0115-KDIT3.4011.529.2022.3.MJ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 18 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 września 2022 r. (wpływ 14 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej pod nazwą X.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się podatkiem liniowym.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych. W wyniku rozwijania oraz ulepszania oprogramowania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania, dzięki czemu zakres jego funkcjonowania oraz użyteczności ulega rozszerzeniu.

Wnioskodawca realizuje autorskie projekty w zakresie opracowywania nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów informatycznych. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca wraz z drugim podatnikiem, również będącym osobą fizyczną i prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą zaprojektował wytworzył, rozwijał i ulepszał następujące oprogramowanie:

– A - aplikacja webowa, (`(...)`);

– B - aplikacja webowa, (`(...)`);

– C - aplikacja webowa, (`(...)`).

Wytworzone oprogramowania stanowią programy komputerowe podlegająca ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowania były przedmiotem umowy licencyjnej z podmiotem brytyjskim, na mocy której Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie obejmujące opłatę za licencję oraz utrzymanie oprogramowania.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia, czy może skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

– z dnia (`(...)`);

– z dnia (`(...)`);

– z dnia (`(...)`).

Oprócz prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest wspólnikiem i Członkiem Zarządu Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w A. (dalej: „Spółka”).

30 czerwca 2022 r. Wnioskodawca wraz z drugim podatnikiem (będącym również wspólnikiem w Spółce) wnieśli do Spółki udziały wynoszące po 1/2 części w prawach autorskich do wskazanego wyżej oprogramowania.

W ramach zawartej 1 lipca 2022 r. umowy o współpracy ze Spółką Wnioskodawca świadczy i będzie świadczył następujące usługi:

– planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb potencjalnego użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji;

– prace eksperymentalne, badanie teorii i hipotez programistycznych - prace badawcze mające na celu zidentyfikowanie problemów występujących w procesie biznesowym użytkownika programu i opracowanie systemu optymalizacji, włączając w to opracowanie lub usprawnienie algorytmów, sposobu przepływu danych, czy też prowadzenie procesów automatyzujących czynności wykonywanych manualnie;

– praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja - tworzenie nowych lub ulepszanie/rozwijanie istniejących/nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb potencjalnego użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wnioskodawca zamierza w przyszłości zawrzeć identyczne umowy o współpracy z innymi kontrahentami.

Wnioskodawca tak jak dotychczas tworzy, rozwija i ulepsza (i będzie tworzył, ulepszał i rozwijał) oprogramowanie lub część oprogramowania (nowy moduł, nowa funkcjonalność, fragment kodu źródłowego) w ramach działalności badawczo - rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wytworzenie innowacyjnego oprogramowania jest bez wątpienia działalnością twórczą z użyciem najnowocześniejszych dostępnych technologii na rynku, które są unikatowe, gdyż nie ma dotychczas istniejących na rynku i dostępnych na zasadach open-source podobnych rozwiązań, na których Wnioskodawca mógłby się wzorować. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom potencjalnego użytkownika programu, jak również potrzebom Wnioskodawcy, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu.

Pracując nad wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji.

Wytwarzane, rozwijane, ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowania lub części oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Ponadto, działania te prowadzone są w sposób systematyczny, tj. planowy, uporządkowany i metodyczny, nie mający charakteru rutynowego i okresowego.

Wszelkie prace prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają jasno sprecyzowany plan, są podzielone na etapy. Usługi, które Wnioskodawca świadczy, prowadzą do wytworzenia autorskiego oprogramowania komputerowego (tzw. "utworów"), podlegających ochronie prawnej zgodnie z art. 1 i art. 74 UPAPP w stosunku, do których na podstawie umowy o współpracy Wnioskodawca przenosi lub będzie przenosił autorskie prawa majątkowe do oprogramowania lub poszczególnych części oprogramowania (modułów, funkcjonalności).

W przypadku, gdy Wnioskodawca na podstawie umowy o współpracy realizuje lub będzie realizował działalność polegającą na rozwijaniu/ulepszaniu już istniejącego oprogramowania, Wnioskodawca nie jest w takich sytuacjach właścicielem rozwijanego oprogramowania, ani też nie posiada licencji na korzystanie z tego oprogramowania.

W przypadku realizacji prac polegających na rozwijaniu/modyfikacji istniejącego oprogramowania (modyfikacja kodu źródłowego wchodzącego w skład istniejącego oprogramowania), które to prace jak zostało podkreślone mają każdorazowo charakter twórczy o indywidualnym charakterze, Wnioskodawca w istocie wytwarza samodzielnie nowe utwory objęte prawem autorskim, mające charakter utworów zależnych (zgodnie z art. 2 ust. 1 prawa autorskiego, twórcze opracowanie cudzego utworu - w tym wypadku istniejącego programu czy fragmentu programu komputerowego - jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego). Prawa do ww. utworów zależnych przysługują Wnioskodawcy (Wnioskodawca jest właścicielem ulepszonych/zmodyfikowanych fragmentów kodu źródłowego/oprogramowania), który w oparciu o umowę o współpracy przedmiotowe prawa przenosi lub będzie przenosił na Spółkę lub innych kontrahentów.

Wnioskodawca przenosi lub będzie przenosił autorskie prawa majątkowe na mocy umowy o świadczenie usług. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub części oprogramowania (poszczególnych utworów - modułów, funkcjonalności) następuje na podstawie protokołu odbioru wraz z przekazaniem nośnika, na którym znajduje się utwór lub jego część. Zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy, w ramach wykonywanych usług, autorskie majątkowe prawa do własności intelektualnej, tj. oprogramowania lub jego części (modułu, nowej funkcjonalności, fragmentu kodu źródłowego) przenoszone są lub będą przenoszone przez Wnioskodawcę na Spółkę lub innego kontrahenta.

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie w umówionej wysokości. Przedmiotowe wynagrodzenie obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub jego części (modułu, nowej funkcjonalności, fragmentu kodu źródłowego). W związku z tym, Wnioskodawca otrzymuje lub otrzyma dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Poza ewidencją prowadzoną w ramach księgi przychodów i rozchodów, Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 r. prowadzi dodatkową ewidencję IP, w której zawarte są informacje wymagane zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 ustawy o PIT. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę jest tworzona w oparciu o sporządzane na podstawie umowy/umów tzw. raporty czasu wykonanych usług (raporty czasu pracy), w których dokładnie Wnioskodawca potwierdza ilość godzin świadczonych usług poświęconych na dany utwór. W ewidencji precyzyjnie Wnioskodawca wyodrębnia każdą składową modułu (kwalifikowane prawa własności intelektualnej), który pokrywa się z danym modułem projektu wraz z przychodami, kosztami uzyskania przychodu oraz dochodem (stratą) przypadającą na każdy utwór w sposób, który jednoznacznie określi wysokość kwalifikowanego dochodu. Na podstawie umowy Wnioskodawca jest wynagradzany według stawki godzinowej, których ilość przyporządkowana jest czasowi poświęconemu wytworzeniu danych modułów lub jego części, którego odzwierciedlenie znajduje się w miesięcznym raporcie czasu pracy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

– Koszt specjalistycznego oprogramowania - Wnioskodawca ponosi koszty zakupu specjalistycznego oprogramowania, które wspomaga jego pracę i uwydatnia jej efekty. Dzięki tym wydatkom Wnioskodawca może świadczy swoje usługi szybciej oraz tworzyć bardziej konkurencyjne programy komputerowe;

– Usługi księgowe - koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej. Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis;

– Leasing i eksploatacja samochodu - koszt związany z leasingiem oraz użytkowaniem samochodu umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania;

– Usługi telekomunikacyjne - abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami; natomiast koszt opłaty za internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów);

– Składki na ubezpieczenia społeczne - Wnioskodawca pod pojęciem poniesienia kosztów na „składki na ubezpieczenia społeczne” rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych.

W uzupełnieniu wniosku podano poniższe informacje:

1. Na prośbę organu o wyjaśnienie intencje zadanego we wniosku pytania nr 1., gdyż w opisie sprawy jednoznacznie już podano, że – „Wnioskodawca tak jak dotychczas tworzy, rozwija i ulepsza (i będzie tworzył, ulepszał i rozwijał) oprogramowanie lub część oprogramowania (nowy moduł, nowa funkcjonalność, fragment kodu źródłowego) w ramach działalności badawczo - rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.”

