0114-KDIP3-2.4011.535.2022.2.MJ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 maja 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 19 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży samochodu osobowego.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lipca 2022 r. (data wpływu 16 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 15 czerwca 2018 roku zawarła Pani leasing na samochód osobowy. W dniu 24 sierpnia 2021 roku zamknęła Pani działalność gospodarczą (NIP: …). Od tamtego czasu auto przeszło na majątek prywatny i nie było ujmowane w kosztach żadnej działalności gospodarczej. Z dniem 17 maja 2022 roku wykupiła Pani samochód z leasingu. Wykup również miał miejsce zgodnie ze stanem faktycznym na osobę prywatną. Planuje Pani sprzedać auto.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

Rodzaj leasingu, którego dotyczy wniosek: 15 czerwca 2018 roku zawarła Pani leasing operacyjny.

Planowany termin sprzedaży: wycofanie auta z działalności gospodarczej miało miejsce 24 sierpnia 2021 r., sprzedaż planuje Pani na wrzesień 2022 roku, zatem termin sprzedaży jest równy 1 rok od pierwszego dnia miesiąca następującego po wycofaniu go z działalności.

Zaliczanie rat leasingu do kosztów uzyskania przychodu w działalności: do 24 sierpnia 2021 r. raty leasingu były zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w działalności. Od 25 sierpnia 2021r. do 17 maja 2022r. (tj. do dnia wykupu z leasingu) raty nie były zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

Pytania

1. Czy przy sprzedaży przed upływam 6-ciu miesięcy (licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po wykupie) powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osoby fizycznej?

2. Czy przy sprzedaży przed upływam 6-ciu lat (licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po wykupie) powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osoby fizycznej?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Działalność została zakończona przeszło 8 miesięcy temu. Sprzedaż w okresie 6-ciu miesięcy od wykupu z leasingu nie będzie miała żadnego wpływu na działalność gospodarczą, bo ta jest zakończona. Rozumie to Pani jako brak powstania obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od osoby fizycznej prowadzącej działalność, a samochód jest w majątku prywatnym osoby fizycznej.

Ad. 2

W związku z faktem, że auto od 25 sierpnia 2021 r. nie było zaliczane do kosztów uzyskania przychodu i było wykreślone z działalności gospodarczej, data wykupu auta z leasingu nie ma tutaj znaczenia i okres, od którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego to 6 miesięcy od pierwszego dnia miesiąca następującego po wykreśleniu auta z działalności gospodarczej - tj. 1 września 2021 r. Nie mają tutaj zastosowania nowe przepisy z 2022 roku, które nakładają na przedsiębiorcę obowiązek zapłaty podatku dochodowego przy sprzedaży auta firmowego przed upływem 6-ciu lat od jego wykreślenia z działalności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodu jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 obejmuje w szczególności te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1, a więc podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z treści wniosku wynika, że:

1. W dniu 15 czerwca 2018 roku zawarła Pani leasing operacyjny na samochód osobowy.

2. Do 24 sierpnia 2021 r. raty leasingu były zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w działalności.

3. W dniu 24 sierpnia 2021 roku zamknęła Pani działalność gospodarczą. Od tamtego czasu auto przeszło na majątek prywatny i nie było ujmowane w kosztach żadnej działalności gospodarczej.

4. Z dniem 17 maja 2022 roku wykupiła Pani samochód z leasingu. Wykup również miał miejsce zgodnie ze stanem faktycznym na osobę prywatną.

5. Planuje Pani sprzedać auto we wrześniu 2022 roku, zatem termin sprzedaży jest równy 1 rok od pierwszego dnia miesiąca następującego po wycofaniu go z działalności.

Pani wątpliwości budzą skutki podatkowe odpłatnego zbycia przedmiotowego samochodu osobowego po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup z leasingu), ale przed upływem 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym samochód ten został wycofany z działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105; dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadziła m.in. zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak, do art. 10 ust. 2 dodano pkt 4, zgodnie z którym:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia: składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast do art. 14 do ust. 2 dodano m.in. punkt 19, na podstawie którego:

Przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis ma także zastosowanie do składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, że na podstawie art. 51 ustawy zmieniającej, przepisy art. 10 ust. 2 pkt 4 i art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy zmienianej w art. 1 mają zastosowanie do składników nabytych po dniu 31 grudnia 2021 r.

Z przedstawianych przez Panią informacji wynika, że 17 maja 2022 roku wykupiła Pani samochód z leasingu i planuje Pani sprzedać ten samochód we wrześniu 2022 roku.

Zatem zmiana ta dotyczy Pani sytuacji, bowiem planuje Pani dokonać zbycia składnika, będącego uprzednio przedmiotem leasingu operacyjnego, nabytego po 31 grudnia 2021 r.

Zatem skutków podatkowych sprzedaży takiego samochodu nie należy rozważać pod kątem powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli odpłatnego zbycia rzeczy.

Skoro przedmiotowy samochód osobowy był wykorzystywany przez Panią w Pani działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, natomiast wykup tego samochodu z leasingu nastąpił w maju 2022 r. zaś jego sprzedaż ma być dokonana we wrześniu 2022 r. tj. przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym samochód ten został wycofany z działalności gospodarczej, to przychód uzyskany z tej sprzedaży będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej, który podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z formą opodatkowania działalności gospodarczej zgłoszoną przez Panią. W niniejszej sprawie, jak wskazano powyżej, wbrew Pani twierdzeniu, istotna jest data wykupu samochodu z leasingu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).