Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismem z 8 sierpnia 2022 r. (wpływ 8 sierpnia 2022 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 września 2022 r. (wpływ 3 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzenia przyszłego

Od 9 lutego 2009 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej ujawnionym w CEIDG jest działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01 Z). Nie zatrudnia Pan pracowników na żadnej podstawie prawnej. Ponosi Pan pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie usługi i samodzielnie ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności. Nie wykonuje Pan czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zleceniodawcę. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)).

Nie posiada Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.). Nie prowadzi Pan działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani na terenie objętym decyzją o wsparciu nowej inwestycji.

Podlega Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. W roku 2022 opodatkowywał Pan swoje dochody z działalności gospodarczej na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego. W latach 2019-2021 prowadził Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów i opodatkowywał swoje dochody podatkiem liniowym. Przewiduje Pan powrót do opodatkowania na zasadach podatku liniowego w roku 2023.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej przez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o PIT. W szczególności nie posiada Pan za granicą żadnej stałej placówki ani wyznaczonej osoby działającej w Pana imieniu i na Pana rzecz za granicą.

Model działalności:

Świadczy Pan usługi programistyczne samodzielnie, bez pomocy pracowników lub innych zleceniobiorców (podwykonawców). Usługi programistyczne świadczone są na rzecz jednego podmiotu (dalej: Klient). Klientem jest spółka będąca niemieckim rezydentem podatkowym (…). Podstawą Pana współpracy z Klientem jest umowa o świadczenie usług podpisana drogą elektroniczną przy użyciu aplikacji (…). Do Umowy o świadczenie usług mają zastosowanie przepisy prawa niemieckiego (zastosowana forma umowy jest wystarczająca do skutecznego przeniesienia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego według prawa niemieckiego).

Zgodnie z Umową jej przedmiotem są usługi polegające na rozwoju oprogramowania komputerowego przeznaczonego do (…).

W ramach zawartej z Klientem umowy przenosi Pan na rzecz Klienta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania, za co otrzymuje Pan wynagrodzenie. Dotyczy to wszelkich majątkowych praw autorskich wytworzonych w związku z realizacją usług programistycznych, w tym również praw autorskich wytworzonych w związku z rozwijaniem oprogramowania. Klauzula przeniesienia majątkowych praw autorskich została zawarta w umowie z uwzględnieniem wszystkich wymagań warunkujących jej ważność i skuteczność, w szczególności z uwzględnieniem wymogów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W Umowie uregulowano zakaz konkurencji. Zakaz konkurencji obowiązuje w okresie trwania umowy oraz 2 lata od dnia rozwiązania umowy. Zakresem zakazu konkurencji objęte są wyłącznie usługi świadczone na rzecz kontrahentów Klienta i usługi identyczne jak świadczone na podstawie Umowy. W innych przypadkach nie jest natomiast wyłączona możliwość świadczenia usług programistycznych w ramach Pana własnej działalności gospodarczej. Tym samym, potencjalnie mógłby Pan świadczyć usługi programistyczne również na rzecz innych kontrahentów.

Pana działalność polega przede wszystkim na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego służącego do realizacji zadań związanych z (…). Uczestniczy Pan w realizacji dwóch projektów:

1. rozwój już istniejącej aplikacji (…);

2. budowa od podstaw nowego systemu (…).

Pana prace nad programem komputerowym obejmują m.in. fazę koncepcyjną, tj. opracowanie przez Pana koncepcji wdrożenia określonych funkcji bądź algorytmów, a następnie fazę kodowania polegającą na napisaniu kodu źródłowego aplikacji w oparciu o wiedzę, doświadczenie i umiejętności z zakresu IT (wiedza z zakresu informatyki, umiejętności programistyczne) oraz z wykorzystaniem szczególnej wiedzy dotyczącej budowy i funkcjonowania (…). Pana praca nad opisanym oprogramowaniem jest równoznaczna z tworzeniem kodu źródłowego stanowiącego ciąg instrukcji wyrażony w języku programowania.

Podstawą wykonywania prac rozwojowych jest wspomniana wyżej umowa współpracy zawarta z Klientem. Klient nie udziela Panu odrębnej licencji wyłącznej w celu wykonania takich prac, jest to bowiem zbędne. W zakresie, w jakim prowadzi Pan prace polegające na modyfikacji już istniejącego oprogramowania, majątkowe prawa autorskie do modyfikowanego (rozwijanego) oprogramowania posiada Klient. Oznacza to, że w momencie przystąpienia do prac programistycznych prawa autorskie do programu przysługują Klientowi, jednak podejmuje Pan swoje działania za zgodą Klienta (na jego zlecenie). W efekcie tych działań powstają rozwinięte i ulepszone części oprogramowania (kody źródłowe), które stanowią samodzielny przedmiot ochrony, tj. program komputerowy w rozumieniu art. 74 Ustawy o prawie autorskim. Prawa autorskie do nowych (a także ulepszonych) części oprogramowania z mocy prawa przysługują Panu i przenosi je Pan w całości w zamian za wynagrodzenie na rzecz Klienta na podstawie zawartej umowy.

Opisane oprogramowanie jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a więc stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, ze zm. dalej: Ustawa o prawie autorskim).

W niektórych przypadkach prace nad konkretnym programem komputerowym mogą być realizowane przez Pana wspólnie z innymi programistami. W takim przypadku, jeżeli Pan oraz inni programiści wspólnie realizują określone rozwiązanie, możliwa jest sytuacja, w której majątkowe prawa autorskie do stworzonego programu komputerowego przysługują wspólnie Panu oraz innym współpracującym w ramach danego projektu programistom, zgodnie z art. 9 Ustawy o prawie autorskim. W takim przypadku przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego w części w jakiej przysługują Panu następuje na podstawie opisanej wyżej umowy w ramach wynagrodzenia określonego w tej umowie.

Tworzone i współtworzone przez Pana oprogramowanie jest na tyle innowacyjne, że istotnie wyróżnia się spośród innych rozwiązań dostępnych na rynku. Oprogramowanie wyróżnia się m.in. zastosowanymi technologiami (wpływającymi m.in. na wydajność aplikacji, stabilność jej działania), dostosowaniem do indywidualnych wymagań zleceniodawcy, automatyzacją wielu procesów. Wytwarza, rozwija i ulepsza Pan autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych. Tworzone przez Pana oprogramowanie służy realizacji nowych funkcji (…) lub ulepszeniu już istniejących funkcji (…).

Wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego:

Prawa autorskie do nowych (a także ulepszonych) części oprogramowania z mocy prawa przysługują Panu i przenosi je Pan w całości w zamian za wynagrodzenie na rzecz Klienta na podstawie Umowy. Umowa określa dzienną stawkę wynagrodzenia. Jednocześnie w umowie wskazano, że 10% wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za stosowanie się do zakazu konkurencji. Wynagrodzenie wypłacane jest zgodnie z Umową tylko w przypadku faktycznego dostarczenia przedmiotu świadczonych usług.

Mając na uwadze fakt, że cała Pana działalność w ramach Umowy polega na tworzeniu oprogramowania i przenoszeniu praw autorskich do tego oprogramowania (co jest kluczową częścią Umowy), 90% wynagrodzenia otrzymywanego na podstawie Umowy (tj. bez części należnej za przestrzeganie zakazu konkurencji) kwalifikowana jest przez Pana jako wynagrodzenie za sprzedaż majątkowych praw autorskich do programów komputerowych.

Działalność badawczo-rozwojowa:

Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Pana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany – zgodnie z przyjętą metodyką prac programistycznych), w z góry określonym celu, według ustalonego harmonogramu i terminów realizacji, w ramach codziennej pracy. Nie są to czynności o jedynie rutynowym czy okresowym charakterze. Podejmuje Pan swoją twórczą i systematyczną działalność w celu wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (tworzona jest nowa funkcjonalność, również w wyniku rozwijania oprogramowania). Wykorzystuje Pan wiedzę i umiejętności przede wszystkim z zakresu IT oraz programowania (znajomość języków programowania, metodologii programowania, działania algorytmów, zasad przetwarzania danych itp.), ale także wiedzę z zakresu (…). W efekcie wykorzystania tej wiedzy w Pana działalności powstaje nowe (oryginalne) oprogramowanie. Prowadzone są również prace polegające na rozwoju już istniejącego oprogramowania, które to prace prowadzą do poprawy użyteczności i funkcjonalności istniejącego oprogramowania. Innymi słowy w wyniku wykorzystania i łączenia aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności tworzone są nowe lub ulepszone produkty i usługi.

W związku z powyższym, oprogramowanie jest wytwarzane w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ewidencja IP BOX:

Prowadzi Pan na bieżąco ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja jest prowadzona od 1 stycznia 2020 r. i obejmuje oprogramowanie tworzone od tej daty w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Ewidencja ta jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo IP oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jako przychody w ewidencji ujmowane są kwoty wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich określone w opisany wyżej sposób.

W ramach prowadzonej działalności ponosi Pan koszty uzyskania przychodu, które dotyczą zarówno działalności, z której dochody kwalifikują się do preferencji IP BOX jak i z innych tytułów (zakaz konkurencji). Tego rodzaju koszty (Koszty Wspólne) uwzględnia Pan stosownie do proporcji przychodów kwalifikujących się do preferencji IP BOX i pozostałych (90%/10%). Dotyczy to m.in. składek na ubezpieczenia społeczne.

Nie nabywa Pan wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej od innych podmiotów.

W opisanym stanie faktycznym, zamierza Pan rozliczyć osiągane dochody z wykorzystaniem ulgi IP BOX, przy czym dochody za lata 2020, 2021 będą rozliczone w drodze korekty złożonych już deklaracji, za rok 2023 w terminowej deklaracji, jeżeli opisany stan faktyczny i prawny nie ulegnie istotnym zmianom.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku doprecyzował Pan opis sprawy o następujące informacje.

Usługi były wykonywane w Polsce.

Stwierdzenie, że prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową jest elementem niebudzącego wątpliwości stanu faktycznego.

Efekty Pana prac zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowani” oraz „części oprogramowania”.

Oprogramowanie tworzone przez Pana zawsze jest utworem w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a) zawsze odznacza się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b) nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c) nie jest jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

Oprogramowanie oraz części oprogramowania, które przenosił Pan na klienta zawsze były efektem prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prowadzonych przez Pana. Prowadził Pan prace rozwojowe do wytworzenia każdego oprogramowania oraz części oprogramowania będących efektem Pana prac.

Klient posiada stały wgląd w prace programistyczne realizowane przez Pana. W dedykowanym do tego celu systemie można określić kody źródłowe (programy komputerowe) tworzone przez Pana. Przeniesienie praw autorskich następuje na podstawie umowy, a potwierdzeniem – poza faktem wykonania programów – jest wystawienie faktury przez Pana i zapłata przez Klienta.

W sytuacji, gdy oprogramowanie/program komputerowy był wytwarzany wspólnie z innymi programistami, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana było oprogramowanie/program komputerowy podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; w ramach oceny prawnej należy bowiem wskazać, że programem komputerowym jest samodzielny fragment kodu źródłowego, nawet jeżeli jest on łączony na dalszym etapie z fragmentami kodu tworzonymi przez innych programistów tworząc również program komputerowy. Wyjaśnić też należy że współpraca z innymi programistami służy głównie zapewnieniu możliwości współdziałania kodu tworzonego przez Pana z programami tworzonymi przez innych programistów.

Podstawą przeniesienia majątkowych praw autorskich w każdym przypadku jest wyłącznie umowa zawarta pomiędzy Panem a kontrahentem. Efekt Pana prac zawsze daje się wyodrębnić i przenosi Pan prawa wyłącznie do stworzonych przez siebie programów komputerowych (kodu źródłowego).

Umowa określa wynagrodzenie w następujący sposób (opisany we wniosku): 90% wynagrodzenia za świadczenie usług programistycznych, tj. prace nad oprogramowaniem i przeniesienie majątkowych praw autorskich do tego oprogramowania i 10% wynagrodzenia za przestrzeganie zakazu konkurencji. Wynagrodzenie jest określone tak w każdym przypadku – zawsze Pan przenosi bowiem prawa wyłącznie do stworzonych przez siebie programów (fragmentów kodu źródłowego).

Podstawą przeniesienia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego zawsze jest umowa zawarta pomiędzy Panem a Pana Klientem. Dotyczy to również sytuacji gdy program powstaje we współpracy z innymi programistami, ponieważ również w takim przypadku przenosi Pan prawa autorskie tylko do programów stworzonych przez siebie. Współpraca z innymi programistami jest bowiem niezbędna do zapewnienia współdziałania programu stworzonego przez Pana z programami stworzonymi przez innych programistów.

Wystawia Pan na rzecz klienta faktury. Na fakturach nie jest wyodrębnione wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac. Wysokość wynagrodzenia jest określona w umowie tak jak wskazano we wniosku i w Pana ocenie nie jest konieczne wyodrębnianie poszczególnych pozycji wynagrodzenia na fakturze.

Nie prowadzi Pan ewidencji innych niż wymagane przez przepisy prawa podatkowego. Wyodrębnienie poszczególnych pozycji wynagrodzenia jest możliwe na podstawie umowy zawartej pomiędzy Panem a Pana Klientem.

Pytanie

Czy dochody uzyskane z opisanej Pana działalności w części stanowiącej opisane wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych, mogą zostać opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT w rozliczeniu podatkowym za rok 2020, 2021 i – w przypadku wyboru na rok 2023 opodatkowania na zasadach podatku liniowego – za rok 2023?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w opisanym stanie faktycznym ma Pan prawo do skorzystania z preferencji IP BOX.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw IP wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pana zdaniem, spełnia Pan wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw IP, ponieważ:

a) uzyskuje Pan dochód z praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych);

b) prawa autorskie do programów komputerowych są wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym są to prawa kwalifikowane (kwalifikowane prawa IP);

c) uzyskiwany przez Pana dochód pochodzi ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

d) ustalenie Pana dochodu (straty) z poszczególnych kwalifikowanych praw IP jest możliwe na podstawie odrębnej ewidencji.

Ad. a)

Pana zdaniem, wykonywane przez Pana czynności programistyczne prowadzą i będą prowadzić do powstania programu komputerowego określonego w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i nast. Ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 Ustawy o prawie autorskim, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, a ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Prawa autorskie przysługują z mocy prawa twórcy, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 17 Ustawy o prawie autorskim). Również zatem w przypadku prac rozwojowych i modyfikacji dokonywanych na już istniejącym oprogramowaniu, jeżeli wprowadzane zmiany same w sobie mają charakter twórczy, to prowadzą do powstania majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Również w tym wypadku prawa te przysługują twórcy, tj. osobie wprowadzającej modyfikacje i rozwijającej oprogramowanie. Potwierdza to literalne brzmienie art. 74 ust. 4 pkt 2 Ustawy o prawie autorskim, zgodnie z którym zmiany wprowadzane w programie komputerowym wprawdzie wymagają zgody osoby dysponującej prawami autorskimi do programu (taką zgodę Pan posiada, wszak swoje prace wykonuje Pan na zlecenie Klienta), ale jednocześnie są one dokonywane „z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała”. Takie działania prowadzą do powstania tzw. zależnych praw autorskich.

Na gruncie przepisów podatkowych, w tym przepisów o IP BOX, nie ma definicji programu komputerowego. Nie ma również innej regulacji prawnej, która definiuje program komputerowy. Wobec tego należy posłużyć się definicjami programu komputerowego, które są sformułowane w źródłach innych niż przepisy prawa.

Zgodnie ze słownikowym znaczeniem, program komputerowy jest to „ciąg instrukcji napisanych w języku zrozumiałym dla komputera”. Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Program komputerowy jest też definiowany jako porządkowany ciąg instrukcji zapisanych w określonym języku lub językach programowania, przeznaczony do przetwarzania przez komputer (D. Czajka, Ochrona praw twórców i producentów, Warszawa 2010, s. 80). Zgodnie natomiast z definicją przyjętą przez WIPO program komputerowy jest zbiorem instrukcji, które po utrwaleniu na nośniku i automatycznym przetłumaczeniu na język zrozumiały dla maszyny powodują, że maszyna ma zdolność do wykonywania danej funkcji lub celu (WIPO Model Provision on the Protection of Computer Software). Szerokie rozumienie programu komputerowego jest zgodne z podejściem wyrażonym raporcie OECD BEPS Plan Działania nr 5, który stanowi istotny kontekst dla przepisów o uldze IP BOX.

W związku z powyższym, w Pana ocenie, skoro tworzone przez Pana oprogramowanie stanowi ciąg instrukcji wyrażony w języku programowania zrozumiałym dla komputera, to stanowi ono program komputerowy podlegający ochronie jako przedmiot praw autorskich.

Ad. b)

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Pana zdaniem, prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej – prace rozwojowe.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Pana polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Pana stronie. Oprogramowanie tworzone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi więc oryginalny wytwór Pana twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, usługi wykonywane przez Pana obejmują zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (…) i procesów (…).

Po trzecie, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania mają miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym:

a) podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) – prace nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój. Prace są prowadzone według ustalanego harmonogramu i terminów realizacji;

b) podejmowanej w celu wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Każdorazowo tworzenie nowego oprogramowania wymaga zastosowania wiedzy z zakresu IT. Przystępując do nowego projektu tworzy Pan oprogramowanie w oparciu o posiadaną wiedzę oraz doświadczenie z dziedziny IT.

Ad. c)

Przenosi Pan na Klienta całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu (w wysokości określonej umową), a zatem – w Pana ocenie Wnioskodawcy – osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa IP uwzględnionego w cenie usługi, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich zostało określone w umownym wynagrodzeniu otrzymywanym przez Pana.

Ad. d)

Na bieżąco prowadzi Pan odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Na podstawie tak prowadzonej ewidencji jest możliwe:

a) wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa IP,

b) ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo IP,

c) wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo IP – w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Podsumowując – w przedstawionym stanie faktycznym, dochody w części stanowiącej wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych (tj. w części stanowiącej 90% wypłacanego na podstawie Umowy wynagrodzenia) mogą zostać opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie bowiem do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Według art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazujemy także, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podkreślamy także, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej − oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. –Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Z opisu sprawy zaprezentowanego w treści wniosku wynika, że w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej tworzy Pan, rozwija i ulepsza programy komputerowe.

Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opisane oprogramowanie jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Wskazał Pan, że oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny, w z góry określonym celu, według ustalonego harmonogramu i terminów realizacji, w ramach codziennej pracy. Nie są to czynności o jedynie rutynowym czy okresowym charakterze. Podejmuje Pan swoją twórczą i systematyczną działalność w celu wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (tworzona jest nowa funkcjonalność, również w wyniku rozwijania oprogramowania).

Wytwarzane przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania utworów – efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, utworami, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych oprogramowań. W związku z tym autorskie prawo do programu komputerowego stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, ponieważ programy komputerowe zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej i podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

Przenosi Pan majątkowe prawa autorskie do powstałych programów komputerowych i osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jak wyraźnie Pan wskazał we wniosku – przenosi Pan na Klienta w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, osiąga Pan zatem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 90% otrzymywanego przez Pana wynagrodzenia dotyczy prac nad oprogramowaniem i przeniesienia majątkowych praw autorskich do tego oprogramowania.

Prowadzi Pan od 1 stycznia 2020 r. na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde wyżej wymienione prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Pana oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% dochodów z tego tytułu, osiągniętych w latach 2020-2021 oraz – w przypadku wyboru na rok 2023 opodatkowania na zasadach podatku liniowego – również w 2023 r., o ile sposób prowadzenia działalności w zakresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie ulegnie zmianie.

Przy czym, należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz Klienta, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, które przenosi Pan na rzecz Klienta.

Podsumowując, może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów osiągniętych ze sprzedaży praw autorskich do opisanego we wniosku oprogramowania. Z ulgi tej może Pan skorzystać za 2020 r. i 2021 r. W przypadku wyboru na 2023 r. opodatkowania na zasadach ogólnych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniu za 2023 r.

Dodatkowe informacje

Kwestia dotycząca prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej nie była przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element opisu stanu faktycznego.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na opisie sprawy przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwerm systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).