Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 8 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 września 2022 r. (wpływ 16 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2020 r. poz. 1420 z późn. zm). Posiada Pan rezydencję podatkową oraz nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, gdzie posiada Pan centrum interesów życiowych.

29 stycznia 2013 r. otrzymał Pan w drodze darowizny udział do ? części w nieruchomości gruntowej objętej księgą wieczystą KW nr (…), stanowiącej działkę numer (…) oraz udział ? części w nieruchomości gruntowej objętej księgą wieczystą KW nr (…), stanowiącej działkę numer (…) – Akt Notarialny (…).

Następnie, 21 marca 2017 r. dokonał Pan zbycia swojego udziału w przedmiotowej nieruchomości gruntowej – Akt Notarialny (…) w wysokości 600 000 zł. Odpłatne zbycie nieruchomości gruntowej nie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Złożył Pan zeznanie PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39 za 2017 r. do urzędu skarbowego i zadeklarował całość uzyskanego przychodu ze sprzedaży ww. nieruchomości – 600 000 zł jako dochód zwolniony, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierzał Pan wydatkować w terminie 2 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Zakupił Pan w (…) 2 mieszkania na „własne cele mieszkaniowe”, będąc stanu wolnego:

1. na podstawie Aktu Notarialnego (…) z 8 listopada 2019 r. nabył Pan udział wynoszący (…) w lokalu mieszkalnym X. Pozostały udział w wysokości 85/1000 w lokalu nabyła Pana matka. Cena zakupu przedmiotowego lokalu mieszkalnego wyniosła 600 140,00 zł;

2. na podstawie Aktu Notarialnego (…) z 8 listopada 2019 r. nabył Pan przedmiotowy lokal mieszkalny Y za cenę 268 000,00 zł.

Zakupione przez Pana mieszkania znajdują się na tym samym osiedlu w (…). Zakupione przez Pana mieszkania w momencie przeniesienia własności na Pana rzecz na podstawie wyżej wskazanych aktów notarialnych nie były obciążone kredytem hipotecznym.

7 lipca 2017 r. podpisał Pan umowę deweloperską na wybudowanie lokalu mieszkalnego Y – będącego przedmiotem nabycia na podstawie Aktu Notarialnego (…) z 8 listopada 2019 r.

27 lipca 2017 r. podpisał Pan umowę deweloperską na wybudowanie lokalu mieszkalnego X – będącego przedmiotem nabycia na podstawie Aktu Notarialnego (…) z 8 listopada 2019 r.

Faktury wystawione przez Sprzedającego na Pana:

Faktury dotyczące zakupu nieruchomości X na podstawie Aktu Notarialnego (…):

RAZEM 241 200

Faktury dotyczące zakupu nieruchomości Y na podstawie Aktu Notarialnego (…)

RAZEM 690 160,99

Wraz ze swoją mamą podpisał Pan 2 lipca 2018 r. umowę o kredyt hipoteczny nr umowy (…) z Bankiem A w wysokości 362 888,89 zł. Kredyt hipoteczny dotyczył sfinansowania umowy deweloperskiej na wybudowanie lokalu mieszkalnego X – będącego przedmiotem nabycia na podstawie Aktu Notarialnego (…) z 8 listopada 2019 r. Wyżej wskazany kredyt został zamknięty przez Pana i Pana mamę 25 kwietnia 2019 r. Łączna kwota spłaconego kredytu wynosi 264 723,18 zł co potwierdza wydane przez Bank A zaświadczenie z 28 maja 2019 r.

29 czerwca 2018 r. został Panu udzielony kredyt budowlano-hipoteczny w kwocie 143 400 zł w Banku B. 14 maja 2019 r. dokonał Pan całkowitej spłaty ww. zobowiązania. Powyższe zostało potwierdzone w wydanym przez Bank B zaświadczeniu z 24 maja 2019 r.

Posiada Pan potwierdzenia przelewów wykonanych z Pana rachunku bankowego w okresie od 21 marca 2017 r. do 31 grudnia 2019 r. na konto developera w łącznej wysokości 490 663,00 zł.

W tym miejscu podkreśla Pan, iż podpisując Akt Notarialny (…) z 8 listopada 2019 r. oraz Akt Notarialny (…) z 8 listopada 2019 r. – umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia własności oraz umowy sprzedaży – nie ciążyły na Panu jakiekolwiek zobowiązania z tytułu kredytów hipotecznych. Z uwagi na fakt, iż wypowiedział Pan zawarte umowy kredytu hipotecznego, zabezpieczenia ww. kredytów nie zostały przez banki na ww. nieruchomościach ustanowione.

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, doprecyzował Pan okoliczności sprawy o następujące informacje:

Cena zakupu lokalu mieszkalnego X, będącego przedmiotem aktu notarialnego nr (…) wyniosła 600 140,00 zł, natomiast suma faktur dotyczących zakupu tego mieszkania wynosi 600 139,99 zł.

Faktury dotyczące zakupu nieruchomości X na podstawie Aktu Notarialnego (…) – duże mieszkanie

(`(...)`)

RAZEM 600 139,99

Ponadto Faktura (…) na kwotę (…) zł – tytułem wpłaty na poczet prac dodatkowych w lokalu (…) – dot. dużego mieszkania z Aktu Notarialnego (…).

Cena zakupu lokalu mieszkalnego Y, będącego przedmiotem aktu notarialnego nr (…) wyniosła 268 000,00 zł, natomiast suma faktur dotyczących zakupu tego mieszkania wynosi 268 000 zł.

Faktury dotyczące zakupu nieruchomości Y na podstawie Aktu Notarialnego (…) – umowa developerska (…) – małe mieszkanie

(…)

RAZEM 268 000

Ponadto wyjaśnił Pan, że rozbieżności w podanych pierwotnie danych wynikły z omyłkowego przestawienia tytułów tabel przy wklejaniu do formularza ORD-IN oraz nieumyślnego przeoczenia faktur w sporządzanych tabelach.

W odniesieniu do kredytu zaciągniętego w Banku A wskazał Pan, że:

a) stwierdzenie, że ww. kredyt został zamknięty przez Pana i Pana mamę 25 kwietnia 2019 r. oznacza, że dokonano całkowitej spłaty zobowiązania z tytułu kredytu;

b) w związku ze wskazaniem, że zgodnie z umową z 2 lipca 2018 r. wysokość udzielonego kredytu wynosiła 362 888,89 zł, natomiast łączna kwota spłaconego kredytu wyniosła 264 723,18 zł, wyjaśnił Pan, iż 26 marca 2019 r. zawarł Pan aneks nr 1 do umowy kredytowej, w którym dokonano zmiany kwoty kredytu na kwotę 256 365,89 zł. Bank wypłacił kredyt w transzach;

c) środki z ww. kredytu bank przelewał w transzach:

1 TRANSZA – (…) – kwota (…) zł

2 TRANSZA – (…) – kwota (…) zł

3 TRANSZA – (…) – kwota (…) zł

bezpośrednio na Pana rachunek bankowy, z którego następnie osobiście przekazywał Pan te środki deweloperowi; rachunek ten służył wyłącznie do obsługi zaciągniętego kredytu;

d) kwota 256 365,89 zł kredytu została przekazana deweloperowi na poczet zawartej umowy deweloperskiej.

W odniesieniu do kredytu zaciągniętego w Banku B wskazał Pan, że:

a) zgodnie z umową kredytową – cel udzielonego przez bank kredytu: na sfinansowanie budowy lokalu mieszkalnego Y (…), w szczególności dotyczył on sfinansowania zawartej przez Pana umowy deweloperskiej (…) – Akt notarialny Umowy przeniesienia własności (…) z 8 listopada 2019 r. – małe mieszkanie;

b) środki z ww. kredytu bank przelewał w transzach bezpośrednio na konto dewelopera:

1 TRANSZA – (…) – kwota (…) zł

2 TRANSZA – (…) – kwota (…) zł

3 TRANSZA – (…) – kwota (…) zł

Kredyt zaciągnięty w Banku B spłacił Pan ze środków pochodzących ze sprzedaży 21 marca 2017 r. udziału w nieruchomości. 14 maja 2019 r. dokonano spłaty kredytu, jeszcze przed zawarciem ostateczniej umowy nabycia mieszkania;

c) kwota 97 400 zł kredytu została przekazana deweloperowi na poczet zawartej umowy deweloperskiej (…) – Akt notarialny umowy przeniesienia własności (…) z 8 listopada 2019 r. – małe mieszkanie.

Wnioskodawca posiada potwierdzenia wykonanych z rachunku bankowego posiadanego w Banku C nr (…) w okresie od 12 kwietnia 2017 r. do 31 grudnia 2019 r. na konto dewelopera kwoty 420 263,00 zł:

a) ww. konto nie dotyczyło obsługi któregokolwiek z ww. kredytów;

b) na to konto zostały przelane (wpłacone) środki pieniężne z Pana konta w Banku D, na które to konto wpłynęły środki pieniężne uzyskane przez Pana ze sprzedaży 21 marca 2017 r. udziału w nieruchomości;

c) przelewy dotyczą 2 umów deweloperskich.

Posiada Pan potwierdzenie wykonanych dwóch przelewów z rachunku bankowego posiadanego w Banku D nr (…) w okresie od 25 marca 2017 r. do 31 grudnia 2019 r. na konto dewelopera kwoty (…) zł oraz (…) zł – łącznie kwota 85 712,38 zł.

a) ww. konto nie dotyczyło obsługi któregokolwiek z ww. kredytów;

b) na to konto zostały przelane (wpłacone) środki pieniężne uzyskane przez Pana ze sprzedaży 21 marca 2017 r. udziału w nieruchomości;

c) kwota przelewu (…) zł z 27 lipca 2017 r. dotyczy umowy deweloperskiej (…) – małe mieszkanie, a kwota przelewu (…) zł z 4 października 2017 r. dotyczy umowy deweloperskiej (…) – duże mieszkanie.

Reasumując, posiada Pan potwierdzenia przelewów wykonanych z rachunków bankowych niezwiązanych z obsługą kredytów na konto dewelopera w wysokości 505 975,38 zł. Wcześniej podana kwota jest zatem inna, a niezgodność wynika z przeoczenia przelewu na kwotę 15 312,38 zł z 4 października 2017 r.

W obydwu zakupionych lokalach mieszkalnych będzie Pan realizował własne cele mieszkaniowe poprzez zamieszkiwanie w nich. Z uwagi na fakt, iż Pana rodzice są osobami w starszym wieku zakłada Pan, że wkrótce przestaną być samodzielni i będą wymagali stałej opieki. Planuje Pan, że schorowani rodzice zamieszkają razem z Panem w mieszkaniu X zakupionym na podstawie Aktu Notarialnego (…). Opieka nad osobami starszymi i schorowanymi jest bardzo wyczerpująca, gdyż wymaga stałej obecności drugiej osoby, w tym wypadku Pana. Z kolei w mieszkaniu Y zakupionym na podstawie Aktu Notarialnego (…) zamierza Pan mieszkać w czasie wolnym, tak aby móc odpocząć od wyczerpującej opieki nad rodzicami i nabrać sił do dalszego zajmowania się nimi. W ten sposób będzie Pan realizował własne cele mieszkaniowe poprzez zamieszkiwanie w obu mieszkaniach. W każdym z zakupionych mieszkań zaspokoi Pan „własne cele mieszkaniowe” rozumiane jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Pana celem, którym kierował się Pan dokonując zakupu przedmiotowych nieruchomości, było/jest zaspokojenie Pana własnych potrzeb mieszkaniowych, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, można uznać, iż sfinansował Pan zakup nieruchomości na „własne cele mieszkaniowe” z całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w opisanym we wniosku stanie faktycznym można uznać, iż sfinansował Pan zakup na własne cele mieszkaniowe środkami pieniężnymi uzyskanymi ze sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 updof, opodatkowaniu podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu.

Pana zdaniem, podstawę prawną przedmiotowego zagadnienia stanowi przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. Zgodnie z jego treścią, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W tym miejscu, zwraca Pan uwagę, iż dokonując wykładni art. 21 ust. 1 pkt 131 analizowanej ustawy, nie można poprzestać wyłącznie na wykładni językowej tego przepisu, tracąc tym samym z pola widzenia cel, jaki ustawodawca zamierzał osiągnąć regulując tę materię. Zatem odczytanie wyłącznie verba legis art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. powodowałoby Pana zdaniem, niedopuszczalne zawężenie omawianego zwolnienia.

Należy również zaakcentować, że będące przedmiotem rozpatrywanej sprawy zwolnienie zastąpiło ulgę meldunkową. Pana zdaniem, celem przedmiotowego zwolnienia było wspieranie różnych form budownictwa mieszkaniowego poprzez zwolnienie od opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, wydatkowanego na własne cele mieszkaniowe, wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 u.p.d.o.f.

Jak podkreślono w trakcie prac legislacyjnych, dodawane zwolnienie mieszkaniowe może pozytywnie wpłynąć na rynek mieszkaniowy oraz zachęcić do lokowania dochodu uzyskanego z omawianego tytułu w nowe inwestycje mieszkaniowe (zob. uzasadnienie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw Sejm RP VI Kadencji, druk sejmowy nr 1075). Ustawodawca w odniesieniu do omawianego zwolnienia posługuje się zwrotem niedookreślonym „własnych celów mieszkaniowych”.

W Pana ocenie, zwrotu tego nie można jednak zawężać. Ustawodawca w żaden sposób nie limituje bowiem lokali, które podatnik może nabyć. To zaś, czy podatnik w drodze nabytych lokali realizuje własne cele mieszkaniowe, bądź jego działania wypełniają znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, wymaga indywidualnej oceny w konkretnym stanie faktycznym.

W aktualnych tezach zawartych w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 listopada 2016 r. sygn. akt II FSK 3126/14, czytamy, że:

„Nie stoi na przeszkodzie skorzystania z analizowanej ulgi okoliczność, że podatnik nabywa kilka lokali mieszkalnych, jak i to, że aktualnie posiada inny lokal mieszkalny, w którym zamieszkuje. Niemniej jednak od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy będzie zależało, czy rzeczywiście takie zakupy realizują ustawowy warunek uznania własnych celów mieszkaniowych. (`(...)`)”

Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia podatkowego, jeżeli wydatkuje przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, a wydatkowania tego przychodu dokona w okresie dwóch lat od daty sprzedaży. Informuje Pan, że dochód uzyskany ze zbycia nieruchomości przeznaczył na własne cele mieszkaniowe, tj. zakup lokali mieszkalnych. Kupno i sprzedaż nie nastąpiły w ramach działalności gospodarczej.

Ustawodawca w poddanej ocenie normie prawnej nie ogranicza osób fizycznych w dysponowaniu określoną co do ilości liczbą mieszkań, jednakowoż wyraźnie wskazuje, że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nabyć, które służą określonym celom, zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Przyjęcie założenia, że w zależności od zasobności nabywających lokale mieszkalne mogą oni kupić znaczną ilość mieszkań (np. kilkanaście), w których w przyszłości będą realizować swe cele mieszkaniowe, co jest wystarczające dla skorzystania ze zwolnienia.

Ponadto zauważa Pan, że ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych” rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową.

Ustawa nie ogranicza prawa do zwolnienia co do liczby posiadanych nieruchomości jednakże wyraźnie wskazuje – co podkreśla Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 20 października 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 908/14 – że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości, które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest więc, aby wydatkowanie przychodu było ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym.

Z przytoczonych regulacji prawnych dotyczących ulgi mieszkaniowej wynika, że ustawodawca uzależnił skorzystanie ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. od wydatkowania przez podatnika – w ściśle określonym czasie – środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f.

W szczególności, z art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f.

Zatem momentem wydatkowania przez podatnika kwot uzyskanych ze sprzedaży na nabycie określonych w tym przepisie rzeczy lub praw jest data faktycznego wydatkowania przychodu, pod warunkiem sfinalizowania oraz właściwego udokumentowania zawartej transakcji. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. wiąże bowiem skutek prawny w postaci zwolnienia określonego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych z terminem wydatkowania środków pieniężnych określonych w tej umowie. Ponadto podatnik, który chce korzystać z tej ulgi podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., zobowiązany jest posiadać dowody potwierdzające poniesienie przez niego wydatków na własne cele mieszkaniowe, a z dowodów tych musi wynikać, że wydatki zostały poczynione w ustawowo określonym czasie. Istotne jest zatem, aby podatnik dysponował dowodami, z których wynika, że na rzecz określonych podmiotów, w określonym czasie, poniósł wydatki o określonej wysokości przeznaczone na sfinansowanie celów mieszkaniowych, określonych w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym, w Pana ocenie, sposób sfinansowania zakupu nieruchomości opisany w stanie faktycznym uprawnia Pana do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Jak wskazano we wniosku, w 2017 r. sprzedał Pan swój udział w nieruchomości, który nabył Pan w 2014 r. Zatem sprzedaż ww. udziału w nieruchomości nastąpiła przed upływem okresu, o którym mowa w tym przepisie i w konsekwencji stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Dochód uzyskany ze zbycia udziału w nieruchomości, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w analizowanym stanie faktycznym:

Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Jeżeli podatnik na własne cele mieszkaniowe wykorzysta cały uzyskany ze sprzedaży przychód, uzyskany dochód w całości będzie podlegał zwolnieniu. Zaś w przypadku, gdy podatnik przeznaczy na własne cele jedynie część przychodu, wówczas wysokość dochodu, która podlega zwolnieniu należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W / P)

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania wymienione zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy. I tak:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2. wydatki poniesione na:

a) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c) spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

– w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na Panu obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania w wyznaczonym terminie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika. Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe, w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Co istotne, w ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika, rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową.

Skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości, które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Omawiane zwolnienie w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym.

Jednym z tych celów jest – wymieniony w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, położonego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, w którym podatnik będzie realizował własne cele mieszkaniowe.

Zatem, w przypadku nabycia lokalu mieszkalnego ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości podatnik faktycznie winien w nowo nabytej nieruchomości własne cele mieszkaniowe realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości – w nieruchomości tej trzeba jeszcze faktycznie zamieszkać. Innymi słowy podatnik, który nabywa lokal dla własnych potrzeb ma w tym lokalu faktycznie mieszkać. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Jednocześnie, ustawa nie ogranicza prawa do zwolnienia co do liczby posiadanych nieruchomości, jednakże wyraźnie wskazuje, że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości, które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest więc, aby wydatkowanie przychodu było ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Jak wynika z treści wniosku, zakupił Pan dwa lokale mieszkalne położone w (…), w tym jeden wspólnie z Pana mamą. Jak Pan wyjaśnił, w obydwu zakupionych lokalach mieszkalnych będzie Pan realizował własne cele mieszkaniowe poprzez zamieszkiwanie w nich. Z uwagi na fakt, że Pana rodzice są osobami w starszym wieku zakłada Pan, że wkrótce przestaną być samodzielni i będą wymagali stałej opieki. Planuje Pan, że schorowani rodzice zamieszkają razem z Panem w mieszkaniu X zakupionym na podstawie Aktu Notarialnego (…). Opieka nad osobami starszymi i schorowanymi jest bardzo wyczerpująca, gdyż wymaga stałej obecności drugiej osoby, w tym wypadku Pana. Z kolei w mieszkaniu Y zakupionym na podstawie Aktu Notarialnego (…) zamierza Pan mieszkać w czasie wolnym, tak aby móc odpocząć od wyczerpującej opieki nad rodzicami i nabrać sił do dalszego zajmowania się nimi. W ten sposób będzie realizował Pan własne cele mieszkaniowe poprzez zamieszkiwanie w obu mieszkaniach. W każdym z zakupionych mieszkań zaspokoi Pan „własne cele mieszkaniowe” rozumiane jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Pana celem, którym kierował się Pan dokonując zakupu przedmiotowych nieruchomości, było/jest zaspokojenie Pana własnych potrzeb mieszkaniowych, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom.

Zatem, nabycie lokalu mieszkalnego oraz udziału w drugim lokalu mieszkalnym, w których będzie Pan realizował własne cele mieszkaniowe, mieści się w pojęciu wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże należy mieć na uwadze, że samo poniesienie wydatku na nabycie przedmiotowych lokali nie świadczy jeszcze o tym, że zostały spełnione wszystkie przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Żeby mogło Panu przysługiwać zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym istotna jest nie tylko samo nabycie ww. lokali w ustawowym terminie, ale również przeznaczenie na ten cel przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinny być przez Pana spełnione łącznie, jeśli chce Pan korzystać ze zwolnienia regulowanego tym przepisem. Elementarna przesłanka dotyczy zaś pochodzenia środków, z których ponoszone mają być wydatki na własne cele mieszkaniowe. Zgodnie z omawianym zwolnieniem na nabycie lokali mieszkalnych wydatkowane mają zostać środki pochodzące z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, a nie jakiekolwiek środki pieniężne. Wydatkowanie ma dotyczyć środków pochodzących ze sprzedaży udziału w nieruchomości, a nie jakichkolwiek środków pozyskanych przez Pana z jakichkolwiek innych źródeł.

Skoro zwolnienie ma dotyczyć przychodów z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, to jest oczywiste, że wydatkowanie ma dotyczyć tych właśnie przychodów. Wydatkowanie na ten cel kwot, których wartość odpowiada wprawdzie wartości przychodu ze zbycia, ale źródło ich pochodzenia jest inne niż zbycie udziału w nieruchomości, nie daje podstawy do zastosowania zwolnienia.

Jak wynika z treści wniosku, na poczet zawartej umowy deweloperskiej dotyczącej zakupu mieszkania X na podstawie aktu notarialnego (…), przekazał Pan kwotę 256 365,89 zł pochodzącą z kredytu zaciągniętego w Banku A. Natomiast na poczet umowy deweloperskiej, dotyczącej zakupu mieszkania Y na podstawie aktu notarialnego (…), przekazana została kwota 97 400 zł pochodząca z kredytu zaciągniętego w Banku B.

Skoro zatem zakup ww. lokali mieszkalnych został częściowo sfinansowany z zaciągniętych na ten cel kredytów, to należy wskazać, że w odniesieniu do tych środków pieniężnych warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy nie zostały spełnione, gdyż nie stanowiły one przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości.

Ponadto, przychód z odpłatnego zbycia, który nie został wydatkowany na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy, lecz został wydatkowany na inne cele, nie może być uwzględniony przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika natomiast z treści wniosku, środki pochodzące ze sprzedaży udziału w nieruchomości przeznaczył Pan częściowo na spłatę kredytu zaciągniętego w Banku B. Po uregulowaniu tego zobowiązania, nie dysponował Pan już zatem całością przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości, który mógłby Pan wydatkować na nabycie przedmiotowych lokali mieszkalnych. Tym samym, w analizowanej sprawie, tylko część przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości mogła zostać wydatkowana na zakup przedmiotowych lokali mieszkalnych.

Przy czym, spłata kredytu nie może zostać uznana za wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a omawianej ustawy, ponieważ kredyt ten został przez Pana zaciągnięty już po sprzedaży udziału w nieruchomości. Zatem uzyskany przychód, w części w której został przeznaczony na spłatę kredytu zaciągniętego w Banku B, nie może być traktowany jako wydatek na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wydatki na własne cele mieszkaniowe uznana może być jedynie ta część przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości, która została faktycznie przeznaczona na zakup ww. lokali mieszkalnych, a więc suma przelewów dokonanych na konto dewelopera z Pana rachunków bankowych, niezwiązanych z obsługą kredytów, na których znajdowały się środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży udziału w nieruchomości.

Zatem Pana stanowisko, zgodnie z którym można uznać, że sfinansował Pan zakup przedmiotowych lokali mieszkalnych z całości środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości, jest nieprawidłowe.

Podsumowując, w sytuacji przedstawionej we wniosku, z uwagi na przeznaczenie tylko części przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości, w ustawowym terminie, na zakup dwóch mieszkań, w których realizuje Pan własne cele mieszkaniowe, jest Pan uprawniony do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jedynie w odpowiedniej proporcji, wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych w treści wniosku orzeczeń sądów administracyjnych wyjaśniamy, że wskazane rozstrzygnięcia zapadły w innych sprawach i nie mają mocy wiążącej w omawianym przypadku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).