Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania dochodów osiągniętych w Wielkiej Brytanii od 1 stycznia 2021 r. do 1 listopada 2021 r.,

- prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania dochodów osiągniętych z pracy świadczonej zdalnie z terytorium Polski na rzecz brytyjskiego podmiotu od 1 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 25 maja 2022 r. oraz z dnia 28 czerwca 2022 r. (data wpływu 29 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Wielkiej Brytanii oraz obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej. Obywatelstwo brytyjskie nabył Pan w 2018 roku. Od 2001 roku zamieszkuje Pan w Wielkiej Brytanii. W 2001 roku podjął Pan studia w Wielkiej Brytanii, które Pan ukończył w 2008 roku. Od 2009 roku podjął Pan pracę w Wielkiej Brytanii. Od momentu wyjazdu do Wielkiej Brytanii w znaczącym stopniu ograniczył Pan swoje związki z Polską.

Do listopada 2021 r. utrzymywał Pan ścisłe powiązania z Wielką Brytanią, zamieszkuje tam bowiem większość Pana znajomych i rodzina. Posiada Pan tam również swój majątek - w tym dom. W roku 2021 pozostawał Pan zatrudniony przez Spółkę brytyjską. Spółka ta nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium RP. Praca wykonywana przez Pana świadczona była w trybie hybrydowym. Pracując zdalnie świadczył Pan pracę z terytorium RP, a stacjonarnie w siedzibie pracodawcy na terytorium Wielkiej Brytanii.

W lipcu roku 2020 postanowił Pan, że będzie tymczasowo przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polski. Podyktowane to było przede wszystkim zaostrzaniem rygorów sanitarnych przez władze Wielkiej Brytanii w związku z epidemią COVID-19. Pierwotnie nie planował Pan osiąść na stałe w Polsce. Przebywał Pan na terytorium RP z cyklicznymi przerwami, konieczne było bowiem wykonywanie comiesięcznych podróży do Wielkiej Brytanii w celu świadczenia pracy bezpośrednio w siedzibie pracodawcy. Przebywając na terytorium RP świadczył Pan pracę zdalnie. Stan tymczasowego przebywania na terytorium RP trwał do listopada 2021 r. Do tego czasu wraz z rodziną (żoną i dzieckiem) przebywał Pan w swoim domu rodzinnym lub w domu rodzinnym żony. W lipcu 2021 r. zakupił Pan nieruchomość. 18 sierpnia 2021 r. nastąpił formalny odbiór nieruchomości, a Pan wraz z rodziną wprowadził się do zakupionej nieruchomości we wrześniu 2021 r. W dniu 27 maja 2021 r. urodziło się Panu drugie dziecko. Nawet w momencie zakupu nieruchomości nie wiedział Pan czy będzie miał możliwość pozostania na terytorium RP wraz z możliwością świadczenia pracy na rzecz brytyjskiego pracodawcy w formie pracy zdalnej. Dlatego też zakupu nieruchomości nie uważa Pan za przesłankę przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Polski. Decyzja o przeniesieniu się na stałe do Polski uzależniona była od Pana sytuacji zawodowej. W trakcie swojego tymczasowego pobytu w Polsce bezskutecznie bowiem próbował Pan znaleźć pracę na terytorium RP.

W listopadzie roku 2021 uzyskał Pan nieformalną zgodę pracodawcy na stałe świadczenie pracy w formie zdalnej z terytorium RP. Sformalizowanie współpracy zakończyło się zawarciem nowej umowy w lutym 2022 roku. Dlatego też jako oficjalną datę przeniesienia swojego ośrodka interesów życiowych przyjmuje Pan dzień 1 listopada 2021 r. Gdyby bowiem nie zgoda pracodawcy na świadczenie pracy w formie zdalnej na stałe powróciłby Pan do Wielkiej Brytanii najprawdopodobniej razem ze swoją rodziną. W tym okresie w sposób cykliczny odbywał Pan podróże do Wielkiej Brytanii w związku z koniecznością świadczenia pracy w siedzibie pracodawcy. Pana podróże odbywały się w trybie comiesięcznym. Przez około 6 dni w miesiącu przebywał Pan na terytorium Wielkiej Brytanii. W tym czasie przez cały rok 2021 pozostawał Pan na bieżąco opodatkowany w Wielkiej Brytanii, pracodawca wypełniał bowiem wszystkie wymogi wynikające z przepisów co do opodatkowania świadczonej przez Pana pracy, tak jak to czynił w momencie, gdy przebywał Pan wyłącznie na terenie Wielkiej Brytanii. W świetle powyższych rozważań wskazać należy, że przez całe swoje życie zawodowe pozostawał Pan związany z brytyjskimi przedsiębiorstwami. Nigdy nie rozliczał podatku dochodowego na terytorium RP, coroczne rozliczenia podatku dochodowego zawsze dokonywane były mając na uwadze to, że pozostawał Pan opodatkowany od całości osiąganych dochodów na terytorium Wielkiej Brytanii. Wynagrodzenie było ponoszone przez pracodawcę mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii. W badanym okresie nie uzyskiwał Pan innych niż wskazane dochodów.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Złożony wniosek dotyczy całego roku 2021. Posiadał Pan ognisko domowe w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 1 listopada 2021 r. w Wielkiej Brytanii. Natomiast w okresie od 2 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. posiadał Pan ognisko domowe w Polsce.

W badanym okresie płacił Pan wszelkie rachunki związane z utrzymaniem nieruchomości posiadanej w Wielkiej Brytanii, tj. Internet, gaz, prąd, woda, śmieci. W domu w UK posiada Pan wszystkie sprzęty AGD i RTV, komputer, rower, narzędzia do napraw przydomowych, książki, większość ubrań. Koszty utrzymania nieruchomości w Wielkiej Brytanii ponosił Pan również po 1 listopada 2021 r. i ponosi je Pan nadal.

Inwestycje w Wielkiej Brytanii to inwestycje w fundusze emerytalne, do których dopłaca pracodawca oraz pracownik. Na przestrzeni lat w związku ze zmianami pracodawców miał Pan możliwość przyłączenia się do różnych funduszy emerytalnych. Posiada Pan inwestycje w funduszach: (…). Nie posiada Pan żadnych inwestycji w Rzeczypospolitej Polskiej. Posiada Pan kredyty wyłącznie w Wielkiej Brytanii. Kredyt - £ 20,000 w (…) Bank, karty kredytowe - £ 6,500 w (…) Bank, £ 10,000 w (…) Bank.

Nabył Pan nieruchomość w Polsce 15 lipca 2021 roku, protokół zdawczo odbiorczy został podpisany dnia 18 sierpnia 2021 r.

Lista majątku ruchomego w UK:

- wszystkie sprzęty AGD i RTV (telewizor, głośniki, radio, lodówka, pralka, sokowirówka, robot kuchenny),

- gitara ze wzmacniaczem,

- komputer,

- rower,

- narzędzia do napraw przydomowych,

- książki,

- większość ubrań wraz z innymi podobnymi przedmiotami.

W roku 2021 nie był Pan właścicielem żadnego samochodu osobowego.

W Polsce z majątku ruchomego posiada Pan tylko pralkę, suszarkę, lodówkę oraz telewizor.

Nie posiadał Pan w omawianym okresie polis ubezpieczeniowych w Polsce.

Wynagrodzenie w kwocie netto wypłacane przez pracodawcę otrzymywał Pan na brytyjski rachunek bankowy. Pracodawca pełnił zaś rolę płatnika wszelkich danin publicznoprawnych, których obowiązek zapłaty wynika z przepisów prawa Brytyjskiego, w tym pełnił rolę płatnika podatku dochodowego. Otrzymywał Pan wynagrodzenie roczne w następującej kwocie (brutto): - £106,100.64

Wyjazd do Wielkiej Brytanii objęty był zamiarem stałego przesiedlenia się na terytorium Wielkiej Brytanii. W tym celu podjął się Pan zdania matury międzynarodowej. Po zakończeniu procesu edukacji pracował Pan wyłącznie u pracodawców brytyjskich. Tutaj też rozwijał Pan więzi kulturalne, społeczne i towarzyskie. W celu stałego przesiedlenia uzyskał Pan najpierw rezydenturę, a później obywatelstwo Brytyjskie. W szczególności uzyskanie rezydentury, a później obywatelstwa Brytyjskiego jest objawem chęci pozostania na stałe w Wielkiej Brytanii i przesiedlenia się na stałe.

