0114-KDIP3-1.4011.463.2022.2.MZ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 20 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania najmu prywatnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 lipca 2022 r. (data wpływu 13 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W dniu 18.03.2017 r. zmarła Pani babcia K.K., która jako właścicielka nieruchomości położonej w (…) je wynajmowała. Dokonywała od stycznia do marca 2017 r. (ryczałt za najem) opłaty stałej bankowej. Po śmierci w wynajmowanym mieszkaniu nadal zamieszkiwali ludzie (do grudnia 2017 r.). K. K. przepisała testamentem na Panią mieszkanie (wynajmowane), które stało się przedmiotem sporu w Sądzie. Sprawa w Sądzie zakończyła się w marcu 2022 r. prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego (uzyskała Pani pozytywny wynik).

W okresie po śmierci Pani babci w Urzędzie Skarbowym uzyskała Pani informacje, że jeśli nie jest jasne, kto nabywa prawo do dziedziczenia nieruchomości – powinna Pani założyć subkonto, na które będzie dokonywać wpłat za czynsz wynajmowanego mieszkania – co Pani uczyniła. W mieszkaniu mieszkały osoby do grudnia (tylko 1 osoba). W momencie uzyskania prawa do nieruchomości, wg. Pani uzyskała Pani prawo do dziedziczenia, a tym samym chciała się Pani rozliczyć i uregulować należność podatkową za wynajem.

W Pani ocenie, w marcu 2022 r. po prawomocnym wyroku uzyskała Pani również prawo do całej kwoty i w marcu 2022 r. – dokonała Pani wpłaty podatku na mikrorachunek podatkowy w wysokości 8,5% tytułem ryczałtu z najmu za marzec 2022 r. w wysokości 873,75 złotych.

Nie uzyskiwała Pani nigdy wcześniej i nie uzyskuje innych dochodów z najmu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Mieszkanie było wynajmowane do 31.12.2017 r. (wynajem trwał w momencie śmierci K.K. – Pani babci), po śmierci Pani babci – w I US w (`(...)`) powiedziano Pani, że w mieszkaniu mogą pozostać lokatorzy – do dnia kiedy umowa przestanie obowiązywać, czyli do końca 2017 roku – do dnia ich wyjazdu. Do 31.12.2017 r. mieszkała tam tylko 1 osoba (umowa najmu – 50% za umówiony najem). Będąc w Urzędzie Skarbowym, pytając pracownika : czy mogą mieszkać powiedziano Pani, że tak. A dopiero po zakończeniu sprawy w Sądzie ma Pani zapłacić zaległy podatek po nieżyjącej babci. Sprawa zakończyła się wyrokiem II instancji w 2022 roku (osoby które wynajmowały to cudzoziemcy).

W Urzędzie Skarbowym żaden pracownik nie był w stanie udzielić Pani informacji kompletnej, co z tym podatkiem za najem, kiedy ma się Pani rozliczyć, dopiero w 2023 r. – to powiedziano Pani, kiedy chciała zapłacić podatek. Problemowe dla I US w (`(...)`) jest również fakt, że Pani rozliczenie za rok poprzedni było w (`(...)`), a mieszkanie po babci – wynajmowane było w (`(...)`) – nikt nie wie gdzie powinna zapłacić podatek od przedmiotowego najmu.

Nie składała Pani takiego oświadczenia, ponieważ nie Pani wynajmowała w 2017 r. tylko Pani babcia – umowa była przedłużona z lokatorami – a czy babcia to uczyniła, tego nie wie Pani niestety. Czy powinna Pani takie oświadczenie, o którym mowa złożyć ? Jeśli tak, to do jakiego Urzędu Skarbowego – miejsca wynajmu (`(...)`), czy Pani obecnego zamieszkania (`(...)`). Najem był pod adresem (`(...)`) – właściwość I US w (`(...)`).

Pytanie:

Czy prawidłowo Pani przyjęła, że przychód został uzyskany w momencie uprawomocnienia się postępowania sądu o nabycie spadku, a przez to, czy prawidłowo dokonała Pani wpłaty podatku za marzec 2022 r. (ryczałt) i czy jest Pani zobowiązana do złożenia zeznania PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-28 do końca lutego 2023 r. (ryczałt – opłata podatku do US w (…), a nieruchomość wynajmowana była w (…) – dokonany na mikrorachunek)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, dobrze określiła Pani moment przychodu na marzec 2022 r., gdyż do czasu zakończenia postępowania spadkowego nie było wiadomo, komu te pieniądze przypadną, a było kilka osób, które mogłyby dziedziczyć, a Pani ten przychód mógł nie przypaść.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.):

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnym źródłem przychodów jest określony w art. 10 ust. 1:

pkt 6 – najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane są w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r. poz. 2180 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

‒ prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą);

‒ osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o o podatku dochodowym”.

Jak stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy:

osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1a tej ustawy:

opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, u umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania, zgodnie z art. 9

ust. 1 ww. ustawy,

Jest złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Na podstawie art. 924 i 925 ww. Kodeksu:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy decyduje, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o nabyciu spadku lub poświadczenie dziedziczenia dokonane przez notariusza potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 18.03.2017 r. zmarła Pani babcia, która jako właścicielka nieruchomości położonej w (…) wynajmowała. Dokonywała od stycznia do marca 2017 r. (ryczałt za najem) opłaty stałej bankowej. Po śmierci w wynajmowanym mieszkaniu nadal zamieszkiwali ludzie (do grudnia 2017 r.). Babcia przepisała testamentem na Panią mieszkanie (wynajmowane), które stało się przedmiotem sporu w Sądzie. Sprawa w Sądzie zakończyła się w marcu 2022 r. prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego (uzyskała Pani pozytywny wynik). W okresie po śmierci Pani babci w Urzędzie Skarbowym uzyskała Pani informacje, że jeśli nie jest jasne, kto nabywa prawo do dziedziczenia nieruchomości – powinna Pani założyć subkonto, na które będzie dokonywać wpłat za czynsz wynajmowanego mieszkania – co Pani uczyniła. W mieszkaniu mieszkały osoby do grudnia (tylko 1 osoba). W momencie uzyskania prawa do nieruchomości, wg. Pani uzyskała Pani prawo do dziedziczenia, a tym samym chciała się Pani rozliczyć i uregulować należność podatkową za wynajem. Po prawomocnym wyroku uzyskała Pani również prawo do całej kwoty i w marcu 2022 r. – dokonała Pani wpłaty podatku na mikrorachunek podatkowy w wysokości 8,5% tytułem ryczałtu z najmu za marzec 2022 r. w wysokości 873,75 złotych. Mieszkanie było wynajmowane do 31.12.2017 r.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że w powyższej sprawie stała się Pani właścicielem ww. nieruchomości z chwilą śmierci spadkodawcy (babci). Wobec powyższego należy uznać, że przychód uzyskany przez Panią w 2017 r. podlegał opodatkowaniu podatkiem z tego tytułu w 2017 roku.

Z uwagi na to, że nie złożyła Pani pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w 2017 roku. nie mogły mieć w Pani przypadku zastosowania przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tylko opodatkowanie na zasadach ogólnych według skali podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒ stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒ zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).