Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od opodatkowania dotacji otrzymanej z A. oraz zaliczenia wydatków do kosztow uzyskania przychodów.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 października 2022 r. (data wpływu 3 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium Polski. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonego przedsiębiorstwa zawarła Pani w roku 2020 z A. (dalej jako „A”) umowę o udzielenie dotacji na dofinansowanie przedsięwzięcia z zakresu produkcji filmowej (dalej jako „Umowa”).

Zgodnie z zawartą umową kwota dotacji wyniosła (…) zł, co stanowi 85% budżetu całego przedsięwzięcia. Udzieloną dotację A. zobowiązany jest przekazywać w ratach uwzględniając harmonogram produkcji. Wysokość i termin płatności poszczególnych rat dofinansowania zgodnie z zawartą Umową jest ustalany przez Panią oraz A. w trybie roboczym stosownie do harmonogramu produkcji i realnego zaawansowania prac.

Pierwsza rata dofinansowania stanowiła 80% wartości wynikającej z zawartej Umowy. Pozostałe środki z Umowy zostaną wypłacone po ukończeniu zdjęć do filmu, a w tym 5% kwoty dofinansowania zostanie wypłacone nie wcześniej niż po zakończeniu produkcji filmu i przyjęcia przez A. rozliczenia dotacji.

Dotacja pochodzi z programu operacyjnego A. „(…)” na rok 2019. Wskazany program operacyjny został zatwierdzony przez Radę A. uchwałą nr (…) z dnia (…) stycznia 2019 roku wydaną w trybie § 14 zarządzenia Ministra Kultury z dnia 2 września 2005 roku w sprawie nadania statutu A. i ogłoszony przez Dyrektora A. Zarządzeniem nr 1/2019 Dyrektora A. z dnia 31 stycznia 2019 roku w sprawie wprowadzenia programów operacyjnych A. na rok 2019 oraz Trybu naboru i wyboru wniosków w ramach Programów Operacyjnych A. na rok 2019.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 597) A. dofinansowuje przedsięwzięcia w formie dotacji, a w odniesieniu do przedsięwzięć z zakresu przygotowania projektów filmowych i produkcji filmów również w formie udzielenia pożyczki lub poręczenia. Na podstawie art. 23 ust. 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii Minister Kultury wydał Rozporządzenie Ministra Kultury (…) w sprawie udzielania (…). Zgodnie z § 1 Rozporządzenia A. udziela w formie dotacji dofinansowania przedsięwzięć z zakresu m.in. promocji polskiej twórczości filmowej oraz upowszechniania kultury filmowej. Zgodnie z treścią zawartej Umowy § 1 dotacja została zdefiniowana jako dofinansowanie kosztów produkcji filmu zgodnie z art. 23 ustawy o kinematografii. Otrzymane kwoty z dotacji służą w Pani działalności do pokrycia kosztów związanych z realizacją projektu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą od dnia 2 stycznia 2018 roku. Podstawowym zakresem prowadzonej działalności gospodarczej jest działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych.

W okresie, którego dotyczył wniosek rozliczała Pani podatek dochodowy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych (skala podatkowa) zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Środki pochodzące z „dotacji” zostały wydane na realizację projektu w postaci produkcji filmu zgodnie z zawartą z A. W szczególności ze środków z„ dotacji” sfinansowano takie wydatki związane z produkcją filmu jak:

a) Honoraria osób zaangażowanych w produkcję filmu, odpowiedzialnych za scenariusz, reżyserie, zdjęcia, scenografia.

b) Honoraria obsady filmu.

c) Honoraria pozostałych osób pracujących na planie filmu

d) Wynajem obiektów w których realizowane były zdjęcia do filmu.

e) Ubezpieczenie planu filmowego.

f) Koszty transportu związane z realizacją filmu.

g) Koszty montażu i postprodukcji obrazu i dźwięku.

h) Koszt stworzenia kompozycji muzycznej do filmu.

i) Koszty prawnicze i administracyjne związane bezpośrednio z produkcją filmu.

Dotacja nie została otrzymana na wytworzenie oraz zakup środków trwałych.

Pytanie nr 2 dotyczy wydatków opisanych i poniesionych na realizację filmu opisanych w odpowiedzi na pytanie nr 3 tj. w szczególności:

a) Honoraria osób zaangażowanych w produkcję filmu, odpowiedzialnych za scenariusz, reżyserie, zdjęcia, scenografia.

b) Honoraria obsady filmu.

c) Honoraria pozostałych osób pracujących na planie filmu

d) Wynajem obiektów w których realizowane były zdjęcia do filmu.

e) Ubezpieczenie planu filmowego.

f) Koszty transportu związane z realizacją filmu.

g) Koszty montażu i postprodukcji obrazu i dźwięku.

h) Koszt stworzenia kompozycji muzycznej do filmu.

i) Koszty prawnicze i administracyjne związane bezpośrednio z produkcją filmu.

Wskazane wydatki zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Poniesione wydatki pozostawały w związku przyczynowym z przychodami uzyskanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w postaci otrzymanej dotacji. Wydatki były poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów. Zgodnie z zaprezentowanym we wniosku stanowiskiem przychód ten podlegał zwolnieniu z podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych.

Wskazane wydatki (dotyczące pytania nr 2) były ponoszone przez podatniczkę, jednakże środki na ponoszone koszty pochodziły z uzyskanej dotacji.

Wskazane wydatki (dotyczące pytania nr 2) zostały sfinansowane ze środków pochodzących z opisanej dotacji i nie zostały ani nie zostaną zwrócone w przyszłości w żadnej innej formie. Podatniczka otrzymała środki pieniężne z dotacji przedmiotowej i wydatkowała środki na realizację projektu filmowego.

Wskazane wydatki (dotyczące pytania nr 2) nie zostały, ani nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowaniu (poza kategorią kosztów podatkowych).

Poniesione wydatki nie będą stanowiły środków trwałych.

Pytania

1. Czy otrzymana dotacja stanowi przychód wolny od podatku, zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy wydatki sfinansowane ze środków pieniężnych otrzymanych z A. w ramach Umowy będą stanowić podatkowy koszt uzyskania przychodu?

Pani stanowisko w sprawie

Ad.1)

Uważa Pani, że otrzymana dotacja stanowi przychód wolny od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 361 ze zm. dalej jako „Ustawa”).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art .14 ust 1 Ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13 i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

‒ dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

‒ ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.) dotacjami są: podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych."

A. działa na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii. A. jest państwową osobą prawną i realizuje zadania z zakresu polityki państwa w dziedzinie kinematografii, w szczególności przez:

1. tworzenie warunków do rozwoju polskiej produkcji filmów i koprodukcji filmowej;

2. inspirowanie i wspieranie rozwoju wszystkich gatunków polskiej twórczości filmowej, a w szczególności filmów artystycznych w tym przygotowania projektów filmowych, produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

3. wspieranie działań mających na celu tworzenie warunków powszechnego dostępu do dorobku polskiej, europejskiej i światowej ;

4. wspieranie debiutów filmowych oraz rozwoju artystycznego młodych twórców filmowych;

5. promocję polskiej twórczości filmowej;

6. dofinansowywanie przedsięwzięć z zakresu przygotowania projektów filmowych, produkcji filmów, dystrybucji filmów i rozpowszechniania filmów, promocji polskiej twórczości filmowej i upowszechniania kultury filmowej, w tym produkcji filmów podejmowanych przez środowiska polonijne;

7. świadczenie usług eksperckich organom administracji publicznej;

8. wspieranie utrzymywania archiwów filmowych;

9. wspieranie rozwoju potencjału niezależnego przemysłu kinematograficznego, a w szczególności małych i średnich przedsiębiorców działających w kinematografii.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o kinematografii przychodami A. są:

1. dotacje podmiotowe z budżetu państwa, przekazywane przez ministra ze środków ujętych w części budżetowej, której jest dysponentem;

2. przychody z eksploatacji filmów, do których autorskie prawa majątkowe przysługują A.;

3. darowizny, spadki i zapisy;

4. przychody z majątku A.;

5. środki przyznawane przez ministra z Funduszu Promocji Kultury, o którym mowa w art. 87 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540);

6. wpłaty, o których mowa w art. 19 ust 1-5, 6 i 7; 7, przychody, o których mowa w art. 27a pkt 4 oraz art. 45b ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o państwowych instytucjach filmowych (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 513 oraz z 2005 r. Nr 132, poz. 1111).

A. może otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa na realizację zadań inwestycyjnych. A. jest państwową osobą prawną, która zgodnie z art. 9 ustawy o finansach publicznych należy do sektora finansów publicznych. Plany finansowe A. ustalane są na podstawie art. 34 ustawy budżetowej. Tym samym środki, którymi dysponuje A. są środkami budżetu państwa. Na podstawie przytoczonych przepisów należy uznać, że dotacja z A., którą Pani otrzymała jest dotacją w rozumieniu ustawy przepisów o finansach publicznych otrzymaną z budżetu państwa. Dotacja ta stanowi bowiem środki budżetu państwa, do których stosuje się przepisy ustawy o finansach publicznych, a poprzez ich alokację w odpowiednich programach operacyjnych, poprzez które realizuje swoje ustawowe zadania oraz notyfikację, stanowi jak najbardziej pomoc budżetu państwa dla rozwoju kultury. A. jest jednie podmiotem mającym rozdysponować środki publiczne według zawartych z konkretnymi wykonawcami umów.

Tym samym reasumując, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotacja ta jest wolna od podatku dochodowego.

Ad.2)

Uważa Pani, że skoro przychody z tytułu uzyskanej dotacji stanowią przychód zwolniony z podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy, zasadne jest również twierdzenie, że wydatki sfinansowane ze środków pochodzących z opisanej dotacji nie będą stanowiły podatkowego kosztu uzyskania przychodu.

Zgodnie z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy nie uznaje się za koszt uzyskania przychodu wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Z uwagi na powyższe wszelkie wydatki sfinansowane ze środków pochodzących z tej dotacji nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalności gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z ww. przepisu wynika, że (co do zasady) wszelkie dofinansowania otrzymane przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności. Wyjątek stanowią dofinansowania (w tym dotacje) przeznaczone na pokrycie wydatków inwestycyjnych, tj. na nabycie lub wytworzenie podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

‒ dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

‒ ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zatem otrzymana dotacja stanowi dla Pani przychód z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.

Zwolnienie wynikające z powyższego przepisu dotyczy każdego rodzaju dotacji, która spełnia dwa warunki, a mianowicie jest dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych oraz pochodzi z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Łączne spełnienie powyższych elementów jest warunkiem koniecznym, ale i wystarczającym do stwierdzenia, że dotacja jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z brzmienia art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U.z2021r. poz. 305), wynika, że:

Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Zgodnie z art. 131 ustawy o finansach publicznych:

Dotacje podmiotowe obejmują środki dla podmiotu wskazanego w odrębnej ustawie lub w umowie międzynarodowej, wyłącznie na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie określonym w odrębnej ustawie lub umowie międzynarodowej.

Z kolei przepis art. 9 pkt 14 ustawy o finansach publicznych stanowi, że:

Sektor finansów publicznych tworzą inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, instytutów działających w ramach (…), banków oraz spółek prawa handlowego.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz.U z 2022 poz. 1066.):

W celu wspierania rozwoju kinematografii został powołany A, zwany dalej "A", będący państwową osobą prawną.

W świetle powyższego, A. jest instytucją, o której mowa w cyt. wyżej art. 9 ust. 1 pkt 14 ustawy o finansach publicznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o kinematografii:

A. realizuje zadania z zakresu polityki państwa w dziedzinie kinematografii, w szczególności przez dofinansowywanie przedsięwzięć z zakresu przygotowania projektów filmowych, produkcji filmów, dystrybucji filmów i rozpowszechniania filmów, promocji polskiej twórczości filmowej i upowszechniania kultury filmowej, w tym produkcji filmów podejmowanych przez środowiska polonijne.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. ustawy o kinematografii:

Przychodami A. są:

1. dotacje podmiotowe z budżetu państwa, przekazywane przez ministra ze środków ujętych w części budżetowej, której jest dysponentem;

2. przychody z eksploatacji filmów, do których autorskie prawa majątkowe przysługują A.;

3. darowizny, spadki i zapisy;

4. przychody z majątku A.;

5. środki przyznawane przez ministra z Funduszu Promocji Kultury, o którym mowa w art. 87 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 888);

6. wpłaty, o których mowa w art. 19 ust. 1–5, 6a i 7;

7. (uchylony)

8. wpływy z kar nałożonych na podstawie art. 19b.

W myśl art. 18 ust. 2 ww. ustawy o kinematografii:

A. może otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa na realizację zadań inwestycyjnych (art. 18 ust. 2 ww. ustawy o kinematografii).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o kinematografii):

Podstawą gospodarki finansowej A. jest roczny plan finansowy.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ww. ustawy:

Roczny plan finansowy obejmuje w szczególności:

1. przychody, w tym dotacje z wyodrębnieniem ich rodzajów;

2. koszty operacyjne, w tym wydatki na wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń;

3. wydatki inwestycyjne;

4. stan środków obrotowych na początek i koniec roku obrotowego.

Z treści powołanych przepisów wynika, że A. uzyskuje środki na funkcjonowanie z różnych źródeł, w tym otrzymuje dotacje podmiotowe, z budżetu państwa, które w myśl art. 131 ustawy o finansach publicznych obejmują środki dla podmiotu wskazanego w odrębnej ustawie wyłącznie na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie określonym w odrębnej ustawie. Oznacza to, że dotacje podmiotowe, które stanowią przychody A. są przeznaczone na dofinansowanie działalności bieżącej ustawowo wskazanego podmiotu -A.

W myśl art. 18 ust. 3 ustawy o kinematografii:

Koszty działalności A. pokrywane są z przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 i 4 (dotacja podmiotowa z budżetu państwa, darowizny, spadki i zapisy i przychody z majątku A.).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o kinematografii:

Z wnioskiem o dofinansowanie przedsięwzięcia z zakresu przygotowania projektów filmowych, produkcji filmów, dystrybucji filmów i rozpowszechniania filmów, promocji polskiej twórczości filmowej i upowszechniania kultury filmowej, zwanego dalej „dofinansowaniem przedsięwzięcia”, może wystąpić każdy podmiot prowadzący działalność w zakresie kinematografii, zarówno polski, jak i z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, bez względu na formę organizacyjno-prawną oraz strukturę własności, z zastrzeżeniem ust. 2.

Art. 23 ust. 1, 3 i 5 ww. ustawy o kinematografii stanowi:

Dofinansowanie przedsięwzięcia odbywa się w formie dotacji, a w odniesieniu do przedsięwzięć z zakresu przygotowania projektów filmowych i produkcji filmów również w formie udzielenia pożyczki lub poręczenia.

A. udziela dofinansowania przedsięwzięcia w drodze umowy cywilnoprawnej, którą w imieniu A. zawiera Dyrektor, po zasięgnięciu opinii ekspertów.

Podmiot otrzymujący dofinansowanie przedsięwzięcia jest zobowiązany, w przypadku osiągnięcia zysku z przedsięwzięcia, do zwrotu dofinansowania przedsięwzięcia na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 6 tej ustawy:

Minister określi, w drodze rozporządzenia:

1. szczegółowe warunki i tryb udzielania dofinansowania przedsięwzięcia, a także istotne elementy wniosku o udzielenie dofinansowania przedsięwzięcia,

2. istotne elementy umów cywilnoprawnych, o których mowa w ust. 3

– uwzględniając konieczność realizacji celów, określonych w art. 3 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania dofinansowania przedsięwzięcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

Na podstawie ww. delegacji ustawowej, Minister Kultury wydał rozporządzenie z dnia 27 października 2005 r. w sprawie udzielania przez A. dofinansowania przedsięwzięć z zakresu kinematografii (Dz.U. Nr 219, poz. 1870 ze zm.). Jak wynika z § 1 pkt 1 lit. c) tego rozporządzenia:

Określa ono szczegółowe warunki i tryb udzielania przez A., zwany dalej "A.", dofinansowania przedsięwzięć z zakresu

a) przygotowania projektów filmowych,

b) produkcji filmów,

c) dystrybucji i rozpowszechniania filmów,

d) promocji polskiej twórczości filmowej,

e) upowszechniania kultury filmowej;

Należy również zwrócić uwagę na treść statutu A., nadanego zarządzeniem Ministra Kultury z dnia 2 września 2005 r. w sprawie nadania statutu A. (M.P. Nr 52, poz. 722 ze zm.).

Zgodnie z § 1 zarządzenia, na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz.U. Nr 132, poz. 1111):

A., nadaje się statut stanowiący załącznik do zarządzenia.

Natomiast w § 20 ust. 3 Statutu A. wskazano, że:

A. nie może wykorzystywać, na zadania własne środków przyznanych na dofinansowanie przedsięwzięć z zakresu kinematografii.

Skoro dotacje podmiotowe stanowią dofinansowanie bieżącej działalności, a A. nie może, zgodnie ze statutem, wykorzystywać na zadania własne środków przyznanych na dofinansowanie przedsięwzięć z zakresu kinematografii, to na dofinansowanie tych przedsięwzięć nie może przeznaczyć środków pochodzących z dotacji podmiotowej.

Co prawda z treści cytowanego wcześniej art. 18 ust. 2 ww. ustawy o kinematografii wynika, że A. może otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa wyłącznie na realizację zadań inwestycyjnych jednakże dotacji otrzymanej przez Panią nie sposób uznać za zadanie inwestycyjne.

Ponadto, jak wynika z cytowanego powyżej art. 20 ww. ustawy o kinematografii, podstawą gospodarki finansowej A. jest roczny plan finansowy.

Fundusz prowadzi samodzielną gospodarkę finansową pokrywając z własnych środków i uzyskiwanych wpływów wydatki na finansowanie zadań określonych w ustawie o kinematografii oraz w statucie. Oznacza to, że środki przeznaczone na dofinansowanie budżetu przedsięwzięcia w ramach programu międzynarodowej promocji polskiej kinematografii w liniach lotniczych niekoniecznie pochodzą z budżetu państwa.

Natomiast sam fakt, że A., będący państwową osobą prawną jest instytucją o której mowa w cyt. wyżej art. 9 pkt 14 ustawy o finansach publicznych, nie uzasadnia Pani twierdzenia, że otrzymane środki finansowe pochodzą z budżetu państwa. Błędne jest bowiem uznanie, że otrzymane przez A. dotacje podmiotowe z budżetu państwa stanowiące przychód tego A. należy utożsamiać z faktem otrzymania przez Panią dotacji z budżetu państwa.

Zatem otrzymane przez Panią dofinansowanie z A., nie stanowi dotacji w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymanej z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, co jest warunkiem koniecznym do zwolnienia tego dofinansowanie z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tego względu otrzymane dofinansowanie nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z dotacji wskazać należy, że w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych wart.23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

‒ został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

‒ jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

‒ pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

‒ poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

‒ został właściwie udokumentowany,

‒ nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Z powyższego wynika, że w wydatki sfinansowane przychodami zwolnionymi od podatku nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Jednakże przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie w związku z tym, że przychody z dotacji nie podlegają zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy.

Zatem wydatki poniesione na honoraria osób zaangażowanych w produkcję filmu, odpowiedzialnych za scenariusz, reżyserie, zdjęcia, scenografia, honoraria obsady filmu, honoraria pozostałych osób pracujących na planie filmu, wynajem obiektów w których realizowane były zdjęcia do filmu, ubezpieczenie planu filmowego, koszty transportu związane z realizacją filmu, koszty montażu i postprodukcji obrazu i dźwięku, koszt stworzenia kompozycji muzycznej do filmu, koszty prawnicze i administracyjne związane bezpośrednio z produkcją filmu, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą - tak jak wskazano powyżej – spoczywa na Pani.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒ stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz.1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo opostępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dale jjako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwerm systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym,

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy zdnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).