0113-KDIPT2-1.4011.364.2022.2.MAP

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 czerwca 2022 r. (data wpływu 14 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy. Przedsięwzięcie funkcjonuje w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej. Głównym zamierzeniem prowadzenia przez Niego firmy jest świadczenie usług związanych z oprogramowaniem mieszczącym się pod kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z. Zgodnie z art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych rozlicza On swoje dochody przy zastosowaniu podatku liniowego. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 ze zm.). W ramach działalności postanowił rozszerzyć wachlarz oferowanych produktów i zawarł umowę z firmą z Wielkiej Brytanii. Pierwsza umowa z podmiotem rynkowym została podpisana 8 lipca 2020 r. Współpraca polega na tworzeniu oprogramowania w oparciu o wiedzę i umiejętności małego zespołu specjalistów, w którym jest On ostateczną osobą odpowiedzialną za nadzór i prawidłowe wykonanie powierzonych zadań. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za prace związane z projektowaniem, pisaniem kodu, dystrybucją oraz utrzymaniem. Zważywszy na fakt, że pracuje On w małych, zwartych grupach to wzajemne umowy wskazują na to, że do momentu przekazania kodu wszelkie prawa autorskie należą tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy. Zaznaczyć należy, że umowa jest realizowana w sposób całkowicie samodzielny, a wykonywane zadania zawierają jedynie wskazówki, bądź uwagi strony zamawiającej. Wykonywane czynności w ramach umowy są stricte związane z nabywaniem oraz wykorzystywaniem wszechstronnej wiedzy i umiejętności wykonywującego. Wszelkie czynności zmierzające ku realizacji wytoczonych celów prowadzone są w sposób ciągły, a także systematyczny. Na skutek tak zorganizowanego procesu pracy, powstaje oprogramowanie dopasowane do indywidualnych oczekiwań klienta. Po wykonaniu zleconych prac Wnioskodawca otrzymuje od spółki wynagrodzenie miesięczne o charakterze ryczałtowym, pokrywającym ciężar kosztów związanych z przeniesieniem autorskich praw majątkowych, płatne w ciągu określonej liczby dni od momentu wystawienia faktury. Wszelkie przychody osiągane z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, na podstawie art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą kwalifikowane jako przychód ze sprzedaży praw majątkowych. Dochód z tego źródła zostanie opodatkowany na zasadach przewidzianych w art. 9 ust. 2 ww. ustawy. Wnioskodawca świadcząc przedmiot umowy tworzy od początku nowe oprogramowanie. Tworzone oprogramowanie służy do monitorowania satelitów należących do Wielkiej Brytanii oraz powiadamiania operatorów o potencjalnych kursach kolizyjnych. Oprogramowanie powstaje dla … we współpracy z wydziałem astrofizyki uniwersytetu … .

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową spełniającą definicję ustawową działalności badawczo-rozwojowej wyrażonej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zmierzającej do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Działania podejmowane w sposób systematyczny, zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W szczególności nie można uznać, że działania Wnioskodawcy są rutynowe, czy dotyczą tylko okresowych zmian. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów trzecich. Podkreślenia wymaga fakt, że produkty tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Tworzone przez Wnioskodawcę prawa autorskie cechuje indywidualność i innowacyjny charakter. Wnioskodawca tworząc oprogramowanie wykorzystuje standardowe języki programowania, takie jak `(...)`.. Na całościowy proces świadczenia usługi składają się opracowania nowych oraz wszelkie modyfikacje istniejących procesów, które poza podpisaną umowa nie mają miejsca w świadczeniu usług dla pozostałych podmiotów nabywających usługi od zleceniobiorcy. Istotne w poczynaniach przedsiębiorcy jest to, że rezultatem wykonywanych prac jest tworzenie, a także modyfikowanie, ulepszanie oprogramowania, które jednoznacznie jest wykonywane w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Podczas procesu tworzenia bardzo duże znacznie ma działalność twórcza, która wyrażona jest w indywidualnym podejściu do powierzonego zadania. Wnioskodawca konstruując oprogramowanie kieruje swoje działania w taki sposób, aby osiągnąć najwyższą użyteczność i funkcjonalność. Właściciel wytworzonego oprogramowania na podstawie podpisanej umowy licencyjnej zabezpieczył możliwość korzystania z oprogramowania przy jednoczesnym zastrzeżeniu wyłączności wykorzystywania programu przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca rozważa możliwość zastosowania 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do przychodów wynikających bezpośrednio z zawartej umowy. Możliwość ta została przewidziana w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nim Wnioskodawca prowadzi od grudnia 2020 r. stosowną ewidencję, która pozwala wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Pozostałe osiągane przez przedsiębiorcę dochody zostaną opodatkowane według stawki podatku liniowego.

Prowadzone przedsięwzięcie skutkuje ponoszeniem wielu kosztów, które są związane z powstawaniem oraz daleko idącym rozwojem oprogramowania.

Do takich kosztów można zaliczyć m.in.:

- koszty usług telekomunikacyjnych w skład których wchodzą opłaty za usługi związane z dostępem do Internetu oraz połączeń telefonicznych. Umożliwiają one szybką, płynną komunikację pomiędzy wykonującym zlecenie, a zlecającym ;

- koszty związane m.in. z eksploatacja samochodu, np. wszelkiego rodzaju opłaty związane z użytkowaniem takie jak: paliwo, czy usługi serwisowe, opłaty na rzecz rat leasingowych;

- koszty usług prawniczych, księgowych polegające na udzielaniu porad, konsultacji dotyczących zarówno świadczenia usług na rzecz firmy z Wielkiej Brytanii, jak i opieki prawnej w pozostałych dziedzinach prowadzenia działalności oraz klientów.

Przyszłościowo Wnioskodawca nie wyklucza możliwości nabywania specjalistycznego oprogramowania służącego do wykonywania powierzanych zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów. W związku z przedstawioną powyżej sytuacją Wnioskodawca chciałby skorzystać z możliwości opodatkowania swoich dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a dokładniej z autorskiego prawa do programu komputerowego i zastosować przewidziane przez ustawodawcę rozwiązanie przedstawione w art.30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przewiduje ona możliwość opodatkowania preferencyjna stawką podatku dochodowego na poziomie 5%. Warto zaznaczyć, że współpraca będzie kontynuowana w kolejnych latach w związku z tym przedsiębiorca chciałby skorzystać z preferencji także w stosunku do dochodów osiąganych w okresach przeszłych, przyszłych pod warunkiem rozliczania się na zasadach do tego uprawniających. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, a także kosztów ich uzyskania w taki sposób aby można było ustalić dochód, bądź stratę przypadającą na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzone zapisy umożliwiają również wypunktowanie kosztów w odniesieniu do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja ta pozwala także na kontrolę i monitorowanie efektów tworzonych prac. W oparciu o jej zapisy bardzo łatwo można ustalić wielkość poniesionych wydatków na rozwinięcie, wytworzenie, bądź zmodernizowanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi zapisy w powyższej ewidencji w sposób ciągły i regularny.

W uzupełnieniu wniosku z 14 czerwca 2022 r. Wnioskodawca dodał, że wniosek dotyczy dochodów uzyskanych w 2021 r. W ramach umowy z kontrahentem całość działań polega na pisaniu od podstaw programu. Przez pisanie od podstaw Wnioskodawca rozumie: zaprojektowanie aplikacji oraz pisanie kodu. W ramach prowadzonej działalności nie prowadzi On samodzielnie badań naukowych. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe trwają od początku istnienia działalności. Dotyczą one optymalizacji i rozwijania algorytmów oraz narzędzi programistycznych w celu osiągnięcia jak największej wydajności. W przypadku kontraktu, którego dotyczy zapytanie, prace obejmowały przede wszystkim optymalizację operacji na bardzo dużych bazach danych oraz wyświetlanie tych danych po stronie użytkownika końcowego. Prace rozwojowe zawsze były kończone pozytywnym wynikiem, czego efektem było dostarczenie oprogramowania najwyższej jakości. Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnie prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe. Przez program komputerowy powiązany z obecnym kontrahentem Wnioskodawca rozumie aplikacje dla operatorów satelitów dającą możliwość integracji z zewnętrznymi źródłami danych, możliwością dodawania danych przez użytkowników ( operatorów ), analizy tych danych oraz powiadamianie operatorów oraz właścicieli o potencjalnych kolizjach.

Usługi które świadczy nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

Wynagrodzenie otrzymywane jest wyłącznie z tytułu przeniesienia praw do oprogramowania w momencie przeniesienia utworu do repozytorium kontrahenta. Prawa do utworu przenoszone są automatycznie w momencie przeniesienia kodu na repozytorium kontrahenta. Reguluje to zapis w umowie.

