Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 31 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z otrzymaniem należności po likwidacji działalności gospodarczej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadziła Pani działalność oświatową w formie przedszkola niepublicznego w A., z którego przychody rozliczała Pani podatkiem liniowym. Działalność zlikwidowała Pani w 2021 r. Już po likwidacji otrzymała Pani - w 2022 r. - należność wynikającą z realizacji przez Gminę prawomocnego wyroku sądowego w sprawie wszczętej w okresie prowadzenia działalności (pozew z 2017 r.).

W odniesieniu do źródła tego świadczenia wyjaśnia Pani, że jako osoba prowadząca przedszkole niepubliczne była Pani beneficjentem dotacji oświatowej, o której mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o systemie oświaty (aktualnie art. 17 ust. 3 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych), przekazywanej przez Gminę Miejską A.

W roku 2007 oraz roku 2011 Gmina Miejska A. zaniżała kwotę dotacji oświatowej, o której mowa w art. 90 ust. 2b ustawy o systemie oświaty. Po uzyskaniu danych rachunkowych i wyliczeniu prawidłowej wysokości stawki dotacji zgodnej z wyżej wskazanym artykułem ustawy o systemie oświaty, wystąpiła Pani z pozwami o zapłatę należnej Pani części świadczenia (wierzytelności) do sądu powszechnego, obejmującej kwotę niedopłaty. W toku spraw wskazała Pani dodatkowo, że z powodu zaniżonej dotacji musiała Pani w każdym z wyżej wskazanych lat ponieść dodatkowe koszty i wydatki sfinansowane ze środków prywatnych, których to kosztów nie poniosłaby Pani w przypadku otrzymania wyższej, prawidłowej dotacji, która pozwoliłaby je sfinansować.

W odniesieniu do roku 2007 Gmina na mocy wyroku z maja 2019 r. została zobowiązana do zapłaty środków pieniężnych z tytułu równowartości zaniżonej dotacji z roku 2007 wraz z odsetkami i kosztami. Wyrok ten został jednak zaskarżony apelacją.

W oczekiwaniu na środki w postępowaniu międzyinstancyjnym zadała Pani zapytanie o sposób opodatkowania tych należności i uzyskała Pani interpretację znak (`(...)`), zgodnie z którą uzyskane środki należy przypisać do źródła związanego z działalnością gospodarczą.

Niemniej jednak, jako że na skutek apelacji Gminy termin wyroku przesunął się w czasie, korzystny dla Pani wyrok apelacyjny zapadł dopiero w 2022 r., a więc nastąpiło to już po likwidacji wyżej wskazanej działalności. Powyższe wywołało Pani wątpliwości co do sposobu opodatkowania środków, które otrzymała Pani już po jej zamknięciu.

Pytania

1. Czy środki pieniężne otrzymane w roku 2022, a więc po zamknięciu i likwidacji prowadzonej wcześniej działalności oświatowej, których źródłem jest prawomocny wyrok sądu powszechnego, uznający roszczenie z tytułu niedopłaconej kwoty dotacji oświatowej, należnej za rok 2007, należy traktować jako przychód do opodatkowania podatkiem liniowym, a więc formą, którą do tej pory rozliczała Pani prowadzoną działalność, przed jej zamknięciem?

2) Czy w zakresie tego źródła przychodu w roku kolejnym powinna Pani złożyć osobną deklarację PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36L?

Pani stanowisko w sprawie

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wskazała Pani, że środki uzyskane z tytułu prawomocnego wyroku sądu powszechnego są przychodem i należy je opodatkować w momencie otrzymania w 2022 r. na zasadach, jakie obowiązywały przy prowadzeniu działalności przed jej likwidacją (w 2021 r.), zaś w ramach końcowego rozliczenia wyżej wskazanego przychodu w zeznaniu podatkowym, składanym do kwietnia roku następnego, Podatnik powinien złożyć osobną deklarację PIT-36L dla tego źródła przychodu.

Podała Pani, że zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów.

Zgodnie z tym przepisem, odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

‒ pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3),

‒ inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9).

Wsakazała Pani, że działalność oświatowa, z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 5b ust. 1 wspomnianej ustawy, na gruncie podatkowym, rozliczana jest analogicznie jak forma opodatkowania dla działalności gospodarczej, albowiem generowane w wyniku tej działalności przychody zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreśliła Pani, że w uzyskanej uprzednio interpretacji indywidualnej z (`(...)`) lutego 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o znaku (`(...)`), wskazano, że środki z wyroku sądowego podlegają opodatkowaniu wraz z pozostałymi dochodami uzyskanymi przez Panią z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pani zadaniem, za datę powstania przychodu należy uznać - zgodnie z art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dzień otrzymania tych środków.

W Pani ocenie, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

W kwestii daty otrzymania świadczenia, wskazuje Pani, że w myśl art. 14 ust. 1c ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2. uregulowania należności

W Pani opinii, przytoczony przepis, w odniesieniu do podmiotów uzyskujących przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, ustanawia generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Artykuł 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osob fizycznych, precyzuje jednak, że w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W świetle powyższego, w Pani ocenie, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 1, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, a więc w szczególności przychodu niezwiązanego ze świadczeniem usług, wydaniem towarów, częściowym świadczeniem usług oraz zbyciem praw majątkowych, za datę powstania przychodu uważa się datę otrzymania zapłaty, a więc w Pani przypadku będzie to rok 2022 r.

Jednocześnie, uważa Pani, że w sytuacji, w której wyżej wskazane zdarzenie następuje po likwidacji działalności, wszystkie otrzymane kwoty po likwidacji działalności gospodarczej stanowią przychód z tej działalności, który należy opodatkować na zasadach ostatnio stosowanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Podała Pani, że w sytuacji, gdy Pani przychody z działalności gospodarczej, w okresie jej prowadzenia (aż do zamknięcia w roku 2021) opodatkowane były tzw. podatkiem liniowym, to osiągnięty po zakończeniu tej działalności przychód również będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełniająco wskazuje Pani, że podobny przypadek był przedmiotem interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 października 2018 r. znak 0114‑KDIP3‑1.4011.409.2018.1.ES, w ramach której podatnik - adwokat prowadzący działalność rozliczaną podatkiem liniowym - zamknął tę działalność, po czym dwa lata później otrzymał środki z wygranej sprawy i zadał pytanie, czy może je opodatkować jako przychód z „innych źródeł opodatkowanych na ogólnych zasadach”, a nadto, czy może rozliczyć się razem z małżonką.

Wskazała Pani, że organ podatkowy uznał takie stanowisko podatnika za nieprawidłowe i wskazał na obowiązek rozliczenia podatkiem liniowym, dodając w uzasadnieniu, że:

„wszystkie otrzymane kwoty po likwidacji działalności gospodarczej stanowią przychód z tej działalności, który należy opodatkować na zasadach ostatnio stosowanych w prowadzonej działalności gospodarczej”.

Reasumując, Pani zdaniem, środki uzyskane z tytułu prawomocnego wyroku sądu powszechnego, są przychodem i należy je opodatkować w momencie otrzymania w 2022 r. na zasadach jakie obowiązywały przy prowadzeniu działalności przed jej likwidacją (w 2021 r.), zaś w ramach końcowego rozliczenia wyżej wskazanego przychodu w zeznaniu podatkowym składanym do kwietnia roku następnego Podatnik [Pani – przypis tutejszego organu] powinna złożyć osobną deklaracje PIT-36L dla tego źródła przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Jednocześnie odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w zakresie pierwszego z Pani pytań.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej w zakresie pytania oznaczonego numerem 2

Zgodnie z przepisem art. 45 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.):

1. Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

1a. W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1. kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b;

2. pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c;

3. odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Ze złożonego przez Panią wniosku wynika m.in., że:

‒ prowadziła Pani działalność oświatową w formie przedszkola niepublicznego, z którego przychody rozliczała Pani podatkiem liniowym,

‒ wskazaną wyżej działalność gospodarczą zlikwidowała Pani w 2021 r.,

‒ po likwidacji działalności gospodarczej otrzymała Pani (w 2022 r). należność wynikającą z realizacji przez Gminę prawomocnego wyroku sądowego w sprawie wszczętej w okresie prowadzenia działalności (pozew z 2017 r.).

Z powyższych względów należy stwierdzić, że otrzymana przez Panią w 2022 r. kwota -jako przychód z działalności gospodarczej - podlega wykazaniu w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu PIT-36L (wzgląd na treść na art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z tego tez względu Pani stanowisko w zakresie pytania numer 2 również należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej, należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawe i nie ma zastosowania w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie Pani pierwszego pytania jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.