Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej przychodów ze stosunku pracy i nieprawidłowe w części dotyczącej przychodów z najmu.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 8 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni ukończyła 60 lat w dniu (`(...)`) lutego 2022 r.
W dniu 29 marca 2022 roku Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o pracę w związku z przejściem na emeryturę. Do tego dnia pracowała na podstawie umowy o pracę i podlegała z tytułu uzyskania przychodów ze stosunku pracy ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (D. U. z 2021 r. poz. 423 ze zm.).
W marcu 2022 r. Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie, nagrodę, ekwiwalent za urlop oraz w dniu 29 marca 2022 r. otrzymała na konto odprawę emerytalną.
W dniu 30 marca 2022 r. Wnioskodawczyni uzupełniła w ZUSie wniosek o naliczenie emerytury o świadectwo pracy.
Dnia 1 kwietnia 2022 r. Wnioskodawczyni ponownie podjęła pracę na podstawie umowy o pracę.
Ponadto w marcu i kwietniu Wnioskodawczyni otrzymała przychody z najmu.
Decyzja emerytalna została wydana Wnioskodawczyni dnia 25 kwietnia 2022 r., a pierwszą emeryturę za miesiąc marzec i kwiecień Wnioskodawczyni otrzymała przelewem na konto w dniu 29 kwietnia 2022 r.
Wnioskodawczyni nie złożyła pisma o niepobieraniu podatku, w związku z czym pracodawca pobierał jej podatek.
Wnioskodawczyni nadal podlega z tytułu uzyskania przychodów ze stosunku pracy ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (D. U. z 2021 r. poz. 423 ze zm.).
Wnioskodawczyni nigdy nie posiadała uprawnień do:
a) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,
b) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 586 i 2320),
c) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723 i 2320),
d) świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a, tj. świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu z służby przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze służby stałej na podstawie odrębnych ustaw, przez okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co miesiąc przez okres trzech miesięcy,
e) uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. oraz z 2021 r. poz. 1080 i 1236.
Pytanie
Przedmiotem zapytania jest zdarzenie przyszłe, tj. złożenie zeznania za 2022 rok w roku 2023.
-
Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawczyni może skorzystać z prawa do ulgi tzw. „ulgi dla seniora” i jej dochody otrzymane w marcu oraz w kwietniu 2022 r., przed dniem wpływu emerytury na konto, tj. przed 29 kwietnia 2022 r., są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
-
Czy również przychody z najmu otrzymane w marcu i kwietniu, przed dniem otrzymania pierwszej emerytury również mogą być objęte ww. zwolnieniem?
-
Czy w związku z tym, że Wnioskodawczyni nie złożyła Pracodawcy pisma o niepobieraniu podatku, może w konsekwencji wykazać nadpłatę w zeznaniu podatkowym za rok 2022 i zastosować to zwolnienie w zeznaniu rocznym do wysokości przychodu nieprzekraczającego w roku podatkowym kwoty 85.528 zł?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni:
Ad. 1.
Wnioskodawczyni może skorzystać z prawa do ulgi i jej dochody otrzymane w marcu oraz w kwietniu 2022 r., przed dniem wpływu emerytury na konto tj. przed 29 kwietnia 2022 r., są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ad. 2.
Przychody z najmu otrzymane w marcu i kwietniu, przed dniem otrzymania pierwszej emerytury, również mogą być objęte ww. zwolnieniem.
Ad. 3.
W związku z tym, że Wnioskodawczyni nie złożyła Pracodawcy pisma o niepobieraniu podatku w miesiącu marcu i kwietniu oraz odprowadzała podatek od otrzymanych w marcu i kwietniu przychodów z najmu (do dnia otrzymania pierwszej emerytury) może wykazać nadpłatę w zeznaniu podatkowym za rok 2022 i zastosować przedmiotowe zwolnienie w zeznaniu rocznym do wysokości przychodu nieprzekraczającego w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przy tym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Na podstawie art. 10 ust. 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są:
· stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta – punkt 1;
· najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą – punkt 6.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Na mocy art. 1 pkt 13 lit. a tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) – wprowadzono zwolnienie od opodatkowania zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z ww. przepisem w brzmieniu obecnie obowiązującym:
Wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje:
a) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,
b) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2020 r. poz. 586 i 2320),
c) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2020 r. poz. 723 i 2320),
d) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 291, 353, 794, 1621 i 1981),
e) świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a,
f) uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2072 oraz z 2021 r. poz. 1080 i 1236).
Zgodnie z art. 21 ust. 44 tej ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł..
W myśl natomiast art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Zgodnie z art. 41 ust. 11 ww. ustawy:
Płatnicy przy obliczaniu zaliczki nie stosują kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie o rezygnacji z ich stosowania. Oświadczenie, o którym mowa w zdaniu poprzednim, składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego.
W myśl art. 41 ust. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Płatnik przy poborze zaliczki na podatek uwzględnia zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania tych zwolnień. W oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika. Płatnik stosuje zwolnienie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie dłużej niż do upływu terminu wskazanego przez podatnika. Jeżeli podatnik powiadomi płatnika o zmianie stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia, płatnik nie uwzględnia zwolnienia najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał powiadomienie.
