Wnioskodawca, będący jednym z czterech wspólników spółki X sp. z o.o., posiadał 657 udziałów w tej spółce. W dniu 1 marca 2022 r. Wnioskodawca, wraz z pozostałymi wspólnikami, sprzedał 100% udziałów spółki X spółce akcyjnej. Zgodnie z umową, cena za udziały miała być wypłacana w czterech ratach, przy czym pierwsza rata miała być uiszczona w dniu zawarcia umowy. Nabywca omyłkowo przelał na rachunek Wnioskodawcy kwotę przewyższającą należną pierwszą ratę, co zostało określone jako Nadpłata. Wnioskodawca niezwłocznie zwrócił tę Nadpłatę Nabywcy. Wnioskodawca zapytał, czy Nadpłata stanowi dla niego dodatkowy przychód do opodatkowania w 2022 r. oraz czy wpływa na moment powstania przychodu podatkowego. Organ podatkowy uznał, że Nadpłata nie stanowi dla Wnioskodawcy dodatkowego przychodu do opodatkowania w 2022 r., ponieważ nie została ona określona w umowie jako część ceny za sprzedane udziały. Moment powstania przychodu podatkowego pozostaje niezmieniony i następuje w dacie przeniesienia własności udziałów, tj. 1 marca 2022 r.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
6 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymanej nadpłaty w związku ze sprzedażą udziałów w spółce kapitałowej. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca był jednym z czterech wspólników polskiego rezydenta podatkowego, spółki X spółka z o.o. z siedzibą w A. wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy (`(...)`), (`(...)`) Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) `(...)` („Spółka”) posiadając 657 udziałów w kapitale zakładowym Spółki, o łącznej wartości nominalnej 32.850 zł („Udziały”).
1 marca 2022 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi wspólnikami Spółki zawarł ze spółką akcyjną z siedzibą w Polsce, notowaną na polskiej Giełdzie Papierów Wartościowych, polskim rezydentem podatkowym („Nabywca”) umowę sprzedaży 100% udziałów Spółki („Umowa”). Sprzedane przez Wnioskodawcę Udziały stanowiły część przedmiotu transakcji. Cena za Udziały, podobnie jak za udziały sprzedawane w ramach tej transakcji przez pozostałych wspólników Spółki, miała być zgodnie zawartą umową wypłacona w czterech ratach, z których pierwsza miała zostać zapłacona w dniu zawarcia Umowy. Zgodnie z treścią Umowy momentem przeniesienia na Nabywcę prawa do własności Udziałów była chwila, w której kwota pierwszej raty znalazła się na rachunku bankowym Wnioskodawcy.
1 marca 2022 r. Nabywca omyłkowo, wbrew postanowieniom Umowy dotyczącym rozliczenia płatności pierwszej raty, dokonał na rzecz Wnioskodawcy przelewu, którego kwota przewyższyła kwotę pierwszej raty, do zapłaty której Nabywca był zobowiązany w dacie zawarcia Umowy. Dokonanie tego przelewu spowodowało powstanie różnicy pomiędzy kwotą faktycznie wypłaconą na rzecz Wnioskodawcy z tytułu uiszczenia należności za pierwszą ratę a kwotą, która była należna Wnioskodawcy tytułem pierwszej raty zgodnie z Umową („Nadpłata”).
Kwota Nadpłaty wypłacona Wnioskodawcy stanowiła zgodnie z postanowieniami Umowy, na tym etapie jej realizacji, świadczenie nienależne, podlegające zwrotowi na rzecz Nabywcy. Wobec faktu, że strony Umowy natychmiast zorientowały się w zaistniałej sytuacji, Wnioskodawca niezwłocznie, tak jak to było realnie i technicznie możliwe (tj. następnego dnia w siedzibie banku), dokonał zwrotu kwoty Nadpłaty do Nabywcy.
Ponadto, dla udokumentowania zaistniałych okoliczności jeszcze w dniu dokonania omyłkowego przelewu na rzecz Wnioskodawcy (tj. 1 marca 2022 r.) Nabywca złożył jednostronne oświadczenie potwierdzające, że przelew, który spowodował powstanie Nadpłaty na rachunku bankowym Wnioskodawcy powstał w okolicznościach leżących po jego (tj. Nabywcy) stronie.
W treści oświadczenia oprócz dokładnego opisania zaistniałych okoliczności sprawy wraz z podaniem dokładnych danych i kwoty zwróconej Nadpłaty, dla uniknięcia wszelkich wątpliwości w kwestii podatkowej kwalifikacji zaistniałej sytuacji Nabywca zobowiązał Wnioskodawcę do złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Celem złożenia wniosku miało być rozwianie wszelkich wątpliwości i stwierdzenie, że chwilowe przysporzenie majątkowe powstałe w wyniku przelewu wykonanego przez Nabywcę w omyłkowo zawyżonej kwocie na rachunek bankowy Wnioskodawcy nie spowodowało powstania z jego perspektywy przychodu do opodatkowania kwoty Nadpłaty w momencie jej dokonania.
14 marca 2022 r. z uwagi na pomyłkę w zapisie jednego z nazwisk byłych wspólników Spółki Nabywca dokonał stosownego sprostowania treści oświadczenia, tak aby odnosiło się ono, bez żadnych wątpliwości, wyłącznie do osób, które sprzedawały udziały w Spółce.
Wnioskodawca przyjmuje założenie, że momentem powstania przychodu przy sprzedaży Udziałów będzie, niezależnie od tego, która rata ceny za udziały jest uiszczana, 1 marca 2022 r., czyli dzień, w którym nastąpiło przejście prawa własności Udziałów, a kwota pierwszej raty ceny za Udziały znalazła się na jego rachunku bankowym.
Pytania
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w powyżej przedstawionych okolicznościach Kwota stanowiąca Nadpłatę czyli różnicę pomiędzy kwotą, którą Nabywca był zobowiązany zapłacić Wnioskodawcy jako pierwszą ratę ceny za Udziały w dacie zawarcia Umowy i kwotą, która została tytułem zapłaty za tę ratę przelana Wnioskodawcy omyłkowo wbrew postanowieniom Umowy przez Nabywcę, nie stanowi w 2022 r. dla Wnioskodawcy dodatkowego przychodu do opodatkowania, ponieważ przychodem do opodatkowania przy sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością są w przypadku przeniesienia na Nabywcę otrzymane bądź pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze, ale tylko takie, których wartość została określona w postanowieniach Umowy (w tym konkretnym przypadku w uregulowaniach dotyczących zapłaty pierwszej raty ceny).
W związku z tym, że kwota Nadpłaty nie została określona w żadnym postanowieniu Umowy dotyczącym rozliczenia pierwszej raty ceny dokonanej przez Nabywcę w roku 2022, nie jest w tymże roku dla Wnioskodawcy dodatkowym przychodem do opodatkowania.
Powstanie Nadpłaty nie ma z perspektywy treści Umowy wpływu na zmianę momentu powstania przychodu podatkowego, ponieważ przychód powstanie w dacie przeniesienia własności Udziałów i przekazania pierwszej raty (a omyłkowa wpłata Nadpłaty nie zmienia tego momentu).
Wniosek dotyczy opodatkowania otrzymanych wskutek omyłki, odnoszących się do pierwszej raty płatności za Udziały, wartości pieniężnych. Wypłacone one zostały Wnioskodawcy przez Nabywcę nienależnie, niezgodnie z postanowieniami zawartej Umowy. Przedmiotem zapytania jest ustalenie czy w sytuacji, gdy część środków pieniężnych tych, które znalazły się na rachunku bankowym Wnioskodawcy nienależnie, chwilowo, jedynie do momentu dokonania przelewu zwrotnego wskutek omyłki i bez podstawy umownej, stanowi opodatkowany przychód dla Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem m.in. art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy są m.in. „otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika (`(...)`) pieniądze i wartości pieniężnej (`(...)`).
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż związanych z nieruchomościami (wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy).
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów np. w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Przychód ten powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (art. 17 ust. 1ab pkt 1 ww. ustawy).
Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 17 ust. 2 ww. ustawy przy ustaleniu wartości przychodów, o których mowa m.in. w przypadkach opisanych w art. 17 ust. 1 pkt 6, czyli np. w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, do interpretacji przepisów „stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ww. ustawy”, który w swoim ust. 1 jasno stwierdza, że przychodem z odpłatnego zbycia (`(...)`) praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.
Treść wyżej powołanych przepisów oznacza zatem, że jeżeli kwota przekazana zbywającemu nie została w umowie wyrażona jako wartość zbywanych praw majątkowych w transakcji, nie może ona stanowić dla niego przychodu z odpłatnego zbycia np. udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Aby dla zbywającego powstał przychód konieczne jest zatem przeniesienie tytułu własności do udziałów w Spółce o wartości wyrażonej w Umowie. Jeżeli zapłacona tytułem ceny za przeniesione na nabywcę udziały kwota nie stanowi wartości praw majątkowych wyrażonej w Umowie, to w tym zakresie nie będzie stanowiła dla zbywającego przychodu.
Z treści Umowy jasno wynika, że kwota stanowiąca Nadpłatę nie została wyrażona w Umowie jako wartość w jakikolwiek sposób przynależna do pierwszej raty płatności lub stanowiąca jej część lub wartości praw majątkowych w postaci Udziałów. Nie mogła zatem w momencie przelewu stanowić przychodu do opodatkowania ani z tego ani też, mówiąc na marginesie (o czym poniżej), z innych tytułów.
Treść Umowy w odniesieniu do pierwszej raty nie wskazywała w momencie dokonania przelewu kwoty Nadpłaty jako części ceny, nie była zatem w odniesieniu do tej pierwszej raty wartością praw majątkowych wyrażoną w Umowie. Kwota Nadpłaty niezależnie od omyłkowego (o czym niżej) charakteru jej przelania na Wnioskodawcę nie może zatem stanowić dla niego przychodu do opodatkowania, ponieważ spowodowałoby to konieczność podwójnego bezzasadnego opodatkowania kwoty, na którą opiewa Nadpłata. Pierwszy raz w przypadku omyłkowej zapłaty Nadpłaty, drugi jako skutek realizacji Umowy w postaci opodatkowania części ceny.
Należy zauważyć, że w momencie dokonywania przelewu zgodnie z postanowieniami Umowy jedynie kwota pierwszej raty miała zostać przekazana Spółce. Jakiekolwiek inne kwoty, które stanowiły drugą, trzecią czy czwartą ratę transakcji były, zgodnie z postanowieniami Umowy, w momencie dokonania przelewu odroczone. Oznacza to, że kwota Nadpłaty w momencie jej przesłania na rachunek Spółki nie mogła stanowić części drugiej, trzeciej czy czwartej raty, ponieważ te raty nie zostały przesłane Wnioskodawcy.
Przesłanie kwoty Nadpłaty z uwagi na omyłkowy charakter transferu nie dotyczy wartości prawa majątkowego wyrażonej w Umowie i nie może generować dla Wnioskodawcy dodatkowego („podwójnego”) przychodu do opodatkowania.
W odniesieniu do Nadpłaty nie sposób jest określić przychodu do opodatkowania, ponieważ nie mamy w tym przypadku do czynienia z „wartościami praw majątkowych” (Udziałów) wyrażonymi w Umowie. Nie jest więc możliwe w takiej sytuacji określenie przychodu, a zatem przychód z tego tytułu nie powstaje. Brak możliwości określenia przychodu oznacza, że nie zostaje spełniony warunek dla rozpoznania przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 2 w zw. art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyżej przedstawionej argumentacji, biorąc pod uwagę treść Umowy, opodatkowanym przychodem dla Wnioskodawcy w odniesieniu do pierwszej raty jest zatem jedynie wartość wskazana w Umowie. Stanowi ona jednak tylko część kwoty przelanej w analizowanej sytuacji przez Nabywcę na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Pozostała kwota, tj. Nadpłata, która została zwrócona Nabywcy jako kwota nienależna Wnioskodawcy, nie będzie stanowiła dodatkowego przychodu opodatkowanego dla Wnioskodawcy w 2022 r., ponieważ nie jest wskazana w postanowieniach Umowy jako należność Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży udziałów w Spółce, która powinna być rozliczona pomiędzy Nabywcą a Wnioskodawcą przy zapłacie pierwszej raty ceny. Opodatkowanie kwoty Nadpłaty spowodowałoby bezzasadne podwójne jej opodatkowanie na zasadach określonych powyżej we wniosku.
Warto podkreślić, że w omawianej sytuacji pieniądze znalazły się na rachunku Wnioskodawcy w wyniku omyłki Nabywcy i zostały niezwłocznie zwrócone przez Wnioskodawcę jako nienależne, otrzymane niezgodnie z regulacjami Umowy. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl) przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie". W konsekwencji za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się może również z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, omyłka musi być też „oczywista”. Sytuacja, z którą mamy do czynienia w analizowanym zagadnieniu spełniła wszystkie przedstawione kryteria, potwierdzając jednocześnie, że jako przelew „omyłkowy” zasilenie rachunku Wnioskodawcy nie mogło bazować na przesłankach, przyczynach, instrukcjach mających jako swoje źródło przepis Umowy. Dlatego też, te okoliczności potwierdzają, że zdaniem Wnioskodawcy ta część przelanej Wnioskodawcy kwoty nie może stanowić przychodu Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu.
Konstrukcja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołanych w tej sprawie jednoznacznie wskazuje, że ustawodawca konstruując przepisy w pewnym zakresie zawęził definicję przychodu do pojęcia „wartości wyrażonej w Umowie”. Omyłkowy charakter nadpłaty przesądza o tym, że wykonany przelew był niezgodny z wolą stron Umowy. „Omyłka” jak już to zostało wcześniej wspomniane jest „niezgodna z rzeczywistością”, „niewłaściwym postępowaniem”, a zatem ponieważ odnosi do przelewu, nie może być zgodna z treścią umowy, nie może być wyrażoną w Umowie wartością, która stanowi przychód do opodatkowania.
Warto zwrócić uwagę, że ustawodawca systemowo wykorzystuje w polskich regulacjach podatkowych konieczność zgodności otrzymanego przez podatnika przychodu z ustaleniami poczynionymi pomiędzy podatnikiem a kontrahentami przy zawieraniu umów. Przy opodatkowaniu innej kategorii przychodów, tzn. przychodów z działalności gospodarczej definiuje (art. 14 ust. 1 ww. ustawy) przychód jako „kwoty należne” czyli w jakiś sposób ustalone wcześniej przez węzeł zobowiązaniowy stworzony przez strony umowy. Są to kwoty wynikające z odpowiednich umów, faktur czy podstaw prawnych. I w tym przypadku, jeżeli kwota przekazana przez kontrahenta stanowi wpłatę nienależną, wówczas nie stanowi ona przychodu z działalności z gospodarczej. W takiej sytuacji podatnik nie uwzględnia jej w ewidencji przychodów z działalności gospodarczej i nie płaci od niej podatku (por. indywidualna interpretacja o sygn. IPTPB1/415-211/13-2/DS z dnia 25 czerwca 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi).
Kryteria, o których mowa powyżej, konieczne do nieuwzględnienia jako przychodu do opodatkowania kwot wypłaconych, tytułem zapłaty pierwszej raty Ceny, Wnioskodawcy, ale nieuwzględnionych w tym kontekście w treści Umowy, zostały w sytuacji opisywanej we wniosku spełnione:
a) kwota stanowiąca Nadpłatę raty wypłaconej Wnioskodawcy nie została uwzględniona w żadnym zapisie Umowy dotyczącym rozliczenia pierwszej raty płaconej przez Nabywcę Ceny za Udziały, co oznacza, że w tym decydującym dla sprawy kontekście nie została ona ujęta w postanowieniach Umowy;
b) kwota wypłacona Wnioskodawcy została wypłacona przez Nabywcę – w odniesieniu do Nadpłaty – omyłkowo, a po zorientowaniu się przez Wnioskodawcę o jej nienależnym charakterze została zwrócona Nabywcy, a zatem w żaden sposób nie przyczyniła się do przysporzenia majątkowego Wnioskodawcy;
c) bezpodstawne, zdaniem Wnioskodawcy, uznanie, że omyłkowo zapłacona i bezzwłocznie zwrócona Nabywcy jako nienależna Nadpłata stanowi dla Wnioskodawcy przychód do opodatkowania spowoduje podwójne niczym nieuzasadnione opodatkowanie Wnioskodawcy z tytułu kwoty, na którą opiewa Nadpłata.
Zdaniem Wnioskodawcy opis zdarzenia zaistniałego w sprawie i przytoczone powyżej argumenty pozwalają stwierdzić, że brak jest przesłanek, które mogłyby doprowadzić do opodatkowania kwoty Nadpłaty, która nienależnie wpłynęła na jego rachunek bankowy. W szczególności kwota Nadpłaty nie była uwzględniona w żadnym zapisie Umowy dotyczącym zapłaty pierwszej raty ceny jako należność do zapłacenia z tytułu sprzedaży Udziałów Nabywcy, co oznacza, że nie spełniła warunku określonego w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby zostać zakwalifikowana jako przychód dla Wnioskodawcy i w konsekwencji opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
W myśl art. 11 ust. 1 analizowanej ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.
Zgodnie natomiast z regulacjami art. 17 ust. 1ab pkt 1 ww. ustawy:
Przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.
W myśl art. 17 ust. 2 omawianej ustawy:
Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.
Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
W myśl art. 30b ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny.
Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy:
W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b.
Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy, moment ustalenia przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów z art. 17 ust. 1ab ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wyraża memoriałową metodę rozpoznawania przychodów. Oznacza to, że przychód powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów – przychód powstaje w wysokości określonej w umowie ceny sprzedaży zbywanych udziałów w spółce.
Zatem momentem powstania przychodu jest moment przeniesienia własności udziałów, a wartością tego przychodu jest cena ustalona w umowie odpłatnego zbycia. Jednocześnie nie ma znaczenia okoliczność rozłożenia płatności ceny odpłatnego zbycia udziałów na raty. Sposób zapłaty ceny kształtowany może być dowolnie przez strony umowy sprzedaży i nie ma wpływu na określenie momentu powstania obowiązku podatkowego. Tym samym przychód ze sprzedaży w pełnej kwocie wynikającej z umowy powstał w dacie przeniesienia własności udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością niezależnie od ustalonych terminów i ratalnego trybu zapłaty ceny za te udziały.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia czy Nadpłata stanowi dla Pani dodatkowy przychód do opodatkowania oraz powoduje zmianę momentu powstania przychodu podatkowego.
Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, omyłkowo przelana na Pani konto 1 marca 2022 r. kwota przewyższająca kwotę pierwszej raty za zbywane udziały (Nadpłata), którą następnie zwróciła Pani nabywcy jako świadczenie nienależne, nie skutkuje dla Pani powstaniem dodatkowego przychodu w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym przedmiotowa nadpłata nie będzie powodować również zmiany momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu zbycia udziałów. Dniem powstania przychodu przy sprzedaży udziałów jest 1 marca 2022 r., czyli moment przeniesienia na Nabywcę prawa własności Udziałów.
Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Panią stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
– Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
– Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
– w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
– w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili