Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 29 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży budynku mieszkalnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 sierpnia 2022 r. (wpływ 30 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowo-detalicznego oraz turystyki. Od 2015 r. jest Pani właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego (dalej: „nieruchomość”). Od 2015 r. w przedmiotowym budynku mieszkalnym prowadzona jest ww. działalność. Nieruchomość została zakupiona na rynku wtórnym od osób fizycznych. Jest Pani jedynym właścicielem nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość od 2015 r. została umieszczona w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych działalności gospodarczej i w związku z tym były dokonywane odpisy amortyzacyjne. Nieruchomość była w tym czasie wynajmowana najemcom w ramach działalności gospodarczej. Przychody z najmu byty ujmowane w przychodach z działalności gospodarczej, zaś do kosztów uzyskania przychodu kwalifikowane byty wydatki na media, utrzymanie budynku oraz bieżące remonty. Nieruchomość nigdy nie była traktowana przez Panią jako towar handlowy. 15 września 2021 r. był ostatnim dniem wynajmowania budynku mieszkalnego. Sprzedała Pani nieruchomości (nie wniosła go aportem do spółki).

W uzupełnieniu wniosku dodała Pani, że przychody z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej są opodatkowane w formie podatku liniowego. Prowadzi Pani podatkową księgę przychów i rozchodów. Od 2015 r. wprowadziła Pani wskazaną we wniosku nieruchomość do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W listopadzie 2021 r. wycofała Pani nieruchomość z powyższej ewidencji. Powyższą nieruchomość sprzedała Pani w listopadzie 2021 r. Nie prowadzi Pani działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Budynek posadowiony na zakupionej przez Panią nieruchomości, sklasyfikowano zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych jako budynek mieszkalny jednorodzinny.

Pytanie

Czy do uzyskanych przez Panią dochodów z tytułu sprzedaży nieruchomości mieszkalnej, która była przez Panią wykorzystywana do działalności gospodarczej, ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz od której dokonywała Pani odpisów amortyzacyjnych, zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji uzyskane dochody nie będą podlegać opodatkowaniu w świetle dokonania sprzedaży po upływie terminu 5 lat od końca roku, w którym nieruchomość została nabyta?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że dochód uzyskany przez Panią, będącą osobą fizyczną, dokonującą w 2021 r. sprzedaży budynku mieszkalnego zakupionego w 2015 r. (a więc po upływie 5 lat od końca roku, w którym został on zakupiony) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dla prawidłowej kwalifikacji przychodów z ewentualnej sprzedaży budynków mieszkalnych wykorzystywanych dla potrzeb działalności gospodarczej i zaliczanych w ramach tej działalności do środków trwałych kluczowe znaczenie ma brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z treścią art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”).

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntu,

d) innych rzeczy stanowi odrębne źródło przychodów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Dyspozycja art. 10 ust. 3 u.p.d.o.f. przesądza, że przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Co więcej należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 14 ust. 2c u.p.d.o.f., który przewiduje, że do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. (przychody z działalności gospodarczej wynikające z odpłatnego zbycia wskazanych tą normą składników majątku, m.in. środków trwałych), nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e u.p.d.o.f. stosuje się odpowiednio.

Tym samym, kierując się powyższymi regulacjami, należy stwierdzić, że co do zasady zbycie budynku mieszkalnego związanego z działalnością gospodarczą na gruncie ustawy o u.p.d.o.f. nie jest traktowane jako przychód z działalności gospodarczej, a tym samym podlega opodatkowaniu na zasadzie wskazanej w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., tj. w sytuacji, w której zbycie następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przychód ze sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym, tj. budynku mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, stanowi przychód określony w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezależnie od tego, czy budynek stanowił, czy też nie środek trwały w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, ani czy był wykorzystywany w tej działalności.

Nie ulega zatem wątpliwości, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

1. nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

2. nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Nr 0112-KDIL3-3.4011.82.2017.1.MC oraz interpretacja indywidualna Nr 0115-KDIT2-3.4011.431.2019.3.JG.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nie znajduje zastosowania w sytuacji, gdy podatnik prowadziłby działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, a nieruchomość ta stanowiłaby towar handlowy w prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej, ponieważ jednak nie prowadzi Pani takiej działalności, ani nie zamierza Pani jej prowadzić w przyszłości, uważa Pani, że wskazane przez Panią stanowisko należy uznać za prawidłowe.

W przypadku natomiast odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, które nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, nabytego w 2015 r. i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych ustawowo określony termin pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości upłynął 31 grudnia 2020 r. Jak wynika z powyższego do sprzedaży ww. budynku mieszkalnego doszło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. W takim stanie rzeczy, przychód uzyskany z tytułu sprzedaży w 2021 r. budynku mieszkalnego zakupionego w 2015 r., z uwagi na upływ ustawowo określonego terminu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. w ogóle nie będzie podlegał opodatkowaniu.

Pani stanowisko jest poparte przez aktualną linię interpretacji indywidualnych w tym szczególnie:

· interpretacja indywidualna z 2 listopada 2020 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o Nr 0115-KDIT1.4011.658.2020.1.JG oraz

· interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2020 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o Nr 0112-KDIL2-1.4011.536.2020.1.KF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyżej wskazany przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z powyższego przepisu wynika, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

- odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

- zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Jednakże z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, że przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl zaś art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Stosownie zaś do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z treści powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. budynku mieszkalnego.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowo-detalicznego oraz turystyki. Nie prowadzi Pani działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. W 2015 r. zakupiła Pani budynek mieszkalny jednorodzinny i od 2015 r. w przedmiotowym budynku mieszkalnym prowadziła Pani działalność gospodarczą (nieruchomość była wynajmowana najemcom w ramach działalności gospodarczej). Przedmiotowa nieruchomość od 2015 r. została umieszczona w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych działalności gospodarczej i w związku z tym były dokonywane odpisy amortyzacyjne. Powyższą nieruchomość sprzedała Pani w listopadzie 2021 r.

Z uwagi na fakt, że sprzedaży podlegał budynek mieszkalny, wykorzystywany w działalności gospodarczej, przychód uzyskany z tej sprzedaży nie będzie stanowił dla Pani przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy powstaje wtedy, gdy jej odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto.

Jak wynika z opisu sprawy nabyła Pani budynek mieszkalny w 2015 r., natomiast sprzedaży dokonała Pani w 2021 r.

Tym samym sprzedaż opisanego budynku mieszkalnego, wykorzystywanego przez Panią w działalności gospodarczej, nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu podatkowego, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabyła Pani ten budynek.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że do dochodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej, która była przez Panią wykorzystywana do działalności gospodarczej, ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz od której dokonywała Pani odpisów amortyzacyjnych, zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji uzyskane dochody nie będą podlegać opodatkowaniu z uwagi na dokonanie sprzedaży po upływie terminu 5 lat od końca roku, w którym nieruchomość została nabyta.

Zatem, sprzedaż przez Panią budynku mieszkalnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).