Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 31 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 sierpnia 2022 r. (wpływ 18 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od (…) roku zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem - przeważający kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.01.Z. Wnioskodawca świadczy usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz posiada na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, opodatkowując dochód podatkiem liniowym (19%). Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich od innych podmiotów. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca świadczy usługi bez wykorzystania pracy innych osób, nie zatrudnia pracowników ani podwykonawców oraz innych osób trzecich.

Dnia (…) Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług (współpracy) z (…), wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez (…) pod numerem (…).

Na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z (…) z siedzibą w (…) Wnioskodawca świadczył usługi oraz przenosił na (…) autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania. Kontrahent Wnioskodawcy – (…) zajmuje się sprzedażą i dostawą zamówionych przez klientów Komponentów do ich Systemów Informatycznych oraz specjalizuje się w tworzeniu oprogramowania (systemów informatycznych, aplikacji, komponentów) dla szpitali oraz laboratoriów. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy nie były wykonywane pod kierownictwem osób trzecich, a sposób wykonania czynności nie był Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Wnioskodawca sam wyznaczał czas oraz miejsce pracy, samodzielnie dobierał odpowiednie narzędzia do stworzenia oprogramowania. Jednocześnie należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosił ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu: jak i ponosił odpowiedzialność wobec osób trzecich wynikającą z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa Wnioskodawca w ramach umowy w roku (…) podejmował czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania, tj:

- przygotowywał plan i harmonogram projektu dostosowanego do indywidualnych potrzeb klienta;

- koordynował prace różnych działów odpowiedzialnych za wytworzenie finalnego produktu oprogramowania;

- dbał o zaplanowanie i współuczestniczenie w analizie/studium przypadków niezbędnej do opracowania dedykowanych algorytmów dostarczających rozwiązania programowe klientom;

- tworzył dokumentację projektową niezbędną do wydania produktu;

- pomagał programistom z napotkanymi problemami, wykorzystując wiedzę i doświadczenia w odpowiedziach na ich pytania;

- potwierdzał/obalał hipotezy dotyczące planowanych rozwiązań;

- prowadził projekt w ramach czasowych;

- klasyfikował zgłoszenia przyszłych użytkowników, jako potencjalne kierunki rozwoju oprogramowania lub wykluczał wprowadzanie proponowanych zmian.

Do zadań Wnioskodawcy należało więc planowanie i nadzorowanie wykonania oprogramowania oraz wspieranie programistów w napotkanych problemach. Wnioskodawca był odpowiedzialny za oprogramowanie tworzone przez cały zespół, planował i doradzał jakie funkcjonalności należy rozwijać. Wnioskodawca uczestniczył więc w tworzeniu kodu na każdym etapie: od projektowania rozwiązań poprzez udzielanie wskazówek podczas kodowania, także w razie zgłoszenia niezgodności przy testowaniu kodu. Bezpośrednimi efektami prac prowadzonych przez Wnioskodawcę były: dokumentacja projektowa oraz dokumentacja opisująca przypadki użycia implementowanych funkcji systemu, pośrednio – kod źródłowy. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania**.**

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, jego wytworzona wskutek ulepszenia lub rozwinięcia część, pierwotny projekt oraz stworzona dokumentacja – podlegają ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 74 w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca podkreśla, że wytwarzana przez niego dokumentacja projektowa zawiera szereg dokumentów niezbędnych do wytworzenia programu komputerowego, w tym szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, specyfikacje programu komputerowego, specyfikację interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów. Specyfikacje te, wytworzone w oparciu o wymagania Klienta oraz pomysły, wiedzę i doświadczenie Wnioskodawcy stanowią instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalają przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Dokumentacja opisująca przypadki użycia implementowanych funkcji systemu oraz ich ulepszenia/modyfikacje zawiera tzw. „scenariusze końcowe” będące instrukcją dla użytkownika końcowego. Dokumentacje pozwalają odtworzyć instrukcje przeznaczone dla komputera i przekształcić je do postaci kodu źródłowego, w związku z czym stanowią autorskie nowe programy komputerowe (utwory) lub jego części, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy więc samodzielnie algorytmy programu w ramach prac zespołu projektowego, np. w formie specyfikacji albo zbiorów instrukcji. Każdorazowo więc efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę są programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast pośrednio rezultatem prac Wnioskodawcy jest kod źródłowy, tzn. Wnioskodawca nie „programuje” osobiście, a efekty jego prac nie mają postaci stricte kodu źródłowego, ale stanowią instrukcje przeznaczone dla komputera, które pozwalają przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Przy czym instrukcje te spełniają definicję programu komputerowego. W ramach projektów powstały instrukcje komend adresowanych do komputera. Ze względu jednak na charakter podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w ramach zespołu, zajmuje się on także formułowaniem zbioru zleceń dla informatyków realizujących kolejne etapy projektu.

Aby oprogramowanie mogło funkcjonować i być w pełni wykorzystywane przez Klienta osoby odpowiedzialne za jego wytworzenie muszą przekazać wiedzę na jego temat (ująć w czytelny dla użytkownika sposób zasady funkcjonowania programu). Wnioskodawca rozwijał systemy (…), w ramach których opracowywał nowe funkcjonalności, tj. m.in.:

- dodał obsługę kilku slajdów panelowych dla jednego bloku danych wysyłanych do instrumentu (…) klienta;

- System Dystrubowania Raportów został rozszerzony o możliwość umieszczania konfigurowanego adresu na rozsyłanych raportach. Dodatkowo w przypadku braku dedykowanego adresu email w systemie, system wysyła raport z wynikami na alternatywny adres email zdefiniowany w sekcji z adresem klienta;

- moduł z Systemem Reguł został rozszerzony o nową regułę, której zadaniem jest monitorowanie testów zlecanych w klinice na różnych oddziałach i blokowanie dodania takich samych testów;

- mechanizm synchronizacji Systemów (…) oraz (…) z systemem (…) został zmodernizowany o możliwość predefiniowania w ustawieniach kodów anulacji testów oraz ich przekrojowa obsługa, kody anulacji są przesyłane pomiędzy systemami, w przypadku otrzymania danego kodu anulacji z systemu (…) jest on drukowany na raporcie z wynikami badań przy testach, które nie zostały wykonane z określonych powodów, co jest zdefiniowane kodem anulacji;

- moduł z systemem reguł został rozszerzony, nowa wprowadzona funkcja miała za zadanie monitować stan materiału/próbki z materiałem i nie pozwolić zakończyć badania aż osiągnie ona odpowiedni status.

W (…) Wnioskodawca zamierza objąć więc preferencyjną stawką dochody z następujących utworów: (…).

Zadaniem Wnioskodawcy było więc – od początku do końca – stworzenie i nadzorowanie projektu, który będzie zawierał wszystkie funkcjonalności wymagane przez Klienta. Nadzorowanie polegało między innymi na udzielaniu wskazówek programistom, w jaki sposób powinni zaimplementować rozwiązania, dopilnowaniu, aby wszystkie wymagania dla nowych funkcjonalności zostały zatwierdzone i zweryfikowane. Oprócz tego Wnioskodawca zajmował się weryfikacją kodu napisanego przez programistów oraz przygotowaniem dokumentacji, bez której nie można oddać Kontrahentowi wytworzonego oprogramowania. Wnioskodawca przyczynia się więc do wytworzenia oprogramowania. Podczas ustalania z Klientem zakresu zmian w oprogramowaniu, które ma być do Niego dostarczone, Wnioskodawca proponował koncepcję oprogramowania i tworzył nowe rozwiązania w oparciu o wiedzę, doświadczenie i dostępną technologię, którą przekazywał grupie programistów. Następnie, nadzorował ich pracę poprzez udzielanie wiążących rad i wskazówek, przez co miał realny wpływ na ostateczną wersję oprogramowania. Po etapie wytworzenia oprogramowania Wnioskodawca sprawdzał napisany kod, instruując programistów jak powinny przebiegać ewentualne poprawki co miało wpływ na ostateczną jakość kodu dostarczanego do klienta. Wnioskodawca tworzył i prowadził dokumentację wszystkich etapów tworzenia projektu (oprogramowania).

Tworząc projekt Wnioskodawca był więc odpowiedzialny za kontrolę wszystkich etapów wytwarzania oprogramowania, biorąc czynny udział w każdym z nich. Obok kierowania i nadzoru tworzył ponadto – w porozumieniu z klientem podczas meetingów i kontaktu emaliowego – wymagania, według których miały zostać wytworzone nowe funkcjonalności, dokumentację oraz wskazywał zmiany, jakie powinny zostać wprowadzone w kodzie oprogramowania. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegały więc na wytwarzaniu, rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowania lub były ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania.

Wykonywane przez Wnioskodawcę prace były systematyczne oraz dostarczały wartość dodaną dla funkcjonowania oprogramowania. Element twórczy w trakcie wykonywania zadań przez Wnioskodawcę polegał na pracy koncepcyjnej (poszukiwania najlepszego rozwiązania informatycznego), tworzeniu projektu oraz wskazywaniu rozwiązań programistom podczas implementacji oprogramowania.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie były projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymagał indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz dotyczy różnych środowisk programowych, sprzętowych lub biznesowych. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace nie miały charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz były systematycznym (uporządkowanym, zaplanowanym, metodycznym, według ustalonego schematu) działaniem podejmowanym w celu osiągnięcia założonych celów, tj. rozwojem konkretnego oprogramowania informatycznego, mającego na celu wytworzenie oprogramowania i wdrożenie nowych funkcjonalności. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, a zarazem na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Jego działalność ma więc charakter twórczy – rezultatem jego pracy jest wytwór intelektu, który powstaje w oparciu o wiedzę, doświadczenie oraz rozwiązania technologiczne.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę powstało w ramach prowadzonej przez Niego działalności stanowiącej działalność rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za działalność badawczo-rozwojową uznaje się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności podejmował prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.), ponieważ w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu stworzenia nowych zastosowań (nowych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy nie obejmowała badań naukowych. Działalność rozwojowa Wnioskodawcy polegała w szczególności na wytwarzaniu oprogramowania, przy czym Wnioskodawca dokonywał również ulepszenia/modyfikacji wytworzonego przez siebie Oprogramowania, będącego rezultatem własnej pracy twórczej. Tym samym należy wskazać, że w wyniku modyfikacji również powstały odrębne utwory (kody źródłowe) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zdarzało się również, że Wnioskodawca rozwijał istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób, przy czym nie nabywał autorskich praw majątkowych do programu komputerowego od innych podmiotów. Należy przy tym wskazać, że w wyniku opisanych powyżej prac także dochodziło do powstania nowego programu komputerowego (utworu) lub jego części autorstwa Wnioskodawcy, podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach umowy Wnioskodawca zobowiązuje się za wynagrodzeniem do przeniesienia na rzecz Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostaną stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku realizacji postanowień umowy. Tym samym należy uznać, że autorskie prawa majątkowe do programu w okresie ich tworzenia przysługują Wnioskodawcy, a następnie są cedowane na Kontrahenta. Przy czym wskazać należy, że Wnioskodawca nie nabywa majątkowych praw autorskich od innych podmiotów, a jedynie w procesie prac rozwojowych tworzy nowe utwory.

Jak wskazał Wnioskodawca, do wytworzonych przez niego utworów należy zaliczyć dokumentację projektową oraz dokumentację opisującą przypadki użycia implementowanych funkcji systemu oraz pośrednio – kod źródłowy. Wnioskodawca podkreśla, że przenosi na rzecz Kontrahenta majątkowe prawa autorskie do wytworzonej przez siebie części programu, tj. dokumentacji projektowych i dokumentacji opisujących przypadki użycia implementowanych funkcji systemu, które są formą wyrażenia oprogramowania, a więc spełniają definicję programów komputerowych. W przypadku modyfikowania (rozwijania) lub ulepszania Oprogramowania zdarzało się, że modyfikowanie to odbywało się już po przeniesieniu na Kontrahenta praw majątkowych do utworzonego przez Wnioskodawcę uprzednio Oprogramowania. W takiej sytuacji autorskie prawa majątkowe do utworu wytworzonego pierwotnie przysługiwały Kontrahentowi, bowiem zostały na niego przeniesione zgodnie z brzmieniem umowy, a Wnioskodawca dokonywał modyfikacji na jego zlecenie.

Wskazać jednak należy, że w przypadku dalszego rozwijania Oprogramowania (do którego prawa zostały scedowane na Kontrahenta uprzednio) w ramach prowadzonych dalszych prac rozwojowych dochodziło do powstania nowego utworu (unikalnego kodu źródłowego), do którego prawa następnie również były przenoszone przez Wnioskodawcę na Kontrahenta.

Tak więc, właścicielem rozwijanego, ulepszanego, modyfikowanego Oprogramowania (utworu) był Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonywał jedynie jego rozwinięcia, ulepszenia, modyfikacji, przy czym Wnioskodawca nie był jednocześnie użytkownikiem prawa, rozwijanego, ulepszanego, modyfikowanego programu na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej.

W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza (modyfikuje) oprogramowanie/ich części – nie jest właścicielem tego oprogramowania/części oprogramowania i w stosunku do tego oprogramowania nie posiada wyłącznej licencji, tj. umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez niego z tego prawa. W przypadku modyfikowania (rozwijania) lub ulepszania Oprogramowania po przeniesieniu na Kontrahenta praw majątkowych do utworzonego przez Wnioskodawcę uprzednio Oprogramowania, autorskie prawa majątkowe do utworu wytworzonego pierwotnie przysługują Kontrahentowi, bowiem zostały na niego przeniesione zgodnie z brzmieniem umowy, a Wnioskodawca dokonuje modyfikacji na jego zlecenie.

Wskazać jednak należy, że w przypadku dalszego rozwijania Oprogramowania (do którego prawa zostały scedowane na Kontrahenta uprzednio) w ramach prowadzonych dalszych prac rozwojowych dochodzi do i powstania nowego utworu (unikalnego kodu źródłowego), do którego prawa następnie również są przenoszone przez Wnioskodawcę na Kontrahenta.

Tak więc, właścicielem rozwijanego, ulepszanego, modyfikowanego Oprogramowania (utworu) jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego rozwinięcia, ulepszenia, modyfikacji na jego zlecenie. Działania Wnioskodawcy zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa i do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach i pokrewnych.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegały na tworzeniu, modyfikacji, rozwijaniu, ulepszaniu, i modyfikowaniu oprogramowania i jego części lub były ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania lub jego części, a wszystkie opisane we wniosku utwory są programami komputerowymi lub ich częściami, a całość wytworzonego i ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, o którym mowa we wniosku została zrealizowana w ramach prowadzonej działalności rozwojowej. Prawo własności intelektualnej nadal będzie ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania.

Wnioskodawca, zgodnie z umową, uzyskuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług oraz z tytułu przeniesienia wszystkich autorskich praw majątkowych, wraz z prawem do udzielania zezwolenia na wykonywanie praw pokrewnych, na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w umowie. Zgodnie z umową może się także zdarzyć, że Wnioskodawca będzie świadczył usługi, za które wynagrodzenie nie będzie związane z przeniesieniem praw autorskich. Wnioskodawca chce jednak objąć preferencyjną stawką wyłącznie: dochody (wynagrodzenie) ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do wszelkich wytworzonych przez siebie utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostały stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych prac rozwojowych oraz dochód z przeniesienia praw własności intelektualnej uwzględniony w cenie usługi (i obliczony zgodnie z zasadą ceny rynkowej). Wyodrębnienie tego wynagrodzenia jest możliwe, gdyż Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio lub pośrednio na tworzeniu kodu źródłowego (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Kontrahenta, które z tworzeniem kodu nie są związane (np. usługi doradcze czy szkoleniowe). Wnioskodawca chce jednak objąć preferencyjną stawką wyłącznie dochody ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostały stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych prac rozwojowych oraz dochód z przeniesienia praw własności intelektualnej uwzględniony w cenie usługi (i obliczony zgodnie z zasadą ceny rynkowej). „Wszelkie utwory” obejmują m.in. dokumentację projektową oraz dokumentację opisująca przypadki użycia implementowanych funkcji systemu, oraz ich ulepszenia/ modyfikacje.

Faktury, które wystawia Wnioskodawca na rzecz Kontrahenta wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich. Gdy Wnioskodawca wykonuje inne czynności niż z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych wynagrodzenie z tego tytułu wyodrębniane jest w osobnej pozycji na fakturze pod tytułem „dodatkowe usługi informatyczne”. Faktury nie wyodrębniają natomiast poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy. Wynika to z faktu, iż zgodnie z umową w przypadku zakończenia usług w danym miesiącu i objętych danym zamówieniem Spółki, Wnioskodawca dostarcza Kontrahentowi potwierdzenie przeniesienia na niego praw – w formie oświadczenia, którego wzór został również określony w umowie – nie później niż łącznie z fakturą wystawianą w ostatnim miesiącu. Na wzorze, o którym mowa Kontrahent – ze względu na wielość współpracujących z nim przedsiębiorców oraz wytwarzanych przez nich praw – nie wyszczególnia poszczególnych efektów prac. Dla zachowania jednolitości i przejrzystości wynagradzania za przenoszenie praw (aby oświadczenie były zgodne z danymi na fakturze) wyszczególnienie nie następuje. Wynagrodzenie wynikające z przeniesienia praw obliczane jest więc w skali miesiąca.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że wytworzenie Oprogramowanie jest zbyt dużym projektem, aby mogło zostać zrealizowane przez jedną osobę, tworzone jest w zespołach. Niemniej jednak prowadzane prace są podzielone na konkretne zadania, które realizowane są przez poszczególnych członków zespołu.

Zadaniem Wnioskodawcy jako kierownika zespołu było planowanie działań w zakresie rozwoju oprogramowania i powiązanych komponentów u dotychczasowych klientów, zlecanie zadań programistom i nadzór nad ich realizacją i w tym zakresie Wnioskodawca przenosił ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług, a dochód z przeniesienia praw własności intelektualnej jest uwzględniony w cenie usługi (i obliczony zgodnie z zasadą ceny rynkowej).

Ponadto Wnioskodawca jako kierownik zespołu i programista przygotowywał dokumentację projektową oraz dokumentację opisująca przypadki użycia implementowanych funkcji systemu, projektował rozwiązania dla konkretnych zadań oraz kontrolował i oceniał sposób wykonania zadania programistycznego, jakości kodu i zgodności z dokumentacją i polityką jakości firmy. Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach powyższych prac wytwarzał Oprogramowanie. W tym zakresie Wnioskodawca uzyskiwał dochód ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego.