Art. 41 ust. 11b ww. ustawy stanowi, że:
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 11a, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: ,,Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.''. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
Z powyższego wynika, że w ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”. Ulga obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od tego dnia. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia, pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z omawianego zwolnienia podatnik nie może otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Płatnik przy poborze zaliczki na podatek uwzględnia zwolnienie w ramach tzw. ulgi dla pracujących seniorów, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania tego zwolnienia. Płatnik stosuje zwolnienie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie dłużej niż do upływu terminu wskazanego przez podatnika.
Oświadczenie składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Pracownik nie ma obowiązku przedstawiania płatnikowi żadnych dodatkowych dokumentów.
Istotne jest jednak, że analizowany przepis przewiduje zwolnienie od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów osiągniętych przez te osoby z enumeratywnie wymienionych kategorii źródeł przychodów. Nie ma przy tym znaczenia, czy podatnik uzyskuje te przychody z jednego czy z kilku z tych źródeł przychodów – każdy z nich stanowi odrębną podstawę do zastosowania ulgi dla pracujących seniorów, pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Oznacza to, że prawo do omawianego zwolnienia będzie przysługiwało podatnikowi, który w ramach wymienionych w tym przepisie rodzajów aktywności zawodowej (uzyskiwanych źródeł przychodów) jest objęty tytułem ubezpieczeń społecznych. Przepis ten odnosi się do rodzaju aktywności zawodowej (źródeł przychodów), która podlega ubezpieczeniom społecznym, w tym przypadku umowa o pracę.
Pani wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania ulgi dla seniora do przychodów:
-
ze stosunku pracy (w szczególności takich jak: wynagrodzenie, nagroda, ekwiwalent za urlop czy odprawa emerytalna) oraz
-
z najmu.
Odnosząc zacytowane wyżej przepisy na grunt przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia należy wskazać, że omawianym zwolnieniem objęte są m.in. przychody ze stosunku pracy, pod warunkiem, że przychody z tego tytułu podlegają ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Otrzymane przez Panią: wynagrodzenie, nagroda, ekwiwalent za urlop czy odprawa emerytalna) nagroda jubileuszowa oraz przysługująca odprawa emerytalna, stanowią zatem przychody ze stosunku pracy.
Niemniej, jak już zaakcentowano wyżej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów, gdzie w art. 10 ust. w punkcie 1 wymieniony został m.in. stosunek pracy, a w punkcie 6 m.in. najem. Stosunek pracy i najem są – jak słusznie też zwróciła Pani uwagę we wniosku – różnymi źródłami przychodów.
Ma to istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia, albowiem przychody z tytułu najmu – w przeciwieństwie do przychodów ze stosunku pracy – nie zostały wymienione w konstytuującym ulgę dla seniora cyt. art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; tym samym, przychody z najmu nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem od podatku.
Jednocześnie z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnione od podatku są przychody otrzymane przez podatnika, który mimo nabycia uprawnienia (prawa) do emerytury, tej emerytury nie otrzymuje.
Tym samym, warunek „nieotrzymywania emerytury” jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu, tj. na moment wypłaty należności ze stosunku pracy. Jak wynika natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych lub postawienia ich do dyspozycji podatnika.
Reasumując: na gruncie przedstawionego przez Panią zdarzenia przyszłego, otrzymane przez Panią w marcu oraz kwietniu 2022 r. przed otrzymaniem pierwszej emerytury, tj. przed 29 kwietnia 2022 r., przychody ze stosunku pracy (w szczególności w postaci: wynagrodzenia, nagrody, ekwiwalentu za urlop oraz odprawy emerytalnej) są wolne od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże łączna kwota dochodów zwolnionych od podatku nie może przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Analizowanym zwolnieniem nie są natomiast objęte przychody uzyskane przez Panią z tytułu najmu, jako że nie zostały one wymienione w konstytuującym to zwolnienie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, przychody z najmu winna Pani rozliczyć i opodatkować według zasad przewidzianych dla tego źródła przychodów.
W konsekwencji – zważywszy na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę samoopodatkowania – podnoszony przez Panią fakt niezłożenia płatnikowi oświadczenia dotyczącego niepobierania podatku i jednoczesne odprowadzanie podatku od otrzymanych w marcu oraz kwietniu 2022 r. przychodów z najmu (do dnia otrzymania pierwszej emerytury) nie niweczą Pani prawa do uwzględnienia zwolnienia od podatku (tzw. ulgi dla seniora) w zeznaniu rocznym za rok 2022 w przypadku ww. przychodów ze stosunku pracy otrzymanych przez Panią w marcu oraz kwietniu 2022 r. – w limitowanej wysokości.
Prawo to nie przysługuje Pani natomiast w przypadku ww. przychodów z najmu, gdyż nie są one od podatku dochodowego od osób fizycznych wolne.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).