Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na zabytki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 września 2022 r. (wpływ 28 września 2022 r.) oraz pismem z 2 listopada 2022 r. (wpływ 2 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W grudniu 2021 roku kupił Pan razem z żoną (małżeńska wspólnota majątkowa) dom jednorodzinny wpisany do Gminnej Ewidencji Zabytków. Dom wymaga generalnego remontu. Decyzja o zakupie i remoncie domu była podyktowana możliwością skorzystania z ulgi podatkowej na remont zabytków zgodnie z art. 26hb ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W listopadzie 2022 roku rozpoczną Państwo remont tego budynku zgodnie ze sporządzonymi na piśmie zaleceniami konserwatorskimi. Remont ten potrwa 2 lata i będą Państwo ponosili wydatki związane z tym remontem nie tylko w 2022 roku, ale również w 2023 i 2024 roku.

W czerwcu 2022 roku ustawodawca zmienił treść art. 26hb ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych eliminując od 2023 roku możliwość skorzystania z ulgi na remont w przypadku budynków wpisanych do Gminnej Ewidencji Zabytków.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Jest Pan podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, opłacającym podatek według skali podatkowej.

W odniesieniu do planowanych przez Pana wydatków zachowane zostaną warunki określone w art. 26hb ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych cyt.: „Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie może przekroczyć iloczynu kwoty 500 zł i liczby metrów kwadratowych powierzchni użytkowej zabytku nieruchomego, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie więcej jednak niż 500 000 zł na wszystkie wydatki poniesione z tego tytułu”.

W odniesieniu do planowanych przez Pana wydatków będą one spełniać definicje określone w art. 26hb ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych cyt.: „Ilekroć w ust. 1–11 jest mowa o:

1. powierzchni użytkowej – oznacza to powierzchnię, o której mowa w art. 16 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043);

2. pracach konserwatorskich – oznacza to prace konserwatorskie w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

3. pracach restauratorskich – oznacza to prace restauratorskie w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

4. robotach budowlanych – oznacza to roboty budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

5. zabytku nieruchomym – oznacza to zabytek nieruchomy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c–e ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami”.

Wydatki poniesione na remont będą zgodne z zalecaniami Konserwatora i nie będą odliczone od podatków lub sfinansowane w żadnej innej formie.

Prace konserwatorskie, prace restauratorskie bądź roboty budowlane zamierza Pan wykonać w budynku, o którym mowa we wniosku będą zgodne z zleceniem Konserwatora Zabytków (między innymi: renowacja elewacji, remont i wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, renowacja witraży, wymiana poszycia dachowego i rynien, naprawa fundamentów).

Z racji, iż jest to budynek wpisany do Gminnej Ewidencji Zabytków, ustawowo wymagane jest Zalecenie Konserwatora dotyczące remontu tego budynku i takie zalecenia otrzymają Państwo przed rozpoczęciem prac remontowych.

Mogą Państwo uzyskać zaświadczenie od wojewódzkiego konserwatora zabytków, jeśli jest taki wymóg ustawowy do skorzystania z ulgi dla budynku wpisanego do Gminnej Ewidencji Zabytków.

Wydatki, o których mowa we wniosku zostaną udokumentowane fakturą VAT (podatek od towarów i usług) wystawioną na Pana A.B.

Planuje Pan sam odliczyć pełną kwotę ulgi. W ostatnich latach rozliczali się Państwo wspólnie z żoną, i jeśli będą Państwo to kontynuować to ulgę rozliczy Pan we wspólnym zeznaniu podatkowym.

Dom jednorodzinny wpisany do Gminnej Ewidencji Zabytków który jest przedmiotem wniosku jest zabytkiem nieruchomym wyznaczonym przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków (nie figuruje w rejestrze zabytków, ani w wojewódzkiej ewidencji zabytków).

Pytanie

Czy z racji rozpoczęcia w 2022 roku remontu budynku wpisanego do Gminnej Ewidencji Zabytków oraz z racji na rozpoczęcie korzystania z ulgi na remont zabytków zgodnie z obowiązującym prawem w 2022 roku (otrzymanie pisemnych zaleceń konserwatora oraz poniesienie udokumentowanych fakturami VAT kosztów związanych z remontem) może Pan kontynuować korzystanie z tej ulgi również dla wydatków poniesionych w 2023 i 2024 roku (zgodnie z zasadą zachowania praw nabytych)?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z zasadą zachowania praw nabytych, rozpoczęcie w 2022 roku korzystania z ulgi na remont zabytku wpisanego do Gminnej Ewidencji Zabytków, pozwala na kontynuowanie korzystania z tej ulgi tak długo jak trwa remont, czyli również zaliczenia do ulgi wydatków poniesionych w latach przyszłych (np. 2023, 2024) na zasadach określonych w momencie rozpoczęcie korzystania z ulgi (stan prawny z 2022 roku).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 26hb ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

Podatnik może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki:

1. poniesione w roku podatkowym na wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej utworzony, zgodnie z odrębnymi przepisami, dla zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków;

2. poniesione w roku podatkowym na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się ewidencji zabytków;

3. na odpłatne nabycie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub udziału w takim zabytku, pod warunkiem że podatnik na nabytą nieruchomość poniósł wydatek, o którym mowa w pkt 2.

W myśl art. 26hb ust. 2 ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w:

1. ust. 1 pkt 1, przysługuje podatnikowi, jeżeli w momencie poniesienia wydatku jest właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego;

2. ust. 1 pkt 2, przysługuje podatnikowi, jeżeli w momencie poniesienia wydatku podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego, o którym mowa w tym przepisie, oraz posiada sporządzone na piśmie:

a) pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie prac konserwatorskich, prac restauratorskich lub robót budowlanych - w przypadku zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków,

b) zalecenia konserwatorskie - w przypadku zabytku nieruchomego znajdującego się w wojewódzkiej lub gminnej ewidencji zabytków;

3. ust. 1 pkt 3, przysługuje podatnikowi, jeżeli w momencie dokonywania odliczenia podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości, o której mowa w tym przepisie.

Zgodnie z art. 26hb ust. 3 pkt 2 ww. ustawy:

4. Za datę poniesienia wydatków z tytułów określonych w ust. 1 pkt 2 uznaje się dzień wystawienia faktury.

Jak stanowi art. 26hb ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie mogą przekroczyć 50% wydatków udokumentowanych:

1. dowodem wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej lub zaświadczeniem o wysokości wpłat w roku podatkowym wystawionym przez wspólnotę mieszkaniową lub spółdzielnię mieszkaniową;

2. fakturą wystawioną przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku, powiększonych o kwotę podatku od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 26hb ust. 5 cyt. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie może przekroczyć iloczynu kwoty 500 zł i liczby metrów kwadratowych powierzchni użytkowej zabytku nieruchomego, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie więcej jednak niż 500 000 zł na wszystkie wydatki poniesione z tego tytułu.

Stosownie do art. 26hb ust. 6 ww. ustawy:

Małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, wydatki, o których mowa w ust. 1, mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, bez względu na to, czy dokument potwierdzający poniesienie wydatku został wystawiony na imię obydwojga małżonków lub jednego z nich.

Zgodnie z art. 26hb ust. 7 ww. ustawy:

Odliczenia wydatków, o których mowa w:

1. ust. 1 pkt 1 i 2, dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono te wydatki.

2. ust. 1 pkt 3, dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym po raz pierwszy na rzecz nabytego zabytku nieruchomego poniesiono wydatki określone w ust. 1 pkt 2.

Stosownie do art. 26hb ust. 8 ww. ustawy:

Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez sześć lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia.

W myśl art. 26hb ust. 9 ww. ustawy:

Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej:

1. zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym;

2. zostały uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej;

3. wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zaleceniach konserwatorskich;

4. zostały sfinansowane, dofinansowane lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jak stanowi art. 26hb ust. 10 ww. ustawy:

Podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

Zgodnie z art. 26hb ust. 12 przedmiotowej ustawy:

Ilekroć w ust. 1-11 jest mowa o:

1. powierzchni użytkowej – oznacza to powierzchnię, o której mowa w art. 16 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2021 r. poz. 1043);

2. pracach konserwatorskich – oznacza to prace konserwatorskie w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

3. pracach restauratorskich – oznacza to prace restauratorskie w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

4. robotach budowlanych – oznacza to roboty budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

5. zabytku nieruchomym – oznacza to zabytek nieruchomy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c-e ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. przepis art. 26hb ust. 1 ww. ustawy normuje, że:

Podatnik może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki:

1. poniesione w roku podatkowym na wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej utworzony, zgodnie z odrębnymi przepisami, dla zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków;

2. na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków;

3. uchylony.

Stosownie do art. 26hb ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.:

Odliczenie, o którym mowa w:

1. ust. 1 pkt 1, przysługuje podatnikowi, jeżeli w momencie poniesienia wydatku jest właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego;

2. ust. 1 pkt 2, przysługuje podatnikowi, jeżeli w momencie poniesienia wydatku podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego, o którym mowa w tym przepisie, oraz posiada sporządzone na piśmie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie prac konserwatorskich, prac restauratorskich lub robót budowlanych przy tym zabytku oraz po poniesieniu tego wydatku uzyskał zaświadczenie wojewódzkiego konserwatora zabytków potwierdzające wykonanie odpowiednio tych prac lub robót;

3. uchylony.

Według art. 26hb ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.:

Odliczenia wydatków, o których mowa w:

1. ust. 1 pkt 1 – dokonuje się w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym poniesiono te wydatki;

2. ust. 1 pkt 2 – dokonuje się w zeznaniu składanym po otrzymaniu zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2.

W myśl art. 26hb ust. 9 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.:

Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej:

1. zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym;

2. zostały uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej;

3. wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zostały wykonane niezgodnie z pozwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków;

4. zostały sfinansowane, dofinansowane lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W przypadku wydatków poniesionych do 31 grudnia 2022 r. na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane podatnik musi spełniać następujące wymogi:

‒ być właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków w momencie ponoszenia wydatku,

‒ posiadać sporządzone na piśmie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie tych prac, w przypadku zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków,

‒ posiadać sporządzone na piśmie zalecenia konserwatorskie, w przypadku zabytku nieruchomego znajdującego się w wojewódzkiej lub gminnej ewidencji zabytków,

‒ posiadać fakturę wystawioną przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Od 1 stycznia 2023 r. w przypadku wydatków na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane podatnik musi:

‒ być właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków w momencie ponoszenia wydatku,

‒ posiadać sporządzone na piśmie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie tych prac,

‒ po poniesieniu wydatku, uzyskać zaświadczenia wojewódzkiego konserwatora zabytków o wykonaniu odpowiednich prac, a odliczenie będzie możliwe w zeznaniu składanym po jego otrzymaniu,

‒ posiadać fakturę wystawioną przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Podatnik nie może skorzystać z ulgi, jeżeli:

‒ dokonał już odliczenia w ramach ulgi tych samych wydatków w innym zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniósł wydatek na zabytek,

‒ odliczył poniesione wydatki w ramach innej ulgi,

‒ wydatki zostały mu w jakikolwiek sposób zwrócone,

‒ wydatki wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zaleceniach konserwatorskich.

Należy wskazać, że rejestr zabytków jest podstawową, a jednocześnie najstarszą formą ochrony zabytków. Został utworzony na podstawie rozporządzenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 17 lipca 1928 r. o prowadzeniu rejestru zabytków (Dz.U. z 1928 r. Nr 76 poz. 675).

Rejestr ten prowadzony jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (dalej jako: u.o.z.o.z.) oraz rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (Dz.U. z 2011 r. Nr 113 poz. 661 ze zm.).

Do rejestru zabytków wpisywane są obiekty odpowiadające definicji legalnej zabytku, o której mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2022 r. poz. 840), a mianowicie:

Zabytek - nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową;

W przeciwieństwie do wcześniejszych regulacji prawa ochrony zabytków wpis do rejestru zabytków nie jest orzeczeniem o „uznaniu za zabytek”. Zgodnie z obowiązującymi przepisami zabytkami są wszystkie obiekty mające określone cechy wskazane w definicji zabytku, niezależnie od tego, czy zostały ujęte czy rejestrze zabytków w ewidencji (gminnej bądź wojewódzkiej).

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy:

W gminnej ewidencji zabytków powinny być ujęte:

1. zabytki nieruchome wpisane do rejestru;

2. inne zabytki nieruchome znajdujące się w wojewódzkiej ewidencji zabytków;

3. inne zabytki nieruchome wyznaczone przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

Przepis art. 26hb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 poz. 1128 ze zm.) został zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy zmieniającej z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265; „ustawa zmieniająca”) i obowiązuje od 1 stycznia 2023 r.

Jednocześnie z art. 16 ustawy zmieniającej wynika, że:

Do wydatków, o których mowa w art. 26hb ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu dotychczasowym, poniesionych do dnia 31 grudnia 2022 r. stosuje się przepisy w brzmieniu dotychczasowym.

Wątpliwość Pana dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na remont zabytku wpisanego do Gminnej Ewidencji Zabytków dla wydatków poniesionych w 2023 i 2024 roku z racji na rozpoczęcie korzystania z ulgi na remont zabytków zgodnie z obowiązującym prawem w 2022 roku.

Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw zmieniła niektóre rozwiązania dotyczące ulgi na zbytki.

W wyniku wprowadzonych zmian została wyłączona możliwość odliczenia wydatków na nabycie zabytku nieruchomego.

Ponadto, zakresem ulgi zostały objęte wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie oraz roboty budowlane wyłącznie przy zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków. Dodatkowo, odliczenie wydatków będzie możliwe w zeznaniu podatkowym dopiero po otrzymaniu zaświadczenia wojewódzkiego konserwatora zabytków potwierdzającego wykonanie prac zgodnie z pozwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Ustawa zmieniająca nie wprowadza praw nabytych do wydatków poniesionych po 1 stycznia 2023 r.

Na mocy przepisu przejściowego tylko wydatki poniesione do 31 grudnia 2022 r. będą odliczane w ramach ulgi na zabytki na dotychczasowych zasadach.

Zatem, nie będzie Pan mógł skorzystać z ulgi na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane na zasadzie praw nabytych w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2023 i 2024 roku, ponieważ Pana budynek nie jest wpisany do rejestru zabytków.

Stanowisko Pana jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przez Pana przedstawionego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pana sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pana żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).