używania samochodu (paliwo, OC/AC, koszty leasingu, przejazdu autostradą) oraz podróży lotniczych zarówno na spotkanie z kontrahentem jak i na konferencje branżowe,

4. składki na ubezpieczenie społeczne (składki na ZUS),

5. wyposażenie biura oraz materiały biurowe,

które są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 u. PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty działalności Wnioskodawcy. W przypadku nie ponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia, projekt nie mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej.

Zatem wydatki te bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami realizowanymi przez Wnioskodawcę uznane winny być za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 u. PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby dochód uzyskiwanych z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności, w przypadku uznania działalności za działalność B+R, został opodatkowany preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży.

PODSUMOWANIE

Przyjęta przez Wnioskodawcę wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności, w przypadku uznania działalności za działalność B+R.

Wnioskodawca przywołuje przytoczone w złożonym wniosku poglądy wyrażone ww. interpretacjach indywidualnych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych jako własne stanowisko w stanie faktycznym opisanym wnioskiem.

Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się w zakresie trwałości orzecznictwa sądowego w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego. W wyroku z dnia 10 maja 2012 r., sygn. I FSK 1010/11 wskazał, iż: „wprawdzie z art. 170 w zw. z art. 171 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, iż prawomocne wyroki sądów administracyjnych wiążą strony danego postępowania, sąd który je wydał, inne sądy i organy, jedynie co do przedmiotu rozstrzygnięcia, w którym został on wydany, zatem nie mają one charakteru wiążącego tak dla sądów administracyjnych jak i organów podatkowych w przypadku rozpoznawania innych spraw i to pomimo możliwego podobieństwa zaistniałych stanów faktycznych, to jednak art. 14e Ordynacji podatkowej stanowi wskazówkę do dokonywania wykładni prawa z uwzględnieniem tego orzecznictwa także przy udzielaniu interpretacji, a nie tylko przy jej zmianie. W szczególności istotnym dla realizacji zasady zaufania, określonej w art. 121 par. 1 Ordynacji podatkowej, jest ustosunkowanie się przez organ w uzasadnieniu interpretacji do orzeczeń, na które strona powołała się we wniosku o interpretację”.

W podsumowaniu powyższego wywodu, odwołując się do poglądów doktryny i orzecznictwa, NSA w wyroku sygn. I FSK 1010/11 zwrócił uwagę, iż odwołanie się przez stronę we wniosku o wydanie interpretacji do argumentacji sądu na temat wykładni konkretnego przepisu staje się argumentacją samego podatnika właśnie w sprawie rozpatrywanej. „Jeżeli więc organ podatkowy nie podziela wspomnianej argumentacji, powinien szczegółowo odnieść się do uzasadnienia wyroku sądowego i ustosunkować się do wyrażonych tam poglądów, wyjaśniając szczegółowo, dlaczego je odrzuca”.

W tym stanie rzeczy Wnioskodawca oczekuje, iż Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej dokona pogłębionej analizy przywołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych, co pozwoli na prawidłową kwalifikację prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności opisanej złożonym wnioskiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika m.in., że Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania programów komputerowych (oprogramowania bądź jego części) obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzi Pan działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone oprogramowanie bądź jego części wymaga od Pana twórczego podejścia, systematyki w zwiększaniu zasobów wiedzy w celu indywidualnych, autorskich pomysłów zmierzających do znalezienia nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów. W wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył zmieniony lub ulepszony innowacyjny program komputerowy. Przenosi Pan na kontrahenta wszelkie autorskie prawa majątkowe do powstałych programów komputerowych. Wytworzone oraz rozwijane Oprogramowanie zawsze jest efektem prac rozwojowych w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W każdym przypadku tworzenie/rozwijanie/ulepszanie przez Pana programu komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzi Pan odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego, który jest efektem Pana pracy.

Na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz cytowanych przepisów stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy, obejmują prace rozwojowe w rozumieniu w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

· podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

· prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

· dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

· dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również;

· dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.):

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku i uzupełnieniu wynika, że:

1. w ramach działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie;

2. wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. efekty Pana pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego programu komputerowego;

4. zgodnie z postanowieniami umowy, przenosi Pan na Kontrahenta wszelkie autorskie prawa majątkowe do utworów wytworzonych w trakcie obowiązywania umowy, tj. powstałych w wykonaniu obowiązków umownych i otrzymuje za to wynagrodzenie;

5. od (…) 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% w przedstawionym stanie faktycznym, w zeznaniach rocznych za okres od (…) 2019 r. oraz za lata 2020 i 2021.

Reasumując – opisane we wniosku kwalifikowane dochody uzyskane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej może Pan opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od (…) 2019 r. oraz za lata 2020 i 2021.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła. W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowo wskazujemy, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – naszym zdaniem – teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).