0115-KDIT3.4011.584.2022.2.MJ

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu ze zbycia nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej, stanowiących współwłasność małżeńską. Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 12 września 2022 r. (wpływ 15 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Prowadzi on działalność gospodarczą pod firmą (…) „X.” z siedzibą w miejscowości A. nr (…), (…) B..

Głównym przedmiotem działalności wnioskodawcy jest cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

Dochody uzyskiwane z powyższej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym według stawki 19%. W związku z formą opodatkowania, Wnioskodawca rozlicza faktycznie uzyskany przychód i faktycznie poniesione koszty.

Wnioskodawca dokonuje również odpisów amortyzacyjnych od posiadanych środków trwałych, w tym budynków, budowli oraz maszyn i urządzeń. Zamierza on dokonać zbycia wszystkich składników majątkowych związanych z działalnością.

Składniki te stanowią:

‒ nieruchomości położone w A., dla których prowadzone są księgi wieczyste o numerach: (…) oraz (…) (stanowiące współwłasność małżeńską Przedsiębiorcy i jego małżonki), na których znajduje się Zakład Przedsiębiorstwa;

‒ maszyny i urządzenia związane z prowadzoną działalnością gospodarczą,

‒ zapasy w postaci materiałów, półproduktów i produktów gotowych.

Składniki majątkowe należące do Wnioskodawcy, których będzie dotyczyła transakcja sprzedaży, położone są w miejscowości A., gmina (…).

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych nie występują jednolite zasady opodatkowania odnoszące się do przedsiębiorstwa jako całości.

Skutki podatkowe związane ze sprzedażą składników majątkowych, nawet w sytuacji, gdyby stanowiły one przedsiębiorstwo, będą w związku z tym odnosiły się do poszczególnych składników majątkowych wchodzących w jego skład.

Jak wskazano we wstępie, przedmiot transakcji będą stanowiły:

1. nieruchomości (grunty oraz budynki wzniesione na tych gruntach),

2. pozostałe środki trwałe w postaci maszyn i urządzeń, [Wnioskodawca dołączył do wniosku „Wykaz środków trwałych firmy X. na dzień 27.07.2022 r.” zawierający 214 pozycji – dopisek organu].

3. materiały i zapasy.

ad. 1.

W skład nieruchomości stanowiących przedmiot planowanej transakcji wchodzą:

a) zabudowana działka o numerze ewidencyjnym 1 o powierzchni 0,42 ha położona w miejscowości A., gmina (…), dla której Sąd Rejonowy w B. prowadzi księgę wieczystą nr (…);

Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy sprzedaży z (…) maja 2003 r.

Nieruchomość została zakupiona za cenę 19 500,00 zł. W akcie notarialnym wskazano, że nabycie następuje w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Obecnie właścicielami nieruchomości są Wnioskodawca oraz jego małżonka na zasadach umownie rozszerzonej wspólności majątkowej. Umowa o rozszerzenie wspólności ustawowej została zawarta (…) września 2003 r.

Nieruchomość (gruntowa) została wpisana do ewidencji środków trwałych (…) października 2003 r.

b) zabudowana działka o numerze ewidencyjnym 2 o powierzchni 1,66 ha położona w miejscowości A., gmina (…); dla której Sąd Rejonowy w B. prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy sprzedaży z (…) września 1983r.

Nieruchomość została zakupiona za cenę 30 000,00 zł. W dacie sprzedaży nieruchomość ta miała status gospodarstwa rolnego, a Wnioskodawca nabył ją w celu dalszego prowadzenia tego gospodarstwa.

Obecnie właścicielami nieruchomości są Wnioskodawca oraz jego małżonka na zasadach umownie rozszerzonej wspólności majątkowej. Umowa o rozszerzenie wspólności ustawowej została zawarta (…) września 2003r.

Nieruchomość (gruntowa) została wpisana do ewidencji środków trwałych (…) grudnia 2000 r.

Łączna powierzchnia obu nieruchomości wynosi 2,08 ha.

Obecnie w odniesieniu do obu nieruchomości występuje obciążenie hipoteką umowną łączną do wysokości 2 100 000,00 zł na rzecz Banku (…) w C. Oddział w B., na zabezpieczenie umowy kredytu rewolwingowego nr (…) z (…) stycznia 2022 r. w kwocie 1 400 000,00 zł.

Na powyższych nieruchomościach posadowione są budynki:

a) budynek „traka”, który został wybudowany w roku 1991 r., wprowadzony do ewidencji środków trwałych 1 stycznia 1991 r.;

b) budynek „nowy", który został wybudowany w roku 1993, wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 grudnia 1993r.;

c) budynek „3-pił”, który został wybudowany w roku 1996, wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 grudnia 1996r.;

d) budynek „silosy”, który został wybudowany w roku 2000, wprowadzony do ewidencji środków trwałych 30 grudnia 2000 r.;

e) hala produkcyjna, która została wybudowana w roku 2008, wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 sierpnia 2008 r.

Środki na budowę hali produkcyjnej pochodziły z kredytu inwestycyjnego w kwocie 5 330 000,00 zł, który został spłacony w sierpniu 2017 r.

Budynki zostały częściowo zamortyzowane.

ad. 3. Zapasy w postaci - materiałów, półproduktów i produktów gotowych.

Na potrzeby transakcji strony dokonają wyodrębnienia wartości (ceny) poszczególnych składników będących przedmiotem transakcji w taki sposób, aby odpowiadał on rodzajowo charakterowi tych składników.

Sprzedaż nastąpi po cenie uzgodnionej przez strony, nie niższej od ceny rynkowej.

Składniki stanowiące przedmiot transakcji będą wykorzystywane przez kupującego do prowadzenia działalności gospodarczej uprzednio prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Sposób opodatkowania przychodu ze zbycia maszyn i urządzeń oraz zapasów nie budzi wątpliwości.

Przedmiotem wniosku jest sposób ujęcia przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku podano poniższe informacje:

1. Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi od (…) maja 1993 r.

2. Na pytanie organu: - Z jakich źródeł przychodów uzyskuje Pan dochody?

Wnioskodawca odpowiedział: - Dochody uzyskuję z prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Na pytanie organu: - Iloma nieruchomościami dysponuje Pan w celu prowadzenia działalności gospodarczej, jaki tytuł prawny posiada Pan do tych nieruchomości i w jaki sposób zostały one nabyte?

Wnioskodawca odpowiedział: - W celu prowadzenia działalności gospodarczej dysponuję 2 nieruchomościami.

Jedna z nich to działka o numerze 1 wpisana do księgi wieczystej o numerze (…). Druga z nich to działka o numerze 2 wpisana do księgi wieczystej o numerze (…).

Działka o numerze 1 została przeze mnie nabyta na podstawie umowy z (…) maja 2003 r., natomiast działka o numerze 2 na podstawie umowy z (…) września 1983 r.

W dacie nabycia nieruchomości te stanowiły wyłącznie moją własność.

Obecnie nieruchomości te stanowią współwłasność małżeńską, co wynika z umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej z (…) września 2003 r.

4. Na pytanie organu: - Jak zostały sklasyfikowane nieruchomości zabudowane/budynki posadowione na działkach, o których mowa we wniosku, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, ze zm.)?

Wnioskodawca odpowiedział: - Klasyfikacja PKOB Sekcja 1, Dział 12, Grupa 123

5. Na pytanie organu: - Czy budynki te są budynkami mieszkalnymi?

Wnioskodawca odpowiedział: - Nie są to budynki mieszkalne.

6. Budynki te zostały wybudowane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

7. Powierzchnia budynków wynosi 4 434,16 m2.

8. Wszystkie budynki są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej od momentu przyjęcia ich do użytkowania do chwili obecnej.

9. Na pytanie organu: - W jaki sposób zostały sklasyfikowane budynki w Klasyfikacji Środków Trwałych oraz jaką stawką są/były amortyzowane?

Wnioskodawca odpowiedział:

‒ Budynek traka KŚT 103

‒ Budynek nowy KŚT 103

‒ Budynek 3-pił KŚT 103

‒ Budynek silosy KŚT 103

‒ Hala produkcyjna KŚT 101

Powyższe budynki początkowo były amortyzowane stawką 2,5%, natomiast od roku 2011 są amortyzowane obniżoną stawką indywidualną - 0,5%.

10. Budynki nie zostały w pełni zamortyzowane.

11. Wartość początkowa gruntu wraz z budynkami wynosi 6 444 414,73 zł.

12. Na pytanie organu: - Czy przed planowaną sprzedażą nieruchomości zostaną wykreślone z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?

Wnioskodawca odpowiedział: - Nie, nieruchomości nie zostaną wykreślone z ewidencji środków trwałych. Przedmiotem planowanej transakcji ma być przedsiębiorstwo, w którym działalność gospodarcza będzie prowadzona przeze mnie aż do daty sprzedaży, a następnie przejęta przez nabywcę.

13. Grunty oraz budynki nie zostaną wycofane z działalności gospodarczej przed planowaną sprzedażą. Przedmiotem planowanej transakcji ma być przedsiębiorstwo, w którym działalność gospodarcza będzie prowadzona przeze mnie aż do daty sprzedaży, a następnie przejęta przez nabywcę.

14. Przed planowaną sprzedażą nieruchomości działalność gospodarcza nie zostanie zlikwidowana. Zbycie ww. nieruchomości nastąpi w ramach wykonywanej przeze mnie działalności gospodarczej.

15. Na pytanie organu: - Kiedy dokładnie zamierza Pan dokonać sprzedaży nieruchomości?

Wnioskodawca odpowiedział: - Aktualnie prowadzone są negocjacje, nie znam dokładnej daty sprzedaży. Niezależnie od tego, kiedy dojdzie do transakcji, to do tej daty zamierzam prowadzić działalność gospodarczą.

Pytanie

Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości zabudowanych, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, ale stanowiących jego współwłasność małżeńską i zbytych po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie - będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca wyjaśnił, że pytanie dotyczy dwóch nieruchomości wymienionych we wniosku.

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy przychód ze sprzedaży nieruchomości zabudowanych, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, nawet jeżeli stanowią one współwłasność małżeńską i będą zbywane po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie - będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z odpłatnego zbycia środków trwałych podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy jako odrębne źródła określone zostało odpłatne zbycie rzeczy (w tym nieruchomości) i praw majątkowych wymienionych w tym przepisie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zacytowany powyżej przepis stanowi, że zbycie nieruchomości jest odrębnym źródłem przychodu, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W przepisie tym ujęta jest relacja pomiędzy źródłem przychodu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8, a źródłem przychodu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., przy czym jedynie w odniesieniu do czynności, których przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości.

W przypadku Wnioskodawcy zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej w znaczeniu określonym tym przepisem. Przepis ten odnosi się do takiego rodzaju czynności, którego przedmiotem jest nabywanie, a następnie zbywanie nieruchomości wykonywane w sposób zorganizowany i w celach zarobkowych.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 lutego 2020 r. ISA/Bd 712/19 - opodatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. Teza: „Stwierdzenie, czy do sprzedaży nieruchomości doszło w ramach działalności gospodarczej wymaga każdorazowo oceny dokonanej na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w takim charakterze, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do nieruchomości. O kwalifikacji danego rodzaju działalności gospodarczej nie mogą decydować wyłącznie, czy przede wszystkim formalne znamiona tej działalności. Prowadzenie działalności gospodarczej jest bowiem kategorią obiektywną, niezależnie od tego jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Wobec tego, o tym czy czynności dokonywane przez podatnika spełniają cechy działalności gospodarczej przesądzają obiektywne kryteria, takie jak prowadzenie takiej działalności w celach zarobkowych, w sposób ciągły i zorganizowany, a nie jego subiektywne odczucia. Rozstrzygające znaczenie mają bowiem okoliczności, w jakich działalność jest wykonywana.”

W przypadku Wnioskodawcy z całą pewnością nie można mówić o stałym czy zarobkowym wykonywaniu czynności związanych z nabywaniem i zbywaniem nieruchomości.

Niezależnie jednak od powyższego, stanowiące jego współwłasność małżeńską nieruchomości są wykorzystywane do prowadzenia jego indywidualnej działalności gospodarczej.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2016 r., II FSK 3545/14 - źródło przychodów ze zbycia składników majątkowych przez przedsiębiorcę.

TEZA: „Jakkolwiek ustawodawca odróżniając jako odrębne źródło przychodów sprzedaży określonych rzeczy i praw (art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.), wymaga, aby nie następowało to "w wykonaniu działalności gospodarczej", to do przychodów z tej ostatniej art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. zalicza te pochodzące z odpłatnego zbycia wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składniki majątku będące środkami trwałymi, które są ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.”

W takiej jednak sytuacji, aby ocenić w sposób pełny skutki podatkowe zbycia nieruchomości należy mieć na uwadze również przepisy, które określają przychody ze sprzedaży środków trwałych wykorzystywanych do prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej.

Stosowna regulacja zawarta jest w przywołanym już art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy p.d.o.f. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 – Przychodem z działalności gospodarczej są również: 1) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przypadku Wnioskodawcy środkami trwałymi, o których mowa w wyżej przywołanym przepisie są grunty, budynki, jedno urządzenie w sposób trwały związany z gruntem w postaci suwnicy z fundamentem, utwardzony plac składowy oraz drogi dojazdowe.

W powyższej sytuacji przychodem ze sprzedaży nieruchomości będzie cena określona w umowie.

Kosztem natomiast będzie - w odniesieniu do gruntów - cena ich nabycia. Cena ta nie będzie podlegała pomniejszeniu z uwagi na brak możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od gruntów (zgodnie z art.22 c pkt 1 ustawy pdof).

W odniesieniu natomiast do budynków i suwnicy - kosztem podatkowym będzie cena ich nabycia lub wartość wytworzenia pomniejszona o sumę dokonanych już odpisów amortyzacyjnych ( zgodnie z art.23 ust.1 pkt 1 ustawy pdof).

Zbywane nieruchomości na gruncie prawa cywilnego oraz prawa rodzinnego stanowią współwłasność Wnioskodawcy oraz jego małżonki, ale nie ma to wpływu na ocenę podatkową skutków ich zbycia.

Ponieważ były one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to tylko on będzie zobowiązany do wykazania przychodu z tego tytułu na zasadach przewidzianych w art.14 ust.2 pkt 1 ustawy p.d.o.f.

Dla jego małżonki - czynność ta będzie neutralna podatkowo.

Takie stanowisko przyjmowane jest zgodnie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Pismo z 7 sierpnia 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-3.4011.286.2018.3.PR. [Źródło przychodu ze sprzedaży nieruchomości przez przedsiębiorcę]. „Odnosząc więc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie składnika majątkowego stanowiącego przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanego w całości w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotowy składnik wykorzystywał do celów prowadzonej działalności gospodarczej.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) - nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) - prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

‒ nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

‒ nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

‒ o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,

2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,

3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,

4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,

5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności

‒ zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zatem, z treści przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Sprzedaż nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej, jeżeli podlegały ujęciu w ewidencji środków trwałych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia.

Zamierza on dokonać zbycia wszystkich składników majątkowych związanych z tą działalnością. Sprzedaż ta będzie dotyczyła m.in.: nieruchomości (grunty oraz budynki wzniesione na tych gruntach), stanowiących:

‒ zabudowaną działkę o numerze ewidencyjnym 1 o powierzchni 0,42 ha położoną w miejscowości A.

Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy sprzedaży z (…) maja 2003r.

W akcie notarialnym wskazano, że nabycie następuje w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Obecnie właścicielami nieruchomości są Wnioskodawca oraz jego małżonka na zasadach umownie rozszerzonej wspólności majątkowej. Umowa o rozszerzenie wspólności ustawowej została zawarta (…) września 2003 r. Nieruchomość (gruntowa) została wpisana do ewidencji środków trwałych (…) października 2003 r.

‒ zabudowaną działkę o numerze ewidencyjnym 2 o powierzchni 1,66 ha położoną w miejscowości A.

Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy sprzedaży z (…) września 1983 r.

Obecnie właścicielami nieruchomości są Wnioskodawca oraz jego małżonka na zasadach umownie rozszerzonej wspólności majątkowej. Umowa o rozszerzenie wspólności ustawowej została zawarta (…) września 2003r. Nieruchomość (gruntowa) została wpisana do ewidencji środków trwałych (…) grudnia 2000 r.

Na powyższych gruntach posadowione są budynki, związane z prowadzoną działalnością. Budynki zostały częściowo zamortyzowane.

W opisie sprawy Wnioskodawca podał, że zbycie ww. nieruchomości nastąpi w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

Odnosząc treść przytoczonych wyżej uregulowań prawnych do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy wskazać, sprzedaż ww. nieruchomości (gruntów wraz posadowionymi na nich budynkami) będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu zgodnie z wybraną formą opodatkowania dochodów z tego źródła.

W tym miejscu wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego.

Wskazać należy, że odpłatne zbycie nieruchomości stanowiącej przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanej w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Nie można więc w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej wyodrębnić części należącej do żony i części należącej do męża, bowiem nieruchomość ta jest niepodzielnie własnością męża, jak i żony.

Reasumując, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy w odniesieniu do nieruchomości, należących do majątku Wnioskodawcy i jego żony, które były i są do chwili obecnej wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, planowane odpłatne ich zbycie stanowić będzie, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu u Wnioskodawcy. W konsekwencji będzie to przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, uzyskany ze sprzedaży przychód powinien zostać opodatkowany w całości według zasad wynikających z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, tj. Wnioskodawcę.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo ˗ z uwagi na treść zadanego pytania (wyznaczającego zakres żądania Wnioskodawcy) ˗ należy jednakże zastrzec, że niniejsze rozstrzygnięcie nie dotyczy oceny przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska w części wykraczającej poza zakreślony nim (zadanym pytaniem) zakres (m.in. określenia kwoty przychodów/kosztów nabycia nieruchomości).

Informacje dodatkowe

Interpetacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

‒ Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).