0113-KDIPT2-2.4011.679.2022.2.ACZ

📋 Podsumowanie interpretacji

Interpretacja dotyczy możliwości skorzystania przez wnioskodawczynię z ulgi prorodzinnej na córkę w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni samotnie wychowuje córkę, która uczęszcza do liceum. Córka była małoletnia do lutego 2022 r., a od marca 2022 r. jest pełnoletnia. Wnioskodawczyni sprawowała władzę rodzicielską nad małoletnią córką, natomiast po uzyskaniu przez córkę pełnoletności, obowiązek alimentacyjny wobec niej spoczywa na obojgu rodzicach - wnioskodawczyni oraz jej byłym mężu, który płaci alimenty. W związku z tym, wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę w całości za 2021 r. oraz w okresie od stycznia do lutego 2022 r. Natomiast od marca 2022 r. do ukończenia przez córkę 25. roku życia, prawo do odliczenia będzie przysługiwało w równych częściach wnioskodawczyni i jej byłemu mężowi.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy ma Pani prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę w całości?

Stanowisko urzędu

1. Stanowisko Pani w części jest prawidłowe, a w części nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga prorodzinna przysługuje podatnikowi wykonującemu władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem. W Pani przypadku, do lutego 2022 r., kiedy to Pani córka uzyskała pełnoletność, Pani wyłącznie sprawowała faktycznie stałą władzę rodzicielską nad córką, zajmując się jej wychowywaniem i utrzymaniem. W tym okresie Pani przysługiwało zatem prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę w całości, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z ustawą. Natomiast po uzyskaniu przez Pani córkę pełnoletności w lutym 2022 r., prawo do ulgi prorodzinnej będzie przysługiwało obojgu rodzicom - Pani i Pani byłemu mężowi, którzy wykonują obowiązek alimentacyjny wobec córki. W tej sytuacji, od marca 2022 r. do ukończenia przez córkę 25 roku życia, Pani będzie uprawniona do odliczenia 50% kwoty ulgi prorodzinnej na córkę, a drugie 50% będzie przysługiwało Pani byłemu mężowi. Zatem, Pani stanowisko w części, w której wskazała Pani, że należy się Pani prawo odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę w całości do czasu ukończenia przez córkę 25 roku życia, zakończenia nauki lub podjęcia pracy zarobkowej, należało uznać za nieprawidłowe.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej przysługującej w stosunku do córki przed uzyskaniem przez nią pełnoletności jest prawidłowe, natomiast w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w stosunku do córki po uzyskaniu przez nią pełnoletności jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 26 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 września 2022 r. (wpływ 29 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W kwietniu 2022 r. dostała Pani wezwanie z Urzędu Skarbowego celem wyjaśnienia pobierania ulgi prorodzinnej.

Ze względu, że córkę wychowuje Pani sama, była Pani przekonana, że owa ulga należy się Pani w całości. Okazało się, że były mąż też odliczał całość ulgi. Musiała Pani spłacić połowę kwoty z ostatnich lat.

W sierpniu 2009 r. rozwiodła się Pani z mężem. Z tego związku ma Pani córkę `(...)`., która obecnie ma 18 lat i jest uczennicą liceum ogólnokształcącego.

Ojciec dziecka przez pierwszy rok po rozwodzie utrzymywał sporadycznie kontakty z córką.

Pani oraz ojciec dziecka posiadacie pełną władzę rodzicielską. Przy rozwodzie nie było ustalonych kontaktów z córką, a Pani były mąż do tego nie dążył.

Od 2010 r. ojciec nie utrzymuje z córką żadnych kontaktów. Alimenty płacił Pani przez 4 lata fundusz alimentacyjny, później jego matka. Obecnie, od około 2 lat płaci ojciec dziecka. Na tym kończy się jego obowiązek ojcowski.

Córka jako małe dziecko bardzo chorowała. Nie posiadała Pani w tamtym czasie swojego auta. Musiała Pani wynajmować i płacić obcym osobom, aby zawieźli Panią i córkę do lekarza, np. do …. Ojciec `(...)`.. zawsze odmawiał Pani i córce pomocy.

