Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

- nieprawidłowe w zakresie opodatkowania odsetek za nieterminową wypłatę świadczeń;

- prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 19 listopada 2018 r. spółka X zawarła z członkiem zarządu, świadczącym usługi na rzecz spółki na podstawie kontraktu menadżerskiego, umowę o zakazie prowadzenia działalności konkurencyjnej po zakończeniu pełnienia obowiązków członka zarządu spółki. Na podstawie tej umowy były członek zarządu przez 6 miesięcy następujących po ustaniu pełnienia funkcji miał otrzymywać odszkodowanie za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej w kwocie brutto stanowiącej 100% wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez członka zarządu w okresie odpowiadającym okresowi obowiązywania zakazu konkurencji, płatne w miesięcznych, równych ratach, płatnych w terminie do końca miesiąca obowiązywania zakazu konkurencji (§ 4 ust. 1 i 2 umowy o zakazie konkurencji po ustaniu pełnienia funkcji). Zatem wynagrodzenie za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej wynosiło 10 000 zł brutto miesięcznie.

W dniu 9 stycznia 2019 r. członek zarządu został odwołany z zarządu spółki.

Pomimo zakończenia pełnienia obowiązków członka zarządu spółki X nie wypłaciła byłemu członkowi zarządu wynagrodzenia za powstrzymywanie się od działalności konkurencyjnej, gdyż Spółka uznała podpisaną umowę za nieważną.

Były członek zarządu skierował pozew do Sądu Rejonowego. Tenże Sąd oddalił powództwo. Jednak na skutek apelacji byłego członka zarządu Sąd Okręgowy zmienił w całości zaskarżony wyrok i zasądził od spółki na rzecz byłego członka zarządu kwotę 60 000 zł z następującymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 10 000 zł od dnia 1 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 10 000 zł od dnia 1 maja 2019 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 10 000 zł od dnia 1 czerwca 2019 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 10 000 zł od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 10 000 zł od dnia 1 sierpnia 2019 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 10 000 zł od dnia 1 września 2019 r. do dnia zapłaty.

Zgodnie z treścią wyroku Sądu Okręgowego Spółka wykonała go wypłacając na rzecz byłego członka zarządu:

1. 18 000 zł netto (60 000 zł - 42 000 zł – naliczony zryczałtowany podatek 70%),

2. 3 649 zł netto (12 165 zł - 8 516 zł – naliczony zryczałtowany podatek 70%).

Kwota brutto odszkodowania za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej wraz z odsetkami wynosiła 72 165 zł. X jako płatnik podatku dochodowego naliczyło podatek dochodowy od wypłaconej kwoty brutto należności głównej wraz z odsetkami w wysokości 50 516 zł, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o czym były członek zarządu był poinformowany pismem z dnia 29 czerwca 2022 r.

Podatek został naliczony i odprowadzony zgodnie ze stanowiskiem zawartym w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 11 kwietnia 2022 r.,nr 0115-KDIT2.4011.152.2022.1.ENB. We wskazanej interpretacja w analogicznej sytuacji faktycznej i prawnej wypłacono wynagrodzenie z tytułu zakazu konkurencji.

Były członek zarządu nie zgodził się ze sposobem liczenia i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego i skierował sprawę do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym.

Pytania

1. Czy w przypadku świadczeń wypłacanych na podstawie wyroku sądowego dotyczących zapisów umownych o zakazie konkurencji, w przypadku, gdy zobowiązaną do zapłaty jest Spółka, której jedynym udziałowcem jest jednostka samorządu terytorialnego, opodatkowanie w wysokości ryczałtowej wynoszącej 70% świadczenia, stosuje się do całej kwoty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji, jeżeli przez okres 6 miesięcy poprzedzających okres wypłaty odszkodowania uprawniony nie otrzymywał wynagrodzenia od Spółki?

2. Czy „okres sześciu miesięcy” wskazany w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć jako okres sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio datę wypłaty odszkodowania wynikającego z wyroku sądowego z tytułu zakazu konkurencji, czy też jest to okres obejmujący sześć miesięcy, poprzedzających datę, kiedy odszkodowanie wynikające z zawartej umowy powinno być wypłacone (tj. roszczenie o zapłatę stało się wymagalne)?

3. Czy w przypadku odsetek za nieterminową wypłatę świadczeń wypłacanych na podstawie wyroku sądowego dotyczących zapisów umownych o zakazie konkurencji, w przypadku, gdy zobowiązaną do zapłaty jest Spółka, której jedynym udziałowcem jest jednostka samorządu terytorialnego, opodatkowanie w wysokości ryczałtowej wynoszącej 70% świadczenia, stosuje się również do odsetek za nieterminową wypłatę kwoty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji?

4. Czy w sytuacji, gdy były członek zarządu kwestionuje sposób naliczenia podatku powinien w trybie art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku?

Państwa stanowisko w sprawie

X jest jednoosobową spółką jednostki samorządu terytorialnego – województwa Y, w której województwo Y ma 100% kapitału zakładowego. Spółka jest płatnikiem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do odszkodowania wypłaconego byłemu członkowi zarządu z tytułu umowy o zakazie konkurencji po ustaniu pełnienia funkcji stosuje się zatem art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Spółki interpretacji ww. przepisu należy dokonywać w sposób literalny. Byłemu członkowi zarządu wypłacono odszkodowanie z tytułu umowy o zakazie konkurencji na podstawie wyroku Sądu Okręgowego, a sześć miesięcy przed tą datą były członek zarządu nie otrzymywał od Spółki wynagrodzenia, gdyż nie sprawował w tym czasie funkcji członka zarządu, zatem do całej kwoty wypłaconego odszkodowania należy zastosować zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 70%. Spółka podziela wykładnię przepisu dokonaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 11 kwietnia 2022 r., nr 0115-KDIT2.4011.152.2022.1.ENB, a także w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2022 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.153.2019.1.ENB, w zakresie obowiązku płatnika.

W uzasadnieniu wskazanych interpretacji wyjaśniono, iż sześciomiesięczny okres wskazany w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć jako okres sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji. Zatem, jeśli Spółka wyrokiem Sądu została zobowiązana do wypłaty odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji i w okresie 6 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc faktycznej wypłaty odszkodowania, nie wypłacała byłemu członkowi zarządu wynagrodzenia z tytułu sprawowania funkcji członka zarządu, z uwagi na wcześniejsze odwołanie go z tej funkcji, to Spółka była zobowiązana do poboru podatku w wysokości 70% od całości wypłaconego odszkodowania.

Zdaniem Spółki, również do odsetek za nieterminową wypłatę odszkodowania powinien być zastosowany zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 70%, gdyż odsetki mają charakter akcesoryjny, pełnioną funkcję odszkodowawczą, a ponadto odsetki zasądzone wyrokiem sądu dzielą los świadczenia głównego. Podobny pogląd co do charakteru odsetek zaprezentowano w wyrokach NSA z dnia: 6 czerwca 2014 r., sygn. akt II FSK 1611/12; z 17 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 290/12; z 25 lutego 2014 r., sygn. akt II FSK 702/12; z 29 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 333/12; z 20 grudnia 2013 r., sygn. akt II FSK 115/12.

W ocenie Spółki, jeśli były członek zarządu kwestionuje sposób naliczenia zryczałtowanego podatku, to powinien w trybie art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w przepisie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów (przychodów) z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania.

Stosownie do art. 30 ust. 3 ww. ustawy:

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Z art. 41 ust. 4 ww. ustawy wynika natomiast, że:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Ze wskazanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że od odszkodowań przyznanych stosownie do przepisów o zakazie konkurencji, w sytuacji, gdy ich wysokość przekroczy określoną w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy wysokość płatnik zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku w wysokości 70%.

Sześciomiesięczny okres wskazany w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy należy rozumieć jako okres sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji. Zgodnie z ww. przepisem dla ustalenia limitu wynagrodzenia, od którego uzależniony jest pobór 70% podatku należy zatem brać pod uwagę sumę wypłaconego członkowi zarządu wynagrodzenia z okresu 6 miesięcy poprzedzających miesiąc (a nie datę) wypłaty tego odszkodowania. Wyjaśnić przy tym należy, że pod pojęciem „wypłaty” rozumieć należy faktyczne przekazanie byłemu członkowi zarządu świadczenia lub postawienie go do jego dyspozycji. Zgodnie bowiem z definicją językową wyrażenia „wypłacić” oznacza ono wydać komuś należne mu pieniądze. W konsekwencji dla zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy bez znaczenia pozostanie data wymagalności roszczenia.

