0112-KDIL2-1.4011.794.2022.1.DJ
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście refundacji przez pracodawcę kosztów zakupu okularów korygujących wzrok pracownika. Organ podatkowy potwierdził, że zasadniczo taka refundacja stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, który korzysta ze zwolnienia od podatku. Jednak w przypadku, gdy pracownik ponownie ubiega się o refundację na podstawie tego samego zaświadczenia lekarskiego, bez wykazania zmiany stanu zdrowia, refundacja ta nie korzysta ze zwolnienia i stanowi przychód podlegający opodatkowaniu. Organ wskazał, że pracodawca jako płatnik ma obowiązek pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od wartości tej refundacji.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnili go Państwo pismem z 24 października 2022 r. (wpływ 24 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jako pracodawca zgodnie z przepisami prawa kieruje pracowników na obowiązkowe badania lekarskie (wstępne, okresowe, kontrolne), które mają potwierdzić zdolność pracownika do wykonywania pracy na danym stanowisku. Jeżeli wyniki badania okulistycznego wykażą potrzebę używania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, to pracodawca zapewnia okulary zgodnie z § 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973).
Na podstawie wewnętrznego regulaminu określającego zasady zakupu okularów korygujących wzrok pracownikom zatrudnionym przy obsłudze komputera - kwota dofinansowania do zakupu okularów następuje co dwa lata do wysokości (…) zł. Zgodnie z (…) obowiązującej procedury „częstotliwość kierowania pracowników na badania okulistyczne w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej jest określana przez lekarza medycyny pracy”. Natomiast w ust. (…) wskazano, że „w uzasadnionym przypadku poświadczonym przez lekarza okulistę lub optometrystę znaczącej zmiany (pogorszenia/polepszenia) wzroku, które powoduje konieczność wymiany okularów korygujących wzrok w okresie wcześniejszym niż ustalony przez lekarza termin badania okresowego, pracownik może zwrócić się do pracodawcy z uzasadnionym pisemnym wnioskiem o wypłatę dofinansowania z zastrzeżeniem, że dofinansowanie może nastąpić nie wcześniej niż po 2 latach od ostatniego dofinansowania”. Ww. kwota jest zwolniona z podatku dochodowego na podstawie § 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.).
Pytanie
-
Czy na podstawie orzeczenia lekarza medycyny pracy, potwierdzającego zdolność do pracy na okres 4 lat, gdzie wydano zalecenie pracy przy komputerze w okularach korygujących wzrok, w sytuacji gdy pracownik dwukrotnie występuje o dofinansowanie zakupu okularów w okresie ważności orzeczenia (zgodnie z obowiązującym w jednostce regulaminem kwota dofinansowania do zakupów okularów następuje co dwa lata do wysokości (…) zł), może skorzystać dwukrotnie z wolnej od podatku refundacji zakupu okularów korygujących wzrok?
-
Czy jeśli pracownik po dwóch latach wystąpił ponownie o refundację wydatków związanych z okularami korekcyjnymi na podstawie tego samego zaświadczenia lekarskiego medycyny pracy, to kwota dofinansowania do zakupu okularów korygujących wypłacona pracownikowi na podstawie tego samego aktualnego zaświadczenia lekarskiego stanowi przychód pracownika i podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.)?
Państwa stanowisko w sprawie
Jeżeli pracownik po dwóch latach wystąpił ponownie o refundację wydatków związanych z okularami korekcyjnymi na podstawie tego samego zaświadczenia lekarskiego medycyny pracy, to kwota dofinansowania do zakupu okularów korygujących wzrok wypłacona pracownikowi na podstawie tego samego zaświadczenia lekarskiego stanowi przychód pracownika i podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art.25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W świetle art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.
Ponadto, należy wskazać, że w myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ,,zakładami pracy'', są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Jak wynika z art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1510 ze zm.) oraz § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu opieki profilaktycznej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 2067 ze zm.):
Rozporządzenie określa zakres wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich pracowników, o których mowa w art. 229 § 1, 2 i 5 Kodeksu pracy, zwanych dalej ,,badaniami profilaktycznymi’’, tryb ich przeprowadzania oraz sposób dokumentowania i kontroli tych badań.
Natomiast § 4 ww. rozporządzenia wskazuje:
1. Badanie profilaktyczne przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.
1a. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje osoba kierowana na badania.
2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
-
określenie rodzaju badania profilaktycznego, jakie ma być wykonane;
-
w przypadku osób przyjmowanych do pracy lub pracowników przenoszonych na inne stanowiska pracy - określenie stanowiska pracy, na którym osoba ta ma być zatrudniona; w tym przypadku pracodawca może wskazać w skierowaniu dwa lub więcej stanowisk pracy, w kolejności odpowiadającej potrzebom zakładu;
-
w przypadku pracowników - określenie stanowiska pracy, na którym pracownik jest zatrudniony;
-
opis warunków pracy uwzględniający informacje o występowaniu na stanowisku lub stanowiskach pracy, o których mowa w pkt 2 i 3, czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub czynników uciążliwych i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy, z podaniem wielkości narażenia oraz aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach.
3. Wzór skierowania na badania lekarskie stanowi załącznik nr 3a do rozporządzenia.
Na podstawie art. 2376 § 1 Kodeksu pracy:
Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.
Według § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz.U. 1998 r. Nr 148 poz. 973):
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
Następnie § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi:
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.
Formę zapewnienia okularów korygujących wzrok określa pracodawca. Istotne jest, aby pracownik został zaopatrzony w okulary lub soczewki kontaktowe zgodnie z § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia.
Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, zauważyć należy, że pracodawca – kierując pracownika na badanie lekarskie w oparciu, o które zostało wydane zaświadczenie stwierdzające konieczność używania okularów korygujących wzrok – wywiązał się z ciążących na nim obowiązków.
Zauważyć ponadto należy, że niewątpliwie, np. pogorszenie/polepszenie wzroku pracownika należy traktować jako zmianę jego stanu zdrowia, uzasadniającą konieczność wcześniejszego, niż wymagałoby to z obowiązującego zaświadczenia lekarskiego, przeprowadzenia badania lekarskiego.
Podkreślenia wymaga fakt, że brak jest w ww. przepisach regulacji, która ograniczałaby prawo pracodawcy do skierowania pracownika na badania w sytuacji, gdy formalnie zachowuje jeszcze ważność wydane uprzednio zaświadczenie lekarskie. Przeciwnie, biorąc pod uwagę ciążący na pracodawcy generalny obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, zgłoszenie pracodawcy przez pracownika pogorszenia/polepszenia stanu zdrowia, powinno skłonić pracodawcę do skierowania pracownika na badania profilaktyczne.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 grudnia 2002 r. (I PK 44/02, OSNP 2004/12/209) wskazał że „aktualnym orzeczeniem lekarskim jest orzeczenie stwierdzające stan zdrowia pracownika w dacie której ma być dopuszczony do pracy. Zachowuje ono aktualność w okresie w nim wymienionym, jednak staje się nieaktualne w przypadku wystąpienia w tym okresie zdarzeń, które mogą wskazywać na zmianę stanu zdrowia pracownika.”
Tymczasem, z analizy sprawy nie wynika, żeby pracownik ponownie wystąpił z wnioskiem o skierowanie na badanie lekarskie, a tylko to mogłoby potwierdzić pogorszenie/polepszenie stanu zdrowia pracownika co w konsekwencji uzasadniałoby realizację ciążącego na pracodawcy obowiązku refundacji kosztów wymiany okularów. Z analizy sprawy można wywieść, że pracownik wystąpił ponownie o refundację wydatków związanych z okularami korekcyjnymi na podstawie tego samego zaświadczenia lekarskiego. Powyższe uprawnia zatem do postawienia tezy, że to samo zaświadczenie lekarskie nie może potwierdzić zmiany, tj. pogorszenia/polepszenia stanu zdrowia pracownika (w niniejszej sprawie pogorszenia/polepszenia wzroku pracownika), a tym samym uprawniać do zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Reasumując, stwierdzić należy, że co do zasady refundacja przez Państwa poniesionych i udokumentowanych przez pracownika kosztów zakupu okularów korygujących wzrok, stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, który korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy. Jednakże, nie stanowi postawy do zastosowania ww. zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych refundacja poniesionych wydatków dokonana ponownie na podstawie tego samego zaświadczenia lekarskiego.
W konsekwencji, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym kwota dofinansowania do zakupu okularów korygujących wzrok wypłacona pracownikowi na podstawie tego samego zaświadczenia lekarskiego stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy w myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, od wartości ww. świadczenia jako przychodu pracownika ze stosunku pracy, powinni Państwo – jako płatnik – pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
· stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
· zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA.
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili