Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 8 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 sierpnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)) pod następującymi kodami PKD (Polska Klasyfikacja Działalności):

- 58.29. Z Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania;

- 58.11. Z Wydawanie książek,

- 62.01. Z Działalność związana z oprogramowaniem,

- 85.59.A Nauka języków obcych.

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dnia (`(...)`) 2017 roku, a działalność ta jest prowadzona wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) (dalej jako: "u.p.d.o.f.”).

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie dochodów uzyskiwanych w latach 2019-2021, ponieważ od 2022 roku Wnioskodawca zmienił formę opodatkowania wybierając zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz. U. z dnia 2021 r. poz. 706).

Wnioskodawca nie prowadzi również działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani na terenie objętym decyzją o wsparciu nowej inwestycji.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach Wnioskodawca może otrzymywać zlecenia związane ze wsparciem technicznym oraz utrzymaniem wytworzonych programów komputerowych.

Wnioskodawca specjalizuje się w projektowaniu (…) - jest on odpowiedzialny za tworzenie kodów źródłowych widocznych elementów oprogramowania, takich jak interfejs czy szata graficzna. W ramach świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca korzysta z wielu języków programowania takich jak chociażby (…).

W ramach działalności gospodarczej związanej z oprogramowaniem Wnioskodawca od (`(...)`) 2019 roku zawarł dwie umowy o współpracy w zakresie projektowania, tworzenia, a także rozwijania oprogramowania.

Umowa o świadczenie usług z dnia (`(...)`) 2019 roku zawarta z S. spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka S”). Wnioskodawca rozwiązał umowę w (`(...)`) 2021 roku.

Zgodnie z treścią zawartej umowy zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę obejmował:

- tworzenie oprogramowania zgodnie z zaleceniami oraz wytycznymi kontrahenta bądź osób przez mego upoważnionych,

- dokonywanie analizy projektowej;

- tworzenie architektury systemów;

- projekt systemu;

- implementacja systemu;

- wykonywanie zleconych testów systemu;

- implementacja końcowa;

- tworzenie zleconej dokumentacji oprogramowania;

- raportowanie wyników prac;

- dbałość o interes i dobry wizerunek firmy.

Spółka S. jest tzw. (…), który dostarcza oraz wdraża zindywidualizowane oprogramowania pod specjalne wymagania swoich klientów (klientów końcowych). Z racji tego, że oprogramowanie tworzone w (…) jest dużo bardziej złożone, skomplikowane a co za tym idzie innowacyjne, realizacja określonych projektów wymaga dużo bardziej zaawansowanej wiedzy technicznej czy szczegółowej analizy biznesowej przed rozpoczęciem prac nad danym projektem.

Czynności wykonywane w ramach świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki S. nie były wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie przez nią wyznaczonym. Wnioskodawca miał możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie był związany sztywnymi godzinami pracy.

Szczegółowy zakres usług, miejsce świadczenia oraz termin wykonania ustalane były każdorazowo pomiędzy stronami w drodze roboczych ustaleń. W większości przypadków kontakt ze Spółką S. lub „klientem końcowym" odbywał się mailowo, osobiście bądź przez wideokonferencje.

Wnioskodawca realizował zlecenia związane z oprogramowaniem samodzielnie jako członek zespołu programistów, w ramach którego każdy członek zespołu odpowiedzialny był za wykonanie określonego zakresu prac związanych z tworzeniem danego Oprogramowania np. stworzenie danego modułu czy też funkcjonalności. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że każdy programista pracujący w zespole działał w sposób niezależny.

Na potrzeby przedstawienia stanu faktycznego Wnioskodawca przedstawia przykładowe projekty realizowane w ramach umowy ze Spółką S.:

Na zlecenie klienta końcowego Wnioskodawca wraz z zespołem programistów rozszerzał funkcjonalność portalu o użycie (…) - systemu do analizy i wizualizacji danych. Zadaniem Wnioskodawcy było opracowanie architektury tej integracji, szczególnie w zakresie (…), jak również zaprogramowanie w języku (…) specyficznych (…) do wyświetlenia na stronach portalu. Uwierzytelnienie użytkownika portalu odbywało się w warstwie pośredniej pomiędzy (…) zaprogramowanej w języku (…) i wystawiającej (…). (…) łączył się z (…) wysyłając zapytania w formacie (…). Dużą częścią tego projektu było również stworzenie dokumentacji opisującej i uzasadniającej zastosowane rozwiązania architektoniczne, a sam projekt jest hostowany w (…).

Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca w dniu przekazania utworów przenosił na Spółkę S. autorskie prawa majątkowe do tych utworów, jak również ich część, powstałych przy wykonywaniu usług. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów następowało z chwilą ich powstania lub wyodrębnienia.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych uprawnia Spółkę S. do nieograniczonego w czasie i co do terytorium korzystania i rozporządzania utworem na następujących polach eksploatacji:

a. utrwalanie i zwielokrotnianie utworu każdą znaną techniką;

b. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką (…).

c. obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono;

d. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, w zakresie rozpowszechniania utworu;

e. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

f. wykonywania i zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych;

g. dokonywania skrótów, cięć, przemontowań, tłumaczeń;

h. modyfikowania całości oraz pojedynczych fragmentów w tym m.in. prawo do korekty, dokonywania przeróbek, zmian i adaptacji;

i. łączenia fragmentów z innymi utworami;

j. publicznego rozpowszechniania, włączając oddanie do korzystania lub w najem, utworu lub jego kopii, a w odniesieniu do utworów stanowiących programy komputerowe (w tym do kodu źródłowego) na następujących polach eksploatacji:

1. trwałe lub czasowe zwielokrotnienie programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie,

2. tłumaczenie, przystosowywanie, prawo do zmiany układu, modyfikacji lub jakiejkolwiek innej zmiany w programie komputerowym,

3. rozpowszechnianie, w tym użyczenie lub najem, programu komputerowego lub jego kopii,

4. wprowadzenia do sieci (…).

Z tytułu świadczonych usługi oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w wyniku świadczonych usług Wnioskodawcy przysługiwało stałe wynagrodzenie ryczałtowe.

Umowa o współpracy z dnia 15 lutego 2021 roku zawarta z G. spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Spółka G").

Zgodnie z treścią zawartej umowy zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę obejmuje tworzenie, rozwijanie utrzymywanie lub wygaszanie oprogramowania (rozumianego jako dzieło informatyczne).

Podobnie jak w przypadku umowy ze Spółką S. Wnioskodawca realizuje zlecenia związane z tworzeniem oraz rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania samodzielnie jako członek zespołu programistów, w ramach którego każda z osób odpowiedzialna jest za wykonanie określonego zakresu prac związanych z tworzeniem danego Oprogramowania.

Na potrzeby przedstawienia stanu faktycznego Wnioskodawca przedstawia przykładowe projekty realizowane w ramach umowy ze Spółką G.:

Aplikacja nr 1: (…)

Aplikacja nr 2: (…)

Z tytułu należytego wykonywania przedmiotu umowy, w tym wykonywania usług wraz z przekazaniem kodów źródłowych oraz z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową, płatne na podstawie wystawianych faktur. Zatem wysokość wynagrodzenia uzależniona jest od ilości godzin merytorycznej pracy nad danym projektem.

Czynności prowadzące do powstania oprogramowania zasadniczo podzielić można na dwie kategorie

1. Wnioskodawca realizuje od podstaw dane rozwiązanie informatyczne będące programem komputerowym, tworząc kod źródłowy lub/i dokumentację techniczną, stając się jako twórca podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tak stworzonego oprogramowania.

2. Wnioskodawca realizuje prace podlegające na rozwijaniu/ulepszaniu już istniejących rozwiązań informatycznych w postaci programów komputerowych (oprogramowania). W takiej sytuacji, z uwagi na twórczy charakter prac realizowanych przez Wnioskodawcę, powstaje zmodyfikowana rozwinięta/ulepszona wersja opracowywanego rozwiązania, będąca odrębnym programem komputerowym (oprogramowaniem).

Mając na uwadze powyższe w wyniku prowadzonych prac powstają utwory na gruncie art. 1 ustawy o prawie autorskim. Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego, dokumentacji technicznej lub algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy.

Jak zostało wcześniej wskazane Wnioskodawca oprócz bezpośredniego tworzenia kodu źródłowego tworzy również dokumentację techniczną. Taka dokumentacja jest tworzona do każdej wytworzonej funkcjonalności. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w zdecydowanej większości dokumentacja techniczna tworzona jest dodatkowo.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

1. projekt jest rozciągnięty w czasie, w związku z tym do jednego projektu można przypisać kilka faktur przychodowych,

2. projekt zamyka się w obrębie jednej faktury przychodowej,

3. w danym okresie czasu prowadzone są prace nad kilkoma projektami.

Wnioskodawca w celu precyzyjnego przedstawienia stanu faktycznego wskazuje zakres przykładowych działań w projektach:

Etap 1 - analiza wymagań biznesowych, procesów i danych.

Jest to etap początkowy obejmujący zapoznanie się z naturą biznesową klienta, sposobami operowania i danych, na których pracuje lub zamierza pracować. Najczęściej etap ten odbywa się w metodologii (…) - końcowym efektem etapu jest mapa procesów, zdefiniowany słownik procesów, podmiotów i dokumentów (danych).

Etap 2 - definicja wymagań.

Na tym etapie gromadzone są oczekiwania klientów co do funkcjonalności systemu lub zmian w zakresie istniejących funkcjonalności. Efektem tego etapu jest zatwierdzona specyfikacja wymagań systemu (…).

Etap 3 - nakreślenie ścieżki budowy produktu

Na tym etapie zespół tworzy dokument opisujący architekturę i rozwiązania technologiczne, które mają zapewnić realizację produktu według zdefiniowanych wcześniej wymagań. W efekcie prac zespołu powstaje (…), który w większości przypadków podlega badaniu przez dział IT klienta końcowego. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania ze strony klienta dokument ten jest zatwierdzany - jest on podstawą późniejszych prac.

Etap 4 - planowanie, wykonanie i testowanie produktu.

Wnioskodawca wraz z członkami zespołu, często wraz z przedstawicielem klienta dzieli całość pracy na oddzielne moduły oraz planuje kolejność ich realizacji. Typowo kod programów pisze się w językach wysokiego poziomu, takich jak (…).

Programowanie i automatyzacja testów jest częścią procesu tworzenia oprogramowania. Testy jednostkowe zazwyczaj pisane są wraz z programowaniem nowych modułów - testy muszą być zaakceptowane przez zespół. Na tym etapie mogą odbywają się również testy (…), jednak są one wykonywane częściej przed sfinalizowaniem prac nad produktem w celu uniknięcia ich przerobienia na wielu iteracjach.

Wnioskodawca do testów jednostkowych w części (…) korzysta z biblioteki (…) lub (…), z kolei testy (…) Wnioskodawca programuje używając silnika (…) i biblioteki (…).

Etap 5 - wdrożenie i utrzymanie produktu.

Jeszcze na etapie 4 produkt wdrażany jest na środowiska (serwery) do testów i akceptacji (…). Na serwerach testowych klientowi demonstrowane są kolejne fazy powstawania produktu - podlega on również testom przez pion (…). Częścią produktu jest również automatyzacja jego instalacji na serwerze/środowisku produkcyjnym, kiedy będzie już oddany do eksploatacji.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej bezpośrednio związanej z tworzeniem, a także rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania komputerowego Wnioskodawca ponosił następujące koszty:

1. Wydatki związane z prowadzeniem księgowości.

2. Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu), a także subskrypcji programu do prowadzenia rozmów online.

3. Wydatki związane z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego oprogramowania kosztów uzyskania przychodu.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie" odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o których mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f., do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności związanej z tworzeniem oprogramowania/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności związanej z tworzeniem oprogramowania x przychody z danego oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego IP)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego oprogramowania przez wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.

Ponadto, w odpowiedzi na wezwanie pismem z dnia 17 sierpnia 2022 r. doprecyzował Pan wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawca w celu wskazuje, że całokształt działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę ukierunkowany jest na tworzenie, a także rozwijanie/ulepszanie oprogramowania komputerowego.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w ramach świadczenia usług programistycznych może wykonywać również czynności rutynowe takie jak chociażby spotkanie z zespołem, klientem czy rutynowa poprawa błędów w kodzie źródłowym - jednakże w tym zakresie Wnioskodawca nie zamierza objąć części wynagrodzenia przypadającego za wykonywanie tych czynności ulgą IP BOX.

W związku z powyższym należy wskazać, że pod pojęciem „działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego” należy rozumieć wyodrębnione zadania realizowane przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych umów z kontrahentami.

Wnioskodawca prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która spełniała wymogi określone w art. 30cb u.p.d.o.f. Ewidencja ta była prowadzona na bieżąco od dnia (`(...)`) 2019 r., wyodrębnia ona każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonanie ponosił oraz ponosi wyłącznie Wnioskodawca.

W ww. uzupełnieniu wskazał Pan, że w ramach umowy zawartej ze Spółką S. w okresie objętym wnioskiem uzyskiwał Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ponadto wskazał Pan, że w zakresie tworzenia rozwijania/ulepszania oprogramowania komputerowego w ramach współpracy ze Spółką S. i G. Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca systematycznie prowadzi prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych bądź ulepszonych produktów. Prace rozwojowe prowadzone były w każdym miesiącu (okresie rozliczeniowym) z uwagi na założenia biznesowe danego projektu.

Prace rozwojowe każdorazowo dotyczyły tworzenia bądź ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego, a celem tych prac jest stworzenie nowego lub ulepszonego produktu jakim jest program komputerowy (oprogramowanie komputerowe).

W wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę powstają nowe programy komputerowe lub funkcjonalności, które również stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie wykorzystuje wyników prowadzonych prac w prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ tak stworzone programy komputerowe przenosi odpłatnie na rzecz Spółki.

Na potrzeby doprecyzowania stanu faktycznego wskazał Pan projekt związany z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania, w którym Pan uczestniczył:

Projekt (…) – (…)

Projekt (…) – (…)

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku prac rozwojowych zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony, produkt, który następnie zaoferował Spółce S w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy wytworzone oprogramowanie komputerowe miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

W ramach świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca może wykonywać również czynności rutynowe takie jak chociażby spotkanie z zespołem czy rutynowa poprawa błędów w kodzie źródłowym - jednakże w tym zakresie Wnioskodawca nie zamierza objąć części wynagrodzenia przypadającego za wykonywanie tych czynności ulgą IP BOX.

Działalność, którą prowadził Wnioskodawca była działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Efekty pracy Wnioskodawcy były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

– odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

– nie są efektem prac, które wymagają do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

– nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów.

W piśmie z 17 sierpnia 2022 r. potwierdził Pan, że w ramach umowy zawartej zarówno ze Spółką S. jak i ze Spółką G. w okresie objętym wnioskiem efekty Pana prac w postaci utworów zawsze były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Każdorazowo na potrzeby wytworzenia danej aplikacji, funkcjonalności Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe.

„Programy komputerowe” są zawsze efektem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z treścią umowy zawartej ze Spółką S. wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych zawarte jest w wynagrodzeniu przysługującym Wnioskodawcy z tytułu realizacji zawartej umowy.

Wnioskodawcy przysługuje stałe wynagrodzenie ryczałtowe, które obejmuje całość kwot należnych Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług w danym miesiącu, w tym również z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i innych praw, o których mowa w zawartej umowie.

W związku z powyższym wynagrodzenie obejmowało również czynności, które nie mają charakteru badawczo-rozwojowego np. rutynowa poprawa błędów w kodzie źródłowym, spotkania z zespołem programistów.

W celu kalkulacji wynagrodzenia przypadającego bezpośrednio na działalność twórczą, a w konsekwencji na dochód przypadający ze sprzedaży kwalifikowanego IP, Wnioskodawca prowadził ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na tworzeniu kodu źródłowego, (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki G, które nie były związane z działalnością twórczą lub w efekcie, których nie powstają programy komputerowe (np. czas przeznaczony na spotkania bądź konsultacje).

Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki S. nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac wykonanych na jej rzecz, ponieważ wynagrodzenie z tego tytułu zawiera się w ryczałtowym wynagrodzeniu, które przysługuje Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia programów komputerowych poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Prowadzona ewidencja pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.

Ponadto, w przedmiotowym piśmie wskazał Pan, że w ramach umowy zawartej ze Spółką G. w okresie objętym wnioskiem uzyskiwał Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na potrzeby doprecyzowania stanu faktycznego wskazał Pan projekt związany z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania w którym uczestniczył:

Projekt: (…)

Zgodnie z treścią umowy zawartej ze Spółką G. wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych zawarte jest w wynagrodzeniu przysługującym Wnioskodawcy z tytułu realizacji zawartej umowy - wynagrodzenie określone zostało w stawce godzinowej tj. stanowi iloczyn liczby godzin przepracowanych w danym miesiącu i stawki za godzinę świadczenia usług.

Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki G. nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac wykonanych na jej rzecz, ponieważ wynagrodzenie z tego tytułu zawiera się w wynagrodzeniu, o którym mowa powyżej.

Wnioskodawca prowadził ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia programów komputerowych poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Prowadzona ewidencja pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca przedstawia funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z poszczególnymi działaniami, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe:

1. Wydatki związane z prowadzeniem księgowości:

Koszty związane z obsługą księgową są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane Oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis.

Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów mają więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

W związku z powyższym wydatki związane z księgowością w sposób bezpośredni związane są z wytwarzaniem programów komputerowych, ponieważ w przeciwnym wypadku Wnioskodawca nie mógłby prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej.

2. Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu), a także subskrypcji programu do prowadzenia rozmów online.

Jako programista, Wnioskodawca nie świadczy usług we wskazanym miejscu i czasie oraz posiada dowolność w zakresie kształtowania miejsca świadczenia usług, gdyż jego obecność w konkretnym miejscu i czasie nie jest wymagana. Wyjątkiem są np. spotkania z klientami Spółek, jeżeli nie odbywają się za pośrednictwem środków komunikowania się na odległość. Wnioskodawca dla sprawnej i terminowej realizacji konkretnego projektu musi mieć jednak możliwość szybkiego głosowego kontaktu na odległość z klientem, a klient musi mieć możliwość skontaktowania się z Wnioskodawcą w razie konieczności. Z uwagi na powyższe, posiadanie urządzenia telekomunikacyjnego w postaci telefonu komórkowego jest niezbędne.

Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w pracy programisty. Dzięki Internetowi Wnioskodawca ma możliwość wyszukiwania informacji i rozszerzania wiedzy programistycznej, ponadto Internet umożliwia Wnioskodawcy kontakt z kontrahentami za pośrednictwem programu do prowadzenia rozmów online (wydatki związane z subskrypcją).

3. Wydatki związane z odprowadzaniem składek na ubezpieczenie społeczne

Pod pojęciem wydatków związanych z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca rozumie takie wydatki jak: składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz wpłaty na Fundusz Pracy.

Składki na ubezpieczenia społeczne stanowią obciążenia obowiązkowe, aby móc legalnie prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce. Nie można zapominać również o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnić środki pieniężne w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową.

Gdyby nie wydatki związane z ww. składkami prowadzenie działalności gospodarczej, a w konsekwencji tworzenie programów komputerowych byłoby niemożliwe.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego oprogramowania kosztów uzyskania przychodu.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o których mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f., do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności związanej z tworzeniem oprogramowania/ suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności związanej z tworzeniem oprogramowania x przychody z danego oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego IP) / suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego oprogramowania przez wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust.4 u.p.d.o.f.

Pytania

1. Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy prawa autorskie do utworów szczegółowo opisanych w niniejszym wniosku stanowią kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy obliczając wskaźnik nexus Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględnienia w literze "a” kosztów opisanych w niniejszym wniosku, a w przypadku braku możliwości przypisania konkretnego kosztu do przychodu z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca może dokonać odpowiedniej alokacji z zastosowaniem tzw. klucza przychodowego, o których mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

4. Czy w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania dochodu uzyskanego z tego tytułu z zastosowaniem 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca wyżej wskazanej ustawy?

Pana stanowisko w sprawie (stanowiska ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad 1

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika "lub" oznacza, że dla uznania działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 u.p.d.o.f.

W myśl art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe z kolei w myśl art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. należy odczytywać poprzez definicję zawartą w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania naukowe są działalnością obejmującą:

- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4 ust. 3 omawianej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Według podręcznika Frascati działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

W opinii Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność związana z oprogramowaniem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Wnioskodawca tworzył, tworzy oraz będzie tworzył kod źródłowy oprogramowania od podstaw lub modyfikował bazowy kod źródłowy, nieraz z zastosowaniem nowo opracowanych rozwiązań, spełniających przesłankę tworzenia nowych zasobów wiedzy lub wykorzystywania już istniejących do opracowania nowych rozwiązań.

Działalność ta jest także podejmowana systematycznie, w sposób ciągły i planowany, a rozwojowy charakter działalności Wnioskodawca objawia się przede wszystkim przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, który stanowi wyraz jego kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy posiada cechę nowości, przy czym w literaturze dominuje pogląd, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia” [M. Poźniak-Niedzielska, A. Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, J. Barta (red.), wyd. 3, Warszawa 2013, s. 9.].

Wnioskodawca nabywa, łączy oraz kształtuje i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności z zakresu technologii programistycznych do projektowania i tworzenia nowych bądź ulepszonych programów komputerowych (oprogramowania), które w efekcie przyczyna się do zwiększenia jego zasobów wiedzy oraz umiejętności. Zdobytą wiedzę i umiejętności Wnioskodawca może wykorzystać oraz wykorzystuje w ramach realizacji bieżących bądź przyszłych projektów. Tworzenie dedykowanych rozwiązań informatycznych w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. Wskazać należy, że z uwagi na stopień skomplikowania technicznego rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach dotychczas realizowanych projektach, Wnioskodawca musi zlokalizować oraz zidentyfikować aktualnie dostępną wiedzę z zakresu technologii programistycznych. Jednak z uwagi na dynamiczny rozwój szeroko rozumianego IT Wnioskodawca musi odpowiednio tą wiedzę wyselekcjonować według kryterium przydatności na potrzeby realizacji danego projektu.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę nie jest wynikiem mechanicznych działań - tworzenie dedykowanych rozwiązań w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego.

Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawca objawia się przede wszystkim przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, który stanowi wyraz jego kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy stanowi nowy wytwór intelektu. Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego lub algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy. Wnioskodawcy nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia oprogramowania, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie.

Aby daną działalność można było uznać za działalność badawczo-rozwojową, musi ona łącznie spełniać następujące kryteria:

a) twórczości;

b) systematyczności; oraz

c) zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

Prace wykonywane są w sposób twórczy tj. prowadzą do powstania nowych utworów podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone lub ulepszane oprogramowanie stanowi nowy wytwór intelektu oraz posiada cechę nowości. Wnioskodawca realizując dany projekt określa dla niego cele, zasoby, a także wyznacza odpowiedni harmonogram. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wynikiem mechanicznych działań, a także nie są to czynności o charakterze rutynowym. Realizacja każdego projektu wymaga indywidualnego podejścia do problemu, a także zgromadzenia i wyselekcjonowania wiedzy oraz dobrania odpowiednich narzędzi informatycznych za pomocą, którego zostanie osiągnięty cel jakim jest wytworzenie oprogramowania komputerowego.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu: też o efektach takich działań: planowy, metodyczny.

W opinii Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Minister Finansów w punkcie 40 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazuje, że „wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

Wnioskodawca z uwagi na przedmiot swojej działalności gospodarczej regularnie realizuje określone projekty programistyczne, które nakierowane są na tworzenie nowych rozwiązań niewystępujących dotychczas w jej praktyce gospodarczej, ani w praktyce gospodarczej Kontrahentów. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz prowadzone są w sposób ciągły i zorganizowany zgodnie z profesjonalnymi standardami.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia kodu źródłowego nie ma charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowi systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Systematyczność działań Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki przejawia się w tym, że Wnioskodawca planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne mu zasoby. Działalność ta ma zawsze określony cel, a mianowicie dąży do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań należy odnosić do wewnętrznej działalności danego podmiotu.

Jak wskazano w objaśnieniach podatkowych IP BOX „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowych jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowszych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu”.

Realizacja zleconych projektów programistycznych z uwagi na ich charakter oraz stopień skomplikowania każdorazowo wymaga od Wnioskodawcy zlokalizowania obecnie istniejącej wiedzy i zasobów w celu ustalenia i zaimplementowania najbardziej optymalnego rozwiązania. Jednocześnie Wnioskodawca z uwagi na obszerność informacji musi zdobytą wiedzą odpowiednio wyselekcjonować pod względem jest przydatności na potrzeby realizacji danego zlecenia. Wnioskodawca z każdym projektem rozwija swoją specjalistyczną wiedzę i umiejętności, a następnie wykorzystuje oraz będzie wykorzystywał do bieżących bądź przyszłych projektów.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza z zakresu świadczenia usług programistycznych spełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Wnioskodawca systematycznie od prowadzi prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych bądź ulepszonych produktów. Prace rozwojowe prowadzone były w każdym miesiącu (okresie rozliczeniowym) z uwagi na założenia biznesowe danego projektu.

Prace rozwojowe każdorazowo dotyczyły tworzenia bądź ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego, a celem tych prac jest stworzenie nowego lub ulepszonego produktu jakim jest program komputerowy (oprogramowanie komputerowe).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego procedurę tworzenia/rozwijania oprogramowania komputerowego można podzielić na poszczególne etapy:

Etap 1 - analiza wymagań biznesowych, procesów i danych.

Jest to etap początkowy obejmujący zapoznanie się z naturą biznesową klienta, sposobami operowania i danych, na których pracuje lub zamierza pracować. Najczęściej etap ten odbywa się w metodologii (…) - końcowym efektem etapu jest mapa procesów, zdefiniowany słownik procesów, podmiotów i dokumentów (danych).

Etap 2 - definicja wymagań.

Na tym etapie gromadzone są oczekiwania klientów co do funkcjonalności systemu lub zmian w zakresie istniejących funkcjonalności. Efektem tego etapu jest zatwierdzona specyfikacja wymagań systemu (…).

Etap 3 - nakreślenie ścieżki budowy produktu

Na tym etapie zespół tworzy dokument opisujący architekturę i rozwiązana technologiczne, które mają zapewnić realizację produktu według zdefiniowanych wcześniej wymagań. W efekcie prac zespołu powstaje (…), który w większości przypadków podlega badaniu przez dział IT klienta końcowego. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania ze strony klienta dokument ten jest zatwierdzany - jest on podstawą późniejszych prac.

Etap 4 - planowanie, wykonanie i testowanie produktu.

Wnioskodawca wraz z członkami zespołu, często wraz z przedstawicielem klienta dzieli całość pracy na oddzielne moduły oraz planuje kolejność ich realizacji. Typowo kod programów piszę się w językach wysokiego poziomu, takich jak (…).

Programowanie i automatyzacja testów jest częścią procesu tworzenia oprogramowania. Testy jednostkowe zazwyczaj pisane są wraz z programowaniem nowych modułów - testy muszą być zaakceptowane przez zespół. Na tym etapie mogą odbywają się również testy (…), jednak są one wykonywane częściej przed sfinalizowaniem prac nad produktem w celu uniknięcia ich przerobienia na wielu iteracjach.

Wnioskodawca do testów jednostkowych w części (…) korzysta z biblioteki (…) lub (…), z kolei testy (…) Wnioskodawca programuje używając silnika (…) i biblioteki (…).

Etap 5 - wdrożenie i utrzymanie produktu.

Jeszcze na etapie 4 produkt wdrażany jest na środowiska (serwery) do testów i akceptacji (…). Na serwerach testowych klientowi demonstrowane są kolejne fazy powstawania produktu - podlega on również testom przez pion (…). Częścią produktu jest również automatyzacja jego instalacji na serwerze/środowisku produkcyjnym, kiedy będzie już oddany do eksploatacji.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w ramach świadczenia usług programistycznych może wykonywać również czynności rutynowe takie jak chociażby spotkanie z zespołem, klientem czy rutynowa poprawa błędów w kodzie źródłowym - jednakże w tym zakresie Wnioskodawca nie zamierza objąć części wynagrodzenia przypadającego za wykonywanie tych czynności ulgą IP BOX.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że realizacja wyodrębnionych zadań w zakresie umów objętych niniejszym wnioskiem związanych z tworzeniem, rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania komputerowego spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę oraz opisanych w niniejszym wniosku spełniają przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualne zgodnie z treścią art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

W świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Katalog kwalifikowanych IP zawartych w wyżej omawianym przepisie jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że tylko i wyłącznie dochód uzyskiwany z tych praw może zostać opodatkowany preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

W świetle art. 74 ust. 1-2 ustawy o prawach autorskich programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W polskim porządku prawnym ustawodawca nie zdefiniował pojęcia “programy komputerowego”, co zdaniem większości doktryny prawa autorskiego należy zaaprobować (przykładowo: E. Ferenc- Szydełko, komentarz do art. 74 [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021). Wobec tego przy próbie jego definicji należy odwołać się do literatury branżowej, doktryny prawa autorskiego, dyrektyw unijnych, a także orzecznictwa.

Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996-1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Poprawne zastosowanie preferencji IP BOX wymaga także uwzględnienia zapisów zawartych w Raporcie OECD BEPS Plan działania nr 5 zgodnie z którym dla autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać znaczenie funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające. Zgodnie z akapitem 34 wspomnianego raportu „copyrighted software”, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu.

W Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ono ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przy czym należy podkreślić, że zgodnie z omawianą ustawą przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych podatnika.

Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej jako: „Objaśnienia podatkowe”) wskazuje, że mając na uwadze akapit 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych „należy uznać, że pojęcie „program komputerowy” utożsamiane jest z pojęciem „oprogramowanie”. Synonimiczność (niemalże tożsamość) pojęć „program komputerowy” oraz „oprogramowanie” wynika również z orzecznictwa Europejskiego Urzędu Patentowego (sprawy o sygnaturach: T 0424/93, T 0761/11, T 2263/11, T 0204/93, T1173/97, T 1541/16). Europejski Urząd Patentowy zwraca uwagę na ścisły, często nierozerwalny związek pomiędzy pojęciem programu komputerowego a oprogramowania. W szczególności, z decyzji Europejskiego Urzędu Patentowego wynika, że program komputerowy to seria kroków (instrukcji), które są podejmowane przez komputer podczas wykonywania programu. Komponentami programu komputerowego są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne”.

W świetle art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych synonimiczność pojęć „program komputerowy” oraz „oprogramowanie” wynika również z publikacji doktryny prawa autorskiego (J. Pisuliński, Licencja na oprogramowanie a rozporządzanie rzeczą, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego 2018, nr 2, s. 74-84.).

Należy podkreślić, że w doktrynie prawa autorskiego przyjmuje się, że "Formą wyrażenia" programu jest "każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera", pod warunkiem że forma ta umożliwia albo reprodukcję działającego programu, albo uzyskanie tego programu w przyszłości”. (Z. Okoń, w: Flisak, Komentarz Pr. Aut, 2017, s. 954, cyt. za A. Michalak, komentarz do art. 74 w: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019).

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (Wyrok TSUE z dnia 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpecnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Na gruncie prawa wspólnotowego w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE ustawodawca unijny wskazuje, że do celów dyrektywy pojęcie "programy komputerowe" obejmuje ich przygotowawczy materiał projektowy. Ponadto motyw 7 niniejszej dyrektywy wskazuje, że pojęcie "program komputerowy" obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. Warto zaznaczyć, że "takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście "zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania [A. Michalak, komentarz do art. 74 w: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019].

W polskim orzecznictwie sądowym wskazuje się, że nie ma znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe. Mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12.

Ponadto w interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2018 r. o sygn. akt: 0112-KDIL3- 3.4011.48.2018.2.DS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o nie tylko kody źródłowe programów komputerowych podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także opisy koncepcji, analizy specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowych (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika, czy też interfejsy użytkownika”.

Takie rozumienie pojęcia działalności twórczej w zakresie programów komputerowych zostało przyjęte na potrzeby wykładni art. 22 ust 9b pkt 1, jednak należy podkreślić, że w objaśnieniach podatkowych dotyczących ulgi IP Box przyjęto, że „pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs”.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy zindywidualizowane rozwiązania informatyczne na potrzeby Spółki bądź jej klientów końcowych, tworząc przy tym kod źródłowy oprogramowania.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisko, że autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów stanowią kwalifikowane IP.

Jak słusznie wskazuje E. Ferenc - Szydełko „ nie ulega wątpliwości, że na potrzeby art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawie pokrewnym zbiór komend, przybierający określoną strukturę, mający na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu” (E. Ferenc-Szydełko, komentarz do art. 74 [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021).

Efekty prac Wnioskodawcy tj. odrębne funkcjonalności oraz aplikacje stworzone z wykorzystaniem języków programowania - w postaci zbioru komend przybierających określoną strukturę, mających na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu np. rozpracowanie sposobu przekazania danych z (…).

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisko, że autorskie prawa majątkowe, które przysługuje Wnioskodawcy do wytworzonego oprogramowania komputerowego stanowi kwalifikowane IP, w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

Ad 3

Zgodnie z art. 30ca ust 4 i 5 u.p.d.o.f., wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa wyżej, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z tworzeniem oraz rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca w latach 2019-2021 ponosił następujące wydatki:

1. Wydatki związane z prowadzeniem księgowości.

Wydatki związane z obsługą księgową są niezbędne, jeżeli działalność związana z oprogramowaniem ma być wykonywana zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego oprogramowania.

2. Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu), a także subskrypcji programu do prowadzenia rozmów online.

Wnioskodawca jako przedsiębiorca ma dowolność w zakresie kształtowania miejsca świadczenia usług w związku z tym dla sprawnej i terminowej realizacji określonych projektów Wnioskodawca musi mieć jednak możliwość szybkiego kontaktu na odległość z danym Kontrahentem, a więc musi mieć możliwość szybkiego skontaktowania się z Kontrahentem w razie konieczności (w formie telekonferencji lub wideokonferencji). Ponadto bardzo często oprogramowanie tworzy się przy wykorzystaniu dostępu do Internetu jak również wykonuje się różnego rodzaju testy na serwerach testowych, a więc dostęp do Internetu jest niezbędny. Internet jest również źródłem wiedzy w zakresie najnowszych zdobyczy technologicznych, co pozwala Wnioskodawcy na zdobywanie i rozwój kompetencji w zakresie tworzenia oprogramowania. Wobec powyższego Wnioskodawca musi mieć zarówno możliwość kontaktu z Kontrahentem jak również dostęp do usług telekomunikacyjnych w celu świadczenia opisanych usług.

3. Wydatki związane z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne

Pod pojęciem wydatków związanych z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca rozumie takie wydatki jak: składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz wpłaty na Fundusz Pracy.

Składki na ubezpieczenia społeczne stanowią obciążenia obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Nie można zapominać również o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnić środki pieniężne w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o których mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f., do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności związanej z tworzeniem oprogramowania/ suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności związanej z tworzeniem oprogramowania x przychody z danego Oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego IP) / suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania przez wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust.4 u.p.d.o.f.

Ad 4

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w punktach 1 -3, w jego ocenie oprogramowanie, które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstałe w wyniku prowadzenia przez niego działalności badawczo- rozwojowej stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8. Wnioskodawca za wynagrodzeniem przenosił na rzecz Spółki autorskie prawa majątkowe do programów wytworzonych w wyniku realizacji poszczególnych zleceń.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, stanowisko zaprezentowane w odpowiedziach na pytania w punktach 1 -3 oraz powyższą treść pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku, prowadzona przez niego działalność gospodarcza spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę autorskie prawo do oprogramowania, które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a które powstało w wyniku prowadzenia przez niego działalności badawczo-rozwojowej stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8.

Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach zawartych umów w okresie objętym wnioskiem i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosił całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Pana zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to:

działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

- w ramach działalności gospodarczej prowadzonej od (`(...)`) 2017 r. świadczy Pan usługi programistyczne związane z tworzeniem i rozwojem oprogramowania;

- ­ w stosunku do Pana dotychczasowej działalności wytworzone oprogramowanie komputerowe miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter;

- ­ Pana działalność, polegająca na tworzeniu i rozwoju oprogramowania, jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób ciągły i systematyczny celem zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

- ­ Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwoju i testowaniu Oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych w rozumieniu w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (co wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku);

- ­ Pana działalność nie jest działalnością obejmującą wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

­

Tym samym – przedstawione we wniosku, podejmowane przez Pana działania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu w ramach podejmowanych przez Pana prac rozwojowych.

Jak zaznaczono w opisie sprawy, efekty Pana pracy, powstałe zarówno na skutek tworzenia i rozwoju przez Pana utworów są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych powyższym przepisem, tworzenie i rozwijane w ramach Pana działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości dotyczących ustalania wskaźnika nexus, wskazujemy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo–rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo–rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo–rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści wniosku, ponosi Pan szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, takich jak:

1. prowadzenie księgowości;

2. wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefon komórkowy)

3. usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu);

4. subskrypcje programu do prowadzenia rozmów online;

5. wydatki związane z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne (składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz na Fundusz Pracy).

Zdaniem organu, informacje wskazane we wniosku potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu ww. wydatków z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego, wszystkie z ponoszonych przez Pana wydatków, opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu, wobec których wskazał Pan przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w odpowiedniej części przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji.

Mimo uznania przeze mnie za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy „proporcję” zaproponowaną przez Pana, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika też, że przenosi Pan autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych na Zleceniodawcę dzięki czemu osiąga Pan dochód z jego sprzedaży. Dochód uzyskany przez Pana z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 updof.

Jak wskazał Pan wprost w uzupełnieniu wniosku, prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).

Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od (`(...)`) 2019 r.

Istotnym jest również, że wynagrodzenie za przeniesienie na Zleceniodawcę praw autorskich do efektów Pana pracy w postaci programów komputerowych wyodrębnia Pan w odrębnej ewidencji, co nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego a czego weryfikacja może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej.

Podsumowując – może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym składanym za 2019, 2020 i 2021 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadzi Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Te elementy podał Pan jako okoliczności faktyczne sprawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).