Podatniczka zaciągnęła dwa kredyty hipoteczne we frankach szwajcarskich w latach 2006 i 2007 na budowę domu jednorodzinnego, w którym obecnie mieszka. W 2022 roku bank umorzył część zadłużenia z pierwszego kredytu, a do końca tego samego roku planuje umorzenie części zadłużenia z drugiego kredytu. Organ podatkowy uznał, że umorzenie wierzytelności z obu kredytów stanowi dla podatniczki przychód podatkowy, jednak zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych, pod warunkiem że podatniczka nie korzystała wcześniej z takiego zaniechania w związku z inną inwestycją mieszkaniową. W związku z tym podatniczka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od kwot umorzonych przez bank.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
23 sierpnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 23 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia wierzytelności z tytułu kredytów hipotecznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 21 października 2022 r. (wpływ 21 października 2022 r.) oraz pismem z 24 października 2022 r. (wpływ 24 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
W 2005 r. został zaciągnięty kredyt we frankach szwajcarskich w (…) na budowę domu jednorodzinnego, w którym Pani mieszka do dnia dzisiejszego. Następny kredyt na dokończenie budowy tego samego domu jednorodzinnego został zaciągnięty w 2006 r., ale już na drugiej umowie przez ten sam (…) i również we frankach szwajcarskich. Obecnie podpisała Pani ugodę z bankiem dotyczącą pierwszej umowy, oczywiście po mediacjach.
Pani pytanie dotyczy tego czy podpisując drugą ugodę z bankiem dotyczącą tej samej inwestycji mieszkaniowej, ale drugiej umowy, należny będzie podatek dochodowy.
W uzupełnieniu wniosku z 21 października 2022 r. wskazała Pani, że dokładna data zawarcia umów kredytowych z 2006 r. i z 2007 r. to 11 grudnia 2006 r. i 14 maja 2007 r.
Umowy o kredyt z 2006 i z 2007 r. zostały zawarte przez A.Ł. i P.W.
Za spłatę kredytu odpowiadają po połowie oboje kredytobiorcy, natomiast faktycznie raty kredytu spłaca tylko Pani.
Kredyt zaciągnięty w 2006 r. został zaciągnięty na budowę domu jednorodzinnego, w którym mieszka Pani obecnie z dwójką dzieci.
Kredyt zaciągnięty w 2007 r. został w całości przeznaczony na dokończenie budowy domu, w którym mieszka Pani obecnie.
Na pytanie Organu: „czy ww. kredyty zaciągnięte w 2005 r. i w 2006 r. zostały zabezpieczone hipoteką? Jeżeli tak, to na jakiej nieruchomości (prawie majątkowym) ww. kredyty zostały zabezpieczone hipoteką?” wskazała Pani, że nieruchomość uregulowana w kw (…).
Jest Pani właścicielem gruntu i nieruchomości.
Na pytanie Organu: „kiedy (prosimy wskazać dokładną datę) podpisała Pani ugodę z bankiem dotyczącą pierwszej umowy kredytowej i jakie wynikały z niej postanowienia?” wskazała Pani, że ugoda została podpisana 22 kwietnia 2022 r.
Na pytanie Organu: „jakie ustalenia w sprawie umorzenia zobowiązań kredytowych i spłaty pozostałej należności wynikającej z kredytu zaciągniętego w 2005 r. zawiera ugoda z bankiem dla poszczególnych kredytobiorców, w tym dla Pani?” wskazała Pani, że P.W. jako pierwszy kredytobiorca nie ponosi kosztów spłaty kredytu, natomiast Pani – w całości.
Na pytanie Organu: „czy w związku z zawartą przez Panią umową ugody z bankiem dotyczącą kredytu zaciągniętego w 2005 r. nastąpiło umorzenie przez bank Pani zadłużenia (zwolnienie z długu) wynikającego z zawartej umowy kredytu; jeśli tak – czy umorzenie dotyczyło kwoty kredytu (kapitału), odsetek, odsetek skapitalizowanych, prowizji, kosztów, opłat, innych, kwoty tzw. odsetek karnych (odsetek od zadłużenia przeterminowanego)? Należy wskazać/wymienić/doprecyzować, które z ww. kwot wierzytelności obejmowało ww. umorzenie” wskazała Pani, że w 2006 r. bank wypłacił 151 895 zł 82 gr. Na 23 marca 2022 r. – (data propozycji banku na ugodę) kwota kredytu do spłaty wynosi 36 536,31 CHF, co stanowi 167 051 zł 32 gr po przeliczeniu według kursu średniego NBP z 23 marca 2022 r. Godząc się na ugodę ma Pani do spłaty 115 237 zł 82 gr.
Umorzenie kredytu skutkowało wygaśnięciem zobowiązań wobec banku w całości po stronie obu kredytobiorców.
W ramach ugody z bankiem nastąpiło przewalutowanie kredytu z CHF na PLN po przeliczeniu według kursu średniego NBP z 23 marca 2022 r.
Na pytanie Organu w części: „kiedy (prosimy wskazać rok) nastąpi przez Panią zawarcie ugody z bankiem dotyczącej warunków spłaty kredytu zaciągniętego w 2006 r.?” wskazała Pani, że wspólnie z (…) czekacie na interpretację Pani pytania i wtedy podejmie Pani decyzję czy przystąpi do mediacji (bank zawiesił mediacje do końca października – to jest ostateczny termin).
W uzupełnieniu wniosku z 24 października 2022 r. na pytanie Organu: „czy w związku z zawartą przez Panią umową ugody z bankiem dotyczącą kredytu zaciągniętego w 2005 r. nastąpiło umorzenie przez bank Pani zadłużenia (zwolnienie z długu) wynikającego z zawartej umowy kredytu? Prosimy o jednoznacznie udzielenie odpowiedzi na to pytanie” wskazała Pani, że tak.
Umorzenie dotyczyło kwot kredytu (kapitału).
Pytanie
Czy przy podpisaniu ugody z bankiem (zdarzenie przyszłe) od drugiej umowy kredytu w CHF zawartej w 2007 r. pomiędzy Panią a (…), z przeznaczeniem na ten sam cel (budowa domu jednorodzinnego), w którym Pani mieszka obecnie, należny jest podatek dochodowy?
W Pani ocenie, podatek od drugiej umowy na ten sam cel budowlany (dom jednorodzinny) jest nienależny, gdyż bank nie zastosował aneksu do umowy tylko zmusił Panią do drugiej umowy na ten sam cel.
Jako kredytobiorca spłacający uczciwie raty kredytu przez 16 lat i w zasadzie jest Pani w tym samym punkcie co w 2006 r., uważa Pani, że nie powinna płacić podatku od drugiej umowy na ten sam cel budowlany, czyli dom jednorodzinny, w którym Pani mieszka obecnie i ten podatek jest nienależny, gdyż bank nie zastosował aneksu do pierwszej umowy tylko zmusił Panią do podpisania drugiej umowy na ten sam cel budowlany.
Uważa Pani, że podatek dochodowy nie jest należny, ponieważ ciągle wertujecie jedną inwestycję budowlaną, czyli dom jednorodzinny w `(...)`, w którym mieszka Pani obecnie. Bank (…) Oddział w `(...)` nie zastosował aneksu do pierwszej umowy kredytowej w CHF z 2006 r., tylko zmusił Panią do podpisania drugiej umowy (2007 r.) na dokończenie budowy domu, co uważa Pani za niewłaściwe i dlatego teraz jest tyle nieporozumień.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa wyjaśnić należy, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych inne skutki prawnopodatkowe wywołuje przewalutowanie kredytu, a inne umorzenie tego kredytu.
W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy kredytu – zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie. Tym samym, przewalutowanie nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym, operacja przewalutowania udzielonych Pani i drugiemu kredytobiorcy kredytów z franka szwajcarskiego na polskie złote jest dla Pani neutralna podatkowo.
Przystępując natomiast do oceny skutków podatkowych umorzenia Pani przez bank w kwietniu 2022 r. wierzytelności od zaciągniętego w 2006 r. kredytu hipotecznego i planowanego umorzenia Pani przez bank w październiku 2022 r. wierzytelności od zaciągniętego w 2007 r. kredytu hipotecznego, wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela z prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.
Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.
Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).
Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Tym samym, wartość umorzonych Pani kwot wierzytelności z tytułu kredytów hipotecznych stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.
Jednakże, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 592):
1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:
1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;
2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:
kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);
odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;
opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.
5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:
jednego gospodarstwa domowego albo
więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043).
6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.
7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
Natomiast z § 3 ww. rozporządzenia wynika, że:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:
udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz
zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz
zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.
Zgodnie z treścią art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazanego w § 3 ww. rozporządzenia:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.
Z powyższego wynika zatem, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego przez Panią opisu sprawy wynika, że w 2006 r. został zaciągnięty kredyt we frankach szwajcarskich w (…) na budowę domu jednorodzinnego, w którym Pani mieszka. Następny kredyt na dokończenie budowy tego samego domu jednorodzinnego został zaciągnięty w 2007 r., ale już na drugiej umowie przez ten sam Bank i również we frankach szwajcarskich. Kredyt zaciągnięty w 2007 r. został w całości przeznaczony na dokończenie budowy domu, w którym mieszka Pani obecnie. Umowy o kredyt z 2006 r. i z 2007 r. zostały zawarte przez P.W. (pierwszego kredytobiorcę) i Panią. Jest Pani właścicielem gruntu i nieruchomości. Obydwa kredyty zostały zabezpieczone hipoteką na nieruchomości.
22 kwietnia 2022 r. podpisała Pani ugodę z bankiem dotyczącą pierwszej umowy kredytu z 2006 r.
W ramach ugody nastąpiło umorzenie kwoty kredytu (kapitału).
Zgodnie z ugodą, pierwszy kredytobiorca nie ponosi kosztów spłaty kredytu, natomiast Pani – w całości. Umorzenie kredytu skutkowało wygaśnięciem zobowiązań wobec banku w całości po stronie obu kredytobiorców.
W ramach ugody z bankiem nastąpiło przewalutowanie kredytu z franka szwajcarskiego na polskie złote, po przeliczeniu według kursu średniego NBP z 23 marca 2022 r.
Bank zawiesił mediacje do października 2022 r. dotyczące tej samej inwestycji mieszkaniowej, ale drugiej umowy kredytowej zawartej w 2007 r.
W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy, stwierdzić należy, że do uzyskanego przez Panią w kwietniu 2022 r. przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego (kwoty kapitału) zaciągniętego w 2006 r. na budowę domu jednorodzinnego oraz w przypadku uzyskania przez Panią w 2022 r. przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2007 r. na dokończenie budowy tego domu jednorodzinnego, w przypadku gdy nie korzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowe niż ta, na budowę której zaciągnęła Pani kredyty w 2006 i w 2007 r., zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.
Zatem, jeżeli nie korzystała Pani wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowe niż ta, na budowę której zaciągnęła Pani kredyty w 2006 r. i w 2007 r. oraz do zawarcia ugody z bankiem dotyczącej warunków spłaty wierzytelności z tytułu drugiej umowy kredytowej zawartej w 2007 r. dojdzie do końca 2022 r., spełniać Pani będzie wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzona w kwietniu 2022 r. przez bank kwota wierzytelności (kapitału) z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2006 r. oraz kwota wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2007 r., która zostanie Pani umorzona przez bank do końca 2022 r., stanowi dla Pani (w przypadku już umorzonej kwoty kredytu zaciągniętego w 2006 r.) oraz będzie stanowić dla Pani (w przypadku umorzenia do końca 2022 r. kwoty kredytu zaciągniętego w 2007 r.) przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W stosunku do uzyskanego przez Panią w kwietniu 2022 r. przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego (kwoty kapitału) zaciągniętego w 2006 r. na budowę domu jednorodzinnego oraz w przypadku uzyskania przez Panią do 31 grudnia 2022 r. przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2007 r. na dokończenie budowy tego domu jednorodzinnego, pod warunkiem, że nie korzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowe niż ta, na budowę której zaciągnęła Pani kredyty w 2006 i w 2007 r., zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.
W konsekwencji, nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu umorzenia w 2022 r. przez bank kwoty wierzytelności zarówno od kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2006 r., jak i od kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2007 r.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. drugiego kredytobiorcy).
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili