0114-KDIP3-2.4011.752.2022.1.MT

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca [dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”] jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka jest wyspecjalizowanym podmiotem świadczącym usługi z zakresu zarządzania funduszami inwestycyjnymi, ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi i funduszami emerytalnymi. W ramach usług zarządzania Wnioskodawca świadczy usługi: agenta transferowego, dystrybucyjne oraz usługi rachunkowości na rzecz ww. funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych, ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych zarządzanych przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych lub funduszy emerytalnych zarządzanych przez powszechne towarzystwa emerytalne. Przedmiotem działalności Spółki są także:

1. produkcja i sprzedaż oprogramowania na potrzeby branży funduszy inwestycyjnych, ubezpieczeniowej i bankowej;

2. oferowanie rozwiązań technologicznych z zakresu robotyzacji oraz automatyzacji.

W tych dwóch obszarach kluczową rolę w działalności Spółki stanowi zespół wykwalifikowanych specjalistów, którzy zajmują się wykonywaniem usług związanych realizacją projektów zleconych przez klientów Wnioskodawcy, jak również projektów podejmowanych przez Spółkę z własnej inicjatywy oferowanych następnie klientom Spółki. Obecnie, specjaliści współpracują ze Spółką w ramach jednego z dwóch modeli współpracy:

1. jako pracownicy zatrudnieni w Spółce na umowę o pracę. Obecnie Spółka zatrudnia około 220 pracowników w ramach umów o pracę (według danych na datę sporządzenia niniejszego wniosku);

2. jako osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze, które świadczą na rzecz Spółki usługi w ramach prowadzonych przez siebie działalności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych - Spółka współpracuje z około 70 osobami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze (według danych na datę sporządzenia niniejszego wniosku).

Podobnie jak w przypadku wielu innych podmiotów gospodarczych pandemia spowodowana przez koronawirusa COVlD-19 nie pozostała bez wpływu na funkcjonowanie Spółki. W konsekwencji wprowadzenia na obszarze Polski stanu epidemii w związku z zakażeniami wirusem COVID-19, Spółka stanęła przed wyzwaniem dostosowania modelu swojej działalności, w tym organizacji pracy i zarządzania nią, do warunków wynikających z daleko idącego ograniczenia bezpośrednich kontaktów międzyludzkich oraz konieczności zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego. Jednym z najistotniejszych efektów zmian w organizacji pracy było upowszechnienie pracy zdalnej w wariancie pełnym, jak i hybrydowym. Co więcej, jak wynika z oceny Spółki, jak i analiz badających wpływ pandemii COVID-19 na model świadczenia pracy zmiana będzie miała charakter trwały. Doświadczenia ostatnich kilkunastu miesięcy pokazują bowiem, że - po pierwsze - szerokie stosowanie modelu pracy zdalnej jest możliwe do zrealizowania szczególnie w branżach usługowych, a po drugie elastyczna forma współpracy zakładająca odejście od typowej, stacjonarnej formy pracy wykonywanej w biurze jest atrakcyjna dla pracowników i współpracowników. Biorąc pod uwagę zmiany w obszarze organizacji pracy będące rezultatem pandemii, dynamiczny rozwój działalności Spółki oraz zmiany na rynku pracy w postaci braków kadrowych, tzw. rynku pracownika oraz oczekiwań co do elastyczności współpracy między pracodawcą a pracobiorcą, co w szczególności dotyka rynku specjalistów IT, pozyskiwanie oraz utrzymanie wykwalifikowanych specjalistów jest coraz trudniejsze. Wynika to z dużej konkurencji płacowej, zwiększających się oczekiwań specjalistów co do wysokości wynagrodzenia oraz co do optymalnej dla obu stron formy współpracy. Specjaliści, poza zwiększeniem wynagrodzenia, oczekują możliwości wyboru elastycznej formy współpracy, która będzie umożliwiała im np. swobodny wybór miejsca i czasu wykonywania usług, możliwość wykonywania usług na rzecz kilku podmiotów, samodzielność w organizacji pracy itp. W związku z powyższym, Spółka planuje rozszerzenie stosowanej już formuły współpracy ze specjalistami IT poprzez umożliwienie pracownikom aktualnie zatrudnionym w Spółce w ramach umowy o pracę, zmianę formy współpracy na umowę o świadczenie usług [dalej: Umowa B2B lub Umowa kontraktowa]. Umowy te zawierane z osobami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą mogą dotyczyć osób, które wcześniej były pracownikami Spółki zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę, przy założeniu, że zmienią się dotychczasowe zasady współpracy obowiązujące obie strony (zgodnie z poniżej zaprezentowanym opisem). W przypadku pracowników, którzy z własnej inicjatywy wykażą zainteresowanie taką zmianą, obowiązujące umowy o pracę zostaną rozwiązane i zostaną zawarte Umowy B2B na świadczenie usług w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Osobami, którym zostanie umożliwiona zmiana formy współpracy [dalej: Kontraktorzy lub Wykonawcy], będą specjaliści IT tacy jak: programiści, testerzy, analitycy, architekci oprogramowania, kierownicy projektów, product managerowie, itp. Zakres usług wykonywanych na podstawie Umowy B2B może obejmować m.in.:

1. tworzenie oprogramowania zgodnie ze wymaganiami Spółki lub klientów Spółki,

2. projektowanie systemów zgodnie z wymaganiami Spółki lub klientów Spółki,

3. sporządzanie opinii technicznych dotyczących oprogramowania lub systemów komputerowych,

4. projektowanie i tworzenie algorytmów oraz modeli analitycznych,

5. sporządzanie dokumentacji projektowej.

Szczegółową specyfikację usług świadczonych przez danego Kontraktora będzie zawierał załącznik do Umowy B2B, stanowiący jej integralną część. Część Wykonawców może pełnić przy tym rolę lidera zespołu projektowego, tj. osoby wspierającej zespół powołany do wykonania projektu (zespół może obejmować zarówno Kontraktorów, jak i pracowników etatowych Spółki). Kontraktor będący liderem zespołu, oprócz wykonywania usług technicznych (np. informatycznych), będzie wykonywał usługi doradcze (np. doradzał w zakresie składu zespołu projektowego i ocen zespołu, tworzył strategię implementacji projektu lub produktu i/lub koordynował wykonanie części lub całości projektu lub produktu oraz koordynował rozliczenie ustalonego i zatwierdzonego budżetu itp.). Wnioskodawca podkreśla, że zmiana formy współpracy każdorazowo będzie wiązała się ze zmianą sposobu wykonywania usług przez Kontraktorów, w szczególności w ramach Umowy B2B:

1. Kontraktorzy, którzy zmienią formę współpracy, będą prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą [dalej: JDG] na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)). Wykonawcy będą działać samodzielnie i na własny rachunek, ponosząc ryzyko gospodarcze (ekonomiczne) prowadzonej działalności gospodarczej. Na tę okoliczność Wnioskodawca będzie pozyskiwał od Wykonawców oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 2 Ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych);

2. Wykonawcy samodzielnie będą dokonywać wszelkich rozliczeń publicznoprawnych związanych z wynagrodzeniem otrzymywanym na podstawie Umowy B2B, w tym uiszczać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów oraz rozliczać składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne;

3. Wykonawcy będą czynnymi podatnikami VAT (podatek od towarów i usług) względnie podatnikami VAT korzystającymi ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.);

4. brak będzie podporządkowania pracowniczego Kontraktorów, którzy zmienią formę współpracy. Usługi nie będą wykonywane pod kierownictwem Spółki, Wykonawcy będą świadczyli na rzecz Spółki usługi samodzielnie i na własny rachunek. W związku z powyższym, Spółka nie będzie sprawowała bieżącej kontroli nad czynnościami wykonywanymi przez Wykonawców. Niezależnie od tego Spółce będzie służyło jednak prawo kontroli sposobu wykonania przedmiotu umowy. Jeżeli Kontraktor będzie wykonywał przedmiot umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową. Wnioskodawca może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin;

5. Umowa B2B będzie wykonywana w miejscu i czasie wybranym przez Wykonawcę. (miejsce zamieszkania Kontraktora lub dowolne inne miejsce (w tym także za granicą) oraz w dowolnym czasie (również poza godzinami pracy Spółki), pod warunkiem że zostaną dochowane ustalone terminy dostarczania usług. Wykonawca będzie mógł również korzystać z biura Spółki. Pełne wykonanie usług będzie mogło jednak czasem wymagać obecności Wykonawcy w jednym z biur Spółki lub w biurach klientów Spółki, w terminach ustalonych przez Spółkę i dostosowanych do potrzeb związanych z prawidłową realizacją Umowy B2B.;

6. Wykonawca będzie wykonywać usługi osobiście, będzie mógł jednak za zgodą Spółki (wyrażoną na piśmie) powierzyć ich realizację osobie trzeciej na koszt i ryzyko Wykonawcy;

7. Kontraktor będzie ponosił odpowiedzialność za wykonywanie Umowy usługowej wobec Wnioskodawcy oraz osób trzecich. Odpowiedzialność ta może w niektórych przypadkach zostać kontraktowo ustalona do określonej kwoty, np. do kwoty stanowiącej równowartość ustalonej pomiędzy stronami wielokrotności wynagrodzenia z tytułu Umowy B2B);

8. z uwagi na konieczność ochrony informacji dotyczących Wnioskodawcy oraz klientów Wnioskodawcy (poufność danych, know-how), Umowa B2B może przewidywać obowiązek wykonywania usług wyłącznie na sprzęcie oraz/lub oprogramowaniu dostarczanym przez Wnioskodawcę (na okres obowiązywania Umowy kontraktowej). Ponadto, Umowa B2B może umożliwiać korzystanie z biura Wnioskodawcy, obsługi administracyjnej i infrastruktury technicznej (np. dostęp do serwera, usług telekomunikacyjnych itp.), jeżeli wymagać tego będzie zakres oraz charakter świadczonych usług. Wykonawca będzie ponosił pełną odpowiedzialność za powierzone mienie;

9. Kontraktor może być uprawniony do przerwy w świadczeniu usług, o której musi poinformować Wnioskodawcę w określonych w Umowie B2B terminach. Tym niemniej Wykonawcom, jako podmiotom prowadzącym własną działalność gospodarczą, nie będzie przysługiwał płatny ani bezpłatny urlop, ani inne świadczenia właściwe dla stosunku pracy;

10. Wykonawca będzie ponosić pełną odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną Spółce umyślnie lub będącą następstwem rażącego niedbalstwa przy lub w związku z wykonywaniem Umowy kontraktowej;

11. Umowa kontraktowa może przewidywać obowiązek przeniesienia przez Wykonawcę na rzecz Spółki wszelkich praw autorskich majątkowych do utworów powstałych w wyniku wykonywania Umowy B2B (np. praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych) oraz wskazywać, jaka część wynagrodzenia dotyczy wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów;

12. Umowa B2B może przewidywać zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności Wnioskodawcy w obszarze usług IT (np. zakaz świadczenia usług dla klientów Wnioskodawcy, na rzecz których Wykonawca realizował usługi, w okresie obowiązywania Umowy kontraktowej oraz w określonym okresie po jej rozwiązaniu);

13. Umowa B2B będzie przewidywać obowiązek zachowania poufności w okresie jej obowiązywania oraz przez określony czas po jej rozwiązaniu;

14. wynagrodzenie z tytułu wykonania usług w ramach Umowy kontraktowej zostanie ustalone jako iloczyn liczby godzin wynikających z zaakceptowanego zestawienia liczby godzin oraz ustalonej stawki godzinowej lub dziennej;

15. Wnioskodawca będzie wypłacał Wykonawcy wynagrodzenie na podstawie prawidłowo wystawionej faktury VAT. Mogą zdarzać się sytuacje, że Wykonawca wystawi tylko jedną fakturę w miesiącu, tj. fakturę na rzecz Wnioskodawcy, jeśli np. współpraca ze Spółką wyczerpie w pełni jego możliwości czasowe świadczenia usług;

16. do spraw nieuregulowanych Umową B2B będą miały zastosowanie powszechnie obowiązujące przepisy prawa polskiego, w szczególności przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm. [dalej: Kc].

Spółka będzie wykorzystywać usługi nabywane od Wykonawców do wykonywania czynności opodatkowanych VAT oraz zwolnionych. Wnioskodawca podkreśla, że Umowy kontraktowe nie będą obejmowały jakichkolwiek czynności związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem ani zarządzeniem mieniem Spółki. Kontraktorzy, z którymi zawarte będą Umowy B2B, będą równocześnie czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, którzy wystawiają Wnioskodawcy faktury dokumentujące usługi wykonane na podstawie zawartych umów. Wystawiane przez Wykonawców faktury dokumentować będą kwoty należnego im wynagrodzenia, które zostało określone w treści umów w kwotach netto.

Wnioskodawca wypłacać będzie poszczególnym Kontraktorom kwoty wskazane na otrzymanych fakturach, bez dokonywania jakichkolwiek potrąceń. Innymi słowy, Wnioskodawca traktować będzie wypłacane wynagrodzenie jako kwotę należną przedsiębiorcy (Kontraktorowi) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie pełnić funkcji płatnika w odniesieniu do kwot wypłacanych na rzecz danego Wykonawcy. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przypadku zidentyfikowania konieczności powierzenia danemu Kontraktorowi wykonywania rodzaju czynności o charakterze zarządczym nie objętych zakresem Umowy kontraktowej, mogą być one przedmiotem odrębnej umowy zawartej pomiędzy Spółką, a Wykonawcą [dalej: Umowa zarządcza]. Przedmiotem takiej odrębnej umowy mogą być m.in. następujące czynności:

1. organizacja planów urlopowych i harmonogramu urlopów w zespole, podejmowanie decyzji dotyczących urlopów lub przerw od pracy członków zespołu projektowego;

2. organizowanie i podejmowanie decyzji w zakresie pracy ponadwymiarowej (m.in. w godzinach nadliczbowych) członków zespołu projektowego oraz ustalanie terminarza i zasad współpracy z podwykonawcami;

3. uczestnictwo w procesie rekrutacji członków zespołu projektowego zakończone podjęciem decyzji co do współpracy z członkami zespołu;

4. analiza ocen okresowych zespołu projektowego i przedstawienie osobistych rekomendacji dotyczących członków zespołu;

5. ustalenie i decydowanie o kształcie budżetu działu lub projektu oraz rozliczenie końcowe tego budżetu;

6. zarządzanie kosztami w ramach zespołu projektowego i przydzielonego budżetu dotyczącego podległego zespołu, w szczególności zarządzanie wydatkami, kosztami podwykonawców oraz wynagrodzeniami pracowników danego zespołu, a także kosztami organizacyjnymi zespołu;

7. podejmowanie decyzji w zakresie rozwoju i planu szkoleń członków zespołu projektowego;

8. podejmowanie decyzji biznesowych i organizacyjnych dotyczących funkcjonowania zespołu projektowego (w tym w szczególności w zakresie polityki zatrudnienia);

9. podejmowanie decyzji w zakresie delegacji i podróży służbowych członków zespołu projektowego.

Wskazane powyżej czynności zarządcze nie będą wchodziły w zakres Umowy B2B i mogą być wyłącznie przedmiotem odrębnej Umowy zarządczej. Wynagrodzenie z tytułu odrębnej umowy będzie stanowiło wynagrodzenie uzyskiwane przez Wykonawców z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 Ustawy PIT, w stosunku do którego Spółka będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Umowy te będą mieć charakter kontraktu menadżerskiego w formie umowy cywilnoprawnej (umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o umowie zlecenia) i będą wykonywane osobiście, na rachunek Spółki, poza prowadzoną przez Kontraktorów JDG. Odpowiedzialność za działania w ramach Umowy zarządczej będzie po stronie Spółki. (Wykonawca nie będzie ponosił ryzyka związanego z działalnością Spółki, w szczególności nie będzie odpowiadać za szkodę powstałą w związku z działaniami podjętymi w granicach dopuszczalnego ryzyka w ramach Umowy zarządczej). Poza Kontraktorami, których obejmie zmiana formy współpracy ze Spółką, Spółka zawiera (jak zostało wskazane powyżej) i będzie zawierać Umowy B2B z nowymi współpracownikami, którzy świadczą lub będą świadczyć na rzecz Spółki usługi informatyczne w ramach prowadzonej przez te osoby JDG. Czynności zarządcze mogą zostać powierzone również tym osobom, w ramach odrębnych Umów zarządczych, analogicznie jak w przypadku Wykonawców, których obejmie zmiana formy współpracy. Poszczególne usługi będą zlecane Wykonawcom przez osoby odpowiedzialne za realizację projektu, w odniesieniu do którego Spółka będzie nabywała usługi od Wykonawców lub przez inne osoby wskazane przez Spółkę. Zakres oraz termin wykonania prac będą ustalane pomiędzy Kontraktorem oraz osobą odpowiedzialną za realizację projektu w momencie zlecenia wykonania usług. Po otrzymaniu zlecenia, Wykonawca będzie miał swobodę w doborze metod i środków działania niezbędnych w celu wykonania powierzonych mu usług. W przypadku konieczności modyfikacji zakresu zlecenia, Strony mogą dokonywać zmiany takiego zakresu lub terminu wykonania usług w ramach dwustronnych ustaleń. W ramach współpracy z Kontraktorami, Spółka w celu prawidłowego określenia wysokości wynagrodzenia, zweryfikuje ilość godzin poświęconych przez Wykonawców na świadczenie usług. W ramach miesięcznych zestawień czasu poświęconego na świadczenie usług, Wykonawcy będą zobowiązani do wskazywania liczby godzin spędzonych na świadczeniu danej usługi, danych identyfikujących realizowany projekt oraz rodzaj czynności (usług) składających się na dany projekt. Wykonawca będzie zobligowany przedstawić zestawienie czasu poświęconego na realizację określonych usług dla Wnioskodawcy. Stanowi to standardowy model współpracy oraz określenia wynagrodzenia stosowany pomiędzy niezależnymi podmiotami świadczącymi usługi w sposób profesjonalny. Taki model ustalania wynagrodzenia nie skutkuje jednak możliwością uznania, że świadczenia Kontraktorów realizowane są pod kierownictwem lub nadzorem zlecającego usługę. Prezentowany model stosowany jest pomiędzy niezależnymi podmiotami w celu prawidłowego określenia wysokości wynagrodzenia za świadczone usługi oraz umożliwienia weryfikacji faktu oraz jakości realizowanych usług. Raportowanie jest niezbędne z uwagi na metodologię kalkulacji wynagrodzenia Wykonawców, które uzależnione jest od czasu poświęconego na wykonanie usług. Rozliczenie godzinowe służy więc celom dokumentacyjnym i dowodowym dla potrzeb rozliczeń pomiędzy Spółką a Kontraktorem, jak również weryfikacji rozliczeń w relacjach takich jak: Spółka - klient Spółki, Spółka - organ administracji kontrolujący Spółkę. Przy tym dla Wnioskodawcy nie jest kluczowe kiedy i gdzie realizowane są usługi, np. w jakich godzinach świadczone, czy Wykonawca realizuje je pracując on-line w miejscu zamieszkania lub czasowego pobytu itp. Dla Spółki najistotniejsze jest określenie ilości godzin świadczenia usług przez Kontraktora, co jest podstawą określenia wynagrodzenia oraz weryfikacja, czy usługa została faktycznie i zgodnie z uzgodnionymi kryteriami wykonana. Jednocześnie, raportowanie godzinowe umożliwia merytoryczną weryfikację jakości wykonywanych usług. Po przekazaniu kompletnych i ukończonych prac następuje ich weryfikacja przez osobę wyznaczoną przez Spółkę w ramach danego projektu (np. przez kierownika merytorycznego projektu). Kierownik projektu weryfikuje, czy ukończone prace są zgodne z ustalonym zakresem usług oraz dokonuje analizy jakości wykonanych usług. Weryfikacja ma na celu określenie, czy wykonane usługi są zgodne z zakresem ustalonym uprzednio z Wykonawcą (np. przekazaniu przez Wykonawcę fragmentu kodu źródłowego, przedstawieniu raportu itp.). Brak zgłoszenia uwag przez Wnioskodawcę w stosunku do zestawienia liczby godzin przedstawionego przez Wykonawcę będzie oznaczał akceptację takiego zestawienia, które będzie stanowiło podstawę do naliczenia oraz wypłaty wynagrodzenia na rzecz Wykonawcy. Weryfikacja liczby godzin spędzonych na świadczeniu usług będzie dokonywana przez osobę kierującą danym projektem (np. kierownika projektu). Wykonawcy będą zobowiązani do przedstawienia miesięcznych zestawień liczby godzin świadczenia usług. Zestawienia te będą sporządzane za pomocą programu informatycznego do raportowania czasu realizacji usług. Zgodnie z umowami, Spółka będzie miała wyznaczony czas od otrzymania zestawienia czasu do zgłoszenia ewentualnych uwag (np. 2 dni od otrzymania zestawienia). W przypadku wadliwie wykonanych prac (np. wykonania oprogramowania niezgodnego z zamówieniem), Wykonawcy nie będzie przysługiwała płatność za usługę lub będzie wypłacana w niższej wysokości. Spółka wyjaśnia, że Wykonawcy będą mieć swobodę wyboru miejsca i czasu świadczenia usług z uwzględnieniem należytej staranności przy realizacji umowy zawartej ze Spółką. Kontraktorzy będą mieli dowolność w ustalaniu częstotliwości pracy w siedzibie Spółki, jak również w zakresie czasu tam spędzonego. Wykonawcy nie będą zobowiązani do rejestrowania czasu pracy spędzonego w siedzibie Spółki. Wykonawcy nie będą podlegali nadzorowi podczas pracy w siedzibie Spółki. Jeżeli charakter usług (np. instalacja oprogramowania) będzie wymagał, aby były wykonywane w siedzibie Spółki lub siedzibie klienta Spółki, to termin wykonania takich prac będzie każdorazowo ustalany pomiędzy Spółką a Wykonawcą oraz ewentualnie klientem Spółki. Z punktu widzenia Spółki jako usługobiorcy, wpływ na wysokość stawek za poszczególne usługi będzie uzależniony m.in. od zakresu usług ustalonych z danym Wykonawcą, doświadczenia i umiejętności posiadanych przez danego Wykonawcę oraz aktualnej sytuacji na rynku usług informatycznych. Wykonawcy będą samodzielnie ponosili koszty sprzętu i narzędzi potrzebnych do wykonania usług. Natomiast w przypadku świadczenia usług na sprzęcie należącym do Spółki, Spółka będzie mogła obciążać Wykonawców kosztami wykorzystania takiego sprzętu na warunkach rynkowych. Wykonawcy będą mogli zawierać umowy również z innymi niż Wnioskodawca kontrahentami w zakresie świadczonych usług. Umowy będą przewidywały jednak w tym zakresie ograniczenie, zgodnie z którym Kontraktorzy będą zobowiązani do powstrzymania się w określonym okresie wskazanym w umowie od uczestnictwa w przedsięwzięciach konkurencyjnych w stosunku do działalności Spółki. Przez podmiot prowadzący działalność konkurencyjną rozumie się wszelkie podmioty lub wszelką działalność o tożsamym lub zbliżonym przedmiocie działalności do działalności Spółki, oferujący usługi agenta transferowego, usługi outsourcingu procesów operacyjnych dla firm inwestycyjnych, usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, usługi księgowości i wyceny funduszy oraz dostarczanie oprogramowania do obsługi produktów finansowych. Zakaz dotyczyć będzie usług takich samych lub podobnych do wykonywanych przez Wykonawcę w ramach Umowy zawartej ze Spółką. Podsumowując, w zakresie w jakim świadczone usługi nie będą naruszały zakazu konkurencji, Kontraktor będzie uprawniony do zawierania umów z innymi kontrahentami.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, polegające na uznaniu, że wynagrodzenie wypłacane Kontraktorom prowadzących JDG na podstawie Umów B2B, zawartych pomiędzy Kontraktorem a Spółką stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, i wobec tego Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz Kontraktorów na podstawie art. 41 ust. 1 Ustawy PIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych na rzecz Kontraktorów z tytułu Umowy B2B, o której mowa w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku.

