0112-KDIL2-1.4011.520.2022.2.KF

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 17 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 września 2022 r. (wpływ 11 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan z małżonką w trakcie rozwodu od 2019 r. Posiadają Państwo na utrzymaniu dwóch synów. Rozlicza się Pan oddzielnie od 2020 r. Młodszy syn X zamieszkuje z matką pod adresem (…), a starszy syn Y zamieszkuje sam w (…). Na obu synów na postawie postanowień sądu płaci Pan zabezpieczenie alimentacyjne. Starszy syn nie pracuje.

W 2021 r. odliczył Pan jednego syna od podatku i wszystko było w porządku, w tym roku małżonka bez porozumienia z Panem odliczyła obu synów pomimo tego, że Pan odliczył jednego syna Y. Po telefonie pracownika Urzędu Skarbowego w (…) i poinformowaniu Pana o zaistniałej sytuacji, że małżonka (…) również odliczyła w całości syna Y, zrobił Pan korektę odliczenia i zwrócił 50% tego odliczenia.

Ponadto uzupełnił Pan opis sprawy udzielając odpowiedzi na następujące pytania:

Rozliczenia za który rok podatkowy dotyczy wniosek?

Odp.: Rozliczenie dotyczy roku 2021.

Czy w przedmiotowym roku podatkowym uzyskał Pan dochody opodatkowane wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odp.: W 2021 r. uzyskał Pan dochody opodatkowane zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym.

Czy w przedmiotowym roku podatkowym do Pana syna Y miały zastosowanie przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?

Odp.: W przedmiotowym roku nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym do Pana syna Y.

Czy w przedmiotowym roku podatkowym przysługiwała Panu ulga prorodzinna na inne dzieci (poza synem Y)?

Odp.: Nie przysługiwała Panu ulga prorodzinna na inne dzieci w roku 2021.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na poprzednie pytanie, czy w roku tym łączne dochody Pana i Pana żony przekroczyły kwotę 112 000 zł?

Przy czym wyjaśniono Panu, że:

Za dochody, o których mowa wyżej uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27 (opodatkowane wg skali), art. 30b (kapitały pieniężne) i art. 30c (opodatkowane podatkiem liniowym), pomniejszone o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odp.: Rozlicza się Pan z żoną oddzielnie, ale Państwa dochody łącznie owszem przekraczają kwotę 112.000 zł.

Czy ustalił Pan z matką syna proporcję, według której dokona Pan odliczenia ulgi prorodzinnej na syna Y w swoim zeznaniu składanym za rok podatkowy, którego dotyczy wniosek?

Odp.: Nie ustalał Pan z matką Y proporcji co do rozliczenia ulgi. W roku poprzednim rozliczali Państwo też każdy po jednym dziecku.

Jakie było miejsce zamieszkania syna Y w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny?

Odp.: W roku 2021 adresem zamieszkania Y był adres (…) – nie zamieszkiwał ani z Panem ani z matką. Zameldowany jest pod adresem (…), ale nie zamieszkuje tam od 2019 roku.

Czy syn Y w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, był osobą małoletnią czy pełnoletnią (prosimy wskazać datę urodzenia syna)?

Odp.: Y w roku 2021 był osoba pełnoletnią – data ur. (…) 1999 r.

Jeśli syn Y był osobą małoletnią, w jakim zakresie w przedmiotowym roku podatkowym wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem odbywało się przez Pana, a w jakim przez matkę syna, prosimy opisać w jakim zakresie każdy z rodziców dbał o prawidłowy rozwój syna kształtując jego właściwe zachowania, rozwijał jego zainteresowania, wykonywał pieczę nad osobami i majątkiem syna, ponosił koszty związane z utrzymaniem oraz potrzebami syna, wykazywał zainteresowanie jego wychowaniem, troszczył się o fizyczny i duchowy rozwój syna, brał czynny udział w sprawach dotyczących syna związanych z jego kształceniem, dodatkowymi zajęciami, leczeniem itp.?

Odp.: Nie dotyczy.

Jeśli syn Y był osobą pełnoletnią, prosimy wskazać czy w roku podatkowym będącym przedmiotem Pana zapytania:

a) matka syna wykonywała w stosunku do niego ciążący na niej obowiązek alimentacyjny, tj. czy syn był na jej utrzymaniu?

Odp.: Matka nie wykonywała ciążącego na Y obowiązku alimentacyjnego. Pan płaci zasądzone alimenty w wysokości (…) zł.

b) zgodnie z odrębnymi przepisami syn otrzymywał zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną?

Odp.: Y nie otrzymywał renty ani zasiłku pielęgnacyjnego.

c) syn wstąpił w związek małżeński, a jeśli tak, to w którym miesiącu tego roku?

Odp.: Nie wstąpił w związek małżeński.

d) syn uczył się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie – jeśli tak, to należy doprecyzować, czy syn posiadał status ucznia/studenta w całym roku podatkowym czy w poszczególnych jego miesiącach (wskazać jakich)?

Odp.: Uczy się w (…) – miał status studenta w całym 2021 r.

e) syn uzyskał dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 (skala podatkowa) lub art. 30b (dochody z papierów wartościowych) lub uzyskał przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 (ulga dla młodych), w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. 3 089 zł), z wyjątkiem renty rodzinnej?

Odp.: Syn nie otrzymuje dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach art. 27 o podatku dochodowym od osób fizycznych. Syn jest (…) i otrzymuje wynagrodzenie nieopodatkowane.

Pytanie

Czy w związku z zaistniałą sytuacją przysługuje Panu prawo do odliczenia w 50% syna Y?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenia, przysługuje Panu prawo odliczenia jednego syna w całości, ewentualnie w sytuacji braku porozumienia z (…) chociaż w wysokości 50% odliczenia na syna Y.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;

2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na mocy art. 27f ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł;

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 27ea, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Jak wynika z art. 27f ust. 2a ww. ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Na podstawie art. 27f ust. 2b powołanej ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Stosownie do treści art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2. wstąpiło w związek małżeński.

Ponadto, jak wynika z art. 27f ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z kolei art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., stanowi, że:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;

2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Art. 27f ust. 6 wskazanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. stanowi natomiast, że:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Wskazany wyżej przepis art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., obejmuje swoją dyspozycją dzieci:

Do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Jak wynika z art. 27f ust. 7 powoływanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Na mocy art. 6 ust. 8 wskazanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wedle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1. stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2. podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., wynika, że:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie z zacytowanymi przepisami ulga prorodzinna, przy spełnieniu określonych wymogów, przysługuje również podatnikowi utrzymującemu pełnoletnie dziecko/dzieci, w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego.

Natomiast obowiązek alimentacyjny względem dzieci pełnoletnich, o których mowa w art. 27 ust. 6 i art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika wprost z przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359) – art. 128 i następne.

Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Z ww. ustawy wynika, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, w przypadku posiadania jednego dziecka (spełniającego warunki, o których mowa w ww. przepisach) istnieje ograniczenie zastosowania tej ulgi, polegające na wprowadzeniu przez ustawodawcę limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób. Zgodnie z tym przepisem łączne dochody podatnika pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie mogą przekroczyć w roku podatkowym kwoty 112 000 zł.

Wysokość tych dochodów ustalić należy zaś w sposób określony w powołanym wyżej art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, należy pomniejszyć o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Przy czym wskazać należy, że stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak wynika natomiast z treści wniosku, od 2019 r. jest Pan w trakcie rozwodu – przez cały 2021 r. pozostał Pan zatem w związku małżeńskim. Ponadto wskazał Pan, że nie przysługiwała Panu ulga na inne dzieci w 2021 r. – odliczenie dotyczy zatem ulgi tylko na jedno dziecko (pełnoletniego, studiującego syna, na którego płaci Pan zabezpieczenie alimentacyjne). Rozlicza się Pan z żoną oddzielnie, jednakże łączne dochody Pana i Pana żony w 2021 r. przekroczyły kwotę 112 000 zł.

Biorąc zatem pod uwagę fakt, że w 2021 r. nie przysługiwała Panu ulga prorodzinna na inne dzieci (poza synem Y), jak również, że w roku tym był Pan osobą pozostającą w związku małżeńskim, a dochód Pana oraz małżonki – ustalony według zasad powyżej wskazanych – przekroczył kwotę 112.000 zł, uznać należy, że wystąpiła negatywna przesłanka uniemożliwiająca zastosowanie odliczenia od podatku w ramach tzw. ulgi prorodzinnej na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, wskazywana przez Pana okoliczność oddzielnego rozliczania przez małżonków uzyskanych dochodów, pozostaje bez wpływu na prawo do ulgi.

W związku z powyższym, ze względu na przekroczenie wysokości określonego w art. 27f ust. 2 pkt 1 ww. ustawy łącznego limitu dochodu warunkującego prawo do odliczenia w sytuacji utrzymywania jednego pełnoletniego dziecka – nie przysługuje Panu ulga prorodzinna na syna Y za 2021 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).