Zatem w związku z faktem, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegały na tworzeniu, rozwijaniu, modyfikowaniu oprogramowania lub byty ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania, to należy uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmująca pełnienie tej funkcji w przedstawionych projektach jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – część wynagrodzenia Wnioskodawcy obejmująca pełnienie funkcji kierownika w przedstawionych projektach jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, natomiast część dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Wnioskodawca zamierza więc opodatkować preferencyjną stawką podatkową dochód z tytułu przeniesienia praw własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3) oraz z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2).

Wnioskodawca przenosi wszelkie autorskie prawa majątkowe, wraz z prawem do udzielenia zezwolenia na wykonywanie praw pokrewnych, dotyczące programów komputerowych opracowanych w wyniku świadczenia Usług lub w związku z nimi, na podstawie Umowy, na następujących polach eksploatacji:

- trwałe lub tymczasowe powielanie w całości lub części, za pomocą dowolnych środków oraz w dowolnej formie, w tym poprzez ładowanie do pamięci, wyświetlanie, wykonywanie, przesyłanie, zapisywanie w pamięci,

- tłumaczenie, adaptację, przerabianie lub dokonywanie dowolnych innych zmian (w tym tzw. (…)),

- publiczne rozpowszechnianie, w tym najem i dzierżawę programu komputerowego i jego kopii.

Ponadto, zgodnie z umową w przypadku zakończenia Usług w danym miesiącu i objętych danym zamówieniem Spółki, Wnioskodawca dostarcza Kontrahentowi potwierdzenie przeniesienia na niego praw – w formie oświadczenia, którego wzór został również określony w umowie - nie później niż łącznie z fakturą wystawianą w ostatnim miesiącu. Wspomniane przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje odpłatnie.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegały na tworzeniu, rozwijaniu, modyfikacji i ulepszaniu oprogramowania lub jego części lub były ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, modyfikację i ulepszenie oprogramowania i jego części, a wszystkie opisane we wniosku utwory są programami komputerowymi lub ich częściami, a całość wytworzonego i ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, o którym mowa we wniosku została zrealizowana w ramach prowadzonej działalności rozwojowej.

Wnioskodawca podkreśla, że wytwarzane przez niego Oprogramowanie powstało w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, prowadzonej w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług. W efekcie prowadzonych przez Niego prac w zakresie wytwarzania, rozwijania, ulepszania i modyfikowania opisanego we wniosku oprogramowania (części oprogramowania), powstało odrębne autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W oparciu o ww. umowę Wnioskodawca prowadził na bieżąco od (…) odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzona została elektronicznie, w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów i informacji wymaganych przepisami ustawy o PIT. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, a także wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ponadto, ponieważ wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru wskazanego w ustawie, Wnioskodawca wylicza tzw. wskaźnik nexus według wzoru wskazanego w ustawie dla każdego wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ponadto Wnioskodawca odpowiedział na następujące pytania zawarte w wezwaniu do uzupełnienia wniosku:

W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że „Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności podejmował prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”:

a) w jakich okresach Pan prowadził lub od kiedy Pan prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. — Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce od początku swojej działalności, w tym w roku (…), którego dotyczy wniosek.

b) czego dotyczyły/dotyczą te prace rozwojowe? Co było/jest ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały/obejmują te prace?

Odpowiedź: Prace rozwojowe dotyczyły i dotyczą wytworzenia nowego autorskiego oprogramowania w tym rozwoju funkcjonalności. Celem było/jest wytworzenie nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w działalności Wnioskodawcy. Czynności obejmowały/obejmują więc stworzenie nowego programu komputerowego.

c) czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem? Jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami? Czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką)? W jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności?

Odpowiedź: Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę zakończyły się pozytywnymi wynikami, to znaczy wytworzeniem programów komputerowych. W przyszłości Wnioskodawca zakłada również pozytywny wynik swoich prac rozwojowych. Ich wynikiem są/będą wytworzone nowe, ulepszone produkty, procesy lub usługi. Wynikiem pracy jest i będzie powstanie nowego oprogramowania i rozwój funkcjonalności zgodnie z wytycznymi Zleceniodawcy. Wyniki prac mają i będą miały formę: dokumentacji projektowej rozumianej jako instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego oraz dokumentacji opisującej przypadki użycia implementowanych funkcji systemu, a więc oprogramowania. Wyniki te są podstawą uzyskanego przychodu w działalności z uwagi na ich odpłatnie przeniesienie na Zleceniodawcę.

d) czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę)? Czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: W wyniku prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca stworzył nowe, zmienione i ulepszone programy komputerowe oraz doskonalił już te istniejące. Działalność na rzecz Kontrahenta polegała na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Niego nie miały miejsca. Oprogramowanie bądź części Oprogramowania stworzone na rzecz Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Programami, które powstały wskutek prowadzonych prac rozwojowych przez Wnioskodawcę są:

(…).

