0115-KDWT.4011.614.2022.2.MS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 sierpnia 2022 r. (data wpływu 25 sierpnia 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 17 maja 2021 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą A. Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem liniowym. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Wnioskodawca, na podstawie zawartej umowy o współpracę ze spółką mającą siedzibę w Polsce (dalej: Spółka), świadczy usługi programistyczne polegające na tworzeniu lub współtworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już istniejących programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, w ramach umowy łączącej go ze Spółką ponosi odpowiedzialność za świadczone przez siebie usługi i ich rezultaty jedynie wobec Spółki, (jako partnera biznesowego Spółki), która jest odpowiedzialna przed osobami trzecimi. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie prowadził (i nie będzie) prowadzić badań naukowych, natomiast realizuje prace rozwojowe i działalność badawczo-rozwojową, nieprzerwanie od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. od dnia 17 maja 2021 r. Prace rozwojowe obejmują pisanie kodów źródłowych/fragmentów kodów źródłowych, czyli tworzenie lub współtworzenie programów komputerowych lub ich części.

Działalność Wnioskodawcy charakteryzuje indywidualność i samodzielność, jest ona podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca, co do zasady, jest członkiem działających w ramach Spółki zespołów skupiających programistów oraz specjalistów innych dziedzin, koniecznych do stworzenia programu komputerowego. W ramach udziału w zespole Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego programów komputerowych. W zależności od przyjętego przez dany zespół w pracach nad danym programem podziału ról i obowiązków, Wnioskodawca odpowiada za tworzenie kodu źródłowego, odpowiedzialnego za różne obszary lub funkcjonalności programu. Wskutek łączenia na poszczególnych etapach, efektów pracy członków zespołu, w tym innych programistów, powstaje program komputerowy w kształcie ustalonym ze Spółką/klientem Spółki.

Powyższe czynności Wnioskodawca wykonuje w ramach realizacji projektów (dalej: Projekty).

Realizacja Projektów nie stanowi (i nie będzie stanowić) rutynowych i okresowych zmian – są to (i będą w przyszłości) czynności związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności (w zakresie narzędzi informatycznych/oprogramowania) do tworzenia zupełnie nowych lub ulepszonych programów komputerowych. Programy komputerowe jako efekt realizacji Projektów stanowią (i będą stanowić) przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze.

Wnioskodawca realizuje Projekty w ramach prowadzonej przez siebie działalności rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Działalność Wnioskodawcy w ramach realizacji Projektów ma następujące cechy:

‒ tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe mają (i będą miały) charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa;

‒ tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są (i będą) nowe i oryginalne w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa;

‒ prace nad danym programem komputerowym są (i będą) odpowiednio ewidencjonowane przy wykorzystaniu stosownego, programu komputerowego;

‒ proces tworzenia przez Wnioskodawcę kodu źródłowego wymaga (i będzie wymagał) określonych działań kreatywnych i nie stanowi (nie będzie stanowił) mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

‒ Wnioskodawca wykorzystuje (i będzie wykorzystywał) do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych swoją wiedzę oraz doświadczenie, umiejętności i kompetencje;

‒ działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma (i będzie mieć) charakter ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę.

Efektem pracy Wnioskodawcy jest (i będzie w przyszłości) wytworzenie (ewentualnie rozwinięcie, ulepszenie lub zmodyfikowanie) programu komputerowego, który jako utwór podlega ochronie prawnoautorskiej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (w tym na zasadzie współautorstwa, o którym mowa w art. 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Wnioskodawca prowadził (i będzie) prowadzić odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego.

Przez program komputerowy należy rozumieć kod źródłowy, aplikację, które są przedmiotem ochrony prawa autorskiego i podlegają ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim prawach pokrewnych.

Proces tworzenia programu komputerowego jest procesem płynnym i dynamicznym, prowadzonym w oparciu o określoną metodologię. Przydział zadań odbywa się na bieżąco, w zależności od charakteru zadania. W przydziale zadań biorą udział wszyscy członkowie zespołu. Niemniej jednak zawsze jest tak, że Wnioskodawca jest twórcą - czasem wyłącznym, czasem zaś na zasadach współautorstwa (por. art. 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) programu komputerowego wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w toku tego procesu. Wnioskodawca prowadzi, choć nie zawsze, pracę w zespole programistów. Zarówno w przypadku pracy w zespole, jak i pracy poza zespołem, klient zleca każdemu z uczestników procesu (w tym Wnioskodawcy), na podstawie odrębnej umowy zawartej z każdym z nich z osobna, wytworzenie kodu źródłowego/fragmentu kodu źródłowego - i każdy (w tym Wnioskodawcy) na tej podstawie, w ramach bezpośrednio własnej prowadzonej działalności tworzy/rozwija/ulepsza lub modyfikuje program komputerowy. Program komputerowy stanowi przedmiot praw autorskich, w tym przysługujących Wnioskodawcy, a prawa te stanowią u niego odrębny przedmiot obrotu, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W sytuacji łączenia się efektów pracy Wnioskodawcy z efektami prac innych programistów nie dochodziło (i nie będzie) dochodzić do zawarcia wspólnej umowy między współautorami a klientem, tylko każdy ze współautorów przenosi prawa samodzielnie na podstawie umowy pomiędzy sobą jako autorem a klientem.

W zakresie prowadzonej działalności:

- działalność wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach zespołu, jak i poza nim jest działalnością badawczo-rozwojową;

- efektem pracy Wnioskodawcy jest program komputerowy bądź jego część, która w połączeniu z innymi fragmentami tworzy program komputerowy. Wnioskodawca jest autorem (twórcą) programu komputerowego samodzielnie bądź na zasadzie współautorstwa;

- efekty prac w postaci kodów źródłowych programów komputerowych bądź ich części są chronione prawem autorskim na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych stworzonych, rozwiniętych, ulepszonych lub zmodyfikowanych w wykonaniu przez niego usług programistycznych, jak i do wytworzonej części/fragmentu takich programów opisanych powyżej. Prawa te przysługują Wnioskodawcy jako twórcy lub współtwórcy programów (aplikacji) komputerowych. Wnioskodawca samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone mu zadania, tj. wytwarza programy komputerowe lub ich części i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych programistów. Jest autorem i właścicielem wytworzonych programów komputerowych lub ich części (kodów źródłowych), stanowiących autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, które są następnie przenoszone na Spółkę (kontrahenta). W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę za wynagrodzeniem określonym w umowie całość służących mu autorskich praw majątkowych do wspomnianych programów (aplikacji) komputerowych, co do zasady z chwilą ich wytworzenia.

Wnioskodawca wytwarza różnego rodzaju programy komputerowe/ich części. Dla przykładu można wskazać na:

1. aplikację w języku Java służącą jako backend dla systemu (`(...)`);

2. dodanie nowych funkcjonalności do biblioteki (`(...)`).

Umowa ze Spółką przewiduje podział wynagrodzenia:

1. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych;

2. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów innych niż programy komputerowe;

3. z tytułu świadczenia pozostałych usług.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie praw do programów komputerowych oraz za świadczenie usług programistycznych. Zamierza opodatkować dochód preferencyjną stawką podatkową za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Prawa są przenoszone na podstawie umowy. W umowie są zawarte regulacje wskazujące w jakim momencie dochodzi do przeniesienia prawa. Umowa wskazuje, iż przeniesienie następuje w momencie stworzenia jakichkolwiek utworów, co obejmuje także programy komputerowe. Umowa nie wymaga wykonania żadnej szczególnej czynności potwierdzającej, iż prawo to zostało przeniesione. W praktyce wytworzone przez Wnioskodawcę KPWI jest umieszczane w repozytorium kodów źródłowych.

Faktury wystawiane na Spółkę nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów, gdyż nie ma potrzeby dzielić faktury na dwie pozycje (nie ma takiego prawnego obowiązku) - kwota wynagrodzenia jest podzielona w umowie, zgodnie z ustaleniami stron poczynionymi w momencie zawierania tej umowy.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w sposób realizujący standardy wskazane w art. 30cb ustawy o PIT.

Ewidencja jest (i będzie) prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób zapewniający:

‒ ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oddzielnie;

‒ wyodrębnianie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każdy program komputerowy, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu (jeśli będzie to możliwe);

W przypadku, w którym Wnioskodawca nie będzie w stanie przyporządkować konkretnego kosztu do wytworzenia/ulepszenia/rozwoju danego programu komputerowego:

1. koszt ten zostanie przyporządkowany do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych według proporcji, tj. w stosunku łącznej wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych w danym okresie do wartości przychodów z działalności gospodarczej osiągniętych przez Wnioskodawcę łącznie w tymże okresie;

2. następnie część kosztu przypisaną w wyżej opisany sposób do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych (ogółem) w danym okresie, zostanie przyporządkowana do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do danego programu komputerowego według proporcji, tj. w stosunku łącznej wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do tego programu komputerowego w danym okresie do wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych osiągniętych przez Wnioskodawcę łącznie w tymże okresie.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję od 1 czerwca 2021 r., która obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi (lub będzie ponosił) w szczególności następujące koszty:

1. składki na ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) – wniosek dotyczy składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe) określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;

2. wyposażenie biurowe – chodzi o artykuły biurowe/papiernicze (tonery, papier do drukarki) oraz biurko, krzesło, lampkę biurkową, klawiaturę, myszkę, podkładki;

3. podróże służbowe – chodzi o koszty zakwaterowania w hotelu, koszty paliwa, biletów samolotowych/PKP/tramwajowych, opłaty za autostradę, przejazdy taksówką w trakcie podróży służbowej;

4. opłaty za księgowość – wniosek dotyczy wydatków na prowadzenie wymaganych prawem ewidencji podatkowych w sposób zgodny z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. Nie mieści się w nich koszt opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej;

5. doradztwo prawne lub podatkowe – chodzi o wydatki na weryfikację prawnoautorską efektów prac oraz generalnej obsługi prawnej - nie mieści się w nim koszt opłaty za interpretację indywidualną. Jest to koszt okazjonalny. ;

6. koszty szkoleń (podnoszenia kwalifikacji zawodowych) – chodzi o szkolenia branżowe, które mogą pomóc w realizacji zadań na rzecz klientów. Szkolenia będą dotyczyć programowania, będą mieć na celu poszerzenie moich umiejętności zawodowych;

7. koszty leasingu samochodu, naprawy, ubezpieczenia, paliwo – chodzi o raty leasingowe, wydatki na naprawę samochodu oraz koszty paliwa zużywanego w trakcie użytkowania tego samochodu.

8. za dostęp Internetu.

Ponoszone koszty służą całej działalności Wnioskodawcy (nie tylko B+R), przy czym zdecydowana większość działalności stanowi właśnie działalność badawczo-rozwojową, w ramach której wytwarzane są kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Poszczególne koszty, co do zasady, nie są bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwala na taką klasyfikację (przykładowo, wyposażenie jest wykorzystywane w różnych - wszystkich - projektach). Z tego względu wskazane we wniosku koszty są lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy.

Jeżeli charakter danego kosztu pozwala na bezpośrednie przyporządkowanie go do danego projektu, to koszt ten stanowi koszt tego projektu w całości (np. szkolenie nabyte na potrzeby tego danego projektu jest w całości jego kosztem). Kryterium przyporządkowania stanowi to czy dany wydatek jest wykorzystywany tylko w jednym projekcie (KPWI) czy też w kilku/wielu projektach.

Do Nexus zaliczane są te wydatki, które stanowią koszt podatkowy ustalony dla danego projektu.

W zakresie związku wskazanych wydatków z prowadzoną działalnością (wytwarzaniem KPWI) - poniesione koszty mają umożliwić powstanie/rozwinięcie/ulepszenie programów (KPWI) poprzez powiązanie:

‒ prawne – koszty składek ZUS są obowiązkiem prawnym i bez nich w ogóle programy komputerowe nie mogłyby legalnie powstawać. Analogicznie obowiązki rozliczeniowe związane z podatkami stąd referencja do kosztów księgowości;

‒ faktyczne – bez komputera z urządzeniami peryferyjnymi, czy biurka i wyposażenia biurowego niemożliwe byłoby pisanie kodu, a dostęp do internetu, telefonu jest niezbędny np. do komunikacji, przekazania efektów prac czy przechowywania ich w repozytorium w chmurze, testowaniu oprogramowania;

‒ jakościowe – uzyskiwanie najnowszej wiedzy na szkoleniu czy wykazanie się egzaminem lub certyfikatem często warunkuje możliwość otrzymania zlecenia na stworzenie konkretnego programu komputerowego;

‒ organizacyjne – stworzenie programu komputerowego wymaga spotkań z klientem przy pracy nad konkretnym rozwiązaniem, stąd koszty podróży służbowych, w tym leasingu nie byłyby poniesione, gdyby nie tworzenie konkretnego programu komputerowego;

‒ formalne – tworzenie programu komputerowego wymaga konsultacji prawnych w szczególności w zakresie prawa autorskiego, a także w zakresie spełniania wszelkich obowiązków prawnych i podatkowych, związanych w szczególności z powstawaniem i przenoszeniem praw autorskich.