Żona uzyskuje własne dochody. W okresie od dnia 29 czerwca 2019 r. do 26 czerwca 2020 r. żona przebywała na urlopie macierzyńskim i rodzicielskim. W tym okresie żona przebywała z Panem cały czas w Wielkiej Brytanii. Żona jest podczas kończenia specjalizacji z pediatrii. Na rok 2021 jedynym elementem łączącym Pana rodzinę z Polską (poza chęcią tymczasowego zamieszkiwania w Polsce ze względu na lżejsze restrykcje związane z pandemią koronawirusa) była potrzeba zakończenia specjalizacji celem uzyskania uprawnień zawodowych przez Pana żonę. Pana miejsce pobytu i Pana rodziny determinuje zaś wyłącznie Pana potrzeba zawodowa. Jeżeli, ze względów zawodowych konieczny byłby powrót do Wielkiej Brytanii zdecydowany jest Pan natychmiast powrócić do Wielkiej Brytanii.

W badanym okresie świadczył Pan pracę na rzecz podmiotu brytyjskiego nieposiadającego oddziału w Polsce.

W badanym okresie został Pan oddelegowany do świadczenia pracy zdalnej. Praca ta mogła być świadczona z każdego miejsca na świecie. Tym samym mógł Pan świadczyć tę pracę zarówno z terytorium Wielkiej Brytanii jak i terytorium RP, jak również z każdego innego miejsca na świecie. Pobyt w Polsce był pomysłem, który umożliwił nakaz pracy zdalnej w UK i restrykcje związane z pandemią COVID. Ze względu na to, że nie spędzał Pan wiele czasu w Polsce, a Pana żona chciała dokończyć specjalizację z pediatrii w Polsce, podjęta została decyzja o czasowym wyjeździe do Polski. Podkreślił Pan, że czasowy charakter wyjazdu zakończył się w listopadzie 2021 r., gdy uzyskał Pan potwierdzenie o możliwości stałego kontynuowania wykonywania pracy zdalnej z terytorium RP. Do tego momentu wraz ze swoją rodziną przez cały 2021 rok nie mógł Pan sprecyzować, gdzie finalnie znajdować się będzie Pana miejsce zamieszkania. Tak jak zostało to wskazane powyżej, determinantą miejsca, w którym będzie Pan mieszkać wraz ze swoją rodziną jest możliwość wykonywania przez Pana zdalnej pracy z terytorium Polski na rzecz kontrahenta brytyjskiego. W braku takiej możliwości, ze względu na brak perspektyw zawodowych dla Pana w Polsce, aby utrzymać wysokość otrzymywanego wynagrodzenia musiałby Pan powrócić do Wielkiej Brytanii. Wyłącznym aspektem decydującym o tym, że zdecydował się Pan zamieszkać w Polsce z zamiarem stałego pobytu od listopada 2021 r. jest aspekt ekonomiczny. Organ powinien mieć jednak na uwadze fakt, że w razie zakończenia dotychczasowej współpracy z brytyjskim kontrahentem, natychmiast powróci Pan do Wielkiej Brytanii. Oznacza to, że związki jakie łączą Pana z Polską pozostają silnie ograniczone. Granicą Pana więzi z Polską jest wyłącznie aspekt ekonomiczny związany z możliwością świadczenia pracy na rzecz brytyjskiego kontrahenta.

W Polsce przebywał Pan od dnia 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. raz w miesiącu spędzając tydzień w Wielkiej Brytanii. Przy czym w roku 2021 również często podróżował Pan między Polską a Wielką Brytanią, m.in. w celu realizacji obowiązków służbowych. W roku 2021 przebywał Pan na terytorium Polski powyżej 183 dni, a ewentualne przeniesienie ośrodka interesów życiowych nastąpiło w listopadzie roku 2021. Związane jest to jednak wyłącznie z okolicznością zakupu domu w Polsce oraz zgodą na stałe świadczenie pracy zdalnej, w ramach prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej.

Możliwość świadczenia pracy zdalnej na zasadach określonych w roku 2020 wygasła wraz z rozpoczęciem prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej w lutym 2022 r. W listopadzie roku 2021, gdy otrzymał Pan zgodę obecnego kontrahenta na świadczenie pracy na stałe w sposób zdalny i zdecydował się zamieszkać w Polsce. Do listopada roku 2021 pozostawał Pan w stanie permanentnej niepewności co do miejsca zamieszkania. Gdyby bowiem okazało się, że niemożliwym jest świadczenie pracy zdalnej na rzecz podmiotu brytyjskiego natychmiast powróciłby Pan do Wielkiej Brytanii. Ze względu na wykonywany zawód odpowiednie warunki płacowe oraz możliwość pracy w wykonywanym zawodzie w ogóle możliwe jest jej wykonywanie przez Pana wyłącznie w Wielkiej Brytanii. Poza obywatelstwem, nabytą w sierpniu 2021 r. nieruchomością nie łączą Pana z Polską w zasadzie żadne związki. Wszelkie związki towarzyskie, część związków rodzinnych, związki biznesowe, posiadany majątek, stałe łożenie na utrzymanie posiadanego w Wielkiej Brytanii majątku świadczy o tym, że dalej posiada Pan ścisłe powiązania z Wielką Brytanią.

Wskazał Pan, że Organ powinien mieć również na uwadze w szczególności to, że jest Pan obywatelem brytyjskim. W tym kontekście nie stanowi dla Pana problemu przeniesienie swojego miejsca zamieszkania wraz z całą rodziną do Wielkiej Brytanii w momencie, gdy tylko zaistnieje taka potrzeba. Obecnie dla Pana jedynym wyznacznikiem tego, gdzie będzie mieszkać jest możliwość zapewnienia środków na utrzymanie rodziny, posiadanego majątku oraz spłaty zobowiązań. Jeżeli więc będzie Pan zmuszony zakończyć współpracę z obecnym kontrahentem, nie będzie Pan podejmować próby zarobkowania w Polsce, od razu wraz z całą rodziną przeniesie się Pan na powrót do posiadanej w Wielkiej Brytanii nieruchomości.

Wskazał Pan, że okoliczności dotyczące roku 2020 opisane zostały również przez Pana w odrębnie złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wynagrodzenie wypłacane Panu nie było ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, który pracodawca brytyjski posiadał w Polsce. Pracodawca nie posiada ani takiego zakładu ani placówki w Polsce.

Rodzina przebywała w badanym okresie wraz z Panem. Jeżeli zaistniałaby taka potrzeba, w szczególności związana z wypełnianiem obowiązków zawodowych, możliwe by było powrócenie do Wielkiej Brytanii przez całą rodzinę w bardzo szybkim czasie. Związane jest to również z okolicznością, że stale ponosi Pan koszty utrzymania nieruchomości mieszczącej się w Wielkiej Brytanii, co pozostaje związane z ewentualną koniecznością szybkiego powrotu z Polski do Wielkiej Brytanii.

Nabył Pan nieruchomość w Polsce 15 lipca 2021 roku, protokół zdawczo odbiorczy został podpisany dnia 18 sierpnia 2021 r. Należy nadmienić, że ewentualne przeniesienie ośrodka interesów życiowych nastąpiło w listopadzie roku 2021. Związane jest to ze zgodą na stałe świadczenie pracy zdalnej, w ramach prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej. W listopadzie roku 2021, gdy otrzymał Pan zgodę obecnego kontrahenta na świadczenie pracy na stałe w sposób zdalny, zdecydował się Pan przenieść swoje miejsce zamieszkania do Polski. Do listopada roku 2021 pozostawał Pan w stanie permanentnej niepewności co do miejsca zamieszkania. Przy czym obecne warunki współpracy z kontrahentem zakładają 30-dniowy okres wypowiedzenia, w razie gdy usługi świadczone przez Pana nie będą już wymagane przez kontrahenta. Zatem istnieje permanentne ryzyko (spowodowane Pana obecną sytuacją ekonomiczną), że będzie Pan musiał z miesiąca na miesiąc przenieść swoje miejsce zamieszkania, wraz z całą rodziną do Wielkiej Brytanii w sytuacji gdy kontrahent zakończy z Panem obecną współpracę – kontrahent nie ma obowiązku wydłużenia okresu wypowiedzenia prowadzonej współpracy ponad okres 30 dni.

Pytanie

Po analizie treści wniosku i uzupełnienia, mając na względzie zakres kompetencji przyznanej tut. organowi i treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa przyjęto, że Pana intencją było uzyskanie odpowiedzi na pytania:

Czy pomimo tymczasowego zamieszkania na terytorium RP z ostatecznym przeniesieniem na stałe miejsca zamieszkania na terytorium RP w listopadzie 2021 r., wykonując zdalną pracę najemną dla firmy brytyjskiej nieposiadającej żadnej siedziby w Polsce, taka praca może być zakwalifikowana jako praca wykonywana w Wielkiej Brytanii i czy wynagrodzenie za ową pracę może być opodatkowane przez Pana w całości w tym właśnie kraju, przynajmniej do 1 listopada 2021 r., w oparciu o art. 14 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840), a od 1 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. wynagrodzenie za ww. pracę będzie opodatkowane w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

W pierwszej kolejności wskazać należy, że prawidłowe ustalenie miejsca opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez Pana musi odbyć się przy zastosowaniu przepisów Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzona w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. oraz postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 1a u.p.d.o.f. osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W pierwszej kolejności, na gruncie przepisów krajowych należy rozważyć czy będzie miał Pan nieograniczony czy też ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w roku 2021 mógł Pan przebywać w Polsce przez okres co najmniej 183 dni w roku podatkowym. Jeśli zaś chodzi o drugą przesłankę, w pierwszej kolejności należy wskazać, że „Oceniając, w którym z państw znajduje się centrum życiowych i zawodowych interesów osoby fizycznej, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki osobiste i ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są więzi rodzinne, towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczna, kulturalna i wszelka inna działalność, miejsce wykonywania działalności gospodarczej i miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem” (Wyrok WSA w Łodzi z 5.10.2017 r., I SA/Łd 493/17).

Zgodnie z poglądami Naczelnego Sądu Administracyjnego „przepis art. 3 ust. 1a u.p.d.o.f. wskazuje na dwie przesłanki powodujące ustalenie miejsca zamieszkania w Polsce, które ze względu na rozdzielenie ich przez ustawodawcę spójnikiem "lub", mają charakter rozłączny.

Pierwszym z warunków, pozwalającym uznać osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Dokonując oceny, w którym z państw znajduje się centrum interesów osobistych i gospodarczych osoby fizycznej, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki osobiste i ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są więzi rodzinne, towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczna, kulturalna i wszelka inna działalność, miejsce wykonywania działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, a także miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd. Drugim z warunków ustalenia miejsca zamieszkania danej osoby w Polsce jest przebywanie w Polsce dłużej niż 183 dni w ciągu roku podatkowego” (Wyrok NSA z 28.09.2018 r., II FSK 2653/16).

Jak wskazuje piśmiennictwo „Obie powyższe przesłanki powodujące ustalenie miejsca zamieszkania w Polsce mają charakter rozłączny. Wystarczające jest spełnienie choćby jednej z nich, aby uznać, że podatnik ma miejsce zamieszkania w Polsce” (A. Bartosiewicz, R. Kubacki [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Komentarz, wyd. V, Warszawa 2015, art. 3, art. 4, art. 4(a)).

Przy czym przesłanki te stosowane są z uwzględnieniem przepisów Konwencji, czyli aktów prawa międzynarodowego, które mogą modyfikować ostateczną wykładnię obejmującą kwestie rezydencji podatkowej.

W analizowanym stanie faktycznym kontestować można to, czy przez cały rok 2021 posiadał Pan ośrodek interesów życiowych na terytorium RP. Przeciwko takiemu poglądowi przemawia Pana sytuacja osobista, pierwotny cel jego przyjazdu do Polski, szerokie powiązania ekonomiczne z Wielka Brytanią, powiązania biznesowe i towarzyskie z osobami zamieszkującymi w Wielkiej Brytanii. Kluczowym czynnikiem pozostaje również czynnik zawodowy, do listopada 2021 r. żył Pan w ciągłej niepewności co do swojej przyszłości zawodowej, w szczególności co do tego czy świadczona przez niego praca najemna będzie mogła być wykonywana zdalnie z terytorium Polski. Gdyby takiej zgody Pan nie dostał powróciłby on na stałe, najprawdopodobniej z całą swoją rodziną do Wielkiej Brytanii. O centrum interesów życiowych w Polsce w Pana przypadku możemy mówić dopiero w momencie, gdy zakupił on w Polsce nieruchomość mieszkalną i wraz z rodziną zamieszkał w niej, a następnie uzyskał od pracodawcy zgodę na dalsze świadczenie pracy zdalnej. Datą graniczną w tym przypadku będzie dzień 1 listopada 2021 r. Od tego dnia uznać należy, że przeniósł Pan swój ośrodek interesów życiowych do Polski. Na uwadze należy jednak mieć to, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że przebywał Pan przez okres dłuższy niż 183 dni w Polsce. Gdyby tak było zgodnie z przepisami u.p.d.o.f. pozostawałby Pan opodatkowany od całości osiąganych dochodów w Polsce stając się polskim rezydentem podatkowym.

Pojęcie miejsca zamieszkania należy jednak przeanalizować również przede wszystkim na tle przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r.

Jak bowiem stanowi art. 4a u.p.d.o.f. przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Nie można więc jednoznacznie ustalić miejsca Pana zamieszkania bez analizy odpowiednich przepisów Konwencji.

Zgodnie z art. 4 ww. Konwencji w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d) jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba nie będąca osobą fizyczną, ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona siedzibę tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Mając na uwadze przedstawione przepisy Konwencji należy ocenić, że do momentu potwierdzenia możliwości kontynowania pracy zdalnej na terytorium RP oraz przeprowadzki do zakupionej nieruchomości nie miał Pan stałego miejsca pobytu w RP. Okoliczności związane z Pana pobytem na terytorium RP do wskazanych zdarzeń miały charakter „płynny”. Gdyby nie ziściły się bowiem wskazane okoliczności powróciłby Pan razem z całą rodziną do Wielkiej Brytanii.

W Pana ocenie nie jest możliwe jednoznaczne przyporządkowanie Pana miejsca zamieszkania w okresie do listopada 2021 r. do żadnego z Państw, ani Wielkiej Brytanii, ani Polski. Jest Pan zaś obywatelem obu tych państw. Oceniając więc powiązanie z poszczególnymi Państwami należy ocenić, że ściślejsze relacje łączą Pana z Wielką Brytanią. Tam bowiem przez wiele lat mieszkał, pracował, uczył się. W Wielkiej Brytanii toczyło się w badanym okresie również Pana życie towarzyskie, gospodarcze i po części rodzinne. Przez wiele lat odwiedzał Pan Polskę tylko przy okazji świąt spotykając się z mieszkającą w Polsce mamą i bratem. Pierwotnym zaś celem przyjazdu do Polski była chęć odpoczynku od obowiązujących zasad reżimu sanitarnego, które obowiązywały w Wielkiej Brytanii w związku z pandemią COVID-19.

Ocenić więc należy, że do momentu zamieszkania w zakupionym w Polsce domu oraz potwierdzenia możliwości kontynuowania pracy zdalnej należy Pana uznać za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii w myśl przepisów Konwencji, przemawia za tym również okoliczność, że pozostaje obywatelem UK. Dopiero od momentu potwierdzenia możliwości kontynuowania pracy zdalnej z terytorium RP przyjąć należy, że ściślejsze powiązania będzie miał Pan z Polską, postanowił on bowiem wtedy na stałe zamieszkać w RP. Od tego też momentu z całą pewnością pozostawać będzie polskim rezydentem podatkowym, którego dochody opodatkowane będą w całości na terytorium RP. Bazując na przepisach Konwencji uznać należy, że do dnia 1 listopada 2021 r. traktowany powinien być jako osoba mająca miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii. Istnieją jednak wątpliwości co do tego jak kwalifikować dochody osiągane przez Pana do dnia 1 listopada 2021 r. Jak zostało to wskazane praca była świadczona przez Pana w obu Państwach, zarówno w RP gdy praca była świadczona zdalnie oraz na terytorium UK. W tym kontekście mając na uwadze postanowienia art. 14 ust. 1 Konwencji uważa Pan, że osiągane do dnia 1 listopada 2021 r. dochody mogą być opodatkowane w całości w Wielkiej Brytanii ze względu na to, że do tego właśnie dnia powinien być Pan traktowany jako osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii. Od dnia 1 listopada 2021 r. wszelkie dochody uzyskiwane przez Pana opodatkowane będą w Polsce. Jednocześnie pozostaje Pan świadomy poglądów organów administracji skarbowej wyrażonych w interpretacji indywidualnej z dnia 11 marca 2019 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDIT2-2.4011.17.2019.3.ENB. Uznano w niej, że „dochody z Wielkiej Brytanii uzyskiwane w okresie od 11 marca do 31 grudnia 2018 r., w związku z wykonywaniem pracy na terytorium Polski na podstawie umowy o pracę zawartej z angielskim pracodawcą, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce i powinny one zostać wykazane w zeznaniu rocznym (PIT-36), o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W interpretacji 0115-KDIT2-2.4011.17.2019.3.ENB organ uznał bowiem, że „Jednocześnie mając na uwadze fakt, że skoro zgodnie z cytowaną powyżej Konwencją o unikaniu podwójnego opodatkowania wynagrodzenie uzyskiwane przez osobę mającą stałe miejsce zamieszkania w Polsce z pracy najemnej wykonywanej na terytorium Polski podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, wynagrodzenie to nie powinno być opodatkowane w Wielkiej Brytanii” (Pismo z dnia 11.03.2019 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDIT2-2.4011.17.2019.3.ENB).

W doprecyzowaniu stanowiska ostatecznie Pan wskazuje, że reprezentuje pogląd, mając na uwadze postanowienia art. 14 ust. 1 Konwencji uważa Pan, że osiągane do dnia 1 listopada 2021 r., dochody mogą być opodatkowane w całości w Wielkiej Brytanii ze względu na to, że do tego właśnie dnia powinien być Pan traktowany jako osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii. Od dnia 1 listopada 2021 r. wszelkie dochody uzyskiwane przez Pana opodatkowane będą w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania dochodów osiągniętych w Wielkiej Brytanii od 1 stycznia 2021 r. do 1 listopada 2021 r. oraz prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania dochodów osiągniętych z pracy świadczonej zdalnie z terytorium Polski na rzecz brytyjskiego podmiotu od 1 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Według art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z wniosku wynika, że jest Pan obywatelem polskim i brytyjskim. Do Wielkiej Brytanii przeprowadził się Pan w 2001 r. z zamiarem osiedlenia się na stałe. Do polski przyjechał Pan w lipcu 2020 r. i od tamtej pory świadczył Pan przez okres całego 2021 r. pacę zdalną na rzecz brytyjskiego pracodawcy. Pana żona przyjechała do Polski z Panem, aby dokończyć specjalizację pediatryczną. W 2020 r. przebywał Pan ponad 183 dni w Wielkiej Brytanii. W listopadzie 2021 r. otrzymał Pan od kontrahenta brytyjskiego informację, że może świadczyć Pan pracę zdalnie na stałe. Aktualnie mieszka Pan w Polsce razem z rodziną.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską i Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania. Istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że:

1. jest Pan obywatelem Wielkiej Brytanii oraz obywatelem Polski;

2. od 2001 roku wyjechał Pan do Wielkie Brytanii z zamiarem pobytu stałego, gdzie Pan studiował, a później podjął pracę;

3. w celu wyjazdu do Wielkiej Brytanii podjął się Pan zdania matury międzynarodowej. Pracował Pan wyłącznie u pracodawców brytyjskich i tylko na terytorium Wielkiej Brytanii. Tutaj rozwijał Pan więzi kulturalne, społeczne i towarzyskie. W celu stałego przesiedlenia najpierw uzyskał Pan rezydenturę, a potem obywatelstwo brytyjskie;

4. w ww. okresie przebywał Pan w Polsce w związku z obchodami Świąt Bożego Narodzenia oraz Wielkanocy;

5. w Wielkiej Brytanii posiada Pan dom,

6. w omawianym okresie nigdy nie podejmował Pan zatrudnienia na terytorium RP;

7. większość Pana znajomych i przyjaciół zamieszkuje w Wielkiej Brytanii;

8. przez cały 2021 r. przebywając na terytorium Polski świadczył Pan pracę zdalnie na rzecz brytyjskiego pracodawcy i od tego pracodawcy otrzymywał Pan wynagrodzenie;