Do dziś Pani córka jest pod kontrolą poradni diabetologicznej, kardiologicznej i endokrynologicznej. Na wszystkie wizyty Pani córka jeździ wyłącznie z Panią.

Ojciec dziecka nigdy nie przyjechał na urodziny córki, zakończenie roku szkolnego, czy też komunię świętą. Nie było prezentów ani też odwiedzin.

Po ukończeniu szkoły podstawowej Pani córka rozpoczęła naukę w liceum. Mieszka Pani z córką na wsi i dojazd do miasta, gdzie mieści się szkoła, jest utrudniony. W Pani miejscowości nie kursują autobusy ani też pociągi. Była teściowa zaproponowała, żeby Pani córka w tygodniu, gdy ma lekcje, mieszkała u niej. Z domu babci do szkoły ma 1 kilometr.

Płaci Pani babci `(...)`.. 600 zł miesięcznie celem wyżywienia. Kosmetyki, środki czystości, jak i inne potrzebne rzeczy kupuje Pani córce osobno.

Dom, w którym w tygodniu mieszka Pani córka jest piętrowy. Parter zajmuje Pani była teściowa i Pani córka. Piętro należy do ojca `(...)``(...)`

Mimo że mieszkają w jednym domu, ojciec `(...)`.. nadal nie utrzymuje kontaktów z córką. Przychodząc do swojej matki nawet nie odezwie się do córki. Ojciec `(...)`.. potrafił podejść na przystanku autobusowym i zapytać córkę jak ma na imię.

Od kiedy Pani córka zaczęła spędzać czas u babci Pani były mąż zaczął pisać pisma do GOPS, aby odebrano Pani 500 plus oraz zasiłek rodzinny. Miała Pani spłacić owe zasiłki oraz oddać pieniądze jemu. Tłumaczył to tym, że córka mieszka z nim i to on ją wychowuje, co jest nieprawdą. GOPS po rozpatrzeniu sprawy i wywiadów nie przychylił się do jego żądań. Pani były mąż pozwał GOPS do sądu.

Nadmienia Pani, że pierwsze lata po rozwodzie zanim córka poszła do szkoły pracowała Pani dorywczo i nie mogła Pani wtedy odliczyć sobie ulgi prorodzinnej. Ojciec dziecka odliczał wtedy ulgę w całości i całą kwotę zabierał dla siebie. Z tych pieniędzy nigdy córce nic nie kupił.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej za rok podatkowy 2021 oraz lata przyszłe do momentu ukończenia przez Pani córkę 25 roku życia, podjęcia pracy lub zakończenia nauki.

Data uprawomocnienia się wyroku sądowego o rozwodzie to 21 sierpnia 2009 r.

Data urodzenia córki to … 2004 r.

Córka pozostawała i pozostaje na Pani utrzymaniu. To Pani kupuje jej wszystkie niezbędne artykuły higieniczne, spożywcze, szkolne oraz daje kieszonkowe. Jest ona w pełni na Pani utrzymaniu.

Na pytanie Organu o treści: „czy jest Pani matką lub opiekunem prawnym innych dzieci (niż córki wymienionej w treści wniosku) i względem nich wykonywała w okresie, którego dotyczy wniosek władzę rodzicielską; jeśli tak, należy podać ich daty urodzenia”, wskazała Pani, że tak, `(...)`.. urodzony … 2019 r.

Od rozwodu w 2009 r. córkę wychowuje Pani sama, jednak były mąż nie ma zabranych praw rodzicielskich.

Pani córka od listopada 2019 r. mieszka u swojej babci. Jest to spowodowane brakiem dogodnego dojazdu córki do szkoły z miejscowości, w której Pani z córką mieszkacie. Córka przebywa u babci, bardzo często przyjeżdża do domu. Pobyty w domu nie są uregulowane datami. Przyjeżdża kiedy ma ochotę i są to częste wizyty.

Miejscem zamieszkania i zameldowania Pani córki są …. W momencie, kiedy Pani córka jest u babci to adresem jej zamieszkania jest ….

Wychowywaniem i utrzymaniem córki zajmuje się tylko Pani. To Pani łoży na jej utrzymanie i wszystkie potrzeby. Z Panią córka jeździ do lekarza, na wakacje, zakupy i do kościoła. Pani chodzi do niej na wywiadówki i towarzyszy jej w każdej chwili życia, zawsze kiedy tego potrzebuje. Utrzymuje Pani z córką ciągły kontakt osobisty, telefoniczny oraz przez media społecznościowe.

Ojciec córki nie utrzymuje z nią kontaktu od 2011 r. Nie był nigdy z nią na wakacjach, zakupach, u lekarza. Nie ponosi żadnych kosztów związanych z jej utrzymaniem, oprócz zasądzonych alimentów. Nigdy nie dostała od niego prezentu na urodziny czy święta. Nigdy do córki nie dzwonił i nie wykazywał najmniejszego zainteresowania córką.

Pani córka nie jest w związku małżeńskim.

W chwili obecnej Pani córka uczęszcza do szkoły średniej.

Na pytanie Organu o treści: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek Pani córka osiągnęła dochody (z jakiego tytułu) opodatkowane na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy dochody te przekroczyły kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej?”, wskazała Pani, że nie osiągnęła dochodów.

Na pytanie Organu o treści: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek w stosunku do Pani i Pani córki miały zastosowanie przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?”, wskazała Pani, że nie zostały zastosowane.

Na pytanie Organu o treści: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek Pani córka otrzymywała zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną?”, wskazała Pani, że nie otrzymała.

Na pytanie Organu o treści: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek Pani córka została na podstawie orzeczenia Sądu umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych?”, wskazała Pani, że nie została.

Na pytanie Organu o treści: „z jakiego źródła w okresie będącym przedmiotem zapytania uzyskiwała Pani dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tzn. ze stosunku pracy, z działalności gospodarczej (w jakiej formie opodatkowania – ryczałt, na zasadach ogólnych, podatek liniowy), czy może z innego źródła – proszę wskazać jakiego?”, wskazała Pani, że Pani dochody w 2021 r. to zasiłek dla bezrobotnych.

Na pytanie Organu o treści: „czy w roku (latach podatkowych) podatkowym, którego dotyczy przedstawiony opis sprawy, osiągnęła Pani dochód opodatkowany wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?” wskazała Pani, że nie osiągnęła.

Na pytanie Organu o treści: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek, pozostawała Pani w związku małżeńskim? Jeżeli tak, to czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek, dochody Pani i Pani małżonka przekroczyły kwotę 112 000 zł, a w przypadku niepozostawania w związku małżeńskim, czy Pani dochody przekroczyły kwotę 56 000 zł?”, wskazała Pani, że nie pozostawała Pani w związku małżeńskim, nie przekroczyły.

Na pytanie Organu o treści: „czy zawarła Pani z byłym mężem porozumienie dotyczące sposobu korzystania z ulgi na dziecko przez każdego z małżonków w roku podatkowym (latach podatkowych) w podatku dochodowym od osób fizycznych, którego dotyczy złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej? Jeśli tak, proszę wskazać w jakich proporcjach byli małżonkowie ustalili prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi na dziecko?”, wskazała Pani, że nie ustaliła, była Pani przekonana, że jeśli Pani sprawuje opiekę i utrzymuje ją, a ojciec kompletnie się nią nie interesuje, to ulga należy się Pani.

Na pytanie Organu o treści: „czy prawo do skorzystania z ulgi na dziecko (Pani córki) w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek było przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej oraz czy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta w decyzji organu podatkowego? W przypadku pozytywnej odpowiedzi należy wskazać datę wszczęcia i zakończenia: kontroli lub postępowania podatkowego oraz datę wydania decyzji podatkowej i nazwę organu podatkowego, który rozstrzygnął sprawę co do istoty”, wskazała Pani, że wezwanie do wyjaśnienia odliczenia ulgi prorodzinnej jako samotna matka z dnia 5 kwietnia 2021 r. Korekta rozliczeń rocznych nastąpiła 12 kwietnia 2021 r. w Urzędzie Skarbowym …, co zakończyło sprawę.

Pytanie

Czy ma Pani prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę w całości?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, stanowczo ma Pani takie prawo.

Wychowując i kładąc na utrzymanie córki, zapewniając jej odpowiedni poziom życia rodzinnego, szkolnego i społecznego stwierdza Pani, że należy się Pani prawo odliczenia ulgi prorodzinnej córki w całości do czasu ukończenia przez córkę 25 roku życia, zakończenia nauki lub podjęcia pracy zarobkowej.

Uważa Pani, że Pani byłemu mężowi nie należy się ulga prorodzinna nawet w połowie. Po rozwodzie, czyli od 13 lat, to wyłącznie Pani wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do córki. Uczestnictwo ojca ogranicza się do płacenia alimentów. Na Panią spada cała opieka nad córką, wizyty u lekarza, wywiadówki, organizacja wakacji czy ferii, zakupy na jej potrzeby, dbałość o jej zdrowie i rozwój. Pani były mąż nie pomagał Pani w wychowywaniu córki. To Pani podejmuje wszystkie decyzje dotyczące córki w każdej sferze jej życia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

  1. wykonywał władzę rodzicielską;

  2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

  3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Z kolei, w myśl art. 27f ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

  1. wykonywał władzę rodzicielską;

  2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

  3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Natomiast, jak stanowi art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

  1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

  1. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

  2. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Natomiast zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw z dnia 9 czerwca 2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1265) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

  1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł;

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

  1. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

  2. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Zgodnie natomiast z treścią art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Art. 27f ust. 2b ww. ustawy stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

W myśl art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

  1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

  2. wstąpiło w związek małżeński.

Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się

  1. osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

  2. osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

W świetle art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Zgodnie z art. 27f ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Z kolei, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

W myśl art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Stosownie natomiast do art. 26 ustawy Kodeks cywilny:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

  1. odpis aktu urodzenia dziecka;

  2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

  3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

  4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Zgodnie z treścią art. 27f ust. 6 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z kolei jak stanowi art. 27f ust. 6 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i 8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Na podstawie art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego do 31 grudnia 2021 r.:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

  1. stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

  1. podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie natomiast z treścią art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

  1. stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

  1. podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie z zacytowanymi wyżej przepisami ulga prorodzinna, przy spełnieniu określonych wymogów, przysługuje podatnikowi:

· wykonującemu władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka/małoletnich dzieci, a także

· utrzymującemu pełnoletnie dziecko/pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Na gruncie art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Wedle art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a wiec spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15, stwierdzając: „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Natomiast obowiązek alimentacyjny względem dzieci pełnoletnich, o których mowa w art. 27 ust. 6 i art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika wprost z przepisów ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy - art. 128 i następne.

Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Z ww. ustawy wynika, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp.

W przypadku dziecka pełnoletniego, jednym z wymogów warunkujących dokonywanie odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej jest utrzymywanie dziecka w związku z wykonywaniem, nawet przymusowo, obowiązku alimentacyjnego.

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy m.in. wykonywać władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka oraz w przypadku skorzystania z ulgi za 2022 r. – utrzymywać w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 240), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Należy zatem rozróżnić wykonywanie władzy rodzicielskiej w stosunku do małoletniego dziecka od wykonywania obowiązku alimentacyjnego w stosunku do pełnoletniego dziecka.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej w zakresie ulgi na dziecko za 2021 r. oraz lata przyszłe, do momentu ukończenia przez Pani córkę 25 roku życia, podjęcia pracy lub zakończenia nauki.

W sierpniu 2009 r. rozwiodła się Pani z mężem. Z tego związku ma Pani córkę `(...)`.., urodzoną … 2004 r., która jest uczennicą liceum ogólnokształcącego. Ma Pani jeszcze syna urodzonego …2019 r.

Ojciec `(...)`..przez pierwszy rok po rozwodzie utrzymywał sporadycznie kontakty z córką.

Pani oraz ojciec `(...)`.. posiadacie pełną władzę rodzicielską. Przy rozwodzie nie było ustalonych kontaktów z córką, a Pani były mąż do tego nie dążył. Od rozwodu w 2009 r. córkę wychowuje Pani sama, jednak były mąż nie ma zabranych praw rodzicielskich.

Od 2010 r. ojciec nie utrzymuje z córką żadnych kontaktów. Alimenty płacił Pani przez 4 lata fundusz alimentacyjny, później jego matka. Obecnie, od około 2 lat płaci ojciec Pani córki.

Córka jako małe dziecko bardzo chorowała. Nie posiadała Pani w tamtym czasie swojego auta. Musiała Pani wynajmować i płacić obcym osobom, aby zawieźli Panią i córkę do lekarza. Ojciec `(...)`.. zawsze odmawiał Pani i córce pomocy. Do dziś Pani córka jest pod kontrolą poradni diabetologicznej, kardiologicznej i endokrynologicznej. Na wszystkie wizyty Pani córka jeździ wyłącznie z Panią.

Ojciec `(...)`.. nigdy nie przyjechał na urodziny córki, zakończenie roku szkolnego, czy też komunię świętą. Nie było prezentów ani też odwiedzin.

Po ukończeniu szkoły podstawowej Pani córka rozpoczęła naukę w liceum. Mieszka Pani z córką na wsi i dojazd do miasta, gdzie mieści się szkoła, jest utrudniony. W Pani miejscowości nie kursują autobusy ani też pociągi. Była teściowa zaproponowała, żeby Pani córka w tygodniu, gdy ma lekcje, mieszkała u niej. Z domu babci do szkoły ma 1 kilometr.

Pani córka od listopada 2019 r. mieszka u swojej babci. Córka przebywa u babci, bardzo często przyjeżdża do domu. Pobyty w domu nie są uregulowane datami. Przyjeżdża kiedy ma ochotę i są to częste wizyty.

Miejscem zamieszkania i zameldowania Pani córki są …. W momencie, kiedy Pani córka jest u babci to adresem jej zamieszkania jest ….

Płaci Pani babci `(...)`.. 600 zł miesięcznie celem wyżywienia. Kosmetyki, środki czystości, jak i inne potrzebne rzeczy kupuje Pani córce osobno.

Dom, w którym w tygodniu mieszka Pani córka jest piętrowy. Parter zajmuje Pani była teściowa i Pani córka. Piętro należy do ojca `(...)``(...)` Mimo że mieszkają w jednym domu, ojciec `(...)`.. nadal nie utrzymuje kontaktów z córką. Przychodząc do swojej matki nawet nie odezwie się do córki. Ojciec `(...)`.. potrafił podejść na przystanku autobusowym i zapytać córkę jak ma na imię.

Ojciec córki nie utrzymuje z nią kontaktu od 2011 r. Nie był nigdy z nią na wakacjach, zakupach, u lekarza. Nie ponosi żadnych kosztów związanych z jej utrzymaniem, oprócz zasądzonych alimentów. Pani córka nigdy nie dostała od niego prezentu na urodziny czy święta. Nigdy do córki nie dzwonił i nie wykazywał najmniejszego zainteresowania córką.

Wychowywaniem i utrzymaniem córki zajmuje się tylko Pani. To Pani łoży na jej utrzymanie i wszystkie potrzeby. Z Panią córka jeździ do lekarza, na wakacje, zakupy i do kościoła. Pani chodzi do niej na wywiadówki i towarzyszy jej w każdej chwili życia, zawsze kiedy tego potrzebuje. To Pani kupuje jej wszystkie niezbędne artykuły higieniczne, spożywcze, szkolne oraz daje kieszonkowe. Jest ona w pełni na Pani utrzymaniu. Utrzymuje Pani z córką ciągły kontakt osobisty, telefoniczny oraz przez media społecznościowe.

Nadmienia Pani, że pierwsze lata po rozwodzie zanim córka poszła do szkoły pracowała Pani dorywczo i nie mogła Pani wtedy odliczyć sobie ulgi prorodzinnej. Ojciec `(...)`.. odliczał wtedy ulgę w całości i całą kwotę zabierał dla siebie. Z tych pieniędzy nigdy córce nic nie kupił.

Pani córka nie jest w związku małżeńskim.

W latach podatkowych objętych wnioskiem, Pani córka nie osiągnęła dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W latach podatkowych objętych wnioskiem, w stosunku do Pani i Pani córki nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W latach podatkowych objętych wnioskiem, Pani córka nie otrzymywała zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego lub renty socjalnej oraz nie została na podstawie orzeczenia Sądu umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Pani dochody w 2021 r. to zasiłek dla bezrobotnych.

W latach podatkowych objętych wnioskiem nie pozostawała Pani w związku małżeńskim, a Pani dochody nie przekroczyły kwoty 56 000 zł.

Nie zawarła Pani z byłym mężem porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dziecko przez każdego z małżonków w latach podatkowych objętych wnioskiem.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa uznać należy, że skoro w 2021 r. oraz do lutego 2022 r., kiedy to Pani córka uzyskała pełnoletność, wyłącznie Pani sprawowała faktycznie stałą władzę rodzicielską nad małoletnią wówczas córką `(...)`.., tj. zajmowała się Pani jej wychowywaniem i utrzymaniem, zapewniała jej wszystkie potrzeby, kupowała wszystkie niezbędne artykuły higieniczne, spożywcze, szkolne, jeździła do lekarza, na wakacje, zakupy, chodziła do niej na wywiadówki i towarzyszyła jej w każdej chwili życia, zawsze kiedy córka tego potrzebowała, podczas gdy ojciec dziecka nie utrzymuje kontaktów z córką, nie był nigdy z nią na wakacjach, zakupach, u lekarza, nie ponosi żadnych kosztów związanych z jej utrzymaniem, oprócz zasądzonych alimentów, to Pani przysługiwało za cały 2021 r. wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na córkę. Natomiast w odniesieniu do możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2022 r. będzie Pani przysługiwało prawo do tej ulgi w wymiarze, o którym mowa wyżej, za okres 2 miesięcy 2022 r., tj. za miesiące od stycznia do ukończenia przez Pani córkę 18 roku życia włącznie z tym miesiącem, w którym Pani córka skończyła 18 lat i przestaje być małoletnim (w tym momencie ustaje władza rodzicielska), czyli w przedmiotowej sprawie – do lutego 2022 r.

Zatem, w tej części Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii możliwości skorzystania przez Panią w całości z ulgi prorodzinnej na córkę, po osiągnięciu przez Pani córkę osiemnastego roku życia, zauważyć należy, że jak wskazano wyżej – jednym z wymogów warunkujących dokonywanie odliczeń w ramach omawianej ulgi jest utrzymywanie pełnoletniego dziecka w związku z wykonywaniem, nawet przymusowo, obowiązku alimentacyjnego.

Z przedstawionego przez Panią opisu sprawy wynika, że od około dwóch lat otrzymuje Pani alimenty od ojca Pani córki. Zatem, skoro Pani były mąż w 2022 r. uiszczał i uiszcza w dalszym ciągu na córkę alimenty – to wykonywał i wykonuje wobec niej w ograniczonym stopniu obowiązek alimentacyjny.

Zatem, prawo do ulgi prorodzinnej będzie przysługiwało obojgu rodzicom, tj. Pani i Pani byłemu mężowi, na córkę od marca 2022 r. (od miesiąca następnego po miesiącu uzyskania przez córkę pełnoletności), z uwagi na pełnienie obowiązku alimentacyjnego przez obojga rodziców.

Jak wynika z treści wniosku, nie zawierała Pani porozumienia z ojcem córki w sprawie wysokości podziału przysługującego odliczenia z tytułu ulgi prorodzinnej za 2021 r. oraz lata przyszłe.

Zatem, za okres od marca 2022 r. do ukończenia przez Pani córkę 25 roku życia i uczącą się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, która w poszczególnym roku podatkowym nie uzyska dochodów, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 240), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego, będzie przysługiwało Pani odliczenie w wysokości 50% kwoty ulgi za każdy miesiąc na pełnoletnią córkę, o ile nie zmieni się przedstawiony we wniosku stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Zatem, Pani stanowisko w części, w której wskazała Pani, że należy się Pani prawo odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę w całości do czasu ukończenia przez córkę 25 roku życia, zakończenia nauki lub podjęcia pracy zarobkowej, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pani byłego męża).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili