Wnioskodawca sprzedał lub zamierza sprzedać nieruchomości odziedziczone po zmarłych rodzicach. Zgodnie z interpretacją, sprzedaż tych nieruchomości nie będzie generować przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od momentu nabycia nieruchomości przez spadkodawców (rodziców Wnioskodawcy) minęło ponad 5 lat. W związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego ani do złożenia deklaracji PIT-39 w związku ze sprzedażą tych nieruchomości.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe.
14 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego nieruchomości nabytych w spadku. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 18 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:
W dniu 26 sierpnia 1998 r. zmarła matka Wnioskodawcy (W.W.), która zostawiła spadek obejmujący m.in. nieruchomość zabudowaną oraz gospodarstwo rolne (nr …, nr …, nr …, nr …). Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2017 r. Sąd… w … stwierdził, że spadek po W.W. nabyli mąż H.W. oraz syn (Wnioskodawca), w 1/2 części każdy z nich.
Następnie w dniu 29 maja 2019 r. został sporządzony akt notarialny - protokół dziedziczenia, z którego wynika, że Wnioskodawca przyjął w całości z dobrodziejstwem inwentarza spadek po ojcu H.W., zmarłym 22 maja 2019 r.
W skład masy spadkowej po zmarłym weszły: nieruchomość zabudowana oraz gospodarstwo rolne, które H.W. odziedziczył po zmarłej 26 sierpnia 1998 r. żonie W.W..
W związku z tym, że Wnioskodawca przebywa od 2007 r. na stałe w Danii, postanowił sprzedać nieruchomości odziedziczone po rodzicach i tak:
w dniu 14 grudnia 2021 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość zabudowaną nr …, oddziedziczoną po mamie W.W. i ojcu H.W.,
w dniu 15 marca 2022 r. Wnioskodawca sprzedał oddziedziczone po rodzicach niezabudowane nieruchomości nr … oraz nr …,
planowa jest również sprzedaż ostatniej nieruchomości nr ….
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że mama Wnioskodawcy nabyła nieruchomość zabudowaną oraz gospodarstwo rolne w drodze darowizny - umowa przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 21 maja 1984 r., kiedy to była jeszcze stanu wolnego (przed wstąpieniem w związek małżeński z ojcem Wnioskodawcy).
W skład masy spadkowej po mamie wchodziły:
- nieruchomość zabudowana nr …, na której znajdują się dom, garaż, stodoła, szopa na drewno,
- grunty rolne nr … oraz nr …,
- łąka nr ….
W skład masy spadkowej po ojcu wchodziły:
- 1/2 nieruchomość zabudowana nr …, na której znajdują się dom, garaż, stodoła, szopa na drewno,
- 1/2 gruntów rolnych nr … oraz nr …,
- 1/2 łąki nr ….
Spadkobiercami po zmarłej mamie był mąż H.W. oraz syn R.W., w 1/2 części każdy z nich (w tym również gospodarstwo rolne w 1/2 części każdy z nich).
Spadkobiercą po zmarłym ojcu był syn R.W., który przyjął z dobrodziejstwem inwentarza przypadający Mu na mocy ustawy spadek po ojcu w całości.
Po zmarłej mamie nie był dokonany dział spadku.
Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło (nie nastąpi) w wyniku wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. nieruchomości nie stanowi źródła prowadzącego do powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym podatnik nie jest obowiązany do złożenia z tytułu sprzedaży nieruchomości jakiejkolwiek deklaracji podatkowej.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału
w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c), przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Aby odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowiło źródła przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, konieczne jest spełnienie łącznie warunków:
- zbycie nie może następować w wykonaniu działalności gospodarczej,
- zbycie musi nastąpić po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.
Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej i nie zamierza prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej oraz nie sprzedał i nie zamierza sprzedać przedmiotowych nieruchomości w ramach działalności gospodarczej.
Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, zaś otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. W związku z tym, spadkobierca staje się właścicielem przedmiotów będących przedmiotem spadku już w chwili śmierci spadkodawcy.
Nieruchomości, o których mowa we wniosku, W.W. otrzymała w drodze darowizny w 1984 r. W dniu 26 sierpnia 1998 r. W.W. zmarła, a spadek po niej odziedziczyli mąż H. i syn R. w 1/2 części każdy z nich, co poświadcza postanowienie sądu z dnia 29 sierpnia 2017 r. Wynika z tego, że Wnioskodawca stał się właścicielem 1/2 nieruchomości w dniu śmierci W.W., a więc w dniu 26 sierpnia 1998 r. Okres pięcioletni liczymy od czasu, kiedy spadkodawca nabył nieruchomość, czyli od 1984 r. W odniesieniu więc do 1/2 nieruchomości nabytych po matce okres pięcioletni już minął, więc sprzedaż oraz planowana sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Następnie 22 maja 2019 r. zmarł H.W., który pozostawił swojemu synowi 1/2 nieruchomości nabytych 26 sierpnia 1998 r. w drodze spadku po śmierci swojej żony W.W.. Okres pięcioletni liczymy więc od czasu, kiedy spadkodawca nabył nieruchomość, a więc od 26 sierpnia 1998 r., co oznacza, że również w przypadku drugiej połowy nieruchomości sprzedaż oraz planowana sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Z powyższego wynika, że sprzedaż oraz planowana sprzedaż nieruchomości odziedziczonych po rodzicach przez Wnioskodawcę nie będzie stanowiła źródła przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia w Urzędzie Skarbowym żadnej deklaracji podatkowej z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości.
