Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów w sp. z o.o.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Posiada Pan miejsce zamieszkania w Polsce i jest oraz na momentu opisywanej transakcji będzie Pan polskim rezydentem podatkowym w podatku dochodowym od osób fizycznych („PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) zgodnie z ustawą o PIT.

Był Pan do 2016 r. wspólnikiem w spółce komandytowej z siedzibą w Polsce („Spółka Komandytowa”). Spółka Komandytowa została wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego („KRS (Krajowy Rejestr Sądowy)”) na podstawie uchwały wspólników z 12 grudnia 2016 r., zaś wpis tego faktu do Rejestru Przedsiębiorców KRS nastąpił 23 grudnia 2016 r. Wydanie majątku rozwiązywanej spółki wspólnikom nastąpiło w okresie pomiędzy podjęciem uchwały w sprawie rozwiązania a wykreśleniem spółki z Rejestru Przedsiębiorców KRS, a więc w grudniu 2016 r.

W wyniku rozwiązania Spółki Komandytowej Panu oraz pozostałym wspólnikom wydano majątek likwidacyjny m.in. w postaci udziałów („Udziały”) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka”). Spółka ta stanowi spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 5a pkt 49 ustawy o PIT oraz art. 4a pkt 35 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”).

Spółka zamierza w połowie 2022 r. dokonać sprzedaży posiadanej nieruchomości, a na tę okoliczność do Spółki zgłosił się już potencjalny nabywca. Następnie, z uwagi na Pana podeszły wiek, zamierza Pan dokonać odpłatnego zbycia swoich udziałów w Spółce na rzecz Spółki w celu umorzenia (umorzenie dobrowolne). Umorzenie dobrowolne Udziałów nastąpi w 2023 r.

Nie prowadzi Pan jako osoba fizyczna działalności gospodarczej, polegającej na nabywaniu oraz zbywaniu udziałów w spółkach oraz ogółu praw i obowiązków.

Pytanie

Czy uzyskanie przez Pana wynagrodzenia z tytułu umorzenia dobrowolnego Pana udziałów w Spółce podlega opodatkowaniu PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Uzyskanie przez Pana wynagrodzenia z tytułu umorzenia dobrowolnego Pana udziałów w Spółce nie podlega opodatkowaniu PIT.

UZASADNIENIE

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 12 ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu otrzymania składników majątku w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tych składników majątku.

Na podstawie art. 17 ust. 1h ustawy o PIT przychód, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, powstaje w momencie przeniesienia na wspólnika własności składników majątku ze spółki niebędącej osobą prawną.

Przepisy ust. 1 pkt 3-7, 9 i 10 stosuje się odpowiednio do udziałów (akcji), papierów wartościowych, tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych oraz pochodnych instrumentów finansowych otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce (art. 17 ust. 1i ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

Na gruncie art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o PIT do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2, nie zalicza się otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia, - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki albo zmniejszenie udziału kapitałowego w takiej spółce, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 70 Ustawy Nowelizującej przepisy ustaw zmienianych w art. 1, art. 2 i art. 9 Ustawy Nowelizującej stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r., z wyjątkiem:

1. art. 6 ust. 2, 3a i 8, art. 6a ust. 1 i ust. 2 pkt 2, art. 21 ust. 1 pkt 3 i 95b, art. 26 ust. 7a pkt 2a–3a, 6–6b, 12, 13 i pkt 15 lit. d, ust. 7e i ust. 7f pkt 1 lit. aa i art. 27f ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.;

2. art. 33 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2023 r.

Zgodnie z brzmieniem powyższych przepisów, regulacje ustawy o PIT obowiązujące w nowym brzmieniu od dnia 1 stycznia 2022 r. (np. art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o PIT, art. 17 ust. 1 pkt 12 lit. b) ustawy o PIT) znajdą zastosowanie do przychodów (dochodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.

Z literalnego brzmienia wskazanych powyżej przepisów wynika zatem, że przychód z tytułu otrzymania majątku likwidacyjnego spółki osobowej może powstać dwukrotnie – pierwszy raz na moment objęcia (otrzymania) tych składników majątkowych zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o PIT oraz drugi raz w momencie dokonania ich odpłatnego zbycia zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o PIT.

