Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kontynuacji amortyzacji oraz opodatkowania przychodów z najmu prywatnego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 czerwca 2022 r. (wpływ 4 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną posiadającą pełny obowiązek podatkowy w Polsce. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług).

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia myjni samochodowej. W majątku prywatnym posiada nieruchomości, mieszkania, które wynajmuje w ramach najmu prywatnego, nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza się Pan w ramach podatku liniowego, natomiast najem rozlicza w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Występuje Pan jako wspólnik w spółce cywilnej. Planowane jest zamknięcie spółki oraz przekazanie środka trwałego - budynku do majątku wspólników.

Następnie jeden ze wspólników przekaże w formie darowizny części gruntu wraz z budynkiem, który przypada mu jako współwłaścicielowi na rzecz drugiego wspólnika.

Obdarowany wspólnik planuje wykorzystać przedmiotową nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Obdarowany wspólnik planuje amortyzować budynek w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności. Obdarowany wspólnik jest czynnym podatnikiem VAT.

Wspólnicy są braćmi.

Dodatkowo, jest Pan współwłaścicielem w 1/6 nieruchomości, na której prowadzone są prace zmierzające do wybudowania budynku, w którym znajdować się będzie 8 lokali mieszkalnych oraz jeden lokal usługowy. Pozostałymi właścicielami nieruchomości są ojciec (4/6) oraz brat (1/6). Po zakończeniu prac budowlanych i odbiorze budynku Pana ojciec oraz brat zamierzają przekazać w darowiźnie przedmiotowe prawo własności.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

- Przedmiotem zapytania jest okres podatkowy obejmujący, drugą połowę 2022 r.

- Obdarowanym wspólnikiem będzie Pan – M. L.

- „Budynek” posiada symbol PKOB 1230 zgodnie ze strukturą — sekcja 1, dział 12, grupa 123 (budynki handlowo-usługowe).

- „Budynek" zostanie ujęty pod symbolem KŚT 103 zgodnie ze strukturą — grupa 1, podgrupa 10, rodzaj 103 (budynki handlowo-usługowe).

- Budynek jest w środkach trwałych spółki cywilnej, której wspólnikami są darczyńca i obdarowany i jest przez nich amortyzowany. Na dzień dzisiejszy spółka cywilna zawiesiła działalność i nie osiąga przychodów i nie odlicza odpisów amortyzacyjnych. Budynek pozostaje w ewidencji środków trwałych spółki cywilnej, czyli również darczyńcy.

Przedmiotem zapytania Nr 2, 3 i 4 jest nieruchomość, którą Pana ojciec i brat planują przekazać Panu w drodze darowizny. Rozpatrywane nieruchomości będą stanowiły Pana majątek prywatny, niewykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej.

Pytania

1. Czy obdarowany wspólnik planujący wykorzystywać nieruchomość stanowiącą myjnię samochodową, w ramach prowadzonej działalności może kontynuować amortyzację budynku jako środka trwałego, zgodnie z art. 23 ust. 9 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)?

2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przychody osiągnięte z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych i lokalu użytkowego na zasadach najmu prywatnego mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, wg stawki określonej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez fizyczne?

3. Jeżeli odpowiedź na pytanie 2 będzie negatywna, to czy ewentualne ponoszone koszty związane z pracami budowlanymi mogą stanowić koszt w ramach prowadzonej działalności, w szczególności czy powstały budynek w części jaką będzie stanowił lokal użytkowy będzie podstawą do amortyzacji w ramach prowadzonej działalności?

4. Jeżeli odpowiedź na pytanie 2 będzie negatywna, to czy koszty poniesione na wyposażenie mieszkań w niezbędny sprzęt RTV i AGD, jak również wyposażenie w zakresie mebli, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 1. W zakresie pytań Nr 2, 3 i 4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Pana zdaniem, wystąpi możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych, ponieważ otrzymany w darowiźnie środek trwały wprowadzi do ewidencji środków trwałych z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów dokonanych w ramach prowadzonej spółki cywilnej. Amortyzacja będzie kontynuowana w ramach metody realizowanej w spółce cywilnej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o ustawy o PIT, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PIT.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie natomiast do treści art. 22c pkt 1 ustawy o PIT, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W myśl art. 22g ust. 12 ustawy o PIT, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Stosownie do treści art. 22g ust. 15 ustawy o PIT, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Z przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wskazując na art. 22h ust. 3 ustawy o PIT, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli: nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku. Stosownie do treści art. 23 ust. 9 ww. ustawy, przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.

Mając na uwadze wskazane przepisy dotyczące nabycia środków trwałych w drodze darowizny należy uznać, że w przedmiotowym przypadku prawidłowym jest kontynuowanie przez obdarowanego amortyzacji na zasadach przyjętych przez darczyńcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.)

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 omawianej ustawy:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie natomiast do treści art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Artykuł 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

W razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi, w tym również powstałych z przekształcenia spółki.

Z przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22h ust. 3 ww. ustawy:

podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Należy także wskazać na treść art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:

• ­nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
• ­dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• ­nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
• ­nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 23 ust. 9 ww. ustawy:

Przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:

- Prowadzi Pan działalność gospodarczą i otrzyma w drodze darowizny część gruntu wraz z budynkiem.

- Planuje Pan wykorzystać przedmiotową nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i amortyzować budynek w ramach prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności.

- Budynek sklasyfikowany został w PKOB jako budynek handlowo-usługowy, w KŚT ujęty pod symbolem 103.

- Planuje Pan kontynuację amortyzacji budynku jako środka trwałego na zasadach przyjętych przez darczyńcę.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone odpisy amortyzacyjne od środka trwałego nabytego przez Pana w drodze darowizny. Otrzymany w darowiźnie środek trwały wykorzystywany był bowiem przez darczyńcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wobec powyższego Pan jako obdarowany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych winien przyjąć powyższy środek trwały w wartości określonej przez darczyńcę – nastąpi bowiem kontynuacja amortyzacji. Kontynuując amortyzację opisanego we wniosku środka trwałego, będzie Pan zobowiązany do uwzględnienia wysokości dokonanych już przez darczyńcę odpisów oraz przyjęcia wybranej przez niego metody amortyzacji. Dokonywane przy zastosowaniu opisanej kontynuacji odpisy amortyzacyjne będą stanowić u Pana koszty uzyskania przychodów. W rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).