W opinii Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, polegające na uznaniu, że przysporzenia majątkowe uzyskiwane przez Wykonawców na podstawie Umów kontraktowych, zawartych przez Spółkę z Wykonawcami, stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz U. z 2021 r., poz.1128 ze zm., dalej : ustawa PIT). W związku z tym, Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz Kontraktorów.

Na wstępie konieczne jest przywołanie treści właściwych przepisów Ustawy PIT. W myśl art. 14 ust. 1 tej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyliczeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przytoczony powyżej przepis wskazuje na zakres przychodów klasyfikowanych do źródła stanowiącego pozarolniczą działalność gospodarczą, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT. Równocześnie, pojęcie działalności gospodarczej zostało określone w treści art. 5a pkt 6 Ustawy PIT, a katalog czynności nieuznawanych za działalność gospodarczą określono w treści art. 5b ust. 1 tej ustawy. Wreszcie zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 Ustawy PIT, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 Ustawy PIT - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy. Dokonując analizy wskazanych powyżej przepisów należy wskazać, że świadczenie przez Kontraktorów usług na podstawie Umów B2B z pewnością nie spełnia łącznie warunków, o których mowa w art. 5b Ustawy PIT. Równocześnie, okolicznością pewną jest fakt prowadzenia przez Wykonawców działalności gospodarczej, zarejestrowanej w CEiIDG. Świadczenie usług na podstawie Umów B2B stanowi bez wątpienia działalność zarobkową o charakterze usługowym (art. 5a pkt 6 lit. a Ustawy PIT), a więc mieści się w podstawowym zakresie pojęcia działalności gospodarczej na gruncie Ustawy PIT. W ramach prowadzonego procesu wykładni należy uwzględnić fakt, że za działalność gospodarczą uważana jest wyłącznie aktywność, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 Ustawy PIT. Warunkiem uznania danej działalności za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy PIT, a tym samym nieziszczenia się obowiązku poboru przez Wnioskodawcę, jako płatnika, zaliczek na podatek od wypłacanych Wykonawcom wynagrodzeń z tytułu świadczonych przez Kontraktorów na rzecz Spółki usług, jest więc, aby uzyskane przez Wykonawców przychody nie były kwalifikowane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 Ustawy PIT. Analizując przychody uzyskiwane przez Wykonawców na podstawie Umów kontraktowych w kontekście źródeł przychodu wskazanych w art. 10 Ustawy PIT, stwierdzić należy, że całą pewnością nie stanowią one przychodów:

1. ze stosunku pracy,

2. działów specjalnej produkcji rolnej,

3. najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze,

4. kapitałów pieniężnych i praw majątkowych,

5. odpłatnego zbycia rzeczy i praw, a także

6. innych źródeł, o których mowa w art. 20 Ustawy PIT.

W kontekście analizowanych Umów B2B szczegółowego rozważenia wymaga jednak źródło przychodów, jakim jest działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT). Katalog przychodów klasyfikowanych do opisywanego źródła został doprecyzowany w treści art. 13 tejże ustawy, który wymienia szereg przychodów podlegających opodatkowaniu w reżimie właściwym dla działalności wykonywanej osobiście. Znaczna część przychodów wymienionych w treści art. 13 ww. ustawy nie ma zastosowania w niniejszej sprawie w sposób oczywisty, tak jak np. przychody z członków zarządów i rad nadzorczych, por. art. 13 pkt 7 Ustawy PIT). Przychodami, które klasyfikuje się do źródła działalność osobista, a które wymagają pogłębionej analizy, są:

1. przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło (art. 13 pkt 8 Ustawy PIT),

2. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 13 pkt 9 Ustawy PIT).

Odnosząc się do kategorii wynikającej z art. 13 pkt 8 Ustawy PIT należy stwierdzić, że nie wlicza się do niej przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Fakt, że analizowane przychody są uzyskiwane na podstawie Umów kontraktowych zawartych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wykonawców w formie JDG determinuje, że nie mogą one zostać uznane za podlegające opodatkowaniu w reżimie wynikającym z art. 13 pkt 8 powołanej ustawy (nie dotyczy to opisanych powyżej Umów zarządczych). Dokonując oceny ostatniej z rozważanych kategorii przychodów (art. 13 pkt 9 Ustawy PIT) należy wskazać, że obejmuje ona przychody z tzw. kontraktów menedżerskich, których istotą jest świadczenie szeroko pojętych usług zarządzania przedsiębiorstwem/podmiotem gospodarczym. Elementem determinującym klasyfikację danego przychodu do opisywanej kategorii (źródła przychodów) jest treść stosunku prawnego stron danej umowy (ich prawa i obowiązki), a nie nazwa danej umowy, czy jej subiektywna klasyfikacja przez którąkolwiek ze stron. Dla oceny, czy usługi świadczone przez Kontraktorów w ramach Umów B2B spełniają opisywane kryterium należy dokonać analizy zawartych w niej postanowień. W pierwszej kolejności należy wskazać, że świadczone przez Kontraktorów usługi nie eliminują/zastępują faktu zarządzania Wnioskodawcą przez powołany do tego celu Zarząd. W szczególności, celem zawartych przez Strony Umów Współpracy nie są czynności związane z bieżącym prowadzeniem spraw Wnioskodawcy i reprezentowaniem na zewnątrz w zakresie przewidzianym ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1467). Motywem zawarcia Umów kontraktowych jest wykorzystanie wiedzy i doświadczenia Wykonawców dla osiągnięcia założonego rezultatu, tj. korzystania przez Wnioskodawcę z szeroko pojętych usług informatycznych. Zakres Umów B2B jest odrębny od czynności kierowniczych i zarządczych wykonywanych przez osoby pełniące funkcje zarządzające w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W szczególności, w zakres Umów kontraktowych nie wchodzą takie czynności jak podejmowanie decyzji inwestycyjnych, zatwierdzanie kontraktów handlowych, bowiem czynności takie każdorazowo wchodzą w zakres obowiązków członków zarządu Spółki. W opinii Wnioskodawcy, charakter świadczonej usługi wskazuje w sposób jednoznaczny, że uzyskiwane przez Kontraktorów przychody nie mogą zostać zaklasyfikowane do kategorii wskazanej w art. 13 pkt 9 Ustawy PIT. Głównym przedmiotem Umów B2B nie są bowiem czynności związane z zarządzaniem częścią lub całością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a klasyczne czynności usługowe z obszaru informatyki. Kontraktorzy udostępniają swoją wiedzę i doświadczenie w postaci tworzonego oprogramowania, opinii technicznych, dokumentacji projektowej itp. Wykonawcy wykorzystują również swoje kompetencje i doświadczenie do wykonania również pewnych czynności pomocniczych związanych z nadzorowaniem funkcjonowania zespołów projektowych. Wskazane powyżej czynności związane z nadzorem i koordynacją pracy zespołów projektowych nie stanowią jednak podstawowego przedmiotu zawartej Umowy kontraktowej. Nie może więc być uznane za przesłankę kwalifikowania przychodu z takiej Umowy jako przychodu określonego w art. 13 pkt 9 Ustawy PIT. W razie potrzeby korzystania z usług Kontraktorów w zakresie czynności o charakterze menadżerskim czynności takie będą dokonywane w ramach odrębnych Umów zarządzania.

Spółka przyjmuje, że decydująca dla zwolnienia z obowiązków płatnika jest okoliczność, że Umowy kontraktowe będą zawierane z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą. W ocenie Wnioskodawcy, Umowy B2B, które zamierza zawrzeć z Wykonawcami, ze względu na swój zakres przedmiotowy i charakter (przedstawione szczegółowo w opisie zdarzenia przyszłego), powinny być kwalifikowane jako zawierane i wykonywane w ramach działalności gospodarczej Wykonawców.

Definicję działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zawiera art. 5a pkt 6 Ustawy PIT. Stosownie do tego przepisu, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą, uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 Ustawy PIT.

Zgodnie z przepisem art. 5b ust. 1 Ustawy PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 Ustawy PIT wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są łącznie wszystkie trzy przesłanki wymienione w tym przepisie. Pierwsza przesłanka, o której mowa w powyższym przepisie, dotyczy odpowiedzialności wobec osób trzecich.Przesłanką wyłączenia danej czynności (działalności) z zakresu pojęcia działalności gospodarczej jest to, by odpowiedzialność cywilnoprawną wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosił zlecający wykonanie tych czynności. Tym samym ustawodawca uzależnił kwalifikację danej działalności, jako działalności gospodarczej jedynie od odpowiedzialności kontraktowej zleceniodawcy określonej w umowie. Zgodnie z zaprezentowaną w opisie zdarzenia przyszłego Umową kontraktową, do spraw nieuregulowanych w tej umowie zastosowanie będą miały przepisy Kc. Zgodnie z art. 474 Kc, dłużnik (w tym m.in. zlecający) odpowiedzialny jest jak za własne działanie lub zaniechanie za działania lub zaniechania osób, za pomocą, których zobowiązanie wykonuje, czy którym jego wykonanie powierza. Tak więc zasadą jest odpowiedzialność zlecającego wykonanie określonych czynności wobec osób trzecich za szkody wyrządzone przez wykonującego zlecone czynności. Brak spełnienia omawianego warunku zachodził będzie jedynie wtedy, gdy odpowiedzialność taka zostanie wyłączona w drodze czynności prawnej (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Samozatrudnienie i związane z tym ryzyko podatkowe, „Przegląd Podatkowy” nr 4/2007). Możliwość takiego wyłączenia dopuszcza orzecznictwo Sądu Najwyższego, co potwierdza uzasadnienie uchwały SN z 20 listopada 1992 r., sygn. akt III CZP 138/92, w którym stwierdzono m.in. „W związku z tym należy podnieść, że w stosunku prawnym opartym na umowie rachunku bankowego stosowanie art. 474 Kc nie jest wyłączone. Do tego niezbędna byłaby sama właściwość zobowiązania, wymagająca osobistego świadczenia dłużnika, co w ramach omawianego stosunku prawnego nie zachodzi. Wyłączenie mogłoby też nastąpić w drodze czynności prawnej (por. art. 353 § 1, art. 356 § 1 i art. 73 § 2 Kc)”. W związku z powyższym, wyłączenie odpowiedzialności zlecającego wykonanie określonych czynności wobec osób trzecich za szkody wyrządzone przez wykonującego zlecone czynności skutkuje tym, że działalność wykonującego zlecenie może być kwalifikowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza (jeżeli będą spełnione warunki, o których mowa w art. 5a pkt 6 Ustawy PIT). Zgodnie z konstrukcją Umowy B2B, Wykonawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich w związku z wykonywaniem Umowy kontraktowej. Odpowiedzialność ta może w niektórych przypadkach zostać ograniczona do określonej kwoty, np. do kwoty stanowiącej równowartość ustalonej pomiędzy stronami wielokrotności wynagrodzenia z tytułu Umowy kontraktowej. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie został spełniony pierwszy z warunków, o których mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 Ustawy PIT, bowiem odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania związane z realizacją Umowy ponosi Wykonawca. Druga przesłanka dotyczy pozostawania wykonującego dane czynności pod kierownictwem zlecającego wykonanie tych czynności. Brak pozostawania wykonującego dane czynności pod kierownictwem zlecającego wykonanie tych czynności powoduje, że jego działalność może być kwalifikowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza (jeżeli będą spełnione warunki, o których mowa jest w art. 5a pkt 6 Ustawy PIT). Ponieważ cecha pozostawania pod kierownictwem jest właściwa stosunkowi pracy, to przy określeniu, kiedy podatnik wykonujący dane czynności pozostaje pod kierownictwem zlecającego wykonanie tych czynności, należy sięgnąć do rozumienia „kierownictwa” na gruncie prawa pracy (A. Mariański, D. Strzelec, Prawne i podatkowe aspekty jednoosobowej działalności gospodarczej, „Prawo i Podatki” nr 3/2007). O właściwości wykonywania pracy pod kierownictwem pracodawcy (pracy podporządkowanej) jako cechy o charakterze konstrukcyjnym dla istnienia stosunku pracy szeroko wypowiedział się Sąd Najwyższy m.in. w uzasadnieniu wyroku z 25 listopada 2005 r. (sygn. akt I Uk 68/05, „Wokanda” nr 4/2006) dotyczącym kwestii, czy dana praca była wykonywana w ramach stosunku pracy, czy też na podstawie umowy - zlecenia. Jak zauważył Sąd Najwyższy, cechą umowy o pracę nie jest pozostawanie w dyspozycji pracodawcy - bo to może występować też w umowach cywilnoprawnych - lecz wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy (pracy podporządkowanej). W szczególności, w przywołanym powyżej wyroku, Sąd wskazał, że: „Cechą umowy o pracę jest wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy. Ta cecha ma charakter konstrukcyjny dla istnienia stosunku pracy. (`(...)`) Dla stwierdzenia, że występuje ona w treści stosunku prawnego, z reguły wskazuje się na takie elementy, jak: określony czas pracy i miejsce wykonywania czynności (`(...)`); podpisywanie listy obecności, podporządkowanie pracownika regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownictwa, co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy oraz obowiązek przestrzegania norm pracy (`(...)`); obowiązek wykonywania poleceń przełożonych (`(...)`); stała dyspozycyjność (`(...)`); dokładne określenie miejsca i czasu realizacji powierzonego zadania oraz ich wykonywanie pod nadzorem kierownika”. Brak wymienionych powyżej okoliczności, w szczególności brak podporządkowania danej osoby poleceniom zlecającego co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy oraz brak wykonywania tych czynności pod nadzorem zlecającego, świadczyć będzie o niepozostawaniu wykonującego dane czynności pod kierownictwem zlecającego wykonanie tych czynności. Uznać więc należy, że powierzenie wykonującemu jedynie określonego zakresu zadań oraz celów, przy pozostawieniu w jego gestii sposobu ich wykonania i realizacji, oznacza brak wykonywania czynności pod kierownictwem zlecającego. Jeśli zatem w umowie o świadczenie usług, a także w stosunku faktycznie istniejącym pomiędzy stronami, nie będzie podporządkowania wykonującego czynności wobec zlecającego wykonanie czynności (czy też osoby go reprezentującej lub upoważnionej do sprawowania kierownictwa) ani obowiązku wykonywania poleceń przełożonych, wówczas trzeba uznać, że wykonujący czynności nie pozostaje pod kierownictwem zlecającego w rozumieniu art. 5b ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT. Umowa kontraktowa scharakteryzowana w opisie zdarzenia przyszłego nie przewiduje wykonywania przez Wykonawców usług pod kierownictwem Wnioskodawcy. Tym samym, przesłanka wykonywania usług pod kierownictwem również nie została spełniona. Dla wyłączenia danych czynności z zakresu działalności gospodarczej konieczne jest także, aby miejsce i czas wykonywania tych czynności wyznaczał zlecający. Jeśli wykonujący czynności przedsiębiorca nie będzie musiał ich wykonywać w czasie i miejscu wyznaczonym przez zleceniodawcę, wówczas jego czynności będą stanowiły działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy PIT, niezależnie od pozostałych zapisów umowy i warunków uzgodnionych między stronami. Umowa kontraktowa przewiduje, że usługi świadczone będą w miejscu i czasie wybranym przez Wykonawcę, jednakże mogą się zdarzyć przypadki, że wykonanie usług może wymagać obecności Wykonawcy w jednym z biur Spółki lub w biurach klientów Spółki, w terminach ustalonych przez Wnioskodawcę. Należy zauważyć, że omawiana przesłanka jest ujęta kumulatywnie z przesłanką „wykonywania czynności pod kierownictwem” - wskazuje to, że przesłanka ta dotyczy czasu i miejsca ściśle określonego (z dużą dozą dokładności). Tak więc wyznaczenie tylko granic czasowych i miejscowych, w jakich dane czynności mają być wykonywane oznacza brak spełnienia omawianej przesłanki. W takim przypadku czas wykonywania pracy będzie wyznaczony przez samego Wykonawcę, nie zaś przez Spółkę. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym również ta przesłanka nie zostanie spełniona. Trzecia przesłanka, o której mowa jest w komentowanym przepisie, dotyczy braku ryzyka gospodarczego podmiotu wykonującego daną działalność, związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Istnienie takiego ryzyka powoduje, że działalność danej osoby może być kwalifikowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza (o ile będą spełnione warunki, o których mowa jest w art. 5a pkt 6 Ustawy PIT). Pojęcie ryzyka jest nieprecyzyjne, trudne do jednoznacznego zdefiniowania. Ryzyko jako takie wynika z faktu podejmowania decyzji dotyczących przyszłości. Odnosi się do sytuacji, w których podmiot nie ma pewności, co do przebiegu i końcowych rezultatów swej działalności. Ryzyko definiowane jest jako możliwość niepowodzenia, w szczególności, jako możliwość pojawienia się zdarzeń niezależnych od działającego podmiotu, których nie jest w stanie przewidzieć i zapobiec im. Internetowy Słownik języka polskiego PWN definiuje ryzyko, jako «możliwość, że coś się nie uda; też: przedsięwzięcie, którego wynik jest niepewny” (https://sjp.pwn.pl/szukaj/ryzyko.html). Najogólniej rzecz ujmując, można stwierdzić,

że brak ryzyka występuje w szczególności wówczas, gdy podmiot wykonujący czynności jest pewny, że w danej perspektywie czasowej efekty jego czynności zostaną nabyte przez drugi podmiot. Nie pozostaje on w niepewności, że może nie znaleźć nabywcy dla wytwarzanych przez siebie dóbr. Należy wskazać, że Wykonawca będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż:

1. Umowa B2B pomiędzy nim a Spółką przewiduje, że Wykonawca będzie świadczył usługi samodzielnie i na własny rachunek;

2. w zakresie realizacji Umowy kontraktowej, Wykonawca będzie odpowiadał względem Wnioskodawcy zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kc oraz w samej Umowie;

3. Wnioskodawca będzie uprawniony do wypowiedzenia Umowy kontraktowej;

4. wynagrodzenie za realizację usług stanowić będzie iloczyn liczby godzin wynikających z zaakceptowanego zestawienia liczby godzin oraz ustalonej stawki godzinowej lub dziennej.

W konsekwencji, również trzecia z przesłanek wyłączających możliwość uznania danych czynności za działalność gospodarczą związana z brakiem ponoszenia ryzyka gospodarczego nie zostanie spełniona w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym. W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że czynności wykonywane przez Wykonawców w ramach Umów B2B na rzecz Spółki wyczerpują definicję działalności gospodarczej, zaś warunki określone w art. 5b Ustawy PIT nie zaktualizują się w odniesieniu do relacji, jaka będzie wynikać z Umowy B2B zawartej przez Spółkę z danym Kontraktorem. Tym samym, jak wskazano powyżej, źródłem przychodu Kontraktorów będą przychody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej. Charakter prowadzonej przez Wykonawców działalności jako spełniającej definicję pozarolniczej działalności gospodarczej wynika przy tym z następujących okoliczności wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego:

1. Świadczenie usług. Wykonawcy, jako osoby posiadające stosowne kompetencje i doświadczenie, będą prowadzili działalność w zakresie świadczenia usług informatycznych i programistycznych. Niewątpliwie wykonywanie tego rodzaju czynności mieści się w semantycznej treści pojęcia „świadczenie usług”. Znaczenie językowe potwierdza również m.in. klasyfikacja tych czynności na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynikająca z załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r . w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.), która jednoznacznie klasyfikuje je do kategorii usług (sekcja J „Usługi w zakresie informacji i komunikacji”; dział 62 „Usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane”).

2. Działalność zarobkowa. Wykonawcy będą działali w celu osiągnięcia zysku (dochodu) i podejmowane przez nich działania będą ukierunkowane na osiągnięcie tego celu. Przejawem tego jest m.in. okoliczność świadczenia usług za wynagrodzeniem, przy czym poziom tego wynagrodzenia będzie określany w drodze wzajemnych negocjacji pomiędzy stronami Umowy B2B, tj. Wnioskodawcą a konkretnym Wykonawcą. Wynagrodzenie to będzie każdorazowo określane na warunkach rynkowych, zaś Wykonawca w żadnym zakresie nie będzie zobowiązany do zaakceptowania proponowanej przez Spółkę ceny usługi. Obie strony będą działały w tym zakresie w ramach wynikającej z Kc swobody zawierania umów w obrocie gospodarczym.

3. Prowadzenie działalności we własnym imieniu bez względu na jej rezultat. Kontraktorzy będą prowadzili działalność gospodarczą we własnym imieniu bez względu na jej rezultat. Oznacza to, że Wykonawcy będą odpowiedzialni za rezultat swojej aktywności gospodarczej niezależnie od tego, czy będzie to wiązało się z uzyskaniem przez nich w danym okresie rozliczeniowym dochodu, czy poniesieniem straty. Wykonawcy będą ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością. Nie będzie tego wykluczać okoliczność, że Wykonawca może wystawić tylko jedną fakturę w miesiącu na rzecz Wnioskodawcy, jeśli ze względu na zaangażowanie w stosunku do Wnioskodawcy nie będzie możliwa realizacja usług wobec innych podmiotów. Ponadto w żadnym wypadku Kontraktorzy nie będą działali w cudzym imieniu.

4. Zorganizowany i ciągły charakter działalności. Wymóg prowadzenia działalności gospodarczej w sposób zorganizowany i ciągły przejawia się w wykonywaniu przez dany podmiot (przedsiębiorcę) czynności powtarzalnych w taki sposób, że tworzą one pewną całość, a nie stanową oderwanego katalogu świadczeń określonych rzeczy lub usług (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 944/16). Prowadzenie działalności gospodarczej w sposób zorganizowany oznacza, że przedsiębiorca podejmuje pewien wysiłek organizacyjny w związku z jej prowadzeniem. Można tu mówić zarówno o tym, że działalność gospodarcza związana jest z wyborem określonej formy organizacyjno-prawnej, jak i chociażby o zapewnieniu lokalu czy wyposażenia niezbędnego do jej prowadzenia. Wykonawcy będą samodzielnie decydować o tym, jakie czynności uznają za właściwe i niezbędne do osiągnięcia właściwego rezultatu świadczonych przez siebie usług, co nie wyklucza monitorowania przez Wnioskodawcę jakości rezultatu świadczonych usług (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 16 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Lu 758/10) i terminowości ich wykonania. Oprócz tego, jak już wcześniej wskazano Wykonawcy nie będą związani poleceniami Wnioskodawcy, co do miejsca i czasu wykonania czynności. Wykonawcy będą decydowali o tym samodzielnie. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że ze względu na charakter świadczonych usług IT, które wymagają współpracy i bieżącej komunikacji z Wnioskodawcą. Wykonawca powinien być w stanie dostarczać rezultaty świadczonych usług w standardowych godzinach pracy Wnioskodawcy. Wskazane okoliczności świadczące o dostatecznym stopniu zorganizowania działalności Wykonawców przejawiać się będą także m.in. w tym, iż będą oni samodzielnie odpowiedzialni za zorganizowanie zewnętrznych aspektów działalności (lokal, dostęp do Internetu), umożliwiających wykonanie usług. W szczególności Wykonawcy będą samodzielnie decydowali o miejscu realizacji usług. Wedle swojego wyboru i preferencji będą mogli wykonywać je w swoim miejscu zamieszkania albo w biurze Spółki (z zachowaniem wymaganych przez Wykonawcę standardów ochrony danych poufnych). Wnioskodawca zamierza też umożliwić Wykonawcom jako opcję korzystanie z posiadanej przez Spółkę przestrzeni biurowej. Ze względów bezpieczeństwa informatycznego Wykonawca może zostać wyposażony przez Spółkę w sprzęt IT niezbędny do świadczenia usług (np. komputer, laptop, telefon), jak również przy świadczeniu Usług będzie zobowiązany korzystać z wewnętrznych systemów teleinformatycznych Spółki. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, może to być konieczne w celu zapewnienia ochrony poufnych danych Spółki (i jej klientów). Warunek prowadzenia działalności w sposób ciągły przez Kontraktorów będzie przejawiał się w tym, że ich aktywność nie będzie miała charakteru incydentalnego, przypadkowego, lecz będzie miała charakter powtarzalny i systematyczny. Będzie też nastawiona na kontynuację podejmowanych działań. Należy przy tym podkreślić, iż w zakresie tej cechy działalności gospodarczej ważny jest zamiar danej osoby. Nie wyklucza jej wystąpienia sezonowość danej aktywności lub występowanie okresów, w której ona nie jest prowadzona.

