Interpretacja indywidualna stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych:

· w części dotyczącej tzw. ulgi IP BOX – jest prawidłowe w odniesieniu do pytań nr 1 i 2;

· w części dotyczącej ulgi badawczo-rozwojowej – jest:

- nieprawidłowe – w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wynagrodzeń za czas usprawiedliwionej nieobecności Pracowników oraz składek od tych należności;

- prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 2 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 września 2022 r. (wpływ 6 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Na wstępie Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy możliwości zastosowania ulgi badawczo- rozwojowej oraz ulgi IP BOX. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z 15 lipca 2019 r., wydanymi przez Ministerstwo Finansów, Wnioskodawca planuje skorzystać zarówno z ulgi B+R, jak i preferencji IP BOX do dochodów osiągniętych w 2019, 2020, 2021 r. i latach następnych. Wnioskodawca planuje skorzystać z ulgi B+R oraz IP BOX wobec różnych kategorii dochodu (B+R wobec dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych oraz IP BOX wobec dochodu z kwalifikowanego IP).

Część I – dotycząca ulgi IP BOX

Podstawowe informacje:

Wnioskodawca (dalej również jako: „Podatnik”) od (…) 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (…), PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.01.Z, 62.02.Z, NIP: (…).

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym – posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Jest również czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) oraz rozlicza podatek dochodowy według stawki 19% (podatek liniowy). Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na pracach programistycznych od czerwca 2017 r.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł:

1. w dniu (…) 2018 r. umowę o współpracę z (…) sp. z o.o. (dalej odpowiednio jako: „Spółka 1” i „Umowa 1”); data obowiązywania Umowy 1 od sierpnia 2018 r. Współpraca ze Spółką 1 trwała do grudnia 2020 r.;

2. w dniu (…) 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę z (…) (dalej jako: „Umowa 2” i „Kontrahent 2”);

3. w (…) 2021 r., a następnie w dniu (…) 2021 r. umowę z (…) (dalej jako: „Umowa 3” i „Spółka 3”);

4. w tym roku Wnioskodawca planuje rozpocząć również współpracę ze spółką (…) na podstawie umowy współpracy (dalej jako: „Umowa 4” i „Spółka 4”).

Przedmiot działalności Wnioskodawcy:

Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy, wykonywana w ramach wymienionych powyżej Umów, dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych, które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami.

Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – w ramach wymienionych Umów. Nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez któregokolwiek z kontrahentów.

Z punktu widzenia prawnego, umowy zawarte przez Wnioskodawcę ze Spółką 1, Kontrahentem 2, Spółką 3, Spółką 4, w ramach których Wnioskodawca zobowiązuje się wytworzyć i przenieść na ww. podmioty prawa do oprogramowania, kwalifikowane są jako umowy o świadczenie usług. Efektem, do stworzenia którego zobowiązuje się Wnioskodawca na podstawie zawartych Umów, jest dedykowane (wytworzone/rozwijane/ulepszane pod zapotrzebowanie danego kontrahenta) oprogramowanie.

Celem umożliwienia korzystania klientom z wytworzonego oprogramowania, Wnioskodawca przenosi na ww. podmioty całość autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania.

W Umowie 1 strony ustaliły, że Spółka nabywać będzie całość autorskich praw majątkowych do każdego oprogramowania lub ich części stanowiącej samodzielny utwór stworzony przez Wnioskodawcę w ramach Umowy 1, przy czym nabycie każdorazowo następować będzie z chwilą wykonywania oprogramowania przez Wnioskodawcę. Wynagrodzenie dla Wnioskodawcy za nabywanie przez Spółkę 1 autorskich praw majątkowych określonych powyżej zawarte jest w wynagrodzeniu, o którym mowa w Umowie 1.

W Umowie 2 strony wskazały, że w przypadku oprogramowania/programu stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca w ramach wynagrodzenia określonego Umową 2 przenosi na Kontrahenta 2 ogół majątkowych praw autorskich do tych utworów, a także własność wszelkich egzemplarzy nośników utworów, w tym prawo do rozporządzania i korzystania z utworów i ich swobodnej eksploatacji bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, na wszystkich znanych w chwili zawarcia umowy polach eksploatacji, w tym na wskazanych w Umowie 2 polach eksploatacji. Z chwilą przekazania przez Wnioskodawcę na Kontrahenta 2 przechodzą wszelkie prawa do kodów źródłowych.

W Umowie 3 strony wskazały, że wszystkie obecne, przyszłe i niezarejestrowane prawa do własności przemysłowej i intelektualnej, niezależnie od tego czy podlegają ochronie na mocy ustawy, prawa zwyczajowego, czy prawa słuszności, w tym, lecz nie wyłącznie, prawa autorskie, projekty, wynalazki, patenty, technologie, znaki towarowe, znaki usługowe, tajemnice handlowe, know-how i wszystkie inne prawa o podobnym charakterze, wymyślone, wykonane, opracowane lub odkryte przez Wnioskodawcę trakcie świadczenia usług są bezwzględnie przypisane do Spółki 3 i muszą zostać natychmiast ujawnione Spółce 3.

W Umowie 4 strony również wskażą, że w przypadku oprogramowania/programu stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca w ramach wynagrodzenia określonego Umową 4 przenosi na Spółkę 4 ogół majątkowych praw autorskich do tych utworów, a także własność wszelkich egzemplarzy nośników utworów, w tym prawo do rozporządzania i korzystania z utworów i ich swobodnej eksploatacji bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, na wszystkich znanych w chwili zawarcia umowy polach eksploatacji, w tym na wskazanych w Umowie 4 polach eksploatacji. Z chwilą przekazania przez Wnioskodawcę na Spółki 4 przechodzą wszelkie prawa do kodów źródłowych.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość, jak i ewentualne wady świadczonych usług. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazać należy, że ponosi on również normalną kodeksową odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i n. KC.

Szczegółowa charakterystyka oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę:

W ramach Umowy 1, Wnioskodawca zrealizował na rzecz Spółki 1 następujące oprogramowanie (etapowo):

1. okres od stycznia 2019 do marca 2019 r.: (…)

2. okres od kwietnia do sierpnia 2019 r.: (…)

3. okres lipiec – sierpień 2019 r.: (…)

4. okres od września do grudnia 2019 r.: (…)

5. okres od stycznia do marca 2020 r.: (…)

6. okres od kwietnia do października 2020 r.: (…)

W tym zakresie wskazać należy, że implementacja jest to proces pisania programu (kodu źródłowego).

W ramach Umowy 2, Wnioskodawca zrealizował na rzecz Kontrahenta 2 następujące oprogramowanie (etapowo): (…)

W ramach Umowy 3, Wnioskodawca zrealizował na rzecz Spółki 3 następujące oprogramowania: (…)

W ramach Umowy 4, Wnioskodawca będzie realizować na rzecz Spółki 3 usługi programistyczne.

Ponadto, podkreślić należy, że: W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne na rzecz Spółki 1, Kontrahenta 2, Spółki 3, Spółki 4.

W wyniku prowadzonych prac powstały/powstają oprogramowania/programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzane oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia np. kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania mające na celu utworzenie/rozwijanie/ulepszanie oprogramowania prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Podkreślenia wymaga, iż na etapie podejmowanych w opisanym zakresie działań Wnioskodawca, żaden z wymienionych kontrahentów Wnioskodawcy nie ingeruje w proces wykonywania przez Wnioskodawcę czynności.

Kontrahenci określają jedynie oczekiwania względem oprogramowania, które Wnioskodawca ma dostarczyć, pozostawiając jednocześnie Wnioskodawcy swobodę w sposobie jego tworzenia. Tym samym prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter zorganizowany – realizowane są wedle ustalonego przez niego harmonogramu/planu i zgodnie z przyjętą dla danych prac metodyką prac programistycznych.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz wymienionych w niniejszym wniosku kontrahentów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę nie miały miejsca. Oprogramowanie bądź części oprogramowania stworzone na rzecz danego kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wnioskodawca opracowuje nowe/ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, które są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących/występujących dotychczas w jego działalności gospodarczej. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe). Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

W sytuacji, w której Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza/rozwija oprogramowanie, zawsze ma to na celu poprawę jego użyteczności oraz funkcjonalności poprzez stosowanie innowacyjnych procesów automatyzacji, dostosowanych każdorazowo do konkretnych potrzeb. Oprogramowanie w wyniku modyfikacji/ulepszenia/rozwinięcia przez Wnioskodawcę zostaje zmienione w ten sposób, że zyskuje zupełnie nowe funkcjonalności, których do tej pory nie miało oraz dochodzi do poprawy jego użyteczności.

Właścicielem rozwijanego oprogramowania jest kontrahent, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia/rozwinięcia, tak by dana funkcjonalność zaczynała działać tak, jak oczekuje tego kontrahent. Wnioskodawca nie jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania/części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania (zgodnie z postanowieniami Umowy) Wnioskodawca przekazuje na rzecz Spółki wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie przysługują prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Będą mu, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahenta, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu rozwinięcie danego oprogramowania (w zakresie ulepszenia/rozwinięcia, którego sam dokonał). W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Ulepszanie i rozwijanie oprogramowania, powoduje powstanie części programu komputerowego, który staje się osobnym utworem, który podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie jest i nie będzie więc właścicielem oprogramowania ulepszanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie owego oprogramowania ulepszanego. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego, to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem.

Podsumowując, efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę są zatem programy komputerowe stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży majątkowych autorskich praw do programu komputerowego/części programu na rzecz kontrahentów w ramach zawartych Umów, wymienionych w stanie faktycznym wniosku. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do tych utworów (oprogramowania) na mocy Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4 otrzymując w zamian za to stosowne wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Każda z Umów reguluje kwestię przeniesienia praw autorskich.

Każda z Umów zawiera tym samym postanowienia o przeniesieniu praw autorskich, Umowy zostały zawarte na piśmie, wypełniają one dyspozycję wynikającą z art. 41 w zw. z art. 53 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

Przychody/dochody ze zbycia oprogramowania:

Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do tworzonego, rozwijanego, ulepszonego programu komputerowego wypłacane jest Wnioskodawcy na podstawie wystawianych faktur VAT (z tytułu sprzedaży ww. oprogramowania). Faktury VAT nie zawierają odrębnej poz. dot. przeniesienia praw autorskich, bowiem kwestie te są regulowane przez każdą z Umów. Wnioskodawca ewidencjonuje potwierdzone fakturami/rachunkami przychody oraz odpowiadające im koszty z PKPiR.

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową wyłącznie dochody uzyskiwane przez niego z tytułu przeniesienia autorskich praw do stworzonego i rozwijanego/ulepszonego oprogramowania komputerowego otrzymywane w ramach Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4.

Koszty:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poniósł następujące wydatki:

a) koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego:

- zakup programu antywirusowego (…);

- zakup zestawu klawiatura i mysz (…);

- zakup telewizora (…);

- zakup telefonu (…);

- zakup słuchawek dousznych (…);

- zakup laptopa (…);

- zakup przełącznika USB: (…);

- zakup licencji na program antywirusowy.

O bezpośrednim powiązaniu tych wydatków z wytworzeniem oprogramowania świadczy to, że bez ich poniesienia obiektywnie niemożliwe jest prowadzenie opisanej działalności, sprzęt komputerowy wykorzystywany jest głównie na potrzeby opisanej działalności gospodarczej, wykonywanej w ramach Umów, a dotyczącej wytworzenia/rozwijania/ulepszania oprogramowania. Należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu komputerowego.

b) pozostałe wydatki Wnioskodawcy to wydatki związane z:

- najmem samochodu (do 04.2022), a obecnie co miesiąc wydatki związane z leasingiem samochodu (oraz inne wydatki związane z samochodem, takie jak paliwo i inne koszty eksploatacyjne);

- dot. usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny);

- profesjonalną obsługą księgową;

- nabyciem, przygotowaniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz z doradztwem prawnym;

- związane z usługą (…) (usługa dostępu do serwerów);

- współpracą B2B z innymi programistami/informatykami.

O bezpośrednim powiązaniu tych wydatków z wytworzeniem oprogramowania świadczy to, że dotyczą one nabycia niezbędnych do prowadzenia opisanej działalności usług, których realizacja wymaga posiadania wiedzy specjalnej wykraczającej poza wiedzę Wnioskodawcy. Wydatki na usługi księgowe mają charakter stały, natomiast wydatki na usługi prawne są wydatkami wpadkowymi, dotyczącymi konkretnych usług związanych z działalnością (np. sporządzenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z preferencji IP BOX). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Ponadto, zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca musi wykonywać swoje czynności związane z tworzeniem oprogramowania w innym miejscu niż siedziba firmy (np. spotkania z Klientem).

c) Ponadto, od czasu do czasu Wnioskodawca współpracuje z innymi programistami/informatykami na zasadzie B2B. W tym zakresie deleguje im zadania wynikające z zawartych Umów. Ww. programiści nie przenoszą praw autorskich do wyników swoich prac na Wnioskodawcę. W tym zakresie ww. programiści wystawiają na rzecz Podatnika faktury VAT.

W przyszłości Wnioskodawca ponadto planuje zawrzeć kolejną umowę dot. leasingu samochodu i ponosić koszty leasingiem drugiego samochodu, który byłby przeznaczony do użytku dla wspomnianych w pkt powyżej programistów/informatyków.

Podsumowując, wskazane we wniosku wydatki zostały zatem faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem/rozwijaniem oprogramowania. Wyżej wymienione wydatki pozostają w ścisłym związku przyczynowo-skutkowym kosztów z przychodami uzyskiwanymi w ramach Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4.

Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX:

Odrębna ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę od stycznia 2019 r. Prowadzona przez Wnioskodawcę odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowa ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia oprogramowania podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ewidencja pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i jest prowadzona w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; pozwala również wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca oblicza/obliczy Wskaźnik Nexus w oparciu o wzór, który określają przepisy (art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Wnioskodawca oblicza/obliczy wskaźnik Nexus osobno na każde wyodrębnione prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę wynoszącą 5% uzyskanego dochodu kwalifikowanego za rok 2019, 2020 i 2021 r. oraz jeżeli projekty w ramach Umowy 3 i Umowy 4 będą trwały przez dłuższy okres, to także za kolejne lata podatkowe.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania dotyczące ulgi IP BOX:

Co należy rozumieć pod pojęciem „podejmowana przez Wnioskodawcę działalność (szczegółowo opisana w stanie faktycznym wniosku w zakresie realizacji Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4); w szczególności proszę wyjaśnić, czy chodzi o:

a) całość prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej;

b) wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (jeśli tak, proszę wskazać – jakie to konkretnie zadania);

c) całość działań realizowanych przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentem/Spółkami;

d) wyodrębnione zadania realizowane przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentem/Spółkami (jeśli tak, jakie to konkretnie zadania, w ramach jakich konkretnych umów)?

Pytanie nr 1 zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy tego, czy działalność gospodarcza Wnioskodawcy, polegająca na tworzeniu/rozwijaniu oprogramowania komputerowego/programu komputerowego lub jego części podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. w ramach Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy o PIT), tj. mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

Wniosek dotyczy całości działań realizowanych w ramach poszczególnych umów z Kontrahentem/Spółką.

Wnioskodawca we wstępie wniosku wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą/jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zawarł Umowę 1, Umowę 2, Umowę 2, Umowę 4. W ramach zaś ww. Umów realizuje zlecenia polegające na wytworzeniu/rozwijaniu oprogramowania/programu komputerowego.

Programem komputerowym/oprogramowaniem Wnioskodawca określa rezultat swoich prac wykonywanych w ramach Umowy. Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych dot. ulgi IP BOX również zamienne używa słów program komputerowy/oprogramowanie. Są to dla Wnioskodawcy pojęcia tożsame i dlatego stosuje je zamiennie. Pytanie zatem dotyczy wszystkich czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4.

W ramach tych Umów Wnioskodawca wytworzył oprogramowanie, takie jak: (…)

Czy wskazanie, zgodnie z którym Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym – posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, oznacza, że posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Tak, stwierdzenie oznacza, że Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy o PIT).

Czy w ramach Pana działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; jeśli tak, proszę wskazać:

· jakie to badania; co było/jest ich przedmiotem i celem; w jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi;

· jakie metody badawcze Pan stosował/stosuje;

· czy badania przyniosły określone efekty (jakie)?

Czy w ramach Pana działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; jeśli tak, proszę wskazać:

· w jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi;

· czego dotyczyły/dotyczą te prace rozwojowe; co było/jest ich celem lub celami; jakie czynności obejmowały/obejmują te prace;

· czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem; jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami; czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką); w jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności;

· czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę); czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej;

· czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Jak to zostało wskazane we wniosku, Wnioskodawca powołał we wniosku definicję prac rozwojowych wynikającą z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jako że takie odesłanie znajduje się wprost w przepisach ustawy o PIT. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe i jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zatem działalność/działania podejmowane przez Wnioskodawcę obejmują prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Prace rozwojowe prowadzone są od stycznia 2019 r. Wszystkie działania podejmowane przez Wnioskodawcę zmierzają do wytworzenia/rozwijania specjalistycznego oprogramowania. Celem prac jest, było i będzie powstanie innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Efekty mają ustaloną formę w postaci nowego programu komputerowego/oprogramowania. Wyniki prac rozwojowych mają ustaloną formę. Jest nią fragment kodu/kod programu komputerowego – zapisany za pośrednictwem znaków, cyfr i symboli matematycznych.

Prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem. Ich wynikiem jest wytworzenie nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług. Wyniki prac rozwojowych mają formę oprogramowania, m.in. kodu źródłowego. Wyniki te są oferowane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy (nowe), zmieniony (zmienione) lub ulepszony (ulepszone) produkt (produkty), proces (procesy) albo usługę (usługi), tj. oprogramowanie/program komputerowy (programy komputerowe). Wnioskodawca oferuje produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Czy w ramach Pana działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; jeśli tak, proszę wskazać, jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Nie (wyłącznie prace/działania opisane we wniosku w kontekście IP BOX i ulgi B+R). Przy czym podkreślić trzeba, iż prace te prowadzone są odrębnie dla każdego z tworzonych kwalifikowanych IP, stąd są odpowiednio rozpoczynane, prowadzone i zakańczane względem tego kwalifikowanego IP (programu komputerowego).

Doprecyzować pytanie pierwsze, tj. wskazać:

a) co – w kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej – należy rozumieć pod pojęciem „oprogramowanie komputerowe”;

b) jakie konkretne „oprogramowanie komputerowe” Pan wytworzył lub wytwarza?

Programem komputerowym/oprogramowaniem Wnioskodawca określa rezultat swoich prac wykonywanych w ramach Umowy. Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych dot. ulgi IP BOX również zamienne używa słów program komputerowy/oprogramowanie. Są to dla Wnioskodawcy pojęcia tożsame i dlatego stosuje je zamiennie. Efekty mają ustaloną formę w postaci nowego programu komputerowego/oprogramowania. Tym samym, wyniki prac rozwojowych Wnioskodawcy mają ustaloną formę. Jest nią fragment kodu/kod programu komputerowego – zapisany za pośrednictwem znaków, cyfr i symboli matematycznych. Innymi słowy, Wnioskodawca dostarcza swoim kontrahentom kod przy użyciu repozytoriów kodu, najczęściej (…).

W ramach tych Umów Wnioskodawca wytworzył oprogramowanie, takie jak: (…)

Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem komputerowym”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

· zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

· nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

· nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Tak, efekty prac Wnioskodawcy są utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i są kreacją nowej nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć; nie są też jedynie techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.

Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem komputerowym”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań komputerowych”?

Tak, stanowią odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przysługują Wnioskodawcy osobiste i majątkowe prawa do tych programów (oprogramowań).

Czy w każdym przypadku tworzenie przez Pana „oprogramowania komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „oprogramowania komputerowego”, który jest efektem Pana pracy?

Tak, w zakresie, w jakim Wnioskodawca samodzielnie tworzy oprogramowanie/program komputerowy, Wnioskodawca samodzielnie podejmuje i odrębnie prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzi odrębne prace rozwojowe dla każdego oprogramowania.

Czy „oprogramowania komputerowe” zawsze są efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Tak, autorskie oprogramowanie komputerowe zawsze jest efektem prac rozwojowych – w rozumieniu ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce Wnioskodawcy.

Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent/Spółki)?

Tak, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność.

W jaki sposób umowy z Kontrahentem/ze Spółkami regulują kwestię Pana wynagrodzenia; czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:

· wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta/Spółki praw do „programu komputerowego” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

· także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich)?

Czy i jakie „okresy rozliczeniowe” przewidują poszczególne umowy z Kontrahentem/Spółkami:

· czy są to stałe okresy czasowe (np. okresy miesięczne),

· czy zakończenie okresu rozliczeniowego ma miejsce po spełnieniu określonych warunków przewidzianych w umowie (np. po zakończeniu przez Pana określonych prac albo etapu prac) – jeśli tak, proszę wskazać, spełnienie jakich warunków lub zaistnienie jakich okoliczności wyznacza koniec okresu rozliczeniowego?

Jak na gruncie poszczególnych umów z Kontrahentem/Spółkami wygląda relacja między przeniesieniem przez Pana na Kontrahenta/Spółki praw do konkretnego efektu Pana pracy a: upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia?

W jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentem/Spółkami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta/Spółki praw do konkretnych stworzonych przez Pana „oprogramowań komputerowych”?

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą i jego Kontrahentem/Spółkami stanowią, że prawa własności intelektualnej wytworzone w ramach zleconej usługi należą do Kontrahenta/Spółek, po ich przeniesieniu przez Wnioskodawcę. Całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania przekazywana jest odpłatnie na rzecz Kontrahenta/Spółek na podstawie Umów za wynagrodzeniem określonym w danej umowie. Zatem wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymał i będzie otrzymywać, jest z tytułu przeniesienia praw do oprogramowania. Przeniesienie praw majątkowych następuje w momencie ustalenia oprogramowania, poprzez fizyczne wydanie kodu źródłowego w postaci programu komputerowego. Wyodrębnienie programu komputerowego/oprogramowania komputerowego następuje w momencie jego ukończenia.

Umowy wskazują, że Wnioskodawca otrzymuje miesięczne wynagrodzenie (miesięczne okresy rozliczeniowe).

Całość prac/zadań wykonywanych przez Wnioskodawcę zmierza do wytworzenia/rozwijania oprogramowania/programu komputerowego. Umowy nie wyodrębniają wynagrodzenia za poszczególne rodzaje czynności, ale wskazuje wprost, że Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta/Spółki (sprzedaje) w ramach wynagrodzenia za usługi autorskie prawa majątkowe do tego utworu, tj. oprogramowania/programu komputerowego. Klienci Wnioskodawcy wiedzą, jakie konkretnie majątkowe prawa autorskie nabywają, bowiem oprogramowanie wytwarzane/rozwijane przez Wnioskodawcę przybiera określoną formę, m.in. formę kodu źródłowego.

W przypadku Umowy 1 – okres rozliczeniowy jest miesięczny. Wynagrodzenie płatne było na postawie faktury VAT wystawianej w ostatnim dniu roboczym danego miesiąca.

W przypadku Umowy 2 – okres rozliczeniowy jest miesięczny. Co tydzień Wnioskodawca zobowiązany był dostarczać timesheet, zaś wynagrodzenie płatne było raz na miesiąc, na podstawie wystawionej faktury VAT.

W przypadku Umowy 3 – okres rozliczeniowy jest miesięczny. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w ramach miesięcznych rozliczeń.

W przypadku Umowy 4 – okres rozliczeniowy jest miesięczny.

Nie, zakończenie okresu rozliczeniowego nie ma miejsca po spełnieniu określonych warunków przewidzianych w Umowach.

W przypadku Umowy 1: przeniesienie praw autorskich odbywa się bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Nabycie następować będzie z chwilą wykonania oprogramowania.

W przypadku Umowy 2: Przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą ich ustalenia. Umowa nie przewiduje dodatkowej czynności przeniesienia.

W przypadku Umowy 3: Przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą ich ustalenia. Umowa nie przewiduje dodatkowej czynności przeniesienia.

W przypadku Umowy 4: Wnioskodawca, w ramach wynagrodzenia określonego Umową 4, przenosi na Spółkę 4 ogół majątkowych praw autorskich do oprogramowania, a także własność wszelkich egzemplarzy nośników (`(...)`) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, na wszystkich znanych w chwili zawarcia umowy polach eksploatacji, w tym na szczegółowo określonych polach eksploatacji w Umowie 4.

Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Strony Umów uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury. Co do relacji pomiędzy okresem rozliczeniowym a przeniesieniem praw do konkretnego efektu pracy Wnioskodawcy, to zauważyć należy, że Umowy i wystawiane faktury VAT potwierdzają przeniesienie praw autorskich do tego co wytworzy Wnioskodawca. Wnioskodawca nie wskazuje dodatkowej informacji na fakturze VAT w zakresie przeniesienia majątkowych praw autorskich na kontrahenta, bowiem kwestię tą szczegółowo określa dana Umowa.

Podsumowując, przeniesienie praw i wyodrębnienie programu komputerowego potwierdzają zapisy konkretnej Umowy i czynności Stron, tj. wytworzenie programu komputerowego, jego utrwalenie, zapis, przyjęcie tych prac przez Spółki/Kontrahenta i zapłata należności za dany miesiąc świadczenia usług, w którym wytworzone zostały programy komputerowe. Wnioskodawca dodatkowo wyodrębnia każde kwalifikowane prawa IP w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX.

W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta/Spółki (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent/Spółki); co potwierdza przeniesienie tych praw?

Wyniki prac Wnioskodawcy mają ustaloną formę. Jest nią fragment kodu/kod programu komputerowego – zapisany za pośrednictwem znaków, cyfr i symboli matematycznych. Innymi słowy, Wnioskodawca dostarcza swoim kontrahentom kod przy użyciu repozytoriów kodu, najczęściej (…).

Potwierdzeniem przeniesienia praw jest fizyczne przekazanie kodu źródłowego.

Jeśli wykonuje Pan różne czynności, w tym także, co do których dochody nie podlegają opodatkowaniu wg 5% stawki, w jaki sposób wyodrębnia Pan przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych, w szczególności czy prowadzi Pan jakiekolwiek rejestry/ewidencje realizowanych prac (np. rejestr/ewidencja czasu i wykonanych prac)?

Całość prac/zadań wykonywanych w ramach Umów przez Wnioskodawcę zmierza do wytworzenia/rozwijania oprogramowania/programu komputerowego. Wnioskodawca, w ramach Umów, nie wykonuje innych czynności niż takich, które zmierzają do wytworzenia oprogramowania.

Jak należy rozumieć stwierdzenie, że wydatki na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to „koszty stałe”; jak często ponosi Pan tego rodzaju koszty; czy koszty te zostały/zostaną poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Wnioskodawca miał na myśli, że są to koszty niezbędne do prowadzenia działalności związanej z wytworzeniem oprogramowania. Zatem słowo „stałe” zostało w tym kontekście niewłaściwie użyte.

Wnioskodawca jednorazowo ponosi koszty zakupu sprzętu komputerowego, które zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych. W ewidencji dot. rozliczenia ulgi (w odrębnej ewidencji) koszty zostały przypisane pod konkretny przychód.

Jakich konkretnie kosztów eksploatacyjnych samochodu dotyczy Pana wniosek; wskazał Pan bowiem „inne koszty związane z samochodem, takie jak paliwo i inne koszty eksploatacyjne” (jest to zatem tylko przykładowe wyliczenie tych kosztów)?

Wnioskodawca miał na myśli m.in. paliwo, ubezpieczenie, ewentualne koszty napraw, zakupu opon, koszty zużycia elementów.

Czy „pozostałe wydatki” wskazane przez Pana we wniosku w lit. b., które są związane ze współpracą B2B z innymi programistami/informatykami, są tymi samymi wydatkami, które wskazał Pan w lit. c; jeżeli nie, prosimy wskazać, na czym polega ta współpraca z innymi programistami/informatykami?

Koszty związane ze współpracą z innymi programistami/informatykami Wnioskodawca zakwalifikował pod lit. b wskaźnika NEXUS i są to te same wydatki, o którym wspomina w pkt c wniosku.

W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że z w dn. 23 września 2019 r., została wydana interpretacja Znak: 0111-KDIB1-1.4010.220.2019.2.MG, w której organ podatkowy uznał, że „(`(...)`) koszty nabycia usług na podstawie umów określonych w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, będą one ujęte w literze „b” wzoru nexus, o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. Podobnie, także literze „b” wzoru nexus, ujęte winny być koszty wynagrodzeń współpracowników Spółki, niepowiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT o ile poniesione będą na rzecz pomiotów niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT”.

Czy programiści/informatycy, z którymi Pan współpracował/współpracuje na zasadzie B2B, _byli/są/_będą w stosunku do Pana podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Nie są to podmioty powiązane w rozumieniu przywołanego przepisu ustawy o PIT.

Czy programiści/informatycy, z którymi Pan współpracował/współpracuje na zasadzie B2B, realizowali/realizują/będą realizować zlecenia dla Pana w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej czy też czynili/czynią/będą czynili to wyłącznie w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Pana?

W ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej. W odniesieniu do kosztów wynikających ze współpracy z innymi programistami/informatykami, tj. osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, należy wskazać, w orzecznictwie dotyczącym ulgi B+R są traktowane jako koszty usług świadczonych przez podmioty zewnętrzne. Wnioskodawca płaci bowiem podmiotowi zewnętrznemu za wykonanie określonych usług i w ramach wypłacanego wynagrodzenia może nabywać wyniki prac B+R wykonywanych przez usługodawców usługi B+R, których wynik ma doprowadzić do wytworzenia, ulepszenia czy rozwoju autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe (we wniosku wskazał Pan ogólnie, że ponoszenie tych wydatków dotyczy Pana działalności, ale nie wyjaśnił Pan kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami, które Pan prowadził albo prowadzi jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe)?

Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie, były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym?

Wydatki z pytania trzeciego są funkcjonalnie i bezpośrednio związane z działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe. Ponownie wskazać należy na powiązania poszczególnych wydatków z tymi pracami rozwojowymi. Zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tym samym, wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego i elektronicznego były niezbędne do wytworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę, tj. m.in. (…). Bez tychże sprzętów, Wnioskodawca nie mógłby wytworzyć ww. oprogramowania bez odpowiedniego sprzętu, bowiem oprogramowania te maję charakter innowacyjny i jest dedykowany pod konkretnego kontrahenta.

Pozostałe wydatki Wnioskodawcy to wydatki związane z:

- najmem samochodu (do 04.2022), a obecnie co miesiąc wydatki związane z leasingiem samochodu (oraz inne wydatki związane z samochodem, takie jak paliwo i inne koszty eksploatacyjne);

- dot. usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny);

- profesjonalną obsługą księgową;

- nabyciem przygotowaniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz z doradztwem prawnym;

- związane z usługą (…) (usługa dostępu do serwerów);

- współpracą B2B z innymi programistami/informatykami.

O bezpośrednim powiązaniu tych wydatków z wytworzeniem oprogramowania świadczy to, że dotyczą one nabycia niezbędnych do prowadzenia opisanej działalności usług, których realizacja wymaga posiadania wiedzy specjalnej wykraczającej poza wiedzę Wnioskodawcy. Wydatki na usługi księgowe mają charakter stały, natomiast wydatki na usługi prawne są wydatkami wpadkowymi, dotyczącymi konkretnych usług związanych z działalnością (np. sporządzenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z preferencji IP BOX). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Ponadto, zdarzają się sytuacje w których Wnioskodawca musi wykonywać swoje czynności związane z tworzeniem oprogramowania w innym miejscu niż siedziba firmy (np. spotkania z Klientem). Spotkania z Klientem są nieodzowne, bowiem Wnioskodawca musi poznać zapotrzebowanie Klienta, tak, by oprogramowanie było dedykowane pod niego i spełniało jego wymagania.

Wszystkie wymienione we wniosku wydatki były/są w całości, albo w odpowiedniej części ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym. Wnioskodawca wydatki wskazane we wniosku w ewidencji zakwalifikował pod konkretne prace rozwojowe związane z daną konkretną Umową.

W jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe; czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „oprogramowania komputerowego”; czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady)?

Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – programu komputerowego.

Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika NEXUS zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika NEXUS wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe. Dla obliczenia wskaźnika NEXUS Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik NEXUS, Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik NEXUS jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Wnioskodawca rzeczywiście poniósł/ponosi wydatki opisane we wniosku, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności.

Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Jeżeli wniosek dotyczy również zdarzeń przyszłych, prosimy jednoznacznie wskazać, czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą spełnione w kolejnych latach?

Wniosek dotyczy zdarzeń przyszłych, bowiem Umowa 3 i Umowa 4 są nadal realizowane przez Wnioskodawcę. W tym zakresie ww. odpowiedzi będą aktualne również wobec projektów realizowanych w ramach Umowy 3 i Umowy 4. Wyeksponowane we wniosku i uzupełnieniu dane/informacje/warunki, zostaną spełnione.

Część nr II – dotycząca ulgi badawczo-rozwojowej

Wnioskodawca prowadzi od dnia (…) 2017 r. pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą (…) w zakresie działalności związanej z oprogramowaniem (przeważająca PKD: 62.01.Z), NIP: (…), stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej: (…)

Podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej (SSE).

Podatnik zatrudniał i zatrudnia osoby na podstawie umowy zlecenia, jak i w ramach umowy o dzieło, którzy posiadali i posiadają specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków („Pracownicy”) w ramach projektu, o którym będzie mowa poniżej.

Pracownicy zaangażowani są w pracę w zespole (…). Zakres ich prac można scharakteryzować w następujący sposób:

1. Pracownicy (umowa o pracę) (…) odpowiedzialni są za: (…)

2. Pracownik zespołu (…)

Pracownicy (zarówno ci na umowie zlecenie, jak i ci na umowie o dzieło) realizują wyłącznie prace związane z Projektem rzecz Podatnika – nie wykonują innych czynności (np. administracyjnych).

Aktualnie Podatnik prowadzi (niezależnie i poza świadczeniem usług w ramach zawartej Umowy, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4) wraz z Pracownikami działalność, której głównym i zasadniczym celem jest stworzenie (…) (odpowiednio „Projekt” oraz „Produkt”). Działalność Podatnika prowadzona jest w oparciu o środki własne.

(…)

Produkt jest innowacyjny na skalę światową – podobne rozwiązanie informatyczne nie zostało dotychczas zaprezentowane przez żaden inny podmiot czy konkurenta Podatnika na rynku właściwym.

Będzie on stanowił przedmiot autorskich praw do programów komputerowych Podatnika.

(…)

Rozpoczęcie Projektu poprzedzone zostało analizami, tj. badaniem aktualnego stanu wiedzy (stanu techniki) w tej dziedzinie (w tym najnowszych badań teoretycznych), które zaowocowały ustaleniami na temat tego, jakiego rodzaju narzędzia i usługi funkcjonują obecnie na rynku właściwym i jakie są ich ograniczenia/wady.

(…)

Mając na uwadze ww. opis Projektu i Produktu, należy stwierdzić, że działalność Podatnika ma charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz.U.2022.574 ze zm.).

Działalność Podatnika podejmowana w zakresie Projektu:

· obejmuje badania naukowe – nie;

· obejmuje prace rozwojowe – tak;

· podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – tak;

· obejmuje rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – nie.

Podatnik opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących, a charakter tych prac stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wykonywane przez Pracowników czynności przedstawione we wniosku miały i mają charakter twórczy, obejmują prace rozwojowe, były i są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca dodatkowo wskazuje w tym zakresie, że dokonując analizy działalności będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nosi ona cechy charakterystyczne dla prac rozwojowych – nie zaś dla badań naukowych. Przede wszystkim Podatnik prowadzi działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – zaplanowanie rozwiązań technologicznych oraz sposobu ich wykorzystania, ujęcie ich w Projekcie, a także samo stworzenie takiego Projektu, zwiększają zasób wiedzy Podatnika i Pracowników, umożliwiając tym samym późniejsze stosowanie przy pracach mających na celu kolejne ulepszenia czy poszerzenie oferty o nowe produkty.

Co więcej, również przed podjęciem prac konieczne jest posiadanie odpowiedniej wiedzy, umożliwiającej przeprowadzanie procesów związanych z opracowaniem nowego, innowacyjnego produktu. To połączenie wiedzy posiadanej i nabywanej prowadzi do wytworzenia konstrukcji każdorazowo odmiennych, powodując tym samym ukształtowanie się nowych umiejętności oraz informacji, ponownie możliwych do zastosowania przy następnych projektach.

Jednocześnie nie jest to działalność obejmująca rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, bowiem wprowadzenie zupełnie nowych produktów bądź też ulepszenie ich w taki sposób, by posiadały cechy umożliwiające nowy sposób ich wykorzystywania, nie nosi w sobie w cech rutynowości. Czynności wykonywane w ramach Projektu wymagają indywidualnego podejścia, szeregu działań, w trakcie których powstają jego poszczególne elementy, a końcowy efekt wyróżnia się i wyróżniać się będzie na tle wcześniejszych działań podejmowanych przez Podatnika.

W tym zakresie Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, że w ramach Projektu nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian. Działalność Wnioskodawcy ma charakter kreatywny, nowatorski i oryginalny. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowy, opisany powyżej Produkt, niewystępujący dotychczas w praktyce gospodarczej oraz na tyle innowacyjny, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących.

W związku z realizacją Projektu i Produktu, Podatnik poniósł i będzie ponosił następujące koszty:

1. należności z tytułów wynagrodzenia za pracę Pracowników oraz sfinansowane przez Podatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej Pracowników pozostaje w ogólnym czasie pracy Pracowników w danym miesiącu).

Projekt, a w jego ramach prace Podatnika jest dokumentowany. Dokumentacja Projektu obejmuje szczegółowe rozpisanie poszczególnych etapów Projektu („mapa drogowa Projektu”) z każdorazowym zdefiniowaniem problemu badawczego do rozwiązania na etapie danego etapu, opisem prac przewidzianych do realizacji na danym etapie, określeniem tzw. kamienia milowego danego etapu (np. stworzenie funkcjonalnego w warunkach laboratoryjnych prototypu Produktu) oraz zakładanego do realizacji parametru (…). Prace prowadzone są w sposób ciągły, systematyczny, zgodnie z mapą drogową Projektu.

Prowadzona jest również odrębna ewidencja księgowa, w której Podatnik wyodrębnia koszty działalności, tzn. ujmuje je w kolumnie nr 16 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z treścią Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (tekst jedn.: Dz.U.2019.2544 ze zm.) i objaśnieniami zawartymi w ww. rozporządzeniu.

Podatnik prowadzi również, opartą na strukturze czasu pracy, ewidencję czasu pracy Pracowników, w której wyodrębnia czas spędzony każdego dnia przez poszczególnych Pracowników na pracach związanych bezpośrednio z Projektem. System zawiera komponent raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac Pracowników.

Prowadzona jest u Podatnika odrębna ewidencja kosztów. Zarówno ewidencja czasu pracy, jak i kosztów. Na ich podstawie możliwe jest ustalenie, ile czasu poszczególni Pracownicy spędzili na działalność w ramach danego projektu, w tym jakie dokładnie koszty zostały poniesione w jego ramach.

Podatnik nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego (art. 26e ust. 3a PIT). Nie prowadzi badań podstawowych, w związku z czym koszty wskazane w niniejszym wniosku, nie zostały poniesione w ramach takich badań (art. 26e ust. 4 PIT).

Podatnik wskazuje, że Pracownicy nie byli angażowani w jakąkolwiek inną działalność (np. działalność administracyjną), niż działalność związana z Projektem (działalność badawczo-rozwojowa).

Wskazane w niniejszym wniosku Koszty nie zostały Podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku (art. 26e ust. 5 PIT). Podatnik nie korzystał/korzysta ze zwolnień wskazanych w art. 26e ust. 6 PIT.

Wnioskodawca zainteresowany jest skorzystaniem z ulgi badawczo-rozwojowej za lata 2020, 2021 i kolejne.

Wnioskodawca opisane w niniejszym wniosku koszty uzyskania przychodów poniósł w roku podatkowym 2020 i 2021.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania dotyczące ulgi badawczo-rozwojowej:

Czy opisana we wniosku działalność prowadzona przez Pana w celu realizacji projektów wpisuje się we wszystkie niżej wymienione kryteria – jeżeli tak, to dlaczego:

‒ jest ukierunkowana na nowe odkrycia (działalność nowatorska – umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów),

‒ jej efektem jest projektowanie i tworzenie przez Pana produktów i procesów, które – w stosunku do dotychczasowej jej działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty i procesy w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie albo w ogóle w praktyce gospodarczej,

‒ jest zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie (działalność systematyczna – przeprowadzana w sposób zaplanowany, przy użyciu określonych zasobów ludzkich i finansowych),

‒ brak jest pewności co do jej wyniku końcowego (działalność w warunkach niepewności),

‒ prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia)?

Jeżeli wniosek dotyczy również zdarzeń przyszłych, prosimy jednoznacznie wskazać, czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą spełnione w kolejnych latach?

‒ Projekt jest ukierunkowany na nowe odkrycia i pomysły. Wnioskodawca tworzy nowe rozwiązanie, które dotychczas nie były dostępne na rynku i który nie jest dostępny w sprzedaży. Produkt jest innowacyjny na skalę światową – podobne rozwiązanie informatyczne nie zostało dotychczas zaprezentowane przez żaden inny podmiot czy konkurenta Podatnika na rynku właściwym. Będzie on stanowił przedmiot autorskich praw do programów komputerowych Podatnika. Produkt będzie działał w ten sposób, że (…)

- Tak, Produkt jest oparty na oryginalnych koncepcjach, innowacyjny. W stosunku do dotychczasowej działalności – ma nowy, innowacyjny ulepszony charakter. Produkt odróżnia się od tych dotychczas funkcjonujących w działalności Wnioskodawcy i na rynku;

- Tak, jest zaplanowana, bowiem Wnioskodawca poniósł koszty związane z jego tworzeniem, które finalnie mają spowodować zwiększenie zysków;

- Wnioskodawca działał w pewnym zakresie w warunkach niepewności, jednakże prace zakończą się pozytywnie;

- wyniki mogą być powtórzone, bowiem Wnioskodawca prowadził dokumentację związaną z Produktem, jego tworzeniem.

Wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego, jako że prace nad Produktem nadal trwają. Zatem opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu informacje/dane/warunki będą spełnione w kolejnych latach.

Pytania w zakresie ulgi IP BOX

1. Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę rozumiane jako wyodrębnione zadania realizowane przez niego w ramach wspomnianych Umów (Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4) polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania/programu komputerowego spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT, zaś autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, wskazane w niniejszym wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT? (pytanie ostatecznie sformulowane w uzupełnieniu wniosku)

2. Czy do dochodów uzyskiwanych w opisanej sytuacji gospodarczej (tj. dochodów uzyskiwanych w ramach Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4) Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tj. czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2019 składanym w roku 2020, jak również w zeznaniu za rok 2020 składanym w roku 2021 oraz w przyszłych zeznaniach za rok 2021 i lata następne rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach stanu faktycznego wskazanego we wniosku z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

3. Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. A wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, zaś koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów mogą zostać zakwalifikowane jako koszt z lit. B wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pytania w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej

1. Czy opisana w przedstawionym stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy (dotycząca Projektu) stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 PIT, wobec czego czy Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 26e PIT?

2. Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, ponoszone przez Wnioskodawcę i wskazane we wniosku Koszty Podatnika, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26 ust. 2 PIT, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana stanowisko w zakresie ulgi IP BOX

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi – wydanymi przez Ministerstwo Finansów w dniu 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, kryteria uznania działalności podatnika, za działalność badawczo-rozwojową są m.in. następujące: twórczy charakter działalności, który przejawiać się może opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań; możliwość jej wyodrębnienia/ustalenia (innymi słowy: jej uzewnętrznienie); indywidualny, oryginalny i systematyczny charakter.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4 spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest to działalność obejmująca prace rozwojowe.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych, oprogramowania, do planowania, produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów, usług. Nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia programów komputerowych lub ich części jest działalnością twórczą. Wnioskodawca w ramach Umowy opracowuje nowe produkty, które dotychczas nie występowały w jego działalności gospodarczej, dostosowane do wymagań kontrahentów Wnioskodawcy, które odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących i tworzonych wcześniej przez Wnioskodawcę.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie/program komputerowy stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze.

Zatem, należy wskazać, że od stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadzić działalność badawczo-rozwojową – prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę stanowi przede wszystkim prace rozwojowe.

Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym także narzędzia informatyczne lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje nową i aktualną wiedzę i narzędzia programistyczne, języki programowania, algorytmy, do projektowania nowych lub ulepszonych rozwiązań informatycznych, które mają zastosowanie w działalności Spółki. Rozwiązania te mają charakter twórczy, nowatorski i innowacyjny (sposób dojścia do celu wymaga od Wnioskodawcy stosowania kreatywnego podejścia i nowatorskich rozwiązań).

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania przez stworzenie nowego oprogramowania mają bowiem twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Jego praca cechuje się kreatywnością, a jej rezultaty (oprogramowanie) są skutkiem procesów myślowych wymagających kreatywności, a nie jedynie mechanicznym, zautomatyzowanym działaniem.

Zauważyć należy, w ślad za objaśnieniami Ministerstwa Finansów, że dla podatnika istotne jest bowiem, by prowadzona przez niego działalność gospodarcza – działalność badawczo-rozwojowa, doprowadziła do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Zatem, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalne dzieło oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego, tj. stanowi całkowicie nową funkcjonalność. Zatem prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do powstania oprogramowania lub jego rozwoju, przy wykorzystaniu fachowej wiedzy Wnioskodawcy.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę nad oprogramowaniem mają charakter systemowy (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i Wnioskodawca prowadzi je celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę nie dotyczy i nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów, usług.

Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu w ramach sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a zatem – osiągał, osiąga i będzie osiągać kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Podsumowując zatem, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe, jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy i wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jak to zostało już wskazane we wniosku, obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym, w zakresie narzędzi informatycznych, oprogramowania do planowania, produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów, usług. Nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian.

Przepis art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria:

a) przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

b) prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Na podstawie postanowień Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4 Wnioskodawca przenosi wszelkie prawa autorskiego do wytworzonego przez siebie oprogramowania na rzecz Spółki 1, Kontrahenta 2, Spółki 3, Spółki 4.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach Umów. Oprogramowanie wytwarzane na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 ww. ustawy).

Uszczegóławiając: Autorskie oprogramowanie, wytworzone przez Wnioskodawcę, stanowi i będzie stanowiło utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca wytwarza w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Odnosząc powyżej przedstawiony opis działalności Wnioskodawcy do przepisów stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, tj. Raportem OECD BEPS plan działania nr 5.

Zgodnie z akapitem 34 tego raportu, to nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX. W związku z tym, że w Polsce zgodnie z obecną praktyką oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z ww. objaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 19 lipca 2019 r.: „autorskie prawo do programu komputerowego – przyznawane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (model ochrony prawnej sui generis). Zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”.

Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP BOX.

O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie.

W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy badać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewnią zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji o IP BOX. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego, jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do (…). Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność.

Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim:

· forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu, jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie;

· interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrona innych składników programu) – gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu, nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony (`(...)`).

Zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: „rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”; podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych”.

Zatem właściwe źródło interpretacji prawa unijnego używa pojęć: „oprogramowanie” (software), „sprzęt komputerowy” (hardware) i „program” niejako synonimicznie i implikuje, że interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, umożliwiającą wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływania z wszystkimi elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego.

Na kanwie tego można uznać, że:

· pojęcie „program komputerowy” utożsamienie jest z pojęciem „oprogramowanie” oraz, że

· interfejs może stanowić część nierozerwalnie związaną z programem komputerowym i funkcjonalnie łączy program komputerowy z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym.

Oczywiście to, czy dany interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, podlega każdorazowo odrębnej ocenie i nie może wynikać tylko lub głównie z nazwy elementu danego produktu informatycznego, ale z jego rzeczywistych cech i funkcjonalności. W konsekwencji, jeżeli interfejs jest rzeczywiście źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego, innego oprogramowania i sprzętu komputerowego („interoperacyjność”), to interfejs można uznać za nierozerwalną, funkcjonalną część składową programu komputerowego. Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i dlatego może stanowić kwalifikowane IP.

Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996-1.05.01, program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyrok TS z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt C-393/09, Bezpecnostni softwarova asociace, ECLI:Ell:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ww. ustawy zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

Reasumując: brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi Raportu BEPS plan działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Jednocześnie, zgodnie z ww. Objaśnieniami Ministerstwa Finansów kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stronę jest rzeczpospolita polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie, jak i części oprogramowania, wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach zawartych Umów.

Programem komputerowym/oprogramowaniem Wnioskodawca określa rezultat swoich prac wykonywanych w ramach Umowy. Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych dot. ulgi IP BOX również zamienne używa słów program komputerowy/oprogramowanie. Są to dla Wnioskodawcy pojęcia tożsame i dlatego stosuje je zamiennie. Efekty mają ustaloną formę w postaci nowego programu komputerowego/oprogramowania. Tym samym, wyniki prac rozwojowych Wnioskodawcy maję ustaloną formę. Jest nią fragment kodu/kod programu komputerowego – zapisany za pośrednictwem znaków, cyfr i symboli matematycznych. Innymi słowy, Wnioskodawca dostarcza swoim kontrahentom kod przy użyciu repozytoriów kodu, najczęściej (…).

W ramach tych Umów Wnioskodawca wytworzył oprogramowanie, takie jak: (…)

Efekty prac Wnioskodawcy są utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i są kreację nowej nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągniecia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć; nie są też jedynie techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.

Podsumowując, autorskie prawa majątkowe do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej w stanie faktycznym działalności na rzecz Spółki 1, Spółki 2, Spółki 3, Spółki 4 zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot jest wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności, która spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że spełnił wszystkie warunki uprawniające go do zastosowania stawki 5% określonej w ustawie o PIT i może skorzystać z ww. preferencyjnego opodatkowania, tj.:

a) Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, wytwarza i będzie wytwarzał oprogramowanie/programy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w ramach Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4;

b) oprogramowanie/programy Wnioskodawca „wytwarza” i będzie „wytwarzał” w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; stanowią one przejaw jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze;

c) oprogramowanie/programy komputerowe „wytworzone” i „wytwarzane” przez Wnioskodawcę podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; ponadto, zgodnie z zawartą Umową – Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił autorskie prawa majątkowe do ww. oprogramowania/programów komputerowych w pełnym zakresie na rzecz Spółki 1, Kontrahenta 2, Spółki 3, Spółki 4;

d) dochód otrzymany ze zbycia oprogramowania w ramach świadczenia usług na podstawie Umowy 1, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4 stanowią kwalifikowane dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT; zgodnie z postanowieniami Umowy Wnioskodawca zobowiązuje się przenieść na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wszystkich oprogramowań będących efektem wykonania usług na rzecz Spółki 1, Kontrahenta 2, Spółki 3, Spółki 4. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania;

e) dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

f) Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję na potrzeby projektu dotyczącego kwalifikowanego IP.

Zgodnie ponadto z art. 30cb ustawy o PIT Wnioskodawca wyodrębnił ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że zaprezentowane przez niego stanowisko i rozumienie treści przepisów w odniesieniu do przedstawionych przez niego pytań jest prawidłowe.

Pana stanowisko w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej

Stanowisko Wnioskodawcy przyporządkowane do pytań

Opisana w przedstawionym stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 PITu i Wnioskodawca może skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 26e PITu. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności dochodzić będzie do tworzenia, rozwijania i ulepszania programu komputerowego (Produktu).

Wnioskodawca jest również zdania, że wszystkie Koszty Kwalifikowane Podatnika, wymienione w treści wniosku, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26 ust. 2 PITu, wobec czego mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 PITu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 PITu za „działalność badawczo-rozwojową” uznaje się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Za badania naukowe uznaje się badania podstawowe (prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne) lub badania aplikacyjne (prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń).

Projekt, który ma doprowadzić do stworzenia Produktu, nastawiony jest na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, ponieważ Podatnik zamierza sprzedawać Produkt na rynku w celach zarobkowych – tym samym kategoria badań podstawowych nie wchodzi w grę.

Projekt nie opiera się wyłącznie na zdobywaniu nowej wiedzy/umiejętności, ale polega w dużej mierze na łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej już wiedzy, z różnych dziedzin (czy to teoretycznej, z zakresu kryptografii, matematyki czy informatyki, czy też praktycznej – np. w zakresie wyników prowadzonych przez inne osoby eksperymentów naukowych), stąd kwalifikacja działalności Podatnika jako badania aplikacyjne również nie wchodzi w grę.

Za prace rozwojowe uznaje się „działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii), z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług lub procesów i technologii produkcji. Działalność Wnioskodawcy opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach samego Wnioskodawcy oraz Pracowników, uwzględniając zapotrzebowanie (wymogi) przyszłych użytkowników końcowych .

Działalność Wnioskodawcy w ramach prowadzonego Projektu obejmuje prace rozwojowe, ponieważ spełnia łącznie następujące kryteria:

1. działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, przy czym wystarczające jest spełnienie tej przesłanki na skalę przedsiębiorstwa (w przeciwieństwie do działalności rutynowej, odtwórczej);

2. działalność Wnioskodawcy ma charakter systematyczny;

3. działalność Wnioskodawcy wykorzystuje zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (ponieważ mowa w niniejszej sprawie o pracach rozwojowych, a nie badaniach naukowych, które powinny charakteryzować się zwiększaniem zasobów wiedzy – por. Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box, s. 10;

Trzeba zaznaczyć, że sformułowania „twórczość”, „systematyczność” oraz „wykorzystywanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań" nie posiadają definicji legalnych, w związku z czym trzeba się odnosić do językowego (słownikowego) znaczenia ww. terminów.

Za „twórczą działalność badawczo-rozwojową” uznaje się „opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika” (por. s. 12 Objaśnień Podatkowych IP Box). Dodatkowo wskazuje się następujące elementy twórczej działalności B+R:

1. rezultat tej działalności jest odpowiednio ustalony (tzn. trwały, uzewnętrzniony i możliwy do wyodrębnienia);

2. rezultat tej działalności ma charakter indywidualny (tzn. jest wynikiem określonych procesów myślowych wymagających od twórcy kreatywności);

3. rezultat tej działalności ma charakter oryginalny (tzn. wnosi obiektywnie nową wartość) (tamże, s. 13).

W szczególności wskazuje się, że twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania (`(...)`) (tamże). Dalej czytamy – „Na przykład przetwarzanie danych nie jest działalnością badawczo-rozwojową, chyba że stanowi część projektu mającego na celu opracowanie nowych metod przetwarzania danych”. W zasadzie z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Przekładając powyższy fragment na stan faktyczny przedstawiony we wniosku, należy wskazać, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter „twórczy” w zaprezentowanym powyżej znaczeniu.

W ramach Projektu Wnioskodawca pracuje nad Produktem (narzędziem, usługą), który nie występuje w praktyce gospodarczej (żadne inne, obecne na rynku właściwym narzędzie nie oferuje takiego stopnia bezpieczeństwa tożsamości użytkownika końcowego jak Produkt – nowość funkcjonalna Produktu).

Rezultat działalność B+R Wnioskodawcy będzie miał „odpowiednio ustalony”, trwały charakter, ponieważ stanowić będzie kod źródłowy oprogramowania, który może być modyfikowany, sprzedany, itp., tzn. jest uzewnętrzniony i możliwy do wyodrębnienia. Będzie zapisywany (przechowywany) w bibliotece Wnioskodawcy.

Ma również charakter indywidualny, ponieważ powstał jako rezultat procesu myślowego Wnioskodawcy i jego zespołu, mianowicie próby rozwiązania istotnego dla praktyki gospodarczej problemu – w jaki sposób stworzyć (…).

W końcu należy ocenić, że rezultat tej działalności ma charakter oryginalny – obiektywnie wnosi nową wartość do „świata” bezpieczeństwa danych użytkowników sieci Internet. Żaden inny sposób, narzędzie, metoda nie oferuje tak wysokiego poziomu bezpieczeństwa danych jak Produkt.

Za „systematyczną” działalność uznaje się taką, która prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, według pewnego systemu (tamże, s. 14). Co ważne, wskazuje się, że działalność B+R nie musi być w takim znaczeniu słowa „systematycznie” prowadzona „stale” – może być również prowadzona od czasu do czasu lub nawet incydentalnie (kategoria ciągłości nie ma znaczenia dla systematyczności). Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby (tamże, s. 14).

Przy takim rozumieniu „systematyczności” należy uznać, że działalność B+R Wnioskodawcy jest systematyczna.

Wnioskodawca działa w sposób zaplanowany, zgodnie z najlepszymi, rynkowymi praktykami – zidentyfikował praktyczny problem, który ma zostać rozwiązany za pomocą Produktu, następnie zorientował się, co do stanu wiedzy w dziedzinie ochrony tożsamości użytkowników sieci Internet oraz możliwości stworzenia systemu (Produktu), w którym nawet jego dostawca nie będzie w stanie połączyć prawdziwych użytkowników z ich internetowymi, genetycznymi, maskowanymi kontami/awatarami (por. opisane w części dotyczącej stanu faktycznego opracowania teoretyczne i konsultacje z przedstawicielami uczelni wyższych z zakresu kryptografii) - innymi słowy Wnioskodawca zlokalizował i zidentyfikował zasoby wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych.

Po wstępnej analizie Wnioskodawca stworzył (…)

Tak przygotowana dokumentacja jest podstawą dalszego prowadzenia prac badawczo-rozwojowych w ramach Projektu.

Działalność badawczo-rozwojowa wykorzystuje zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań wtedy, kiedy podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług (por. Objaśnienia Podatkowe IP Box, s. 16).

Opis stanu faktycznego dostarcza przesłanek wystarczających do uznania, że działalność B+R Wnioskodawcy charakteryzuje się ww. własnością, ponieważ w ramach Projektu Wnioskodawca wykreuje zupełnie nowe rozwiązanie informatyczne (Produkt); dodatkowo powstaną wykreowane zupełnie nowe autorskie prawa do Produktu.

Podatnik zdobył, zidentyfikował i wykorzystał dostępną wiedzę z zakresu informatyki (programowania, architektury bezpieczeństwa), kryptografii oraz matematyki. Źródłami zidentyfikowanej przez Wnioskodawcę wiedzy były nie tylko opracowania teoretyczne, ale również wiedza ekspertów z uznanych ośrodków akademickich. Powyższe elementy (wiedza i wyniki prac badawczych) Podatnik i Pracownicy łączą ze swoją wiedzą techniczną/technologiczną.

Bez oparcia się o wiedzę z ww. dziedzin, prowadzenie Projektu oraz stworzenie Produktu nie byłoby, obiektywnie rzecz ujmując, możliwe. Przegląd bowiem najnowszych badań teoretycznych doprowadził Wnioskodawcę i jego zespół badawczy do przekonania, że Produkt można oprzeć o technologie z wykorzystaniem tzw. (…) Gwoli przypomnienia zaznacza, że Produkt jest innowacyjny na skalę światową, oferując stopień bezpieczeństwa (anonimowości) dla użytkownika końcowego sieci Internet, dotychczas nieosiągalny.

Dodatkowo wskazać należy, że:

- Projekt jest ukierunkowany na nowe odkrycia i pomysły. Wnioskodawca tworzy nowe rozwiązanie, które dotychczas nie były dostępne na rynku i który nie jest dostępny w sprzedaży. Produkt jest innowacyjny na skalę światową – podobne rozwiązanie informatyczne nie zostało dotychczas zaprezentowane przez żaden inny podmiot czy konkurenta Podatnika na rynku właściwym. Będzie on stanowił przedmiot autorskich praw do programów komputerowych Podatnika. Produkt będzie działał w ten sposób, że (…)

- Tak, Produkt jest oparty na oryginalnych koncepcjach, innowacyjny. W stosunku do dotychczasowej działalności – ma nowy, innowacyjny ulepszony charakter. Produkt odróżnia się od tych dotychczas funkcjonujących w działalności Wnioskodawcy i na rynku;

- Tak, jest zaplanowana, bowiem Wnioskodawca poniósł koszty związane z jego tworzeniem, które finalnie mają spowodować zwiększenie zysków;

- Wnioskodawca działał w pewnym zakresie w warunkach niepewności, jednakże prace zakończą się pozytywnie;

- wyniki mogą być powtórzone, bowiem Wnioskodawca prowadził dokumentację związaną z Produktem, jego tworzeniem.

Wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego jako że prace nad Produktem nadal trwają. Zatem opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu informacje/dane/warunki będą spełnione w kolejnych latach.

Na marginesie Wnioskodawca wskazuje, że organy podatkowe uznają działalność B+R w zakresie cyber-bezpieczeństwa, chmur obliczeniowych za działalność badawczo-rozwojową (por. pismo Dyrektora KIS z dnia 13.03.2019 r., 0114-KDIP2-1.4010.63.2019.2.MR). To samo odnosi się do działalności podatników, prowadzonej w zakresie chmur obliczeniowych (por. pismo Dyrektora KIS z dnia 13.03.2019 r., 0114-KDIP2-1.4010.63.2019.2.MR).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

W art. 26 ust. 2 PIT wskazano koszty kwalifikowane, które podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o PIT.

Ad. wydatki na pracowników/składki ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)

W ramach Projektu Wnioskodawca zatrudnia Zleceniobiorców i Pracowników, specjalistów wysokiej klasy, którym wypłaca wynagrodzenie za pracę na podstawie stosunku pracy i stosunku zlecenia i za których (jako płatnik) odprowadza składki z tytułu ww. należności, o których mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Czas, jaki Pracownicy/Zleceniobiorcy poświęcają na pracę u Wnioskodawcy, jest ewidencjonowany, co pozwala na ustalenie, ile dokładnie czasu Pracownicy/Zleceniobiorcy spędzają na czynnościach realizowanych w ramach Projektu, które to czynności Wnioskodawca uznaje jako działalność badawczo-rozwojową. Spełniony jest więc warunek zakładający możliwość weryfikacji faktycznego czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Jednocześnie, Pracownicy/Zleceniobiorcy w ramach działalności w zakresie Projektu, tworząc innowacyjne rozwiązania z zakresu (…), wykonują pracę, którą można uznać za działalność badawczo-rozwojową. Wobec powyższego można uznać, że koszty związane z Pracownikami i ZUS stanowią koszty kwalifikowane Wnioskodawcy.

