Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lipca 2022 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) (dalej jako: "u.p.d.o.f."). Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem o kodzie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01 Z.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie dochodów uzyskiwanych w latach 2019-2021, ponieważ od 2022 roku Wnioskodawca zmienił formę opodatkowania wybierając zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz. U. z dnia 2021 r. poz. 706).

Wnioskodawca nie prowadzi również działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani na terenie objętym decyzją o wsparciu nowej inwestycji.

Wnioskodawca na podstawie umowy o świadczenie usług z dnia 4 czerwca 2018 roku zawartej z S`(...)` spółką akcyjną (dalej jako: „Spółka”) świadczy usługi związane z tworzeniem oprogramowania komputerowego tworząc kod źródłowy i/lub dokumentację techniczno-projektową. Na potrzeby dokonania opisu stanu faktycznego (dalej jako: „Oprogramowanie”).

Spółka jest tzw. software housem, który dostarcza oraz wdraża zindywidualizowane oprogramowania pod specjalne wymagania swoich klientów (klientów końcowych). Z racji tego, że oprogramowanie tworzone w software housach jest dużo bardziej złożone, skomplikowane, a co za tym idzie innowacyjne, realizacja określonych projektów wymaga dużo bardziej zaawansowanej wiedzy technicznej, czy szczegółowej analizy biznesowej przed rozpoczęciem prac nad danym projektem.

Sposób świadczenia usług oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy, przede wszystkim nie jest on związany instrukcjami Spółki, co do sposobu świadczenia usług oraz nie wiążą go w tym zakresie jej polecenia. Wnioskodawca jako przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i czynności wykonywane w ramach zawartej umowy, a w szczególności za rażące zaniedbania. Wnioskodawca ponosi też ryzyko gospodarcze, ponieważ w razie niepowodzenia realizowanego projektu straci klienta - Spółka zaprzestanie z nim współpracy. Czynności wykonywane w ramach świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki nie są wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie przez nią wyznaczonym. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy.

Zgodnie z zawartą umową przedmiot współpracy ze Spółką obejmuje projektowanie, wykonywanie, wdrażanie, utrzymywanie, dokumentowanie, testowanie oraz rozwijanie systemów informatycznych. Szczegółowy zakres usług, miejsce ich świadczenia oraz termin wykonania ustalane są każdorazowo pomiędzy stronami w drodze roboczych ustaleń. W większości przypadków kontakt ze Spółką lub „klientem końcowym” odbywa się mailowo, osobiście bądź przez wideokonferencje.

Wnioskodawca specjalizuje się w projektowaniu Front-End - jest on odpowiedzialny za tworzenie kodów źródłowych widocznych elementów Oprogramowania, takich jak interfejs czy szata graficzna. W ramach świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca korzysta z wielu języków programowania takich jak chociażby JS, TS, PHP, (język opisowy strony i arkusze styli) - HTML 5, CSS, SASS, LESS, a także używa wiele frameworków - Angular, Angular JS, React, Bootstrap. Framework to szkielet do budowy aplikacji, który dostarcza niezbędne biblioteki i komponent oraz definiuje strukturę i działanie danej aplikacji.

Wnioskodawca realizuje zlecenia związane z tworzeniem oraz rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania samodzielnie jako członek zespołu programistów, w ramach którego każda z osób odpowiedzialna jest za wykonanie określonego zakresu prac związanych z tworzeniem danego Oprogramowania, np. stworzenie danego modułu czy też funkcjonalności. Jednocześnie Wnioskodawca chciałby wskazać, że każdy programista pracujący w zespole działa w sposób niezależny.

Zespół współpracuje w oparciu o zwinną metodykę wytwarzania oprogramowania „Scrum” - praca nad projektem odbywa się w przedziałach czasowych zwanych Sprintami, które trwają zwykle od 1 do maksymalnie 4 tygodni. Zespół codziennie na 15 minutowych spotkaniach omawia podstawowe problemy związane z projektem oraz zakres zrealizowanych prac.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:

ETAP 1: Planowanie i analiza wymagań - podczas cyklicznych spotkań z klientem omawiane są wymagania oraz zakres poszczególnych zadań, które później przypisywane są do konkretnych programistów. Podczas takich spotkań omawiane są również ryzyka oraz potencjalne zagrożenia związane z konkretnym zadaniem.

ETAP 2: Planowanie architektury tworzonego serwisu - na tym etapie Wnioskodawca wraz z pozostałymi programistami omawia techniczne aspekt związane z wykonywaniem zadania.

ETAP 3: Budowanie lub rozwijanie produktu - właściwy rozwój projektu. Programiści muszą przestrzegać wytycznych dotyczących kodowania, a narzędzia programistyczne takie jak kompilatory, interpretery, debugery itp., są używane do generowania kodu. Często kod źródłowy pisane jest zgodnie z techniką tworzenia oprogramowania TDD (Test - Driven Development). W zależności od potrzeb dobierane są odpowiednie narzędzia oraz frameworki. Każdorazowo Wnioskodawca po stworzeniu nowej funkcjonalności dopisuje automatyczne testy sprawdzające poprawność napisanej funkcjonalności.

ETAP 4: Testowanie produktu - na tym etapie testerzy sprawdzają poprawność napisanej funkcjonalności oraz jej zgodność z ustalonymi wymaganiami. W razie konieczności, jeśli zmiana była globalna i mogła mieć wpływ na działanie innych serwisów, przeprowadzona zostaje regresja całej aplikacji - Wnioskodawca nie uczestniczy w tej fazie projektu pod warunkiem, że wynik przeprowadzonych testów jest zgodny z założeniami projektowymi. W razie konieczności jeżeli w wyniku testów wymagana jest zmiana i może mieć ona wpływ na działania innych serwerów, przeprowadzona zostaje regresja całego oprogramowania. W związku z powyższym Wnioskodawca może odpowiadać za naprawę błędów i oddanie oprogramowania zgodnie z wymogami projektowymi.

Etap 5: Release - ostatni etap wydawania funkcjonalności podczas którego zmiany zostają przeniesione na środowisko produkcyjne - Wnioskodawca nie uczestniczy w tej fazie projektu.

Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Spółki na określoną strukturę kodu źródłowego oraz algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć. Wnioskodawcy nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia oprogramowania, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie. Niemniej jednak może on otrzymywać od Spółki bądź klientów końcowych ogólne wytyczne dotyczące przykładowo przeznaczenia lub oczekiwanej specyfikacji technicznej oprogramowania bądź też sugestie dotyczące jakości wykonanych prac oraz ich finalnego efektu.

Zgodnie z zapisami umowy Wnioskodawca z chwilą wykonania usługi przenosi w całości na Spółkę, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, autorskie prawa majątkowe do Utworów, jakie zostały przez niego wytworzone w trakcie realizacji niniejszej Umowy w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych obejmuje wszystkie pola eksploatacji Utworów, a w szczególności:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania Utworów - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworów;

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których Utwory utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

c) w zakresie rozpowszechniania Utworów - publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworów w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

d) dokonywanie zmian w Utworach, w tym tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu lub jakichkolwiek inne zmiany w Utworach;

e) rozpowszechnianie korzystania przez nielimitowaną liczbę użytkowników jednocześnie oraz dysponowanie Utworami, w tym użyczenia lub najem;

f) tworzenia kopii zapasowych Utworów oraz wykonywania dowolnej modyfikacji Utworów przez Spółkę lub podmioty, którym Spółka modyfikację powierzy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi lub planuje ponosić w szczególności następujące koszty:

1. Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych.

2. Wydatki związane zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych np. mikrofon, słuchawki, myszka, pamięć do serwerów i dyski.

3. Wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego (koszty napraw, paliwa, leasingu itp.).

4. Wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawno-podatkową.

5. Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu).

6. Wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne.

7. Wydatki związane z zakupem kursów języka angielskiego oraz zakupem literatury oraz szkoleń branżowych.

Z tytułu świadczenia usług programistycznych oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów, Wnioskodawcy przysługuje stałe wynagrodzenie ryczałtowe.

W celu kalkulacji wynagrodzenia przypadającego bezpośrednio na działalność twórczą, a w konsekwencji na dochód przypadający ze sprzedaży kwalifikowanego IP, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na tworzeniu kodu źródłowego, (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki, które nie są związane z działalnością twórczą (np. czas przeznaczony na spotkania bądź konsultacje).

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f. do poszczególnych rodzajów przychodów.

Przykładowo w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności związanej z tworzeniem oprogramowania/ suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności związanej z tworzeniem oprogramowania x przychody z danego oprogramowania/ suma przychodów ze wszystkich kwalifikowanych IP.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego oprogramowania przez wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.

Na potrzeby ulgi IP BOX Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. Ewidencja jest i będzie prowadzona na bieżąco w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. przypadających na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie przedmiotowej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji od dnia 1 stycznia 2019 roku.

Wnioskodawca na potrzeby rozliczenia dochodu z uwzględnieniem preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego zamierza ustalać wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w danym roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca wskazuje, że organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych". Jak podkreślono w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1359/14, od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowo-prawnego. Również inne liczne orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego m in. wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14, wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi regulacjami prawnymi.

W tym miejscu należy odwołać się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2021 r. o sygn. I FSK 815/19 zgodnie z którym: „Organy, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego muszą niekiedy posiłkować się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa.

Jeżeli norma prawnopodatkowa jest zbudowana nie tylko z przepisów prawa podatkowego, ale także z regulacji prawnych innych dziedzin prawa, obowiązkiem organu interpretacyjnego jest odniesienie się do takich przepisów.

Ilekroć ustawa podatkowa odsyła do przepisów np. Prawa bankowego, Prawa budowlanego, Kodeksu cywilnego itd., to stosowne przepisy ustaw niepodatkowych stanowią uzupełnienie lub wręcz wypełnienie normy podatkowej. Wówczas organ podatkowy ma obowiązek dokonywać wykładni tychże norm na tyle, na ile jest to niezbędne do stworzenia definicji lub pojęcia funkcjonującego na gruncie prawa podatkowego. Nie ma znaczenia, czy dane pojęcie definiuje np. słowniczek zawarty w art. 2 u.p.t.u. czy też przepis szczególny odsyła do ustawy z innej dziedziny prawa. Należy wówczas uznać, że sens normatywny, który danemu pojęciu umiejscowionemu w ustawie podatkowej nadaje odrębna ustawa, stanowi integralną część przepisu podatkowego, który nie został umiejscowiony w ustawie podatkowej wyłącznie ze względu na przyjęte techniki legislacyjne”.

W skierowanym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca zawarł pytanie:

„Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?”

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że „Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza z zakresu świadczenia usług programistycznych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych”.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że „jeżeli chodzi o ocenę realizowanych czynności pod kątem działalności badawczo-rozwojowej, to tego rodzaju kwalifikacji winien dokonać organ interpretacyjny i nie może tego ciężaru przerzucać na wnioskodawcę” - Wyrok WSA w Rzeszowie z 20 stycznia 2022 r„ I SA/Rz 916/21, LEX nr 3303152.

Ponadto jak wskazał NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2021 r. o sygn. akt II FSK 1049/21 „w trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Op. nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f.”.

Niemniej jednak Wnioskodawca wskazuje, że w zakresie tworzenia rozwijania/ulepszania oprogramowania komputerowego Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca systematycznie od dnia zawarcia umowy ze Spółką tj. od dnia 4 czerwca 2018 r. prowadzi prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych bądź ulepszonych produktów. Prace rozwojowe prowadzone są w każdym miesiącu (okresie rozliczeniowym) z uwagi na założenia biznesowe danego projektu.

Prace rozwojowe każdorazowo dotyczą tworzenia bądź ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego, a celem tych prac jest stworzenie nowego lub ulepszonego produktu jakim jest program komputerowy (oprogramowanie komputerowe).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego procedurę tworzenia/rozwijania oprogramowania komputerowego można podzielić na poszczególne etapy:

ETAP 1: Planowanie i analiza wymagań - podczas cyklicznych spotkań z klientem omawiane są wymagania oraz zakres poszczególnych zadań, które później przypisywane są do konkretnych programistów. Podczas takich spotkań omawiane są również ryzyka oraz potencjalne zagrożenia związane z konkretnym zadaniem.

ETAP 2: Planowanie architektury tworzonego serwisu - na tym etapie Wnioskodawca wraz z pozostałymi programistami omawia techniczne aspekt związane z wykonywaniem zadania.

ETAP 3: Budowanie lub rozwijanie produktu - właściwy rozwój projektu. Programiści muszą przestrzegać wytycznych dotyczących kodowania, a narzędzia programistyczne takie jak kompilatory, interpretery, debugery itp., są używane do generowania kodu. Często kod źródłowy pisany jest zgodnie z techniką tworzenia oprogramowania TDD (Test - Driven Development). W zależności od potrzeb dobierane są odpowiednie narzędzia oraz frameworki. Każdorazowo Wnioskodawca po stworzeniu nowej funkcjonalności dopisuje automatyczne testy sprawdzające poprawność napisanej funkcjonalności.

ETAP 4: Testowanie produktu - na tym etapie testerzy sprawdzają poprawność napisanej funkcjonalności oraz jej zgodność z ustalonymi wymaganiami. W razie konieczności, jeśli zmiana była globalna i mogła mieć wpływ na działanie innych serwisów, przeprowadzona zostaje regresja całej aplikacji - Wnioskodawca nie uczestniczy w tej fazie projektu pod warunkiem, że wynik przeprowadzonych testów jest zgodny z założeniami projektowymi. W razie konieczności jeżeli w wyniku testów wymagana jest zmiana i może mieć ona wpływ na działania innych serwerów, przeprowadzona zostaje regresja całego oprogramowania. W związku z powyższym Wnioskodawca może odpowiadać za naprawę błędów i oddanie oprogramowania zgodnie z wymogami projektowymi.

Etap 5: Release - ostatni etap wydawania funkcjonalności podczas którego zmiany zostają przeniesione na środowisko produkcyjne - Wnioskodawca nie uczestniczy w tej fazie projektu.

W wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę powstają nowe programy komputerowe lub funkcjonalności, które również stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie wykorzystuje wyników prowadzonych prac w prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ tak stworzone programy komputerowe przenosi odpłatnie na rzecz Spółki.

Na potrzeby doprecyzowania stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje projekt związany z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania w którym uczestniczył (i nadal uczestniczy):

Projekt w którym uczestniczył (i nadal uczestniczy) Wnioskodawca skupia się na rozwijaniu oraz tworzeniu oprogramowania komputerowego dla firmy zajmującej się zarządzaniem benefitami dla zewnętrznych firm. Składa się na to kilka aplikacji które razem pozwalają na kompleksową obsługę klientów.

Każda z aplikacji jest integralną częścią całego systemu i odpowiada za poszczególne funkcjonalności. Do najważniejszych funkcjonalności aplikacji należą:

panel logowania klientów;

- funkcjonalność umożliwiająca kupowanie benefitów przez końcowych klientów;

- funkcjonalność umożliwiająca zarządzanie benefitami, personalizacja dla poszczególnych klientów w zależności od wielu parametrów takich jak np.: wiek, stan cywilny, liczba osób w rodzinie i wiele więcej;

- funkcjonalność umożliwiająca zarządzanie kontem klienta, personalizacja danych;

- funkcjonalność umożliwiająca sprawdzanie różnych statystyk opartych o wykresy czy historii transakcji pracowników (z poziomu firmy zlecającej tj. klienta końcowego);

- funkcjonalność umożliwiająca automatyzację procesów poprzez ustawianie harmonogramów;

- system do wysyłania wiadomości mailowych, tworzenia spersonalizowanych szablonów mailowych;

- aplikacja służąca do budowania kontentu dla poszczególnych benefitów;

- system do obsługi wielu języków, który umożliwia ponadto proste uzupełniania tłumaczeń przez klienta;

- system wyświetlający oraz zarządzający notyfikacjami;

- wyszukiwarka użytkowników z możliwością przypisania się do nich oraz wykonywania różnych akcji w zależności od uprawnień osoby, która przypisuje się pod użytkownika;

Wszystkie funkcjonalności/aplikacje oparte są o technologię .NET po stronie beckend oraz JS/TS po stronie frontend.

Jak Wnioskodawca wskazał powyzej, w ramach świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca może wykonywać również czynności rutynowe takie jak chociażby spotkanie z zespołem czy rutynowa poprawa błędów w kodzie źródłowym - jednakże w tym zakresie Wnioskodawca nie zamierza objąć części wynagrodzenia przypadającego za wykonywanie tych czynności ulgą IP BOX.

W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej pod pojęciem „oprogramowanie komputerowe” należy rozumieć odrębne programy komputerowe, funkcjonalności, moduły składające się z kodu źródłowego, których celem jest wykonanie konkretnego zadania. Jak słusznie wskazuje E. Ferenc - Szydełko „ nie ulega wątpliwości, że na potrzeby art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawie pokrewnym zbiór komend, przybierający określoną strukturę, mający na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu” (E. Ferenc-Szydełko, komentarz do art. 74 [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021).

Z uwagi na obszerność prac wykonywanych przez Wnioskodawcę w okresie objętym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wskazuje przykładowe programy komputerowe:

- Funkcjonalność odpowiedzialna za wyświetlanie zawartości strony (CM) w innym języku.

- Stworzenie szkieletu aplikacji „Operations” wyświetlającej zaimportowane pliki csv.

- Stworzenie modułu (funkcjonalności) aplikacji umożliwiającego zarządzanie rolami użytkowników oraz ich dodawanie.

- Stworzenie funkcjonalności dla menadżera ds. komunikacji umożliwiającej zatwierdzenie/stworzenie nowej domeny do wysyłania wiadomości e-mail, aby nie były oznaczone jako spam.

- Stworzenie funkcjonalności umożliwiającej usuwanie poszczególnych sekcji oraz ich przywracanie w systemie „Content Manager”.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w ramach drugiego pytania oczekuje oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej prawa Wnioskodawcy do „oprogramowania komputerowego i jego części" można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci oprogramowania komputerowego i jego części zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie są efektem prac, które wymagają do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

- nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą", realizacją szczegółowych projektów.

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych.

Wnioskodawca wskazuje, że tworzenie oprogramowania komputerowego każdorazowo wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Oprogramowania komputerowe (programy komputerowe) zawsze są efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych.

W okresie, którego dotyczy niniejszy wniosek tj. lat 2019-2021 r. Wnioskodawca opodatkowywał swoje dochody podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c u.p.d.o.f.

Zgodnie z treścią umowy zawartej ze Spółką wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych zawarte jest w wynagrodzeniu przysługującym Wnioskodawcy z tytułu realizacji zawartej umowy.

Wnioskodawcy przysługuje stałe wynagrodzenie ryczałtowe, które obejmuje całość kwot należnych Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług w danym miesiącu, w tym również z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i innych praw, o których mowa w zawartej umowie.

Wnioskodawca wskazuje, że proces tworzenia oprogramowania obejmuje zarówno działania twórcze jak i działania nietwórcze takie jak np. rutynowa poprawa kodu źródłowego czy spotkania z zespołem projektowym.

W celu kalkulacji wynagrodzenia przypadającego bezpośrednio na działalność twórczą, a w konsekwencji na dochód przypadający ze sprzedaży kwalifikowanego IP, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na tworzeniu kodu źródłowego, (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki, które nie są związane z działalnością twórczą (np. czas przeznaczony na spotkania bądź konsultacje).

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że może otrzymywać również dodatkowe wynagrodzenie „bonus” za prawidłowo wykonane usługi.

Wnioskodawca wskazuje, że umowa zawarta ze Spółką przewiduje stałe miesięczne okresy rozliczeniowe.

Zgodnie z treścią umowy zawartej ze Spółką z chwilą wykonania usługi Wnioskodawca przenosi w całości na Spółkę, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, autorskie prawa majątkowe do utworów, jakie zostały przez niego wytworzone w trakcie realizacji niniejszej umowy w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Spółka uiszcza wynagrodzenie na podstawie faktury wystawianej przez Wnioskodawcę w ostatnim dniu roboczym danego miesiąca. Warunkiem zapłaty za fakturę wystawioną w danym miesiącu jest akceptacja przez Spółkę usług, których dotyczą.

Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac wykonanych na jej rzecz, ponieważ wynagrodzenie z tego tytułu zawiera się w ryczałtowym wynagrodzeniu, które przysługuje Wnioskodawcy.

Zgodnie z treścią umowy zawartej ze Spółką z chwilą wykonania usługi Wnioskodawca przenosi w całości na Spółkę, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, autorskie prawa majątkowe do utworów, jakie zostały przez niego wytworzone w trakcie realizacji niniejszej umowy w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Spółka uiszcza wynagrodzenie na podstawie faktury wystawianej przez Wnioskodawcę w ostatnim dniu roboczym danego miesiąca. Warunkiem zapłaty za fakturę wystawioną w danym miesiącu jest akceptacja przez Spółkę usług, których dotyczą.

Wnioskodawca postępy i zakres swoich prac ewidencjonuje w wewnętrznym systemie informatycznym Spółki. W związku z tym konkretne programy komputerowe wytworzone w danym okresie rozliczeniowym wyodrębniane są w tym wewnętrznym systemie. Potwierdzeniem przeniesienie autorskich praw majątkowych jest akceptacja efektów usług i wypłata wynagrodzenia Wnioskodawcy przez Spółkę.

Wnioskodawca do kosztów stałych zalicza koszt usług księgowych, a także wydatki związane z odprowadzaniem składek społecznych (składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz wpłaty na Fundusz Pracy). Wnioskodawca zaznacza, że wyżej wskazane wydatki ponoszone są w każdym miesiącu, jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że składki społeczne odlicza od podstawy opodatkowania.

Wnioskodawca wskazuje, że w latach 2019-2021 poniósł następujące wydatki związane z zakupem sprzętów komputerowych i elektronicznych:

1. Lipiec 2019: głośniki komputerowe

2. Październik 2019: dysk

3. Styczeń 2020: klawiatura komputerowa, słuchawki, adapter

4. Październik 2020: monitor komputerowy.

5. Listopad 2020: słuchawki.

6. Marzec 2021: klawiatura.

7. Kwiecień 2021: komputer stacjonarny.

8. Czerwiec 2021: laptop.

Wnioskodawca wskazuje, że w okresie od 1 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2021 roku ponosił następujące wydatki:

1. Koszty związane z usługami księgowymi

Koszty związane z obsługą księgową są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

2. Koszty związane z zakupem sprzętu komputerowego:

- Komputer stacjonarny.

- Laptop.

Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

3. Koszty związane z zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych:

- Głośniki komputerowe.

- Dwie klawiatury komputerowe.

Dwie pary słuchawek komputerowych.

Monitor komputerowy.

- Adapter.

- Dysk SSD.

Sam sprzęt komputerowy w postaci laptopów bądź komputerów stacjonarnych nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia i modyfikowania oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków programowania.

W szybko zmieniającym się świecie technologii informatycznych niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych jest niezbędny do świadczenia usług programistycznych, a tym samym tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

4. Koszty związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego).

- Wnioskodawca w okresie objętym niniejszym wniosek dokonał zakupu smartfona, a także zegarka tzw. „smartwatcha", który umożliwia Wnioskodawcy prowadzenie rozmów telefonicznych.

Wnioskodawca nie świadczy usług we wskazanym miejscu i czasie oraz posiada dowolność w zakresie kształtowania miejsca świadczenia usług, gdyż jego obecność w konkretnym miejscu i czasie nie jest wymagana. Wnioskodawca dla sprawnej i terminowej realizacji konkretnego projektu musi mieć jednak możliwość szybkiego głosowego kontaktu na odległość z klientem, a klient musi mieć możliwość skontaktowania się z Wnioskodawcą w razie konieczności. Z uwagi na powyższe, posiadanie urządzenia telekomunikacyjnego w postaci telefonu komórkowego oraz „smartwatcha” jest niezbędne.

5. Koszty związane z zakupem szkoleń programowania, a także kursów języka angielskiego.

Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim jego specjalistyczna wiedza. W tym celu Wnioskodawca systematycznie pogłębia zasób swojej wiedzy, poprzez zakup szkoleń oraz materiałów edukacyjnych. Z kolei język angielski jest Wnioskodawcy niezbędny w codziennej pracy, ponieważ większość programów komputerowych tworzona jest w języku angielskim w związku z tym jego systematyczne doskonalenie jest niezbędne w celu poprawnego świadczenia usług programistycznych.