9. w badanym okresie płacił Pan rachunki związane z utrzymaniem nieruchomości posiadanej w Wielkiej Brytanii, tj. Internet, gaz, prąd, woda, śmieci. W domu w UK posiada Pan wszystkie sprzęty AGD i RTV, komputer, rower, narzędzia do napraw przydomowych, książki, większość ubrań;

10. w okresie będącym przedmiotem zapytania wraz z rodziną (żoną i dzieckiem – od maja 2021 r. z dwojgiem dzieci) przebywał Pan w swoim domu rodzinnym lub w domu rodzinnym żony w Polsce;

11. w lipcu 2021 r. kupił Pan w Polsce dom, do którego wprowadził się Pan wraz z rodziną we wrześniu 2021 r.;

12. w listopadzie 2021 r. uzyskał Pan nieformalną zgodę pracodawcy o możliwości stałego kontynuowania wykonywania pracy zdalnej z terytorium Polski;

13. posiada Pan inwestycje w fundusze emerytalne w Wielkiej Brytanii, do których dopłaca pracodawca oraz pracownik;

14. Pana żona uzyskuje własne dochody, przebywała w Polsce w 2021 r. z powodu kończenia specjalizacji z pediatrii;

15. miejsce Pana pobytu i Pana rodziny determinuje wyłącznie Pana potrzeba zawodowa;

16. w badanym okresie świadczył Pan pracę na rzecz podmiotu brytyjskiego nieposiadającego oddziału w Polsce;

17. w badanym okresie został Pan oddelegowany do świadczenia pracy zdalnej;

18. w okresie będącym przedmiotem wniosku rodzina przebywała razem z Panem.

Ściślejsze powiązania osobiste w 2021 r. łączyły Pana z Polską. Miejscem zamieszkania Pana było terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i w konsekwencji podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega Pan opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów) uzyskanych w 2021 r. bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wykonywał Pan pracę najemną dla podmiotu brytyjskiego na terytorium Polski w całym 2021 r.

Z treści art. 14 ust. 1 ww. konwencji wynika:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Następnie art. 14 ust. 2 ww. konwencji wskazuje:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i

b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.

Powyższe przepisy jednoznacznie wskazują, że co do zasady dochody z pracy podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania, chyba, że praca jest wykonywana w drugim państwie. Jeżeli jest tam rzeczywiście wykonywana, to otrzymywane wynagrodzenie może być opodatkowane w obu państwach, za wyjątkiem przypadku opisanego szczegółowo w treści art. 14 ust. 2 Konwencji.

Zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko – brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Konwencja MLI, której celem było jednorazowe zmodyfikowanie sieci umów o unikaniu podwójnego opodatkowania bez konieczności czasochłonnych negocjacji bilateralnych, została ratyfikowana przez Polskę 23 stycznia 2018 r., a przez Wielką Brytanię 29 czerwca 2018 r. Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii 1 października 2018 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa, jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowanie w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2253).

Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 ww. Konwencji).

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI,

Przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:

a. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz

b. w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji polsko – brytyjskiej przez Polskę:

• w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz
• w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2019 r.

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania, uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zakres obowiązku podatkowego polskich rezydentów podatkowych wykonujących pracę za granicą modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez Polskę z krajem, w którym praca jest wykonywana. Zgodnie z zasadą wyrażoną również w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście wykonywana. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Pierwszeństwo w opodatkowaniu dochodów z pracy najemnej ma zawsze to państwo, w którym praca jest wykonywana.

Pana dochody osiągnięte od dnia 31 stycznia 2021 r. zostały osiągnięte przez Pana jako osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu pracy wykonywanej w Polsce. Bez względu na to, że są wypłacane przez pracodawcę posiadającego siedzibę w Wielkiej Brytanii, podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ust. 1 Konwencji tylko w państwie zamieszkania, tj. w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Ma Pan obowiązek rozliczenia swoich dochodów uzyskanych w 2021 r. z tytułu umowy o pracę (praca najemna) od pracodawcy z Wielkiej Brytanii w zeznaniu podatkowym składanym za 2021 rok na formularzu PIT-36.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Powołane przez Pana interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do Pana sprawy, ani do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).