Pani otrzymuje rentę wdowią z Irlandii, która jest przekazywana na polski rachunek bankowy. Jako obywatelka Polski, całe życie mieszka w Polsce i rozlicza się z polskim urzędem skarbowym. Zgodnie z umową między Polską a Irlandią o unikaniu podwójnego opodatkowania, renta wdowia z Irlandii podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Dodatkowo, renta ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, bank błędnie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od tego świadczenia, a Pani nie ma obowiązku wykazywania tej renty w rocznym zeznaniu podatkowym.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
4 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 30 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Irlandii. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 września 2022 r. (wpływ 12 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
W sierpniu 2002 r. Pani mąż – obywatel Polski wyjechał do Irlandii, gdzie podjął pracę w firmie …, w miejscowości … w charakterze kierowcy TIR-a, na podstawie kontraktu z ww. firmą z 8 września 2005 r.
Podlegał wszystkim ubezpieczeniom (chorobowym, rentowym, emerytalnym) i z tytułu zatrudnienia miał odprowadzane wszystkie należne składki i podatki.
W dniu 16 lipca 2010 r. Pani mąż zmarł na … w wyniku …, na stanowisku pracy podczas wykonywania transportu z … do …, w miejscowości … w ….
W sierpniu 2010 r. złożyła Pani wniosek o przyznanie świadczenia rodzinnego – renty wdowiej z Irlandii.
W czerwcu 2011 r. z Social Welfare Services, Departament of Social Protection, College Road, Sligo Ireland, otrzymała Pani decyzję wydaną w dniu 9 czerwca 2011 r. o przyznaniu Pani z dniem 23 lipca 2010 r. bezterminowej renty wdowiej – Widow(er)’s Contributory Pension. Na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii przyznano Pani rentę wdowią w kwocie 193,50 Euro tygodniowo netto, ponieważ według informacji zawartej w decyzji Departament Ochrony Socjalnej w Irlandii nie potrąca podatku dochodowego od takiego świadczenia. Otrzymała Pani również spłatę należności od chwili przyznania tej renty.
Przyznana Pani renta wdowia jest wypłacana w systemie co cztery tygodnie. Aktualnie (na dzień składania wniosku – 30 czerwca 2022 r.) w kwocie 233,60 Euro netto tygodniowo.
Od chwili przyznania do 31 grudnia 2014 r. otrzymywała Pani rentę wdowią w formie czeków, przy realizacji których bank – jako płatnik – zawsze pobierał zaliczkę na podatek dochodowy.
Od stycznia 2015 r. otrzymuje Pani rentę wdowią w euro w formie przelewów na konto walutowe w Banku …., gdzie również na bieżąco bank pobiera zaliczkę na podatek dochodowy, którą odprowadza na konto urzędu skarbowego.
Każdego roku otrzymywała Pani i otrzymuje z banków, w których realizowała czeki, a aktualnie z Banku …., gdzie wpływają przelewy, rozliczenia PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11 z kwotą pobranej zaliczki w celu rozliczenia rocznego i złożenia zeznania rocznego do Urzędu Skarbowego w ….
Jest Pani w posiadaniu wszystkich rozliczeń PIT-11 od 2010 r., według których bank dokonywał potrąceń zaliczek na podatek dochodowy z przyznanego Pani świadczenia. Na tej podstawie, Pani każdego roku składała zeznania podatkowe w celu rozliczenia z urzędem skarbowym. Zatem, od chwili przyznania Pani świadczenia z Irlandii – renty wdowiej – do chwili obecnej, bank dokonuje potrąceń zaliczek na podatek dochodowy od każdego wpływu świadczenia na konto, Pani może dysponować środkami pomniejszonymi o pobraną zaliczkę.
Jest Pani obywatelką Polski, całe życie mieszkała, mieszka i będzie Pani mieszkać w Polsce. W Polsce pracowała Pani zawodowo i jako osoba fizyczna płaciła i płaci Pani podatek dochodowy.
W Polsce zawsze znajdowały, znajdują się i będą się znajdować Pani interesy życiowe oraz do rozliczeń z urzędem skarbowym. W ciągu całego życia nie przebywała Pani poza granicami Polski dłużej niż 6 dni w roku.
Utrzymuje się Pani z wypracowanej przez siebie emerytury oraz renty wdowiej i od obu tych świadczeń jest oprowadzana zaliczka na podatek dochodowy i każdego roku rozlicza się Pani z urzędem skarbowym składając w wymaganym czasie zeznania roczne.
Z uwagi na to, iż oba te świadczenia są Pani przyznane bezterminowo, będzie Pani podlegała obowiązkowi podatkowemu w Polsce do końca życia. Nigdy nie opuści Pani terytorium Polski.
W uzupełnieniu wskazała Pani, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy pięciu lat, od 2018 r. do dnia bieżącego.
Pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i przepisów prawnych przyznane Pani i otrzymywane z Irlandii świadczenie – renta wdowia – podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym i bank prawidłowo pobiera od niniejszego świadczenia zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy ma Pani obowiązek wykazywania w zeznaniu rocznym świadczenia, które podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych?
W Pani ocenie, zgodnie z postanowieniami Umowy z 13 listopada 1995 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu – art. 18 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 2, przyznane Pani świadczenie rodzinne – renta wdowia, wpływające na polski rachunek bankowy, jako, że od zawsze na stałe mieszka Pani w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.
Jednocześnie, świadczenie to zostało przyznane Pani na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii, gdzie nie podlega ono opodatkowaniu, co zawarte jest w decyzji wydanej przez irlandzki urząd.
Zatem, Pani zdaniem, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych również w Polsce Pani świadczenie – renta wdowia – nie powinno podlegać opodatkowaniu i nie ciąży na Pani obowiązek odprowadzania od tego świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych i tym samym bank nieprawidłowo potrąca zaliczki na podatek dochodowy od wpływającego na konto Pani świadczenia.
Nie ciąży na Pani również obowiązek wykazywania w zeznaniu rocznym świadczenia, które podlega zwolnieniu przedmiotowemu.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.; Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.; Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Jak stanowi art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W myśl art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.
W sytuacji zatem, gdy w latach 2018-2021 i w 2022 r. miała, ma i będzie Pani miała miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana renta wdowia pochodzi z Irlandii, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje Umowa zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r., Nr 29, poz. 129), zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisanej przez Polskę i Irlandię w dniu 7 czerwca 2017 r. („Konwencja MLI”).
W myśl art. 18 ust. 1 ww. Umowy:
z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy:
Określenie „renta” oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym.
Jak stanowi art. 22 ust. 1 ww. Umowy:
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Zgodnie z zapisami ww. umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu emerytury, renty i podobne świadczenia wypłacane z Irlandii rezydentowi podatkowemu Polski podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Oznacza to, że do jego opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.
Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, a także przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, renta wdowia otrzymywana przez Panią z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Źródłami przychodów są:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. oraz w latach następnych:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, a także powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, renta wdowia otrzymywana przez Panią z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.
Jednocześnie, jeżeli, jak wskazała Pani we wniosku, otrzymywana renta wypłacana jest na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii to jest ona zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, nie ciążył na Pani w latach 2018-2021 obowiązek odprowadzania z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy oraz nie występował obowiązek wykazywania ww. świadczenia w zeznaniach rocznych. Nie powinna Pani również w 2022 r. odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy od otrzymywanej z Irlandii renty wdowiej oraz wykazywać ww. świadczenia w zeznaniu rocznym za 2022 r.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili