0113-KDIPT2-3.4011.512.2022.1.NM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X w Polsce (dalej: „Wnioskodawca”), jako oddział przedsiębiorcy zagranicznego zlokalizowany w Polsce, nie stanowi odrębnego podmiotu w stosunku do spółki macierzystej, lecz jest jedynie organizacyjnie i majątkowo wyodrębnioną częścią tego przedsiębiorcy.

Dochody osiągane przez oddział pozostają dochodami przedsiębiorcy zagranicznego, który zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.) rozpoznaje ograniczony obowiązek podatkowy do wysokości dochodów osiągniętych w Polsce.

Wnioskodawca, jako położony na terytorium Polski oddział, zatrudnia pracowników wykonujących pracę na terytorium Polski i w odniesieniu do pracowników świadczących na terenie Polski pracę, traktowany jest jako zakład pracy w rozumieniu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: „Ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). W konsekwencji pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. Wnioskodawca zobowiązany jest do obliczania, poboru oraz wpłaty we właściwych terminach organowi podatkowemu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych należności.

Y z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej: „Spółka zagraniczna”) będąca spółką akcyjną i jednostką dominującą najwyższego szczebla względem Spółki, organizuje program motywacyjny `(...)` (dalej: „Program”).

Dedykowany organ tzw. …” (dalej: „Komitet”), który wybierany jest przez zarząd Spółki zagranicznej, administruje i zarządza Programem, jak również dokonuje jego okresowej weryfikacji. Zmiany w Programie przedstawiane są przez zarząd Spółki zagranicznej do zatwierdzenia w trakcie walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Zatwierdzenie modyfikacji w Programie przez walne zgromadzenia akcjonariuszy jest konieczne jest, aby nagrody w ramach Programu mogły zostać przyznane.

Celem jego wprowadzenia jest zwiększenie motywacji do pracy osób zajmujących stanowiska kierownicze w Spółce zagranicznej oraz podmiotach z nią powiązanych oraz przyciągnie i zatrzymanie kluczowych osób dla organizacji.

Postanowienia umów o pracę, których stroną jest Spółka, ani inne dokumenty wewnętrzne obowiązujące w Spółce nie przyznają Jej pracownikom prawa do uczestnictwa w Programie, ani prawa do otrzymania akcji. Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne, a nagrody są przyznawane według uznania Komitetu, powoływanego przez zarząd Spółki zagranicznej. Uprawnienie do otrzymania nagród w ramach Programu wynika wyłącznie z umowy zawartej w oparciu o Program bezpośrednio ze Spółką zagraniczną, tzw. … (dalej: „Umowa”).

Do uprawnień Komitetu należy wskazanie osób spośród uprawnionych, tj. m.in. spośród pracowników Spółki zagranicznej oraz jej spółek zależnych, które otrzymają nagrody. Dookreśla on również zasady i warunki otrzymania nagród w ramach Programu, które kolejno ujmowane są w Umowie.

W ramach Programu mogą zostać przyznane tzw. akcje warunkowe (Restricted stock unit, dalej: „RSU”), dla których prawo do rozporządzania zostaje odroczone w czasie na z góry określony termin i po spełnieniu określonych warunków. W wyniku realizacji RSU faktycznie obejmowane/nabywane są nieodpłatnie akcje Spółki zagranicznej. Dopuszczalna jest jednak również wypłata środków pieniężnych lub przyznanie innych papierów wartościowych lub majątku.

Przyznane RSU nie są pochodnymi instrumentami finansowymi, ani papierami wartościowymi, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, jak też nie są „innymi prawami majątkowymi”, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b tej ustawy. Pracownicy nie mogą zbywać RSU, ani dysponować nimi w innej formie, nie uzyskują też żadnych praw charakterystycznych dla akcjonariuszy akcji spółki kapitałowej (np. prawa do dywidendy, czy prawa głosu), przy czym pracownicy, którym RSU zostały przyznane mogą jednak otrzymać płatności odpowiadające dywidendzie.

Przyznanie nagrody w postaci RSU stanowiących uprawnienie do otrzymania w przyszłości akcji nie daje uczestnikom Programu żadnych ostatecznych praw do akcji, stanowi tylko obietnicę ich otrzymania, jeśli zostaną spełnione warunki określone w Umowie. Jeżeli nie dojdzie do otrzymania akcji przez uczestników, nie otrzymają oni odszkodowania ani ekwiwalentu z tytułu przyznania im RSU, jeżeli warunki do ich otrzymania nie zostaną spełnione.

Jednocześnie uczestnictwo w Programie nie ogranicza możliwości rozwiązania umowy, na podstawie której wykonywana jest praca na rzecz Spółki - brak zatrudnienia skutkuje pod pewnymi warunkami utratą możliwości nieodpłatnego otrzymania akcji z tytułu RSU.

Podkreślenia również wymaga fakt, że pomiędzy Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, gdzie znajduje się siedziba Spółki zagranicznej, została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania (Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r.).

Spółka zagraniczna posiada bezpośrednio 100% udziałów spółki A, która z kolei posiada bezpośrednio 100% X oraz tym samym Spółki.

Pytanie

Czy na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika w związku z przekazaniem przez Spółkę zagraniczną jej akcji na zasadach określonych w Programie pracownikom Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej będące „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.; dalej: „Ordynacja podatkowa”), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Praktyczny wymiar wyżej wymienionych przepisów oznacza obowiązek pracodawców prawidłowego rozpoznania dla celów podatkowych przychodów pracowników oraz obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, a następnie pobrania i zapłaty.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami są, co do zasady, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT wymieniony został katalog źródeł przychodów. Wśród nich wskazane zostały m.in. stosunek pracy (pkt 1), działalność wykonywana osobiście (pkt 2), pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3), kapitały pieniężne i prawa majątkowe (pkt 7) oraz inne źródła (pkt 9).

Przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 Ustawy PIT, są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Nieodpłatne otrzymanie/nabycie akcji przez pracowników w związku z uczestnictwem programie motywacyjnym powoduje, że moment podatkowy może wystąpić już w dacie nabycia akcji przez pracowników. Zakwalifikowanie przysporzenia majątkowego po stronie pracownika jako przychód ze stosunku pracy generuje określone obowiązki po stronie pracodawcy, w tym w szczególności obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W kontekście przychodów uzyskiwanych w ramach planu motywacyjnego, kluczowe znaczenie z punktu widzenia zakwalifikowania przysporzenia pracownika jako przychodu ze stosunku pracy ma okoliczność, czy takie świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik lub inna osoba, niezwiązana z pracodawcą, a także fakt, istnienia związku danego świadczenia z istniejącym stosunkiem prawnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym pracownicy otrzymują świadczenie w ramach Programu od innego podmiotu niż Wnioskodawca, tj. od Spółki zagranicznej. Program jest przyjęty uchwałą zgromadzenia akcjonariuszy Spółki zagranicznej. Na podstawie Programu pracownikom Wnioskodawcy przyznawane jest RSU, tj. warunkowe prawo do nabycia w przyszłości akcji Spółki zagranicznej. Dodatkowo, uczestnictwo w Programie nie jest ujęte w dokumentach obowiązujących w Spółce, w szczególności nie wynika bezpośrednio z umów o pracę zawartych pomiędzy Wnioskodawcą, ani osobami uprawnionymi do otrzymania RSU. Umowa określająca warunki przyznania RSU zawierana jest pomiędzy pracownikiem, a bezpośrednio Spółką zagraniczną.

W ocenie Wnioskodawcy, obowiązki płatnika mogłyby powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielania świadczeń na rzecz swoich pracowników uczestniczących w Programie, natomiast w analizowanych okolicznościach faktycznych przysporzenie majątkowe w postaci otrzymania akcji następuje od Spółki zagranicznej. Stąd z uwagi na fakt, że świadczenia pracowników związane z uczestnictwem w omawianym Programie nie są przez nich uzyskiwane od Wnioskodawcy, w konsekwencji nie powstaną obowiązki płatnika do obliczenia i poboru zaliczki na podatek od wartości świadczeń otrzymanych przez pracowników.

Bez względu na powyższe, gdyby nawet uznać, że przysporzenie otrzymane przez pracownika powinno zostać zakwalifikowane jako przychód ze stosunku pracy, to zdaniem Wnioskodawcy nie powstaną obowiązki płatnika do obliczenia i poboru zaliczki na podatek od wartości świadczeń otrzymanych przez pracowników. W odniesieniu bowiem do akcyjnych programów motywacyjnych, które spełniają ustawowe przesłanki zawarte w art. 24 ust. 11b Ustawy o PIT, ustawodawca w art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT wprowadził mechanizm odroczenia momentu opodatkowania dochodów z tego tytułu do momentu sprzedaży akcji przez osobę fizyczną.

Z art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT wynika, że jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez spółkę akcyjną lub spółkę akcyjną dominującą w stosunku do spółki, od której uczestnik otrzymuje świadczenia m.in. ze stosunku pracy lub z działalności wykonywanej osobiście, uczestnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, to przychód z tego tytułu powstaje nie w chwili otrzymania akcji a dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych akcji (brak opodatkowania na moment otrzymania akcji).

Zgodnie z art. 24 ust. 11-11b Ustawy o PIT, program motywacyjny to system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

- spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułu przychodu ze stosunku pracy i im podobne (art. 12 Ustawy o PIT) lub przychodu z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 Ustawy o PIT) lub

- spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 Ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułu przychodu ze stosunku pracy i im podobne (art. 12 Ustawy o PIT) lub przychodu z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 Ustawy o PIT)

- w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki, które prowadzą ten program motywacyjny.

Przez jednostkę dominującą zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217; dalej: „Ustawa o rachunkowości”), rozumie się jednostkę będącą spółką handlową, sprawującą kontrolę nad jednostką zależną, w szczególności:

- posiadającą bezpośrednio lub pośrednio większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym jednostki zależnej, także na podstawie porozumień z innymi uprawnionymi do głosu, wykonującymi prawa głosu zgodnie z wolą jednostki dominującej lub

- będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do kierowania polityką finansową i operacyjną tej jednostki zależnej w sposób samodzielny lub przez wyznaczone przez siebie osoby lub jednostki na podstawie umowy zawartej z innymi uprawnionymi do głosu, posiadającymi na podstawie statutu lub umowy spółki, łącznie z jednostką dominującą większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym lub

- będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do powoływania i odwoływania większości członków organów zarządzających, nadzorujących lub administrujących tej jednostki zależnej lub

- będącą udziałowcem jednostki zależnej, której więcej niż połowę składu organów zarządzających, nadzorujących lub administrujących w poprzednim roku obrotowym, w ciągu bieżącego roku obrotowego i do czasu sporządzenia sprawozdania finansowego za bieżący rok obrotowy stanowią osoby powołane do pełnienia tych funkcji w rezultacie wykonywania przez jednostkę dominującą prawa głosu w organach tej jednostki zależnej, chyba że inna jednostka lub osoba ma w stosunku do tej jednostki zależnej prawa, o których mowa wyżej lub będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do kierowania polityką finansową i operacyjną tej jednostki zależnej, na podstawie umowy zawartej z tą jednostką zależną albo statutu lub umowy tej jednostki zależnej.

Ponadto, regulacja wynikająca z art. 24 ust. 12a, ust. 11-11b Ustawy o PIT ma zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, odroczenie opodatkowania, o którym mowa w art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT, będzie miało zastosowanie w odniesieniu do świadczeń uzyskiwanych w ramach Programu, zostaną bowiem spełnione warunki do opisane w art. 24 ust. 11 i ust. 12a Ustawy o PIT:

1. osoba obejmuje lub nabywa akcje spółki będącej spółką dominującą w stosunku do spółki, od której uzyskuje świadczenie lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 Ustawy o PIT (stosunek pracy) - Program jest systemem wynagradzania utworzonym przez Spółkę zagraniczną, która jest spółką dominującą względem Spółki w rozumieniu przepisów Ustawy o rachunkowości;

2. spółka przekazująca akcje jest spółką akcyjną;

3. nabycie akcji następuje w ramach programu motywacyjnego, czyli systemu wynagradzania utworzonego na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki akcyjnej dominującej w stosunku do spółki, od której uzyskuje świadczenie lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 (stosunek pracy) - Program został zatwierdzony 26 lutego 2021 r. przez akcjonariuszy Spółki zagranicznej uchwalą podjętą na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy;

4. nabycie ma charakter faktyczny, tj. po spełnieniu określonych warunków w wyniku realizacji RSU faktycznie obejmowane/nabywane są nieodpłatnie akcje Spółki zagranicznej, którymi Pracownik może dysponować jak właściciel;

5. siedziba spółki przekazującej akcje mieści się na terytorium państwa, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania - siedziba Spółki zagranicznej zlokalizowana jest w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, tj. krajem, z którym została podpisana Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, nieodpłatne otrzymanie akcji w ramach Programu nie będzie powodowało powstania przychodu w momencie ich otrzymania, a dopiero w momencie odpłatnego zbycia akcji. Innymi słowy, art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT przesuwa w czasie moment powstania przychodu do momentu zbycia otrzymanych akcji nieodpłatnie. Zdaniem Wnioskodawcy, nie powstanie zatem po stronie Spółki obowiązek płatnika do rozliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z ww. tytułu.

Podobne stanowisko wynika z szeregu interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym poniższych o sygnaturze:

· 0113-KDIPT2-3.4011.1227.2021.2.SJ z 5 kwietnia 2022 r.,

· 0114-KDIP3-1.4011.515.2019.2.MK1 z 7 lutego 2020 r.,

· 0113-KDIPT2-3.4011.585.2019.2.RR z 16 grudnia 2019 r.,

· 0113-KDIPT2-3.4011.418.2021.3.KS z 20 lipca 2021 r.,

· 0112-KDIL2-1.4011.957.2020.2.JK z 19 marca 2021 r. oraz szeregu innych interpretacji indywidualnych.

Stanowisko prezentowane w ww. interpretacjach zostało również potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1144/16.

Mając na uwadze przytoczone fakty i argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1. obliczenie,

2. pobranie,

3. wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Jak stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.

Jak wynika z przepisów przywołanego Rozdziału 7, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:

- określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

- określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji, udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto, treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 38 ust. 1 cytowanej ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Wątpliwości Państwa budzi kwestia ciążących na Państwie obowiązków płatnika w związku z udziałem Państwa pracowników w programie motywacyjnym, organizowanym przez spółkę amerykańską.

W związku z powyższym, należy rozważyć, czy Państwa pracownicy otrzymują akcje, o których mowa we wniosku od Państwa, czy od innych podmiotów. Obowiązki płatnika po Państwa stronie mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielenia przez Państwa świadczeń na rzecz pracowników.

W wyniku analizy przedmiotowej sprawy nie można stwierdzić, że świadczenia związane z uczestnictwem w omawianym programie motywacyjnym są przez Państwa pracowników uzyskiwane od Państwa. W szczególności, przedstawione okoliczności sprawy nie dają podstaw do uznania, że Spółka amerykańska realizuje na rzecz Państwa pracowników świadczenia „zlecone”, „zorganizowane” przez Państwa.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa nie można uznać, że nabycie przez Państwa pracowników akcji Spółki zagranicznej, na zasadach preferencyjnych, związane z uczestnictwem w programie motywacyjnym, organizowanym przez Spółkę z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, jest przez nich uzyskiwane od Państwa. Obowiązki płatnika po Państwa stronie mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielania przez Państwa świadczeń na rzecz swoich pracowników uczestniczących w planie motywacyjnym.

Z całokształtu okoliczności przedstawionych we wniosku nie wynika, aby byli Państwo podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz swoich pracowników, Zatem, po Państwa stronie nie powstają obowiązki płatnika określone w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych we wniosku świadczeń po stronie pracowników Spółki.

W konsekwencji, prawidłowe jest Państwa stanowisko, wedle którego w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie powstają po Państwa stronie obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z przekazaniem przez Spółkę zagraniczną jej akcji na zasadach określonych w programie Państwa pracownikom.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.

Pomimo dokonanej przez organ oceny Państwa stanowiska jako prawidłowego, interpretacja nie zawiera oceny Państwa stanowiska w części dotyczącej kwalifikacji podatkowej opisanych we wniosku świadczeń po stronie pracowników jako podatników. Interpretacja nie zawiera również oceny Państwa stanowiska w zakresie dotyczącym wykładni art. 24 ust. 11-12a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do opisanego we wniosku planu motywacyjnego utworzonego przez Spółkę zagraniczną. Kwestie te nie są decydujące dla wyjaśnienia Państwa indywidualnej sprawy jako podmiotu, który nie dokonuje opisanych w przedmiotowej sprawie świadczeń, zatem organ podatkowy nie był uprawniony do dokonania rozstrzygnięcia w tym zakresie.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia istnienia po Państwa stronie obowiązków płatnika określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga natomiast, czy uzyskanie przez Państwa pracowników akcji Spółki zagranicznej jest przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym przychodem z określonego źródła przychodów.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowe nie jest ustalenie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą Państwo zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).