Wnioskodawca wyjaśnił, że jego intencją było wskazanie, że od kilku lat prowadzi działalność polegającą na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania. Wnioskodawca chciał jedynie uwypuklić fakt, że w poprzednio wydanych wobec Wnioskodawcy interpretacjach indywidualnych (`(...)`), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Ze względu na zmianę stanu faktycznego (zmianę kontrahenta) Wnioskodawca wystąpił z nowym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Intencją Wnioskodawcy nie było zatem wskazywanie w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oceny, że jego działalność jest działalnością badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Dlatego też w pytaniu nr 1 Wnioskodawca zapytał Organ, czy jego działalność spełnia ww. definicję. Wnioskodawca chciałby otrzymać odpowiedź w tym zakresie.

2. Wnioskodawca wyjaśnił, że jego działalność obejmuje samodzielne prowadzenie prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi prace, które są wyodrębnione z uwagi na cel ich prowadzenia i obejmują łącznie:

– nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności,

– łączenie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac);

– kształtowanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, (tj. takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac); oraz

– wykorzystywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności.

3. Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe od 2019 r. Wniosek dotyczy 2022 r. oraz lat przyszłych. Na ten moment Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe nad rozwijaniem i ulepszaniem następujących aplikacji:

1. C

– dodanie integracji z aplikacją B;

– dodanie modułu personalizacji udostępnionych stron;

– dodanie ustawień domyślnych dla nowo tworzonych udostępnień;

– dodanie możliwości subskrypcji dla całego udostępnionej przestrzeni;

– dodanie trybu ciemnego do stron użytkownika.

2. B

– dodanie możliwości udostępniania roadmapy;

– dodanie modułu personalizacji stron

– udostępnianych zgłoszeń

– (`(...)`)

– udostępnianych tablic zgłoszeń

– dodanie modułu umożliwiającego (`(...)`);

– dodanie ustawień domyślnych dla nowo tworzonych udostępnień;

– dodanie możliwości (`(...)`);

– dodanie trybu ciemnego do stron użytkownika.

3. A

– dodanie możliwości (`(...)`):

– User field

– Multi-user fields

– Group field

– Multi-group field

– utworzenie modułu dashboardu aplikacji;

– dodanie paginacji na stronach ścieżek użytkownika;

– dodanie możliwości tworzenia wielu ścieżek w ramach jednego zgłoszenia;

– moduł ustawień globalnych;

– dodanie możliwości eksportu statusu oraz całej ścieżki;

– dodanie możliwości definiowania szablonu wiadomości email;

– dodanie możliwości korzystania z własnych domen użytkownika.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi też prace nad rozwijaniem i ulepszaniem następujących aplikacji:

– D

Jest to aplikacja webowa umożliwiająca:

– tworzenie (`(...)`);

– zarządzanie (`(...)`);

– zdefiniowanie szablonu (`(...)`).

– generowanie PDF/HMTL (`(...)`);

– sprawdzenia (`(...)`)

– E

Umożliwia zmianę sposobu (`(...)`). Prace podzielone są na następujące etapy i w ich ramach były i będą prowadzone następujące prace:

– F

(`(...)`);

– G

Aplikacja webowa umożliwiająca (`(...)`).

1. D

Prace rozwojowe to:

(`(...)`)

2. E

Prace rozwojowe to:

– ustawienie wysokości i szerokości wyświetlania obrazu;

– możliwość ustawienia ramki, grubości ramki, koloru ramki, lokalizacji ramki, zaokrąglenia ramki;

– możliwość skalowania obrazu, przekrzywienia obrazu;

– dodawanie cienia do obrazu, edycja jego lokalizacji, koloru, szerokości, rozmazania;

– możliwość dodania tekstu nad obrazem (góra / dół / lewo / prawo / środek);

– ustawienie tła (kolor, gradient, inny obraz)

– Dodanie filtrów: blur, brightness, contrast, drop-shadow, grayscale, hue-rotate, invert, opacity, saturate, sepia

– Możliwość dodawania adnotacji, dynamicznych kształtów na obrazku

3. F

Tworzony plug-in umożliwia (`(...)`).

4. G

Prace rozwojowe to:

– dodanie funkcjonalności analogicznych do istniejących w A

– utworzenie modułu dashboardu aplikacji;

– dodanie paginacji na stronach ścieżek użytkownika;

– dodanie możliwości tworzenia wielu ścieżek w ramach jednej strony;

– moduł ustawień globalnych;

– dodanie możliwości eksportu statusu oraz całej ścieżki;

– dodanie integracji z aplikacją C;

– dodanie możliwości definiowania szablonu wiadomości email;

– dodanie możliwości korzystania z własnych domen użytkownika.

4. Prace Wnioskodawcy kończą się co do zasady wynikiem pozytywnym. Wynikiem prac jest nowy moduł lub funkcjonalność (kod źródłowy lub jego część). Zakończone pozytywnie prace są odbierane przez kontrahenta na podstawie protokołu odbioru wraz z przekazaniem nośnika, na którym znajduje się utwór lub jego część.

5. Wyniki prac rozwojowych mają formę kodów źródłowych i zapisywane są na nośnikach danych. Zakończone pozytywnie prace są odbierane przez kontrahenta na podstawie protokołu odbioru i autorskie prawa majątkowe do utworów są przenoszone na kontrahenta. Jeśli zajdzie taka potrzeba kontrahent może udostępnić Wnioskodawcy wyniki prac w celu wykorzystania w innym projekcie dla tego kontrahenta.

6. W ramach prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy nowe funkcjonalności lub moduły do aplikacji C, B A. np. moduł ustawień globalnych, moduł dashboardu aplikacji; moduł umożliwiający (`(...)`); moduł personalizacji udostępnionych stron.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi też prace nad rozwijaniem i ulepszaniem następujących aplikacji: D, E, F, G. W tym zakresie również tworzy nowe funkcjonalności lub moduły np. moduł ustawień globalnych.

7. Oferowane produkty są wynikiem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę. Wytwarzane, rozwijane, ulepszane przez Wnioskodawcę produkty opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Są to działania innowacyjne. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Ponadto, działania te prowadzone są w sposób systematyczny, tj. planowy, uporządkowany i metodyczny.

Działania nie mają charakteru rutynowego i okresowego.

8. Efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy jest program komputerowy (tj. nowe oprogramowanie, moduł, funkcjonalność) objęty ochroną na podstawie art. 74 UPAPP.

Program komputerowy wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prac rozwojowych stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Autorskie prawa majątkowe do tych programów komputerowych Wnioskodawca przenosi na kontrahentów i z tego tytułu otrzymuje przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

9. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje takich czynności jak: zwykłe wykorzystywanie wiedzy, standardowe, powtarzalne działania programistyczne, korzystanie z ustalonych schematów programistycznych, rutynowe aktualizacje oprogramowania.

10. Wnioskodawca wyjaśnia, że w każdym przypadku dochodzi do powstania odrębnego programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 UPAPP. Doprecyzowując, Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie wskazane w stanie faktycznym w istocie dochodzi do wytworzenia nowego kodu źródłowego. Nowy kod źródłowy należy traktować jako uzupełnienie istniejącego już oprogramowania. W tym zakresie nie dochodzi w istocie do ingerencji w istniejący kod źródłowy, ale do jego uzupełnienia poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego dopełnienie kodu już istniejącego. Nowy kod źródłowy staje się częścią większego, istniejącego wcześniej oprogramowania. Każdy ciąg czynności (wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy) stanowi nowy program. Efektem pracy Wnioskodawcy jest zatem nowe oprogramowanie lub nowe funkcjonalności oprogramowania, tworzone przy wykorzystaniu istniejących technologii informatycznych (m.in. języków programowania). Ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go nowo napisanym kodem, w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego, który stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 UPAPP. Prawa autorskie do zdefiniowanych powyżej utworów powstałych w wyniku prac rozwijających i ulepszających oprogramowanie posiada zatem Wnioskodawca i następnie na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług przenosi je na kontrahenta.

W sytuacji gdy Wnioskodawca dokonuje ulepszeń i modyfikacji polegających na poprawie, tj. "nadpisaniu" istniejącego już kodu źródłowego, to należy uznać, że dochodzi do powstania utworu zależnego stosownie do art. 2 ust. 1 UPAPP, do którego Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe na kontrahenta z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych uzyskuje dochód (tak m.in. "Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz" red. dr Arkadiusz Michalak, CH Beck, Warszawa 2019: "Utworem zależnym zatem ma szansę być zarówno dokończenie nieukończonego jeszcze (ale objętego już ochroną) utworu, jak i kontynuacja gotowego utworu."). Prawa do ww. utworów zależnych przysługują Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest właścicielem ulepszonych/zmodyfikowanych fragmentów kodu źródłowego, które przenosi na kontrahenta. Na skutek zatem prac rozwojowych wykonywanych przez Wnioskodawcę powstają nowe utwory lub utwory zależne podlegające ochronie UPAPP.

11. Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie przenosi Wnioskodawca na kontrahenta zawsze są efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

12. Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - od kontrahentów otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do efektów swoich prac - każdego stworzonego przez siebie utworu - oprogramowania lub jego części (modułu, nowej funkcjonalności, fragmentu kodu źródłowego).

13. W ramach prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy nowe funkcjonalności lub moduły do aplikacji C, B A. np. moduł ustawień globalnych, moduł dashboardu aplikacji; moduł umożliwiający (`(...)`); moduł personalizacji udostępnionych stron.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi też prace nad rozwijaniem i ulepszaniem następujących aplikacji: D, E, F, G. W tym zakresie również tworzy nowe funkcjonalności lub moduły np. moduł ustawień globalnych.

14. Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność prowadzi do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działania Wnioskodawcy zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca, realizując przedmiotowe prace, uzyskuje nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie może wykorzystywać do projektowania nowych produktów oferowanych kontrahentom.

15. Wnioskodawca ponosi koszty zakupu specjalistycznego oprogramowania, które wspomaga jego pracę i uwydatnia jej efekty. Dzięki tym wydatkom Wnioskodawca może świadczyć swoje usługi szybciej oraz tworzyć bardziej konkurencyjne programy komputerowe. Są to np. koszty oprogramowania (`(...)`) firmy (`(...)`). Jest to profesjonalne zintegrowane środowisko programistyczne (IDE) zaprojektowane z myślą o pracy z Javą, jednak sprawdza się także przy tworzeniu kodu w wielu innych językach. Program posiada szeroki zestaw narzędzi wspomagających programistę podczas pisania kodu oraz usprawniających tworzenie całych projektów.

16. Przez wydatki na „leasing i eksploatację samochodu osobowego” Wnioskodawca rozumie koszty poniesione na: ratę leasingową, zakup ubezpieczenia, przeglądy gwarancyjne, wymianę płynów eksploatacyjnych, zakup ogumienia, wydatki na paliwo.

Samochód wykorzystywany jest do działalności gospodarczej i do celów prywatnych.

Umowa leasingu została zawarta w ramach działalności gospodarczej.

Zawarta umowa jest umową leasingu operacyjnego w rozumieniu art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustalając koszty uzyskania przychodów z tytułu kosztów leasingu samochodu osobowego i ubezpieczenia tego samochodu, stosuje ograniczenia wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 46 - 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

17. Wnioskodawca wyjaśnia, że przedstawione przez niego wydatki mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego pracami rozwojowymi o charakterze twórczym. Ponoszenie omówionych wydatków jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł prowadzić tego rodzaju prace rozwojowe.

– Koszt specjalistycznego oprogramowania - Wnioskodawca ponosi koszty zakupu specjalistycznego oprogramowania, które wspomaga jego pracę i uwydatnia jej efekty. Dzięki tym wydatkom Wnioskodawca może świadczy swoje usługi szybciej oraz tworzyć bardziej konkurencyjne programy komputerowe;

– Usługi księgowe - koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej. Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis;

– Leasing i eksploatacja samochodu - koszt związany z leasingiem oraz użytkowaniem samochodu umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania;

– Usługi telekomunikacyjne - abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami; natomiast koszt opłaty za internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów);

– Składki na ubezpieczenia społeczne - Wnioskodawca pod pojęciem poniesienia kosztów na „składki na ubezpieczenia społeczne” rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych.

18. Wskazane wydatki są związane z opisanymi pracami rozwojowymi. Wnioskodawca w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia programu komputerowego przyporządkowuje wydatki do przychodów ze zbycia programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

19. Każdy z wymienionych przez Wnioskodawcę wydatków, jest wydatkiem poniesionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz ma bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego pracami rozwojowymi o charakterze twórczym. Ponoszenie omówionych wydatków jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł prowadzić tego rodzaju działalność. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia programu komputerowego przyporządkowuje on wydatki do przychodów ze zbycia programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

20. Wskazane wydatki, Wnioskodawca zamierza uwzględnić we wskaźniku nexus, o którym mowa w art.30ca ust. 4 pod literą „a”.

21. W prowadzonej od 1 stycznia 2019 r. ewidencji IP Box Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

22. Na pytanie organu: - Jakiego roku podatkowego dotyczą opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek niniejszego wezwania) informacje/dane/warunki - oraz czy będą one miały miejsce, czy też dojdzie do ich spełnienia w tym okresie, którego ma dotyczyć wniosek?

Odpowiedziano: Informacje, dane, warunki dotyczą 2022 r. i lat przyszłych.

23. Na prośbę organu o wyjaśnienie, co - w kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej - należy rozumieć pod pojęciem „programu komputerowego”? W szczególności, czy „program komputerowy” jest bezpośrednio efektem Pana pracy, prawa do którego przenosi Pan na kontrahenta?

Odpowiedziano: Wnioskodawca wyjaśnia, że we wniosku używał zamiennie słów oprogramowanie i programy komputerowe.

Przez program komputerowy rozumie efekt swoich prac rozwojowych, tj. nowe oprogramowanie, nowy moduł, nowa funkcjonalność, nowy kod źródłowy, fragment kodu źródłowego stanowiący przedmiot ochrony praw autorskich zgodnie z art. 1 oraz art. 74 UPAPP. Artykuł 74 UPAPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o UPAPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpecnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Ulepszenia i modyfikacje dokonywane przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu nowego kodu źródłowego. Nowy kod źródłowy należy traktować jako uzupełnienie istniejącego już oprogramowania. W tym zakresie nie dochodzi w istocie do ingerencji w istniejący kod źródłowy, ale jego uzupełnienia poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego dopełnienie kodu już istniejącego. Nowy kod źródłowy staje się częścią większego, istniejącego wcześniej oprogramowania. Każdy ciąg czynności (wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy) stanowi nowy program.

Zgodnie z definicją podaną przez Encyklopedię PWN program komputerowy to "przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer. W trakcie cyklu opracowywania program przyjmuje kilka postaci; postać źródłową stanowi algorytm zapisany tekstowo w pewnym języku programowania - w sposób niezależny od komputera, na którym program ma być wykonywany; postać binarna albo relokowalna powstaje po skompilowaniu (kompilacja) i zawiera ciąg instrukcji języka wewnętrznego konkretnego komputera, wartości zapisywane w pamięci (np. stałe liczbowe i tekstowe) oraz dodatkowe informacje niezbędne do współpracy z innymi programami; postać ładowalna lub wykonywalna powstaje w wyniku scalenia programu z wykorzystywanymi przezeń procedurami i zawiera dokładny początkowy obraz pamięci, który jest ładowany do pamięci komputera, w celu zainicjowania wykonywania programu w środowisku zdefiniowanym przez pewien proces (inform.)." (źródło: https:// encyklopedia.pwn.pl/hasło/ program;3962488.html). Każdy ciąg czynności (a więc napisany kod źródłowy) stanowi nowy program. Prawa autorskie do tak zdefiniowanych utworów powstałych w wyniku prac rozwijających i ulepszających oprogramowanie przechodzą z Wnioskodawcy na kontrahenta.

24. na pytanie organu: - jakie konkretne „programy komputerowe” Pan wytworzył lub wytwarza, w okresie, którego dotyczy wniosek?

Odpowiedziano: W ramach prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy nowe funkcjonalności lub moduły do aplikacji C, B A. np. moduł ustawień globalnych, moduł dashboardu aplikacji; moduł umożliwiający (`(...)`); moduł personalizacji udostępnionych stron.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi też prace nad rozwijaniem i ulepszaniem następujących aplikacji: D, E, F, G. W tym zakresie również tworzy nowe funkcjonalności lub moduły np. moduł ustawień globalnych.

Pytania

1. Czy w 2022 r. i w latach następnych podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu, ulepszaniu, rozwijaniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2. Czy w 2022 r. i w latach następnych autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

3. Czy w 2022 r. i w latach następnych wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, takie jak: koszt specjalistycznego oprogramowania, usługi księgowe, leasing i eksploatacja samochodu, usługi telekomunikacyjne, składki na ubezpieczenia społeczne będzie mógł uwzględnić jako koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 lit. „a” ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Wnioskodawcę w 2022 r. i w latach następnych działalność polegająca na tworzeniu, ulepszaniu, rozwijaniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w 2022 r. i w latach następnych autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych wytworzone przez Wnioskodawcę spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W ocenie Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane z odpłatnego zbywania praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej kwalifikowanych dochodów przy zastosowaniu preferencyjnej stawki 5%.

Ad.3.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w 2022 r. i w latach następnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, takie jak: koszt specjalistycznego oprogramowania, usługi księgowe, leasing i eksploatacja samochodu, usługi telekomunikacyjne, składki na ubezpieczenia społeczne będzie mógł uwzględnić jako koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 lit. „a” ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Przepis ten – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. stanowi natomiast, że:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna. Jej prowadzenie w sposób, który nie zapewnia osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

W opisie sprawy Wnioskodawca podał, że jego działalność obejmuje samodzielne prowadzenie prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca podał również w opisie sprawy podejmowana przez niego działalność prowadzi do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, prowadzona jest w sposób systematyczny, każdorazowo ma charakter twórczy. Wytwarzane przez Wnioskodawcę produkty opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu i rozwijaniu (ulepszaniu) oprogramowania komputerowego (programu komputerowego), mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak wynika z ww. przepisów prawa, kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

– zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

– należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

– podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Również w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w efekcie jego pracy w każdym przypadku dochodzi do powstania odrębnego programu komputerowego, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy, w ramach wykonywanych usług, autorskie majątkowe prawa do własności intelektualnej, tj. oprogramowania lub jego części (modułu, nowej funkcjonalności, fragmentu kodu źródłowego) przenoszone są lub będą przenoszone przez Wnioskodawcę na Spółkę lub innego kontrahenta. Ponadto Wnioskodawca dodał, że otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub jego części, w związku z tym, otrzymuje lub otrzyma dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy oprogramowanie podlegające ochronie prawnej na podstawie ww. art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – jest kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 r. prowadzi dodatkową ewidencję IP, w której zawarte są informacje wymagane zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 ustawy o PIT. W ewidencji wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% w zeznaniach rocznym za rok 2022 i w latach następnych, przy założeniu, że stan faktyczny i zdarzenie przyszłe opisane we wniosku nie ulegną zmianie oraz, że stan prawny nie ulegnie zmianie.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących wskaźnika nexus (możliwości uznania wydatków wymienionych w złożonym wniosku za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – art. 30ca ust. 4 ustawy), wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał bezpośredni związek między:

– wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

– kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

– dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Wnioskodawca wskazał, że każdy z wymienionych przez niego wydatków jest wydatkiem poniesionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz ma bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego pracami rozwojowymi. Ponoszenie omówionych wydatków jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł prowadzić tego rodzaju działalność.

Przyjąć więc należy, że jeżeli Podatnik poniesie rzeczywiście wydatki, bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo–rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo–rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca w treści wniosku scharakteryzował ww. wydatki i ich powiązanie z prowadzoną działalnością związaną z tworzeniem programów komputerowych.

Informacje te potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiazaniu kosztów z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego wydatki te, jako bezpośrednio powiązane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo–rozwojową związaną z danym prawem.

Podkreślić w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Zaznaczenia przy tym również wymaga, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Wnioskodawcę dochód w poszczególnych latach 2022 i następnych z prowadzonej działalności w zakresie świadczonych usług na rzecz Kontrahenta, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania rozstrzygniecia i stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

– Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

– Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

– w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

– w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) albo

– w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) będąc uzytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).