6. Koszty związane z eksploatacją samochodu osobowego:

- Koszty zakupu paliwa;

- Koszty serwisu;

- Koszty związane z częściami samochodowymi.

W okresie objętym wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej Wnioskodawca korzystał ze swojego samochodu prywatnego, który nie znajdował się w środkach trwałych.

Samochód jest Wnioskodawcy niezbędny w celu przemieszczania się do siedziby Spółki, a także w celu przewożenia specjalistycznego sprzętu komputerowego. W związku z tym koszty te są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą związaną z tworzeniem, rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania komputerowego.

7. Koszty związane z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne.

Pod pojęciem wydatków związanych z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca rozumie takie wydatki jak: składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz wpłaty na Fundusz Pracy.

Składki na ubezpieczenia społeczne stanowią obciążenia obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Nie można zapominać również o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnić środki pieniężne w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową.

Wnioskodawca w okresie objętym niniejszym wnioskiem ponosił koszty, które zostały szczegółowo wykazane Ad. ppkt 5 lit. j. koszty te były ponoszone w celu przeprowadzenia prac rozwojowych przeprowadzanych na potrzeby realizacji konkretnego projektu.

Wnioskodawca nie zalicza do kosztów wskaźnika nexus wydatków, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej zgodnie z dyspozycją art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f., w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (takie koszty do tej pory u Wnioskodawcy nie wystąpiły).

Przy alokacji poszczególnych wydatków do odpowiedniej litery wskaźnika nexus Wnioskodawca stosuje wytyczne przedstawione w objaśnieniach podatkowych dotyczących ulgi IP BOX. Przede wszystkim we wskaźniku nexus, który jest obliczany odrębnie dla każdego kwalifikowanego IP nie zalicza kosztów, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie" odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o których mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f., do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności związanej z tworzeniem Oprogramowania/ suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności związanej z tworzeniem Oprogramowania x przychody z danego Oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego IP) / suma przychodów z każdego Oprogramowania

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania przez wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust.4 u.p.d.o.f.

Wnioskodawca wskazuje, że od 1 stycznia 2019 roku na bieżąco prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2019 roku - w tym miesiącu Wnioskodawca poniósł również pierwsze koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.

Działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji/ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzały (oraz nadal zmierzają) do poprawy użyteczności lub funkcjonalności modyfikowanego oprogramowania.

Rozwijanie/ulepszenie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe programy komputerowe (oprogramowanie) na rzecz Spółki oraz jej „klientów końcowych” czyniąc to z wykorzystaniem własnej wiedzy oraz umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali.

Innowacyjność i twórczość należy odnosić wobec działalności w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy tj. w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa. Nie ma tu znaczenia czy podobne rozwiązania (ulepszone procesy, usługi czy produkty) zostały już opracowane przez inny podmiot

W przypadku rozwoju oprogramowania lub jego części Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem oprogramowania, ale tego które sam wytworzył w wyniku modyfikacji bazowego oprogramowania. Rozwój/ulepszanie oprogramowania za każdym razem następuje na zlecenie Spółki, w związku z tym Wnioskodawca nie będzie więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem wytworzonych składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie bazowego oprogramowania. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są odrębnym programem komputerowym. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Właścicielem programu komputerowego, które powoduje ulepszenie oprogramowania właściwego (ulepszanego) stanie się więc finalnie Kontrahent. W wyniku ulepszania/modyfikacji powstają więc nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania, a więc nowy program komputerowy stanowiący nowe prawo własności intelektualnej.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługują prawa do korzystania z oprogramowania bądź części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej.

Pytania

1. Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy prawa autorskie do utworów szczegółowo opisanych w niniejszym wniosku stanowią kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy obliczając wskaźnik nexus Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględnienia w literce “a” kosztów opisanych w niniejszym wniosku, a w przypadku braku możliwości przypisania konkretnego kosztu do przychodu z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca może dokonać odpowiedniej alokacji z zastosowaniem tzw. klucza przychodowego, o których mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

4. Czy w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania dochodu uzyskanego z tego tytułu z zastosowaniem 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca wyżej wskazanej ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika "lub" oznacza, że dla uznania działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 u.p.d.o.f.

W myśl art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe z kolei w myśl art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. należy odczytywać poprzez definicję zawartą w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do treści art. 4 ust. 3 omawianej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Według podręcznika Frascati działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

W opinii Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność związana z oprogramowaniem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Wnioskodawca tworzył, tworzy oraz będzie tworzył kod źródłowy oprogramowania od podstaw lub modyfikował bazowy kod źródłowy, nieraz z zastosowaniem nowo opracowanych rozwiązań, spełniających przesłankę tworzenia nowych zasobów wiedzy lub wykorzystywania już istniejących do opracowania nowych rozwiązań.

Działalność ta jest także podejmowana systematycznie, w sposób ciągły i planowany, a rozwojowy charakter działalności Wnioskodawca objawia się przede wszystkim przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, który stanowi wyraz jego kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy posiada cechę nowości, przy czym w literaturze dominuje pogląd, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia” [M. Pożniak-Niedzielska, A. Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, J. Barta (red.), wyd. 3, Warszawa 2013, s. 9.].

Wnioskodawca nabywa, łączy oraz kształtuje i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności z zakresu technologii programistycznych do projektowania i tworzenia nowych bądź ulepszonych programów komputerowych (oprogramowania), które w efekcie przyczyna się do zwiększenia jego zasobów wiedzy oraz umiejętności. Zdobytą wiedzę i umiejętności Wnioskodawca może wykorzystać oraz wykorzystuje w ramach realizacji bieżących bądź przyszłych projektów. Tworzenie dedykowanych rozwiązań informatycznych w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. Wskazać należy, że z uwagi na stopień skomplikowania technicznego rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach dotychczas realizowanych projektach, Wnioskodawca musi zlokalizować oraz zidentyfikować aktualnie dostępną wiedzę z zakresu technologii programistycznych. Jednak z uwagi na dynamiczny rozwój szeroko rozumianego IT Wnioskodawca musi odpowiednio tą wiedzę wyselekcjonować według kryterium przydatności na potrzeby realizacji danego projektu.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę nie jest wynikiem mechanicznych działań - tworzenie dedykowanych rozwiązań w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca świadczy również usługi polegające na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian w oprogramowaniu, jednak Wnioskodawca nie zamierza objąć ulgą IP BOX wynagrodzenia przypadającego na wykonywanie tych usług.

Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawca objawia się przede wszystkim przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, który stanowi wyraz jego kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy stanowi nowy wytwór intelektu. Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego lub algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy. Wnioskodawcy nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia oprogramowania, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie.

Aby daną działalność można było uznać za działalność badawczo-rozwojową, musi ona łącznie spełniać następujące kryteria:

a) twórczości;

b) systematyczności; oraz

c) zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

Prace wykonywane są w sposób twórczy tj. prowadzą do powstania nowych utworów podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 Pr. Aut. tworzone lub ulepszane oprogramowanie stanowi nowy wytwór intelektu oraz posiada cechę nowości. Wnioskodawca realizując dany projekt określa dla niego cele, zasoby, a także wyznacza odpowiedni harmonogram. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wynikiem mechanicznych działań, a także nie są to czynności o charakterze rutynowym. Realizacja każdego projektu wymaga indywidualnego podejścia do problemu, a także zgromadzenia i wyselekcjonowania wiedzy oraz dobrania odpowiednich narzędzi informatycznych za pomocą, którego zostanie osiągnięty cel jakim jest wytworzenie oprogramowania komputerowego.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu: też o efektach takich działań: planowy, metodyczny.

W opinii Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Minister Finansów w punkcie 40 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazuje, że „wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Wnioskodawca z uwagi na przedmiot swojej działalności gospodarczej regularnie realizuje określone projekty programistyczne, które nakierowane są na tworzenie nowych rozwiązań niewystępujących dotychczas w jej praktyce gospodarczej, ani w praktyce gospodarczej Kontrahentów. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz prowadzone są w sposób ciągły i zorganizowany zgodnie z profesjonalnymi standardami.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia kodu źródłowego nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Systematyczność działań Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki przejawia się w tym, że Wnioskodawca planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne mu zasoby. Działalność ta ma zawsze określony cel, a mianowicie dąży do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań należy odnosić do wewnętrznej działalności danego podmiotu.

Jak wskazano w objaśnieniach podatkowych IP BOX „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowych jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowszych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu”.

Realizacja zleconych projektów programistycznych z uwagi na ich charakter oraz stopień skomplikowania każdorazowo wymaga od Wnioskodawcy zlokalizowania obecnie istniejącej wiedzy i zasobów w celu ustalenia i zaimplementowania najbardziej optymalnego rozwiązania. Jednocześnie Wnioskodawca z uwagi na obszerność informacji musi zdobytą wiedzą odpowiednio wyselekcjonować pod względem jest przydatności na potrzeby realizacji danego zlecenia. Wnioskodawca z każdym projektem rozwija swoją specjalistyczną wiedzę i umiejętności, a następnie wykorzystuje oraz będzie wykorzystywał do bieżących bądź przyszłych projektów.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza z zakresu świadczenia usług programistycznych spełnia definicję działalności badawczo - rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Wnioskodawca systematycznie od dnia zawarcia umowy ze Spółką tj. od dnia 4 czerwca 2018 r. prowadzi prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych bądź ulepszonych produktów. Prace rozwojowe prowadzone są w każdym miesiącu (okresie rozliczeniowym) z uwagi na założenia biznesowe danego projektu.

Prace rozwojowe każdorazowo dotyczą tworzenia bądź ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego, a celem tych prac jest stworzenie nowego lub ulepszonego produktu jakim jest program komputerowy (oprogramowanie komputerowe).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego procedurę tworzenia/rozwijania oprogramowania komputerowego można podzielić na poszczególne etapy:

ETAP 1: Planowanie i analiza wymagań - podczas cyklicznych spotkań z klientem omawiane są wymagania oraz zakres poszczególnych zadań, które później przypisywane są do konkretnych programistów. Podczas takich spotkań omawiane są również ryzyka oraz potencjalne zagrożenia związane z konkretnym zadaniem.

ETAP 2: Planowanie architektury tworzonego serwisu - na tym etapie Wnioskodawca wraz z pozostałymi programistami omawia techniczne aspekt związane z wykonywaniem zadania.

ETAP 3: Budowanie lub rozwijanie produktu - właściwy rozwój projektu. Programiści muszą przestrzegać wytycznych dotyczących kodowania, a narzędzia programistyczne takie jak kompilatory, interpretery, debugery itp., są używane do generowania kodu. Często kod źródłowy pisane jest zgodnie z techniką tworzenia oprogramowania TDD (Test - Driven Development). W zależności od potrzeb dobierane są odpowiednie narzędzia oraz frameworki. Każdorazowo Wnioskodawca po stworzeniu nowej funkcjonalności dopisuje automatyczne testy sprawdzające poprawność napisanej funkcjonalności.

ETAP 4: Testowanie produktu - na tym etapie testerzy sprawdzają poprawność napisanej funkcjonalności oraz jej zgodność z ustalonymi wymaganiami. W razie konieczności, jeśli zmiana była globalna i mogła mieć wpływ na działanie innych serwisów, przeprowadzona zostaje regresja całej aplikacji - Wnioskodawca nie uczestniczy w tej fazie projektu pod warunkiem, że wynik przeprowadzonych testów jest zgodny z założeniami projektowymi. W razie konieczności jeżeli w wyniku testów wymagana jest zmiana i może mieć ona wpływ na działania innych serwerów, przeprowadzona zostaje regresja całego oprogramowania. W związku z powyższym Wnioskodawca może odpowiadać za naprawę błędów i oddanie oprogramowania zgodnie z wymogami projektowymi.

Etap 5: Release - ostatni etap wydawania funkcjonalności podczas którego zmiany zostają przeniesione na środowisko produkcyjne - Wnioskodawca nie uczestniczy w tej fazie projektu.

W wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę powstają nowe programy komputerowe lub funkcjonalności, które również stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działalność związana z tworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem oprogramowania komputerowego prowadzona jest przez niego w sposób metodyczny zaplanowany i uporządkowany w związku z powyższym spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę oraz opisanych w niniejszym wniosku spełniają przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualne zgodnie z treścią art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

W świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Katalog kwalifikowanych IP zawartych w wyżej omawianym przepisie jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że tylko i wyłącznie dochód uzyskiwany z tych praw może zostać opodatkowany preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

W świetle art. 74 ust. 1-2 ustawy o prawach autorskich programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W polskim porządku prawnym ustawodawca nie zdefiniował pojęcia ‘‘programy komputerowego”, co zdaniem większości doktryny prawa autorskiego należy zaaprobować (przykładowo: E. Ferenc- Szydełko, komentarz do art. 74 [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021). Wobec tego przy próbie jego definicji należy odwołać się do literatury branżowej, doktryny prawa autorskiego, dyrektyw unijnych, a także orzecznictwa.

Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996-1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Poprawne zastosowanie preferencji IP BOX wymaga także uwzględnienia zapisów zawartych w Raporcie OECD BEPS Plan działania nr 5 zgodnie z którym dla autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać znaczenie funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające. Zgodnie z akapitem 34 wspomnianego raportu „copyrighted software”, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu.

W Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ono ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przy czym należy podkreślić, że zgodnie z omawianą ustawą przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo - rozwojowych podatnika.

Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej jako: „Objaśnienia podatkowe”) wskazuje, że mając na uwadze akapit 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych „należy uznać, że pojęcie „program komputerowy” utożsamiane jest z pojęciem „oprogramowanie”. Synonimiczność (niemalże tożsamość) pojęć „program komputerowy” oraz „oprogramowanie" wynika również z orzecznictwa Europejskiego Urzędu Patentowego (sprawy o sygnaturach: T 0424/93, T 0761/11, T 2263/11, T 0204/93, T1173/97, T 1541/16). Europejski Urząd Patentowy zwraca uwagę na ścisły, często nierozerwalny związek pomiędzy pojęciem programu komputerowego a oprogramowania. W szczególności, z decyzji Europejskiego Urzędu Patentowego wynika, że program komputerowy to seria kroków (instrukcji), które są podejmowane przez komputer podczas wykonywania programu. Komponentami programu komputerowego są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne”.

W świetle art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych synonimiczność pojęć „program komputerowy” oraz „oprogramowanie” wynika również z publikacji doktryny prawa autorskiego (J. Pisuliński, Licencja na oprogramowanie a rozporządzanie rzeczą, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego 2018, nr 2, s. 74-84.).

Należy podkreślić, że w doktrynie prawa autorskiego przyjmuje się, że "Formą wyrażenia" programu jest "każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera", pod warunkiem że forma ta umożliwia albo reprodukcję działającego programu, albo uzyskanie tego programu w przyszłości”. (Z. Okoń, w: Flisak, Komentarz Pr. Aut, 2017, s. 954, cyt. za A. Michalak, komentarz do art. 74 w: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019).

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (Wyrok TSUE z dnia 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Końcowo Wnioskodawca chciałby odnieść się do wydanych przez Ministerstwo Finansów objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej. W punkcie 89 objaśnień wskazano, że „pojęcie program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs”.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy zindywidualizowane rozwiązania informatyczne na potrzeby Spółki bądź jej klientów końcowych, tworząc przy tym kod źródłowy oprogramowania.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisko, że autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów stanowią kwalifikowane IP.

Jak słusznie wskazuje E. Ferenc - Szydełko „ nie ulega wątpliwości, że na potrzeby art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawie pokrewnym zbiór komend, przybierający określoną strukturę, mający na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu” (E. Ferenc-Szydełko, komentarz do art. 74 [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021).

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisko, że autorskie prawa majątkowe, które przysługuje Wnioskodawcy do wytworzonego oprogramowania komputerowego stanowi kwalifikowane IP, w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 30ca ust 4 i 5 u.p.d.o.f., wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa wyżej, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z tworzeniem oraz rozwijaniem Oprogramowania Wnioskodawca ponosi lub planuje ponosić następujące wydatki:

1. Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych.

Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

2. Wydatki związane zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych np. mikrofon, słuchawki, myszka, pamięć do serwerów i dyski.

Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia i modyfikowania oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków programowania.

W szybko zmieniającym się świecie technologii informatycznych niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych jest niezbędny do świadczenia usług programistycznych, a tym samym tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

3. Wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego (koszty napraw, paliwa, leasingu itp.).

Samochód jest Wnioskodawcy niezbędny w celu przemieszczania się do siedziby Spółki, a także w celu przewożenia specjalistycznego sprzętu komputerowego. Wnioskodawca w związku z tym potrzebuje sprawnego samochodu, dlatego w jego opinii koszty paliwa, obowiązkowych polis, rat leasingowych (leasing operacyjny spełniający warunki określone w art. 23b u.p.d.o.f.), ale także czynności serwisowe są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą związaną z tworzeniem Oprogramowania.

4. Wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawno-podatkową.

Koszty związane z obsługą księgową są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

Przez koszty związane z obsługą prawno-podatkową należy rozumieć porady prawno - podatkowe dotyczące możliwości skorzystania z ulgi IP BOX, w tym przygotowanie i złożenie wniosku o wydanie interpretacji podatkowej.

5. Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu).

Wnioskodawca nie świadczy usług we wskazanym miejscu i czasie oraz posiada dowolność w zakresie kształtowania miejsca świadczenia usług, gdyż jego obecność w konkretnym miejscu i czasie nie jest wymagana. Wnioskodawca dla sprawnej i terminowej realizacji konkretnego projektu musi mieć jednak możliwość szybkiego głosowego kontaktu na odległość z klientem, a klient musi mieć możliwość skontaktowania się z Wnioskodawcą w razie konieczności. Z uwagi na powyższe, posiadanie urządzenia telekomunikacyjnego w postaci telefonu komórkowego jest niezbędne. Natomiast Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które jest niezbędne w celu świadczenia programistycznych. Ponadto za pomocą Internetu Wnioskodawca ma możliwość wyszukiwania informacji i rozszerzania wiedzy informatycznej.

6. Wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne.

Pod pojęciem wydatków związanych z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca rozumie takie wydatki jak: składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz wpłaty na Fundusz Pracy.

Składki na ubezpieczenia społeczne stanowią obciążenia obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Nie można zapominać również o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnić środki pieniężne w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową.

7. Wydatki związane z zakupem kursów języka angielskiego oraz zakupem literatury oraz szkoleń branżowych.

Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim jego specjalistyczna wiedza. W tym celu Wnioskodawca systematycznie pogłębia zasób swojej wiedzy, poprzez zakup szkoleń oraz materiałów edukacyjnych.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze sprzedaży praw autorskich kosztów uzyskania przychodu.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o których mowa w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f., do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności związanej z tworzeniem Oprogramowania/ suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności związanej z tworzeniem Oprogramowania x przychody z danego Oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego IP) / suma przychodów z każdego Oprogramowania

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania przez wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust.4 u.p.d.o.f.

Ad. 4.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w punktach 1-3, w jego ocenie oprogramowanie, które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstałe w wyniku prowadzenia przez niego działalności badawczo- rozwojowej stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8. Wnioskodawca za wynagrodzeniem przenosił na rzecz Spółki autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych wytworzonych w wyniku realizacji poszczególnych zleceń.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, stanowisko zaprezentowane w odpowiedziach na pytania w punktach 1-3 oraz powyższą treść pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku, prowadzona przez niego działalność gospodarcza spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę autorskie prawo do oprogramowania, które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a które powstało w wyniku prowadzenia przez niego działalności badawczo-rozwojowej stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8.

Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach umowy o współpracę i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości.

Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że świadczy Pan na podstawie umowy oświadczenie usług z dnia 4 czerwca 2018 r. zawartej ze spółką akcyjną usługi związane z tworzeniem oprogramowania komputerowego tworząc kod źródłowy i/lub dokumentacje techniczno-projektową (tj. oprogramowanie).

Spółka jest tzw. Software housem, który dostarcza oraz wdraża zindywidualizowanie oprogramowanie pod specjalne wymagania swoich klientów (klientów końcowych).

Wnioskodawca jako przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i czynności wykonane w ramach zawartej umowy. Wnioskodawca ponosi tez ryzyko gospodarcze.

Przedmiot współpracy ze Spółką obejmuje projektowanie, wykonywanie, wdrażanie, utrzymywanie , dokumentowanie , testowanie oraz rozwijanie systemów informatycznych.

Wnioskodawca specjalizuje się w projektowaniu Front – End- jest on odpowiedzialny za tworzenie kodów źródłowych elementów Oprogramowania takich jak interfejs czy szata graficzna.

Wnioskodawca realizuje zlecenia związane z tworzeniem oraz rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania samodzielnie jako członek zespołu programistów.

Na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz cytowanych przepisów przedstawione we wniosku świadczone przez Pana usługi na rzecz Spółki spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Pana działalność spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

| (a + b) * 1,3 | a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności.

Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, wskazujemy, że:

1. w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy Pan oprogramowanie, w tym przez rozwój i ulepszanie oprogramowania; w latach 2019–2021 dochody z tego tytułu opodatkowywał Pan 19% stawką podatku dochodowego;

2. wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. efekty Pana pracy – programy komputerowe zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. przenosi Pan na Spółkę za wynagrodzeniem całość praw autorskich do oprogramowania, co oznacza sprzedaż kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

5. w celu kalkulacji wynagrodzenia przypadającego bezpośrednio na działalność twórczą, a w konsekwencji na dochód przypadający ze sprzedaży kwalifikowanego IP prowadził Pan ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności; ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenia czasu świadczenia usług polegających bezpośrednio na tworzeniu kodu źródłowego (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz kontrahenta, które nie są związane z działalnością twórczą (np. czas przeznaczony na spotkania, konsultacje), w efekcie której powstaje kwalifikowane IP, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego; na tej podstawie jest Pan w stanie precyzyjnie określić wysokość dochodu przypadającego na bezpośrednią działalność twórczą w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania oprogramowania, a tym samym do dochodu przypadającego na każde kwalifikowane IP;

6. na potrzeby ulgi IP Box prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; ewidencja była prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Na podstawie powyższych wskazań stwierdzamy, że dochód z opłat/należności wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tu: oprogramowania), które to oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP.

To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% dochodów z tego tytułu. Wysokość tego dochodu powinien Pan ustalić proporcjonalnie do Pana udziałów w Spółce.

Reasumując – programy komputerowe (oprogramowanie), które Pan wytworzył, w tym w wyniku rozwijania/ulepszania, spełniają przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, dochody uzyskane przez Pana z tytułu odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (oprogramowania) bądź ich części stanowi sprzedaż kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym – może Pan skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na podstawie art. 30ca ust. 1 tej ustawy.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wydatków związanych z:

1. Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych.

2. Wydatki związane zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych np. mikrofon, słuchawki, myszka, pamięć do serwerów i dyski.

3. Wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego (koszty napraw, paliwa, leasingu itp.).

4. Wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawno-podatkową.

5. Wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu).

6. Wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne.

7. Wydatki związane z zakupem kursów języka angielskiego oraz zakupem literatury oraz szkoleń branżowych.

- za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

· wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

· kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

· dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi.

Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus (…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5).

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

· wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

· wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych podatnik uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem, rozwinięciem i modyfikacją w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – wydatki poniesione przez Pana na zakup: sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych, wydatki związane zakupem podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych np. mikrofon, słuchawki, myszka, pamięć do serwerów i dyski, wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego (koszty napraw, paliwa, leasingu itp.), wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawno-podatkową, wydatki związane z zakupem urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i abonament za dostęp do Internetu), wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne, wydatki związane z zakupem kursów języka angielskiego oraz zakupem literatury oraz szkoleń branżowych za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej może Pan ująć we wskaźniku nexus – przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji – jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej tj. w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wyjaśniamy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za opłaty lub uzyskane należności wynikające z umowy licencyjnej, nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto wskazujemy, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii.

Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzamy, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).