Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 29 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2022 r. (data wpływu 21 czerwca 2022 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego**.**

Wnioskodawca od dnia 1 września 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi informatyczne. Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 2007) jest 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) i rozlicza podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej - podatkiem liniowym, na podstawie art. 30c ustawy o PIT. Dokumentację podatkową dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawca prowadzi w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W dniu 9 marca 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług (dalej również: „Umowa nr 1") na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka nr 1"). Umowa ta została rozwiązana z dniem 30 kwietnia 2021 r. Z kolei w dniu 1 maja 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług (dalej również: „Umowa nr 2") na rzecz spółki akcyjnej (dalej: „Spółka nr 2"). Z uwagi na okoliczność, że postanowienia ww. umów są standardowo tożsame odnośnie ich zakresu, warunków świadczenia usług oraz postanowień odnośnie przeniesienia praw autorskich, w dalszej części wniosku obie będą określane również zbiorczo jako „Umowa" lub „Umowy", a ww. spółki jako „Spółka" lub „Spółki", chyba że zostaną jednoznacznie wyszczególnione numerem.

Przedmiotem Umowy nr 1 było świadczenie usług w następującym zakresie:

1. planowanie zapotrzebowania na specjalistów i technologie,

2. współpraca z klientem wewnętrznym i zewnętrznym zgodnie ze strukturą portfelową,

3. aktywne wsparcie klientów wewnętrznych w definiowaniu nowych produktów oraz zmian funkcjonalnych dla już istniejących

4. opracowanie i utrzymywanie harmonogramu prac IT,

5. koordynacja prac zespołów i dostawców IT,

6. stworzenie warunków do efektywnej pracy zespołu projektowego IT,

7. zapewnianie sprawnego przepływu informacji niezbędnych do realizacji zadań poszczególnych osób i zespołów,

8. współpraca z innymi jednostkami grupy w ramach realizacji zleceń i prac projektowych,

9. odpowiedzialność za dostarczenie produktów niefunkcjonalnych IT projektów zgodnie z ładem projektowym IT (RFI/RFP, Umowa, Budżet IT, Harmonogram IT),

10. zarządzanie zmianą w projekcie w ramach prac IT,

11. koordynacja postępowań zakupowych IT,

12. analiza ryzyk technologicznych, wsparcie rozwiązywania problemów,

13. budowanie i utrzymywanie dokumentacji projektowej,

14. raportowanie postępów prac.

Przedmiotem Umowy nr 2 jest świadczenie usług konsultacyjnych w zakresie (`(...)`) Zgodnie z Umową zakres działań Wnioskodawcy obejmuje w szczególności:

a) planowanie i analizowanie zapotrzebowania na specjalistów i technologie,

b) opracowanie i utrzymywanie harmonogramu prac IT,

c) koordynację prac zespołów i dostawców IT, budżet IT w ramach zleceń zmian i projektów,

d) wdrażanie zmian w projekcie w ramach prac IT,

e) koordynację postępowań RFI w IT,

f) analizę ryzyk technologicznych oraz rozwiązywaniu problemów,

g) budowanie i utrzymywanie dokumentacji projektowej, raportowanie postępów prac,

h) rzetelne prowadzenie wszelkiej dokumentacji związanej z wykonywaniem Umowy, zgodnie z zasadami ustalonymi i obowiązującymi u Zleceniodawcy.

Usługi świadczone przez Podatnika dotyczą profesjonalnego i skutecznego wsparcia realizacji projektów informatycznych oraz rozwoju i utrzymania eksploatowanych systemów informatycznych, których efektem mogą być dzieła (oznacza to dokumenty, specyfikacje, raporty, projekty, oprogramowanie, oraz inne utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm.; dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”).

W ramach Umowy nr 1 Wnioskodawca realizował następujące projekty:

1. Projekt dotyczący uruchomienia laboratorium informatycznego. Projekt polegał na opracowaniu oprogramowania laboratorium, a następnie rozwoju sieci projektu. Wnioskodawca jako menedżer projektu (Project Manager) przeprowadzał analizy niezbędne do wytworzenia nowego oprogramowania, jak również opracowywał rozwiązania informatyczne stanowiące podstawę pracy programistów. Wnioskodawca uczestniczył również w budowie koncepcji rozwiązania oraz brał udział w testach budowanego rozwiązania.

2. Tworzenie programu do optymalizacji procesów obsługi zwrotów towarów przez klientów. Projekt polegał na ulepszeniu i unowocześnieniu systemu (`(...)`). Klient Spółki zgłosił zapotrzebowanie na nowy program, gdyż poprzedni nie spełniał jego oczekiwań. Koniecznym było zatem opracowanie nowego, innowacyjnego programu, który pozwalałby na zoptymalizowanie, zbadanie zasadności reklamacji i kontrolę napływających zwrotów, usprawniając tym samym pracę działalności klienta Spółki. W ramach projektu Wnioskodawca opracowywał analizy budowy rozwiązania problemu oraz uczestniczył w warsztatach analitycznych. Wnioskodawca uczestniczył również w budowie koncepcji rozwiązania oraz brał udział w testach budowanego rozwiązania.

Natomiast od maja 2021 r. (w ramach Umowy nr 2) Wnioskodawca prowadził następujące projekty:

1. Kontynuacja i zakończenie prac nad projektem programu badającego zasadność zwrotów i ich kontrolę, realizowanym uprzednio w ramach Umowy nr 1.

2. Utworzenie nowego kanału wysyłki faktur. Jest to bardzo rozbudowany projekt, do którego zrealizowania wykorzystuje się nawet 11 różnych aplikacji, w tym (`(...)`). Rezultatem końcowym, jaki oczekuje Spółka nr 2 jest program ze specjalną budową kanału wysyłki, tak aby Spółka nr 2 mogła jednoznacznie stwierdzić, iż przedsiębiorstwo które wystawiło daną fakturę, jest tym samym przedsiębiorstwem, które tę fakturę wysłało. Oprogramowanie zapewnia zatem integralności i autentyczności efaktur, usprawnia proces wymiany dokumentów, przyśpiesza proces rozliczenia korekt oraz eliminuje potrzebę używania papieru i eksploatację drukarek. Wnioskodawca w ramach projektu koordynuje zadania, przeprowadza analizy i niezbędną dokumentację do stworzenia kodu źródłowego, jak również stanowi wsparcie innych uczestników projektu, na każdym jego etapie. Wnioskodawca uczestniczy również w budowie koncepcji rozwiązania oraz brał udział w testach budowanego rozwiązania.

3. Utworzenie nowej aplikacji, która ma na celu ułatwiać oraz zapewniać rentowność przetargów. Projekt nie jest ukończony, trwają prace nad nowym oprogramowaniem. Obecnie prowadzone są prace na wstępnym etapie, tj. rozmowy z klientem, odbycie warsztatów wprowadzających czy analiza problemów i możliwości rozwiązań, które stanowią bazę do prowadzenia dalszych etapów tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca uczestniczył również w budowie koncepcji rozwiązania oraz brał udział w testach budowanego rozwiązania. Z prowadzonymi przez Wnioskodawcę projektami wiążą się wyzwania polegające na analizie biznesowej, a mianowicie określeniu jaki jest pożądany efekt, jakie problemy można napotkać w czasie tworzenia oprogramowania. Ponadto należy stworzyć architekturę projektu, m.in. w zakresie bezpieczeństwa i rozwiązania napotkanych problemów.

Wnioskodawca w toku świadczonych usług posługuje się głównie następującymi językami programowania: (`(...)`).

Opisana we wniosku działalność jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w tej działalności.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą i osobiście zajmuje się tworzeniem oprogramowania, a także odpowiada za jakość świadczonych usług oraz ich rezultat. Ma swobodę w doborze sposobu, metod i organizacji wykonywania czynności składających się na świadczenie Usług. Podatnik ustala czas i miejsce wykonania Usług wraz ze Spółką. Spółka jest uprawniona do udzielania wskazówek i sugestii co do sposobu realizacji Umowy, a także dokonywania modyfikacji zakresu zleconych Wnioskodawcy Usług. Powyższego nie zmienia fakt, że Wnioskodawca realizując zadania wynikające z umów współpracuje również z innymi podmiotami (np. programistami, testerami, analitykami) wykonującymi usługi na rzecz spółek. Wnioskodawca oraz każda z osób współpracujących co do zasady odpowiedzialny jest za inne części projektu na rzecz Spółek lub klientów Spółek. W praktyce występują również jednak sytuacje, że nad jednym projektem z punktu widzenia Spółki pracuje kilku projektantów-architektów, programistów i testerów, przy czym taki projekt standardowo dzielony jest na mniejsze zadania, za które każdy z programistów odpowiada osobno. Wnioskodawca ma wiedzę jakie zadania wykonują projektanci-architekci, programiści i testerzy współpracujący, w zakresie w jakim jest to niezbędne dla zapewnienia prawidłowego wykonywania powierzonych mu zadań. Wnioskodawca oraz pozostali projektanci-architekci, programiści i testerzy nie mają natomiast uprawnień, aby ingerować w daną część pracy innego programisty.

Wnioskodawca w relacji ze Spółkami pełni rolę konsultanta wdrożeniowego (funkcjonalnego) systemu (`(...)`) i przygotowuje dokumentację do stworzenia programu komputerowego lub ulepszenia funkcjonalności programu komputerowego, których oczekuje klient Spółki. Dokumentacja stworzona przez Wnioskodawcę jest podstawą wdrożenia określonych rozwiązań informatycznych (programistycznych) obejmujące nowe lub ulepszone programy komputerowe.

Wdrożenie określonego systemu IT przebiega standardowo w kilku etapach.

Dokumenty stworzone przez Wnioskodawcę akceptowane są przez klienta Spółki i po akceptacji zostaje przekazany do programisty do wprowadzenia wskazanych zmian. Wnioskodawca rozpoznaje kod źródłowy i potrafi go zmienić samodzielnie. Może samodzielnie wprowadzić zmiany, które oczekuje klient Spółki, ale Spółka powierza te zadania innemu podmiotowi zgodnie z własną polityką prowadzenia projektów. Wobec tego Podatnik wskazuje programiście co należy zmienić, jakie pola należy wykorzystać i połączyć, aby wprowadzić do (`(...)`) zupełnie nowe elementy oczekiwane przez klienta Spółki.

Wytworzone części do programu, jako dodatkowe funkcjonalności, to kombinacje komend adresowanych do komputera (bądź innego urządzenia) w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego w celu wykonania określonych czynności, a więc spełniają definicję programu komputerowego. Wnioskodawca brał udział w tworzeniu kompleksowego oprogramowania, stale rozwija go mając tym samym bezpośredni wpływ na kształt końcowy oprogramowania.

Ulepszenie lub rozwijanie istniejących funkcjonalności (aplikacji) polega na:

a) zwiększaniu możliwości programu,

b) poprawianiu błędów w dotychczasowych rozwiązaniach;

c) wprowadzaniu zmian pozwalających na szybszą pracę rozwiązań;

d) przetwarzaniu większej ilości danych dostosowanych do potrzeb klienta Spółki.

Ulepszenie i rozwijanie wprowadzane jest poprzez dodawanie nowych lub modyfikowanie istniejących komend adresowanych do urządzenia końcowego w formie kodu źródłowego bądź wynikowego. Wnioskodawca ulepsza i rozwija program, poprzez wskazanie jakie nowe elementy należy dodać do programu oraz poprzez analizę możliwych rozwiązań.

Po przeprowadzeniu rozmów z klientem i późniejszych testów na stworzonym nowym oprogramowaniu w ramach swojej pracy Podatnik sugeruje co trzeba zmienić i w jakich miejscach dla prawidłowego funkcjonowania oprogramowania. Zdarza się również, że w czasie prowadzonych prac Wnioskodawca musi zmienić kod źródłowy, aby mógł on być prawidłowo przetestowany.

Wnioskodawca jako konsultant funkcjonalny jest autorem dokumentacji, dzięki której powstaje kod źródłowy.

Wnioskodawca dostarcza wszelką dokumentację do Spółki i przenosi na Spółkę prawo autorskie do tworzonej dokumentacji zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Sam charakter pracy Wnioskodawcy w swej naturze jest procesem twórczym. Każde zadanie lub problem można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Podatnik wybiera w jaki sposób wprowadzić nowe lub ulepszoną funkcjonalność do programu, jak i sposób przeprowadzenia testów.

Wskazać należy, iż programy komputerowe ze swojej natury rzadko są jednak tworzone przez jedną osobę. Częściej są one aktem współtworzenia przez dwie lub większą liczbę osób, np. zespołu projektowego. Tak też jest w tym wypadku, całość nowej funkcjonalności tworzy zespół projektowy.

Jak wskazano już powyżej, Wnioskodawca oraz każdy z konsultantów, programistów i testerów współpracujących co do zasady odpowiedzialny jest za inne części projektu na rzecz klientów zewnętrznych Spółki. W praktyce występują również jednak sytuacje, że nad jednym projektem z punktu widzenia Spółki pracuje kilku konsultantów, programistów i testerów, przy czym taki projekt standardowo dzielony jest na mniejsze zadania, za które każdy z programistów i testerów odpowiada osobno za poszczególne elementy tworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca ma wiedzę jakie zadania wykonują inni konsultanci, programiści i testerzy współpracujący, w zakresie w jakim jest to niezbędne dla zapewnienia prawidłowego wykonywania powierzonych mu zadań.

Wnioskodawca wykonuje więc swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność. Spółka ma natomiast prawo do weryfikacji jakości pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę i ewentualnie wniesienia do niej uwag.

Udział Wnioskodawcy oraz pozostałych współtwórców w tworzeniu programu komputerowego w tym wypadku ma charakter wertykalny, czyli polega m.in. na uczestnictwie w różnych etapach powstawania programu.

Wnioskodawca zobowiązany jest przedstawić Spółce dowody wykonywania Usług. Spółka ma prawo do kontroli sposobu i przebiegu wykonywanych czynności oraz do żądania niezwłocznego udzielenia Spółce wszelkich wyjaśnień w ww. zakresie.

Proces realizacji zlecenia informatycznego (projektu), tj. tworzenia nowego produktu (programu komputerowego, którego zapisem jest kod źródłowy) lub ulepszania istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego), standardowo składa się z następujących etapów:

1. Etap wstępny / analiza - obejmuje on konsultacje z klientem Spółki dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie. Podczas konsultacji klient przedstawia własne oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania, zasobów jakie może udostępnić Spółce w tym celu oraz czasu, w jakim projekt ma zostać zrealizowany. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Wnioskodawca wstępnie analizuje możliwość zrealizowania projektu przy użyciu określonych zasobów. W związku z faktem, że Wnioskodawca nie dysponuje standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację projektu ani gotowymi nowymi funkcjonalnościami do wprowadzania i testami do sprawdzenia kodów źródłowych, w trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji projektu przy użyciu określonych zasobów, tj. Wnioskodawca ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu wraz z analizą jakie nowe funkcjonalności należy wprowadzić i jakie testy należałoby przeprowadzić, aby dany kod źródłowy mógłby w ogóle powstawać oraz jakie narzędzia należy zastosować w tym celu.

2. Etap tworzenia oprogramowania - obejmuje on wszelkie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu realizacji zlecenia klienta Spółki, tj. stworzenie dokumentów na początku procesu jak i później w okresie testowania (takich jak np. test plan czy harmonogram testów). W czasie tworzenia dokumentacji początkowej wskazywane są konkretne elementy, które należy wprowadzić do programu - m.in. w zakresie procesu sprzedaży oraz sposoby ich wprowadzenia. W miarę możliwości w przypadku testowania następuje natomiast tworzenie zaplanowanych przypadków testowych, a przede wszystkim przetestowanie napisanego kodu źródłowego celem dostosowania go do stworzonych scenariuszy testowych, co jest z kolei etapem tworzenia nowego produktu lub ulepszenia dotychczasowego produktu o nowe zastosowania (nową funkcjonalność).

3. Etap końcowy - obejmuje on zamknięcie projektu i podsumowanie wyników prac. W trakcie tego etapu ma miejsce akceptacja wyników pracy Wnioskodawcy przez klienta Spółki lub zakomunikowanie klientowi, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie produktu spełniającego oczekiwania klienta lub dokonanie ulepszeń tego produktu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku braku możliwości realizacji zlecenia zgodnie z oczekiwaniami klienta podczas tego etapu omawiane jest również kwestia ewentualnego zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań klienta w stosunku do kodu źródłowego, który ma zostać wytworzony, a co za tym idzie zakresu testów które mają zostać przeprowadzone.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia kodu źródłowego oraz tworzenia dokumentacji nie ma charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego projektowania z klientem Spółki i dostosowania oprogramowania pod konkretne potrzeby użytkowników).

Systematyczność działania Wnioskodawcy w zakresie realizowanych usług na rzecz Spółki przejawia się w tym, że Wnioskodawca planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne mu zasoby. Działalność Wnioskodawcy ma ponadto określony cel - jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej.

Dodatkowo należy wskazać, że działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie jakości świadczonych usług w przyszłości. Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny według najlepszych praktyk jakie Wnioskodawca wypracował w ramach działalności gospodarczej jako osoba posiadające odpowiednie kompetencje w zakresie tworzenia technologii informatycznych.

Na potrzeby niniejszego wniosku, Wnioskodawca oświadcza, że tworzona dokumentacja opiera się każdorazowo o dostępną aktualnie wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć, a także o umiejętności Wnioskodawcy jako konsultanta. Z kolei projektowane i ulepszone części programu poprzez zaproponowane zmiany stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas tworzonych przez Wnioskodawcę. Podatnik ma prawo powierzać wykonanie całości lub części Usług osobom trzecim po uprzednim poinformowaniu i uzyskaniu zgody Spółki. Podatnik odpowiada za działania i zaniechania takich osób trzecich jak za własne.

Oprogramowanie i dokumentacja wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dotyczy to zarówno oprogramowania opisanego powyżej jako całkowicie nowe jak i ulepszone o nową funkcjonalność, jak i stworzonej do niej specjalistycznej dokumentacji.

Element twórczy Wnioskodawcy w tworzeniu oprogramowania polega na wskazania nowych elementów do programu oraz testowaniu kodu źródłowego jako elementy etapów powstawania kodu źródłowego, w efekcie czego powstaje program komputerowy (bez tych elementów nie ma możliwości, aby kod źródłowy powstał w sposób prawidłowy). Trzeba mieć jednak na uwadze, że oprogramowanie tworzone jest etapami, od projektowania, analizowania, pisania po testowanie i eksploatacje.

Program komputerowy to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Celem oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Nie wszystkie elementy zarówno przy tworzeniu nowej funkcjonalności w programie jak i w czasie testowania oprogramowania są tworzone od podstaw przez konsultantów i testerów - w tym celu wykorzystuje się wiele gotowych elementów wcześniejszych prac Wnioskodawcy co jednak nie wpływa na ocenę wykonanych prac Podatnika. Najczęściej jest bowiem tak, że Wnioskodawca jest zobowiązany do wskazania nowego elementu do wprowadzenia, jak i stworzenia zupełnie nowych scenariuszy testowych.

Zgodnie z zawartymi Umowami, Spółki nabywają autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych przez wykonawcę w toku wykonywania obowiązków wynikających z Umów.

Zgodnie z zawartymi Umowami, Wnioskodawca przenosi na rzecz Spółek autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne do powstałych utworów na wszystkich polach eksploatacji, wskazanych w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach Umowy nr 2 uszczegółowiono, że nabycie pełnych autorskich praw majątkowych nie jest ograniczone ani czasowo, ani terytorialnie przez Spółkę następuje z chwilą zapłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia za świadczenie Usług, a w związku z nabyciem autorskich praw majątkowych Spółka jest uprawniona do korzystania z utworu w szczególności na następujących polach eksploatacji:

a) utrwalanie i zwielokrotnianie utworu - tworzenie egzemplarzy utworu przy pomocy dowolnych technik, w tym drukowania, reprografii, zapisu magnetycznego, nagrań magnetofonowych, technik cyfrowych, na wszelkich nośnikach informacji, oraz wprowadzenia do pamięci komputera,

b) w zakresie obrotu oryginałem utworu lub jego egzemplarzami - wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) publiczne wykonanie, wystawianie, odtwarzanie, udostępnienie w Internecie lub innych sieciach informatycznych, wyświetlanie, nadawanie oraz inne publiczne udostępnienie w taki sposób, że dowolna osoba w wybranym miejscu i czasie może mieć do niego dostęp,

d) dokonywanie skrótów i zmian w utworze,

e) dokonywanie przeróbek utworu i jego części,

f) łączenie utworu albo jego części z innymi utworami.

Z chwilą dostarczenia Spółce utworu, Wnioskodawca przenosi na Spółkę własność egzemplarzy (nośników materialnych), na których utrwalono ten utwór.

W przypadku rozwiązania Umowy, Wnioskodawca jest natomiast zobowiązany wydać Spółce wszelkie dokumenty i rzeczy ruchome dotyczące wykonywania usług na rzecz Spółki.

W ramach Umowy nr 1, Podatnikowi za świadczenie usług przysługiwało wynagrodzenie miesięczne w wysokości iloczynu liczby godzin świadczenia usług oraz stawki godzinowej.

W ramach Umowy nr 2, Podatnikowi za świadczenie usług przysługuje wynagrodzenie, stanowiące sumę:

1. wynagrodzenia ryczałtowego oraz

2. poniesionych przez Podatnika kosztów, na których doliczenie do wynagrodzenia Spółka wyraża zgodę Umową, uznając je za elementy kalkulacyjne tego wynagrodzenia.

Kwota należna Wnioskodawcy obejmowała w obu ww. przypadkach również wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych na wszystkich wymienionych wyżej polach eksploatacji.

Wynagrodzenie to ma charakter jednorodny i niepodzielny, stanowiąc zapłatę za wszystkie czynności Wnioskodawcy niezbędne do wykonania Umowy. Wnioskodawcy nie przysługuje odrębne wynagrodzenie za korzystanie z jakiegokolwiek utworu na każdym odrębnym polu eksploatacji. Wnioskodawca nie zachowuje wyłącznego prawa do zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego. Dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawcy nie przysługuje również za wykonywanie nadzoru autorskiego.

W celu kalkulacji części wynagrodzenia przypadającej na autorskie prawa do programu komputerowego, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na czynności prowadzące do tworzenia kodu źródłowego (i w konsekwencji oprogramowania) jak i dokumentacji projektowej z tym związanej oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki, które z tworzeniem kodu nie są związane lub związane są jedynie pośrednio.

Dodatkowo Wnioskodawca zobowiązany jest do wypełniania prowadzonego przez Spółkę systemu ewidencji projektu (JIRA), określając wykonywane czynności, etap projektu i ilość poświęconego czasu. Z ewidencji tych Spółka jest w stanie określić dokładnie jakie czynności wykonywał Wnioskodawca dla danego klienta, w jakim terminie i czasie.

Wynagrodzenie płatne jest na podstawie prawidłowo wystawionej i uprzednio zaakceptowanej przez Spółkę faktury VAT (podatek od towarów i usług), która jest wystawiana na koniec każdego miesiąca i doręczona Spółce przez Wnioskodawcę. Wraz z fakturami Zleceniobiorca będzie przesyłał każdorazowo dane o godzinach spędzonych przez niego w danym miesiącu kalendarzowym na świadczeniu Usług (zestawienie godzinowe). W związku ze sposobem kalkulacji wynagrodzenia, Wnioskodawca osiąga przychód (dochód) z autorskiego prawa majątkowego uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że realizując zadania wynikające z zawartej Umowy, Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim dwoma etapami tworzenia programu komputerowego, tj. tworzeniem nowych produktów - opracowywanie założeń informatycznych nowych produktów, jak i określaniem nowej funkcjonalności istniejącego już oprogramowania.

W części dotyczącej zadań związanych z wytworzeniem i/lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wypłacone wynagrodzenie jest wynagrodzeniem z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego. W tej części przeniesienie autorskiego prawa majątkowego jest konsekwencją i istotą świadczenia i tym samym wynagrodzenie w tej części nie jest wypłacane za inne elementy niebędące prawem własności intelektualnej. W pozostałym zakresie wypłacone wynagrodzenie nie jest natomiast związane z przeniesieniem autorskiego prawa majątkowego.

Czynności na związane i niezwiązane z wytworzeniem i/lub ulepszeniem oprogramowania pozwala wyodrębnić prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czynności opisana we wniosku.

W związku ze świadczeniem usług Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosił w szczególności następujące koszty:

1. Koszty zakupu sprzętu komputerowego

Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

2. Koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych (np. drukarka, mikrofon, słuchawki)

Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też przedsiębiorca konsekwentnie usprawnia posiadany sprzęt komputerowy poprzez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy.

Tym samym, koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych jest niezbędny dla świadczenia Usług.

3. Koszty zakupu urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego)

Jako przedsiębiorca, Wnioskodawca nie świadczy usług we wskazanym miejscu pod ścisłym kierownictwem przełożonego i co do zasady ma dowolność w zakresie kształtowania miejsca świadczenia Usługi, gdy jego obecność w konkretnym miejscu i czasie nie jest wymagana (wyjątkiem są np. spotkania z klientami Spółki, jeżeli nie odbywają się za pośrednictwem środków komunikowania się na odległość). Wnioskodawca dla sprawnej i terminowej realizacji konkretnego projektu musi mieć jednak możliwość szybkiego głosowego kontaktu na odległość z klientem, a klient musi mieć możliwość skontaktowania się z Wnioskodawcą w razie konieczności.

Z uwagi na powyższe, posiadanie urządzenia telekomunikacyjnego w postaci telefonu komórkowego jest niezbędne.

Ponadto, wytwarzane oprogramowanie może zdarzyć się, że klient oczekuje, aby stworzone oprogramowanie mogło być wykorzystywane zarówno z poziomu urządzenia stacjonarnego, jak i mobilnego takiego jak smartfon czy tablet. Wobec powyższego Wnioskodawca musi mieć możliwość weryfikacji jego jakości, poprawności działania i ogólnego doświadczenia użytkownika nie tylko za pomocą komputera stacjonarnego, lecz również przy wykorzystaniu urządzeń mobilnych. Budowanie oprogramowania tak, aby działało ono sprawnie na urządzeniach mobilnych nie jest zatem dla Wnioskodawcy wyborem, a koniecznością.

4. Koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i dostęp do Internetu)

Oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci Internet. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez dostępu do sieci. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego z siecią Internet. Ponadto, sprawne realizowanie Usług wymaga często szybkiej komunikacji telefonicznej i poniesienia kosztów związanych z zakupem usług telekomunikacyjnych w tym zakresie.

5. Koszt zakupu oprogramowania komputerowego

Realizacja niektórych zadań w ramach prowadzonych projektów wymaga zakupu licencji do specjalistycznego oprogramowania komputerowego.

6. Koszty zakupu specjalistycznej literatury związanej z wytworzeniem oprogramowania

Oprogramowanie wywarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego decydującego kształtu kluczowe znacznie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu ustawicznie pogłębia on swój zasób wiedzy, zakupując literaturę specjalistyczną. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji. Te nie są jednak dostępne w bibliotekach (z uwagi tempo zmian), ani w Internecie (gdyż są tam dodatkowo płatne).

7. Koszty szkoleń

Celem zakupu szkoleń jest poszerzanie własnej wiedzy w zakresie technologii informacyjnych celem sprawniejszego świadczenia Usług. Jak wskazano już powyżej, oprogramowanie wywarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy.

8. Koszty zakupu sprzętu papierniczo-biurowego

Sprzęt papierniczo-biurowy Wnioskodawca wykorzystuje czasem do zapisu dokumentacji projektowej jak i dla bieżących kwestii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (pisma urzędowe, inna korespondencja), gdy wykorzystanie narzędzi informatycznych jest utrudnione lub niemożliwe.

9. Koszty obsługi księgowej

Wnioskodawca ponosi koszty obsługi księgowej prowadzonej działalności przez podmiot zewnętrzny (biuro rachunkowe).

10. Koszty leasingu / amortyzacji samochodu osobowego.

11. Koszty zakupu części samochodowych (np. ogumienia).

12. Koszty zakupu paliwa.

13. Koszty utrzymania samochodu (zakup ubezpieczenia, przeglądy gwarancyjne, wymiany płynów eksploatacyjnych, naprawy).

Samochód jest Wnioskodawcy niezbędny celem bezpośredniego kontaktu z klientami finalnymi Spółki oraz w celu przemieszczania się do siedziby Spółki w razie potrzeby. Wnioskodawca potrzebuje w związku z powyższym sprawnego samochodu, dlatego zdaniem Wnioskodawcy koszty leasingu, ale także czynności serwisowych i paliwa są bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą polegającą na wytwarzaniu oprogramowania.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Podstawą sporządzenia proporcji jest prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu świadczenia usług.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przewidzianej w art. 30ca ustawy o PIT preferencji IP BOX w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok podatkowy 2020 i lata następne.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od dnia 27 kwietnia 2020 r. i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 ”Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”.

W objaśnieniach tych Minister Finansów podkreślił, że: (`(...)`) Praktyka stosowania tego pojęcia (tj. autorskie prawo do programu komputerowego) na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego". W konsekwencji, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W uzupełnieniu wniosku z 21 czerwca 2022 r. wskazał Pan, że w literaturze odnoszącej się do prawa autorskiego i praw pokrewnych - J. Krysińska [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R. M. Sarbiński, Warszawa 2019, LEX – „program komputerowy powstaje etapami.

W uproszczeniu proces ten przedstawia się następująco:

1. sformułowanie/oznaczenie celu/problemu;

2. analiza problemu (określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia pożądanego stanu końcowego, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego (platformy software’owej);

3. projektowanie algorytmu (przez pojęcie algorytmu należy rozumieć zbiór reguł postępowania mający na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie kroków/działań); istotne jest to, że może istnieć wiele algorytmów służących rozwiązaniu tego samego problemu);

4. implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w postaci flow chart (dokumentacja projektowa) i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania np. kompilacji, asemblacji itp. w celu otrzymania kodu wykonywalnego;

5. testowanie (przyjmując uproszczoną definicję - jest to postępowanie mające na celu wykrycie usterek programu komputerowego powodujących jego nieprawidłowe działanie, które wynikają z błędu programisty na jednym z etapów tworzenia programu, najczęściej w procesie tworzenia kodu źródłowego);

6. eksploatacja”.

Wnioskodawca jest konsultantem wdrożeniowym (funkcjonalnym) systemu (`(...)`) i przygotowuje dokumentację do stworzenia programu komputerowego lub ulepszenia funkcjonalności programu komputerowego, których oczekuje klient. Nie pisze kodu źródłowego jako programista, ale jest jego twórcą na etapie poprzedzającym pracę programisty. Kod źródłowy danego oprogramowania powstaje na bazie stworzonej przez podatnika dokumentacji. Wnioskodawca ma zatem bezpośredni wkład w tworzeniu kodu.

W tym zakresie w pytaniu wskazany został „etap” tworzenia oprogramowania.

W ramach drugiego pytania Wnioskodawca oczekuje m.in. oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej Wnioskodawcy prawa do „programów komputerowych”, o których mowa w pytaniach Wnioskodawcy, można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj,: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efektem pracy Wnioskodawcy, które Podatnik nazywa odpowiednio „programem komputerowym” zawsze są odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przy czym należy podkreślić, iż pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć bardzo szeroko - jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji /systemu/oprogramowania czy też funkcjonalności w aplikacji/systemie/oprogramowaniu już istniejącym.

W pkt 7 preambuły Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz. Urz. UE. L 2009 Nr 111) znajduje się reguła przewidująca, że: „do celów niniejszej dyrektywy pojęcie program komputerowy obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie”. Tak też jest w wypadku Wnioskodawcy, który przygotowuje niezbędne analizy i dokumentację do projektu, która później wykorzystywana jest przez zespół programistów.

Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa autorskie do tych „programów komputerowych”, do czasu, aż zostaną one przeniesione na Spółkę.

Wytwory pracy twórczej Wnioskodawcy, stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przy czym należy pamiętać, iż pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć bardzo szeroko, o czym Wnioskodawca wspomniał w punkcie b.

W każdym przypadku tworzenia przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził i prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Jego pracy.

Tak, „programy komputerowe” zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach opisanej we wniosku działalności Wnioskodawca nie prowadził ani nie prowadzi samodzielnie badań naukowych.

W ramach działalności, Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe od 1 września 2017 r.

Celem prowadzonych prac rozwojowych było stworzenie innowacyjnego oprogramowania, zgodnie z indywidualnymi potrzebami Spółki lub jej klientów. Prowadzone przez Podatnika prace rozwojowe dotyczyły opisanych we wniosku projektów. W ramach prac rozwojowych Wnioskodawca podejmował takie czynności jak analizowanie zupełnie nowych rozwiązań i tworzenie do nich dokumentacji, które następnie przekazywane są do programistów. Wnioskodawca uczestniczył również w budowie koncepcji rozwiązania oraz brał udział w testach budowanego rozwiązania.

Dotychczas ukończone prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem zgodnie z określonymi celami, a więc wynikami prac były konkretne „programy komputerowe” zaspokajające potrzeby Spółki.

Wnioskodawca zakłada, że wynikiem pozytywnym zakończą się również obecnie prowadzone i przyszłe prace rozwojowe. Oczywiście, Wnioskodawca nie może tu wskazać wprost, że ich wynik będzie pozytywny, gdyż działalność rozwojowa wiąże się z założenia z niepewnością, na co wskazuje też w pkt 2.18 i 2.34 Podręcznik Frascati 2015 (Frascati Manual 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, 2015 OECD), ale ponieważ oczywistym jest, że zastosowanie preferencji IP BOX możliwe jest tylko w przypadku pozytywnego wyniku prac rozwojowych (w przeciwnym wypadku nie powstanie autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie), proszę przyjąć na potrzeby postępowania, że prace rozwojowe zostaną zakończone pozytywnym wynikiem.

Formą wyników pracy są m.in. stworzone przez Podatnika dokumentacje i przeprowadzone analizy. Wnioskodawca w toku świadczonych usług posługuje się głównie następującymi językami programowania: (`(...)`). Wyniki te są/będą wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy, jedynie jako Usługi świadczone na rzecz Spółki.

Wnioskodawca w wyniku prac rozwojowych zaprojektował i stworzył następujące nowe, zmienione lub ulepszone: produkty, procesy albo usługi:

· Uruchomienie laboratorium informatycznego - w ramach tego projektu Wnioskodawca:

- przeprowadził analizy niezbędne do wytworzenia nowego oprogramowania,

- opracował rozwiązania informatyczne będące podstawą dalszej pracy programistów,

- uczestniczył w budowie koncepcji rozwiązania

- testował budowane rozwiązania,

· Program do optymalizacji procesów obsługi zwrotów towarów przez klientów - w ramach tego projektu Wnioskodawca:

- przeprowadził analizy niezbędne do wytworzenia nowego oprogramowania,

- uczestniczył w warsztatach analitycznych,

- uczestniczył w budowie koncepcji rozwiązania,

- testował budowane rozwiązania,

· Utworzenie nowego kanału wysyłki faktur - w ramach tego projektu Wnioskodawca:

- przeprowadził analizy niezbędne do stworzenia kodu źródłowego,

- opracował dokumentację niezbędną do stworzenia kodu źródłowego,

- uczestniczył w budowie koncepcji rozwiązania,

- testował budowane rozwiązania,

· Aplikację ułatwiającą i zapewniającą rentowność przetargów - projekt jest w toku i dotychczas Wnioskodawca:

- odbył warsztaty wprowadzające,

- stworzył analizę problemów i możliwości rozwiązań, które są bazą do prowadzenia dalszych etapów tworzenia oprogramowania.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, a charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca rozumie, iż Organ pod pojęciem „prace naukowe” ma na myśli prace rozwojowe, gdyż jak już wcześniej zostało wspomniane Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.

Zależność między prowadzonymi pracami rozwojowymi (efektami tych prac) a przychodami Wnioskodawcy, których dotyczy wniosek polega na tym, iż bez przeprowadzenia prac rozwojowych, Podatnik nie stworzyłby przedmiotu świadczenia usługi - utworów podlegających ochronie pokrewnych, tym samym nie osiągnąłby przychodów, których dotyczy wniosek.

W ramach tej działalności Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Do takich prac należą np. spotkania administracyjne, usługi szkoleniowe i doradcze oraz planowanie prac.

Jednakże należy podkreślić, iż właśnie z tego powodu Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności, dzięki czemu może określić jaką część pracy stanowią prace rozwojowe.

Efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062).

Przy czym należy podkreślić, iż pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć bardzo szeroko - jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji/systemu/oprogramowania czy też funkcjonalności w aplikacji/systemie/oprogramowaniu już istniejącym.

Wnioskodawca wykonuje swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność. Analizy i dokumentacja wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U z 2021 r., poz. 1062 z zm.).

Sytuacje będące przedmiotem tego zapytania nie występują w sytuacji będącej przedmiotem wniosku.

W praktyce występują jednak sytuacje, że nad jednym projektem z punktu widzenia Spółki pracuje kilku projektantów, analityków, programistów i testerów, przy czym taki projekt standardowo dzielony jest na mniejsze zadania, za które każdy odpowiada osobno za poszczególne elementy tworzonego programu komputerowego.

Wnioskodawca wykonuje więc swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność.

Na potrzeby wniosku, Wnioskodawca oświadczył, że tworzona przez niego dokumentacja opiera się każdorazowo o dostępną aktualnie wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz w dziedzinie w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć, a także o umiejętności Wnioskodawcy jako konsultanta. Z kolei projektowane i ulepszone części programu poprzez zaproponowane zmiany stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas tworzonych przez Wnioskodawcę.

Oprogramowanie i dokumentacja wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dotyczy to zarówno oprogramowania opisanego powyżej jako całkowicie nowe jak i ulepszone o nową funkcjonalność, jak i stworzonej do niej specjalistycznej dokumentacji.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za wszystkie świadczone na rzecz Spółki usługi, w tym za przeniesienie majątkowych praw autorskich.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że realizując zadania wynikające z zawartej Umowy, Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim zadaniami związanymi z tworzeniem kodu źródłowego, tj. przeprowadzeniem niezbędnych analiz oraz szczegółową dokumentacją. Pozostałe zadania umowne mają charakter dodatkowy i uzupełniający w stosunku do zadań zmierzających do tworzenia kodów źródłowych.

W części dotyczącej zadań związanych z wytworzeniem i/lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wypłacone wynagrodzenie jest wynagrodzeniem z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego. W tej części przeniesienie autorskiego prawa majątkowego jest konsekwencją i istotą świadczenia i tym samym wynagrodzenie w tej części nie jest wypłacane za inne elementy niebędące prawem własności intelektualnej.

W pozostałym zakresie wypłacone wynagrodzenie nie jest natomiast związane z przeniesieniem autorskiego prawa majątkowego (te pozostałe czynności zostały wskazane powyżej - w odpowiedzi na pytanie nr 4c.)

Stwierdzenie, że „wynagrodzenie to ma charakter jednorodny i niepodzielny, stanowiąc zapłatę za wszystkie czynności Wnioskodawcy niezbędne do wykonania Umowy” należy rozumieć w ten sposób, że Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie za wszystkie czynności niezbędne do wykonania Umowy. Wynagrodzenie miesięczne stanowi sumę wynagrodzenia ryczałtowego oraz poniesionych przez Podatnika kosztów, na których doliczenie do wynagrodzenia Spółka wyraża zgodę Umową, uznając je za elementy kalkulacyjne tego wynagrodzenia.

W celu określenia jaka kwota wynagrodzenia przypada na poszczególne czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej Umowy, w tym za przeniesienie majątkowych praw autorskich, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu pracy. W ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia czynności wykonywane w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na tworzeniu kodu źródłowego (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki, które z tworzeniem kodu nie są związane lub związane są jedynie pośrednio.

Dochodem, do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatkową jest wyłącznie dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, cyt.: „W celu kalkulacji części wynagrodzenia przypadającej na autorskie prawa do programu komputerowego, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na czynności prowadzące do tworzenia kodu źródłowego (i w konsekwencji oprogramowania) jak i dokumentacji projektowej z tym związanej oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki, które z tworzeniem kodu nie są związane lub związane są jedynie pośrednio.”

Wnioskodawca jest wstanie wyodrębnić w otrzymywanym wynagrodzeniu za świadczone usługi cześć, która dotyczy wyłącznie przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego.

W celu kalkulacji wynagrodzenia, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na tworzeniu kodu źródłowego (i w konsekwencji oprogramowania) jak i dokumentacji projektowej z tym związanej oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki, które z tworzeniem kodu nie są związane lub związane są jedynie pośrednio.

Dodatkowo Wnioskodawca zobowiązany jest do wypełniania prowadzonego przez Spółkę systemu ewidencji projektu (JIRA), określając wykonywane czynności, etap projektu i ilość poświęconego czasu. Z ewidencji tych Spółka jest w stanie określić dokładnie jakie czynności wykonywał Wnioskodawca dla danego klienta, w jakim terminie i czasie.

Wystawiane przez Wnioskodawcę faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw majątkowych, gdyż jest ono uwzględnione w cenie sprzedaży usługi.

Wnioskodawca sporządza za każdy miesiąc zestawienia, z których wynika jaki czas poświęcił na wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na tej podstawie oraz na podstawie prowadzonej ewidencji jest wstanie określić jaki osiąga przychód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc z tytułu przeniesienia praw autorskich.

Faktura jest odzwierciedleniem zawartej umowy, w której przewidziano ryczałtowe wynagrodzenie za usługi świadczone w okresie rozliczeniowym (miesiącu) i dlatego dokument nie wyodrębnia w osobnej pozycji wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów następuje z chwilą zapłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia za świadczenie Usług, a w związku z nabyciem autorskich praz majątkowych Spółka uprawniona jest do korzystania z utworu na wymienionych w Umowie polach eksploatacji. Przeniesienie tych praw potwierdza, więc zapłata wynagrodzenia przez Spółkę. Z chwilą dostarczenia Spółce utworu, Wnioskodawca przenosi na Spółkę własność egzemplarzy (nośników materialnych), na których utrwalono ten utwór.

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu pracy Wnioskodawcy na Spółkę polega na jego umieszczeniu w repozytorium i uzyskania potwierdzenia akceptacji i przyjęcia zamieszczonego programu w ustalonej przez Wnioskodawcę formie.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów.

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywane przez siebie czynności wobec osób trzecich. W związku z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą ponosi pełne ryzyko wykonywanych prac.

Wykonując te usługi Podatnik ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością związaną z wytarzaniem oprogramowania, wynika to z faktu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej.

W ramach ponoszenia wydatków na sprzęt komputerowy Wnioskodawca dokonał lub dokona zakupu następujących rzeczy:

- jednostka centralna,

- laptop,

- monitor,

- myszka,

- klawiatura.

Organ nie określił, co rozumie pod pojęciem „bezpośredniego” związku wydatków z wytworzeniem, rozwijaniem i ulepszeniem opisanego we wniosku oprogramowania, w szczególności czy chodzi tu o bezpośredni związek wydatku z przychodem z kwalifikowanego IP czy o bezpośredni związek wydatku z wytworzeniem kwalifikowanego IP dla potrzeb obliczenia wskaźnika nexus.

Wnioskodawca we wniosku wskazał przykładowe koszty jakie ponosi lub zamierza ponosić w związku z realizacją usług związanych z przeniesieniem kwalifikowanego IP i uzasadnił dlaczego musi takie koszty ponieść przy świadczeniu usług.

We wniosku nie wskazano natomiast, że wszystkie wydatki ponoszone w związku z wytworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania są z tym zadaniem związane bezpośrednio w tym znaczeniu, że są związane bezpośrednio z przychodem z kwalifikowanego IP. We wniosku jednoznacznie wskazano natomiast co następuje: „W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Podstawą sporządzenia proporcji jest prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu świadczenia usług."

Niektóre ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki związane z całokształtem jego działalności i w pewnym zakresie dotyczą przychodów z kwalifikowanego IP.

W istocie pytanie 3 we wniosku dotyczy właśnie tego jak takie koszty przyporządkowywać do działalności związanej z kwalifikowanym IP i czy zaprezentowana przez Wnioskodawcę sposób alokacji jest zdaniem Organu prawidłowy.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że pytanie to nie dotyczy kwalifikacji kosztów do poszczególnych elementów wskaźnika nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, tylko do określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak podkreśla Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: „ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik” (str. 50 objaśnień).

Pytanie nie dotyczy zatem „bezpośredniego” związku wydatku z kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tylko dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Abstrahując już od przedmiotu pytania, w wypowiedziach Ministerstwa Finansów udzielanych prasie wskazano, że nawet składki na ubezpieczenia społeczne są „bezpośrednio” związane z kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT (`(...)`) i mogą być wykazane w a) wzoru nexus. Ministerstwo uważa bowiem, że kosztów we wskaźniku nexus bezpośrednio związanych z wytworzeniem IP nie można utożsamiać z kosztami bezpośrednimi i pośrednimi w rozumieniu ogólnych zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o PIT.

Wypowiedź ta oczywiście nie ma urzędowej formy interpretacji ogólnej czy objaśnień podatkowych, ale jest ona spójna z wyrażoną w objaśnieniach rozróżnieniem jaki jest „bezpośredni” związek z kwalifikowanym IP dla obliczenia wskaźnika „nexus” a jaki dla obliczenia „dochodu”.

Niemniej jednak, Wnioskodawca oświadcza, że wszystkie wspomniane przez Organ wydatki w pytaniach od 4o do 4v są bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem opisanego we wniosku oprogramowania.

Bez poniesienia wydatków na zakup sprzętu komputerowego wytworzenie, ulepszanie czy rozwój „programu komputerowego” byłoby technicznie niemożliwe.

Wnioskodawca w ramach zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych dokonał lub dokona zakupu:

- drukarki,

- mikrofonu,

- kamery,

- słuchawek,

- kary graficznej,

- dyski,

- części do chłodzenia komputera,

- pamięć RAM,

- procesory,

- płytę główną,

- akcesoriów do prawidłowej obsługi zakupionych części do komputera.

Bez poniesienia ww. kosztów wytworzenie, ulepszanie czy rozwój „programu komputerowego” byłoby technicznie niemożliwe.

Wnioskodawca w ramach zakupu oprogramowania komputerowego dokonał lub dokona zakupu licencji do specjalistycznego oprogramowania komputerowego.

Bez poniesienia ww. kosztu wytworzenie, ulepszanie czy rozwój „programu komputerowego” byłoby technicznie niemożliwe.

Wnioskodawcy wydaje się, że na potrzeby wniosku nie da się już bardziej szczegółowo opisać tego wydatku.

Chodzi tu o literaturę mającą na celu zwiększenie zasobu wiedzy Wnioskodawcy w dziedzinie oprogramowania dla sprawnej realizacji prowadzonych projektów oraz wykonywania działalnością w zakresie szeroko pojętego IT.

Ze względu na tempo zmian w dziedzinie IT, Wnioskodawca musi się stale dokształcać, aby mógł świadczyć profesjonalne usługi, odznaczające się innowacyjnością pomysły. W celu zapewnienia sobie oraz Spółkom i ich klientom rozwiązań opartych na najnowszej wiedzy w dziedzinie IT, Wnioskodawca dokonuje zakupu specjalistycznej literatury związanej z wytworzeniem oprogramowania.

Bez ich poniesienia wytworzenie, rozwijanie i ulepszanie opisanego we wniosku oprogramowania byłoby znacznie utrudnione lub wymagające znacznie dłuższego czasu świadczenia usług, co mogłoby być nieakceptowalne z perspektywy Spółki oraz klienta Spółki.

Jeżeli Organ uznaje ten opis za niewystarczający, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o pominięcie tego fragmentu opisu zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (pkt 5 opisu kosztów), tak jakby go w oryginalnym wniosku nie było.

Wnioskodawca w ramach kosztów szkoleń ponosi przede wszystkim koszty uczestnictwa w postaci opłaty wpisowej. Szkolenia dotyczą prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej i służą pogłębieniu wiedzy w związku z szybko zmieniającymi się technikami, rozwojem oprogramowania czy też zmian w różnych wykorzystywanych systemach. Wiedza uzyskana na szkoleniach wykorzystywana była do wykonanych projektów. Bez poniesienia ww. wydatku wytworzenie, rozwijanie i ulepszanie opisanego we wniosku oprogramowania byłoby znacznie utrudnione lub wymagające znacznie dłuższego czasu świadczenia usług, co mogłoby być nieakceptowalne z perspektywy Spółki oraz klienta Spółki.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej zakupuje następujący sprzęt papierniczo-biurowy:

- papier ksero,

- długopisy,

- ołówki,

- zakreślacze,

- markery,

- temperówki,

- gumki,

- dziurkacze,

- zszywacze,

- zszywki,

- małe karteczki,

- karteczki samoprzylepne,

- zeszyty,

- folie - koszulki,

- koperty,

- spinacze,

- taśmy klejące,

- kleje,

- nożyczki,

- korektory,

- tonery i tusze.

Poniesienie tych wydatków jest konieczne dla skutecznego i efektywnego zrealizowania wszystkich obowiązków administracyjnych i organizacyjnych związanych z działalnością polegającą na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu opisanego we wniosku oprogramowania.

W przypadku kosztów obsługi księgowej chodzi o koszty ponoszone w związku z prowadzoną księgowością co do całości przychodów i kosztów osiąganych przez Podatnika. Podatnik opłaca fakturę za obsługę księgową m.in. w zakresie: prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, opracowania i składania deklaracji podatkowych.

Poniesienie tego wydatku jest konieczne dla skutecznego, efektywnego oraz przede wszystkim bezpiecznego (od strony prawnej) zrealizowania wszystkich obowiązków administracyjnych i organizacyjnych związanych z działalnością polegającą na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu opisanego we wniosku oprogramowania.

Wnioskodawca zakupił lub zakupi części do samochodów osobowych. Dokonał zakupu następujących części:

- ogumienie wraz z wymianą,

- wycieraczek,

- płyn do spryskiwaczy,

- olej silnikowy,

- chemia do mycia auta

Dodatkowo dokonuje corocznych przeglądów samochodu osobowego.

Poniesienie ww. wydatku jest konieczne celem bezpośredniego kontaktu z klientami finalnymi Spółki w celu przeprowadzenia etapu wstępnego projektu (konsultacje).

Wnioskodawca w tym miejscu chciałby zaznaczyć, iż wymieniony we wniosku katalog kosztów, jest katalogiem otwartym, który miał na celu wymienienie przykładowych kosztów jakie Podatnik ponosi w ramach tworzenia „programu komputerowego” w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wynika to z faktu, iż Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć, jakie dokładnie koszty będzie musiał ponieść w celu wytworzenia „programu komputerowego”, co uwarunkowane jest twórczym charakterem pracy Podatnika.

Z kolei w odpowiedziach na pytania od 4o do 4v Wnioskodawca wymienił dotychczas poniesione koszty.

We wniosku wskazano: „Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy."

Wnioskodawca wyraźnie, więc zaznaczył, iż w pytaniu trzecim zależy mu na powiązanie ponoszonych wydatków z przychodami uzyskiwanymi ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, tj. z prowadzonymi pracami rozwojowymi (ich rezultatami), a nie z przychodami z całej działalności gospodarczej.

Jednak w celu usunięcia jakichkolwiek wątpliwości Organu, Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, iż wszelkie koszty (we wniosku wymieniony został katalog otwarty, który miał pokazać Organowi przykładowe koszty, jakie Wnioskodawca musi ponieść w ramach świadczonych przez siebie usług), które zostaną wzięte pod uwagę (w odpowiedniej proporcji w zależności od związku z przychodem) przy kalkulacji kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej są oraz będą w sposób pośredni lub bezpośredni powiązane z przychodami uzyskiwanymi ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, a więc z poszczególnymi działaniami, które Podatnik traktuje jako konkretne prace rozwojowe. Bez poniesienia poszczególnych wydatków wytworzenie, ulepszanie czy rozwój „programu komputerowego” byłoby technicznie niemożliwe, znacznie utrudnione lub wymagające znacznie dłuższego czasu świadczenia usług, co mogłoby być nieakceptowalne z perspektywy Spółki oraz klienta Spółki jak również poniesienie niektórych wydatków jest konieczne dla skutecznego, efektywnego oraz przede wszystkim bezpiecznego (od strony prawnej) zrealizowania wszystkich obowiązków administracyjnych i organizacyjnych związanych z działalnością polegającą na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu opisanego we wniosku oprogramowania.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych (kodów źródłowych) jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2. Czy na podstawie art. 30ca ustawy o PIT w zeznaniach rocznych za lata podatkowe 2020 i następne Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uzyskiwanego z tytułu autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi?

3. Czy w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy?

Pana stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

Ad.1 .

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym ustawodawca definiując prace rozwojowe odsyła do art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.), gdzie zostały one zdefiniowane jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prowadzone prace polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują ponadto wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia i rozwoju nowoczesnych rozwiązań informatycznych przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy z zakresu najnowszych technologii IT. Należy także podkreślić, że prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie programów komputerowych w przyszłości.

Jak wskazał ponadto Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r. „W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy", nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszę się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjęć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy.".

Ad.2.

Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 30ca ustawy o PIT w zeznaniach rocznych za lata podatkowe 2020 i lata następne może zastosować stawkę podatku w wysokości 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uzyskiwanego z tytułu autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Ustawa zmieniająca wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej.

