0112-KDIL2-2.4011.466.2022.2.MW

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 30 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 25 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 lipca 2022 r. (wpływ 25 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie programowania komputerowego. Głównym przedmiotem jego działalności, zgodnie z treścią wpisu w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), jest 62.01 .Z – Działalność związana z oprogramowaniem.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się m.in wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem programów komputerowych. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, dalej jako u.p.d.o.f.), tzn. działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i uzyskuje z tego tytułu dochody. Działalność Wnioskodawcy w powyższym zakresie ma charakter twórczy i obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 478).

W roku podatkowym 2020 r. Wnioskodawca zawarł dwie umowy o współpracy z tym samym podmiotem gospodarczym. Wnioskodawca wykonuje powyższe umowy w sposób twórczy, prowadząc prawce rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 478). Wnioskodawca skorzystał z tzw. ulgi IP BOX w zeznaniu podatkowym za 2020 r., a także chciałby skorzystać z ww. ulgi w roku podatkowym 2021 r. oraz w kolejnych latach podatkowych. Wątpliwości Wnioskodawcy wywołuje prawidłowość i możliwość dalszego korzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi IP BOX w odniesieniu do dochodów uzyskanych z opisanych we wniosku umów i poszczególnych zamówień realizowanych w ramach umów.

Umowa nr 1 została zawarta dnia 13 maja 2020 r. na czas określony, od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. pomiędzy Wnioskodawcą jako Wykonawcą a polską spółką komandytowo-akcyjną będącą podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) jako Zamawiającym. W powyższej umowie Zamawiający zlecił, zaś Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz Zamawiającego „usług w zakresie administrowania infrastrukturą sieciową w ramach projektów informatycznych realizowanych przez [Zamawiającego] na rzecz klientów [Zamawiającego]” – przy czym zastrzeżono równocześnie, że „prace wykonywane będą przez Wykonawcę na podstawie zamówień składanych przez [Zamawiającego] w formie pisemnej przez upoważnione do tego osoby”.

Umowa nr 2 została zawarta dnia 1 października 2020 r. na czas nieokreślony pomiędzy Wnioskodawcą jako Wykonawcą a polską spółką komandytowo-akcyjną jako będącą podatnikiem VAT jako Zamawiającym. W powyższej umowie Zamawiający zlecił, zaś Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz Zamawiającego „usług w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego w ramach projektów informatycznych realizowanych przez [Zamawiającego] na rzecz klientów [Zamawiającego]”.

Zamawiający w ramach Umowy nr 1 i w ramach Umowy nr 2 to ten sam podmiot, zaś treść obu Umów jest niemal tożsama, poza odrębnościami dotyczącymi sposobu określenia przedmiotu zamówienia oraz czasu trwania umowy. W treści obu Umów wprost wskazano, że „Wykonawca samodzielnie będzie decydował o terminach i miejscu świadczenia usług”. Również w praktyce wykonania Umów Zamawiający nie narzuca Wnioskodawcy określonego miejsca i czasu świadczenia usług.

W obu Umowach wskazano, że „Wykonawca sam decyduje o sposobie wykonania usług, tak aby osiągnąć efekt ustalony z [Zamawiającym], będący przedmiotem tego zamówienia”. W praktyce wykonania Umów Wnioskodawca nie podlega kierownictwu Zleceniodawcy i samodzielnie, według własnej wiedzy i doświadczenia, dobiera najlepszy, w ocenie Wnioskodawcy, sposób realizacji zlecenia.

Wnioskodawca jako wykonujący usługi programistyczne ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, a także ponosi „względem osób trzecich odpowiedzialność za świadczone usługi i wykonane prace”, co wynika z treści obu Umów.

W obu Umowach znalazły się szczegółowe postanowienia odnośnie praw autorskich do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji umowy. Zgodnie z treścią obu Umów „z chwilą przekazania Zamawiającemu prac wykonanych w ramach danego zamówienia lub jego części, Wykonawca przenosi na [Zamawiającego] autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów wykonanych w ramach przekazanych [Zamawiającemu] prac w tym do programów komputerowych, dokumentacji i przedmiotów fizycznych powstałych i wykonanych w ramach świadczenia Umowy na wszystkich polach eksploatacji, wymienionych w art. 50 i w art. 74 ust. 4 ust 1-3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z póżn. zm.)”. W dalszej części Umów wyszczególniono również konkretne pola eksploatacji.

Obie Umowy precyzują, że „Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz za korzystanie z utworu wykonanym w ramach danego zamówienia na każdym odrębnym polu eksploatacji, zawarte jest w wynagrodzeniu Wykonawcy określonym w tym zamówieniu”.

Jak wynika z obu Umów, „Wynagrodzenie Wykonawcy z tytułu świadczenia usług na rzecz [Zamawiającego] będzie każdorazowo ustalane w zamówieniu (`(...)`) Wynagrodzenie to powiększone zostanie o podatek VAT zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu wystawienia faktury VAT”. Strony w obu Umowach dopuściły również odbiory częściowe poszczególnych zamówień. W obu Umowach Strony przyjęły, że „odbiór prac objętych danym zamówieniem lub ich części będzie potwierdzany podpisanym przez [Zamawiającego] protokołem odbioru”.

W ramach wykonania Zamawiający składa Wnioskodawcy pisemne zamówienia, zgodnie z Umowami. W pisemnych zamówieniach składanych przez Zamawiającego wskazane są dane identyfikacyjne stron, oznaczenie Umowy, numer i data zamówienia, przedmiot zamienienia oraz wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy, określona według stawki godzinowej – przy czym Strony w zamówieniach zastrzegają również maksymalną wartość zamówienia, wskazując konkretną kwotę, która „stanowi górne ograniczenie całkowitego wynagrodzenia Wykonawcy”. W rubryce „przedmiot zamówienia” wskazane są konkretne utwory (programy komputerowe) podlegające wykonaniu, np. jako „implementacja części systemu odpowiedzialnej za ocenę Sprzedających w obszarze wysyłki paczek na platformie X dla klienta X”, „Projekt i implementacja oprogramowania nowej wersji panelu zamówień dla Kupujących dla klienta X”. Zamówienia opatrzone są podpisami obu stron umowy.

W jednym z zamówień – zamówieniu z dnia 1 lipca 2021 r. (dalej jako „Zamówienie Łączne”, zaś wszystkie pozostałe zamówienia zwane dalej „Zamówieniami Pojedynczymi”), oprócz przedmiotu zamówienia w postaci programu komputerowego, określonego jako „(…)”, w oddzielnej rubryce, jako drugi przedmiot zamówienia wskazano „Dyżur związany z serwisem aplikacji X”. Wynagrodzenie dla obu przedmiotów zamówienia w Zamówieniu Łącznym określone zostało odrębnie, według odmiennych stawek godzinowych. W ramach drugiego przedmiotu zamówienia, tj. dyżuru związanego z serwisem, Wnioskodawca nie działa w sposób twórczy i nie wytwarza utworów w rozumieniu prawa autorskiego. Jednakże w odniesieniu do pierwszego przedmiotu Zamówienia Łącznego oraz wszystkich Zamówień Pojedynczych Wnioskodawca działa w sposób twórczy, tworząc nowe i rozwijając, i ulepszając istniejące funkcjonalności, w sposób indywidualnie dopasowany do potrzeb Zamawiającego i jego klientów. Rozwiązania wdrażane przez Wnioskodawcę mają charakter innowacyjny, gdyż w znacznym stopniu wyróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w praktyce Wnioskodawcy, Zamawiającego i jego klientów oraz opracowane zostały w oparciu o indywidualne potrzeby. Prace w ramach realizacji obu Umów Wnioskodawca wykonuje w sposób systematyczny, tj. metodyczny, uporządkowany i ciągły. Rezultatem prac Wnioskodawcy są programy komputerowe bądź oprogramowanie komputerowe, podlegające ochronie jako utwory na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1062, dalej jako „prawo autorskie”), w tym w szczególności art. 74 prawa autorskiego. Po wykonaniu danego zamówienia, a także w trakcie jego wykonania, raz na miesiąc, Strony potwierdzają jego przekazanie Zamawiającemu w całości bądź części na podstawie pisemnego protokołu odbioru zamówienia. W protokole odbioru zamówienia wskazane są: dane identyfikacyjne stron, oznaczenie umowy, numer i data zamówienia, data odbioru zamówienia, przedmiot zamówienia, wskazanie, czy odbiór ma charakter częściowy czy końcowy, przedmiot zamówienia oraz liczba godzin pracy Wnioskodawcy. Protokół odbioru opatrzony jest podpisami obu stron Umowy.

Począwszy od kwietnia 2021 r. w protokołach odbioru zawarte jest również oświadczenie o treści: „Wykonawca przenosi majątkowe prawa autorskie do prac objętych protokołem odbioru". Jednakże również w odniesieniu do wcześniejszych zamówień fakt przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych w ramach zamówienia utworów z Wnioskodawcy na Zamawiającego wynika wprost z treści zarówno z Umowy nr 1, jak i Umowy nr 2, co zostało już wskazane.

W przypadku protokołów odbioru dotyczących Zamówienia Łącznego, w protokołach oba przedmioty zamówienia wykazano oddzielnie, jako dwie pozycje, odrębnie wskazując liczbę godzin pracy Wnioskodawcy w odniesieniu do przedmiotu zamówienia dotyczącego wytworzenia oprogramowania komputerowego i odrębnie – liczbę godzin pracy Wnioskodawcy przy realizacji dyżurów. Na podstawie protokołów odbioru, w których oba przedmioty zamówienia i czas ich wykonania wymieniono odrębnie, wraz z treścią Zamówienia Łącznego, gdzie w sposób odrębny wskazano stawki wynagrodzenia Wnioskodawcy za poszczególne przedmioty zamówienia, w sposób jednoznaczny można ustalić, jaka jest wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy w odniesieniu do poszczególnych przedmiotów zamówienia odrębnie.

Po podpisaniu pisemnych protokołów odbioru częściowego bądź końcowego Wnioskodawca wystawia na rzecz Zamawiającego faktury VAT. Na fakturach jako przedmiot usługi Wnioskodawca wskazuje: „sprzedaż usług zgodnie z umową o współpracę nr [numer umowy], zamówienie nr [numer zamówienia]”. Wnioskodawca na fakturach VAT wskazuje kwotę wynagrodzenia netto, zgodnie ze stawką wynikającą z danego zamówienia oraz ilością godzin pracy Wnioskodawcy potwierdzoną przez strony w protokole odbioru. Do kwoty wynagrodzenia netto Wnioskodawca dolicza podatek VAT według stawki 23 %. W przypadku faktur wystawionych w ramach Zamówienia Łącznego, Wnioskodawca nie wyodrębnia na fakturze VAT poszczególnych przedmiotów zamówienia jako odrębnych pozycji, wskazując łącznie wysokość wynagrodzenia netto, stanowiącą sumę wynagrodzenia za oba przedmioty zamówienia.

Dochód Wnioskodawcy osiągnięty z tytułu Umowy nr 1 i Umowy nr 2, z wyjątkiem dochodu osiągniętego z tytułu wynagrodzenia za dyżury pełnione w ramach Zamówienia Łącznego, to dochód z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uwzględnionych w cenie sprzedaży usługi. W swojej dokumentacji księgowej (podatkowej księdze przychodów i rozchodów) przychody oraz koszty osiągnięte z Umów nr 1 i 2 wyodrębnione zostały poprzez każdorazowe wskazanie numeru faktury VAT, której dotyczy dany przychód bądź koszt oraz danych kontrahenta. Jako opis zdarzenia gospodarczego Wnioskodawca wskazuje „sprzedaż usług”.

Od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję B+R, w ramach której wyodrębnia dochody i koszty związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, w taki sposób, aby dochody oraz koszty przypadające na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej zostały wyodrębnione. Jest to ewidencja, o której mowa w treści art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1997 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128). Wnioskodawca nie wykazuje jako dochodu osiągniętego w ramach działalności badawczo-rozwojowej części dochodu przypadającej na wynagrodzenie otrzymane za pełnienie dyżurów na podstawie Zamówienia Łącznego, gdyż w zakresie dyżurów Wnioskodawca nie prowadzi działalności badawczo-rozwojowej.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę); czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy nowe produkty, procesy bądź usługi, w tym m.in. program „(…)” na internetowej platformie (…). Wnioskodawca rezultaty prac rozwojowych oferuje w ramach działalności gospodarczej – przy czym w zakresie programów wytworzonych w ramach realizacji Umowy nr 1 i Umowy nr 2 Wnioskodawca, zgodnie z Umowami nr 1 i 2, przenosi autorskie prawa majątkowe do stworzonych utworów na Zamawiającego, z którym zawarł ww. umowy. W związku z powyższym, Wnioskodawca po przeniesieniu autorskich praw majątkowych nie oferuje dalej tego samego oprogramowania, co do którego sprzedał swoje autorskie prawa majątkowe, kolejnym podmiotom.

Czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem; jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami; czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką); w jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności?

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę są zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem prac Wnioskodawcy są nowe programy komputerowe o innowacyjnym charakterze. Programy tworzone przez Wnioskodawcę przyjmują formę kodu źródłowego. Wnioskodawca wykorzystuje wyniki prac w swojej działalności, poprzez zwiększenie swoich zasobów wiedzy oraz wykorzystania ww. zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej osiąga dochód z ceny sprzedaży swoich praw własności intelektualnej wliczonych w cenę usług na rzecz Zamawiającego, na podstawie Umowy nr 1 i 2.

Czy w każdym przypadku tworzenie przez Pana „programu komputerowego bądź oprogramowania komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego bądź oprogramowania komputerowego”, który jest efektem Pana pracy?

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego bądź oprogramowania komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził i prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego bądź oprogramowania komputerowego”, który jest efektem jego pracy, gdyż są to odrębne programy, z których każdy wymaga indywidualnego podejścia.

Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „programem komputerowym bądź oprogramowaniem komputerowym”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

- nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zamawiającego?

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci „programów komputerowych bądź oprogramowania komputerowego” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

- nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zamawiającego.

Czy programy komputerowe zawsze są efektem Pana prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Programy komputerowe zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Czy w ramach Umowy nr 1, w której zobowiązał się Pan do świadczenia na rzecz Zamawiającego „usług w zakresie administrowania infrastrukturą sieciową w ramach projektów informatycznych realizowanych przez (Zamawiającego) na rzecz klientów Zamawiającego” (podkreślenie Organu), wytwarza Pan programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i do których majątkowe prawa autorskie przenosi Pan na Zamawiającego?

W ramach Umowy nr 1, w której Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz Zamawiającego „usług w zakresie administrowania infrastrukturą sieciową w ramach projektów informatycznych realizowanych przez (Zamawiającego) na rzecz klientów Zamawiającego”, Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i do których majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego.

Czy i w jaki sposób obliczy Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Wnioskodawca obliczy wskaźnik nexus zgodnie ze wzorem określonym w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Obliczając wskaźnik nexus, Wnioskodawca do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym nie wlicza części wynagrodzenia przypadającej na pełnione dyżury, gdyż Wnioskodawca nie traktuje wynagrodzenia za pełnione dyżury jako dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym osiągnięte przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Umów nr 1 i 2 w roku podatkowym 2020 r. dochody można uznać za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (praw autorskich do programu komputerowego) w rozumieniu art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, dalej jako u.p.d.o.f.?

2. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym osiągnięte przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Umów nr 1 i 2 dochody za rok 2021 r. w zakresie wytworzenia programów komputerowych (tj. bez wynagrodzenia w zakresie pełnionych dyżurów) można uznać za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej praw autorskich do programu komputerowego) (praw autorskich do programu komputerowego) w rozumieniu art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, dalej jako u.p.d.o.f.?

3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 – czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawcy za rok podatkowy 2020 r. przysługiwało prawo opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką podatku dochodowego od osób fizycznych 5%?

4. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 2 – czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może w roku podatkowym 2021 r. i w kolejnych latach podatkowych opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. bez wynagrodzenia w zakresie pełnionych dyżurów) stawką podatku dochodowego od osób fizycznych 5%?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy osiągane przez niego dochody opisane we wniosku (bez wynagrodzenia w zakresie pełnionych dyżurów) stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki 5%.

Stanowisko odnośnie pytań ad 1 i ad 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, dalej jako u.p.d.o.f.) podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2020 r., znak 0115-KDWT.4011.69.2020.2.MK, „oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych”.

Wyjaśniając pojęcia prac badawczo-rozwojowych, w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej o znaku 0115-KDWT.4011.69.2020.2.MK wskazano, iż „Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. (`(...)`) Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. (`(...)`) z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. (`(...)`) Działalność twórcza oznacza, że »ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia«. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. (`(...)`) W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo »systematyczny« występuje w sformułowaniu »podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny«, a więc odnosi się do »działalności«, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów”.

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie powyższe cechy działalności badawczo-rozwojowej zostały w opisanym we wniosku stanie faktycznym spełnione. Wnioskodawca prowadzi bowiem prace rozwojowe polegające na wykorzystaniu dostępnej wiedzy z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji, tj. prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478).

Działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, bowiem skutkuje powstaniem utworów w rozumieniu prawa autorskiego oraz opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy i jego klientów lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego klientów.

Działalność Wnioskodawcy ma charakter systematyczny – wykonywana jest w sposób uporządkowany, według zasad jasno określonych w umowach o współpracy, prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W końcu – działalność Wnioskodawcy prowadzi do wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że prawa autorskie i prawa pokrewne do programów komputerowych tworzonych bądź rozwijanych przez Wnioskodawcę w ramach wykonania Umowy nr 1 i Umowy nr 2 stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej został uwzględniony w cenie usług, co wprost wynika z treści obu umów. Podkreślenia wymaga, że art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. odnosi się do dochodu „w zakresie w jakim został osiągnięty” m.in. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. W świetle zasad wykładni językowej kluczowa jest możliwość wyodrębnienia ww. dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi od dochodu osiągniętego z innych tytułów. W ocenie Wnioskodawcy, pomimo wskazania łącznej kwoty wynagrodzenia na fakturach VAT wystawionych w związku z Zamówieniem Łącznym, na podstawie samego Zamówienia Łącznego, protokołów odbioru oraz odrębnej ewidencji możliwe jest ustalenie części dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi od dochodu osiągniętego w ramach wynagrodzenia za pełnione przez Wnioskodawcę dyżury.

Przywołać należy interpretację indywidualną z dnia 17 lipca 2020 r., znak 0112-KDIL2-2.4011.374.2020.2.MC, gdzie w sytuacji, w której „Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za wynagrodzeniem, uwzględnionym w cenie usługi. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu”, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż „dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w sytuacji, gdy oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%”.

Reasumując – dochód Wnioskodawcy z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi stanowi dochód z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%”.

Analogicznie, również w niniejszym przypadku, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę w związku z wykonaniem Umowy nr 1 i Umowy nr 2 – zarówno w roku podatkowym 2020 r., jak i w kolejnych latach – należy uznać za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zarówno w odniesieniu do Pojedynczych Zamówień, jak i wyodrębnionej części Zamówienia Łącznego dotyczącej wytworzenia programu komputerowego. Będą to dochody osiągnięte z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (prawa autorskiego do programu komputerowego) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 u.p.d.o.f. Dochody te stanowić będą kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust.1 u.p.d.o.f.

Na pytania oznaczone we wniosku numerami 1 i 2 należy więc, zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedzieć twierdząco.

Stanowisko odnośnie pytań ad 3 i ad 4

Dalej należy wskazać, iż zgodnie z art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f. Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Odnosząc się do powyższych wymagań, wskazać należy, iż Wnioskodawca wyodrębnił dochody oraz koszty otrzymane w ramach opisanych we wniosku umów w swoich księgach rachunkowych, ponadto jeszcze przed skorzystaniem z ulgi IP BOX za rok 2020 r. Wnioskodawca wyodrębnił dochody oraz koszty przypadające na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej w odrębnej ewidencji. Jest to ewidencja, o której mowa w treści art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1997 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128). Powyższą ewidencję Wnioskodawca prowadzi cały czas na bieżąco. W konsekwencji, każdorazowo możliwe jest ustalenie, z którego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pochodzi dany przychód, koszt i dochód – zarówno w przypadku roku podatkowego 2020 r., w którym Wnioskodawca skorzystał z ulgi, jak i w przypadku kolejnych lat podatkowych.

Mając na uwadze wszystko co powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, spełnione zostały wszystkie warunki do zastosowania do dochodów opisanych we wniosku stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% (ulgi IP BOX). Wnioskodawca w swojej ocenie prawidłowo skorzystał z ulgi IP BOX za rok podatkowy 2020 r. i ma prawo do skorzystania z ww. ulgi podatkowej również w latach kolejnych, w odniesieniu do opisanych we wniosku dochodów osiąganych z tytułu praw własności intelektualnych uwzględnionych w cenie sprzedaży usługi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie bowiem do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazujemy także, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podkreślamy także, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej − oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu stanu sprawy zaprezentowanego we wniosku wynika, że:

1. w ramach indywidualnej działalności gospodarczej wytwarza, rozwija i ulepsza Pan programy komputerowe;

2. prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128); wskazał Pan, że działalność, którą Pan prowadzi, ma charakter twórczy i obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; w wyniku prac rozwojowych tworzy Pan nowe produkty, procesy bądź usługi; rezultaty prac rozwojowych oferuje Pan w ramach działalności gospodarczej; prace rozwojowe prowadzone przez Pana są zakończone pozytywnym wynikiem, wynikiem Pana prac są nowe programy komputerowe o innowacyjnym charakterze, programy tworzone przez Pana przyjmują formę kodu źródłowego; w każdym przypadku tworzenie przez Pana programu komputerowego bądź oprogramowania komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; prowadził i prowadzi Pan odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego bądź oprogramowania komputerowego, który jest efektem Pana pracy, gdyż są to odrębne programy, z których każdy wymaga indywidualnego podejścia; programy komputerowe zawsze są efektem Pana prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; wykorzystuje Pan wyniki prac w swojej działalności, przez zwiększanie swoich zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań; rozwiązania wdrażane przez Pana maja charakter innowacyjny, gdyż w znacznym stopniu wyróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w Pana praktyce; prace w ramach realizacji opisanych we wniosku umów wykonuje Pan w sposób systematyczny, tj. metodyczny, uporządkowany i ciągły; efekty Pana pracy w postaci programów komputerowych bądź oprogramowania komputerowego zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zamawiającego;

3. rezultatem Pana prac są programy komputerowe bądź oprogramowania komputerowe podlegające ochronie jako utwory na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym w szczególności art. 74 tej ustawy;

4. w opisanych we wniosku umowach znalazły się szczegółowe postanowienia odnośnie do praw autorskich do utworów wytworzonych przez Pana w ramach realizacji tych umów; zgodnie z ich treścią „z chwilą przekazania Zamawiającemu prac wykonanych w ramach danego zamówienia lub jego części, przenosi Pan na [Zamawiającego] autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów wykonanych w ramach przekazanych [Zamawiającemu] prac w tym do programów komputerowych, dokumentacji i przedmiotów fizycznych powstałych i wykonanych w ramach świadczenia Umowy na wszystkich polach eksploatacji, wymienionych w art. 50 i w art. 74 ust. 4 ust 1-3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.)”; odbiór prac objętych danym zamówieniem lub ich części będzie potwierdzany podpisanym przez [Zamawiającego] protokołem odbioru; w ramach wykonania Zamawiający składa Panu pisemne zamówienie; w zamówieniach wskazane są przedmiot zamienienia oraz wysokość Pana wynagrodzenia, określone według stawki godzinowej; w rubryce „przedmiot zamówienia” wskazane są konkretne utwory (programy komputerowe) podlegające wykonaniu;

5. od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej prowadzi Pan na bieżąco odrębną ewidencję, w ramach której wyodrębnia Pan dochody i koszty związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, w taki sposób, aby dochody oraz koszty przypadające na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej zostały wyodrębnione; jest to ewidencja, o której mowa w treści art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika też, że przenosi Pan na Zamawiającego autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów wykonanych w ramach przekazanych Zamawiającemu prac. Jednocześnie Pana zdaniem dochód, który Pan uzyskuje jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Na podstawie powyższego stwierdzamy, że osiągnięte przez Pana, w ramach realizacji wskazanych umów w roku 2020 oraz w roku 2021 dochody z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Pana programu komputerowego bądź oprogramowania komputerowego (bez wynagrodzenia w zakresie pełnienia dyżurów) , które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że może Pan skorzystać z referencyjnego opodatkowania dochodów według stawki 5% z tego tytułu za rok 2020 oraz 2021 i lata kolejne.

Reasumując – dochody osiągnięte przez Pana w ramach realizacji Umowy nr 1 i nr 2 w roku podatkowym 2020 stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i tym samym jest Pan uprawniony do zastosowania stawki 5% do dochodu z tego tytułu za ten rok. Również dochody osiągnięte przez Pana w ramach realizacji Umowy nr 1 i nr 2 w roku podatkowym 2021 w zakresie wytworzenia programów komputerowych (tj. bez wynagrodzenia w zakresie pełnionych dyżurów) stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i tym samym jest Pan uprawniony do zastosowania stawki 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. bez wynagrodzenia w zakresie pełnionych dyżurów) za ten rok i lata kolejne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń,

- zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).