Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 7 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 września 2022 r. (wpływ 7 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą z orzeczeniem niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym, a dotyczy ona narządu ruchu, ((…)). (…). Choroba ta sprawia, że powinna Pani prowadzić oszczędny tryb życia, a wszelkie wysiłki związane z podnoszeniem ciężkich rzeczy, powinny zostać całkowicie wyeliminowane, by nie pogłębiać występujących już zmian i nie nasilać i tak uciążliwych dolegliwości bólowych. Z tego powodu chciałaby Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, w zakresie adaptacji i wyposażenia budynku mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności. W tym celu dokonała Pani wymiany bramy garażowej, gdyż brama którą miała Pani wcześniej, uniemożliwiała Pani korzystanie z garażu - co było ściśle związane z Pani niepełnosprawnością. W wyjaśnieniu podaje Pani, iż brama ta była stalowa i bardzo ciężka, zbudowana z jednego dużego elementu (230x260cm), który trzeba było szarpnięciem odciągnąć w górę, a następnie uchyloną bramę siłowo unieść na górne prowadnice, czego Pani w wyniku swojej niepełnosprawności nie była w stanie absolutnie zrobić i w związku z tym nie mogła Pani korzystać z garażu. Tak więc mimo tego, iż posiada Pani garaż, schorzenie, na które przyznano Pani stopień niepełnosprawności, uniemożliwiało Pani korzystanie z niego. Dlatego dokonała Pani wymiany opisanej wyżej bramy, na bramę segmentową, podnoszoną na rolkach elektrycznie, dzięki czemu nie musi Pani używać do tego siły, a tym samym, nie ma narażenia na jakiekolwiek obciążenie (`(...)`) oraz pogłębianie się upośledzenia. Ale przede wszystkim dopiero wymiana tej bramy pozwoliła Pani na korzystanie z garażu - czego bez tej inwestycji nie mogłaby Pani nadal robić.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pani, że:

- Zamierza Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej za rok podatkowy 2021.

- Orzeczenie o niepełnosprawności wydał (`(...)`) 2019 r. na okres 3 lat (1 sierpnia 2019 r.- 31 sierpnia 2022 r.) Powiatowy Zespół ds Orzekania o niepełnosprawności w (`(...)`). Obecnie złożyła Pani wniosek o przedłużenie ważności orzeczenia, gdyż nie ma poprawy stanu zdrowia, a wręcz nastąpiło pogłębienie niepełnosprawności.

- W uzyskanym orzeczeniu nie wskazano daty powstania niepełnosprawności. Niepełnosprawność istniała w dacie poniesienia wydatku.

- Wydatki poniesione przez Panią na wymianę bramy garażowej stanowią wydatki na przystosowanie budynku mieszkalnego odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z posiadanej przez Panią niepełnosprawności i ułatwiają Pani wykonywanie czynności życiowych.

- W okresie którego dotyczy wniosek uzyskiwała Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, z tytułu umowy o pracę, podatki rozlicza i odprowadza pracodawca.

- Data poniesienia wydatku to 28 grudnia 2021 r.

- Posiada Pani dokument potwierdzający poniesienie wydatku - Fakturę VAT (podatek od towarów i usług).

- Garaż w którym dokonała Pani wymiany bramy znajduje się w bryle budynku mieszkalnego.

- Wydatek o którym mowa został sfinansowany ze środków własnych.

- Wydatek o którym mowa nie został Pani zwrócony w żadnej innej formie.

Pytanie

Czy wymiana bramy garażowej - która ze względu na swoją budowę i ciężar uniemożliwiała Pani jako osobie niepełnosprawnej korzystanie z garażu - może być odliczona od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, wydatki na wymianę takiej bramy, są kosztem, który kwalifikuje się do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2021 r.:

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy :

7d. Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Art. 26 ust. 7f ww. ustawy stanowi, że:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Stosownie do treści art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest zatem ich interpretacja rozszerzająca.

Odnosząc się do możliwości odliczenia przez Panią w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na wymianę bramy garażowej, które poniosła Pani w 2021 r. należy wskazać, że odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, w tym m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Rozpatrując, czy wymienione wyżej wydatki mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu – „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu/budynku mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu/budynku, biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu/budynku mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań/budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy wskazać, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania/budynku, które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.

Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

W związku z przytoczonym przepisem art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki takie można uznać wydatki poniesione na np. likwidację barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, „poszerzenie drzwi”, likwidację progów, założenie okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej, likwidację wanny i zainstalowanie brodzika z panelem prysznicowym i siedziskiem dla osób niepełnosprawnych ruchowo, założenie „wiszącego” sedesu oraz umywalki „bez nogi” umożliwiających swobodne podjechanie wózkiem, także montaż wszelkiego rodzajów uchwytów, specjalnych baterii dla osób z niepełnosprawnymi dłońmi, montaż drzwi przesuwnych.

Wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań/budynków mieszkalnych, w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych nie muszą mieć indywidualnego charakteru. Istotne jest jedynie czy wydatki te są podyktowane potrzebami osoby niepełnosprawnej związanymi z tą niepełnosprawnością.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że „nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom”.

Z treści wniosku wynika, że poniosła Pani wydatki na wymianę bramy garażowej, które to wydatki zostały poniesione stosownie do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności. Jest Pani osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym w zakresie narządu ruchu, (`(...)`). Wszelkie czynności związane z wysiłkiem w związku z podnoszeniem ciężkich przedmiotów, powinny zostać całkowicie wyeliminowane, by nie pogłębiać zmian chorobowych i związanych z nimi dolegliwości bólowych. Stąd też w analizowanej sprawie wymiana stalowej bramy garażowej na segmentowaną, podnoszoną na rolkach elektrycznie przyczyni się do znacznego ułatwienia Pani czynności życiowych, tj. korzystania przez Panią z garażu bez jakiegokolwiek obciążania organizmu. W związku z powyższym – w niniejszej sprawie – wydatki poniesione na wymianę bramy garażowej w związku z adaptacją i wyposażeniem budynku mieszkalnego do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności, mogą zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że poniesione przez Panią w 2021 r. wydatki na wymianę bramy garażowej, stanowią wydatki na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego odpowiadające potrzebom wynikającym z Pani niepełnosprawności, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyczyniają się bowiem do ułatwienia wykonywania codziennych czynności życiowych przez Panią. Zatem, mogą być odliczone od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu podatkowym, za rok w którym wydatki te zostały poniesione.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).