Koszty mają, co do zasady, charakter ogólny, pośredni i są wykorzystywane przy wielu projektach (wytworzenie różnych KPWI).

Mogą się zdarzyć koszty związane z konkretnym KPWI, takie jak zakup oprogramowania na potrzeby wytworzenia konkretnego programu komputerowego, konkretna podróż służbowa w ramach danego projektu, koszty szkolenia jeśli będzie wykupione pod określony projekt.

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie organu: „czy w ramach pierwszego pytania oczekuje Pan oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej i zdarzeniu przyszłym Pana prawa do „programów komputerowych”, o których mowa w Pana pytaniu, może uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof?”

Wnioskodawca odpowiedział twierdząco.

W uzupełnieniu wyjaśniono, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prowadzona działalność jest działalnością obejmującą prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Działalność badawczo-rozwojową oraz prace rozwojowe w ramach tej działalności Wnioskodawca prowadzi od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 17 maja 2021 r. i prowadzi je w sposób ciągły (cały czas). Prace obejmują pisanie kodów źródłowych, czyli tworzenie lub współtworzenie programów komputerowych lub ich części. Celem jest stworzenie programu komputerowego. Czynności w zakresie B+R obejmują pisanie kodów źródłowych.

Prace rozwojowe Wnioskodawca prowadzi na etapie pracy nad kodem - wytworzenia kodu, wykonywania czynności kodowania. Prace rozwojowe prowadzi w praktyce od początku założenia działalności oraz zamierza prowadzić je w przyszłości. Prace rozwojowe wynikają z natury czynności, które Wnioskodawca wykonuje w związku z wytwarzaniem oprogramowania (pisanie kodu czy fragmentu kodu). Celem jest wytworzenie kodu/fragmentu kodu źródłowego oraz oprogramowania.

Prace rozwojowe były/będą zakończone wynikiem pozytywnym, wynikiem tym będzie kod źródłowy/fragment kodu (taką będą mieć także ustaloną formę). Prace rozwojowe są wykorzystywane w działalności poprzez zbycie ich wyniku (KPWI - kwalifikowanego prawa własności intelektualnej) na rzecz kontrahenta.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy nowe produkty - kody źródłowe/fragmenty kodów. Wyniki prac rozwojowych, jako Jego produkty są/będą zbywane na rzecz kontrahentów. Wyniki tych prac będą zatem wykorzystywane poprzez ich sprzedaż na rzecz kontrahenta.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował/projektuje i stworzył/tworzy nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces lub usługę.

Produkty mają charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przedsiębiorstwa. Tworzone są nowe, innowacyjne rozwiązania, aktywność w ramach działań jest innowacyjna na skalę prowadzonego przedsiębiorstwa i jego praktyki gospodarczej. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, które odróżniają się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących. Nowy/ulepszony charakter produktów nie jest/nie będzie wynikiem działań rutynowych czy okresowych zmian produktów.

Efektem prac są kody źródłowe/fragmenty kodów, do których prawa są zbywane na rzecz kontrahentów.

Wytworzenie oraz rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o wskazanych wyżej cechach.

Przez „efekty prac w postaci kodów źródłowych programów komputerowych bądź ich części są chronione prawem autorskim na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych” Wnioskodawca rozumie efekty jego pracy w ramach „realizacji projektów programistycznych” w postaci powstałego od podstaw programu komputerowego lub rozwiniętego/ulepszonego/zmodyfikowanego już programu komputerowego, który podlega ochronie prawnoautorskiej. Efekty te zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Programy te są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu nie tylko umiejętności programistycznych i której rezultatów nie da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Prace nie są jedynie „techniczną”, ale są „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.

Efektem pracy Wnioskodawcy są kody źródłowe/fragmenty kodów stanowiące programy komputerowe, które jako utwory są chronione prawem autorskim na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów. Samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone mu zadania, tj. wytwarza programy komputerowe. Jest autorem i właścicielem wytworzonych programów komputerowych, które są następnie przenoszone na kontrahenta.

Prawa autorskie do tych programów nie przysługują również innym osobom.

Wnioskodawca, co do zasady, jest członkiem zespołu programistów, jednakże każdy członek zespołu jest odpowiedzialny za własne zadania. Wnioskodawca samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone mu zadania, tj. wytwarza programy komputerowe lub ich części i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych programistów. Wnioskodawca jest autorem i właścicielem wytworzonych przez niego programów komputerowych lub jego części (kodów źródłowych), stanowiących autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, które są następnie przenoszone na Spółkę (kontrahenta). Wnioskodawcy zatem przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego do wytworzonej części/fragmentu takiego programu komputerowego.

Tak jak wskazano powyżej, autorskie prawo do programu komputerowego nie przysługiwało/nie przysługuje niepodzielnie wszystkim twórcom.

Każdy twórca przenosi wytworzone przez siebie prawa do utworów we własnym zakresie.

Prawa są przenoszone na podstawie umowy. W umowie są zawarte regulacje wskazujące w jakim momencie dochodzi do przeniesienia prawa. Umowa wskazuje, iż przeniesienie następuje w momencie stworzenia jakichkolwiek utworów, co obejmuje także programy komputerowe.

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego w praktyce następuje w momencie umieszczenia przez Wnioskodawcę danego programu (KPWI) w repozytorium kodów źródłowych. Umowa nie wymaga wykonania żadnej szczególnej czynności potwierdzającej, iż prawo to zostało przeniesione.

Przeniesienie każdego z praw autorskich do programu komputerowego, stworzonego lub współtworzonego, następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wszystkie „funkcjonalności”, „utwory”, „projekty” to programy komputerowe lub ich części, które są tworzone bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie zarówno z tytułu przenoszenia na Spółkę praw do „programu komputerowego” (prawa te to autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych - kodów źródłowych, fragmentów kodów źródłowych) oraz z tytułu innych czynności (świadczenie usług programistycznych). W umowie odrębnie określono wynagrodzenie za programy komputerowe i oddzielnie za usługi programistyczne oraz pozostałe prawa autorskie.

Pana pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca dokonując przeniesienia za wynagrodzeniem autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na rzecz Spółki, uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 w zw. z ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, które będzie mógł opodatkować stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych?

2. Czy wydatki (koszty) Wnioskodawcy wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery “a” wzoru na wskaźnik Nexus)?

Pana stanowisko w sprawie

I. Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym uzyskuje (będzie uzyskiwał) kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 w zw. z ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu do przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy określić, czy mamy w niej do czynienia z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (KPWI) będącym programem komputerowym, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie bowiem z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: „autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej”.

Zatem z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1. dane prawo podmiotowe może być uznane za program komputerowy (należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30 ca ust. 2 ustawy o PIT);

2. przedmiot ochrony tego prawa podmiotowego został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

3. dane prawo podmiotowe podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad. 1. Prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jedną z kategorii wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT jest prawo do programu komputerowego. Kluczową kwestią w zakresie możliwości skorzystania z opodatkowania na zasadzie tzw. IP Box jest zatem uznanie, iż przedmiotem sprzedaży jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej - prawo autorskie do programu komputerowego.

Polskie regulacje prawne nie zawierają definicji programu komputerowego. W praktyce przyjmuje się, iż:

1. program komputerowy to w szczególności:

‒ zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Taki zestaw instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi; Żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji.

‒ ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów;

‒ kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego;

‒ algorytm rozwiązania określonego zadania, zapisany przy pomocy wybranego języka programowania;

2. programem komputerowym są, np. aplikacje użytkowe, systemy operacyjne, programy narzędziowe, gry wideo, kompilatory, firmware;

3. interfejs służący połączeniu różnych funkcjonalności programu komputerowego, różnych oprogramowań, czy sprzętu komputerowego z oprogramowaniem może być uznany za część składową programu komputerowego,

4. program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Pojęcie „program komputerowy” użyte zostało w prawodawstwie Unii Europejskiej - w treści Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych.

Pkt 7 preambuły wskazanej dyrektywy stanowi, iż:

„(`(...)`) do celów niniejszej dyrektywy pojęcie program komputerowy obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie”.

W pkt 10 preambuły wskazano z kolei, że:

„Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i, tam gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”; podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych”.

Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:

1. forma programów, a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych;

2. interfejsy - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby przedmiotu ochrony.

W kontekście opodatkowania IP Box należy zauważyć, iż w ocenie Wnioskodawcy, wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę będą spełniać definicję programu komputerowego we wskazanym powyżej rozumieniu. Działalność Wnioskodawcy będzie polegać na tworzeniu lub współtworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już istniejących programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności.

Dodatkowo, takie programy komputerowe będą chronione prawem autorskim. Ochrona ta wynika z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą objęte ochroną jako przedmiot autorskiego prawa do programów komputerowych, dlatego będą one zaliczane do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad.2. Program komputerowy został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W ramach tego warunku, przedmiot ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej musi zostać wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1. podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2. podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać przedmiot kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Wnioskodawca prowadzi (i będzie prowadził) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

W kontekście definicji działalności badawczo-rozwojowej wskazuje się, iż działalność taka musi mieć charakter twórczy. Działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność badawczo-rozwojowa musi być też podejmowana w sposób systematyczny i musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 października 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.285.2020.2.MBD).

Kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa to taka działalność badawczo-rozwojowa, która prowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W kontekście powyższego Wnioskodawca wskazuje, że tworzy, rozwija lub ulepsza (oraz będzie tworzył, rozwijał, ulepszał) programy komputerowe w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji w jej wyniku powstają (będą powstawać) autorskie prawa do programów komputerowych. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub/i prace rozwojowe, która jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Praca Wnioskodawcy realizowana jest poprzez stosowanie nowatorskich rozwiązań i kreatywne wykorzystywanie posiadanych zasobów oraz zdobytej wiedzy i umiejętności w celu wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia programu komputerowego.

Jednocześnie należy wskazać, że autorskie prawa do programów komputerowych zaliczane są do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Tym samym dojdzie do spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów przez Wnioskodawcę z kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej, a więc takiej działalności, w ramach której dochodzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad.3. Podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą podlegały ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie 3 przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Osiąganie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W kolejnym kroku niezbędne jest określenie, czy Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT: Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Tym samym, podatnik będzie mógł zaliczyć do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu:

‒ opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej na programy komputerowe wytworzone, rozbudowane lub ulepszone przez podatnika;

‒ ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych;

‒ ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

‒ z odszkodowania za naruszenie autorskiego prawa do programu komputerowego, jeżeli zostanie uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W kontekście powyższego Wnioskodawca wskazuje, że przenosi/będzie przenosił na Spółkę prawa autorskie do programu komputerowego wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w ramach swojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca określa wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego jako odrębną pozycję w umowie ze Spółką - w takim przypadku przychodem z tego tytułu będzie wynagrodzenie wprost określone w umowie (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Tym samym, opisane przez Wnioskodawcę dochody będą mogły być zaliczane do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, gdyż są one dochodami z tytułu sprzedaży KPWI.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Finalnie należy ustalić, w jaki sposób kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powinny być opodatkowane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT: Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3 - ust. 6 ustawy o PIT:

3. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a +b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) będę mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Tak obliczona podstawa opodatkowania zostanie przez Wnioskodawcę skorygowana o tzw. wskaźnik Nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 ustawy o PIT. Dopiero do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT.

Podsumowując, Wnioskodawca uzyskuje (i będzie uzyskiwał) dochody osiągane z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programów komputerowych, które stanowią (i stanowić będą) dla niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 ustawy o PIT.

Wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oraz reguł wynikających z art. 30ca ust. 5-6 tejże ustawy) Wnioskodawca będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

II. Stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki (koszty) wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany w niniejszym wniosku (czyli według Klucza Przychodowego), Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus).

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT:

4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Jak zostało wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług programistycznych i tworzenie programów komputerowych, w celu ich dalszej sprzedaży (przenoszenia praw autorskich majątkowych) w ramach wykonania umowy na rzecz Spółki. Wnioskodawca z tego tytułu otrzymuje ustalone wynagrodzenie, którego jeden z wyodrębnionych elementów dotyczy wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Spółkę.

Wnioskodawca w związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową ponosi szereg wydatków wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wydatki te są także kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. wydatki są również wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, co potwierdza szereg interpretacji indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1073.2020.2.KR wskazano: „Reasumując - wydatki na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny, abonament telefoniczny, delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel), wynajem samochodu, leasing samochodu, materiały biurowe, usługi doradztwa podatkowego, składki na ubezpieczenie społeczne, szkolenia branżowe, obsługę księgową (w przypadku laptopa stanowiącego środek trwały będą to tylko i wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki ponoszone na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny, abonament telefoniczny, delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel), wynajem samochodu, leasing samochodu, materiały biurowe, usługi doradztwa podatkowego, składki na ubezpieczenie społeczne, szkolenia branżowe, obsługę księgową (w przypadku laptopa stanowiącego środek trwały będą to tylko i wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe koszty są wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jednakże tylko w zakresie w jakim przeznaczone są na wytworzenie, rozwinięcie, ulepszenie lub modyfikację danego programu komputerowego. Zatem, prawidłowe ujęcie wysokości kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wymaga zastosowanie odpowiedniej metody alokacji.

W kontekście powyższego należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o PIT ani treść Objaśnień Ministra Finansów w sprawie tzw. Ip Box nie wskazują w żadnym punkcie sposobu alokacji kosztów związanych z Ip Box, nie wyłączają jednocześnie możliwości zastosowania dwupoziomowego klucza przychodowego celem dokonania takiej alokacji kosztów przez podatników.

Należy wskazać, iż co do zasady, metoda alokacji kosztów w oparciu o klucz przychodowy jest metodą powszechnie znaną, odzwierciedlającą zdolność generowania przychodów przez podatnika w konkretnych obszarach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jest ona również uznawana za właściwą także w kontekście rozliczania tzw. Ip Box. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM wskazano: „Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 cyt. ustawy litera a) wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

(`(...)`) za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W przypadku tzw. Ip Box przychodowy klucz alokacji jest w zasadzie jedynym prawidłowym i logicznym sposobem na ustalenie odpowiedniej części kosztu, jaka powinna być uwzględniona przy rozliczeniu dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przy czym dwustopniowy Klucz Przychodowy, który stosuje/planuje stosować Wnioskodawca pozwala w sposób najpełniejszy i najbardziej precyzyjny, przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki rozliczania tzw. Ip Box, ustalić, które koszty i w jakiej części powinny być przyporządkowane do danego kwalifikowanego prawa (danego programu komputerowego).

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w wartości obliczanej z zastosowaniem Klucza Przychodowego, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2021 r., poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2022 r., poz. 574 z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31 grudnia 2021 r. brzmiał następująco:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z wniosku wynika, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi Pan działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń – zgodnie z treścią art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach zespołu, jak i poza nim jest działalnością badawczo-rozwojową. W ramach tej działalności świadczy Pan usługi programistyczne polegające na tworzeniu lub współtworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już istniejących programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie nowych funkcjonalności. Efektem Pana pracy są kody źródłowe/fragmenty kodów stanowiące programy komputerowe, które jako utwory są chronione prawem autorskim na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskane przez Pana dochody z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytwarzanego i rozwijanego (ulepszanego) oprogramowania mieszczącego się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiącego autorskie prawo do programu komputerowego wytworzonego lub rozwiniętego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy (ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Jest Pan zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% w zeznaniu rocznym za rok 2021 i lata następne, jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie.

Zastrzeżenia wymaga, że sposób ustalenia wartości wynagrodzenia za przeniesienie praw własności intelektualnej, nie podlega ocenie przez tutejszy organ. Ponadto, niniejsza interpretacja nie dotyczy uzyskiwanych przez Pana dochodów niestanowiących dochodów z przeniesienia praw własności intelektualnej.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nexus wylicza się w oparciu o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Istotnym jest, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:

‒ wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒ kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒ dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie na potrzeby kalkulacji tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym należy również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Pana – wskazane w opisie sprawy – mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu Nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służyły prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem było powstanie IP.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒ stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒ zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).