Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest :
- nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wykończenie pomieszczenia przeznaczonego na działalność gospodarczą,
- prawidłowe – w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 24 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 24 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 listopada 2022 r. (data wpływu 30 listopada 2022 r. ). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzeń przyszłych
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 sierpnia 2019 roku pod firmą (…).
Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2021 poz. 1128 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.
Wnioskodawca buduje dom jednorodzinny, w którym jedno z pomieszczeń będzie przeznaczone na cele prowadzenia działalności gospodarczej (zwane dalej biurem, gdzie Wnioskodawca będzie wykonywał prace w związku z zawartymi Kontraktami).
Podatnik zamierza:
a) wykończyć pomieszczenie przeznaczone na działalność gospodarczą, tj.:
- pomalować ściany;
- wstawić kontakty i włączniki świateł;
- położyć posadzkę;
- wstawić drzwi wejściowe do pomieszczenia;
b) wyposażyć biuro w następujące elementy:
- umeblowanie stanowiska pracy, tj. biurko, półki na monitory i inny sprzęt komputerowy, szafka na dokumenty, fotel obrotowy, podkładka pod fotel obrotowy, lampa oświetlająca biurko;
- lampy oświetlające pomieszczenie;
- kwiat ozdobny;
- żaluzja w oknie;
- zabudowana szafa, w której poza drukarką, wyposażeniem biurowym i dokumentami Wnioskodawca planuje przechowywać również przedmioty użytku osobistego (której koszt wyniesie ponad 10 000 złotych);
- kanapa, na której Wnioskodawca może posadzić obecnych i potencjalnych Kontrahentów.
W uzupełnieniu wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:
Czy wybudowanie domu jednorodzinnego i oddanie go do użytkowania nastąpi jeszcze w roku 2022; jeżeli tak, to w którym miesiącu?
Nie, wybudowanie domu jednorodzinnego i oddanie go do użytkowania nie nastąpi w 2022 roku.
Czy dom jednorodzinny będzie stanowić środek trwały w Pana działalności oraz zostanie wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?
Nie, dom jednorodzinny nie będzie stanowić środka trwałego w działalności Wnioskodawcy.
W odniesieniu do zabudowanej szafy:
· jakie konkretnie koszty Pan poniesie – prosimy opisać, czy będzie to jednostkowy koszt zakupu całej szafy, czy też koszty te zostaną wyodrębnione i będą dotyczyć jej poszczególnych elementów (np. projektu szafy, półek, szuflad, ścian, drzwi, usługi zabudowy itp.),
· czy szafa będzie trwale związana z domem jednorodzinnym – prosimy opisać, czy będzie miała ona wszystkie ściany, czy też będzie tylko jedną ścianą zabudowywać wnękę, czy będzie możliwe ustawienie jej w innym miejscu itp.,
· czy szafa zostanie wykonana na indywidualne zlecenie,
· czy szafa zwiększy wartość domu jednorodzinnego?
Szafa ta będzie wykonana na indywidualne zlecenie Wnioskodawcy.
Wnioskodawca w związku z tym planuje ponieść następujące koszty: koszty całkowitego przygotowania szafy wraz z jej montażem (usługa). Koszty nie będą dotyczyć poszczególnych elementów (np. projektu szafy, półek, szuflad, ścian, drzwi, usługi zabudowy itp.), będzie on jednostkowy.
Szafa ta będzie miała wszystkie ściany (wraz ze ścianką tylną). W każdej chwili będzie możliwe jej wymontowanie i ustawienie w innym miejscu. Ponadto, w przypadku wyprowadzki Wnioskodawca ma zamiar zabrać szafę do nowego miejsca, stąd Wnioskodawcy wydaje się, że szafa ta nie będzie trwale związana z domem jednorodzinnym i będzie odrębnym środkiem trwałym – co wiążę się z tym, że nie będzie zwiększała wartości domu jednorodzinnego.
Czy jednostkowa wartość pozostałego wyposażenia (tj. biurka, półek na monitory i inny sprzęt komputerowy, szafki na dokumenty, fotela obrotowego, podkładki na fotel obrotowy, lampy oświetlającej biurko, lamp oświetlających pomieszczenie, kwiatu ozdobnego, żaluzji w oknie, kanapy) nie przekroczy kwoty 10 000 zł?
Wartość każdego ze wskazanych elementów pozostałego wyposażenia (tj. biurka, półek na monitory i inny sprzęt komputerowy, szafki na dokumenty, fotela obrotowego, podkładki na fotel obrotowy, lampy oświetlającej biurko, lamp oświetlających pomieszczenie, kwiatu ozdobnego, żaluzji w oknie, kanapy) nie przekroczy kwoty 10 000 zł. Natomiast łączna wartość tych przedmiotów prawdopodobnie przekroczy kwotę 10 000 zł.
Co należy rozumieć pod pojęciem „podkładki na fotel obrotowy”?
Wnioskodawca ma na myśli matę, podkładkę ochronną pod krzesło obrotowe na podłogę. Podkładka ta chroni przed uszkodzeniami takimi, jak zarysowania od kółek fotelu obrotowego.
Co należy rozumieć pod pojęciem „lampy oświetlające pomieszczenie” – prosimy wskazać, czy chodzi o lampy sufitowe/kinkiety, które nie są trwale złączone z pomieszczeniem i które można odłączyć i umieścić w innym miejscu, czy też o lampy wbudowane w sufit/ściany, na trwale złączone z pomieszczeniem?
Wnioskodawca wskazuje, że ma na myśli lampy sufitowe/stojące/kinkiety, które nie są trwale złączone z pomieszczeniem i które można w każdym momencie odłączyć i umieścić w innym miejscu.
Co należy rozumieć pod pojęciem „żaluzje w oknie” – prosimy wskazać, czy chodzi o żaluzje, które nie są trwale złączone z oknem i które można zdjąć i umieścić w innym miejscu, czy też o żaluzje na trwale złączone z oknem?
Wnioskodawca wskazuje, że pod tym pojęciem rozumie osłonę przeciwsłoneczną montowaną w oknie. Wnioskodawca pragnie wskazać, że chodzi mu o żaluzje, które nie są trwale związane z oknem i w każdym momencie można je zdjąć i umieścić w innym miejscu/oknie. Nie są to żaluzje na trwale złączone z oknem.
Pytania
1. Czy koszty, które zostały wskazane w stanie przyszłym, tj. koszty wykończenia: malowanie ścian biura, montaż kontaktów i włączników świateł, posadzka, drzwi wejściowe oraz koszty wyposażenia: umeblowanie stanowiska pracy, tj. biurko, półki na monitory i inny sprzęt komputerowy, szafka na dokumenty, fotel obrotowy, podkładka pod fotel obrotowy, lampa oświetlająca biurko, lampy oświetlające pomieszczenie, kwiat ozdobny, żaluzja w oknie, zabudowana szafa, kanapa, Wnioskodawca może zaliczyć w kosztach uzyskania przychodu?
2. Czy koszt szafy, która będzie zabudowana i której koszt zakupu wyniesie powyżej 10 000 złotych będzie stanowił koszt podatkowy poprzez odpisy amortyzacyjne elementów wyposażenia powyżej 10 000 złotych, czy koszt ten będzie podwyższał wartość nieruchomości?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem – w odniesieniu do pytania nr 1 – wskazane w stanie przyszłym wydatki wykończeniowe (malowanie ścian, montaż kontaktów i włączników świateł oraz posadzki) mogą być rozliczone w kosztach podatkowych. Spełniają one bowiem podstawowe warunki kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów, gdyż są niezbędne, aby biuro mogło powstać.
Podstawowym warunkiem rozliczania wydatków poniesionych w ramach działalności gospodarczej jest ich związek z przychodami z tej działalności oraz brak ustawowego wyłączenia tych kosztów z kosztów uzyskania przychodów. Przepisy podatkowe uzależniają ujęcie takiego wydatku od osiągnięcia – w następstwie ich poniesienia – przychodów, a są to działania ukierunkowane na osiągnięcie realnego przychodu. Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym mieszkaniu może wymagać również jego odpowiedniego wyposażenia.
Ze względu na fakt, iż Wnioskodawca prowadzi działalność programistyczną, niezbędne w jego pracy jest odpowiednie przygotowanie stanowiska pracy. W związku z tym Wnioskodawca planuje zakup m.in. biurka, półki na monitory i inny sprzęt komputerowy, szafki na dokumenty, fotel obrotowy, podkładkę pod fotel obrotowy, lampę oświetleniową, żaluzję, zabudowaną szafę, gdzie będzie przetrzymywał przedmioty związane z działalnością, takie jak – drukarkę czy dokumenty. Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura. Jak powszechnie wiadomo, odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć, że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wystrój biura odgrywa bardzo ważną rolę w kontaktach z Kontrahentami (obecnych, jak i potencjalnych). Odpowiedni wygląd biura może służyć np. zapewnieniu miłej i spokojnej atmosfery, sprzyjającej zawieraniu umów z Kontrahentami. Wnioskodawca planuje również ponieść wydatki na kanapę, gdzie będzie On przyjmował obecnych, jak i potencjalnych Kontrahentów. Podobnie jak kwiaty – pozwoli to zapewnić miłą i spokojną atmosferę, która niewątpliwie będzie sprzyjała zawieraniu lub przedłużaniu umów z Kontrahentami. Należy mieć przy tym na uwadze, że odpowiedni wystrój biura jest obecnie normą, czymś, czego oczekują Kontrahenci. Z tego względu Wnioskodawca uważa, że zakup do biura kwiatów czy też kanapy – wpływa na ogólne funkcjonowanie Wnioskodawcy, przyczyniając się w sposób pośredni do generowania przez niego obrotu.
W związku z powyższym – Wnioskodawca uważa, że koszty które przedstawił we wniosku, tj. koszty wykończenia: malowanie ścian biura, montaż kontaktów i włączników świateł, posadzka oraz koszty wyposażenia: umeblowanie stanowiska pracy, tj. biurko, półki na monitory i inny sprzęt komputerowy, szafka na dokumenty, fotel obrotowy, podkładka pod fotel obrotowy, lampa oświetlająca biurko, lampy oświetlające pomieszczenie, kwiat ozdobny, żaluzja w oknie, zabudowana szafa, kanapa, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Pana zdaniem – w odniesieniu do pytania nr 2 – zabudowana szafa będzie stanowiła odrębny środek trwały od nieruchomości i podlegała amortyzacji, tym samym nie będzie ona podwyższała wartości nieruchomości. Wynika to z faktu, iż szafa ta będzie stanowiła odrębny od nieruchomości przedmiot, zostanie zakupiona osobno i zamontowana osobno po oddaniu lokalu do użytkowania. Będzie ona mogła w każdej chwili być rozmontowana i przeniesiona w inne miejsce. Dlatego też Wnioskodawca twierdzi, że szafa ta będzie odrębnym od nieruchomości środkiem trwałym i będzie mogła odrębnie podlegać amortyzacji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest:
- nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wykończenie pomieszczenia przeznaczonego na działalność gospodarczą,
- prawidłowe – w pozostałej części.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
· pozostawać w związku przyczynowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
· być właściwie udokumentowany,
· nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).
Stosownie do 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
-
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
-
maszyny, urządzenia i środki transportu,
-
inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zgodnie z art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli tylko część nieruchomości lub lokalu użytkowego jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowana lub wydzierżawiana, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości lub lokalu.
Z przedstawionego przez Pana opisu wynika, że buduje Pan dom jednorodzinny, w którym jedno z pomieszczeń będzie przeznaczone na cele prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej (dalej: Biuro), gdzie będzie Pan wykonywał prace w związku z zawartymi Kontraktami. Zamierza Pan wykończyć pomieszczenie przeznaczone na działalność gospodarczą, tj. pomalować ściany, wstawić kontakty i włączniki świateł, położyć posadzkę, wstawić drzwi wejściowe do pomieszczenia, oraz wyposażyć Biuro w następujące elementy: umeblowanie stanowiska pracy, tj. biurko, półki na monitory i inny sprzęt komputerowy, szafka na dokumenty, fotel obrotowy, podkładka pod fotel obrotowy, lampa oświetlająca biurko, lampy oświetlające pomieszczenie, kwiat ozdobny, żaluzja w oknie, zabudowana szafa, w której poza drukarką, wyposażeniem biurowym i dokumentami planuje Pan przechowywać również przedmioty użytku osobistego (której koszt wyniesie ponad 10 000 złotych), kanapa, na której może Pan posadzić obecnych i potencjalnych Kontrahentów. Wybudowanie domu jednorodzinnego i oddanie go do użytkowania nie nastąpi w 2022 roku.
Pod pojęciem remontu należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest zatem przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego rzeczy, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji. Remont polega zatem na wykonaniu robót niezbędnych do utrzymania obiektu w odpowiednim stanie technicznym, by nie uległ on pogorszeniu z powodu eksploatacji. Za remont nie mogą być więc uznane prace, w wyniku których powstają nowe elementy.
Co do zasady wydatki na remont środka trwałego, a więc odtworzenie pierwotnej wartości użytkowej oraz inne wydatki, które nie mają charakteru ulepszenia mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Powyższa zasada nie dotyczy jednak przypadku, w którym nakłady zostały poniesione przed oddaniem środka trwałego do używania, natomiast ich celem było przystosowanie tego środka do używania. Takie wydatki powinny zwiększać wartość początkową środka trwałego. Mogą zatem wpływać na wysokość kosztów uzyskania przychodów, ale tylko przez odpisy amortyzacyjne, a nie bezpośrednio, o ile dany środek trwały podlega amortyzacji. Tym samym wartość początkowa składnika majątku spełniającego definicję środka trwałego, w rozumieniu art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogłaby zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów – w wysokości odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości – jedynie przez odpisy amortyzacyjne, przy czym dotyczy to tylko i wyłącznie nieruchomości i lokali użytkowych.
Stosownie bowiem do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Przepis ten został zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: ustawa zmieniająca).
W myśl art. 22n ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, grunty lub prawo użytkowania wieczystego gruntu, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
Jednocześnie z art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, że:
Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.
Tym samym – na podstawie przepisu przejściowego – który jest przepisem szczególnym, podatnicy jeszcze tylko do końca roku 2022 mogą stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., w odniesieniu do budynków i lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.
We wniosku wskazał Pan, że wybudowanie domu jednorodzinnego i oddanie go do użytkowania nie nastąpi w 2022 roku.
Fakt, że od 1 stycznia 2022 r. nieruchomości mieszkalne, choć stanowią środki trwałe, nie podlegają amortyzacji podatkowej, nie zmienia kwalifikacji wydatków poniesionych przed oddaniem nieruchomości mieszkalnej (tu: Biura) do używania w ramach działalności gospodarczej. Takie wydatki nie będą kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio (w dacie ich poniesienia), jak i pośrednio (przez odpisy amortyzacyjne).
Reasumując – nie może Pan zakwalifikować wydatków poniesionych na wykończenie Biura, tj. pomalowanie ścian, wstawienie kontaktów i włączników świateł, położenie posadzek, wstawienie drzwi wejściowych do pomieszczenia do kosztów uzyskania przychodów w Pana działalności gospodarczej.
W opisie sprawy wskazał Pan również, że poniesie koszty związane z zakupem i montażem szafy. W szafie będzie Pan przechowywał przedmioty służące do wykonywania przez Pana działalności gospodarczej, tj. drukarkę, wyposażenie biurowe i dokumenty oraz przedmioty osobiste. Szafa ta będzie wykonana na Pana indywidualne zlecenie. Poniesie Pan koszty całkowitego przygotowania szafy wraz z jej montażem (usługa). Koszty nie będą dotyczyć poszczególnych elementów (np. projektu szafy, półek, szuflad, ścian, drzwi, usługi zabudowy itp.), będzie on jednostkowy. Szafa będzie miała wszystkie ściany (wraz ze ścianką tylną). W każdej chwili będzie możliwe jej wymontowanie i ustawienie w innym miejscu. Ponadto, w przypadku wyprowadzki ma Pan zamiar zabrać szafę do nowego miejsca – szafa ta nie będzie trwale związana z domem jednorodzinnym i nie będzie zwiększała wartości domu jednorodzinnego. Jej koszt przekroczy 10 000 złotych.
Stwierdzam zatem, że szafa będzie stanowić odrębny środek trwały w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a wydatki poniesione z jej zakupem i montażem mogą stanowić koszty uzyskania przychodów jedynie przez odpisy amortyzacyjne.
Reasumując – wydatki związane z zakupem i montażem szafy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów przez odpisy amortyzacyjne.
W odniesieniu do wskazanych przez Pana wydatków związanych z zakupem ruchomych elementów wyposażenia służących do umeblowania stanowiska pracy, tj. biurka, półek na monitory i inny sprzęt komputerowy, szafki na dokumenty, fotela obrotowego, podkładki pod fotel obrotowy, lampy oświetlającej biurko, lamp oświetlających pomieszczenie, kwiatu ozdobnego, żaluzji w oknie, kanapy zauważam, że wydatki te nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 tej ustawy, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.
Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodów. Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku zatem spoczywa obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodów.
Tym samym możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów uzależniona jest od obiektywnej, rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten spowoduje osiągnięcie przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest w rozpatrywanym przypadku działalność gospodarcza. Jednak na podatniku spoczywa nie tylko obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z uzyskiwanymi przychodami, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, ale także obowiązek właściwego ich udokumentowania.
W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania podatnika, przy określaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów z tej działalności, należy uwzględniać fakt ewentualnego wykorzystywania jej wyposażenia także do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością (do celów prywatnych). Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie można bowiem zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Ważny jest związek przyczynowo-skutkowy, który w sposób jednoznaczny powinien dowodzić, że dany wydatek został poniesiony w celu realizacji potrzeb wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej, a nie w celu realizacji potrzeb osobistych podatnika.
W przypadku wydatku poniesionego na nabycie przedmiotu wykorzystywanego w działalności gospodarczej, podkreślam, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.
Dlatego wydatki poniesione na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tej działalności, pod warunkiem że podstawowym celem i sposobem korzystania z nich jest wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej.
Podkreślam, że zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na przedmioty, które służą celom prywatnym podatnika, byłoby sprzeczne z zasadą równości wobec prawa, gdyż stawiałoby w uprzywilejowanej sytuacji podmioty prowadzące działalność gospodarczą wobec podatników, którzy takiej działalności nie prowadzą, a którzy również ponoszą wydatki na cele osobiste (np. mieszkaniowe) i nie mogą ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Jednocześnie, także w orzecznictwie zwraca się uwagę, że to na podatniku ciążą obowiązki należytego udokumentowania faktu wykorzystywania wyposażenia na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Badanie faktycznego zakresu korzystania ze składników majątku firmy do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością musi być w każdym przypadku poprzedzone szczegółową analizą działalności podatnika, która może mieć miejsce w ramach postępowania dowodowego prowadzonego w trakcie postępowania podatkowego.
Jak stwierdził na przykład Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu (wyrok z 8 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Op 326/17):
Wprawdzie, jak słusznie zauważa pełnomocnik skarżącego, o celowości zakupu określonych składników majątkowych (tu: mebli) do prowadzenia działalności gospodarczej decyduje prowadzący tę działalność podatnik to jednak należy pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania, że zachodzi związek pomiędzy poniesieniem danych wydatków a prowadzoną przez niego działalnością. (…) nie jest wykluczone, że meble, których wygląd nie ma charakteru biurowego, mogą na przykład służyć do przechowywania dokumentacji firmowej, w takich jednak przypadkach to na podatniku spoczywa ryzyko wykazania, że takie meble są wykorzystywane w działalności gospodarczej i nie służą jego celom osobistym.
Podkreślam, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest przeprowadzane postępowanie dowodowe. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej opiera się jedynie na stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego i to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Wskazał Pan, że odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki. Wystrój Biura odgrywa bardzo ważną rolę w kontaktach z Kontrahentami (obecnych, jak i potencjalnych). Odpowiedni wygląd Biura może służyć np. zapewnieniu miłej i spokojnej atmosfery, sprzyjającej zawieraniu umów z Kontrahentami. Zakup kanapy, podobnie jak kwiatów, pozwoli zapewnić miłą i spokojną atmosferę, która niewątpliwie będzie sprzyjała zawieraniu lub przedłużaniu umów z Kontrahentami. Wydatki te wpływają na ogólne funkcjonowanie Pana, przyczyniając się w sposób pośredni do generowania przez Pana obrotu.
Na podstawie przedstawionego przez Pana opisu sprawy, zgodnie z którym wskazane elementy wyposażenia będą nabyte na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, stwierdzam, że wydatki związane z ich nabyciem poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dlatego wydatki poniesione na ich nabycie stanowić będą koszty uzyskania przychodów.
Reasumując – wydatki związane z zakupem ruchomych elementów wyposażenia Biura mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).