Innymi słowy, przychód podatkowy w PIT co do zasady powstanie zatem zarówno w momencie otrzymania w wyniku likwidacji (rozwiązania) spółki osobowej składników majątku oraz w momencie ich sprzedaży, o ile Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tych składników majątku.

Powyższe zastrzeżenie ma bardzo istotne znaczenie dla rozpatrywanej sprawy. Brzmienie obowiązujących od 1 stycznia 2022 r. przepisów wskazuje bowiem, że przychód w PIT będzie powstawał wyłącznie m.in. w następujących stanach faktycznych:

1. osoba fizyczna, niebędąca polskim rezydentem podatkowym, w wyniku likwidacji spółki osobowej, otrzyma po 31 grudnia 2021 r. udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem zarządu w Polsce, która nie będzie spółką nieruchomościową w rozumieniu art. 5a pkt 49 ustawy o PIT oraz art. 4a pkt 35 ustawy o CIT, a następnie po upływie roku sprzeda swoje udziały;

2. osoba fizyczna, niebędąca polskim rezydentem podatkowym, w wyniku likwidacji spółki osobowej, otrzyma po 31 grudnia 2021 r. udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem zarządu w Polsce, która będzie spółką nieruchomościową w rozumieniu art. 5a pkt 49 ustawy o PIT oraz art. 4a pkt 35 ustawy o CIT, ale umowa międzynarodowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie będzie zawierała tzw. „klauzuli nieruchomościowej”, czyli będzie przewidywać opodatkowanie sprzedaży udziałów w państwie rezydencji tej osoby, która następnie po upływie roku sprzeda swoje udziały;

3. osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy, w wyniku likwidacji spółki osobowej z siedzibą oraz miejscem zarządu w Polsce, otrzyma po 31 grudnia 2021 r. udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem zarządu za granicą, która będzie stanowiła spółkę nieruchomościową w rozumieniu właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (będzie posiadała nieruchomość za granicą), a następnie po upływie roku dokona sprzedaży udziałów;

4. osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy, w wyniku likwidacji spółki osobowej z siedzibą oraz miejscem zarządu za granicą, otrzyma po 31 grudnia 2021 r. udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem zarządu za granicą, która będzie stanowiła spółkę nieruchomościową w rozumieniu właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (będzie posiadała nieruchomość za granicą), a następnie po upływie roku dokona sprzedaży udziałów.

Nie ulega przy tym wątpliwości, że brzmienie oznaczonych we Wniosku przepisów stanowi uzupełnienie regulacji przewidzianych w art. 30da ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o PIT, wprowadzonych do ustawy o PIT od 1 stycznia 2019 r. Przepisy te, kluczowe z punktu widzenia opodatkowania osób fizycznych podatkiem od niezrealizowanych zysków (tzw. exit tax), przewidują bowiem powstanie obowiązku podatkowego w PIT w razie:

a) przeniesienia składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) zmiany rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w wyniku których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika.

Zgodnie z ww. przepisami, obowiązek podatkowy w PIT (przychód w PIT) w ramach „exit tax” powstaje zatem w momencie przeniesienia składnika majątku do innego państwa lub w momencie skutecznej zmiany rezydencji podatkowej, np. w momencie zmiany miejsca zamieszkania. W konsekwencji, regulacje dotyczące „exit tax” nie mogły zostać zastosowane wobec takich podatników, którzy zmienili rezydencję podatkową lub przenieśli składnik majątku najpóźniej do dnia 31 grudnia 2018 r. – przepisy o „exit tax” zostały wprowadzone w życie od 1 stycznia 2019 r.

Konkluzje te potwierdza brzmienie przepisów przejściowych, wprowadzających regulacje „exit tax”, tj. art. 44 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.).

Zgodnie z ww. przepisem przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym ww. ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. W ten sposób ustawodawca uszczelnił przepisy wprowadzając regulacje na podstawie których opodatkowane PIT mogą być składniki majątku, które zostały nabyte przed 1 stycznia 2019 r. i wobec których Rzeczpospolita Polska utraciła prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika.

Z powyższych ustaleń wynika zatem, że wprowadzając od 1 stycznia 2022 r. zmiany w zakresie art. 14 ust. 1, ust. 2 pkt 17 lit. b), ust. 3 pkt 12 lit. b), ust. 7, art. 17 ust. 1 pkt 12 lit. b), ust. 1h i 1i ustawy o PIT intencją ustawodawcy było uszczelnienie przepisów o „exit tax”, tak aby nie było możliwe uniknięcie opodatkowania przy wykorzystaniu instytucji likwidacji (rozwiązania) spółki niebędącej osobą prawną (transparentnej podatkowo).

A contrario, intencją ustawodawcy nie było to, by w stosunku do składników majątku nabywanych w wyniku likwidacji spółki osobowej nie było w ogóle możliwe zastosowanie wyłączenia z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o PIT w stosunku do polskich rezydentów podatkowych. W takim wypadku ustawodawca zdecydowałby się bowiem na uchylenie tego przepisu. Od dnia 1 stycznia 2022 r. wyłączenie podatkowe z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o PIT zostało dosyć istotnie ograniczone do składników majątkowych innych niż udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

W konsekwencji oznacza to, że nie każde odpłatne zbycie udziałów (akcji), papierów wartościowych, tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, objętych w wyniku likwidacji spółki osobowej (transparentnej podatkowo) będzie podlegało opodatkowaniu PIT, a jedynie takie, które nie spełnia wymogów wskazanych w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o PIT, czyli m.in. ich otrzymanie spowoduje, że Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

Istota opodatkowania PIT czynności objęcia oraz zbywania składników majątkowych otrzymanych w ramach likwidacji spółki osobowej (transparentnej podatkowo) koncentruje się zatem wokół wystąpienia przesłanki utraty przez Rzeczpospolitą Polskę prawa do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

Powyższe konkluzje o potwierdza fragment uzasadnienia do Ustawy Nowelizującej, w którym ustawodawca potwierdził m.in., że:

„W przypadku otrzymania przez wspólnika składników majątku z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, z likwidacji takiej spółki lub ze zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce w postaci: udziałów (akcji), papierów wartościowych, tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, jeżeli dochód z odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu w Polsce, przychód taki nie będzie podlegał opodatkowaniu w momencie otrzymania tych składników majątku.”

Innymi słowy, na gruncie ustawy o PIT nie powstanie przychód na objęciu ww. składników majątkowych, jeżeli Rzeczpospolita Polska nie utraci prawa do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia. Pomijając aspekt czasowy (nabył Pan Udziały znacznie przed 1 stycznia 2022 r.), taka sytuacja nie wystąpiła w przypadku przedstawionym we Wniosku, czyli otrzymał Pan udziały w spółce z miejscem siedziby w Polsce (Udziały) w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną (spółka transparentna podatkowo) zaś sam pozostawał i pozostaje Pan polskim rezydentem podatkowym.

W związku z powyższym, skoro brak wystąpienia przesłanki utraty przez Rzeczpospolitą Polskę prawa do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia wyłącza (zgodnie z uzasadnieniem do Ustawy Nowelizującej) powstanie przychodu w momencie nabycia składników majątku likwidowanej spółki osobowej (art. 17 ust. 1 pkt 12 ustawy o PIT), to wyłącza również stosowanie przepisów dotyczących powstania przychodu z odpłatnego zbycia tych składników (art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o PIT).

W Pana ocenie, nie znajdują odzwierciedlenia w przepisach ustawy o PIT konkluzje ustawodawcy wskazane w kolejnym fragmencie uzasadnienia do Ustawy Nowelizującej (następne zdanie, podkreślone), tj.:

„W przypadku otrzymania przez wspólnika składników majątku z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, z likwidacji takiej spółki lub ze zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce w postaci: udziałów (akcji), papierów wartościowych, tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, jeżeli dochód z odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu w Polsce, przychód taki nie będzie podlegał opodatkowaniu w momencie otrzymania tych składników majątku. Natomiast w przypadku ich zbycia (niezależnie od czasu ich posiadania przez wspólnika) przychód taki zaliczany będzie do źródła „kapitały pieniężne” i opodatkowaniu podlegał będzie dochód stanowiący nadwyżkę przychodu nad wydatkami na nabycie lub objęcie takich składników majątku poniesionymi przez spółkę lub wspólnika. Przepis ten pozwala opodatkować takie składniki majątku otrzymane ze spółki na zasadach analogicznych jak byłyby opodatkowane przez wspólnika w przypadku ich zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną.”

Zaprezentowane przez ustawodawcę stanowisko nie wynika bowiem z obowiązujących od dnia 1 stycznia 2022 r. przepisów ustawy o PIT – opodatkowane PIT ze źródła „kapitały pieniężne” są wyłącznie czynności nabycia składników majątkowych otrzymanych w wyniku likwidacji spółki osobowej (transparentnej podatkowo). Przepisy te nie określają natomiast sposobu powstania przychodu w PIT z tytułu odpłatnego zbycia składników majątkowych otrzymanych w ww. sposób. Podstawą taką nie jest również zatem art. 17 ust. 1i ustawy o PIT, który w żaden sposób nie referuje do sposobu opodatkowania i ustalenia przychodu z odpłatnego zbycia składników majątkowych otrzymanych w wyniku likwidacji spółki osobowej (transparentnej podatkowo).

Oznacza to, że sposób ustalenia dochodu z odpłatnego zbycia udziałów przedstawiony w uzasadnieniu do Ustawy Nowelizującej nie znajduje odzwierciedlenia w przepisach ustawy o PIT.

Pana zdaniem, z literalnego brzmienia przepisów ustawy o PIT wynika zatem, że dla odpłatnego zbycia zastosowanie znajdą przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o PIT, który stanowi o przychodzie z działalności gospodarczej oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o PIT, stanowiącym wyłączenie z przychodów w PIT.

Opodatkowaniu PIT nie podlega zatem odpłatne zbycie składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

Wyłączone z opodatkowania PIT, czyli przychodu podatkowego w PIT nie będą stanowić przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska nie traci prawa do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt rozpatrywanej sprawy, w Pana ocenie, z subsumpcji wszystkich wskazanych powyżej przepisów wynika, że:

1. do nabycia i odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę Udziałów nie znajdą w ogóle zastosowania przepisy art. 17 (powstanie przychodu w PIT na moment nabycia składników majątkowych w wyniku likwidacji spółki osobowej) oraz art. 14 ustawy o PIT (powstanie przychodu z tytułu odpłatnego zbycia składników majątkowych nabytych w wyniku likwidacji spółki osobowej), ponieważ:

a) nabycie Udziałów nastąpiło przed 1 stycznia 2022 r., a więc przed wejściem w życie art. 17 ust. 1 pkt 12 ustawy o PIT, zatem zarówno dla ustalenia konsekwencji podatkowych nabycia Udziałów oraz odpłatnego zbycia Udziałów, zastosowanie znaleźć powinny przepisy ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.;

b) od dnia nabycia przez Pana Udziałów do dnia ich odpłatnego zbycia upłynie 6 lat w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o PIT, zatem czynność ta zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o PIT nie stanowi w ogóle przychodu w PIT, w konsekwencji zastosowania nie znajdzie art. 70 Ustawy Nowelizującej;

c) zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, w wyniku otrzymania Udziałów Rzeczpospolita Polska nie traci prawa do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

2. w razie uznania, że wobec Pana jednak znajdzie zastosowanie art. 14 ust. ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o PIT, to będzie Pan mógł skorzystać z wyłączenia z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b), ponieważ odpłatne zbycie Udziałów nie będzie stanowić przychodu ze źródła kapitały pieniężne, a na podstawie przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2021 r. z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej;

3. W Pana ocenie, właściwe jest w tym miejscu wskazanie podobnego przypadku, tj. stanowiska organów podatkowych, które na gruncie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2021 r. wywodziły, że zmniejszenie wkładu w spółce niebędącej osobą prawną stanowi „częściowe wystąpienie” ze spółki osobowej, co skutkuje powstaniem przychodu podatkowego w PIT na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 16 oraz ust. 3 pkt 11 ustawy o PIT (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 lipca 2020 r., sygn. 0115- KDIT3.4011.291.2020.1.AWO).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznawał zatem, że podatnicy będący wspólnikami w spółkach osobowych (transparentnych podatkowo) i będących jednocześnie podatnikami PIT, w wyniku obniżenia wkładów w tego typu podmiotach powinni rozpoznawać przychód podatkowy w PIT na podstawie przepisów dotyczących innego zdarzenia, tj. wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną. Zastosowanie analogicznej wykładni rozszerzającej zostało zakwestionowane w dominującej linii orzeczniczej sądów administracyjnych (Tak m.in.: Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 4 lipca 2019 r., sygn. II FSK 2438/17, z dnia 17 maja 2019 r., sygn. II FSK 1501/17, z dnia 16 listopada 2018 r., sygn. II FSK 2876/18, z dnia 22 maja 2014 r., sygn. II FSK 1471/12, z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. II FSK 2046/12; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 8 sierpnia 2019 r., sygn. I SA/Po 427/19; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. I SA/Łd 694/18; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. I SA/Gl 713/18; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. III SA/Wa 2458/16 i III SA/Wa 2459/16).

Innymi słowy, skoro intencją ustawodawcy było to, aby przychody z odpłatnego zbycia składników majątkowych otrzymanych w wyniku likwidacji spółek osobowych (transparentnych podatkowo), były opodatkowane ze źródła „kapitały pieniężne”, to obowiązkiem ustawodawcy jest zaproponowanie, uchwalenie i zaimplementowanie takiego brzmienia przepisów, które w sposób jasny i precyzyjny wskaże na konsekwencje podatkowe zaistnienia określonego zdarzenia.

Pana zdaniem przepis art. 17 ust. 1i ustawy o PIT nie stanowi właściwej podstawy prawnej, nie zawiera on żadnych wytycznych, które stanowiłyby dla Pana wskazówki i dyrektywy interpretacyjne np. w zakresie momentu ustalenia przychodu z odpłatnego zbycia Udziałów oraz sposobu ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów oraz momentu ich potrącalności.

Wskazuje Pan ponadto, że nie jest przy tym możliwe zastosowanie posiłkowo przepisu art. 24 ust. 3b ustawy o PIT, ponieważ referuje on bezpośrednio do przychodów z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o PIT).

W rezultacie, zważywszy na brak właściwego przepisu prawnego oraz konstytucyjną zasadę legalizmu (art. 7 Konstytucji RP), a także zasadę demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP), urzeczywistniającej m.in. zasadę zaufania do państwa i prawa oraz zasadę poprawnej legislacji, nie powinien Pan ponosić negatywnych konsekwencji błędów legislacyjnych popełnionych przez ustawodawcę w toku prac parlamentarnych.

Pragnie Pan zastrzec, że fundamentem zasady zaufania do państwa i prawa jest poczucie zaufania obywateli do władzy i stosowanych przez nią (organy władzy publicznej) przepisów. W jednym ze swoich wyroków Trybunał Konstytucyjny dokonał egzemplifikacji tej zasady i wskazał, że zasada ta:

„wyraża się w takim stanowieniu i stosowaniu prawa, by nie stawało się ono swoistą pułapką dla obywatela i aby mógł on układać swoje sprawy w zaufaniu, iż nie naraża się na prawne skutki, których nie mógł przewidzieć w momencie podejmowania decyzji i działań oraz w przekonaniu, iż jego działania podejmowane zgodnie z obowiązującym prawem będą także w przyszłości uznawane przez porządek prawny. Przyjmowane przez ustawodawcę nowe unormowania nie mogą zaskakiwać ich adresatów, którzy powinni mieć czas na dostosowanie się do zmienionych regulacji i spokojne podjęcie decyzji co do dalszego postępowania” (TK – K 27/00). Składową zasady państwa prawnego jest pewność prawa, czyli taki zespół cech przysługujących prawu, które „zapewniają jednostce bezpieczeństwo prawne; umożliwiają jej decydowanie o swoim postępowaniu w oparciu o pełną znajomość przesłanek działania organów państwowych oraz konsekwencji prawnych, jakie jej działania mogą pociągnąć za sobą. Jednostka winna mieć możliwość określenia zarówno konsekwencji poszczególnych zachowań i zdarzeń na gruncie obowiązującego w danym momencie stanu prawnego jak też oczekiwać, że prawodawca nie zmieni ich w sposób arbitralny. Bezpieczeństwo prawne jednostki związane z pewnością prawa umożliwia więc przewidywalność działań organów państwa a także prognozowanie działań własnych” – tak: wyrok TK z 14 czerwca.2000 r., P 3/00, OTK 2000, nr 5, poz. 138. 5.1.34. W przypadku zasady poprawnej legislacji – stanowi ona dyrektywę postępowania skierowaną do ustawodawcy, by przepisy prawne były skonstruowane w sposób poprawny, jasny i precyzyjny, zwłaszcza gdy dotyczą praw i wolności obywatelskich. Dla potrzeb dokonania oceny zgodności sformułowania określonego przepisu prawa z wymaganiami wynikającymi z tej zasady istotne są przy tym trzy następujące założenia:

a) każdy przepis ograniczający konstytucyjne wolności lub prawa winien być sformułowany w sposób pozwalający jednoznacznie ustalić, kto i w jakiej sytuacji podlega ograniczeniom,

b) przepis ten powinien być na tyle precyzyjny, aby zapewniona była jego jednolita wykładnia i stosowanie,

c) przepis taki powinien być tak ujęty, aby zakres jego zastosowania obejmował tylko te sytuacje, w których działający racjonalnie ustawodawca istotnie zamierzał wprowadzić regulację ograniczającą korzystanie z konstytucyjnych wolności i praw (tak: wyrok TK z 14 czerwca.2000 r., P 3/00, OTK 2000, nr 5, poz. 138). 5.1.35.

Zważywszy na obowiązek do bezpośredniego stosowania norm konstytucyjnych (art. 8 ust. 2 Konstytucji RP) wskazane powyżej dyrektywy wykładni powinny znaleźć odzwierciedlenie w stosowaniu przepisów podatkowych przez organy podatkowe. Innymi słowy, brak podstawy prawnej do opodatkowania PIT sprzedaży (odpłatnego zbycia) Udziałów przez Pana skutkuje uznaniem, że ich odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu PIT. Właściwy dla Pana organ podatkowy nie może bowiem żądać wykonania obowiązku podatkowego w oparciu o nieistniejącą podstawę prawną.

Podsumowując, w świetle całokształtu powyższych ustaleń, wskazuje Pan, że w Pana ocenie zarówno nabycie Udziałów jak i ich późniejsze odpłatne zbycie odpowiednio nie podlegała oraz nie będzie podlegało opodatkowaniu PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94 poz. 1037):

Spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo˗akcyjna.

W myśl art. 102 ww. ustawy:

Spółką komandytową jest spółka osobowa mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Zgodnie z art. 58 ww. ustawy:

Rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki;

2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;

3. ogłoszenie upadłości spółki;

4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;

5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;

6. prawomocne orzeczenie sądu.

Stosownie do treści art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych:

W przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Tryb umarzania udziałów reguluje art. 199 ustawy Kodeks spółek handlowych. Zgodnie z tym przepisem:

§ 1. Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. § 2. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie. § 3. Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia. § 4. Umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.

§ 5. W przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie udziału następuje z czystego zysku. § 6. Umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego. § 7. W razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego.

Zatem umorzenie udziałów może być przeprowadzone:

1. za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę - tzw. umorzenie dobrowolne;

2. bez zgody wspólnika - tzw. umorzenie przymusowe;

3. w razie ziszczenia się określonego zdarzenia - tzw. umorzenie warunkowe (automatyczne).

Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca – w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę - a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a ponadto spółka ta nabędzie od wspólnika jego udziały. Natomiast na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umorzenie dobrowolne udziałów traktowane jest jak odpłatne zbycie tych udziałów.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Na podstawie art. 5a pkt 28 ww. ustawy, w brzmieniu ustawy obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b) spółkę kapitałową w organizacji,

c) spółkę komandytowo˗akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 28 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to spółę komandytową i spółkę komandytowo˗akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dopiero od 1 stycznia 2021 r. do opodatkowania dochodów spółek komandytowych zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).