W przypadku usprawiedliwionej nieobecności Pracownika (np. urlop lub choroba), Wnioskodawca będzie mu wypłacał świadczenia zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, w tym zgodnie z Kodeksem pracy. Świadczenia wypłacane w związku z ww. usprawiedliwioną nieobecnością Pracowników (wynagrodzenie za czas urlopu, wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenie za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, itp.) będą również stanowiły koszty kwalifikowane.

Wynika to z dorobku orzecznictwa. W wyroku WSA w Gliwicach z dnia 23 kwietnia 2021 r. (I SA/GI 364/21) czytamy – „Z treści art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można wywieść, że świadczenia otrzymywane przez pracownika w związku z usprawiedliwioną nieobecnością w pracy z tytułu choroby czy urlopu nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych z tego względu, że w tych okresach pracownik nie świadczy pracy badawczo-rozwojowej (`(...)`)”.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie mógł dokonać odliczenia w ramach ulgi B+R przedstawionych we wniosku kosztów kwalifikowanych, poniesionych w roku podatkowym 2020 i 2021, w rozliczeniu za rok podatkowy ich poniesienia, tj. w rozliczeniu za rok podatkowy 2020 i 2021.

Treść własnego stanowiska w zakresie ulgi IP BOX oraz ulgi badawczo-rozwojowej wynika z uzupełnienia wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku:

· w części dotyczącej tzw. ulgi IP BOX – jest prawidłowe w odniesieniu do pytań nr 1 i 2;

· w części dotyczącej ulgi badawczo-rozwojowej – jest:

- nieprawidłowe – w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wynagrodzeń za czas usprawiedliwionej nieobecności Pracowników oraz składek od tych należności;

- prawidłowe – w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślamy, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy w części dotyczącej ulgi IP BOX wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych. W stosunku do dotychczasowej Pana działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. W ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Pana działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Pana nie miały miejsca. Oprogramowanie bądź części oprogramowania stworzone na rzecz danego kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Wskazał Pan również, że działalność/działania podejmowane przez Pana obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz cytowanych przepisów stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, w ramach prac rozwojowych, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania/programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, zwracamy uwagę, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

| (a + b) * 1,3 | a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie komputerowe;

2. wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. efekty Pana pracy – oprogramowania/programy komputerowe zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. przenosi Pan za wynagrodzeniem całość praw autorskich do oprogramowania, co oznacza sprzedaż kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

5. od stycznia 2019 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję i wyodrębnia w niej: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; pozwala również wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

Wskazujemy też, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Na podstawie powyższego stwierdzamy, że dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanych przez Pana programów komputerowych, które stanowią utwory prawnie chronione i zostały wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych z tego tytułu za lata 2019-2021 oraz w latach następnych (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny) według stawki 5%.

W tym miejscu zwracamy także uwagę, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Reasumując – autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego będące efektem tworzenia, rozwijania i ulepszania programów komputerowych spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym – może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w latach 2019-2021 i kolejnych.

Pana wątpliwości dotyczą również stosowania ulgi badawczo-rozwojowej.

Z opisu sprawy w części dotyczącej ulgi badawczo-rozwojowej wynika, że aktualnie prowadzi Pan (niezależnie i poza świadczeniem usług w ramach zawartej Umowy, Umowy 2, Umowy 3, Umowy 4) wraz z Pracownikami działalność, której głównym i zasadniczym celem jest stworzenie (…) (odpowiednio „Projekt” oraz „Produkt”). Wskazał Pan, że Pana działalność ma charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Projekt jest ukierunkowany na nowe odkrycia i pomysły. Tworzy Pan nowe rozwiązanie, które dotychczas nie było dostępne na rynku i które nie jest dostępne w sprzedaży. Produkt jest innowacyjny na skalę światową – podobne rozwiązanie informatyczne nie zostało dotychczas zaprezentowane przez żaden inny podmiot czy Pana konkurenta na rynku właściwym. Produkt jest oparty na oryginalnych koncepcjach, innowacyjny. W stosunku do dotychczasowej działalności – ma nowy, innowacyjny ulepszony charakter. Produkt odróżnia się od tych dotychczas funkcjonujących w Pana działalności i na rynku. Działalność Pana jest zaplanowana, poniósł Pan koszty związane z jego tworzeniem, które finalnie mają spowodować zwiększenie zysków. Działał Pan w pewnym zakresie w warunkach niepewności, jednakże prace zakończą się pozytywnie. Wyniki mogą być powtórzone, bowiem prowadził Pan dokumentację związaną z Produktem, jego tworzeniem. Wykonywane przez Pracowników czynności miały i mają charakter twórczy, obejmują prace rozwojowe, były i są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane wcześniej przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania (dotyczące Projektu) wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Stosownie do art. 26e ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Jak stanowi art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z kolei stosownie do art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Ponadto w myśl art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 26eb ust. 1.

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzamy, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4. podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

5. w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyodrębniono koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

8. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Z opisu sprawy wynika, że:

1. nie posiada Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

2. nie prowadzi Pan działalności gospodarczej na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej;

3. prowadzi Pan również odrębną ewidencję księgową, w której wyodrębnia Pan koszty działalności badawczo-rozwojowej;

4. nie korzystał/nie korzysta Pan ze zwolnień wskazanych w art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

5. poniesione przez Pana koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową nie zostały Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Powyższe oznacza, że zostały spełnione przesłanki do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Z treści wniosku wynika więc, że przysługuje Panu, co do zasady, prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do rozpatrzenia pozostaje kwestia uznania ponoszonych przez Pana w związku z działalnością badawczo-rozwojową opisanych we wniosku wydatków za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 23 ust. 1 tej ustawy zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z wniosku wynika, że zatrudniał i zatrudnia Pan osoby na podstawie umowy zlecenia, jak i w ramach umowy o dzieło, którzy posiadali i posiadają specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków („Pracownicy”). Pracownicy zaangażowani są w pracę w zespole kryptograficznym („Crypto”). Zakres ich prac można scharakteryzować w następujący sposób:

1. Pracownicy (umowa o pracę) zespołu kryptograficznego odpowiedzialni są za:

- (…)

2. Pracownik zespołu sztucznej inteligencji uczestniczy w (…)

W związku z realizacją Projektu i Produktu, poniósł i będzie ponosił Pan koszty z tytułów wynagrodzenia za pracę Pracowników oraz sfinansowane przez Podatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo- rozwojowej Pracowników pozostaje w ogólnym czasie pracy Pracowników w danym miesiącu). Jak wskazano we wniosku, prowadzi Pan opartą na strukturze czasu pracy, ewidencję czasu pracy Pracowników, w której wyodrębnia czas spędzony każdego dnia przez poszczególnych Pracowników na pracach związanych bezpośrednio z Projektem.

Z treści art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w:

· art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (pkt 1);

· art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu (pkt 1a).

Zgodnie z dyspozycją zawartą w ww. regulacjach należności ze stosunku pracy oraz z działalności wykonywanej osobiście wskazanej w art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być uznane za koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej:

− czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu – w przypadku pracowników;

− czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu – w przypadku osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło.

Przez „ogólny czas pracy pracownika w danym miesiącu”, jak i „całość czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło” należy rozumieć wyłącznie czas faktycznie przepracowany. W konsekwencji dla obliczenia proporcji kosztów kwalifikowanych nie należy brać pod uwagę czasu, w jakim Pracownik nie wykonywał pracy w związku np. z urlopem czy zwolnieniem lekarskim.

Powyższe rozumienie przepisu prowadzi do sytuacji, w której każdy składnik wynagrodzenia pracownika, jak i osoby zatrudnionej na podstawie umowy zlecenia oraz umowy o dzieło uzyskującej należności, na podstawie art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi być przeanalizowany pod kątem tego, czy może być uznany za koszt kwalifikowany.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy wskazać, że wynagrodzenia pracowników oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia i o dzieło, jak również sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, mogą być uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, z uwzględnieniem proporcji wskazanej w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla obliczenia proporcji kosztów kwalifikowanych nie należy brać pod uwagę czasu, w jakim Pracownik nie wykonywał pracy w związku z jej usprawiedliwiona nieobecnością.

Organ zwraca uwagę, że istotne jest, aby Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło faktycznie wykonywali zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Tylko wówczas ich wynagrodzenia obejmujące ww. koszty pracownicze oraz koszty świadczeń poniesionych na ich rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

W sytuacji, gdy Pracownicy wykonują obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzeń oraz świadczeń wypłaconych pracownikom oraz osobom zatrudnionym na podstawie umowy zlecenia i o dzieło, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, co do zasady, wynagrodzenia Pracowników oraz sfinansowane przez Pana składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych można uznać za kwalifikowane koszty poniesione na Pana działalność badawczo-rozwojową, o których mowa jest w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odliczyć je w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Natomiast świadczenia wypłacane w związku z usprawiedliwioną nieobecnością Pracowników (wynagrodzenie za czas urlopu, wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenie za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, itp.), jak i składki od tych należności, nie mogą być uznawane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, ponieważ dotyczą one wynagrodzenia za okres, w którym Pracownicy nie wykonywali prac na Pana rzecz (w tym prac badawczo-rozwojowych).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wniosek w części dotyczącej ulgi IP BOX w odniesieniu do pytania nr 3 podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).