Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego i zdarzena przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zaistniałych w związku z otrzymaniem przez Pana opisanej „dotacji” (problematyka przychodu i kosztów uzyskania przychodów).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 sierpnia 2022 r. (wpływ 9 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi gastronomiczne świadczone w formie barów mlecznych, o których mowa w ustawie z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (dalej jako: „u.p.s.”). Posiada Pan na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „u.p.d.o.f.”).

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

1. Działalność jest prowadzona od 7 lutego 2014 r.

2. Obecnie działalność jest opodatkowana na zasadach ogólnych (według skali podatkowej). W przeszłości opodatkowywał Pan dochody również podatkiem liniowym.

3. Wobec Pana działalności znajduje zastosowanie art. 6 pkt 17 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, tj. prowadzi Pan działalność gospodarczą w postaci samoobsługowych, bezalkoholowych, ogólnodostępnych zakładów masowego żywienia, sprzedających całodziennie posiłki mleczno-nabiałowo-jarskie.

4. Dotację przyznaje Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w A.

5. Dotację wypłaca Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w A.

6. Wniosek dotyczy dotacji przyznanych w roku 2022 oraz latach następnych.

7. Tak, dotacja została udzielona na podstawie art. 130 ust. 7 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

8. Dotacja jest finansowana jedynie ze środków budżetu państwa.

9. A. Zgodnie z art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom także poprzez udzielenie dotacji przedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych, a dotacje te mogą być udzielane na wniosek przedsiębiorcy, w zakresie określonym w ustawie budżetowej na dany rok. Biorąc pod uwagę powyższą regulację dotacja nie została udzielona Panu, ale „osobom i rodzinom”.

B. Dyrektor Izby Skarbowej przyznaje dotację „przedmiotową do posiłków”. Nie jest to zatem dotacja na sfinansowanie poszczególnych kosztów przygotowania posiłków. Jak czytamy w uzasadnieniu do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 maja 2021 r. I GSK 651/18: „Wskazać przy tym należy, że dotacja nie jest udzielana do prowadzenia baru mlecznego i dofinansowywania kosztów, które przedsiębiorca ponosi w związku z prowadzeniem działalności_”._ W Pana ocenie nie można zatem mówić o finansowaniu przez Pana zakupów z dotacji.

10. Przez sformułowanie „posiłki sprzedawane w barach mlecznych” należy rozumieć wyłącznie posiłki określone w rozporządzeniu jako „dotowany posiłek”. Rozumie się przez to przetworzoną i gotową do spożycia potrawę mleczno‑nabiałowo-jarską przyrządzoną wyłącznie z surowców lub wody, sprzedawaną w barze mlecznym konsumentom spożywającym posiłki na miejscu lub na wynos, zaewidencjonowaną przy zastosowaniu kas rejestrujących lub poprzez wystawienie faktury w sposób umożliwiający jednoznaczne zidentyfikowanie dotowanego posiłku, z tym że przetworzeniem potrawy jest proces przyrządzania potrawy wchodzącej w skład dotowanego posiłku, w wyniku którego zakupione przez przedsiębiorcę prowadzącego bar mleczny surowce otrzymują nowy kształt, wygląd, postać, formę, cechy lub właściwości.

11. A. Pytanie dotyczy wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej baru mlecznego, w szczególności: zakupu składników spożywczych, wynagrodzeń, wydatków związanych z użytkowaniem nieruchomości, usług obcych.

B. Wysokość przyznanej dotacji jest niższa niż całość ponoszonych przez Pana kosztów, z tego powodu w pytaniu odniesiono się do „części”.

Powyższe stanowi Pana odpowiedzi na pytania:

A. Jakich – konkretnie - wydatków dotyczy Pana pytanie numer 2?

B. O jakiej części (czego dotyczącej) jest mowa w Pana pytaniu numer 2?

Prosimy o odpowiedź na każdą z powyższych liter.

Pana pytanie numer 2 brzmi:

Czy w związku dotacją przedmiotową Wnioskodawca jest zobligowany do nieuznawania części wydatków za koszty uzyskania przychodów?

Nie wiemy czego – jakich wydatków – dotyczy to pytanie oraz co ma Pan na myśli pisząc o ich „części” (jaka to konkretnie część, z czego wynikająca).

Z tych względów prosimy o uzupełnienie wniosku także w powyższym zakresie.

12. A. Tak.

B. Tak

Powyższe stanowi Pana odpowiedzi na pytania:

A. Czy doprecyzowane wyżej wydatki (wydatki, których dotyczy Pana pytanie numer 2) pozostają i będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych?

B. Czy doprecyzowane wyżej wydatki (wydatki, których dotyczy Pana pytanie numer 2) pozostają/będą pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i są/będą poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu?

13. Tak.

Powyższe stanowi Pana odpowiedź na pytanie:

Czy doprecyzowane wyżej wydatki (wydatki, których dotyczy Pana pytanie numer 2) były, są i będą ponoszone przez Pana?

14. Wartość omawianych wydatków nie została/nie zostanie w jakikolwiek sposób zwrócona (poza zakresem opisanej we wniosku „dotacji przedmiotowej”). Odpowiedź na powyższe pytanie nie oznacza, że zgadza się Pan ze stanowiskiem, jakoby przedmiotowa dotacja była zwrotem wydatków.

15. Omawiane wyżej wydatki nie zostały/nie zostaną przez Pana odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Powyższe stanowi Pana odpowiedź na pytanie:

Czy doprecyzowane wyżej wydatki (wydatki, których dotyczy Pana pytanie numer 2) nie zostały/nie zostaną przez Pana odliczone od podstawy obliczenia podatku (poza kategorią kosztów podatkowych)?

Pytania

1. Czy kwota dotacji przedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych stanowi dla Pana przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy w związku z dotacją przedmiotową jest Pan zobligowany do nieuznawania części wydatków za koszty uzyskania przychodów?

Pana stanowisko

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wskazał Pan, że w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „u.p.d.o.f.”) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Podał Pan, że przez pojęcie „otrzymane” - zgodnie ze słownikiem języka polskiego – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Natomiast „pozostawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji podatnika (tak też NSA w wyroku z 15 stycznia 2008 r., sygn. akt II FKS 1578/06). Choć nie wynika to wprost z brzmienia art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny (por. wyrok NSA z 26 stycznia 2011 r., II FSK 1672/09).

Zaznaczył Pan również, że zgodnie z postanowieniami art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przepis art. 14 ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.f. stwierdza, że przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a‑22o u.p.d.o.f. dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (dalej jako: „u.p.s.”):

1. Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

2. Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

Artykuł 3 ustawy o u.p.s. stanowi, że:

1. Pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

2. Zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 2 ust. 1, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.

3. Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy.

4. Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 7a ust. 1 i ust. 2 u.p.s. pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom także poprzez udzielenie dotacji przedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych, a dotacje te mogą być udzielane na wniosek przedsiębiorcy, w zakresie określonym w ustawie budżetowej na dany rok.

Wskazał Pan, że jak wynika z przytoczonych przepisów głównym celem dotacji przedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych jest zapewnienie osobom, znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, dostępu do tanich posiłków. W Pana ocenie, należy zwrócić uwagę na literalną wykładnię przytoczonych regulacji, zgodnie z którą beneficjentem pomocy są „osoby i rodziny”, a nie przedsiębiorca prowadzący bar mleczny.

Pana zdaniem, biorąc pod uwagę literalne brzmienie art. 2 pkt 2 u.p.s., należy Pana uznać za podmiot organizujący pomoc społeczną na zasadzie partnerstwa. Instrumentem realizacji tej pomocy jest dotacja, o której mowa w art. 7a ust. 1 i ust. 2 u.p.s., jest ona jednak udzielana „osobom i rodzinom”, nie zaś Panu.

W Pana opinii, nie można zatem dojść do powstania u Pana przychodu w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f. Jak słusznie podkreśla się w literaturze: dla powstania przychodu niezbędne jest to, aby osoba fizyczna uzyskała takie przysporzenie „dla siebie” oraz by było to efektem jej dobrowolnego działania, było przez nią zaakceptowane (oczywiście należy brać pod uwagę przesłanki obiektywne) [Kowalski Radosław, PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Komentarz do wybranych przepisów Opublikowano: LEX/el. 2020].

Podał Pan, że Pana stanowisko w tym zakresie potwierdza orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jak czytamy w uzasadnieniu prawnym do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2021 r. I GSK 651/18:

„Wskazać przy tym należy, że dotacja nie jest udzielana do prowadzenia baru mlecznego i dofinansowywania kosztów, które przedsiębiorca ponosi w związku z prowadzeniem działalności. Jak wcześniej wskazano, dotacji udziela się do posiłków, a jej celem jest obniżenie ceny na poszczególne dania. Dotacja przydzielana przedsiębiorcy do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych służyć ma spożywającym te posiłki, a nie finansować prowadzenie działalności i bezpośrednio podnosić zyski tego przedsiębiorcy”.

Jak z kolei orzekł NSA w wyroku z dnia 30 czerwca 2020 r. I GSK 1663/18:

„Przedmiotowa dotacja, pomimo iż jej bezpośrednim beneficjentem jest przedsiębiorca, w istocie jako pomoc społeczna jest skierowana do osób korzystających z posiłków w barach mlecznych i to one powinny uzyskiwać korzyść w postaci obniżenia ceny posiłków. Dotacja jest bowiem przyznawana do posiłku, a nie do surowców zużytych do jego sporządzenia. Przedsiębiorca prowadzący bar mleczny jest jedynie pośrednikiem w przekazywaniu tej pomocy w ten sposób, że powinien on sprzedawać posiłki po cenie obniżonej o wartość uzyskiwanej od państwa refundacji części kosztów surowców zużytych do przygotowania tych posiłków”.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy u.p.d.o.f. oraz u.p.s. stwierdza Pan, że w związku z dotacją do posiłków sprzedawanych w barze mlecznym nie uzyska Pan przychodu podatkowego.

Istotą przychodu jest to, że otrzymujący osiąga rzeczywiste, autentyczne wzbogacenie, czy zaoszczędzenie własnego majątku. Zatem ważne, decydujące wręcz jest to, by po stronie otrzymującego wystąpiła rzeczywista, a nie tylko domniemana korzyść. Co ważne, należy wskazać na konkretne i wymierne finansowo przysporzenie lub obiektywne zaoszczędzenie, ochronę przed wydatkami, które osoba taka musiałaby ponieść, lub stratami, jakie by u niej wystąpiły, gdyby nie otrzymała takiego darmowego świadczenia. Podkreślił Pan, że dla powstania przychodu niezbędne jest to, aby osoba fizyczna uzyskała takie przysporzenie „dla siebie”.

Wskazał Pan, że w przedmiotowej sprawie jest Pan w rozumieniu art. 2 ust. 2 u.p.s. podmiotem współpracującym w udzielaniu pomocy beneficjentom.

Pana zdaniem, brak uznania dotacji za przychód powoduje, że nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 56 u.p.d.o.f. obligujący Podatnika do wyłączenia z podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych otrzymaną dotacją.

Reasumując, otrzymanie dotacji nie wpływa na rozpoznawanie przez Pana kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 tej ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również: dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

– dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

– wyżej wymienione świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.

Ustęp ten (art. 21 ust. 36 wskazanej ustawy), stanowi, że:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność.

Zwolnienie wynikające z powyższego przepisu dotyczy każdego rodzaju dotacji, która spełnia dwa warunki, a mianowicie:

– jest dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, oraz

– pochodzi z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Łączne spełnienie powyższych elementów jest warunkiem koniecznym, ale i wystarczającym do stwierdzenia, że dotacja jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 124 ust. 1 pkt 1 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1634 ze zm.):

Wydatki budżetu państwa dzielą się na następujące grupy wydatków: dotacje i subwencje.

W myśl art. 126 cytowanej ustawy:

Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Z brzmienia art. 130 ust. 1 ustawy o finansach publicznych wynika natomiast, że:

Dotacje przedmiotowe są to środki przeznaczone na dopłaty do określonych rodzajów wyrobów lub usług, kalkulowane według stawek jednostkowych.

Zgodnie z ustępem 2 tego przepisu (art. 130 ust. 2 ustawy o finansach publicznych):

Dotacje przedmiotowe mogą być udzielane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów Unii Europejskiej:

1. dla przedsiębiorców wytwarzających określone rodzaje wyrobów lub świadczących określone rodzaje usług,

2. dla podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa

– z uwzględnieniem ich równoprawności.

Jak wynika z art. 130 ust. 3 tej ustawy:

Ustawa budżetowa ustala kwoty i przedmiot dotacji, o których mowa w ust. 2.

Zgodnie z art. 130 ust. 7 cytowanej wyżej ustawy:

W przypadku gdy ustawa budżetowa ustali dotacje przedmiotowe do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych, Minister Finansów ustala, w drodze rozporządzenia, stawki oraz określa szczegółowy sposób oraz tryb udzielania i rozliczania dotacji, w tym formę składania wniosków, informowania o ich przyjęciu lub odrzuceniu, warunki przekazywania i rozliczenia dotacji, termin zwrotu dotacji, uwzględniając łączne kwoty dotacji na poszczególne cele określone w ustawie budżetowej oraz mając na celu zapewnienie jawności i przejrzystości gospodarowania środkami budżetu państwa.

Odrębną ustawą, o której mowa w art. 130 ust. 2 ustawy o finansach publicznych jest ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2268 ze zm.).

W myśl art. 7a ust. 2 tej ustawy:

Dotacje przedmiotowe do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych mogą być udzielane na wniosek przedsiębiorcy, w zakresie określonym w ustawie budżetowej na dany rok.

Na podstawie art. 6 pkt 17 ustawy o pomocy społecznej:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

bar mleczny - przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w postaci samoobsługowych, bezalkoholowych, ogólnodostępnych zakładów masowego żywienia, sprzedających całodziennie posiłki mleczno-nabiałowo-jarskie.

Powyższemu brzmieniu odpowiada § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 30 marca 2015 r. w sprawie dotacji przedmiotowych do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1318 ze zm.). Zgodnie z ta regulacją:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

przedsiębiorcy prowadzącym bar mleczny - rozumie się przez to przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w postaci samoobsługowych, bezalkoholowych, ogólnodostępnych zakładów masowego żywienia, sprzedających całodziennie posiłki mleczno-nabiałowo-jarskie.

Na podstawie § 8 ust. 3, 4 i 5 tego rozporządzenia:

3. Dyrektor izby administracji skarbowej podejmuje decyzję w sprawie udzielenia dotacji w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożony został wniosek, i informuje przedsiębiorcę o wyniku rozpatrzenia wniosku.

4. W przypadku przyznania dotacji dyrektor izby administracji skarbowej przekazuje kwotę należnej dotacji na rachunek przedsiębiorcy niezwłocznie, nie później jednak niż ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożony został wniosek.

5. Przedsiębiorca otrzymuje kwotę należnej dotacji bezpośrednio z rachunku izby administracji skarbowej, w granicach środków budżetowych przeznaczonych na ten cel.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że przyznana przedsiębiorcy na podstawie ustawy o pomocy społecznej dotacja przedmiotowa do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych stanowi dotację w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności, należy stwierdzić, że kwota otrzymanej przez Pana „dotacji przedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych” udzielona na podstawie art. 130 ust. 7 ustawy o finansach publicznych, stanowi dla Pana przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jednakże w całości zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania numer 1, zgodnie z którym:

nie może zatem dojść do powstania u Pana przychodu w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f.

należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do drugiego z pytań, należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez Podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

– został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność Podatnika przez osoby inne niż Podatnik),

– jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

– pozostaje w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą,

– poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

– został właściwie udokumentowany,

– nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 56 cytowanej ustawy:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Pana pytanie numer 2 brzmi:

Czy w związku dotacją przedmiotową jest Pan zobligowany do nieuznawania części wydatków za koszty uzyskania przychodów?

W uzupełnieniu wniosku (punkt 11) wskazał Pan, że:

– Pytanie to dotyczy wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej baru mlecznego, w szczególności: zakupu składników spożywczych, wynagrodzeń, wydatków związanych z użytkowaniem nieruchomości, usług obcych.

– Wysokość przyznanej dotacji jest niższa niż całość ponoszonych przez Pana kosztów, z tego powodu w pytaniu odniesiono się do „części”.

Ze złożonego uzupełnienia wynika również, że:

– wydatki, których dotyczy Pana pytanie numer 2 pozostają i będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych (Pana odpowiedź na pytanie 12 lit. A – słowo: „Tak”),

– wydatki, których dotyczy Pana pytanie numer 2 pozostają/będą pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i są/będą poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu (Pana odpowiedź na pytanie 12 lit. B – słowo: „Tak”),

– wydatki, których dotyczy Pana pytanie numer 2 były, są i będą ponoszone przez Pana (Pana odpowiedź na pytanie 13 – słowo: „Tak”),

– Wartość omawianych wydatków nie została/nie zostanie w jakikolwiek sposób zwrócona (poza zakresem opisanej we wniosku „dotacji przedmiotowej” (…)).

– Omawiane wyżej wydatki nie zostały/nie zostaną przez odliczone od podstawy obliczenia podatku [przypis tutejszego organu: poza kategorią kosztów podatkowych]

Należy wskazać, że wydatki sfinansowane przychodami zwolnionymi od podatku nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Jednak, jeśli otrzymana (we wskazanych we wniosku latach) dotacja pokrywa jedynie część poniesionych przez Pana kosztów, które zamierza Pan ująć w kosztach podatkowych działalności baru mlecznego (zaznaczył Pan, że wysokość przyznanej dotacji jest niższa niż całość ponoszonych przez Pana kosztów, z tego powodu w pytaniu odniesiono się do „części”), to wówczas wydatki w pozostałej części, tzn. sfinansowane ze środków niepochodzących z dotacji, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile spełniać będą warunki określone art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będą stanowiły kosztów wymienionych w art. 23 cytowanej ustawy.

Informacje dodatkowe

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Pana wyroków zauważyć należy, że stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych oraz prawnych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych rozstrzygnięć – jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego - należy jednakże stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Organ interpretacyjny natomiast – mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów – nie ma możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że – jak wskazano powyżej – nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

– Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pan do interpretacji.

– Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

– Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

– w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

– w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).