Wnioskodawca oferuje i będzie oferować produkty, procesy, usługi, które są wynikiem jego prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej - jak wskazał powyżej - są one podstawą uzyskanego przychodu w działalności z uwagi na przeniesienie tych praw na Zleceniodawcę.

e) czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Odpowiedź: W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają twórczy i nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, a twórczy i nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Czy w ramach działalności, z którą wiąże Pan prawo do skorzystania z ulgi IP Box samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odpowiedź: W ramach prowadzonej samodzielnie działalności Wnioskodawca prowadzi także prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca, w ramach umowy, w miesiącach styczeń i grudzień roku (…) świadczył dodatkowe usługi informatyczne polegające na wsparciu technicznym na etapie wdrożenia. Wynagrodzenie za te czynności jest wyodrębnione na fakturze jako dodatkowe usługi informatyczne. Wnioskodawca nie zamierza obejmować wynagrodzenia za wsparcie techniczne preferencyjną stawką opodatkowania.

W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że: „Bezpośrednimi efektami prac prowadzonych przez Wnioskodawcę były: dokumentacja projektowa oraz dokumentacja opisująca przypadki użycia implementowanych funkcji systemu, pośrednio – kod źródłowy”, c__zy efekty prac prowadzonych samodzielnie przez Pana zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a) zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b) nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c) nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta?

Odpowiedź: Wskazane we wniosku efekty prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę prac, są zawsze utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

Czy ww. efekty prac prowadzonych samodzielnie przez Pana zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów? Jeśli tak, to należy wskazać:

a) czy w każdym przypadku tworzenie przez Pana programów wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu, który jest efektem Pana pracy?

b) czy „oprogramowanie” zawsze jest efektem Pana prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź: Ww. efekty prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów. W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę programów wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Niego prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził i prowadzi ponadto odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu, który jest efektem Jego pracy. Efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy zawsze jest „oprogramowanie” w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Czy w wyniku wykonywania czynności związanych z pełnieniem funkcji kierownika zespołu wytwarza Pan nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na postawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Jeżeli tak − należy wskazać, czy całe wynagrodzenie za pełnienie funkcji kierownika zespołu jest odpłatnością za:

- sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- licencję dotyczącą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowane prawo własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

- odszkodowanie za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu?

Odpowiedź: W wyniku wykonywania czynności związanych z pełnieniem funkcji kierownika zespołu Wnioskodawca wytwarza nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a całe wynagrodzenie za pełnienie funkcji kierownika zespołu (z wyłączeniem udzielania wsparcia technicznego – jw. w odpowiedzi na pytanie 2) jest odpłatnością za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej albo kwalifikowanym prawem własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Czy każdorazowo efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana są programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi w zespole, w którym pełni Pan funkcję kierownika – stanowi/będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”?

W sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana powstaje/powstawać będzie część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi w zespole, w którym pełni Pan funkcję kierownika – stanowi/będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy dodatkowo jednoznacznie doprecyzować, czy przenosi Pan na Spółkę (w wyniku współtworzenia oprogramowania) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu otrzymuje Pan wynagrodzenie, czy współtwórcy (w tym Pan) przenoszą łącznie na Spółkę (w ramach jednej umowy) prawa do stworzonego przez nich oprogramowania_, będącego programem komputerowym, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie._

Odpowiedź: Każdorazowo efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę są programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy w ramach opisanych we wniosku czynności związanych z pełnieniem funkcji kierownika zespołu prowadził Pan badania naukowe lub prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź: W ramach opisanych we wniosku czynności związanych z pełnieniem funkcji kierownika zespołu Wnioskodawca prowadził prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Czy podstawą stosunku prawnego łączącego Pana z Kontrahentem w zakresie wykonywania funkcji kierownika zespołu jest/była/będzie oddzielna umowa zlecenie, czy też innego rodzaju umowa (jakiego konkretnie typu/rodzaju)?

Odpowiedź: Podstawą stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z Kontrahentem w zakresie wykonywania funkcji kierownika zespołu w roku (…) była umowa wskazana we wniosku, tj. umowa o świadczenie usług (umowa o współpracy pomiędzy przedsiębiorcami) z (…) z dnia (…).

Jaki wpływ na powstanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego) ma pełniona przez Pana funkcja kierownika zespołu?

Odpowiedź: Wnioskodawca uczestniczył w tworzeniu kodu na każdym etapie: od projektowania rozwiązań poprzez udzielanie wskazówek podczas kodowania – także w razie zgłoszenia niezgodności przy testowaniu kodu. Bezpośrednimi efektami prac prowadzonych przez Wnioskodawcę były: dokumentacja projektowa oraz dokumentacja opisująca przypadki użycia implementowanych funkcji systemu, pośrednio - kod źródłowy. Ponadto planował zadania w zakresie rozwoju oprogramowania, które zlecał programistom do wykonania na podstawie stworzonej przez siebie dokumentacji wymagań klientów, przygotowywał wymagania, specyfikacje, kodowanie, weryfikował powstanie kodu źródłowego. Wszystkie powyższe aktywności - zadania muszą zostać wykonane zgodnie z przyjętą polityką jakości. Bez powyższych zadań przypisanych do Wnioskodawcy jako kierownika zespołu nie byłoby możliwe wyprodukowanie/wytworzenie działającej aplikacji akceptowalnej przez klienta docelowego.

Pytanie

Czy w opisanym w stanie faktycznym zdarzeniu Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5%, wynikającej z art. 30ca ustawy o PIT od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego w 2021 roku z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez niego oprogramowania?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wskazał Wnioskodawca, czynności podejmowane przez niego w ramach umowy nie były wykonywane pod kierownictwem osób trzecich, a sposób wykonania czynności nie był Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Ponadto w związku z wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosił ryzyko gospodarcze w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług oraz ponosił odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części objęte są ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej, „ustawa o PAIPP”). Zgodnie z art. 74 ust. 2 wyżej powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ustawa kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty programu, jeśli tylko spełniają wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09).

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa. alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych.

Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W doktrynie oraz orzecznictwie wskazuje się także, że:

- „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście »zakodować« je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania" (A. Michalak red. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74); oraz że

- „Nie ma znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa” (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r. I ACa 1157/12).

Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Natomiast pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć szeroko – jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji czy też funkcjonalności w aplikacji już istniejącej.

Zdaniem Wnioskodawcy w celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5.

Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD). uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wskazano we wniosku, udział współtwórców w tworzeniu programu komputerowego w tym wypadku ma charakter wertykalny, czyli polega m.in. na uczestnictwie w różnych etapach powstawania programu.

Jak wskazuje się w literaturze odnoszącej się do prawa autorskiego i praw pokrewnych – J. Krysińska (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W Machała, R. M. Sarbiński, Warszawa 2019. LEX – „program komputerowy powstaje etapami. W uproszczeniu proces ten przedstawia się następująco:

a) sformułowanie/oznaczenie celu/problemu;

b) analiza problemu (określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia pożądanego stanu końcowego, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego (platformy softwareowej);

c) projektowanie algorytmu (przez pojęcie algorytmu należy rozumieć zbiór reguł postępowania mający na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie kroków/działań); istotne jest to, że może istnieć wiele algorytmów służących rozwiązaniu tego samego problemu);

d) implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w postaci flow chart (dokumentacja projektowa) i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania, np. kompilacji, asemblacji itp. w celu otrzymania kodu wykonywalnego;

e) testowanie (przyjmując uproszczoną definicję - jest to postępowanie mające na celu wykrycie usterek programu komputerowego powodujących jego nieprawidłowe działanie, które wynikają z błędu programisty na jednym z etapów tworzenia programu, najczęściej w procesie tworzenia kodu źródłowego);

f) eksploatacja”.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że rozwijał oprogramowanie poprzez udział w tworzeniu kodu źródłowego Stworzenie nowego kodu źródłowego prowadzi w istocie do powstania nowego oprogramowania komputerowego lub ulepszeniu funkcjonalności dotychczas istniejącego oprogramowania, poprzez poszerzenie go o nowe zastosowania.

Praca polegająca na wykonywaniu tych czynności ma charakter jednoznacznie twórczy, nie jest efektem działań powtarzalnych, a jej wynikiem jest zmodyfikowany, stworzony od początku kod źródłowy, będący nowym wytworem intelektu podlegającym ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego Wnioskodawca traci prawa własności, z chwilą przeniesienia ich na kontrahenta. Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego i pojęcia tworzenia programów komputerowych Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o PAIPP.

Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej „ustawa o RIT”) działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.) prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę miały charakter twórczy, ponieważ służyły stworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leżało w całości po stronie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wytwarzał, rozwijał, ulepszał i modyfikował oprogramowanie przy wykorzystaniu najnowszych dostępnych rozwiązań technologicznych oraz wykonywał inne czynności opisane we wniosku na każdym etapie realizacji projektu, które to były ściśle ukierunkowane i zmierzały do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia i modyfikacji oprogramowania lub jego części. Bez tych czynności nie byłoby możliwe poprawne działanie wytworzonego, zmodyfikowanego, rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania. Ponadto działania Wnioskodawcy obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wytworzone oprogramowanie stanowi oryginalny wytwór pracy twórczej oraz przedmiot ochrony Prawa autorskiego. Ponadto prace wykonywane przy stworzeniu Oprogramowania przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych produktów i usług. Obok powyższych regulacji wskazuje się również, że działalność badawczo-rozwojowa powinna mieć charakter nowatorski, twórczy, nieprzewidywalny, metodyczny oraz być możliwa do przeniesienia lub odtworzenia (Podręcznik Frascati 2015 – Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, OECD).

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego programu komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Kontrahentów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jego działalność spełnia powyższe kryteria:

- jest nowatorska i twórcza – Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie lub części Oprogramowania w zależności od potrzeb Kontrahenta, z którym współpracuje, mające na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych oraz podejmuje działania ukierunkowane na tworzenie oprogramowania lub części oprogramowania w ramach nadzoru;

- jest nieprzewidywalna – Wnioskodawca wykonuje zadania na zlecenie Kontrahenta, który oczekuje określonych skutków, ale proces tworzenia danego rozwiązania (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania;

- jest metodyczna – Wnioskodawca wykonuje zadania zgodnie z harmonogramem współpracy, dokumentuje je i wykonuje zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionymi przez niego wymaganiami;

- możliwa do przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania lub części oprogramowania oraz dokumentacji techniczno-biznesowej na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Odnosząc się natomiast do aspektu systematyczności, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX spełnienie tego kryterium „nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

Wnioskodawca prowadził prace według harmonogramu w oparciu o przekazane wymagania, a ich celem było wytworzenie innowacyjnego oprogramowania spełniającego określone przez Kontrahenta warunki. Na prace Wnioskodawcy składało się wiele etapów i składowych, które należy podejmować w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Ponadto, Wnioskodawca każdorazowo wytwarzając oprogramowanie starał się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT poprzez szkolenia i samokształcenie oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca planował, projektował i tworzył innowacyjne rozwiązania w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych z wykorzystaniem swojego intelektu, doświadczenia i wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego działalność spełnia kryteria działalności rozwojowej zawarte art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz Podręczniku Frascati.

Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz jest ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe i programistyczne oraz biznesowe). Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy były m.in. dokumentacja projektowa, dokumentacja opisująca przypadki użycia implementowanych funkcji systemu oraz pośrednio – kod źródłowy. Jak wskazał Wnioskodawca w stanie faktycznym jego pracę da się wyodrębnić z pracy zespołu. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa i własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca zgodnie z umową przenosi (sprzedaje) na Kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do Oprogramowania wytworzonego w ramach działalności rozwojowej i z tego tytułu otrzymuje stosowne wynagrodzenie, a zatem osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wskazał w stanie faktycznym Wnioskodawca przez cały okres 2021 r. prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów i informacji wymaganych przepisami ustawy o PIT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Nabywcę praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Z tego też względu Wnioskodawca uprawniony będzie do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 roku z tego tytułu według stawki 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie bowiem do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazujemy także, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podkreślamy także, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej − oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu stanu sprawy zaprezentowanego we wniosku wynika, że:

1. w ramach indywidualnej działalności gospodarczej w 2021 r. na podstawie umowy ze spółką wytwarzał, rozwijał, ulepszał lub modyfikował Pan oprogramowanie oraz jego części;

2. powyższe czynności wykonywał Pan w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. prowadził Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu stworzenia nowych zastosowań (nowych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego oprogramowania; prowadzone przez Pana prace rozwojowe zakończyły się pozytywnymi wynikami, tzn. wytworzeniem programów komputerowych; nie prowadził Pan badań naukowych;

4. podejmował Pan działalność w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

5. wykonywane przez Pana prace nie miały charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz były systematycznym (uporządkowanym, zaplanowanym, metodycznym, według ustalonego schematu) działaniem podejmowanym w celu osiągnięcia założonych celów, tj. rozwojem konkretnego oprogramowania informatycznego, mającego na celu wytworzenie oprogramowania i wdrożenie nowych funkcjonalności;

6. oprogramowanie wytworzone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej było rezultatem Pana własnej pracy twórczej;

7. wytwarzane przez Pana oprogramowanie, jego wytworzona wskutek ulepszenia lub rozwinięcia część, pierwotny projekt oraz stworzona dokumentacja – podlegają ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 74 w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

8. przenosił Pan za wynagrodzeniem autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

9. otrzymywał Pan dochód z tytułu przeniesienia praw własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi oraz z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

10. prowadzi Pan na bieżąco od 1 stycznia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Na podstawie powyższego stwierdzamy, że dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Pana oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów według stawki 5% z tego tytułu w roku 2021.

Reasumując – w opisanym wyżej zdarzeniu jest Pan uprawniony do zastosowania stawki 5% do dochodu uzyskiwanego w 2021 r. z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Pana.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).