Takie stanowisko potwierdzają interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej:
„Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie działki nr`(...)`, nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej, nie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie działki przez spadkodawcę (matkę Wnioskodawcy). W konsekwencji, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działki nr`(...)` nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”
„W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-d) ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma zatem ustalenie momentu oraz sposobu ich nabycia. Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-d) okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytych w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tych nieruchomości przez spadkodawcę.”
„Mając na względzie przywołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy zauważyć, że Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w 2020 r., jednak w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 5-letni termin, po upływie którego odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, należy liczyć od daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę. W przedmiotowej sprawie spadkodawcą była matka Wnioskodawczyni, która nabyła nieruchomość w 2017 r.”
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Jak stanowi art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.
Z kolei jak stanowi art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca mieszka w Danii, natomiast w 2021 r. sprzedał nieruchomość zabudowaną, w 2022 r. sprzedał nieruchomość niezabudowaną oraz planuje sprzedaż ostatniej z nabytych w spadku nieruchomości. Wszystkie nieruchomości położone są w Polsce.
Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy zawarte w Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 43 poz. 368 ze zm.).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. Konwencji:
Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
Stosownie do treści art. 6 ust. 2 ww. Konwencji:
Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej, statki powietrzne i pojazdy transportu drogowego nie stanowią majątku nieruchomego.
Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. Konwencji:
Zyski, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Użycie w umowie sformułowania „może być opodatkowany” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Danii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
W przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę, nieruchomości nabytych w spadku po zmarłych rodzicach Wnioskodawcy, istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tych nieruchomości przez spadkodawców (rodziców Wnioskodawcy).
W przedstawionym opisie sprawy wskazano, że mama Wnioskodawcy nabyła nieruchomość zabudowaną oraz gospodarstwo rolne w drodze darowizny - umowa przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 21 maja 1984 r., kiedy to była jeszcze stanu wolnego (przed wstąpieniem w związek małżeński z ojcem Wnioskodawcy).W dniu 26 sierpnia 1998 r. zmarła matka Wnioskodawcy, która zostawiła spadek obejmujący m. in. nieruchomość zabudowaną oraz gospodarstwo rolne. Spadkobiercami po zmarłej mamie był mąż oraz syn (Wnioskodawca), w 1/2 części każdy z nich (w tym również gospodarstwo rolne w 1/2 części każdy z nich). W dniu 29 maja 2019 r. został sporządzony akt notarialny - protokół dziedziczenia, z którego wynika, że Wnioskodawca przyjął w całości z dobrodziejstwem inwentarza spadek po ojcu, zmarłym 22 maja 2019 r. W skład masy spadkowej po zmarłym weszły: nieruchomość zabudowana oraz gospodarstwo rolne, które ojciec Wnioskodawcy nabył w 1/2 części, tj. odziedziczył po zmarłej 26 sierpnia 1998 r. żonie. Wnioskodawca dokonał sprzedaży w 2021 r. nieruchomości zabudowanej i w 2022 r. niezabudowanej nieruchomości. Wnioskodawca planuje również sprzedać ostatnią z nieruchomości nabytych w spadku po zmarłych rodzicach. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło i nie nastąpi w wyniku wykonywania działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):
Spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.
W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Stosownie do treści art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Zgodnie z art. 1025 § 1 ww. Kodeksu:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Uwzględniając zatem powyższe, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawcy już minął, bowiem – jak wynika z wniosku – od końca roku, w którym spadkodawcy (rodzice Wnioskodawcy) nabyli udziały w przedmiotowych nieruchomości, tj. od końca 1984 r. (nabycie udziału przez matkę) i od końca 1998 r. (nabycie udziału przez ojca), upłynęło ponad pięć lat.
Zatem mając na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa i opis sprawy, należy stwierdzić, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku Wnioskodawcy już minął, gdyż – jak wynika z treści wniosku – od końca roku kalendarzowego, w którym spadkodawcy (rodzice Wnioskodawcy) nabyli przedmiotowe nieruchomości odziedziczone przez Wnioskodawcę, do momentu sprzedaży tych nieruchomości przez Wnioskodawcę upłynęło ponad 5 lat.
Oznacza to, że nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2021 r. nieruchomości zabudowanej, w 2022 r. sprzedaż nieruchomości niezabudowanej, jaki i planowana sprzedaż ostatniej z nabytych w spadku nieruchomości, nie stanowi oraz nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło (nastąpi) po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości przez spadkodawców.
W związku z powyższym, z tego tytułu nie wystąpił oraz nie wystąpi u Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ani obowiązek złożenia deklaracji PIT-39.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili