Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 sierpnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 11 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości .Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 listopada 2022 r. (data wpływu 4 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Wnioskodawczyni

Pani - jest małżonką Pana (…) który jest z wykształcenia prawnikiem, od 5 października 2021 r. zarejestrowanym jako przedsiębiorca w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) pod firmą (…) (zgłoszony zakres wykonywanej działalności: PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 68.10.Z, 68.31 .Z) oraz od tego samego dnia będącym zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym. Ponadto Pani mąż od dnia 15 stycznia 2015 r. jest emerytem. Pani oraz (…) pozostają w związku małżeńskim od 1983 roku. W małżeństwie tym obowiązuje, nieprzerwanie od jego zawarcia, ustrój ustawowej wspólności majątkowej.

B. Hipoteki na Nieruchomości

Pani mężowi przysługują dwie hipoteki (do kwoty 914.000 zł oraz do kwoty 365.000 zł), ustanowione na przysługującym spółce A. sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej zwanej także "Spółką") prawie użytkowania wieczystego nieruchomości, składającej się z niezabudowanych działek Nieruchomości nr (…), (…), (…), (…) o powierzchni 3.0447 ha, położonych w (…) (KW nr (…), dalej "Nieruchomość").

Ustanowienie tych hipotek było wynikiem następujących zdarzeń:

1. B. był wierzycielem Pani męża z tytułu umowy pożyczki z dnia 20 grudnia 2007 roku, opiewającej na kwotę 1.250.000,00 zł;

2. Pani mąż był wierzycielem spółki pod firmą C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) z tytułu umowy pożyczki z dnia 20 grudnia 2007 roku, opiewającej na kwotę 2.500.000,00 zł;

3. spółka pod firmą C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) była wierzycielem spółki pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) z tytułu umów pożyczek:

a. z dnia 4 stycznia 2008 roku, opiewającej na kwotę 910.000,00 zł;

b. z dnia 1 lutego 2008 roku, opiewającej na kwotę 1.850.000,00 zł;

4. celem zwolnienia się ze zobowiązań określonych w punktach 1,2 i 3 powyżej, wyżej wymienione podmioty, to jest Pani mąż, B., spółka pod firmą C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) i spółka pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), zawarły w dniu 9 października 2009 roku umowę w przedmiocie wzajemnych rozliczeń w drodze spełnienia świadczenia w miejsce wypełnienia zobowiązania, zmienioną następnie aneksami nr 1 z dnia 30 października 2009 roku i nr 2 z dnia 21 grudnia 2009 roku;

5. na mocy wyżej wymienionej umowy z dnia 9 października 2009 roku, zmienionej aneksami nr 1 z dnia 30 października 2009 roku i nr 2 z dnia 21 grudnia 2009 roku, spółka pod firmą C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) przelała na rzecz Pani męża wierzytelności przysługujące jej wobec spółki pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), wynikające z umów pożyczek:

a. z dnia 4 stycznia 2008 roku, opiewającej na kwotę 910.000,00 zł,

b. z dnia 1 lutego 2008 roku, opiewającej na kwotę częściową 355.665,61 zł.

Zabezpieczeniem roszczeń z tytułu tychże wierzytelności przysługujących Pani mężowi wobec A. sp. z o.o. są wzmiankowane wyżej dwie hipoteki ustanowione na Nieruchomości:

1. o sumie 914.000 zł, zabezpieczająca wierzytelność wynikającą z umowy pożyczki z dnia 4 stycznia 2008 roku (należność główna oraz z tytułu odsetek),

2. o sumie 365.000 zł, zabezpieczająca wierzytelność wynikającą z umowy pożyczki z dnia 01 lutego 2008 roku (należność główna oraz z tytułu odsetek).

Hipoteka na Nieruchomości (do kwoty 1.270.000 zł) przysługuje także spółce D., posiadającej siedzibę rejestrową oraz faktyczną siedzibę zarządu w (…) na Cyprze. Ustanowienie tejże hipoteki było wynikiem następujących zdarzeń:

1. Jak zostało wcześniej zaznaczone, B. był wierzycielem Pani męża z tytułu umowy pożyczki z dnia 20 grudnia 2007 roku, opiewającej na kwotę 1.250.000,00 zł;

2. Jak zostało wcześniej zaznaczone, Pani mąż był wierzycielem spółki pod firmą C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) z tytułu umowy pożyczki z dnia 20 grudnia 2007 roku, opiewającej na kwotę 2.500.000,00 zł.

3. Spółka pod firmą C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) była wierzycielem spółki pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) z tytułu umowy pożyczki z dnia 3 stycznia 2008 roku, opiewającej na kwotę 1.250.000,00 zł;

4. Celem zwolnienia się ze zobowiązań określonych w punktach 1,2 i 3 powyżej, zawarta została opisana wcześniej umowa z 9 października 2009 roku, zmieniona następnie aneksami nr 1 z dnia 30 października 2009 roku i nr 2 z dnia 21 grudnia 2009 roku,

5. na mocy tejże umowy (zmienionej ww. aneksami):

a. C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) przelała na rzecz Pani męża wierzytelność przysługującą jej wobec spółki pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), wynikającą z umowy pożyczki z dnia 3 stycznia 2008 roku, opiewającej na kwotę 1.250.000,00 zł;

b. Pani mąż przelał na rzecz B. wierzytelność przysługującą mu wobec spółki pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), wynikającą z umowy pożyczki z dnia 03 stycznia 2008 roku, opiewającą na kwotę 1.250.000,00 zł;

6. w zakresie udzielonych pożyczek oraz związanych z nimi umów opisanych powyżej B. działał w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pod firmą (…) z siedzibą w (…);

7. umową przeniesienia przedsiębiorstwa z dnia 29 grudnia 2010 roku B. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (…) z siedzibą w (…) przeniósł na rzecz spółki pod firmą D. (Republika Cypryjska) wszelkie wierzytelności, w tym wierzytelność z tytułu pożyczki udzielonej na podstawie umowy z dnia 3 stycznia 2008 roku na kwotę 1.250.000,00 zł.

Zabezpieczeniem roszczeń z tytułu tejże wierzytelności przysługującej spółce D. wobec A. sp. z o.o. jest wzmiankowana wyżej hipoteka ustanowiona na Nieruchomości o sumie 1.270.000 zł, zabezpieczająca wierzytelność wynikającą z umowy pożyczki z dnia 4 stycznia 2008 roku (należność główna oraz z tytułu odsetek).

Kolejna hipoteka na Nieruchomości (do kwoty 1.800.000 zł) przysługuje także E. Ustanowienie tejże hipoteki było wynikiem następujących zdarzeń:

1. w dniu 5 października 2011 roku pomiędzy E. jako pożyczkodawcą a spółką pod firmą F. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w (…) jako pożyczkobiorcą przy udziale G. spółka akcyjna z siedzibą w (…) została zawarta umowa pożyczki na kwotę 1.700.000,00 zł;

2. w dniu 21 czerwca 2012 roku wyżej wymienione podmioty zawarły aneks do ww. umowy pożyczki z dnia 5 października 2011 roku, mocą którego pożyczkobiorca zobowiązał się do zwrotu kwoty pożyczki do dnia 30 czerwca 2012 roku;

3. celem dodatkowego zabezpieczenia zwrotu wszelkich kwot należnych pożyczkodawcy od pożyczkobiorcy z tytułu umowy z dnia 5 października 2011 roku, umową z 21 czerwca 2012 r. pożyczkobiorca zobowiązał się także do doprowadzenia do ustanowienia hipoteki w wysokości 1.800.000,00 zł na wierzytelności przysługującej spółce pod firmą H. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) zabezpieczonej hipoteką w kwocie 1.860.000,00 zł na Nieruchomości (tzw. subintabulat).

Przedmiotowe zobowiązanie zostało wykonane przez pożyczkobiorcę, a w konsekwencji zabezpieczeniem roszczeń z tytułu wierzytelności przysługującej E. na podstawie umowy z 5 października 2011 r. jest hipoteka w wysokości 1.800.000,00 zł na wierzytelności przysługującej spółce pod firmą H. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) zabezpieczonej hipotecznie w kwocie 1.860.000,00 zł na Nieruchomości.

Wszystkie wymienione wyżej hipoteki na Nieruchomości korzystają z równego pierwszeństwa, przed innymi hipotekami obciążającymi Nieruchomość, ustanowionymi na rzecz osób trzecich.

C. Porozumienie Wierzycieli i jego konsekwencje

Należności z tytułu wszystkich pożyczek, o których mowa powyżej, a w których pożyczkobiorcą była A. sp. z o.o., nie zostały spłacone w terminie. Wierzyciele hipoteczni, tj. Pani mąż, D. oraz E. (dalej łącznie "Wierzyciele"), nie zostali dotąd zaspokojeni. Ich dłużnik, A. Sp. z o.o., jest niewypłacalny, a ponadto ciąży na nim szereg innych zobowiązań wobec podmiotów trzecich.

Z uwagi na powyższe, zostało wszczęte wobec A. i toczy się obecnie postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego (…), sygn. akt (…)/20 pod nadzorem Sądu Rejonowego w (…).

W dniu 30 maja 2016 r. trzej Wierzyciele zawarli porozumienie (dalej "Porozumienie"), na mocy którego:

1. W związku ze wszczęciem egzekucji z Nieruchomości, która stanowi przedmiot zabezpieczenia hipotecznego, Wierzyciele, kierując się koniecznością minimalizacji strat związanych ze zbyt niską wartością Nieruchomości, postanawiają dokonać nabycia Nieruchomości i przeprowadzić niezbędne zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego celem podwyższenia wartości Nieruchomości,

2. Nabycia Nieruchomości w drodze udziału w licytacji sądowej dokona Pani mąż, który działa zarówno w imieniu własnym, jak również jako powiernik pozostałych dwóch Wierzycieli (D. oraz E.),

3. Pozostali dwaj Wierzyciele oddadzą do dyspozycji swoje wierzytelności na zasadach przyjętych w tymże porozumieniu Pani mężowi celem dokonania zapłaty za nabytą Nieruchomość,

4. Wierzyciele dokonują nabycia Nieruchomości proporcjonalnie do wielkości przysługujących im kwot głównych zabezpieczonych hipotecznie, tj.: Pani mąż 1.279.000 zł, E. 1.800.000 zł, D. 1.270.000 zł,

5. W związku z udziałem w licytacji Pani męża, Wierzyciele ustalają, że wszelkie koszty związane z jego udziałem w postępowaniu egzekucyjnym będą ponoszone przez każdego Wierzyciela proporcjonalnie do wysokości przysługującej mu kwoty zabezpieczenia, tj.: Pani mąż 29,41%, E. 41,39%, D. 29,20%,

6. W takiej samej proporcji Wierzyciele będą uczestniczyć w ewentualnych przychodach związanych ze sprzedażą Nieruchomości,

7. Podjęcie jakiejkolwiek uchwały w zakresie zarządu Nieruchomością, rozporządzania Nieruchomością, jej ewentualnego obciążenia lub zawarcia umowy zobowiązującej w każdym z powyżej wskazanych zakresów wymaga zgody wszystkich Wierzycieli.

Realizując jedno z postanowień Porozumienia, opisane powyżej w pkt 1, Wierzyciele przystąpili do działań ukierunkowanych na zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w taki sposób, by podstawowym przeznaczeniem terenu była zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, usługi ogólne, handel, usługi biurowo-administracyjne, gastronomia, kultura, rozrywka, salon samochodowy, autoryzowana stacja obsługi pojazdów, z maksymalną powierzchnią zabudowy do 45%, z powierzchnią biologicznie czynną nie mniejszą niż 25%, z maksymalną wysokością budynków 17 m (lub budynki wysokościowe), z dopuszczonym podpiwniczeniem przeznaczonym na pomieszczenia pomocnicze, stanowiska postojowe i miejsca garażowe (tego rodzaju postulowana treść planu zagospodarowania przestrzennego była zgodna z wnioskiem A. sp. z o.o. z 12 kwietnia 2011 r.). Działania te obejmowały w szczególności:

1. wizyty w Urzędzie Miasta (…),

2. prowadzenie rozmów z przedstawicielami wydziału urbanistyki Urzędu Miasta (…),

3. spotkania z ówczesnym Prezydentem Miasta (…).

Działania popierające wniosek z 12 kwietnia 2011 r. podejmowała także A. sp. z o.o. Dnia 19 marca 2019 r. uchwalono dla m.in. wszystkich działek objętych Nieruchomością miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przewidujący możliwość ich zabudowania w sposób satysfakcjonujący Wierzycieli tj.:

1. przeznaczenie: teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i/lub teren zabudowy usługowej;

2. zasady zagospodarowania:

a. budynki mieszkalne, mieszkalno-usługowe (usługi nieuciążliwe i usługi związane z handlem i gastronomią, wyłącznie w parterach budynków), usługowo-mieszkalne (usługi nieuciążliwe i usługi związane z handlem i gastronomią), usługowe (w tym usług związanych z gastronomią i handlem), obiekty i urządzenia sportowo-rekreacyjne,

b. dopuszcza się: w zakresie usług handlu powierzchnię sprzedaży nie większą niż 2000 m2,

c. powierzchnię zabudowy: nie większą niż 45% powierzchni działki budowlanej,

d. powierzchnię biologicznie czynną: nie mniejszą niż 25% powierzchni działki budowlanej,

e. wskaźnik intensywności zabudowy:

- nie mniejszy niż 0,1 dla działki budowlanej,

- nie większy niż 3,2 dla działki budowlanej,

f. wysokość zabudowy: nie większą niż 17,0 m,

g. geometrię dachów: dachy strome, dwu- lub wielospadowe, o kącie nachylenia połaci od 30° do 45° i/ lub dachy płaskie.

D. Sprzedaż egzekucyjna Nieruchomości

W ramach postępowania egzekucyjnego, prowadzonego wobec A. sp. z o.o., przeprowadzona została licytacja m.in. Nieruchomości należącej do tejże spółki. Do pierwszej licytacji nie przystąpił żaden oferent. Do drugiej licytacji w dniu 23 czerwca 2016 r. przystąpił Pani mąż wspólnie z Panią jako jedyni uczestnicy licytacji, realizując w ten sposób postanowienia Porozumienia.

Pani mąż z Panią zostaliście zwolnieni z obowiązku wniesienia rękojmi w wysokości 1/10 sumy oszacowania na podstawie art. 964 § 1 k.p.c. z uwagi na fakt przysługiwania wierzytelności hipotecznej przysługującej Pani mężowi, a objętej opisem i oszacowaniem Nieruchomości.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) z dnia 16 grudnia 2016 r. udzielono Pani mężowi i Pani przybicia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, wskazując cenę, za którą będzie ona mogła być nabyta. Powyższa cena wynosiła kwotę 3.224.400,00 zł. Cena ta zawiera kwotę podatku od towarów i usług w związku z tym, że grunt składający się na Nieruchomość stanowi teren budowlany w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm., dalej "ustawa o VAT").

Pani mąż nie dysponował i nie dysponuje środkami pieniężnymi należącymi do majątku odrębnego, z których mógłby sfinansować zakup Nieruchomości (w części niefinansowanej przez pozostałych Wierzycieli), a jedynie środkami wspólnymi, należącymi do majątku wspólnego małżeńskiego, którymi nie mógł dysponować samodzielnie. W związku z tym nabycie Nieruchomości będzie musiało nastąpić do majątku wspólnego. Spowodowało to konieczność udziału Pani jako uczestnika licytacji.

Pani nie była natomiast stroną Porozumienia i nie brała aktywnego udziału w planowaniu całej transakcji pod kątem ani ekonomicznym, ani prawnym, niemniej jednak wyraziła zgodę na udział małżonka w Porozumieniu (zgoda ta została wyrażona w aneksie do Porozumienia, sporządzonym pomiędzy każdym z Wierzycieli oraz Panią w dniu 21 listopada 2016 r.) oraz na zawarcie przez niego opisanych na wstępie umów: umowy pożyczki z 20 grudnia 2007 r., zawartej z B., umowy pożyczki z dnia 20 grudnia 2007 r., zawartej ze spółką pod firmą C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), umowy z 9 października 2009 r. w przedmiocie wzajemnych rozliczeń, zawartej przez Pani męża, B., C. sp. z o.o. oraz A. sp. z o.o. (oraz aneksy do niej z 30 października 2009 r. i 21 grudnia 2009 r.).

Po uprawomocnieniu się postanowienia o przybiciu w dniu 31.08.2017 r. Sąd Rejonowy w (…) pismem z 17 listopada 2017 r. wezwał nabywców licytacyjnych, tj. Pani męża i Panią, do uiszczenia ceny nabycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości. W odpowiedzi z 5 stycznia 2018 r. nabywcy wskazali, kierując się postanowieniami Porozumienia, że zaliczają na poczet ceny:

1. Wierzytelność hipoteczną przysługującą nabywcy Pani mężowi,

2. Wierzytelności hipoteczne przysługujące D. i E., którzy to Wierzyciele wyrazili zgodę na zaliczenie wierzytelności na poczet ceny nabycia Nieruchomości oświadczeniami z dnia odpowiednio 13 grudnia 2017 r. i 7 grudnia 2017 r.

Proporcje ww. wpłat w zakresie zaliczeń wierzytelności wynikały z treści Porozumienia (postanowienie dotyczące proporcji w zakresie podziału kosztów pomiędzy uczestnikami Porozumienia, związanych z udziałem Pani męża w postępowaniu egzekucyjnym).

Poza wierzytelnościami zaliczonymi na poczet ceny nabycia, brakującą część ceny nabycia, równą kwocie podatku od towarów i usług w wysokości 602.936,59 zł, naliczonego w cenie Nieruchomości, nabywcy uiścili na rachunek bankowy sądu. Kwota ta pochodziła:

1. w części z ich majątku wspólnego małżeńskiego,

2. w części z wpłaty dokonanej na ich rzecz przez D. zgodnie z Porozumieniem,

3. w części z wpłaty dokonanej na ich rzecz przez E. zgodnie z Porozumieniem.

Proporcje ww. wpłat również wynikają z treści Porozumienia (postanowienie dotyczące proporcji w zakresie podziału kosztów pomiędzy uczestnikami Porozumienia, związanych z udziałem Pani męża w postępowaniu egzekucyjnym).

Pani mąż z Panią dnia 3 grudnia 2021 r. zawarliście umowę przedwstępną, dotyczącą sprzedaży Nieruchomości. Cena sprzedaży Nieruchomości będzie znacząco wyższa od ceny zakupu, wynikającej z postanowienia o przybiciu.

Pani mąż oświadczył w umowie, że zbycie nastąpi w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a on działać będzie jako zarejestrowany podatnik VAT czynny. Nabywcę Pani mąż pozyskał, wykorzystując liczne kontakty handlowe swoje własne oraz pozostałych Wierzycieli, ponadto została zawarta umowa pośrednictwa w sprzedaży Nieruchomości.

W dniu 17 czerwca 2022 roku Sąd Rejonowy w (…) wydał postanowienie o przysądzeniu Nieruchomości na rzecz Pani męża i Pani. Postanowienie jest prawomocne.

W sierpniu 2022 r., w ramach realizacji umowy przedwstępnej, prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości zostanie przeniesione na nabywcę. Z uwagi na okoliczność, że Nieruchomość stanowi prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki Nieruchomości, Gminie Miasta (…) przysługuje prawo pierwokupu.

Nabywcą ma być spółka kapitałowa, prowadząca działalność deweloperską (w tym zwłaszcza wznoszenie budynków i sprzedaż powstałych w nich lokali). Pani mąż ani Pani nie udzielali temu potencjalnemu nabywcy żadnych pełnomocnictw. Potencjalny nabywca przeprowadził natomiast badanie Nieruchomości, w tym badania gruntu oraz analizę postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Po zbyciu Nieruchomości i otrzymaniu należnej ceny Pani mąż niezwłocznie wypłaci pozostałym Wierzycielom kwoty należne im zgodnie z Porozumieniem, tj.: Pani mąż 29,41%, E. 41,39%, D. 29,20%. W takiej samej proporcji Wierzyciele uczestniczyli we wszelkich kosztach związanych z nabyciem Nieruchomości.

Nabycie ani zbycie Nieruchomości nie będzie stanowić nabycia ani zbycia przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części. Nabycie Nieruchomości nie będzie w żadnym zakresie służyć czynnościom zwolnionym z podatku od towarów, Nieruchomość nie będzie też wykorzystywana na prywatne cele Pani, Pani męża ani pozostałych Wierzycieli. Jedynym celem nabycia Nieruchomości od początku było (i nadal jest) tylko i wyłącznie jej zbycie z maksymalnym możliwym zyskiem.

Pani mąż ani Pani nie będą pobierać wynagrodzenia od pozostałych Wierzycieli z tytułu wykonania Porozumienia.

W przyszłości Pani mąż przewiduje możliwość kolejnych nabyć i zbyć nieruchomości, jeśli planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie dla niego satysfakcjonująca.

Uzu****pełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Zostały poniesione następujące koszty związane z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości:

1. Koszty egzekucyjne, którymi zostali obciążeni nabywcy prawa użytkowania wieczystego (Pani mąż i Pani) w kwocie 126.482,61 zł (sto dwadzieścia sześć tysięcy czterysta osiemdziesiąt dwa złote 61/100), wpłacone przez Pani męża w dniu 5 stycznia 2018 r.

2. Podatek od towarów i usług, należny od sprzedaży egzekucyjnej Nieruchomości i wpłacony przez Pani męża w dniu 30 lipca 2019 r. na wezwanie Sądu Rejonowego w (…) z 3 czerwca 2019 r. w wysokości 602.936,59 zł (sześćset dwa tysiące dziewięćset trzydzieści sześć złotych 59/100).

3. Ponadto organ egzekucyjny dokonał zaliczenia wierzytelności zabezpieczonych hipotecznie przysługujących każdemu z uczestników Porozumienia tytułem pokrycia ceny nabycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości (art. 968 § 1 i 968 § 2 k.p.c.).

Wierzytelności powyższe, z uwagi na fakt, że cena nabycia prawa użytkowania wieczystego nie pozwalała na ich zaliczenie w pełnej wysokości, uległy w oparciu o art. 1026 k.p.c. proporcjonalnej redukcji i zostały ostatecznie zaliczone następujących wysokościach:

a. Pani mąż kwota 712.602,82 (siedemset dwanaście tysięcy sześćset dwa 82/100) złotych;

b. D. kwota 707.444,37 (siedemset siedem tysięcy czterysta czterdzieści cztery 37/100) złotych;

c. E. kwota 1.002.924,87 (jeden milion dwa tysiące dziewięćset dwadzieścia cztery 87/100) złotych.

Wszystkie wskazane w punktach 1-3 powyżej koszty związane były bezpośrednio z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, ich celem było uzyskanie przychodu z późniejszego zbycia tego prawa.

4. Koszty notarialne związane z wykonaniem przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej w dniu 03.12.2021 r. z nabywcą prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości (akt notarialny zabezpieczenie zwrotu zadatków, koszty aktu Rep. A nr (…)/2022 z dnia 01.07.2022 r. wynoszą 6.470,00 zł).

Koszty notarialne pozostają w bezpośrednim związku z umową sprzedaży nieruchomości, ich celem było uzyskanie przychodu ze zbycia tego prawa.

5. W dniu 01.12.2020 r. zawarto również umowę pośrednictwa z biurem obrotu nieruchomościami (…), której przedmiotem miało być pośrednictwo w sprzedaży Nieruchomości na rzecz ostatecznego nabywcy, ale z uwagi na niewywiązanie się pośrednika z obowiązków wynikających umowy pośrednictwa, Pani mąż na chwilę obecną odmówił wypłaty prowizji pośrednikowi.

W przypadku, gdy koszty pośrednictwa będą jednak musiały zostać ostatecznie w całości lub części poniesione, również należy traktować je jako koszty uzyskania przychodu, ponieważ - mimo braku oczekiwanego przez Pani męża rezultatu - celem ich poniesienia było osiągnięcie przychodu ze sprzedaży Nieruchomości (na jak najkorzystniejszych warunkach).

Wszystkie koszty związane z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości były ponoszone proporcjonalnie przez wszystkich uczestników Porozumienia według zasad przyjętych w treści Porozumienia (opisanych poniżej w pkt 6).

W przypadkach, gdy dana kwota wydatku była wpłacana przez Pani męża, pozostali uczestnicy Porozumienia tj. D. oraz E. albo wpłacali Pani mężowi z góry odpowiednie kwoty (przypadające im w udziale na podstawie Porozumienia), albo zobowiązywali się do ich niezwłocznego zwrotu na jego rzecz.

Celem pożyczki z dnia 20 grudnia 2007 r. w kwocie 2.500.000 zł udzielonej przez Pani męża na rzecz C. sp. z o.o. było dofinansowanie działalności spółki A. sp. z o.o., oraz - po stronie pożyczkodawcy - zainwestowanie posiadanego kapitału (pożyczka udzielona została odpłatnie, na warunkach rynkowych). 4 stycznia i 1 lutego 2008 r. udzieliła spółce A. sp. z o.o. pożyczek na łączną kwotę 2.760.000 zł).

Za kwotę tę A. sp. z o.o. miała nabyć Nieruchomość (co też następnie uczyniła), na której planowała inwestycję budowlaną (zamierzona inwestycja wymagała zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, która jednak mimo starań spółki nie nastąpiła). Środki wpłacone przez Pani męża tytułem ww. pożyczki pochodziły w połowie ze środków własnych, a w połowie z pożyczki otrzymanej 20 grudnia 2007 r. od B., działającego pod firmą (…) (jego przedsiębiorstwo zostało później przeniesione na D.) (zdarzenia te były dokładniej opisane na wstępie wniosku). Z punktu widzenia B. celem udzielonej pożyczki było również zainwestowanie posiadanego kapitału (pożyczka udzielona została odpłatnie, na warunkach rynkowych).

Po udzieleniu ww. pożyczek Pani mąż oraz B. przystąpili do spółki A. sp. z o.o. jako wspólnicy, nabywając po 25% udziałów od dotychczasowych wspólników. Miało to zapewnić im uczestniczenie w zyskach spółki, osiągniętych z planowanej inwestycji (która ostatecznie nie doszła do skutku), niezależnie od odsetek należnych z tytułu udzielonych pożyczek.

W kwestii pożyczki udzielonej przez E. w dniu 5 października 2011 r. - pożyczkobiorca F. spółka z ograniczona odpowiedzialnością spółka komandytowo - akcyjna” z siedzibą w (…) motywowała potrzebę zaciągnięcia pożyczki działalnością inwestorską na rynku nieruchomości we współdziałaniu z G. spółka akcyjna z siedzibą w (…). Z punktu widzenia E. celem udzielenia pożyczki było zainwestowanie posiadanego kapitału (pożyczka udzielona została odpłatnie, na warunkach rynkowych).

Ponieważ opisane powyżej pożyczki nie zostały zwrócone, ustalono, że najlepszym sposobem na odzyskanie wierzytelności będzie udział w postępowaniu egzekucyjnym i nabycie w ramach tego postępowania prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości.

Wszystkie ww. pożyczki korzystały bowiem z zabezpieczenia hipotecznego na Nieruchomości, do której prawo użytkowania wieczystego przysługiwało A. spółce z o.o. Każdemu z podmiotów wymienionych we wniosku przysługiwało zatem prawo rzeczowe na Nieruchomości w postaci hipotek, i tak:

1. Pani mężowi do kwoty 914.000,00 (dziewięćset czternaście tysięcy) złotych jako zabezpieczenie wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki z dnia 04 stycznia 2008 roku;

2. Pani mężowi do kwoty 365.000,00 (trzysta sześćdziesiąt pięć tysięcy) złotych jako zabezpieczenie wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki z dnia 01 lutego 2008 roku;

3. D. do kwoty 1.270.000,00 (jeden milion dwieście siedemdziesiąt tysięcy) złotych jako zabezpieczenie wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki z dnia 03 stycznia 2008 roku;

4. E. do kwoty 1.800.000,00 (jeden milion osiemset tysięcy) złotych jako zabezpieczenie spłaty wszelkich kwot należnych z tytułu umowy pożyczki z dnia 05.10.2011 r. i aneksu zawartego dnia 21.06.2012 r.

Strony zawarły Porozumienie powiernicze w dniu 30 maja 2016 r., przed licytacją prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, która miała miejsce 24 czerwca 2016 r.

Celem Porozumienia powierniczego było nabycie wyżej wymienionego prawa w postępowaniu egzekucyjnym z wykorzystaniem przepisu art. 968 k.p.c. Zgodnie z przepisem art. 968 § 1 k.p.c. nabywca nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym może dokonać zaliczenia na poczet ceny nabycia wartości wierzytelności, która mu przysługuje (wierzytelność Pani męża), natomiast zgodnie z art. 968 § 2 k.p.c. nabywca może również dokonać zaliczenia wierzytelności, które przysługują innym wierzycielom za ich zgodą (wierzytelność D., wierzytelność E.). Powyższe eliminuje konieczność wyłożenia dodatkowych środków pieniężnych na nabycie nieruchomości.

Celem Porozumienia było dodatkowo podjęcie działań zmierzających do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zawarcie umów z pośrednikami celem znalezienia potencjalnego nabywcy, przeprowadzenie całego postępowania egzekucyjnego, nabycie prawa użytkowania wieczystego w wyniku uzyskania prawomocnego postanowienia o przysądzeniu własności, doprowadzenie do wykreślenia wszystkich obciążeń wyżej wymienionego prawa, doprowadzenie do wpisu nabywców prawa użytkowania wieczystego do księgi wieczystej, zawarcie umowy przedwstępnej zbycia, zawarcie umowy warunkowej sprzedaży Nieruchomości, zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego.

Nabywcą, z którym Pani mąż i Pani zawarliście umowę przedwstępną w dniu 03.12.2021 r. przed notariuszem (…), Rep. A nr (…)/2021 oraz umowę ostateczną przenoszącą prawo użytkowania wieczystego w dniu 10.10.2022 r. również przed notariuszem (…), Rep. A nr (…)/2022 jest spółka prawa handlowego występująca pod firmą I. spółka akcyjna z siedzibą w (…) (KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (…), NIP (…)).

Pomiędzy żadnym z uczestników Porozumienia powierniczego, a ostatecznym nabywcą prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, tj. spółką pod firmą I. spółka akcyjna, nie występują jakiekolwiek powiązania, w szczególności powiązania o charakterze kapitałowym bądź rodzinnym.

Pragnie Pani przy tym zwrócić uwagę Organu, uzupełniając w ten sposób opis zdarzenia, że planowana sprzedaż Nieruchomości została dokonana w dniu 10 października 2022 r.

Rzeczywistym właścicielem należności z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych stanowiących niezabudowane działki gruntu numer (…), (…), (…) i (…), łącznego obszaru 3,0447 ha, położone w (…) przy ulicy (…) są zgodnie z proporcjami zawartymi w Porozumieniu z dnia 30 maja 2016 r.:

1. E. w wysokości 41,39%;

2. Pani mąż (wraz z Panią, ponieważ wszystkie opisane we wniosku czynności dotyczą wspólnego majątku małżonków, tj. Państwa) w wysokości 29,41%;

3. D. w wysokości 29,20%.

Zatem wierzytelność z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości przysługuje proporcjonalnie do wielkości kwot głównych zabezpieczonych hipotecznie, tj.: Pani mężowi (wraz z Panią) w proporcji 29,41% otrzymanej wierzytelności, E. w proporcji 41,39% otrzymanej wierzytelności, D. w proporcji 29,20% otrzymanej wierzytelności.

Użytkownikiem wieczystym (nie właścicielem) Nieruchomości w wyniku opisanego we wniosku postanowienia sądowego o przysądzeniu własności stali się małżonkowie Pani mąż i Pani, nabywając prawo użytkowania wieczystego na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Nabycie to miało charakter powierniczy, czyli nastąpiło wprawdzie w imieniu własnym nabywców (stali się oni wyłącznymi użytkownikami wieczystymi Nieruchomości), ale na rachunek wszystkich uczestników Porozumienia powierniczego, w ustalonej w Porozumieniu powierniczym proporcji - częściowo na rachunek Pani męża (wraz z Panią), a częściowo na rachunek powierzających E. oraz D. we wskazanych wcześniej udziałach.

Jak wskazuje się w doktrynie prawa cywilnego, władztwo powiernicze jest ograniczone co do swobody obrotu - powiernik zobligowany jest dokonać rozporządzenia nabytymi prawami na rzecz powierzającego lub wskazanego przez niego podmiotu (w tym przypadku na rzecz finalnego nabywcy Nieruchomości, z obowiązkiem zwrotu powierzającym kwot uzyskanych ze sprzedaży w proporcjach wynikających z porozumienia powierniczego). Wnioskodawca szerzej opisał charakterystykę stosunku powierniczego we wniosku (własne stanowisko w sprawie, akapit rozpoczynający się od „Istota zlecenia powierniczego polega `(...)`").

Na mocy umowy powierniczej uczestnicy postanowili (za zgodą Pani jako małżonki - Pani męża), iż:

a. W związku ze wszczęciem egzekucji z Nieruchomości, która stanowi przedmiot zabezpieczenia hipotecznego Wierzyciele, kierując się koniecznością minimalizacji strat związanych ze zbyt niską wartością Nieruchomości (względem wartości udzielonych uprzednio pożyczek), postanawiają dokonać nabycia Nieruchomości i przeprowadzić niezbędne zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego celem podwyższenia wartości Nieruchomości.

b. Nabycia Nieruchomości w drodze udziału w licytacji sądowej dokona Pani mąż, który działa zarówno imieniu własnym, jak również jako powiernik pozostałych dwóch Wierzycieli (D. oraz E.).

c. Pozostali dwaj Wierzyciele oddadzą do dyspozycji swoje wierzytelności na zasadach przyjętych w tymże porozumieniu Pani mężowi celem dokonania zapłaty za nabytą Nieruchomość.

d. Wierzyciele będą uczestniczyć w powierniczym nabyciu Nieruchomości proporcjonalnie do wielkości przysługujących im kwot głównych zabezpieczonych hipotecznie, tj.: Pani mąż 1.279.000 zł, E. 1.800.000 zł, D. 1.270.000 zł.

e. W związku z udziałem w licytacji Pani męża, Wierzyciele ustalają, że wszelkie koszty związane z jego udziałem w postępowaniu egzekucyjnym będą ponoszone przez każdego Wierzyciela proporcjonalnie do wysokości przysługującej mu kwoty zabezpieczenia, tj.: Pani mąż 29,41%, E. 41,39%, D. 29,20%.

f. W takiej samej proporcji Wierzyciele będą uczestniczyć w ewentualnych przychodach związanych ze sprzedażą Nieruchomości.

g. Podjęcie jakiejkolwiek uchwały w zakresie zarządu Nieruchomością, rozporządzania Nieruchomością, jej ewentualnego obciążenia lub zawarcia umowy zobowiązującej w każdym z powyżej wskazanych zakresów wymaga zgody wszystkich Wierzycieli.

Powiernikowi, z uwagi na okoliczność, iż uczestniczył on również w umowie jako nabywca prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości nie przysługuje żadne wynagrodzenie.

Zgodnie z treścią Porozumienia nabycie nastąpiło wyłącznie w imieniu powiernika, ale na rachunek wszystkich uczestników Porozumienia powierniczego, we wskazanych wcześniej udziałach. Wobec tego użytkownikiem wieczystym Nieruchomości zgodnie z porozumieniem stać się miał wyłącznie Pani mężowi (na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej z Panią), a nie pozostali uczestnicy Porozumienia powierniczego.

Otóż umowa powiernictwa rodzi dwie grupy stosunków: pomiędzy powiernikiem, a powierzającymi (stosunek wewnętrzny) oraz pomiędzy powiernikiem, a podmiotami trzecimi (stosunek zewnętrzny).

W stosunku wewnętrznym dokonano nabycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości przez małżonków (Pani męża i Pani) w ramach postępowania egzekucyjnego, jednakże z ograniczeniami wynikającymi z umowy powierniczej (brak możliwości swobodnego dysponowania Nieruchomością, rozliczenie wszystkich czynności rozporządzających w stosunku do Nieruchomości w proporcjach przyjętych w Porozumieniu powierniczym, zgoda wszystkich uczestników Porozumienia na dokonanie czynności rozporządzających).

Dla stosunków zewnętrznych nabywcami są małżonkowie (tj. Pani mąż i Pani) na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, a powierzający nie stali się współużytkownikami wieczystymi nabytej Nieruchomości.

P****ytania

1. Czy sprzedaż Nieruchomości będzie rodziła po stronie Pani przychód zaliczany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tejże ustawy?

2. Czy Wnioskodawczyni stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą Nieruchomości jako czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeśli to, to czy w odniesieniu do całej ceny sprzedaży?

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

- pozarolnicza działalność gospodarcza,

- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją (…), "organizować" to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Pani męża do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

W świetle przeanalizowanej powyżej definicji działalności gospodarczej, zdaniem Pani działania podejmowane przez Pani męża wobec Nieruchomości należy określić jako działalność związaną z obrotem nieruchomościami, podjętą w celu zarobkowym, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. Dotyczy to w szczególności:

1. zakupu motywowanego wyłącznie oczekiwaniami co do osiągnięcia zysku (sprzedaż Nieruchomości ma nastąpić możliwie szybko, na podstawie umowy przedwstępnej zawartej jeszcze przed nabyciem Nieruchomości),

2. zakupu w warunkach sprzedaży licytacyjnej, po cenie niższej od spodziewanej ceny możliwej do osiągnięcia na wolnym rynku,

3. stosunkowo wysokiej stopy spodziewanego zysku (cena nabycia będzie wynikać z oszacowania wartości Nieruchomości w 2016 r.; obecna wartość Nieruchomości jest znacznie wyższa),

4. skorzystania z zaawansowanego pod względem prawnym stosunku powiernictwa,

5. wykorzystania profesjonalnej wiedzy prawniczej (własnej oraz Wierzyciela E., również będącego prawnikiem) do prawidłowego zaplanowania kolejnych czynności związanych z udziałem w postępowaniu egzekucyjnym, nabycia w części przez potrącenie wierzytelności hipotecznych,

6. zaplanowania (w Porozumieniu) przeprowadzenia niezbędnych zmian w planie zagospodarowania przestrzennego celem podwyższenia wartości Nieruchomości,

7. długofalowych, systematycznych działań, prowadzonych w latach 2016-2019 w celu korzystnej zmiany planu zagospodarowania przestrzennego (zakończonych sukcesem),

8. znalezienia nabywcy z wykorzystaniem profesjonalnych kontaktów handlowych (swoich oraz pozostałych Wierzycieli),

9. zamiaru dokonywania ewentualnych transakcji obrotu nieruchomościami w przyszłości, jeśli pierwsza transakcja okaże się satysfakcjonująca.

Biorąc to wszystko pod uwagę, przeprowadzenie zatem opisanej we wniosku inwestycji niewątpliwie wskazuje na jej zorganizowany i zarobkowy charakter. Działania podjęte przez Pani męża w odniesieniu do przedmiotowych działek nosiły znamiona profesjonalnych działań handlowca. W świetle powyższego, zarówno zamiary, z jakimi Pani mąż z Panią nabędzie Nieruchomość, jak i podjęte przez Pani męża działania oraz plany dotyczące Nieruchomości, jednoznacznie wskazują, że sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości nie można uznać za sprzedaż majątku prywatnego.

W dalszej kolejności należy ustalić, czy przychód należy przypisać tylko Pani mężowi (i w części pozostałym Wierzycielom), czy również Pani.

Przede wszystkim należy podkreślić, że Pani co do zasady nie uczestniczyła czynnie w przedsięwzięciach opisanych we wniosku. Występowała wprawdzie jako strona czynności procesowych w toku egzekucji, będzie też stroną dotyczących Nieruchomości: umowy przedwstępnej, umowy nabycia i umowy zbycia. Wszystkie czynności faktyczne prowadzące do nabycia i zbycia Nieruchomości podejmował jednak Pani mąż, zwłaszcza w zakresie intensywnych i zorganizowanych działań, ukierunkowanych na bezpośredni zamiar przygotowania Nieruchomości do sprzedaży na jak najlepszych warunkach, związanych z procedurą zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Z powyższego względu przychód, który powstanie w związku ze sprzedażą Nieruchomości, należy przypisać do osoby Pani męża, a nie Pani, to on bowiem prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (…), a działalność ta jest związana z obrotem nieruchomościami. Nie ma na to wpływu fakt, że współwłaścicielką Nieruchomości będzie Pani, w sytuacji bowiem, gdy nieruchomość należącą do majątku wspólnego małżeńskiego wykorzystuje w swojej zorganizowanej i ciągłej działalności zarobkowej tylko jeden z małżonków, to tylko po jego stronie powstaje przychód podatkowy (interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 22 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.221. 2020.1.HD). Ewentualnie działania Pani względem Nieruchomości sprowadzały się zaś do incydentalnego podpisywania odpowiednich dokumentów (zwłaszcza związanych z udziałem w postępowaniu egzekucyjnym), gdy wymagane to było przepisami prawa cywilnego. Nie brała ona natomiast faktycznego, czynnego udziału w zorganizowanych działaniach, ukierunkowanych bezpośrednio na sprzedaż Nieruchomości w celu zarobkowym (w tym zmian planu zagospodarowania przestrzennego oraz w pozyskiwaniu nabywcy), prowadzonych w ramach działalności Pani, nastawionej na czerpanie zysków ze sprzedaży nieruchomości.

W konsekwencji dochód uzyskany ze sprzedaży Gruntu winien być opodatkowany u Pani męża zgodnie z zasadami przewidzianymi dla źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (pozarolniczej działalności gospodarczej),a to z kolei oznacza, że sprzedaż Nieruchomości nie wywoła powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Pani.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyżej wskazany przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z powyższego przepisu wynika, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

- odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

- zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Jednakże z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, że przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl zaś art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Stosownie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zatem przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. Jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu.

2. Wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter.

3. Prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowią w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi; podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją (…), organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy

z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 341 ww. ustawy

każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Zgodnie z art. 36 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy

oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku (art. 36 § 2 ww. Kodeksu).

Natomiast stosownie do treści art. 37 § 1 tego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania:

1. czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków;

2. czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal;

3. czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa;

4. darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zatem każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego.

W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Wątpliwość Pani budzi kwestia, czy w związku ze sprzedażą w 2022 r. Nieruchomości, ciąży na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że odpłatne zbycie nieruchomości stanowiącej przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanej w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie taką nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym, Pani nabywając wspólnie z małżonkiem opisaną Nieruchomość – stała się jej współwłaścicielem. Nie można więc w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej wyodrębnić części należącej do żony i części należącej do męża, ponieważ nieruchomość ta jest niepodzielnie własnością męża, jak i żony.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w odniesieniu do należącej do majątku wspólnego małżonków Nieruchomości, która była do momentu sprzedaży składnikiem majątku w działalności gospodarczej prowadzonej przez Pani męża, odpłatne zbycie będzie stanowić, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w całości przychód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu tylko u Pani męża. Po Pani stronie odpłatne zbycie Nieruchomości nie będzie skutkowało powstaniem przychodu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).