5. Zakaz konkurencji. Zdaniem Wnioskodawcy, przeszkody do uznania działalności Wykonawców za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Ustawy PIT nie stanowi także to, iż Wykonawcy będą objęci zakazem konkurencji na rzecz innych podmiotów prowadzących działalność w obszarze tożsamym lub zbliżonym z obszarem działalności Spółki, którego dotyczą Umowy kontraktowe (tj. świadczeniu usług informatycznych). Takie rozwiązanie jest podyktowane tym, iż w związku z wykonywaniem usług Wykonawcy będą mieli dostęp do danych poufnych Spółki (w szczególności bazy danych jej klientów), danych klientów Spółki oraz know-how Spółki. Informacje te są kluczowe z punktu widzenia prowadzonej przez Spółkę działalności i stanowią jej istotne aktywa. To samo można odnieść do klientów Wnioskodawcy. Brak zakazu konkurencji narażałby tym samym Spółkę na ryzyko utraty klientów, a przez to osiąganych przez Spółkę przychodów. Z tej przyczyny tego rodzaju postanowienie należy uznać za odpowiadające standardom rynkowym w obszarze działalności prowadzonej przez Spółkę.

Przekładając powyższe rozwiązania na status Wnioskodawcy w kontekście roli płatnika podatku dochodowego odo osób fizycznych należy stwierdzić, że zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm. [dalej: Ordynacja podatkowa], płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do art. 41 ust. 1 Ustawy PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w Ustawie PIT w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 Ustawy PIT oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Z powyższych uregulowań wynika, że z płatnikiem mamy do czynienia jedynie w sytuacji, gdy osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej jest obowiązana do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. W przypadku zaś, gdy osoby te nie są zobowiązane do obliczenia i pobrania podatku nie są płatnikami w rozumieniu art. 8 Ordynacji podatkowej. Co istotne w kontekście opisu zdarzenia przyszłego we wniosku, zgodnie z art. 44 ust. 1 Ustawy PIT, podatnicy osiągający m.in. dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 tej ustawy, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3 Ustawy PIT. Osoby fizyczne prowadzące działalność klasyfikowaną zgodnie z Ustawą PIT jako pozarolnicza działalność gospodarcza są zatem zobowiązane do samodzielnego obliczenia i wpłaty do właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek (jak i podatku). Żaden inny przepis Ustawy PIT, czy innej ustawy podatkowej nie zmienia powyższej zasady. Oznacza to, że w odniesieniu do wypłat dokonywanych na rzecz takich osób, następujących w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej (np. wypłat wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług), nie funkcjonuje instytucja płatnika.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, brak obowiązku poboru zaliczek na podatek przez płatnika dotyczyć będzie również dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Wykonawców wypłat wynagrodzenia za świadczone przez Wykonawców usługi wynikające z zawartej Umowy B2B. Albowiem zdaniem Wnioskodawcy, Wykonawcy będą osobami prowadzącymi (pozarolniczą) działalność gospodarczą zgodnie z jej definicją zawartą w art. 5a pkt 6 Ustawy PIT, a mianowicie usługową działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. W konsekwencji, biorąc pod uwagę wcześniejsze wyjaśnienia odnoszące się do zakresu obowiązku działania w charakterze płatnika na gruncie Ustawy PIT, należy stwierdzić, że Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w związku z wypłatą przez Wnioskodawcę Wykonawcom wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez Wykonawców usług, nie będzie zobowiązany do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. poboru i wpłaty do właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek Wykonawców od tych wynagrodzeń. Wynagrodzenia za świadczone przez Wykonawców usługi w ramach Umowy B2B będą bowiem stanowiły dla Wykonawców przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie przychody ze stosunku pracy, czy też przychody z działalności wykonywanej osobiście. Konkluzje przedstawione powyżej znalazły potwierdzenie w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, takich jak przykładowo interpretacje:

1. z dnia 14 października 2020 r., znak 0112-KDIL2-1.4011.619.2020.1.TR: „Reasumując: rację ma więc Wnioskodawca, że kwalifikacja przychodu Specjalistów osiąganego z zawartych przez niego z tymi Specjalistami Umów do źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza powoduje, że Wnioskodawca nie będzie obowiązany do pełnienia obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. obliczenia, pobrania i wpłacenia w określonym terminie zaliczek na podatek, jeśli Specjaliści z którymi zawarł Umowy będą prowadzili w tym czasie pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w przedmiocie odzwierciedlonym we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, a wykonywanie Umów będzie się odbywało po złożeniu przez Specjalistów oświadczeń stosownie do wymogów zawartych w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;

2. z dnia 20 stycznia 2020 r., znak 0114-KDIP3-1.4011.519.2019.3.MZ: „(`(...)`) skoro z treści wniosku wynika, że osoby fizyczne będą wykonywać swoją pracę na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy o świadczenie usług, w której to będą działały jako osoby, które mają zarejestrowaną działalność gospodarczą, potwierdzoną wpisem w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a przedmiotowa umowa o świadczenie usług zawierać będzie uregulowania dotyczące tego, że osoby te prowadzą działalność na własne ryzyko i ponoszą wyłączną odpowiedzialność za swoje działania, oraz za zaniechania działań, dotyczące realizacji przedmiotu umowy, to przychody uzyskiwane z tego tytułu, które wchodzą w zakres prowadzonej przez osoby fizyczne działalności gospodarczej, należy zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do poboru zaliczki od wynagrodzeń wypłaconych z tytułu Umów B2B będących przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Dodatkowe informacje

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji i wyroków sądu stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`), ul. (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.