Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 21 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sprzedaży nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 sierpnia 2022 r. (wpływ 17 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani oraz Pani mąż 2 lutego 2022 r. (Rep. A nr (…)) zakupiliście w ramach wspólności małżeńskiej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (dalej: mieszkanie). Była to kawalerka, wymagająca remontu. Mieszkanie zostało przez Państwa zakupione z myślą o wynajmie, po jego wyremontowaniu. Środki na jego zakup posiadali Państwo ze sprzedaży gruntu. Brakującą część uzupełnili Państwo, posiłkując się pożyczką hipoteczną, zaciągniętą na Państwa dom, w którym mieszkacie. W trakcie przeprowadzania remontu podjęła Pani decyzję o otwarciu działalności gospodarczej, związanej z obrotem nieruchomościami. Do tego celu potrzebowała Pani kapitał. W celu zgromadzenia kapitału niezbędnego dla zakupu pierwszej inwestycji w ramach działalności gospodarczej, konieczne było sprzedanie mieszkania zakupionego przez Panią oraz Pani męża do celów prywatnych. Mieszkanie sprzedali Państwo 6 kwietnia 2022 r. w ramach wspólności małżeńskiej. Sprzedane mieszkanie nie zostało przez Panią zakupione w ramach działalności gospodarczej, ani w ramach zarobku. Mieszkanie miało być wynajmowane. Kupując je, nie planowała Pani, że zostanie sprzedane. Działalność gospodarczą związaną z obrotem nieruchomościami otworzyła Pani 2 kwietnia 2022 r. Mąż nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podała Pani następujące informacje:

Przed podjęciem decyzji o prowadzeniu działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami nigdy wcześniej nie prowadziła Pani żadnej działalności gospodarczej.

Mieszkanie, o którym mowa we wniosku zamierzała Pani wynajmować w ramach najmu prywatnego. Nabywcę mieszkania pozyskała Pani, zamieszczając ofertę sprzedaży mieszkania na platformie internetowej (…).

Po sprzedaży mieszkania przeznaczonego na cele prywatne, zgromadziła Pani kapitał umożliwiający otwarcie działalności gospodarczej (otwarcie działalności - 2 kwietnia 2022 r.) i zakup nieruchomości już w ramach prowadzonej działalności, polegającej na obrocie nieruchomościami (zakup pierwszej nieruchomości - 13 kwietnia 2022 r.). Mieszkanie po przeprowadzeniu remontu, zostało sprzedane 5 sierpnia 2022 r. Obecnie, tzn. 17 sierpnia 2022 r. nie posiada Pani żadnego mieszkania, ale planuje Pani zakup.

Wcześniej sprzedała Pani jedną nieruchomość. Było to mieszkanie, zakupione na własne cele mieszkaniowe. Była to nieruchomość zabudowana i mieszkalna. Mieszanie zakupiła Pani w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej 25 lutego 2013 r. Mieszkanie zostało zakupione na kredyt hipoteczny, na własne cele mieszkaniowe. Mieszkała w nim Pani razem z mężem, a później także ze starszą córką. Mieszkanie zostało sprzedane 9 listopada 2018 r. Planowali Państwo dalsze powiększenie rodziny i metraż dotychczasowego mieszkania był dla Państwa niewystarczający. Środki ze sprzedaży zostały w całości przeznaczone na zakup domu w zabudowie bliźniaczej. Dom zakupili Państwo na własne cele mieszkaniowe, różnicę w wartości nieruchomości uzupełnili Państwo, posiłkując się kredytem hipotecznym. Mieszkają Państwo w nim do tej pory. To mieszkanie było jedyną nieruchomością jaką Pani sprzedała, przeznaczając środki z jego sprzedaży na zakup nowego domu na własne cele mieszkaniowe.

Pytanie

Czy istnieje możliwość zakwalifikowania sprzedaży z 6 kwietnia 2022 r. (Rep. A nr (…)), jako prywatną sprzedaż nieruchomości opodatkowaną 19% podatkiem dochodowym?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, sprzedaż nieruchomości z 6 kwietnia 2022 r. powinna zostać zakwalifikowana jako prywatna sprzedaż nieruchomości, opodatkowana 19% podatkiem dochodowym. Nie powinna natomiast zostać uznana za dokonaną w ramach działalności gospodarczej. Sprzedane mieszkanie nie zostało przez Panią zakupione w ramach działalności gospodarczej, ani w celach zarobkowych. Mieszkanie miało być wynajmowane. Kupując je, absolutnie nie planowała Pani, że zostanie sprzedane. Taka konieczność pojawiła się później, dopiero po podjęciu przez Panią decyzji o zajęciu się zawodowo obrotem nieruchomościami, do czego niezbędny był kapitał.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosowanie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

- odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

- zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

- zarobkowym celu działalności,

- wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

- prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tą ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:

Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy.

Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie, np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków podjętych przez Panią działań do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (dalej: mieszkania), o którym mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że przedmiotowe mieszkanie nie zostało nabyte przez Panią dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie było w takiej działalności wykorzystywana.

Czynności podejmowane przez Panią wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Z wniosku wynika, że Pani oraz Pani mąż 2 lutego 2022 r. zakupiliście w ramach wspólności małżeńskiej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Była to kawalerka, wymagająca remontu. Mieszkanie zostało przez Państwa zakupione z myślą o wynajmie w ramach najmu prywatnego. Środki na jego zakup posiadali Państwo ze sprzedaży gruntu oraz pożyczki hipotecznej. W trakcie przeprowadzania remontu podjęła Pani decyzję o otwarciu działalności gospodarczej, związanej z obrotem nieruchomościami. Do tego celu potrzebowała Pani kapitał. W celu zgromadzenia kapitału 6 kwietnia 2022 r. sprzedali Państwo mieszkanie w ramach wspólności małżeńskiej. Nabywcę mieszkania pozyskała Pani, zamieszczając ofertę sprzedaży mieszkania na platformie internetowej. Działalność gospodarczą związaną z obrotem nieruchomościami otworzyła Pani 2 kwietnia 2022 r. Pani mąż nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Przed podjęciem decyzji o prowadzeniu działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami nigdy wcześniej nie prowadziła Pani żadnej działalności gospodarczej. 13 kwietnia 2022 r. zakupiła Pani pierwszą nieruchomości (mieszkanie) w ramach prowadzonej działalności, która po przeprowadzeniu remontu, została sprzedana 5 sierpnia 2022 r. W dniu 17 sierpnia 2022 r. nie posiadała Pani żadnego mieszkania, ale planuje Pani zakup.

Wcześniej sprzedała Pani jedną nieruchomość. Było to mieszkanie, zakupione na własne cele mieszkaniowe. Była to nieruchomość zabudowana i mieszkalna. Mieszanie to zakupiła Pani w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej 25 lutego 2013 r. i sprzedała je Pani 9 listopada 2018 r. Środki ze sprzedaży zostały w całości przeznaczone na zakup domu w zabudowie bliźniaczej na własne cele mieszkaniowe. Mieszka w nim Pani do tej pory. To mieszkanie było jedyną nieruchomością jaką Pani sprzedała, przeznaczając środki z jego sprzedaży na zakup nowego domu na własne cele mieszkaniowe.

W efekcie Pani działania nie można uznać za działalność handlową. Transakcji sprzedaży należy przypisać charakter okazjonalny, brak jest ciągłości wymaganej do uznania, że mamy w tym przypadku do czynienia z działalnością gospodarczą.

Zatem, całokształt okoliczności, a w szczególności zakres, stopień zaangażowania i cel Pani działania związanego ze sprzedażą spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W mojej ocenie, Pani aktywność przedstawiona we wniosku oraz zaprezentowany ciąg zdarzeń, czynności nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do posiadanej nieruchomości.

Z opisanych okoliczności sprawy wynika, że brak jest podstaw, aby podejmowane przez Panią czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 cyt. ustawy. Sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż mieszkania nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowodowała powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Panią, skutki podatkowe odpłatnego zbycia mieszkania należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jak wyżej wyjaśniono, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje liczyć bieg określonego w nim pięcioletniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności nieruchomości.

Przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zakupiła Pani 2 lutego 2022 r. natomiast jego sprzedaż nastąpiła 6 kwietnia 2022 r., zatem sprzedaż ta skutkuje dla Pani powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Artykuł 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy wynika, że:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Wobec powyższego, uzyskany przez Panią dochód z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (mieszkania) podlega – zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Zatem jest Pani obowiązana do złożenia zeznania podatkowego oraz w przypadku uzyskania dochodu określonego zgodnie z ww. art. 30e ust. 1 ustawy do zapłaty podatku. Przy czym w związku z tym, że mieszkanie to stanowiło własność Pani i Pani męża w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej winna Pani rozliczyć połowę przychodu uzyskanego z jego sprzedaży.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez Panią, jako jednego ze współwłaścicieli mieszkania, zaznaczam, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela mieszkania, tj. Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).