0112-KDIL2-2.4011.723.2022.2.WS
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z nową inwestycją Wnioskodawcy w specjalnej strefie ekonomicznej. Wnioskodawca zadał trzy pytania: 1. Czy dochód z prac na przeniesionych maszynach będzie zwolniony z podatku dochodowego? 2. Czy wynagrodzenia pracowników księgowości i kadr mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodów przy wyliczaniu dochodu zwolnionego? 3. Czy wydatki na środki trwałe, które nie są bezpośrednio związane z produkcją, mogą być ujęte w kosztach uzyskania przychodów w celu wyliczenia dochodu zwolnionego? Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w kwestii pytań 2 i 3 jest nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami, dochód zwolniony z opodatkowania obejmuje jedynie dochody z działalności prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu. Koszty pośrednie, takie jak wynagrodzenia pracowników księgowości i kadr oraz wydatki na środki trwałe niezwiązane bezpośrednio z produkcją, powinny być alokowane proporcjonalnie do przychodów zwolnionych i opodatkowanych, a nie w całości zaliczane do kosztów działalności zwolnionej.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie pytań nr 2 i nr 3 jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 9 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 5 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 grudnia 2022 r. (wpływ 8 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzeń przyszłych
W 2021 roku firma (…) otrzymała decyzję o wsparciu na działanie w SSE (…). Wnioskodawca będzie tam produkować (…).
Jest to jeden z kilku rodzajów działalności prowadzonych przez ten podmiot gospodarczy.
Obecnie posiada Pani trzy odrębne oddziały, które działają w innym zakresie. Łączy je jednak administracja – księgowość i kadry. Docelowo ich biura będą znajdowały się w budynku na terenie strefy. Działalność w tym samym zakresie, co planowana w strefie, jest prowadzona w chwili obecnej w (…).
Obecnie trwa budowa obiektu (hali wraz z częścią administracyjną). Planowany koniec inwestycji pod koniec roku 2022 roku lub na początku 2023 roku (w zależności od postępu prac).
Do działalności w SSE zostaną zakupione nowe maszyny produkcyjne. Ponadto zostaną również przeniesione maszyny, które w tej chwili pracują w innym oddziale (…).
Są to:
(…)
Wyżej wymienione maszyny wchodzą w integralny zespół produkcyjny.
Każda z tych maszyn będzie wykorzystywana w łańcuchu produkcyjnym. Ww. maszyny stanowią integralny zespół produkowanych przez zakład (…). Wskazane przeniesione maszyny wraz z nowymi (zakupionymi) będą stanowić jedną linię produkcyjną.
W uzupełnieniu wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na następujące pytania:
Czy nowa inwestycja, na którą otrzymała Pani decyzję o wsparciu, dotyczy:
· utworzenia nowego przedsiębiorstwa, które będzie usytuowane w specjalnej strefie ekonomicznej (…),
· zwiększenia zdolności produkcyjnych,
· zmiany procesu produkcyjnego?
Nowa inwestycja, na którą otrzymano decyzję o wsparciu, dotyczy zwiększenia zdolności produkcyjnych.
Czy decyzja o wsparciu określa przedmiot działalności gospodarczej jako produkcję (…); jeżeli nie, prosimy wskazać, jaki dokładnie przedmiot działalności został w tej decyzji wskazany?
Decyzja o wsparciu określa przedmiot działalności w zakresie:
(`(...)`).
Czy budowa obiektu, tj. hali wraz z częścią administracyjną oraz zakup nowych maszyn, to koszty, które jest Pani zobowiązana ponieść zgodnie z otrzymaną decyzją o wsparciu (koszty te zostały w tej decyzji wskazane)?
W decyzji wskazano ogólnie, że Wnioskodawca poniesie koszty kwalifikowane nowej inwestycji w rozumieniu § 8 Rozporządzenia w wysokości nie niższej… Mowa o rozporządzeniu Rady Ministra z dnia 28 sierpnia 2018 roku w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.
§ 8.
1. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:
-
kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
-
ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
-
kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
-
ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
-
kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli – pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców – co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
-
ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy
– pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 – poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.
Czy nowa inwestycja określona w decyzji o wsparciu będzie stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych działający niezależnie od pozostałych oddziałów Pani przedsiębiorstwa?
Tak.
Pytania
1. Czy z uwagi na wykonywanie prac na przeniesionych maszynach (wykorzystywanych obecnie w innym miejscu) osiągnięty dochód będzie podlegał zwolnieniu, o którym mowa w art. art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)?
W przypadku odpowiedzi negatywnej:
W jaki sposób powinien Podatnik prowadzić ewidencję, aby wyszczególnić dochody zwolnione i opodatkowane?
2. Czy wynagrodzenia na rzecz pracowników księgowości i kadr będą mogły zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego?
W przypadku odpowiedzi negatywnej:
W jaki sposób należy dokonać ich podziału?
3. Czy wydatki poniesione na zakup środków trwałych niezwiązanych bezpośrednio z produkcją, np. wyposażenie pomieszczeń socjalnych, budynków administracyjnych, mogą zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego?
Treść pytań nr 2 i 3 została doprecyzowana w uzupełnieniu wniosku.
Pani stanowisko w sprawie w zakresie pytania nr 2
Pani zdaniem – w odniesieniu do pytania nr 2 – aby zatem dochód osiągany z prowadzonej działalności mógł podlegać zwolnieniu, konieczne jest, aby spełniał on łącznie następujące warunki:
- musi być dochodem z działalności prowadzonej na terenie objętym decyzją,
- musi się mieścić w określonych w decyzji o wsparciu przedmiotach działalności (grupowaniach PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), oraz
- wartość podatku od tego dochodu nie może przekroczyć limitu dostępnej na dany moment pomocy publicznej.
Wszelkie te warunki pozostaną przez Wnioskodawcę spełnione, bowiem zarówno księgowość, jak i kadry będą znajdowały się na terenie strefy ekonomicznej. Będą powiązane z nową inwestycją. Nie da się zaś wyodrębnić czasu pracowników wykorzystywanego na prowadzenie spraw związanych ze strefą i poza nią.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenia na rzecz pracowników księgowości i kadr będą mogły zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego.
Pani stanowisko w sprawie w zakresie pytania nr 3
Pani zdaniem – w odniesieniu do pytania nr 3 – aby zatem dochód osiągany z prowadzonej działalności mógł podlegać zwolnieniu, konieczne jest, aby spełniał on łącznie następujące warunki:
- musi być dochodem z działalności prowadzonej na terenie objętym decyzją,
- musi się mieścić w określonych w decyzji o wsparciu przedmiotach działalności (grupowaniach PKWiU), oraz
- wartość podatku od tego dochodu nie może przekroczyć limitu dostępnej na dany moment pomocy publicznej.
Wszelkie te warunki pozostaną przez Wnioskodawcę spełnione, bowiem zarówno księgowość, jak i kadry będą znajdowały się na terenie strefy ekonomicznej. Będą powiązane z nową inwestycją.
Zdaniem Wnioskodawcy ponoszenie kosztów kwalifikowanych na środki trwałe związane z działalnością prowadzoną na podstawie zezwolenia, nawet jeśli pełniły one funkcje poboczne. W związku z powyższym wydatki poniesione na zakup środków trwałych niezwiązanych bezpośrednio z produkcją, np. wyposażenie pomieszczeń socjalnych, budynków administracyjnych, mogą zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko w zakresie pytań nr 2 i nr 3, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Stosownie do art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Zgodnie z art. 21 ust. 5ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.
W myśl art. 21 ust. 5caa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepis ust. 5ca stosuje się odpowiednio do ustalania wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, w przypadku gdy na terenie określonym w zezwoleniu lub decyzji o wsparciu jest prowadzona odpowiednio działalność gospodarcza określona w tym zezwoleniu albo działalność gospodarcza, w ramach której jest realizowana nowa inwestycja oraz inna działalność podatnika.
Zgodnie z art. 21 ust. 5cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia lub na podstawie decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 5ca, przepisy rozdziału 4b oddziału 2 stosuje się odpowiednio do transakcji między tą jednostką organizacyjną a pozostałą częścią przedsiębiorstwa podatnika.
W myśl art. 21 ust. 5cc ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 63a i 63b nie stosuje się, jeżeli:
-
osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z zawarciem umowy, dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych lub dokonaniem czynności innej niż zawarcie umowy, których efektem jest podejmowanie w sposób sztuczny czynności faktycznych dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
-
czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub
-
podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.
Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność nieobjętą decyzją o wsparciu i działalność zwolnioną, może korzystać z ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącznie w zakresie dochodów wskazanych w wydanej decyzji w zakresie nowej inwestycji prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
W tej sytuacji przedsiębiorca powinien wydzielić organizacyjnie działalność prowadzoną na terenie określonym w decyzji o wsparciu, a wielkość zwolnienia określić na podstawie przychodów i kosztów uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w decyzji o wsparciu.
W praktyce konieczne będzie stworzenie możliwości przyporządkowania określonych przychodów i kosztów do działalności prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu tak, aby z łatwością móc określić dochód podlegający zwolnieniu.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23
To oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.
Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Zatem – do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.
Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
W myśl art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Kosztami uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, w ramach której realizowana jest nowa inwestycja, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z tej nowej inwestycji. Katalog kosztów uzyskania przychodów wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie musi być tożsamy z katalogiem kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. Koszty kwalifikowane stanowią podstawę do określania kwoty maksymalnej wartości pomocy publicznej, natomiast koszty uzyskania przychodu stanowią podstawę do ustalenia dochodu.
Kosztami uzyskania przychodów z nowej inwestycji są koszty związane z nową inwestycją, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli podatnik prowadzi na terenie objętym decyzją o wsparciu również działalność gospodarczą niezwiązaną z nową inwestycją, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, dla celów zwolnienia podatkowego należy wydzielić koszty związane z przychodami z tej nowej inwestycji.
Zasadą ogólną jest, że koszty bezpośrednio przypadające na źródło przychodu kwalifikowane jako zwolnione należy przyporządkować bezpośrednio do kosztów działalności zwolnionej.
Jeżeli natomiast koszty dotyczą obu obszarów, zarówno działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej, to wówczas można zastosować proporcję przychodów zwolnionych do całości przychodów w celu alokacji do działalności zwolnionej.
Przepisy art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawiają zasadę proporcjonalnego podziału pośrednich kosztów uzyskania przychodów, których nie można w sposób wyłączny przyporządkować do żadnego źródła. Proporcjonalnej alokacji dokonuje się na podstawie tzw. klucza przychodowego, który polega na podziale kosztów w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. O ile przepis art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawia zasadę proporcjonalnego podziału kosztów pośrednich między przychody opodatkowane, nieopodatkowane i zwolnione z opodatkowania, to art. 22 ust. 3a tej ustawy reguluje sytuacje, w których w ramach jednego źródła część kosztów pośrednich alokowana jest do przychodów podlegających opodatkowaniu, a część do nieopodatkowanych lub zwolnionych.
Z opisu sprawy wynika, że ponosi Pani koszty wynagrodzeń pracowników księgowości i kadr oraz koszty zakupu środków trwałych niezwiązanych bezpośrednio z produkcją, np. wyposażenie pomieszczeń socjalnych, budynków administracyjnych.
Koszty te są związane zarówno z działalnością zwolnioną, jak i opodatkowaną.
W przypadku gdy nowa inwestycja związana jest ze zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, kosztami uzyskania przychodów stanowiącymi podstawę ustalenia dochodu zwolnionego z opodatkowania są koszty funkcjonowania tej części przedsiębiorstwa, która w wyniku realizacji nowej inwestycji odnotowuje zwiększony wolumen produkcji (usług).
Zatem w przypadku opisanych przez Panią kosztów, których nie jest możliwe przypisanie do źródła przychodów opodatkowanych lub zwolnionych, powinna Pani dokonać alokacji tych kosztów zgodnie z art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dlatego też uzasadnione jest stosowanie tzw. klucza „przychodowego”, a więc zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów uzyskanych w ramach działalności objętej decyzją o wsparciu ww. wydatków w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody zwolnione na podstawie decyzji o wsparciu do całości przychodów.
Powołany powyżej art. 22 ust. 3 w zw. z art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy w danym okresie funkcjonują różne źródła dochodów, tj. opodatkowane i nieopodatkowane/zwolnione i nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła.
Stąd koszty wynagrodzeń pracowników księgowości i kadr oraz koszty zakupu środków trwałych niezwiązanych bezpośrednio z produkcją poniesione przez Panią po uzyskaniu decyzji o wsparciu mogą zostać przyporządkowane według klucza przychodowego.
Warunkiem niezbędnym do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
- faktyczne poniesienie wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zarówno z działalności zwolnionej, jak i przychodów z innych źródeł przychodów,
- brak możliwości przyporządkowania wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów z działalności zwolnionej oraz przychodów z innych źródeł przychodów.
Zatem dopiero w sytuacji, kiedy nie jest możliwe dokładne przyporządkowanie poniesionych kosztów podatkowych do poszczególnych rodzajów działalności, należy przyporządkowania tego dokonać zgodnie z art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując – wynagrodzenia na rzecz pracowników księgowości i kadr oraz koszt zakupu środków trwałych niezwiązanych bezpośrednio z produkcją nie mogą być w całości ujęte w kosztach uzyskania przychodów w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego, ale w odpowiedniej proporcji.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wniosek w zakresie pytania nr 1 podlega odrębnemu rozpatrzeniu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili