Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem daniny solidarnościowej z tytułu prowadzonej przez to przedsiębiorstwo działalności gospodarczej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 15 czerwca 2021 r. dla zmarłej w dniu 28 maja 2021 r. przedsiębiorczyni ustanowiono zarząd sukcesyjny. Przedsiębiorstwem w spadku zarządza zarządca sukcesyjny - córka zmarłej przedsiębiorczyni. Działalność Przedsiębiorstwa stanowiąca kontynuację działalności zmarłej przedsiębiorczyni polega na prowadzeniu dwóch zorganizowanych części, tj. hurtowni materiałów budowlanych w miejscowości oraz ośrodka wypoczynkowego nad jeziorem. Przedsiębiorstwo jest podatnikiem PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) opłacającym podatek wg podatku liniowego oraz jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Spadkobiercami zmarłej przedsiębiorczyni są mąż i dwoje dzieci - którzy posiadają status właścicieli przedsiębiorstwa w spadku w udziałach 2/3 mąż i dzieci po 1/6. W związku z brakiem precyzyjnych przepisów w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, wnosicie Państwo o wyjaśnienie wątpliwości interpretacyjnych.

Pytanie

Czy przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem daniny solidarnościowej z tytułu działalności prowadzonej przez to przedsiębiorstwo?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Państwa przedsiębiorstwo w spadku jako podatnik PIT nie jest objęte daniną solidarnościową.

Zarząd sukcesyjny unormowany jest w ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (dalej: Ustawa).

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem tego podatku i kontynuuje działalność zmarłej przedsiębiorczyni (art. 1a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast właściciele przedsiębiorstwa (spadkobiercy) w spadku nie są podatnikami z tytułu dochodów osiąganych przez to przedsiębiorstwo ani z tytułu dochodów osiąganych przez przedsiębiorstwo, ani z tytułu wypłacanych im kwot udziału w zysku wygenerowanym przez to przedsiębiorstwo, do których mają prawo zgodnie z art. 27 Ustawy oraz art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konstrukcja prawna przedsiębiorstwa w spadku na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która jest podatnikiem PIT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (art. 1a ust. 2 oraz art. 7a ust. 1). Jednocześnie spadkobiercy są współposiadaczami majątku przedsiębiorstwa wg przysługujących im udziałów spadkowych, co wynika wprost z art. 3 pkt 1 i 2 oraz art. 4 Ustawy.

Z kolei, zgodnie z art. 30h ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikami daniny solidarnościowej są osoby fizyczne, jeśli osiągają dochody opodatkowane na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a (wg skali podatkowej), art. 30b (zbycia papierów wartościowych i walut wirtualnych), art. 30c (działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym) oraz art. 30f (od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej).

W związku z powyższym, nie jesteście Państwo podatnikiem daniny solidarnościowej, nie jesteście bowiem osobą fizyczną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwa osoby fizycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), weszły w życie przepisy, które regulują zasady tymczasowego zarządzania przedsiębiorstwem po śmierci przedsiębiorcy, który we własnym imieniu wykonywał działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz kontynuowania działalności gospodarczej wykonywanej z wykorzystaniem tego przedsiębiorstwa.

Zgodnie z przepisem art. 1a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawa reguluje również opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów przedsiębiorstwa w spadku.

Stosownie do art. 1a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przedsiębiorstwo w spadku, stanowiące jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, jest podatnikiem z tytułu dochodów osiąganych w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1. zarządu sukcesyjnego albo

2. uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170 oraz z 2021 r. poz. 802).

Zgodnie z art. 5a pkt 43 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie w spadku – oznacza to przedsiębiorstwo w spadku w rozumieniu ustawy o zarządzie sukcesyjnym.

W myśl art. 49 pkt 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Przedsiębiorstwo w spadku jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.).

Zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody przedsiębiorstwa w spadku uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, czyli z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 7a ust. 2 ww. ustawy:

Powstanie przedsiębiorstwa w spadku nie jest traktowane jako rozpoczęcie działalności gospodarczej.

W myśl art. 7a ust. 4 ww. ustawy:

Przychodami przedsiębiorstwa w spadku są wszystkie przychody związane z działalnością prowadzoną przez to przedsiębiorstwo, w tym w formie spółki cywilnej. Do przychodów zalicza się również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa w spadku, niezależnie od tego, kiedy zostały nabyte przez zmarłego przedsiębiorcę, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł. W tym przypadku przepisu art. 14 ust. 2c nie stosuje się.

Zgodnie natomiast z art. 7a ust. 5 ww. ustawy:

Przedsiębiorstwo w spadku sporządza wykaz składników majątku przedsiębiorstwa w spadku na dzień otwarcia spadku. Wykaz zawiera co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia przez zmarłego przedsiębiorcę składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych przez zmarłego przedsiębiorcę na nabycie tego składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na jego nabycie zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, jak również wartość początkową, metodę amortyzacji i sumę odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 7a ust. 6 ww. ustawy:

Urzędem skarbowym właściwym w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym przedsiębiorstwa w spadku jest urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym zmarłego przedsiębiorcy wykonuje swoje zadania.

Z powyższych uregulowań wynika, że ustawa o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwa osoby fizycznej usankcjonowała nowy podmiot, który stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Na mocy powyższych uregulowań przedsiębiorstwo w spadku uzyskało odrębną podmiotowość prawnopodatkową, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej w zakresie podatków związanych z działalnością tego przedsiębiorstwa.

Działalność przedsiębiorstwa w spadku została uznana za pozarolniczą działalność gospodarczą, a tym samym stanowi odrębne źródło przychodu. Ponadto przyjęto zasadę, że podatek dochodowy od osób fizycznych od działalności przedsiębiorstwa w spadku obliczany będzie na takich samych zasadach, jakie obowiązują w przypadku osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedsiębiorstwo w spadku posiada zatem status samodzielnego podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, bądź traktowane jest jako podatnik będący wspólnikiem spółki cywilnej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ustawy nie stosuje się do wypłat, o których mowa w art. 27 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170) zwanej dalej „ustawą o zarządzie sukcesyjnym”.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy:

Właściciele przedsiębiorstwa w spadku mają prawo do udziału w zyskach i uczestniczą w stratach wynikających z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku, w takim stosunku, w jakim przysługuje im udział w przedsiębiorstwie w spadku.

W myśl art. 27 ust. 2 ww. ustawy:

Właściciele przedsiębiorstwa w spadku mogą żądać podziału i wypłaty zysku pomniejszonego o należności publicznoprawne i niepokryte straty z upływem roku od dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego i z końcem każdego kolejnego roku za rok poprzedni.

Stosownie do art. 27 ust. 3 ww. ustawy:

Zysk jest wypłacany w odpowiednich częściach właścicielom przedsiębiorstwa w spadku przez zarządcę sukcesyjnego.

Z kolei stosownie do art. 27 ust. 4 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Na żądanie właścicieli przedsiębiorstwa w spadku zarządca sukcesyjny wypłaca im zaliczki na poczet przewidywanego zysku, chyba że byłoby to sprzeczne z zasadami prawidłowej gospodarki. Zaliczki mogą być wypłacane wyłącznie ze środków pieniężnych.

W myśl art. 27 ust. 5 ww. ustawy:

Zarządca sukcesyjny dokonuje rozliczenia wypłaconych zaliczek w terminach wypłaty zysku, określonych w ust. 2.

Według art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

Zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1. kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,

2. kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

-odliczone od tych dochodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że:

· Od 15 czerwca 2021 r. dla zmarłej w dniu 28 maja 2021 r. przedsiębiorczyni ustanowiono zarząd sukcesyjny.

· Przedsiębiorstwem w spadku zarządza zarządca sukcesyjny - córka zmarłej przedsiębiorczyni.

· Działalność Przedsiębiorstwa stanowiąca kontynuację działalności zmarłej przedsiębiorczyni polega na prowadzeniu dwóch zorganizowanych części, tj. hurtowni materiałów budowlanych w miejscowości oraz ośrodka wypoczynkowego nad jeziorem.

· Przedsiębiorstwo jest podatnikiem PIT opłacającym podatek wg podatku liniowego oraz jest czynnym podatnikiem VAT.

· Spadkobiercami zmarłej przedsiębiorczyni są mąż i dwoje dzieci - którzy posiadają status właścicieli przedsiębiorstwa w spadku w udziałach 2/3 mąż i dzieci po 1/6.

Wątpliwość Państwa budzi kwestia, czy przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem daniny solidarnościowej z tytułu działalności prowadzonej przez to przedsiębiorstwo.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają obowiązki i prawa przedsiębiorstwa w spadku jako podatnika i płatnika tego podatku. Przedsiębiorstwo w spadku nie zostało jednak wymienione w art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podatnik obciążony daniną solidarnościową. Zatem żaden z przepisów nie zobowiązuje Państwa do zapłaty daniny solidarnościowej z tytułu działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo w spadku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).