Skoro więc w opisanej we wniosku sytuacji, wyrokiem sądu zostaliście Państwo zobowiązani do wypłaty odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji i w okresie sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc faktycznej wypłaty odszkodowania, nie wypłacaliście Państwo byłemu członkowi zarządu wynagrodzenia z tytułu kontraktu menadżerskiego, z uwagi na wcześniejsze rozwiązanie tej umowy, to uznać należy, że byliście zobowiązani do poboru podatku w wysokości 70% od całości wypłacanego odszkodowania.

Zgodzić się również z Państwem należy, że w sytuacji gdy były członek zarządu kwestionuje zasadność lub wysokość poboru podatku przez płatnika, to przysługuje mu uprawnienie do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, stosownie do wskazanego przez Państwa art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, nr 2 i nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących opodatkowania odsetek za nieterminową wypłatę świadczeń wypłacanych na podstawie wyroku sądowego, wskazać należy, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Przepisy te stanowią, że:

-1 Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

-2 Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej `(...)`Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

Przy czym, nie można utożsamiać odsetek ze świadczeniem głównym. Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli wynika to z czynności prawnej (zdarzenia prawnego) będącej podstawą do wypłaty świadczenia głównego lub gdy dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem niewykonania zobowiązań. Pozostają one, co prawda w ścisłym związku z należnością główną, jednak źródło ich powstania zasadniczo różni się od źródła powstania długu głównego. Tak więc mimo pewnego związku odsetek z długiem głównym ze względu na fakt różnego źródła ich powstania są one należnością odrębną od odszkodowania czy zadośćuczynienia.

Potwierdza to orzecznictwo sądów powszechnych, zgodnie z którym: „Roszczenie odsetkowe nie jest częścią składową roszczenia głównego, gdyż opiera się na odrębnym stanie faktycznym oraz odrębnej podstawie materialnoprawnej” (por. uchwała SN z 31 stycznia 1994 r., sygn. akt III CZP 184/93, publ. OSNC 1994/7-8/155).

W ujęciu kodeksowym odsetki stanowią więc świadczenie pieniężne, do którego może być zobowiązany dłużnik – najogólniej mówiąc – korzystający z cudzych pieniędzy. Chodzi tu zarówno o sytuację, gdy korzystanie z pieniędzy wierzyciela jest przedmiotem umowy (np. pożyczka oprocentowana, kredyt), jak i gdy nie jest ono objęte zgodą wierzyciela, w szczególności wynika z opóźnienia w zapłacie sumy pieniężnej przez dłużnika (zob. art. 481 i art. 741 Kodeksu Cywilnego), a także wówczas, gdy korzystanie z pieniędzy polega na poniesieniu przez wierzyciela wydatków w interesie dłużnika (zob. art. 742, art. 753 § 2, art. 842 Kodeksu Cywilnego).

Zasadniczo odsetki pełnią funkcję wynagrodzenia należnego wierzycielowi od dłużnika za korzystanie z pieniędzy, mogą jednak też mieć znaczenie waloryzacyjne oraz (w przypadku odsetek za opóźnienie) kompensacyjne i represyjne czy motywacyjne. Oczywistym jest więc, że odsetki stanowią trwałe przysporzenie w majątku podatnika, które mieści się w kategorii przychodu, który co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższą tezę potwierdza analiza przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z której wynika, że odsetki stanowią odrębną od należności głównej kategorię przychodu, która może w wyjątkowych przypadkach skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy, zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Należy podkreślić, że użyte w konstrukcji art. 20 ust. 1 ww. ustawy sformułowanie „w szczególności” świadczy o przykładowym katalogu przychodów z innych źródeł. Oznacza to, że przychodami z innych źródeł są także inne przychody, niewymienione wprost w tym przepisie. Tym samym uznaje się, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wynikające z wyroku sądowego i wypłacone na rzecz członka zarządu odsetki od zasądzonych świadczeń – mające charakter uboczny względem świadczenia głównego, stanowią dla niego przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Na podmiotach dokonujących świadczeń z innych źródeł ciążą natomiast obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Wobec powyższego nie można zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że do odsetek za nieterminową wypłatę odszkodowania powinien być zastosowany zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 70%.

W związku z tym Państwa stanowisko w odniesieniu do pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 za zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).