Interpretacja indywidualna stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

- prawidłowe – w części dotyczącej powstania przychodu w momencie zapłaty zaległych składek za byłych zleceniobiorców;

- nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zapłaty zaległych składek za byłych zleceniobiorców. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 sierpnia 2022 r. (data wpływu 3 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka po otrzymaniu protokołu po kontroli przez ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), musi dokonać korekty zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych byłych Zleceniobiorców. Dwóch zleceniobiorców musi zostać przerejestrowanych:

1. z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (emerytalnej, rentowej i wypadkowej – oraz dobrowolnej chorobowej) do dobrowolnych: emerytalnej, rentowej oraz wypadkowej - obowiązkowo, natomiast składka chorobowa powinna zostać Zleceniobiorcy zwrócona oraz

2. z tylko składki zdrowotnej do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.

Zleceniobiorcy nie wykonują już w 2022 r. żadnych zleconych prac dla Spółki. Kontrolowany okres dotyczył lat od 2017 r. do 2019 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kompleksowych usług utrzymania czystości. W związku z prowadzoną działalnością Spółka zatrudnia na podstawie umowy zlecenia osoby fizyczne. Z racji zawartych umów dokonuje na rzecz zleceniobiorców wypłat świadczeń, do których zastosowanie mają przepisy art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PDOF”) dotyczące przychodów osiąganych z tytułu wykonania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło oraz pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określonym przepisami art. 41 PDOF.

W wyniku przeprowadzonej w 2021 r. w Spółce kontroli prawidłowości obliczania, potrącania i opłacania składek, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, (dalej: „ZUS”) ustalił (Decyzja wydana … grudnia 2021 r.), że Spółka w okresie od stycznia 2017 r. do grudnia 2019 r., w stosunku do 14 zleceniobiorców, nieprawidłowo ustaliła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. W związku z powyższym Spółka została zobowiązana do dokonania korekty dokumentacji zgłoszeniowej i rozliczeniowej do ubezpieczeń społecznych osób zatrudnionych w Spółce na podstawie umowy zlecenie w następujący sposób:

- zmiana zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, tj.: emerytalnej, rentowej i wypadkowej oraz dobrowolnej chorobowej; do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, tj.: emerytalnej, rentowej oraz obowiązkowej: wypadkowej. Z kolei składka chorobowa powinna zostać zwrócona Zleceniobiorcy;

- zmiana zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych z ubezpieczenia zdrowotnego do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.

Nieprawidłowe ustalenie podstawy wymiaru składek spowodowane zostało błędnym oświadczeniem złożonym Spółce przez zleceniobiorców.

Z uwagi na to, że Spółka błędnie rozliczyła składki ZUS od umów zleceń, zobowiązana była do ich skorygowania. W wyniku korekty za lata 2017-2019 powstała nadpłata jak niedopłata składek, która spowodowała odpowiedniego rozliczenia również na gruncie podatku dochodowego.

W dniu 15 marca 2022 r. Spółka dokonała korekty dokumentów zgłoszeniowych dla 14 zleceniobiorców. Do końca marca 2022 r. Spółka sporządziła korektę dokumentów rozliczeniowych złożonych za lata 2017-2019, w których Zleceniobiorcy byli nieprawidłowo zgłoszeni.

Składki na ubezpieczenie społeczne wraz z odsetkami zostały zapłacone przez Spółkę w kwietniu 2022 r., z kolei na fundusz pracy – w maju 2022 r.

Składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne finansowane przez Spółkę jako płatnika, jak i przez ubezpieczonego w całości zostały pokryte ze środków Spółki.

W momencie zapłaty ww. składek Spółkę łączył stosunek pracy z 2 osobami, z 1 osobą umowa zlecenie, z kolei z 11 osobami nie łączył Ją żaden stosunek prawny.

Zarząd Spółki podjął decyzję, że od byłych Zleceniobiorców nie będzie dochodził zwrotu kwoty składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych w części finansowanej przez ubezpieczonych.

Spółka nie wystawiła PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11 dla byłych Zleceniobiorców.

Z uwagi na wątpliwości w tym zakresie na ten moment Spółka nie dokonała potrącenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z powyższego tytułu.

W odpowiedzi na pytanie: „Co należy rozumieć przez „korektę za lata 2017-2019”, o której mowa w pytaniu nr 1? Czy zamierzają Państwo korygować deklaracje podatkowe (jeśli tak, prosimy wskazać ich rodzaj i wskazać, kiedy zostały one wystawione przez Państwo)?” Spółka wskazała, że przez „korektę za lata 2017-2019” należy rozumieć okres, za jaki Spółka dokonała zmiany zgłoszenia do ubezpieczeń ZUS z obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne i zdrowotne lub z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych do tylko obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego oraz skorygowanie w związku z tym dokumentów rozliczeniowych do ZUS. Korygując w 2022 r. dokumenty ubezpieczeniowe ZUS za lata 2017-2019 Spółka jako płatnik powinna odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach określonych w przepisach art. 41 UPDOF stosując stawkę obowiązującą w latach 2017-2019 czy 2022 r.?

W odpowiedzi na pytanie: „Na rzecz kogo i z jakiego tytułu zostaną wystawione przez Państwo „bieżące deklaracje przekazywane do Urzędu Skarbowego”, o których mowa w pytaniu nr 3?” wskazano, że przedmiotowe pytanie zostało nieprawidłowo sformułowane. Pytanie powinno brzmieć: czy nadpłata zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za poprzednie lata, może pomniejszać kwotę naliczonych zaliczek w 2022 r. (tj. w miesiącu kwietniu 2022 r., w którym Spółka uregulowała zaległe składki ZUS). W kwietniu 2022 r. nie została pomniejszona zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych o kwotę wynikającą z korekty (z uwagi na brak wiedzy w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych). Spółka nie będzie korygować formularzy podatkowych PIT-11 i PIT-4R za lata 2017-2019, bowiem wystawione deklaracje sporządzone były prawidłowo i odzwierciedlały one zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, a więc wysokość pobranych składek, a nie wysokość składek należnych.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy Spółka od zapłaconych w 2022 r. zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za lata 2017-2019, do sfinansowania których zobowiązani byli zleceniobiorcy zobowiązana jest jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2022 r.)?

2. Czy zapłacone za byłych zleceniobiorców zaległe składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne Spółka powinna uznać jako nieodpłatne świadczenie generujące przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i następnie wykazać je w informacji PIT-11 (sporządzonej za rok podatkowy, w którym nastąpiła zapłata), jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

Ad 1

Zdaniem Spółki, Spółka od zapłaconych w 2022 r. zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za lata 2017-2019, do sfinansowania których zobowiązani byli zleceniobiorcy, z którymi Spółkę łączy, jak i nie łączy już stosunek prawny, zobowiązana jest jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2022 r.), czyli z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, tj. w wysokości 20%.

Ad 2

Zdaniem Spółki uiszczenie przez Nią zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w celu wywiązania się z obowiązków płatnika składek – w części, w której powinny być sfinansowane przez zleceniobiorców – stanowi dla obecnych i byłych zleceniobiorców nieodpłatne świadczenie generujące przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bowiem zleceniobiorcy uzyskują wymierną korzyść majątkową, gdyż Spółka (obecny lub były Zleceniodawca), ponosi kosztem swojego majątku wydatek, który powinien być sfinansowany majątkiem (dochodami) tych zleceniobiorców. Przychód ten powstaje w dacie zapłaty zaległych składek do ZUS.

W przypadku byłych zleceniobiorców, co do których Spółka nie będzie dochodziła zwrotu kwoty składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych w części finansowanej przez ubezpieczonych, omawiany przychód należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwotę przychodu z innych źródeł uzyskanego przez byłych zleceniobiorców, Spółka powinna wykazać w informacji PIT-11.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym przez pojęcie „otrzymane” – zgodnie ze Słownikiem języka polskiego – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik – wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika – to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby. Takim świadczeniem jest m.in. wykonanie zobowiązania danej osoby przez inny podmiot (np. zapłacenie składki przez pracodawcę środkami z jego majątku w sytuacji, gdy powinna być ona sfinansowana środkami pracownika).

Z definicji pojęcia przychodu, jako świadczenia otrzymanego czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji, wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego – roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i 9 tej ustawy:

Źródłami przychodów są:

- stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);

- działalność wykonywana osobiście (pkt 2);

- inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do treści art. 12 ust. 4 ww. ustawy

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Art. 13 pkt 8 tej ustawy stanowi, że:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c) przedsiębiorstwa w spadku

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne czy częściowo odpłatne.

Na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przepisu art. 32 ust. 2 ww. ustawy wynika, że:

Za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl natomiast art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy zgodzić się ze Spółką, że sfinansowanie przez Spółkę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, które zgodnie z odrębnymi przepisami powinny być opłacone ze środków ubezpieczonego, jest okolicznością, która powoduje powstanie u tego podatnika przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Osoba ta uzyskała bowiem wymierną korzyść majątkową, gdyż inny podmiot (tj. Spółka), poniósł kosztem swojego majątku wydatek, który winien być sfinansowany majątkiem (dochodami) tej osoby. Przychód powstaje w dniu opłacenia przez Spółkę przedmiotowych składek, zatem do jego rozliczenia zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące w dniu jego powstania.

Przy czym w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych Spółka – jako pracodawca – była obowiązana do odprowadzenia zaległych składek za ówczesnych pracowników, to w części, w której składki te powinny zostać sfinansowane z dochodów tych osób fizycznych, a zostaną zapłacone przez pracodawcę i nie zostaną mu zwrócone, stanowią (w momencie dokonania przedmiotowego świadczenia) przychód, który należy zakwalifikować do:

1. przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w dniu zapłaty ww. składek osoba pozostaje ze Spółką w stosunku pracy,

2. przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, jeżeli w dniu zapłaty ww. składek osobę łączy ze spółkę umowa zlecenia,

3. przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, jeżeli w dniu opłacenia ww. składek osoba nie pozostawała ze Spółką w żadnym stosunku prawnym.

Wskazać należy, że w przypadku zapłaty przez Spółkę za pracownika i zleceniobiorcę składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne zastosowanie znajdzie art. 31 i art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Spółka jako płatnik zobowiązana była obliczyć i pobrać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zapłaty ww. składek na rzecz obecnego pracownika i obecnego zleceniobiorcy, ponieważ osoby te ta w momencie zapłaty zaległych składek przez Spółkę osiągnęły odpowiednio przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bądź przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 8 tej ustawy.

Natomiast obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nie spoczywał na Spółce, w sytuacji gdy zapłata składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne nastąpiła na rzecz byłych zleceniobiorców (tj. osób, które w dniu opłacenia składek nie pozostawały ze Spółką w żadnym stosunku prawnym). Osoby te, jak już wcześniej wskazano, osiągnęły w momencie zapłaty zaległych składek przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Spółka – stosownie do treści art. 42a ust. 1 ww. ustawy – ma obowiązek wystawienia dla tych osób informacji PIT-11 za rok, w którym doszło do faktycznej zapłaty przez Spółkę składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).