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

„(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(`(...)`) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.”.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo- rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży autorskiego oprogramowania w przypadku tworzenia Utworów i prowadzenia do nich oddzielnej ewidencji.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności. Odnosząc się do powyższych konstrukcji prawnych przewidzianych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, należy uznać, że oprogramowanie komputerowe stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 1 ust. 2 pkt 1 o prawie autorskim i prawach pokrewnych, kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć szeroko - jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji czy też funkcjonalności w aplikacji już istniejącej.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu.

OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX.

OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wskazano we wniosku, udział współtwórców w tworzeniu programu komputerowego w tym wypadku ma charakter wertykalny, czyli polega m.in. na uczestnictwie w różnych etapach powstawania programu.

Jak wskazuje się w literaturze odnoszącej się do prawa autorskiego i praw pokrewnych -J. Krysińska [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R. M. Sarbiński, Warszawa 2019, LEX - „program komputerowy powstaje etapami. W uproszczeniu proces ten przedstawia się następująco:

a) sformułowanie/oznaczenie celu/problemu;

b) analiza problemu (określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia pożądanego stanu końcowego, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego (platformy software'owej);

c) projektowanie algorytmu (przez pojęcie algorytmu należy rozumieć zbiór reguł postępowania mający na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie kroków/działań); istotne jest to, że może istnieć wiele algorytmów służących rozwiązaniu tego samego problemu);

d) implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w postaci flow chart (dokumentacja projektowa) i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania np. kompilacji, asemblacji itp. w celu otrzymania kodu wykonywalnego;

e) testowanie (przyjmując uproszczoną definicję - jest to postępowanie mające na celu wykrycie usterek programu komputerowego powodujących jego nieprawidłowe działanie, które wynikają z błędu programisty na jednym z etapów tworzenia programu, najczęściej w procesie tworzenia kodu źródłowego);

f) eksploatacja".

W takich przypadkach prawa autorskie do programu komputerowego mogą przysługiwać jego współtwórcom na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w którym przewidziano, że „współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie".

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców.

Wnioskodawca w opisie zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wskazał, że rozwija oprogramowanie poprzez udział w tworzeniu kodu źródłowego. Stworzenie nowego kodu źródłowego prowadzi w istocie do powstania nowego oprogramowania komputerowego lub ulepszeniu funkcjonalności dotychczas istniejącego oprogramowania, poprzez poszerzenie go o nowe zastosowania. Praca polegająca na wykonywaniu tych czynności ma charakter jednoznacznie twórczy, nie jest efektem działań powtarzalnych, a jej wynikiem jest zmodyfikowany, stworzony od początku kod źródłowy, będący nowym wytworem intelektu podlegającym ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego Wnioskodawca traci prawa własności, z chwilą przeniesienia ich na Spółkę.

Reasumując:

1. podatnik w ramach własnej działalności badawczo-rozwojowej wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie według przepisów prawa polskiego,

2. podatnik osiągnął dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

3. podatnik prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usług, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Ad.3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy.

Jak wskazano już powyżej, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe regulacje, w realiach sprawy istotne jest przyporządkowanie kosztów prowadzonej działalności do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zadanie to wypełnia ewidencja prowadzona przez podatnika, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT.

Koszty ponoszone przez Podatnika mają i będą mieć często charakter kosztów pośrednich, związanych z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej, a nie tylko z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co oznacza, że w kalkulacji dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej mogą one zostać uwzględnione częściowo.

Zdaniem Wnioskodawcy, racjonalnym sposobem pośredniej alokacji tych kosztów dla potrzeb preferencji IP BOX jest zatem przyporządkowanie ich w takiej samej proporcji w jakiej przychód związany ze sprzedażą kwalifikowanych praw własności intelektualnej pozostaje do łącznego przychodu Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. stanowi natomiast, że:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że prowadzi Pan działalność polegającą na pracach programistycznych od 1 września 2017 r., przy czym z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT zamierza Pan skorzystać za rok 2020 i lata następne.

Osobiście zajmuje się Pan tworzeniem oprogramowania, a także odpowiada za jakość świadczonych usług oraz ich rezultat. Ma swobodę w doborze sposobu, metod i organizacji wykonywania czynności składających się na świadczenie Usług. Ustala Pan czas i miejsce wykonania Usług wraz ze Spółką. Spółka jest uprawniona do udzielania wskazówek i sugestii co do sposobu realizacji Umowy, a także dokonywania modyfikacji zakresu zleconych Wnioskodawcy Usług. Powyższego nie zmienia fakt, że Wnioskodawca realizując zadania wynikające z umów współpracuje również z innymi podmiotami (np. programistami, testerami, analitykami) wykonującymi usługi na rzecz Spółek. Wnioskodawca oraz każda z osób współpracujących co do zasady odpowiedzialny jest za inne części projektu na rzecz Spółek lub klientów Spółek. W praktyce występują również jednak sytuacje, że nad jednym projektem z punktu widzenia Spółki pracuje kilku projektantów-architektów, programistów i testerów, przy czym taki projekt standardowo dzielony jest na mniejsze zadania, za które każdy z programistów odpowiada osobno. Wnioskodawca ma wiedzę jakie zadania wykonują projektanci-architekci, programiści i testerzy współpracujący, w zakresie w jakim jest to niezbędne dla zapewnienia prawidłowego wykonywania powierzonych mu zadań. Wnioskodawca oraz pozostali projektanci-architekci, programiści i testerzy nie mają natomiast uprawnień, aby ingerować w daną część pracy innego programisty.

Wnioskodawca w relacji ze Spółkami pełni rolę konsultanta wdrożeniowego (funkcjonalnego) systemu (`(...)`) i przygotowuje dokumentację do stworzenia programu komputerowego lub ulepszenia funkcjonalności programu komputerowego, których oczekuje klient Spółki.

Wnioskodawca nie pisze kodu źródłowego jako programista, ale jest jego twórcą na etapie poprzedzającym pracę programisty. Kod źródłowy danego oprogramowania powstaje na bazie stworzonej przez podatnika dokumentacji.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, w szczególności, że:

- działalność Pana prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia,

- w ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług),

- działalność Pana w zakresie projektowania i tworzenia kodu źródłowego oraz tworzenia dokumentacji nie ma charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowi systematyczny rozwój konkretnego produktu,

- oprogramowanie i dokumentacja wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej;

- oprogramowanie i dokumentacja wytworzone przez Pana będące nowym wytworem intelektu podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

- osiąga Pan przychód (dochód) z autorskiego prawa majątkowego uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Wynagrodzenie ma charakter jednorodny i niepodzielny, stanowiąc zapłatę za wszystkie czynności niezbędne do wykonania Umowy,

- przeniesienie majątkowych praw autorskich następuje z zachowaniem wymogów określonych przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych w okresie, którego dotyczy wniosek jest/była w opisanym zakresie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem spełnione są następujące cechy:

- działalność ta ma charakter twórczy,

- obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

- podejmowana jest w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym, przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana w zakresie tworzenia programów komputerowych mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczono w opisie sprawy, utwory tworzone i modyfikowane (rozwijane i ulepszane) przez Wnioskodawcę są chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz stanowią one odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie tych przepisów.

Wskazał Pan również, że prowadzi od dnia 27 kwietnia 2020 r. szczegółową, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję umożliwiającą wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wskazał Pan także, iż dochodami osiąganymi przez Niego w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania są dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług, a więc dochody w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia, stwierdzić należy, że może i będzie mógł Pan zastosować stawkę 5% wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży usługi, w zeznaniu składanym za rok 2020, jak i lata następne.

Zastrzeżenia wymaga, że uzyskiwane przez Pana dochody niestanowiące dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, nie podlegają ocenie przez tutejszy Organ.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Ww. przepis w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wskazuje, że zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, koszt ten może zostać uwzględniony proporcjonalnie, w stosunku, w jakim pozostaje wysokość kwalifikowanych przychodów do łącznych Pana przychodów.

Mimo uznania przez organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy „proporcję” zaproponowaną przez Pana, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Zaznaczamy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).