Tym samym spółka komandytowa, której był Pan do 2016 r. wspólnikiem, jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiadała osobowości prawnej. Mogła we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Mogła posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników. Jednocześnie, spółka komandytowa nie była do końca 2020 r. samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowiły odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegały natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony był od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki była osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W 2016 r. jako wspólnik spółki komandytowej otrzymał Pan majątek likwidacyjny tej spółki, m.in. w postaci udziałów w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, stanowiącej spółkę nieruchomościową, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W połowie 2022 r. Spółka zamierza dokonać sprzedaży posiadanej nieruchomości. Następnie, w 2023 r. planuje Pan odpłatnie zbyć udziały w spółce na rzecz spółki w celu ich umorzenia (tzw. umorzenie dobrowolne). Wskazał Pan, że nie prowadzi Pan jako osoba fizyczna działalności gospodarczej, polegającej na nabywaniu oraz zbywaniu udziałów w spółkach oraz ogółu praw i obowiązków.

Do nabycia przez Pana w 2016 r. udziałów w spółce z o.o., jako majątku likwidacyjnego spółki komandytowej zastosowanie miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.

Natomiast do odpłatnego zbycia udziałów w spółce na rzecz spółki w celu ich umorzenia zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Zgodnie bowiem z art. 70 ust. 1 Ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 20221 r. poz. 2105):

Przepisy ustaw zmienianych w art. 1, art. 2 i art. 9 stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r., z wyjątkiem:

1. art. 6 ust. 2, 3a i 8, art. 6a ust. 1 i ust. 2 pkt 2, art. 21 ust. 1 pkt 3 i 95b, art. 26 ust. 7a pkt 2a–3a, 6–6b, 12, 13 i pkt 15 lit. d, ust. 7e i ust. 7f pkt 1 lit. aa i art. 27f ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.;

2. art. 33 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2023 r.

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) cytowanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

Jak stanowi art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2, nie zalicza się otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia,

- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki albo zmniejszenie udziału kapitałowego w takiej spółce, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z:

a) odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych,

b) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 12 lit. b Ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 20221 r. poz. 2105) dodany został do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 17 ust. 1i, zgodnie z którym:

Przepisy ust. 1 pkt 3-7, 9 i 10 stosuje się odpowiednio do udziałów (akcji), papierów wartościowych, tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych oraz pochodnych instrumentów finansowych otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce.

Nabycie przez Pana w 2016 r. udziałów w polskiej spółce z o.o., jako majątku likwidacyjnego spółki komandytowej było dla Pana obojętne podatkowo.

Natomiast w związku z tym, że planuje Pan w 2023 r. odpłatnie zbyć udziały w spółce z o.o., nabyte w 2016 r., stanowiące majątek likwidacyjny spółki komandytowej, która na moment likwidacji była spółką osobową, skutki podatkowe dobrowolnego umorzenia udziałów należy ocenić zgodnie z cytowanymi powyżej przepisami ustawy podatkowej obowiązującymi od 1 stycznia 2022 r. Gdyby bowiem ustawodawca chciał wyłączyć z opodatkowania przychody z odpłatnego zbycia składników majątku w postaci np. akcji/udziałów otrzymanych do 31 grudnia 2021 r. w związku z likwidacją spółek osobowych, wprowadziłby odpowiednie regulacje przepisów do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co więcej w uzasadnieniu do Ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2021 r. poz. 2105 -Druk Nr 1532) wskazano, że: „W przypadku otrzymania przez wspólnika składników majątku z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, z likwidacji takiej spółki lub ze zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce w postaci: udziałów (akcji), papierów wartościowych, tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, jeżeli dochód z odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu w Polsce, przychód taki nie będzie podlegał opodatkowaniu w momencie otrzymania tych składników majątku. Natomiast w przypadku ich zbycia (niezależnie od czasu ich posiadania przez wspólnika) przychód taki zaliczany będzie do źródła „kapitały pieniężne” i opodatkowaniu podlegał będzie dochód stanowiący nadwyżkę przychodu nad wydatkami na nabycie lub objęcie takich składników majątku poniesionymi przez spółkę lub wspólnika. Przepis ten pozwala opodatkować takie składniki majątku otrzymane ze spółki na zasadach analogicznych jak byłyby opodatkowane przez wspólnika w przypadku ich zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną.

W związku z tym uzyskanie przez Pana wynagrodzenia z tytułu umorzenia dobrowolnego Pana udziałów w spółce z o.o. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i stanowi przychód ze źródła „kapitały pieniężne”.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji i wyroków sądów stwierdzamy, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).