Wskazane we wniosku koszty usług telekomunikacyjnych są faktycznie poniesione na prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe. Usługi telekomunikacyjne obejmują między innymi dostęp do Internetu, który jest niezbędny w celu realizacji prac rozwojowych. Koszty związane m.in. z eksploatacją samochodu stanowią koszty związane z leasingiem oraz użytkowaniem (ubezpieczenia, przeglądy, paliwo).

Samochód używany jest do dojazdów do klienta, spotkania oraz szkolenia. Samochód używany jest w systemie mieszanym, tj. Wnioskodawca użytkuje pojazd zarówno dla celów działalności, jak i prywatnie. Wydatki te związane są w 100% z działalnością badawczo - rozwojową. Koszty prawne obejmowały przede wszystkim przygotowanie umowy z kontrahentem oraz bieżącą obsługę prawną w ramach tejże umowy. Koszty te dotyczyły stricte działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast koszty usługi księgowej dotyczą bieżących rozliczeń prowadzonej działalności, w tym działalności badawczo-rozwojowej. Przedmiot Pana zapytania stanowią: koszty prawne, usługi telekomunikacyjne oraz eksploatacja samochodu. Koszty prawne związane są z przygotowaniem odpowiedniej umowy zabezpieczającej prawa Wnioskodawcy do tworzonego programu do momentu przekazania ich kontrahentowi. Koszty związane z samochodem pozwalają na swobody dostęp do siedziby klienta, na spotkania oraz konferencje związane z tworzeniem oprogramowania. Koszty usług telekomunikacyjnych związane są z potrzebą stałego dostępu do Internetu oraz klienta w celu konsultowania zmieniających się wymagań programu. W odniesieniu do kosztów usług księgowych Wnioskodawca zaznacza, że rozliczanie działalności związanych z IP BOX wymaga specjalistycznej wiedzy . Podatnicy zgodnie z przepisami są zobowiązani do prowadzenia m.in odrębnych ewidencji umożliwiających prawidłowe rozliczenie osiąganych dochodów w ramach tego źródła. Bez profesjonalnej obsługi księgowej nie byłby On w stanie prawidłowo dokonać rocznego rozliczenia podatku dochodowego. Wydatki na: obsługę prawną, leasing oraz usługi telekomunikacyjne były/są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych.

Wnioskodawca posiada jeden kontrakt, więc wydatki przypisuje w całości do programu komputerowego w ramach owego kontraktu. W Jego działalności gospodarczej nie ma środków trwałych od których dokonywane są odpisy amortyzacyjne. Programy komputerowe tworzone przez Niego zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze powstają od podstaw od samego etapu projektowania, który jest procesem twórczym po wdrożeniu. Nie jest to efekt jedynie umiejętności programistycznych, ale w większość pracy twórczej.

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi i podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze do momentu przekazania tych praw kontrahentowi przysługują Mu osobiste i majątkowe prawa autorskie. Każdy projekt stawia inne wymagania, tak więc z każdym z nich wiąże się podejmowanie prac rozwojowych. Istnieje część wspólna, tj. prace rozwojowe dla jednego projektu były wykorzystywane w innym, jednak w przypadku każdego nowego projektu wymagane jest podejmowanie nowych prac rozwojowych w celu optymalizacji algorytmów, poprawy istniejących rozwiązań oraz ich wdrożenia w najbardziej bezpieczny sposób. Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są efektem prac rozwojowych.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy opisane w wniosku prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oraz rozwijaniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, o których mowa we wniosku, będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy wyliczając wskaźnik NEXUS Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględnienia kosztów, o których mowa we wniosku do litery „a” wskaźnika?

4. Czy dochód uzyskany w wyniku przeniesienia praw majątkowych do oprogramowania służącego do monitorowania satelitów będzie mógł zostać opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Ad.1.

Zdaniem Wnioskodawcy wykonywane prace spełniają ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Poddając głębszej analizie termin badań naukowych należy odszukać jego definicji w art. 5a pkt 39 ustawy.

Zgodnie z nim, termin badań naukowych oznacza:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 zakres działalności naukowej ust. 2 pkt 1 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 zakres działalności naukowej ust. 2 pkt 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Natomiast zdefiniowania pojęcia prac rozwojowych należy szukać w art. 5a pkt 38 oraz art. 4 ust. 3 w ustawie o Prawie o szkolnictwie wyższym i nauce. Według tego dokumentu definicja prac rozwojowych, brzmi następująco: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca jednoznacznie stwierdza ,że prowadzona przez Niego działalność związana jest z oprogramowaniem. Otrzymywane zlecenia w ramach podpisanej umowy są stricte związane z tworzeniem oprogramowania opartym na indywidualnym podejściu oraz tak samo indywidualnych rozwiązaniach. Każdy przypadek napotkanego problemu wymaga od Wnioskodawcy podejścia, które nie nosi znamion powszechnego zastosowania utartego systemu wykorzystanego przy świadczeniu innych usług dla pozostałej rzeszy klientów. Całość świadczonej pracy jest wykonywana systematycznie, w sposób zorganizowany, przemyślany i zaplanowany. W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie zleceniobiorca jest zobowiązany do ciągłego doskonalenia swojej wiedzy oraz umiejętności.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Według Wnioskodawcy, wytworzone przez Niego oprogramowanie spełnia wszelkie wymogi niezbędne do zakwalifikowania go jako kwalifikowanego prawa własności. Nadmienić należy, że powstałe w ten sposób oprogramowanie podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie w autorskim i prawach pokrewnych. Te przesłanki znajdują odzwierciedlenie w art. 30ca pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Analizując dogłębnie definicję programu komputerowego można oprzeć się także na Objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów dotyczących ulgi IP BOX. Jest to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność. Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim: - forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie. Ochrona interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrona innych składników programu) - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.

Zgodnie z powyższymi definicjami Wnioskodawca jednoznacznie zakwalifikował autorskie prawa majątkowe do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego koszty takie jak:

- koszty usług telekomunikacyjnych w skład których wchodzą opłaty za usługi związane z dostępem do Internetu oraz połączeń telefonicznych, które umożliwiają szybką i płynną komunikację pomiędzy wykonującym zlecenie a zlecającym,

- koszty związane m.in. z eksploatacją samochodu np. wszelkiego rodzaju opłaty związane z użytkowaniem takie jak: paliwo, czy usługi serwisowe, opłaty na rzecz rat leasingowych,

- koszt obsługi księgowej - jest niezbędny ponieważ obsługa księgowa spraw związanych z bieżącym i prawidłowym rozliczaniem IP-BOX-a wymaga prowadzenia specjalnie wyodrębnionej ewidencji a czasami także zasięgania specjalistycznych porad,

- koszty usług prawniczych - prace prowadzone przez Wnioskodawcę wymagają konsultacji prawniczych w zakresie różnorodnych przepisów. Powyższe koszty wynikają z konieczności wsparcia przez profesjonalistów, są to m.in koszty: przygotowania umowy z kontrahentem oraz bieżącej obsługi prawnej w ramach tejże umowy,

spełniają warunki zastosowania wzoru NEXUS.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmiot chcący skorzystać z udogodnienia jakie niesie za sobą wprowadzenie wytycznych w ramach IP BOX-a jest zobowiązany do ustalenia wartości owego wskaźnika.

W omawianym przypadku jest to możliwe ponieważ ponosi ciężar kosztów, które mają bezpośrednie przełożenie na prowadzone prace badawczo-rozwojowe. Zaznaczyć przy tym należy, że wśród ponoszonych wydatków nie ma kosztów mających charakter pasywny. Zgodnie z art. 30ca pkt. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca nie zaliczy do kosztów związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej np.: opłat finansowych, odsetek, kosztów związanych z nieruchomościami.

Według Wnioskodawcy, wszystkie ponoszone wydatki mają bezpośrednie powiązanie z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową, a ponoszony przez Niego ciężar stanowi nieodłączny element realizacji założonych celów bez których dane przedsięwzięcie nie mogłoby zostać sfinalizowane. Wydatki te mają także cechy kosztów biorących czynny udział w zdobywaniu niezbędnej wiedzy pozwalającej podatnikowi na świadczenie usługi z zachowaniem najwyższego poziomu i jakości otrzymywanych produktów. Nabywane usługi prawne zdecydowanie przyczyniają się do zgłębiania oraz poszerzania wiedzy przyczyniającej się do oferowania szerszego zakresu funkcjonalności ostatecznego produktu.

Ad. 4.

Po dogłębnej analizie stosownych przepisów Wnioskodawca stwierdza, że osiągany przez Niego dochód otrzymany w wyniku przeniesienia praw majątkowych do oprogramowania służącego do monitorowania satelitów będzie mógł zostać opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego.

Dokonując analizy kosztów pod kątem zastosowania ich przy wyliczeniu wskaźnika NEXUS Wnioskodawca nawiązuje do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarto w nim wzór wskaźnika, o którym mowa przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na to, że litera „a” wzoru odpowiada faktycznie poniesionym kosztom na działalność badawczo-rozwojową dotyczącą praw własności intelektualnej. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że poniesione przez Niego wydatki są ściśle związane z realizacją podpisanej umowy. Według Wnioskodawcy, prowadzone przez Niego ewidencje oraz rodzaj poniesionego kosztu pozwala na przeprowadzenie prawidłowych wyliczeń w kontekście omawianego wskaźnika. Stwierdza, że spełnia wszystkie przesłanki warunkujące możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania zawarte w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do cech warunkujących prawo do skorzystania należy łączne spełnienie wszystkich poniżej wymienionych elementów:

- prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowalnych praw własności intelektualnej;

- uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

- określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika NEXUS dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

- prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Wnioskodawca stwierdza, że spełnia wszelkie warunki, o których mowa w wyżej przytoczonym artykule.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania/części Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika m.in., że w ramach działalności zawarł umowę z firmą z Wielkiej Brytanii. Współpraca polega na tworzeniu oprogramowania w oparciu o wiedzę i umiejętności małego zespołu specjalistów, w którym Wnioskodawca jest ostateczną osobą odpowiedzialną za nadzór i prawidłowe wykonanie powierzonych zadań. Wnioskodawca świadcząc przedmiot umowy tworzy od początku nowe oprogramowanie. Tworzone oprogramowanie służy do monitorowania satelitów należących do Wielkiej Brytanii oraz powiadamiania operatorów o potencjalnych kursach kolizyjnych. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową spełniająca definicję ustawową działalności badawczo rozwojowej wyrażonej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zmierzającej do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Działania podejmowane w sposób systematyczny, zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W szczególności nie można uznać, że działania Wnioskodawcy są rutynowe, czy dotyczą tylko okresowych zmian. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów trzecich. Produkty tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę prawa autorskie cechuje indywidualność i innowacyjny charakter. Wnioskodawca tworząc oprogramowanie wykorzystuje standardowe języki programowania, takie jak `(...)``(...)`Rezultatem wykonywanych prac jest tworzenie, a także modyfikowanie ulepszanie oprogramowania, które jednoznacznie jest wykonywane w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Podczas procesu tworzenia bardzo duże znacznie ma działalność twórcza, która wyrażona jest w indywidualnym podejściu do powierzonego zadania. Wnioskodawca konstruując oprogramowanie kieruje swoje działania w taki sposób, aby osiągnąć najwyższą użyteczność i funkcjonalność.

Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

a) są podejmowane w sposób systematyczny,

b) mają charakter twórczy,

c) obejmują prace rozwojowe oraz

d) podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzenie i rozwijanie przez Pana Oprogramowania/części Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu :

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych ;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej ;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

· podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

· prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

· dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

· dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

· dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.):

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:

1. wytwarza Pan, rozwija oraz ulepsza program komputerowy w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2. tworzy, rozwija i ulepsza Pan Oprogramowanie/części Oprogramowania w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3. wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana Oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim,

4. przenosi Pan ogół praw autorskich na rzecz Kontrahenta na mocy umowy łączącej Strony,

5. uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego,

6. prowadzi Pan od grudnia 2020 r. ewidencję, które pozwala wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Autorskie prawo do Oprogramowania/części Oprogramowania wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania/części Oprogramowania w ramach wykonywanych przez Pana zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za 2021 r. Zaznaczyć należy, że jest Pan uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki od dnia zaprowadzenia odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Wskazał Pan, że przedmiot Pana zapytania stanowią koszty:

- usług telekomunikacyjnych,

- związane m.in. z eksploatacja samochodu,

- usług prawniczych.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

· wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

· wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z Objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami i ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z ww. przepisem należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Koszty te, muszą być poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać warunki:

· pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

· nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art.23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

· być właściwie udokumentowany.

Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

· wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

· kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

· dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym będzie Pan korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określenia tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej”, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wobec powyższego, może Pan poniesione wydatki:

- na usługi telekomunikacyjne,

- związane m.in. z eksploatacja samochodu,

- na usługi prawnicze

– ująć we wskaźniku nexus – przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji – jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej tj. w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego Organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Niniejsza interpretacja indywidualna nie odnosi się do kwestii możliwości uwzględnienia we wskaźniku nexus wydatków na usługi księgowe, gdyż w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że przedmiot Pana zapytania stanowią: koszty prawne, usługi telekomunikacyjne oraz eksploatacja samochodu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego**.** Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).