Co zawiera interpretacja PIT 0112-KDWL.4011.363.2022.2.PR?

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi programistyczne dla jednego podmiotu. Jego dział... Pełna interpretacja podatkowa PIT z 2022 roku.

Kiedy została wydana ta interpretacja podatkowa?

Interpretacja została wydana w Lipiec 2022 roku przez Krajową Informację Skarbową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe w części dotyczącej pytania nr 2 sformułowanego we wniosku w zakresie w jakim dotyczy potwierdzenia rodzaju uzyskiwanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych i prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 11 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 16 czerwca 2022 r. (wpływ 22 czerwca 2022 r.), z 25 lipca 2022 r. (wpływ 25 lipca 2022 r.) oraz z 25 lipca 2022 r. (wpływ 26 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Data rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej: (…).

Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)): 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem.

Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD):

62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem,

63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,

63.12.Z Działalność portali internetowych,

63.91.Z Działalność agencji informacyjnych,

63.99.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana,

73.11.Z Działalność agencji reklamowych,

73.12.C Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet).

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej również jako: „Podatnik”) prowadzi pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą od 2016 roku. Od początku prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na rzecz jednego podmiotu, tj. A (dalej jako: „Zamawiający”) działając uprzednio jako tzw. Mobile developer, a od stycznia 2021 roku jako tzw. backend developer. W ramach usług świadczonych na rzecz Zamawiającego Wnioskodawca pisze kody źródłowe – nowych aplikacji, naprawiające już istniejące aplikacje w ramach wykrytych problemów lub dodające zupełnie nowe funkcjonalności do już istniejących aplikacji (programów).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). Wnioskodawca od 2016 roku korzysta z liniowej metody rozliczania podatku dochodowego od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, według stawki 19%. Chociaż jak już wspomniano Wnioskodawca współpracuje z Zamawiającym od 2016 roku, zakresem złożonego wniosku objęte są usługi świadczone przez niego na rzecz tego podmiotu od stycznia 2021 roku.

Podstawę świadczenia wspomnianych powyżej usług stanowi zawarta z Zamawiającym umowa o współpracę. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane są z projektami realizowanymi przez Zamawiającego na rzecz podmiotów trzecich – kontrahentów Zamawiającego. Projekty dotyczą zasadniczo stworzenia nowego, autorskiego oprogramowania działającego osobno lub współdziałającego z oprogramowaniem zaimplementowanym już wcześniej przez kontrahenta Zamawiającego.

W ramach zawartej współpracy Wnioskodawca w praktyce świadczy usługi polegające na:

tzw. rutynowych czynnościach programistycznych takich jak np. utrzymywanie systemów, poprawa kodu czy naprawa pojedynczych błędów (dalej jako: „Bieżąca działalność programistyczna”), nieskutkujących powstaniem odrębnych utworów w postaci programów komputerowych – które stanowią nieznaczną cześć pracy Wnioskodawcy i pozostają poza zakresem złożonego wniosku, oraz
tworzeniu na rzecz Zamawiającego autorskich dzieł stanowiących przedmiot ochrony prawa autorskiego w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Ustawa o prawie autorskim”) w postaci pisanych od podstaw kodów źródłowych (stron internetowych lub aplikacji webowych) – tej części świadczonych usług dotyczy przedmiotowy wniosek.

Działania Wnioskodawcy w ramach każdego Projektu wykonywanego na zlecenie Zamawiającego koncentrują się i koncentrować się będę w przyszłości w przeważającym zakresie wokół prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci stron internetowych oraz aplikacji webowych lub ich części, tj. wprowadzających zupełnie nowe, oryginalne funkcjonalności do danej aplikacji (dalej: „Prace rozwojowe”). Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego Projektu. W praktyce więc prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, Podatnik musi stale rozwijać swoją wiedzę, tak aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi on stale, dla każdego tworzonego programu (aplikacji) rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest on w stanie dostarczyć Zamawiającemu produkt spełniający wszystkie oczekiwania jego oraz jego kontrahenta, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania. Świadczenie przedmiotowych usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie, które Wnioskodawca dostarcza było unikatowe oraz oczywiście jak najlepszej jakości. Dlatego też utwory powstałe w toku świadczenia tychże usług, stanowią dzieła oryginalne, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługują pełne autorskie prawa majątkowe. Na mocy postanowień umowy zawartej z Zamawiającym prawa te przechodzą na Zamawiającego w chwili dostarczenia Projektu (utworu) lub jego części Zamawiającemu. Autorskie oprogramowanie tworzone i ewentualnie modyfikowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów, stanowi utwór/utwory/ich części podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 tejże ustawy). Zakresem złożonego wniosku objęte są więc jedynie twórcze działania Wnioskodawcy, które dotyczą bezpośrednio prowadzonych przez Wnioskodawcę Prac rozwojowych wykonywanych celem wytworzenia praw autorskich (dochody z pozostałej części świadczonych przez Wnioskodawcę usług jeśli takowe występują nie są zaliczane do tzw. ulgi IP Box).

Prowadzone od 2021 roku przez Wnioskodawcę Prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego – taki stan jest kontynuowany aktualnie jak i będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego Projektu, Prace rozwojowe Wnioskodawcy koncentrują się wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Wnioskodawcę Zamawiającemu rozwiązań. Prowadzone Prace rozwojowe, bazują na autorskich pomysłach Wnioskodawcy wykonywanych w określonym celu – przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Zamawiającego (lub jego kontrahenta) co do danej zupełnie nowej funkcjonalności już wdrożonego programu (aplikacji), czy całego oprogramowania. Prace takie obejmują czynności programistyczne takie jak autorskie tworzenie kodu źródłowego oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych, uprzednio opracowanych rozwiązań programistycznych. Wskazane prace charakteryzują się wysoką unikatowością indywidualnością oraz oryginalnością w żadnej mierze nie stanowiąc rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie. W praktyce na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć posiadaną wiedzę, tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanego oprogramowania lub jego coraz to nowszych i oryginalnych funkcjonalności.

Każde nowe oprogramowanie, lub nową funkcjonalność do już istniejącego programu, a także postęp prac w ramach danego Projektu Wnioskodawca dokumentuje na bieżąco w prowadzonej dokumentacji zawierającej m.in. opis projektu, plan prac, czas ich rozpoczęcia i zakończenia oraz końcowe efekty. Co świadczy o prowadzeniu prac w sposób systematyczny, metodologiczny i kontrolowany, umożliwiający monitorowanie postępów wspomnianych powyżej Prac rozwojowych.

Za wykonywanie opisywanych w złożonym wniosku usług Wnioskodawca otrzymuje stałe, comiesięczne wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw.

Istota opisywanych usług skupia się na realizacji zadań związanych z danym projektem, które zasadniczo dotyczą przygotowania oraz wdrożenia innowacyjnego oprogramowania wykorzystującego mechanizmy analizy i przetwarzania danych, uczenia maszynowego, które następnie jest używane w postaci aplikacji mobilnych lub serwisów webowych wykorzystujących aplikacje mobilne.

Projektowane i tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania oparte są m.in. o technologię (…). Jedynie tytułem przykładu Podatnik pragnie wskazać, iż jeden z Projektów nad którym obecnie pracuje (…).

Zadaniem Wnioskodawcy jest zatem tworzenie nowego oprogramowania lub dodawania do istniejących już aplikacji zupełnie nowych funkcjonalności, a jedynie wyjątkowo modyfikowanie, czy naprawianie utworzonych uprzednio programów – w ramach opisywanych Projektów. Jeżeli chodzi zaś o te wyjątkowe sytuacje stanowiące rozwój istniejącego już oprogramowania, to w efekcie prac Podatnika powstają nowe funkcjonalności, które stanowią pewną „nakładkę” na istniejące już oprogramowanie w ramach opisywanych Projektów – komunikując się z nim i je ulepszając. W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza oprogramowanie lub jego część (nawet takie, które sam wcześniej stworzył), w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego części składowa (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem także w tym przypadku Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych „części składowych” oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Następnie całość praw do takiego nowo utworzonego programu (nowej funkcjonalności) przechodzi podobnie jak w przypadku zupełnie nowych programów na Zamawiającego. Dlatego te nowe funkcjonalności (części aplikacji webowych) stanowią osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74).

Może zdarzyć się też tak, że nie w przypadku każdego Projektu Wnioskodawca samodzielnie wykonuje wszystkie prace programistyczne – czasem Zamawiający powołuje specjalny zespół programistyczny do wykonania danego Projektu. W przypadku takiej współpracy, podział zadań pomiędzy poszczególnych programistów dokonywany jest wewnątrz zespołu. Ponieważ współtworzony w ramach danego Projektu system składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych elementów przysługują temu programiście, który je napisał/zaprojektował. Zatem przysługują Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych elementów składowych większego oprogramowania w ramach danego Projektu. Następnie – w ramach postanowień umownych – całość praw autorskich do nich przechodzi na Zamawiającego w ramach wykonywania ww. usług (następuje tzw. komercjalizacja).

W związku z prowadzeniem tak zarysowanych Prac rozwojowych Wnioskodawca jest zmuszony do ponoszenia (albo może być w przyszłości) m.in.:

wydatków na uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego;
wydatków na nabycie sprzętu komputerowego (komputera, dysku twardego, podzespołów komputerowych, klawiatury czy myszki);
wydatków na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo- rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich przynależnych innym podmiotom.

W tym samym celu Wnioskodawca jest zmuszony (może być zmuszonym w przyszłości) do ponoszenia także wydatków na nabycie sprzętu komputerowego, który jest/będzie Wnioskodawcy fizycznie niezbędny do wykonywania czynności programowania w obszarze IT (pisania kodu źródłowego) – czyli także wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Sprzęt w postaci komputera, podzespołów komputerowych, dysku twardego, klawiatury czy myszki umożliwia Wnioskodawcy wytwarzanie kodu źródłowego (tj. tworzenie, rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania) – bez tego typu sprzętu zaprojektowanie rozwiązania, napisanie kodu, przetestowanie i finalne stworzenie programu komputerowego nie byłoby w ogóle możliwe. Są to bowiem najważniejsze narzędzia pracy Wnioskodawcy.

Dodatkowo w związku z profilem działalności Wnioskodawcy w dynamicznie zmieniającym się sektorze IT oraz prowadzonymi Pracami rozwojowymi Wnioskodawca jest zmuszony do ponoszenia wydatków na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT. Chodzi głównie o publikacje w formie papierowej lub elektronicznej, tj. książki i czasopisma branżowe. Ponieważ opisane Projekty są pod wieloma aspektami innowacyjne oraz m.in. dlatego, że względy bezpieczeństwa dla finalnego odbiorcy oprogramowania grają niezwykle istotną rolę, Wnioskodawca musi stale podnosić swoją wiedzę i rozwijać umiejętności. W praktyce prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w sektorze IT stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, Wnioskodawca musi stale rozwijać swoją wiedzę, tak aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi szczególnie w dziedzinie programowania. Dodatkowo Wnioskodawca musi stale, dla każdego tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób Wnioskodawca jest w stanie dostarczyć Zamawiającemu produkt spełniający oczekiwania jego oraz jego kontrahentów, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania oraz na tyle innowacyjny, że powstające oprogramowanie można określić jako nowatorskie. Świadczenie ww. usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie, było jak najlepszej jakości. Zatem takie koszty mogą mieć w przyszłości bezpośrednie odzwierciedlenie w tworzonym oprogramowaniu. W związku z tym Wnioskodawca zamierza w przyszłości uwzględnić w lit. a wskaźnika nexus wydatki na zakup publikacji branżowych z zakresu IT.

Podsumowując, bez sprzętu w postaci komputera oraz np. oprogramowania umożliwiającego pisanie kodu źródłowego, dostępu do środków zdalnego porozumiewania na odległość Wnioskodawca praktycznie nie mógłby świadczyć usług programistycznych w obszarze IT i w związku z tym osiągnięcie opisywanego przychodu nie byłoby możliwe. Wskazane okoliczności świadczą niewątpliwie o bezpośrednim powiązaniu wskazanych kosztów z wytwarzaniem oprogramowania.

W związku z tym, iż przedmiotowy wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego (w kolejnych latach Wnioskodawca zamierza bowiem dalej współpracować z Zamawiającym) – Wnioskodawca wyjaśnia, że być może wydatki te będę także ponoszone ponownie w przyszłości (lub podobne). To jednak, czy dany wydatek np. na zakup konkretnej licencji do oprogramowania niezbędnego w danym czasie do wytworzenia zamówionego kodu źródłowego zostanie faktycznie poniesiony w przyszłości, zależy od konkretnych wymagań stawianych w danym Projekcie przez Zamawiającego. Wnioskodawca nie jest pewny, czy i kiedy dane wydatki będą konieczne, jednakże uprzedzając taki stan chciałby mieć pewność, że jego stanowisko co do kwalifikacji takich wydatków jest prawidłowe.

Zakupione (lub zakupywane w przyszłości) oprogramowania przeznaczone do tworzenia programów, sprzęt komputerowy, czy też wspomniane publikacje z zakresu IT są lub będą w przyszłości wykorzystywane wyłącznie w Pracach rozwojowych albo zarówno w Pracach rozwojowych, jak również w opisywanej wyżej Bieżącej działalności programistycznej.

Każdy taki koszt może być zatem związany tylko z jednym wytwarzanym w danym czasie programem (aplikacją webową, stroną internetową) lub z kilkoma programami, nad którymi pracować będzie (pracuje) Wnioskodawca, a może on być także wykorzystywany w jakimś zakresie w pozostałej działalności programistycznej (nie zaliczanej do tzw. ulgi IP Box – np. do opisywanej wyżej Bieżącej działalności programistycznej). W takim wypadku, aby poprawnie zakwalifikować dany koszt do tzw. ulgi IP Box, Podatnik jest zmuszony do dokonywania wydzielenia tych kosztów pod względem funkcjonalnym (są one alokowane do tego programu, do wytworzenia którego posłużyły) oraz czasowym. Tym samym po dokonaniu funkcjonalnego podziału takiego kosztu zakres w jakim jest on faktycznie wykorzystywany do Prac rozwojowych (i dalej przypisanie go do konkretnego wytworzonego prawa autorskiego) jest możliwy do ustalenia na podstawie wspomnianej ewidencji prowadzonej przez Podatnika. W ten sposób Podatnik dokonuje określenia jaka część wydatku w danym miesiącu ma związek z Pracami rozwojowymi i w takiej proporcji alokuje opisywane koszty.

W związku z tak przedstawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza w rocznych zeznaniach podatkowych skorzystać z wprowadzonych przepisów umożliwiających zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT) – w stosunku do przychodów z tytułu usług związanych z opisanymi powyżej Pracami rozwojowymi w ramach realizowanych Projektów.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, i nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym stosując omawiane rozwiązanie wykazuje na bieżąco, tj. od początku świadczenia usług w ramach opisywanych powyżej Prac rozwojowych wymagane przepisami prawa dane i informacje dotyczące opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w odrębnej ewidencji księgowej do celów IP Box (zgodnie z wymogiem z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT). Prowadzona ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane IP w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Przedmiotowa ewidencja jest (i będzie w przyszłości) zgodna z wytycznymi wskazanymi w objaśnieniach opublikowanych przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”).

W uzupełnieniach wniosku wskazał Pan, co następuje.

Tak jak wskazano we wniosku, w ramach pierwszego pytania Wnioskodawca oczekuje oceny, czy wytwarzanie/modyfikowanie przez niego programów (stron internetowych i aplikacji webowych) mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38. w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

Pojęcie autorskie oprogramowanie winno być rozumiane jako kod źródłowy strony internetowej lub aplikacji webowej, które są przez Wnioskodawcę opracowywane w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Jak wskazano we wniosku tytułem przykładu, jeden z projektów nad którym obecnie pracuje Wnioskodawca (…).

Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie obowiązujących przepisów, szczegółowo wymienionych we wniosku, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Wykonywane przez Wnioskodawcę prace, o których mowa we wniosku, spełniają przesłanki do uznania ich za prace rozwojowe. Na co dzień Wnioskodawca w drodze doświadczeń oraz testów zdobywa, poszerza i łączy posiadaną już wiedzę, tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu nowych programów lub opracowywaniu nowych funkcjonalności do już istniejących programów. Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku czynności i prace, które polegają m.in. na projektowaniu, opracowywaniu rozwiązań i tworzeniu kodów źródłowych mieszczą się w zakresie tak ujmowanej działalności rozwojowej. Bezpośrednim celem wskazanych prac jest bowiem właśnie tworzenie nowego oprogramowania (strony internetowej lub aplikacji webowej) lub nowych funkcjonalności do już istniejących programów (stron internetowych lub aplikacji webowych).

Prace prowadzone są w zasadzie od początku współpracy z Zamawiającym tj. od 2016 roku, jednak zakresem wniosku objęte są tylko usługi świadczone na rzecz Zamawiającego od 2021 roku. Prace rozwojowe prowadzone są odrębnie dla każdego z projektów, w ramach danego zlecenia, które czasem trwać może kilka miesięcy, a czasem nawet rok.

Celem prac każdorazowo jest stworzenie produktu w ramach danego zlecenia, odpowiadającego wymaganiom Zamawiającego lub jego kontrahenta. Tym ostatecznym produktem jest właśnie kod źródłowy – nowej aplikacji czy strony internetowej, naprawiający już istniejącą aplikację w ramach wykrytych problemów lub dodający zupełnie nowe funkcjonalności do już istniejącej aplikacji (programu) lub strony internetowej.

Prace rozwojowe zakończyły się pozytywnym wynikiem – stworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Prowadzone prace zaowocowały m.in. stworzeniem zupełnie unikatowych aplikacji o jakich mowa powyżej.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę – kody źródłowe aplikacji, czy też stron internetowych tworzone są na zlecenie Zamawiającego i jemu następnie oferowane.

Jak wskazano we wniosku, finalny produkt prac prowadzonych przez Wnioskodawcę (po realizacji każdego Projektu) jest produktem innowacyjnym, zarówno jeśli chodzi o zupełnie nową aplikację (nowy kod źródłowy) jak i o opracowanie nowej funkcjonalności do już istniejącej aplikacji. W ramach współpracy z Zamawiającym Wnioskodawca świadczy jednak także usługi polegające na rutynowych czynnościach programistycznych takich jak np. utrzymywanie systemów, poprawa kodu czy naprawa pojedynczych błędów, które to czynności nie skutkują. Czynności te jednak jak wyraźnie wskazano we wniosku pozostają poza zakresem skierowanych do tut. Organu zapytań.

Tak jak wskazano we wniosku, za wykonywane prace Wnioskodawca otrzymuje stałe, comiesięczne wynagrodzenie, które obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytwarzanych utworów na polach eksploatacji wskazanych w zawartej z Zamawiającym umowie.

Tak jak wskazano powyżej, w ramach usług świadczonych na rzecz Zamawiającego Wnioskodawca świadczy także usługi polegające na rutynowych czynnościach programistycznych takich jak np. utrzymywanie systemów, poprawa kodu, czy naprawa pojedynczych błędów, które to czynności nie skutkują. Czynności te jednak jak wyraźnie wskazano we wniosku pozostają poza zakresem skierowanych do tut. Organu zapytań. W comiesięcznym raporcie czasu pracy przedstawianym Zamawiającemu wraz z fakturą wyodrębniony jest czas poświęcony na świadczenie Bieżącej działalności programistycznej oraz czas poświęcony na świadczenie usług w ramach opisywanych Prac rozwojowych. Dzięki prowadzonej ewidencji czasu spędzonego na danym Projekcie możliwe jest końcowe wyodrębnienie przychodów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego IP jak i przychodów z tytułu innych rutynowych czynności wykonywanych na rzecz Zamawiającego, których jednak wniosek nie dotyczy.

W zakresie tworzenia lub rozwijania programów komputerowych Wnioskodawca nie prowadzi jednak innych prac niż prace rozwojowe.

Zadaniem Wnioskodawcy w ramach współpracy z Zamawiającym jest tworzenie nowego oprogramowania (aplikacji webowej lub strony internetowej) lub dodawanie do istniejących już aplikacji zupełnie nowych funkcjonalności. W przypadku tych ostatnich wyjaśnić należy, że w efekcie prac Podatnika powstają nowe funkcjonalności, które stanowią pewną „nakładkę” na istniejące już oprogramowanie w ramach opisywanych Projektów – komunikując się z nim i je ulepszając. Tym samym, gdy Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza oprogramowanie lub jego część (nawet takie, które sam wcześniej stworzył), w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego część składową (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem także w tym wypadku Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych „części składowych” oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Następnie całość praw do takiego nowo utworzonego programu (nowej funkcjonalności) przechodzi podobnie jak w przypadku zupełnie nowych programów na Zamawiającego. Dlatego te nowe funkcjonalności (części aplikacji webowych) stanowią osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74).

W wyniku prac nazwanych we wniosku Bieżącą działalnością Wnioskodawca wykonuje jedynie powtarzalne, techniczne czynności na podstawie już posiadanych umiejętności w związku, z którymi to działaniami nie powstają nowe utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, toteż prace te nie są objęte treścią wniosku.

Efekty prac Wnioskodawcy, których dotyczy wniosek zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nawet jeśli Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza istniejący już program.

Do wytworzonych programów komputerowych (aplikacji webowych i stron internetowych) Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie. Prawa majątkowe są natomiast w późniejszym czasie przenoszone za wynagrodzeniem na Zamawiającego. Odpowiadając zatem jednym zdaniem – w każdym przypadku, zarówno tworzenia, jak i rozwijania utworów, efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i praw pokrewnych.

Tworzenie programów wiąże się niemal w każdym przypadku z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego oprogramowania.

Może jednak zdarzyć się też tak, że nie w przypadku każdego Projektu Wnioskodawca samodzielnie wykonuje wszystkie prace programistyczne – czasem Zamawiający powołuje specjalny zespół programistyczny do wykonania danego Projektu. W przypadku takiej współpracy, podział zadań pomiędzy poszczególnych programistów dokonywany jest wewnątrz zespołu. Ponieważ współtworzony w ramach danego Projektu system składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych elementów przysługują temu programiście, który je napisał/zaprojektował. Ostatecznie zatem jeśli występuje taka sytuacja, Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do nowo utworzonych elementów składowych większego oprogramowania tworzonego w ramach jednego Projektu. Następnie – w ramach postanowień umownych – całość praw autorskich do danego projektu (programu komputerowego) przechodzi na Zamawiającego w ramach wykonywania ww. usług (następuje tzw. komercjalizacja).

Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego, zawsze są efektem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Działalność Wnioskodawcy:

ma charakter twórczy – jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o unikatowym charakterze, które nie mają odtwórczego charakteru;
jest podejmowana w systematyczny sposób – w opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach, znalazły się wytyczne dotyczące tego warunku, zgodnie z którymi „Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (`(...)`)”. W związku z tym, iż opisane działania są i będą stałym elementem prac Wnioskodawcy, nie są one incydentalne ani jednorazowe, a przed przystąpieniem do każdego takiego działania (projektu) Podatnik ustala plan i harmonogram prac, czas trwania danego projektu oraz regularnie i na bieżąco rejestruje zarówno przebieg prac, jak i ich wynik oraz inne aspekty w prowadzonej przez siebie ewidencji, należy uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny spełniając wskazaną przesłankę;
ma określony cel – jako nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Tworzenie programów komputerowych (aplikacji webowych lub stron internetowych) przez Wnioskodawcę w ramach podejmowanych w danym Projekcie działań ma na celu wytworzenie nowych koncepcji, które w sposób oczywisty przyczyniają się do wzbogacenia istniejącej wiedzy, czy tworzenia nowych zastosowań, spełniając i tę przesłankę.

W przypadku modyfikowania programów celem Wnioskodawcy jest dodanie do nich zupełnie nowych funkcjonalności, które stanowią pewną „nakładkę” na istniejące już oprogramowanie komunikując się z nim i je ulepszając. Tym samym, gdy Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza oprogramowanie lub jego część (nawet takie, które sam wcześniej stworzył), w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego część składowa (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem także w tym wypadku Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych „części składowych” oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Następnie całość praw do takiego nowo utworzonego programu (nowej funkcjonalności) przenoszona jest za wynagrodzeniem podobnie jak w przypadku zupełnie nowych programów na Zamawiającego. Dlatego te nowe funkcjonalności (części aplikacji webowych) stanowią osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74). Wprowadzane zmiany nie mają charakteru rutynowych/okresowych zmian. Jeśli jednak w ramach danego programu konieczne jest przeprowadzenie rutynowych/okresowych czynności naprawczych, czynności te Wnioskodawca realizuje w ramach Bieżącej działalności programistycznej, której nie dotyczy wniosek (rutynowe czynności programistyczne takie jak np. utrzymywanie systemów, poprawa kodu, czy naprawa pojedynczych błędów nie skutkują bowiem powstaniem odrębnych utworów w postaci programów komputerowych).

W przypadku rutynowych czynności programistycznych, których nie dotyczy treść wniosku, podstawą do podjęcia przez Podatnika działań jest zawarta przez niego z Zamawiającym umowa.

W przypadku pracy zespołowej, gdzie wytworzona przez Wnioskodawcę część oprogramowania, dopiero po połączeniu z innymi częściami wytworzonymi przez innych członków zespołu stanowi kwalifikowane IP, nie jest zawierana odrębna umowa z Zamawiającym, jednakże wszyscy członkowie zespołu wspólnie przenoszą na Zamawiającego prawa majątkowe do programu komputerowego i każdy z nich z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową z Zamawiającym, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

Wnioskodawca, wykonując te usługi, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Wnioskodawca.

Wnioskodawca uzyskuje dochód określony w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Wynagrodzenie od Zamawiającego jest łączną zapłatą za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy. Umowa nie wyodrębnia wartości wynagrodzenia należnego za poszczególne czynności. Wnioskodawca dokonuje takiego wyodrębnienia samodzielnie (jak już wspomniano powyżej) – na podstawie ewidencji czasu pracy.

Prawa majątkowe do utworów przenoszone są na Zamawiającego z dniem ukończenia każdego projektu, natomiast wynagrodzenie z tego tytułu jest wypłacane na podstawie comiesięcznych faktur wystawianych w trakcie prowadzonych prac. Zgodnie z umową okresy rozliczeniowe obejmują bowiem miesiąc kalendarzowy.

Wnioskodawca co miesiąc wystawia fakturę na Zamawiającego. Wnioskodawca nie wyodrębnia jednak na fakturze kwoty wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac. Strony nie określiły takiego obowiązku w umowie. Wnioskodawca samodzielnie wyodrębnia tę wartość.

Wnioskodawca zawsze przenosi prawa majątkowe do programu komputerowego objętego prawami autorskimi, który został przez niego wytworzony lub rozwinięty. Wnioskodawca otrzymuje za to wynagrodzenie. Wnioskodawca przenosi te prawa bez dodatkowych dokumentów. Wnioskodawca przenosi te prawa poprzez fizyczne przekazanie programu. Wnioskodawca przenosi prawa zgodnie z art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej ze wskazanymi tam polami eksploatacji. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw jest fizyczne wydanie kodu.

Wniosek dotyczy takich wydatków jak:

(…)

Koszty te ponoszone są na bieżąco, w trakcie realizacji danego projektu według zapotrzebowania – od stycznia 2021 roku. Koszty te nie są ponoszone jedynie dla realizacji konkretnych prac rozwojowych.

Co do poszczególnych wydatków:

wydatki na uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego – wydatki te umożliwiają Wnioskodawcy prowadzenie Prac rozwojowych, bez tych licencji i subskrypcji oprogramowania, stanowiących podstawowe obok sprzętu komputerowego narzędzie pracy Wnioskodawcy (w sektorze IT), praktycznie niemożliwe albo znacznie utrudnione byłoby wytwarzanie konkretnych przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej;
wydatki na nabycie sprzętu komputerowego – są to wydatki niezbędne do wykonywania czynności programowania w obszarze IT (pisania kodu źródłowego) – czyli ostatecznie wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Sprzęt w postaci komputera, podzespołów komputerowych, dysku twardego, klawiatury czy myszki umożliwia Wnioskodawcy wytwarzanie kodu źródłowego (tj. tworzenie, rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania) – bez tego typu sprzętu zaprojektowanie rozwiązania, napisanie kodu, przetestowanie i finalne stworzenie programu komputerowego nie byłoby w ogóle możliwe;
wydatki na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT – są to wydatki niezbędne do zdobywania wiedzy umożliwiającej tworzenie nowych rozwiązań.

Żadne ze wskazanych kosztów nie są ponoszone jedynie na konkretne prace rozwojowe, natomiast są one ponoszone okresowo i dotyczą prac rozwojowych prowadzonych w tym czasie przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca przyporządkowuje je według proporcji przychodowej. Wnioskodawca zalicza zawsze wszystkie wydatki do wskaźnika Nexus jakie przypisuje do kosztów uzyskania z konkretnego oprogramowania. Wnioskodawca przyporządkowuje je w miesiącu ich poniesienia.

Ewidencja prowadzona jest od dnia 1 stycznia 2021 roku.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o PIT”). Wnioskodawca od 2016 roku korzysta z liniowej metody rozliczania podatku dochodowego od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, według stawki 19%. Chociaż jak już wspomniano Wnioskodawca współpracuje z Zamawiającym od 2016 roku, zakresem złożonego wniosku objęte są usługi świadczone przez niego na rzecz tego podmiotu od stycznia 2021 roku.

W ramach zawartej współpracy Wnioskodawca w praktyce świadczy usługi polegające na:

tzw. rutynowych czynnościach programistycznych takich jak np. utrzymywanie systemów, poprawa kodu czy naprawa pojedynczych błędów (dalej jako: „Bieżąca działalność programistyczna”), nieskutkujących powstaniem odrębnych utworów w postaci programów komputerowych – które stanowią nieznaczną cześć pracy Wnioskodawcy i pozostają poza zakresem złożonego wniosku, oraz
tworzeniu na rzecz Zamawiającego autorskich dzieł stanowiących przedmiot ochrony prawa autorskiego w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Ustawa o prawie autorskim”) w postaci pisanych od podstaw kodów źródłowych (stron internetowych lub aplikacji webowych) – tej części świadczonych usług dotyczy przedmiotowy Wniosek.

Działania Wnioskodawcy w ramach każdego Projektu wykonywanego na zlecenie Zamawiającego koncentrują się i koncentrować się będą w przyszłości w przeważającym zakresie wokół prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci stron internetowych oraz aplikacji webowych lub ich części, tj. wprowadzających zupełnie nowe, oryginalne funkcjonalności do danej aplikacji (dalej: „Prace rozwojowe”). Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego Projektu. W praktyce więc prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, Podatnik musi stale rozwijać swoją wiedzę, tak aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi on stale, dla każdego tworzonego programu (aplikacji) rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest on w stanie dostarczyć Zamawiającemu produkt spełniający wszystkie oczekiwania jego oraz jego kontrahenta, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania. Świadczenie przedmiotowych usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby program, który Wnioskodawca dostarcza był unikatowy oraz oczywiście jak najlepszej jakości. Dlatego też utwory powstałe w toku świadczenia tychże usług, stanowią dzieła oryginalne, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługują pełne autorskie prawa majątkowe. Na mocy postanowień umowy zawartej z Zamawiającym prawa te przechodzą na Zamawiającego w chwili dostarczenia Projektu (utworu) lub jego części Zamawiającemu. Autorskie oprogramowanie tworzone i ewentualnie modyfikowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów, stanowi utwór/utwory/ich części podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 tejże ustawy). Zakresem złożonego wniosku objęte są więc jedynie twórcze działania Wnioskodawcy, które dotyczą bezpośrednio prowadzonych przez Wnioskodawcę Prac rozwojowych wykonywanych celem wytworzenia praw autorskich (dochody z pozostałej części świadczonych przez Wnioskodawcę usług jeśli takowe występują nie są zaliczane do tzw. ulgi IP Box).

Prowadzone od 2021 roku przez Wnioskodawcę Prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego – taki stan jest kontynuowany aktualnie jak i będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego Projektu, Prace rozwojowe Wnioskodawcy koncentrują się wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Wnioskodawcę Zamawiającemu rozwiązań. Prowadzone Prace rozwojowe, bazują na autorskich pomysłach Wnioskodawcy wykonywanych w określonym celu – przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Zamawiającego (lub jego kontrahenta) co do danej zupełnie nowej funkcjonalności już wdrożonego programu (aplikacji), czy całego programu komputerowego. Prace takie obejmują czynności programistyczne takie jak tworzenie kodu źródłowego oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych, uprzednio opracowanych rozwiązań programistycznych. Wskazane prace charakteryzują się wysoką unikatowością, indywidualnością oraz oryginalnością, w żadnej mierze nie stanowiąc rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie. Każdy nowy program, lub nowa funkcjonalność do już istniejącego programu, a także postęp prac w ramach danego Projektu Wnioskodawca dokumentuje na bieżąco w prowadzonej dokumentacji zawierającej m.in. opis projektu, plan prac, czas ich rozpoczęcia i zakończenia oraz końcowe efekty – co świadczy o prowadzeniu prac w sposób systematyczny, metodologiczny i kontrolowany, umożliwiający monitorowanie postępów wspomnianych powyżej Prac rozwojowych.

Za wykonywanie opisywanych we wniosku usług Wnioskodawca otrzymuje stałe, comiesięczne wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytwarzanych utworów na polach eksploatacji wskazanych w zawartej z Zamawiającym umowie. Na fakturze wystawianej przez Podatnika wykazana jest co do zasady jedna pozycja odnosząca się do sumy wynagrodzenia za świadczone usługi, bez względu na to, czy czas ten był poświęcony tylko na tworzenie autorskich dzieł, czy też w jakimś nieznacznym zakresie na ww. Bieżącą działalność programistyczną. Można więc powiedzieć, że taka sama jest wysokość wynagrodzenia za godzinę świadczenia usług w ramach Bieżącej działalności programistycznej oraz za godzinę świadczenia usług wiążących się z wytworzeniem odrębnych praw do autorskich programów komputerowych (które odpowiada wynagrodzeniu za przeniesienie praw autorskich do tychże utworów), a wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do utworów zawiera się finalnie w cenie świadczonej usługi. Wynagrodzenie wypłacane jest co miesiąc, na podstawie ww. faktury, zgodnie z przedstawianym Zamawiającemu comiesięcznie raportem czasu wykonywania usług. We wskazanym raporcie wyodrębniony jest czas poświęcony na świadczenie Bieżącej działalności programistycznej oraz czas poświęcony na świadczenie usług w ramach opisywanych Prac rozwojowych (tj. ta druga część wynagrodzenia za usługi odpowiada w praktyce wynagrodzeniu za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych utworów). Umożliwia to Wnioskodawcy każdorazowe określenie czasu poświęconego na Prace rozwojowe oraz osobno na pozostałą Bieżącą działalność programistyczną niezwiązaną z wytwarzaniem programu objętego prawami autorskimi, jeśli takowe czynności mają miejsce w danym miesiącu oraz w efekcie na łatwe wyodrębnienie przychodów związanych z tym rodzajem działalności, tj. wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Istota opisywanych usług skupia się na realizacji zadań związanych z danym projektem, które zasadniczo dotyczą przygotowania oraz wdrożenia innowacyjnego programu komputerowego wykorzystującego chociażby mechanizmy analizy i przetwarzania danych, uczenia maszynowego, które następnie jest używane w postaci aplikacji mobilnych lub serwisów webowych wykorzystujących aplikacje mobilne.

Projektowane i tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania oparte są m.in. o technologię (…). Jedynie tytułem przykładu Podatnik pragnie wskazać, iż jeden z Projektów, nad którym obecnie pracuje (…).

Zadaniem Wnioskodawcy jest zatem tworzenie nowego programu lub dodawania do istniejących już aplikacji zupełnie nowych funkcjonalności, a jedynie wyjątkowo modyfikowanie, czy naprawianie utworzonych uprzednio programów – w ramach opisywanych Projektów. Jeżeli chodzi zaś o te wyjątkowe sytuacje stanowiące rozwój istniejącego już oprogramowania, to w efekcie prac Podatnika powstają nowe funkcjonalności, które stanowią pewną „nakładkę” na istniejące już oprogramowanie w ramach opisywanych Projektów – komunikując się z nim i je ulepszając. W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza oprogramowanie lub jego część (nawet takie, które sam wcześniej stworzył), w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego części składowa (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem także w tym przypadku Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych „części składowych” oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Następnie całość praw do takiego nowo utworzonego programu (nowej funkcjonalności) przechodzi podobnie jak w przypadku zupełnie nowych programów na Zamawiającego. Dlatego te nowe funkcjonalności (części aplikacji webowych) stanowią osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74).

W związku z prowadzeniem tak zarysowanych Prac rozwojowych Wnioskodawca jest, zmuszony do ponoszenia (albo może być w przyszłości) m.in.:

wydatków na uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego;
wydatków na nabycie sprzętu komputerowego (komputera, dysku twardego, podzespołów komputerowych, klawiatury czy myszki);
wydatków na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo- rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich przynależnych innym podmiotom.

W zakresie ww. wydatków Wnioskodawca wyjaśnia, że w celu prowadzenia działalności w zakresie IT oraz szczególnie świadczenia usług w ramach opisywanych przez Wnioskodawcę Prac rozwojowych jest on zmuszony do ponoszenia wydatków na nabycie dostępu do niezbędnych do wykonywania działań programistycznych programów komputerowych w formie np. licencji – lub subskrypcji – opłacanych miesięcznie lub rocznie. Podatnik prowadząc własną firmę niejednokrotnie jest zobowiązany do zakupu licencji, która zezwala mu na wykorzystywanie oprogramowania komputerowego w firmie na określonych warunkach. Przedmiotowe koszty dotyczą oraz dotyczyć będą w przyszłości bezpośrednio oprogramowania, które umożliwia Wnioskodawcy prowadzenie Prac rozwojowych wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje w tym miejscu oprogramowania takie jak (…), które są wykorzystywane do zarządzania hasłami, licencjami dostępami do różnych serwerów, pracy z plikami (…), wykorzystywana do przeglądania i modyfikowania plików konfiguracyjnych, czy odpowiedzi z serwerów, redagowania tekstów napisanych w języku angielskim, pisania wszelakich dokumentów oraz otwierania dokumentów i specyfikacji przesyłanych przez klientów, tworzenia grafów (…), używana do tworzenia grafów do dokumentacji kodu źródłowego, zarządzania systemem (…), która ułatwia pracę z repozytoriami kodu źródłowego, wysyłania zapytań do serwerów oraz dokumentowania komunikacji z serwerami HTTP, podglądania ruchu sieciowego HTTP, która pomaga w rozeznaniu się w jaki sposób ma wyglądać komunikacja z serwerem HTTP, do łączenia się z VPN używana do łączenia się z sieciami klientów, zarządzania bazami danych.

Bez tych oprogramowań, stanowiących narzędzie pracy Wnioskodawcy (w sektorze IT), praktycznie niemożliwe albo znacznie utrudnione mogłoby się okazać wytwarzanie konkretnych przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej na niektórych Projektach.

W tym samym celu Wnioskodawca jest zmuszony (może być zmuszonym w przyszłości) do ponoszenia także wydatków na nabycie sprzętu komputerowego, który jest/będzie Wnioskodawcy fizycznie niezbędny do wykonywania czynności programowania w obszarze IT (pisania kodu źródłowego) – czyli także wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Sprzęt w postaci komputera, podzespołów komputerowych, dysku twardego, klawiatury, czy myszki umożliwia Wnioskodawcy wytwarzanie kodu źródłowego (tj. tworzenie, rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania) – bez tego typu sprzętu zaprojektowanie rozwiązania, napisanie kodu, przetestowanie i finalne stworzenie programu komputerowego nie byłoby w ogóle możliwe. Są to bowiem najważniejsze narzędzia pracy Wnioskodawcy.

Każdy taki koszt może być zatem związany tylko z jednym wytwarzanym w danym czasie programem (aplikacją webową, stroną internetową) lub z kilkoma programami, nad którymi pracować będzie (pracuje) Wnioskodawca, a może on być także wykorzystywany także w jakimś zakresie w pozostałej działalności programistycznej (nie zaliczanej do tzw. ulgi IP Box – np. do opisywanej wyżej Bieżącej działalności programistycznej). W takim wypadku, aby poprawnie zakwalifikować dany koszt do tzw. ulgi IP Box, Podatnik jest zmuszony do dokonywania wydzielenia tych kosztów pod względem funkcjonalnym (są one alokowane do tego programu, do wytworzenia którego posłużyły) oraz czasowym. Tym samym po dokonaniu funkcjonalnego podziału takiego kosztu zakres w jakim jest on faktycznie wykorzystywany do Prac rozwojowych (i dalej przypisanie go do konkretnego wytworzonego prawa autorskiego) jest możliwy do ustalenia na podstawie wspomnianej ewidencji prowadzonej przez Podatnika. W ten sposób Podatnik dokonuje określenia jaka część wydatku w danym miesiącu ma związek z Pracami rozwojowymi i w takiej proporcji alokuje opisywane koszty.

Wnioskodawca uzyskuje dochód określony w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. W odpowiedzi na wezwanie z dnia 16 czerwca 2022 roku omyłkowo wskazano, że jest to dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, podczas gdy dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1. Czy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT?

2. Czy wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy Podatnik przyjmuje prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w szczególności, czy wskazane we wniosku koszty (m.in. wydatki na uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego; wydatki na nabycie sprzętu komputerowego, wydatki na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT), o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji jako składniki wzoru oznaczone literą „a”?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania ze wskazanej w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego preferencji podatkowej jest wymóg prowadzenia przez Podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych –oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. –Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Wykonywane przez Wnioskodawcę prace, o których mowa w złożonym wniosku, spełniają przesłanki wskazane w przytoczonej powyżej definicji działalności rozwojowej. W jej myśl za prace rozwojowe uznane powinny być m.in. wszelkie prace wykorzystujące dostępną wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów lub procesów. W praktyce na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć posiadaną już wiedzę, tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu nowych programów lub opracowywaniu nowych funkcjonalności do już istniejących programów. Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku czynności i prace, które polegają m in na projektowaniu, opracowywaniu rozwiązań i tworzeniu kodów źródłowych mieszczą się w zakresie tak ujmowanej działalności rozwojowej. Bezpośrednim celem wskazanych prac jest bowiem właśnie tworzenie nowego oprogramowania lub nowych funkcjonalności do już istniejących programów.

Co więcej, z przytoczonych definicji wynika, że wskazana w przedmiotowym wniosku działalność Wnioskodawcy spełnia jednocześnie przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, ponieważ:

ma charakter twórczy – w związku z tym, iż opisana we wniosku działalności Podatnika jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru;
jest podejmowana w systematyczny sposób – w opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach, znalazły się wytyczne dotyczące tego warunku, zgodnie z którymi „Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (`(...)`)”. W związku z tym, iż opisane działania są i będą stałym elementem prac Wnioskodawcy, nie są one incydentalne ani jednorazowe, a przed przystąpieniem do każdego takiego działania (projektu) Podatnik ustala plan i harmonogram prac, czas trwania danego projektu oraz regularnie i na bieżąco rejestruje zarówno przebieg prac, jak i ich wynik oraz inne aspekty w prowadzonej przez siebie ewidencji, należy uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny spełniając wskazaną przesłankę;
ma określony cel – jako nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Tworzenie autorskich programów komputerowych przez Wnioskodawcę w ramach podejmowanych w danym Projekcie działań ma na celu wytworzenie nowych koncepcji, które w sposób oczywisty przyczyniają się do wzbogacenia istniejącej wiedzy, czy tworzenia nowych zastosowań, spełniając i tę przesłankę.

Zdaniem Podatnika, aplikacje webowe i strony internetowe, które wytwarza bez wątpienia stanowią nowe oprogramowanie lub co najmniej nowe, unikatowe funkcjonalność istniejącego już oprogramowania. Finalny produkt (po realizacji każdego Projektu) jest bowiem produktem innowacyjnym, praktycznie jedynym w swoim rodzaju oferującym konkretne funkcjonalności przy zachowaniu określonego poziomu bezpieczeństwa. Tak więc twórcze działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów spełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej określonej w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT. Jako, że efektem tych działań jest kod źródłowy programu komputerowego należy stwierdzić, że Podatnik wytwarza jednocześnie chronione prawa własności intelektualnej.

Z wymienionych wyżej powodów należy zatem uznać, że prace wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT. Dlatego też autorskie oprogramowanie, o którym mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane przez niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT w aktualnym brzmieniu, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a*b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi, że do kosztów, o których mowa w ust. 4. nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 , przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zatem o ile stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pierwszego z postawionych w złożonym wniosku pytań jest prawidłowe, warunek ten jest spełniony przez Wnioskodawcę.

Odnosząc się natomiast w tym miejscu jeszcze do samego wskaźnika nexus wskazać należy, że w myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4 jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Mając zatem na uwadze uzasadnienie takiego założenia zawarte w Objaśnieniach przyjąć należy, iż preferencyjne opodatkowanie jest możliwe do zastosowania tylko w sytuacji, gdy podatnik ponosi jakiekolwiek koszty, które są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w roku jego wytworzenia). Analizując to stwierdzenie w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego należy wskazać, że Wnioskodawca ponosił zarówno w 2021 roku jak i ponosi aktualnie (oraz będzie ponosił w przyszłości) koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Powyższe koszty przypadają (przypadać będą) w całości na jedno lub w określonej proporcji na każde wytworzone przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Podkreślenia wymaga również fakt, iż w ramach świadczonych usług Podatnik wytwarza aplikację webową lub stronę internetową (oprogramowanie), a w ramach zawartej z Zamawiającym umowy sprzedaje (komercjalizuje) prawo do niego (nich). Jednocześnie należy przypomnieć, że przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji terminu „program komputerowy”. Bezpośrednio takiej definicji nie przedstawia również ustawa o prawie autorskim. Przewiduje ona jednak przepisy szczególne dotyczące „programów komputerowych”. W świetle tejże ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programem komputerowym będzie więc zestaw instrukcji adresowany do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania odpowiednich wyników, czy realizacji odpowiednich celów. Zatem utwory, tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z wykładnią celowościową i funkcjonalną, mogą być uznane za kwalifikowane IP w świetle wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jako autorskie prawa do programu komputerowego, jeśli ich wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jako, że finalnym efektem prac Wnioskodawcy zawsze jest kod źródłowy programu komputerowego, w myśl powyższego należy uznać, że wytwarza on chronione prawa własność intelektualnej. Ponadto zdaniem Podatnika, działalność wykonywana przez niego jak już wskazano spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, dlatego też można uznać, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (tj. autorskie prawo do programu komputerowego). Na podstawie umowy z Zamawiającym Wnioskodawca wykonuje usługę programistyczną, a wszelkie wytworzone prawa własności intelektualnej są przekazywane przez niego właśnie na rzecz Zamawiającego za ustaloną opłatą (wliczoną finalnie na fakturze w cenie świadczonej usługi). Usługą jaką wykonuje Wnioskodawca na rzecz Zamawiającego są właśnie prace prowadzone w ramach kolejnych projektów, których efektem finalnym jest za każdym razem kod źródłowy programu komputerowego. Co więcej podkreślić należy, że co do zasady jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak aby można było na jego podstawie wycenić odmiennie wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Dochodem z kwalifikowanego IP z programu komputerowego jest w tym przypadku obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Mając zatem na względzie, że Wnioskodawca:

tworzy i rozwija oprogramowanie w postaci aplikacji webowej lub strony internetowej w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
tworzy i rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
wytwarzane i rozwijane oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego oprogramowania;
uzyskuje dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględniony w cenie usługi;
prowadzi „na bieżąco” i „od początku” realizacji opisanej we wniosku działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,

jego zdaniem ma on prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca ustawy o PIT (w zeznaniu rocznym za 2021 rok oraz lata kolejne), korzystając z preferencyjnej stawki podatkowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjmuje on prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w szczególności poprzez uznanie, że wskazane we wniosku koszty, o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji jako składniki wzoru oznaczonego literą „a”.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własność intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

Zatem jeżeli wyrażone przez Wnioskodawcę stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 i 2 jest prawidłowe, to do wskazanego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego kwalifikowanego dochodu można zastosować 5% stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jak zostało wcześniej ustalone, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT „Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a*b)* 1,3]/[a + b + c + d]

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4:

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualne”.

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT „Do kosztów, o których mowa w ust. 4. nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami”.

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT „W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1”.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy należy uznać, że jeżeli przedstawione we wcześniejszych pytaniach stanowisko Podatnika okaże się prawidłowe, to w celu ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania należy prawidłowo obliczyć wskazany w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskaźnik.

Wnioskodawca uważa, że dla potrzeb ustalania kosztów faktycznie poniesionych na bezpośrednio prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (a dokładniej autorskim prawem do programu komputerowego) we wzorze podanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oznaczonym literą „a” może uwzględnić m.in. wydatki na uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego, wydatki na nabycie sprzętu komputerowego oraz wydatki na zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT, jako kwalifikowane koszty związane bezpośrednio z prowadzoną przez Podatnika działalnością badawczo-rozwojową (przypadające w całości lub odpowiedniej proporcji na Prace rozwojowe i w dalszym etapie na każde kolejne wytwarzane kwalifikowane prawo własności intelektualnej).

W przeciwieństwie do liter b, c czy d wskazanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wzoru, kosztowa pozycja oznaczona lit. a odnosi się do takiej aktywności Podatnika, która dotyczy prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie dotyczy ona nabycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale przede wszystkim dotyczy wszelkich działań i kosztów, jakie podatnik wykonuje i ponosi w ramach działalności badawczo-rozwojowej nastawionej na stworzenie przedmiotowego prawa. Mają one na celu udoskonalenie projektowanych rozwiązań, czy ich dostosowanie do oczekiwań potencjalnych klientów. Aktywność ta może powodować powstanie po stronie podatnika kosztów, które należy zakwalifikować jako te poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Za kwalifikacją przedmiotowych wydatków jako kosztu faktycznie poniesionego przez Podatnika na prowadzoną przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a z ww. wzoru) przemawia fakt, że przedmiotowe koszty dotyczą bezpośrednio nabycia dostępu do oprogramowania, dostępu do sprzętu lub uzyskania odpowiedniej wiedzy i umiejętności, co umożliwia prowadzenie przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych. Każdy z ponoszonych przez Podatnika wydatków opisanych w złożonym wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma lub będzie miał w przyszłości bezpośredni związek z jego codzienną pracą i wykonywanymi zadaniami, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia innowacyjnej działalności wskazanego rodzaju. W szczególności jak już zostało wspomniane Wnioskodawca będzie musiał w przyszłości (tak jak obecnie), w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, ponosić wydatki na zakup sprzętu komputerowego, czy oprogramowania, które są mu niezbędne do faktycznego wykonywania czynności programowania oraz wydatki na stałe podnoszenie poziomu swojej wiedzy i umiejętności – bez których poprawne wykonanie Prac rozwojowych nie byłoby faktycznie możliwe. Realizując wskazane w opisie stanu faktycznego innowacyjne Projekty, kluczowym dla Podatnika może okazać się także zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT, a nabyta w ten sposób wiedza będzie mogła zostać następnie wykorzystana w działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Podatnika.

W związku z powyższym należy uznać, że wydatki te (w odpowiedniej proporcji) stanowią koszty faktycznie ponoszone na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego). Bez poniesienia wskazanych wydatków prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie przynosiłaby rezultatu, nie mógłby być stworzony program komputerowy (lub programy), a następnie nie mógłby być on komercyjnie wykorzystywany.

Pozostałe pozycje ze wzoru podanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oznaczone literami b, c i d, nie znajdą zastosowania w opisywanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, ponieważ dotyczą one kosztów faktycznie poniesionych przez Podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych lub kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie będzie miało miejsca. W przypadku ponoszenia przez Podatnika wyłącznie kosztów wskazanych powyżej wymienione w ww. wzorze litery b, c oraz d osiągną wartość „0”. Zatem wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie w omawianym przypadku równa iloczynowi dochodu z osiągniętego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz wskaźnika obliczonego według wzoru, który ostatecznie przyjmie następującą postać: „[a*1,3]/[a]”. Tak określona wartość przy zakwalifikowaniu wskazanych kosztów do składnika wzoru oznaczonego literą „a” będzie większa od 1, zatem zgodnie z treścią art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT będzie ona finalnie wynosiła 1. To spowoduje, że podstawę opodatkowania w omawianym przypadku stanowić będzie suma dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w danym roku podatkowym.

Jeżeli chodzi o przyporządkowanie konkretnej wartości wydatków do konkretnego prawa własności intelektualnej, to Podatnik dokonuje tego na podstawie prowadzonej przez siebie na bieżąco ewidencji. Zakres ten jest ustalany przy uwzględnieniu odpowiedniej proporcji odnoszącej się do czasu świadczenia usług, poświęconego na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu i ewentualnie na Bieżącą działalność. W ten sposób na bieżąco Podatnik dokonuje określenia jaka część danego wydatku w danym miesiącu ma związek z Pracami rozwojowymi (i dalej z każdym konkretnym wytwarzanym prawem do programu komputerowego), a jaka jego część służy do pozostałych celów, tj. usług niezaliczanych do tzw. ulgi IP Box, jeśli takowe w ogóle występują.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Podatnik przyjmuje prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w szczególności poprzez uznanie, że wskazane we wniosku koszty, o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji do uznania za składniki wzoru oznaczonego literą a, tj. „prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym

Powziął Pan wątpliwość, czy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnień wynika m.in., że nie prowadzi i nie prowadził Pan badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, natomiast samodzielnie prowadził i prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wytwarzanie autorskiego oprogramowania, o którym mowa we wniosku, obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działalność Pana jest podejmowana w sposób systematyczny i jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Finalny produkt prac prowadzonych przez Pana (po realizacji każdego Projektu) jest produktem innowacyjnym, zarówno jeśli chodzi o zupełnie nową aplikację (nowy kod źródłowy) jak i o opracowanie nowej funkcjonalności do już istniejącej aplikacji. Pana zadaniem w ramach współpracy z Zamawiającym jest tworzenie nowego oprogramowania (aplikacji webowej lub strony internetowej) lub dodawanie do istniejących już aplikacji zupełnie nowych funkcjonalności. Prace rozwojowe zakończyły się pozytywnym wynikiem – stworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Prowadzone prace zaowocowały m.in. stworzeniem zupełnie unikatowych aplikacji. Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego, zawsze są efektem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W każdym przypadku, zarówno tworzenia, jak i rozwijania/modyfikowania utworów, efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i praw pokrewnych.

Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

a) są podejmowane w sposób systematyczny,

b) mają charakter twórczy,

c) obejmują prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

d) podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu :

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych ;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej ;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

· podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

· prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

· dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

· dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

· dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.):

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:

wytwarza Pan, ulepsza oraz modyfikuje autorskie oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej
wytwarza Pan, ulepsza oraz modyfikuje autorskie oprogramowanie w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
wytwarzane, ulepszane i modyfikowane przez Pana autorskie oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
przenosi Pan prawa autorskie na rzecz Zamawiającego za wynagrodzeniem,
uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do oprogramowania, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
od 1 stycznia 2021 r. prowadzi Pan na bieżąco ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do wskazanego w pytaniu nr 2 oraz stanowisku rodzaju dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwanego przez Pana, zwracam uwagę, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych usług stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. Tak więc, należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że otrzymuje Pan stałe, comiesięczne wynagrodzenie, które obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytwarzanych utworów na polach eksploatacji wskazanych w zawartej z Zamawiającym umowie. Jednocześnie w sformułowanym pytaniu i własnym stanowisku odwołuje się Pan do przepisu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto w uzupełnieniu z 25 lipca 2022 r. jednoznacznie Pan wskazuje, że uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy jednak Pana sytuacji. Przepis ten obejmuje swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Natomiast Pan – jak wynika z wniosku – przenosi prawa zgodnie z art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej ze wskazanymi tam polami eksploatacji.

Wobec tego, że jednoznacznie stwierdził Pan we wniosku i uzupełnieniu, że uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i dokonuje przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskich praw majątkowych do utworu) na Zamawiającego za wynagrodzeniem, dochód uzyskany z tego tytułu jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Autorskie prawo do oprogramowania wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie, w jakim dotyczy potwierdzenia rodzaju uzyskiwanego przez Pana dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi (pytanie nr 2) jest nieprawidłowe.

Sytuacja ta nie wpływa jednak na to, że może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych począwszy od 1 stycznia 2021 r., a także za lata kolejne, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2:

- w części w jakiej dotyczy potwierdzenia rodzaju uzyskiwanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – jest nieprawidłowe,

- w pozostałej części – jest prawidłowe.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan wydatki na:

uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego,
nabycie sprzętu komputerowego,
zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

· wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

· kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

· dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w danym okresie.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Może Pan poniesione wydatki na:

uzyskanie dostępu do niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego,
nabycie sprzętu komputerowego,
zakup specjalistycznych publikacji z zakresu IT.

– ująć w lit. a wskaźnika nexus – w całości lub odpowiedniej proporcji – jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania organów podatkowych. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy.

Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

0112-KDWL.4011.363.2022.2.PR

📋 Podsumowanie interpretacji

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Pytania

Pana stanowisko w sprawie

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

📋 Podsumowanie interpretacji

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Pytania

Pana stanowisko w sprawie

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Ustawienia plików cookie

Ustawienia plików cookie

Pliki cookie niezbędne

Pliki cookie analityczne